เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องณัฐวุฒิยิงสลุต บุญ+ทานบารมีมาจากเมืองเหนือ ขอโมทนาให้สุขสมหวังเป็นเหนือคนทุกประการ สิ่งใดประเสริฐขอให้ได้รับดังอธิษฐานทุกครั้งครับ

 

แหมจุ๊ๆ มุกำลังหาน้องนก ไม่รู้ว่าอยู่ส่วนไหนของตู้ ต้องรื้อออกมาค่ะ เพราะโดยมาก มุนิยมนกที่คนไม่นิยม เน้นที่ได้รับจากมือท่าน เพื่อนมุทุกคนแทบจะกลายเป็นคนเลี้ยงนก บอกว่าเช่าง่าย พุทธคุณดี และออกเร็ว เพื่อนสนิทมุอีกคนบ้างก็ฝากเช่า และขอให้ท่านเจิม อีกอย่างช่วงนี้ท่านยังไม่ลงค่ะ และไหว้ได้บริเวรภายนอกเท่านั้น

ช่วงนี้มุขอเลี่ยงนะคะ เพราะพระโคมาเยือน ได้กักตัวทั้งบ้าน ชนิดทีว่าผลตรวจเป็นลบ เพื่อความสบายใจของทุกคน ขอกักตัวทำงานที่บ้าน 14 วัน เกรงว่าถ้าจะส่งวัตถุมงคลใดๆ มุได้ใช้ UV Sterilizer ก่อนน่ะสิคะ รอกันหน่อยนะคะ แต่หากมาแบบนี้ ก็มีลุ้นค่ะ

ป.ล. อนุโมทนาด้วยกันนะคะ มุไปทำหน้าที่โยมอุปัฏฐายิกาถวายค่าไฟให้หลวงตาก่อนนะคะ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

การหลับลึกช่วยซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ เติมพละกำลังวัยฉกรรจ์ แค่มือเจ้าน้องรักสัมผัสปลายเท้า ผมก็ลืมตาตื่นกระฉับกระเฉง คว้าไอ้ห้านัดที่ไม่ช้าก็จะได้เปลี่ยนมือเปลี่ยนเจ้าของ ไปเป็นสมบัติของหนุ่มน้อยที่ราบสูง มุดเพิงออกไปรับหน้าที่ข้างกองไฟ

อึดใจต่อมา ผมต้องแปลกใจเมื่อเต็นท์เปิด คุณเทพถือไรเฟิลทำหน้ายับออกมาสมทบ...

"นอนไม่หลับว่ะ..น้องพราน อากาศมันหนาว เปียกชื้นแฉะตัว ผมนั่งเป็นเพื่อนดีกว่า มาล่อกาแฟคนละจอกเหอะ"

หัวหน้าคณะทำให้คืนพิชิตไอ้ลายไม่เปลี่ยวเหงา เรารินกาแฟใส่กระป๋องดีบุก ยกขึ้นชนกันเบา ๆ แล้วจิบอย่างมีความสุข รสชาติเข้มข้นสีดำปี๋ราวปีกราตรีห่อหุ้มของมัน ส่งฤทธิ์คาเฟอีนปลุกหูตาสว่างดีนัก ได้บุหรี่นอกรสฉุนแต่ควันละเอียดเพิ่มนิโคตินเข้าอีกตัว คืนนี้ถึงไหนถึงกัน

กำลังเสพสุขยาเสพติดอ่อน ๆ ตามวิสัยชายเฟือย...อ้าว ม่านหน้าเต็นท์เปิดอีกหน...ทีนี้ทำผมกับหนุ่มใหญ่อ้าปากค้าง...

สาวงามหน้ามุ่ย ออกมาเสริมบรรยากาศรอบกองไฟอีกคน ผมประหวัดนึกถึงเหตุการณ์ประหลาดหลุดโลกวันแรกเมื่อลุยมาถึงน้ำตกผีสิง กลางวันช่วยคุณนงตัวเปล่าเกือบเปลือยจากรากษสน้ำ เรือนร่างโสภาดั่งเทวีสวรรค์เต็มตาติดตรึงฝังในห้วงทรงจำไม่มีวันลืมเลือนนับแต่บัดนั้น

กลางคืนช่วยคุณเทพจากมนต์มายาเสน่หา ที่ปิศาจจำแลงเป็นสาวหื่น ปล่อยเล่ห์รัญจวนแผลงฤทธิ์ล่อลวง ยั่วยวนหนุ่มใหญ่หวิดตกเป็นเหยื่อเป็นผีเฝ้าน้ำตก

วันเดียวผมช่วยไว้ 2 ชีวิต หญิงกับชาย...จุดเริ่มต้นและก่อกำเนิดการผจญภัยเหนือฝัน อัศจรรย์ครบถ้วนทุกรสชาติ และคืนนั้นเราก็นั่งฟังนิทานรอบกองไฟเรื่อง "เหล็กไหล" แทนยอดนิยาย 'อาหรับราตรี' จากคุณเทพกัน 3 คน เฉกเช่นนาทีนี้ ปลุกห้วงฝันความเป็นเศรษฐีให้ผมพร้อมพลีชีวิตสังเวยเหล็กมหัศจรรย์ได้ทุกเมื่อ

คืนนี้...ไม่มีนิยายพันหนึ่งทิวารอบกองไฟ เพราะดูท่าสาวงามอาการมู้ดดี้ ดุ่ม ๆ มาถึงเราก็ขอทั้งกาแฟจิบ หยิบบุหรี่จากมือผมอัดควันแรง ๆ คุณเทพกับผมทำตาปริบ ๆ

"เป็น'ไร..น้องนง? ไม่หลับไม่นอน"...ปล่อยเธอพ่นควันแล้วส่งบุหรี่คืนผม คุณเทพก็เอ่ยถามเสียงอ่อย

"คุณชาติไข้ขึ้นคะ...นอนกระสับกระส่ายตลอด ให้ยาแก้ไข้ไปก็ยังไม่ยอมสงบ ขอนงนั่งผิงไฟสักพัก เดี๋ยวเข้าไปดูอีกที"

เดี๋ยว...ของสาวงามก็ใช้เวลาเงียบ ๆ กับเราข้างกองไฟเกือบครึ่งชั่วโมง จนคุณเทพต้องร้องเตือนว่าที่น้องสะใภ้

"ไปดูน้องชาติเถอะ ถ้าหลับนงก็นอนพักเสียเลย พรุ่งนี้อาจต้องเดินทางถ้าอาจารย์วางฤกษ์ได้"

เธอขอบคุณญาติผู้ใหญ่ ลุกกลับเต็นท์อย่างว่าง่าย แต่ไม่กี่นาทีก็เปิดม่านหน้าเต็นท์ร้องเรียกเราเสียงหลง...

"ช่วยด้วยค่ะ..คุณชาติไม่รู้เป็นอะไร อาละวาดใหญ่แล้ว..!!!"

--------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำ ทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ด็อกเตอร์มาแจง เล่าแจ้งแถลงไขยืดยาว แบบนี้น้องคัมภีร์มีสิทธิ์ได้นก(ครุฑ)ชั้นดีที่รับจากมืออจ.วราห์ไปเลี้ยงสักตัว แต่ก็ต้องรอให้ถึงเวลาปลอดโรค ปลอดภัย ตามที่ด็อกเตอร์เธอเล่ามานั่นแหละ

ขอบคุณด็อกเตอร์มาก รักษาสุขภาพครับ ร่วมสนุกกันนิดหน่อยพอคลายเหงาสำหรับคนกักตัวอยู่บ้าน ก็ถือเป็นสีสันเล็กๆน้อยๆ ในยามแห้งแล้งเหมือนเด็ดดอกหญ้าแซมผม ก็ยังดี

 

วันที่ ๒๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันศุกร์ แรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๒ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

เมื่อคืน ส่องพระ (ทำท่าเป็นเซียนส่องกล้อง) ส่องไปก็ไม่ค่อยรู้อะไร
ส่งมารบกวนถามผู้รู้ 3 องค์
1 เนื้อสีนวลออกขาวงาๆ


2)เนื้ออมเขียวนิดๆ



3) ตอนแรกคิดไปเองว่าเป็นหลวงพ่อโสธร หลัง ภปร. แต่หาดูแล้วก็ไม่ใช่ เพราะไม่ใช่ปางนั่งสมาธิ



ส่วน 4) ใส่มาวันนี้ อันนี้ประสบความสำเร็จเพราะเห็นแล้วรู้เลย คือ พระเจ้าคุณนรฯ



ทั้งหมดเป็นของคุณลุงที่เสียชีวิตแล้วค่ะ ป้าก็ยกกล่องมาให้เราดูแลต่อไป



อันนี้เป็นรูปประกอบจากกูเกิ้ลที่หาข้อมูลเจอมา ในชุดนี้ได้มา(ในกล่องพระ3 องค์)
พิมพ์พระแก้วมรกต, พิมพ์พระพุทธสิหิงษ์ และพิมพ์พระพุทธชินราช
ขาดก็ที่เหมือนรูปเหมือนเจ้าคุณนรฯ
ซึ่งสงสัยว่าลุงหรือป้า อาจจะเคยมอบให้ใครไปแล้วตอนเราเป็นวัยรุ่น

ส่วนองค์นี้ ในความทรงจำ คือ ความเดิมตอนที่เล่าเรื่องพระฟาดปากแตก
ลุงก็เลยหาองค์เล็กๆเบาๆมาให้ใส่แทน ก็ได้ใส่องค์นี้อยู่หลายปีค่ะ

เพิ่งรู้ว่าเรียกว่า พิมพ์พระพุทธสิหิงษ์ เมื่อกี้นี้เอง

 

คืนนี้หิมะจะตกหนัก 2-4" ต่อ ช.ม. พรุ่งนี้คงจะได้ขุดหิมะกัน หนาวก็หนาว(ไม่ถึงสิบองศาฟาเรนไฮต์)แถมหิมะจะตกอีก วันนี้เปิดประตูรถแต่ปิดไม่ได้ข้างในล๊อกค้างเปิดอยู่เลยต้องเอานํ้ามันชีดใส่ในล๊อกกุญแจ...

 

เข้าเว็บเวลาดีทีไทม์
ร่วมอนุโมทนาบุญดี
ยามเช้าของวันศุกร์
สุขสมหวังกันทุกคน

 

เซียนสาวขะมักขะเม้นศึกษา แถมส่งการบ้านถี่ยิบ ช่วยดูให้ส่งเสริมเส้นทางเซียนหนุ่ม...เอ้ย สาวเค้าหน่อย

องค์แรกเนื้อแตกลายงา คนรุ่นเก่าก่อนก็คงอยากให้เป็นสมเด็จวัดระฆัง ซึ่งคุณลุงคงส่งให้เซียนดูแล้วก็คงผิดหวังทุกครั้ง เอาเป็น "หลวงปู่นาค วัดระฆัง" ละกันนะ

องค์สอง อันนี้พิมพ์เป็นระฆังพิมพ์ใหญ่โดยแท้ แต่ดูยังไงก็ไปไม่ถึงนั้น ให้ในฐานะที่ลุงเก็บรักษามาถึงหนูก็ยาวนานเกินกว่า 50 ปี เป็น หลวงปู่หิน วัดระฆัง ไม่น่าเกลียดเพราะพระของท่านเนื้ออมเขียวมีมาก

ทั้ง 2 องค์นี้ ถ้าส่งเซียนดูรับประกันถูกส่งคืน ไม่บอกด้วยว่าเก๊หรือแท้ เป็นพระวัดไหน เพราะคนถูกถามรู้แก่ใจว่า เจ้าของอยากให้เป็นวัดระฆัง ซึ่งไม่รู้จะตอบอย่างไรให้ถูกใจ...นี่คือการตอบคำถามเรื่องพระสมเด็จที่ดีที่สุด

องค์ที่สาม เป็นเหรียญหล่อหยดน้ำ หลวงพ่อวัดไร่ขิง หลัง "ภปร."รุ่นสร้างโรงพยาบาลปี 22 "หลวงปู่โต๊ะ" เป็นประธานปลุกเสก ของดีมีสกุลรุนชาติที่สุดหนูเอ๋ย เก็บไว้ดีๆ เอาขึ้นคอบ้างก็ได้ ในหลวงรัชกาลที่ 9 เสด็จฯ

องค์สุดท้าย รู้เองก็ดีแล้ว หาความรู้ต่อยอดเอาเอง จะได้ "เก่งเร็ว"

 

บางรัฐไฟป่า บางรัฐทอร์นาโดถล่มรุนแรง บางที่ก็พายุหิมะบ้าคลั่งยังกับหนัง"วันสิ้นโลก" นี่คือสภาพของอเมริกาที่ "กำลังหมดสภาพ" เข้าทุกวัน ทั้งภัยธรรมชาติ ภัยจากโรคร้ายรุมขย้ำ ประชาชนชีช้ำโงหัวแทบไม่ขึ้น

ส่วนผู้นำไอ้กันก็ดีแต่ฮึ่มๆ เสือกไปประเทศโน้นที ประเทศนี้ที นี่กำลังเสือกกับ"นาโต้"จะล่อรัสเซียถ้าเปิดสงครามยูเครน เห็นแล้วรู้เลย ไอ้กันอยาก"ค้าสงคราม-ค้าอาวุธ" เต็มแก่ เพื่อเบี่ยงเบนความฉิบหายในยามเศรษฐกิจบรรลัย "ค้าขายสินค้า" ของตนเองไม่ได้ ตั้งแต่อยากรบกับ"จีน"ตัวสั่นเพราะอิจฉาริษยาที่จีนซึ่ง "อดีตเคยจน" แต่บัดนี้โตแซงหน้า ส่วนตัวเองกลายเป็น "คนเคยรวย"ที่เหลือแต่มะเขือ !

เฮ้อ...เห็นแล้วได้แต่เห็นใจคนไทยไกลบ้านที่มีหลายแสนคน(หรือเป็นล้าน) ที่ต้องทนทุกข์ทรมานบนดินแดนที่เคยได้ชื่อว่า..."แผ่นดินแห่งโอกาส"!

บัดนี้กลายเป็นแผ่นดินแห่งทุกขภัยพิบัติไปแล้ว...เอาใจช่วยคนไกลบ้านครับ ขอบารมีคุณพระศรีรัตนตรัยกับอริยสงฆ์ทั้งมวลช่วยให้อยู่รอดปลอดภัยทั้งครอบครัว

 

โอ้ว......สาธุค่ะ แต่คงต้องเปลี่ยนห่วงก่อน เพราะเลี่ยมนาค และตรงห่วงก็มีจุดเกือบขาดบางเฉียบ แสดงว่าใส่มานานอยู่เหมือนกันค่ะ

 

การเลี่ยมนาคโบราณส่วนใหญ่จะเป็นห่วงเชื่อม เปลี่ยนใหม่ก็ดี แต่รักษากรอบเดิม'วินเทจ'ไว้หน่อย ดูขลัง คลาสสิค อย่าให้พัง

 

เข้าหน้าจอ สนธยาวันศุกร์สุดท้ายของเดือนแรกแห่งปี 65 ต้อนรับ "ตรุษจีน" ที่มาจ่อเคาะประตูบ้าน ขอให้ทุกท่านมีความสุข

เป็นผู้ใหญ่พอมีเรี่ยวแรงในกระเป๋าก็ควักซองแดงๆแจกลูกหลานเอาเคล็ดเอาโชคเอาชัยว่า ต่อไปก็ยังอยู่ดีมีกินสบายแจกอั่งเปาได้ทุกปี

ส่วนคนรับแจกก็ขอให้ เฮง เฮง โตขึ้นมีการมีงานทำมีสตังค์แล้ว ก็แจกคนรุ่นต่อไปบ้าง เป็นวิธีส่งต่อ "การให้" โดยไม่ต้องสอน ผ่านทางวัฒนธรรมประเพณีที่มีมาสืบเนื่องหลายพันปี!

อารัมภบทพอหอมปากหอมคอ ไปลุย"ตะนาวศรี" กันต่อเลยครับ กำลังสนุกเอาถั่วมันส์ๆมาแลกก็ไม่ยอม-ฮ่า

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============

ผมกับคุณเทพลุกพรวดแทบพร้อมกัน กระโจนไม่กี่ก้าวเข้าไปในเต็นท์ พบภาพอลหม่านของอาจารย์เลิศที่กำลังปลุกปล้ำฟัดเหวี่ยงกับคุณชาติ!

จอมขมังเวทย์พยายามกดร่างดิ้นรนฮึดฮัดให้สงบ ผมกระโดดเข้าไปช่วยอีกแรงกับคุณเทพ พลังผู้ชาย 3 คน เกือบกดคุณชาติที่กำลังป่วยไข้ไม่ลง

ผมใช้วิธีเฮดล็อคด้านหลังบอกคุณเทพจับสองขากดลงไปกับที่นอนอาจารย์เลิศโถมทับตัวไว้ จากนั้นผมก็พลิกตัวมาด้านหน้ากดแขนแนบกับพื้น กว่าจะได้ท่าสยบคนป่วยพยศยิ่งกว่าม้าป่า ก็เล่นเอาถึงกับเป่าปาก..!

ลูกเศรษฐีถูกกดจนดิ้นไม่ออก ดวงตาปิดแน่น เม้มปาก มือทั้ง 2 ข้างหงิกงอนิ้วเป็นตะขอ จะด้วยความเกร็งกล้ามเนื้อก็เหลือเดา แต่มันงองุ้มคล้ายกรงเล็บสัตว์ร้าย

ผมละมือขวาจากแขน ยกตบหน้าเบา ๆ เรียกสติ...

"คุณชาติ !..คุณชาติ !"

พลันดวงตาที่ปิดก็ลืมโพลง มันแดงก่ำเป็นสีเลือดตาดำเกือบหลุบหายไปจากตาขาว เห็นเส้นเลือดฝอยในดวงตาวิ่งเป็นเส้นราวเนื้อสังคโลกแตกลายงา

คุณพระช่วย...คุณชาติถูกสิง!!!

เจ้าตัวร้ายพันธุ์ใด มาจากแห่งหนไหน ช่างเก่งฉกาจสามารถเล็ดรอดปราการมนต์ "มงกุฏพระพุทธเจ้า" เข้ามาในแคมป์..!?

อาจารย์เลิศก็เห็นเหมือนผม กลางแสงไฟฉายที่คู่หม้ันช่วยส่องมายังร่างของเราที่กำลังมะรุมมะตุ้มกับคุณชาติ รีบร้องเสียงดัง...

"ปลุกพวกเรามาช่วย...เรียกดวงดาวมาด้วย ต้องทำน้ำมนต์"!

สาวงามเผ่นผลุงออกไปทันควันไม่รอเสียงอาจารย์สั่งจบความ แต่ไม่ลืมส่งไฟฉายให้คุณเทพที่กดขาอยู่ เอาไปส่องแทนชั่วคราว

ในแสงสว่างไอ้สามท่อนที่คุณเทพจี้ไปตรงหน้าญาติผู้น้อง ใบหน้านั้นแดงก่ำดวงตาบวมปูดเหมือนจะทะลักออกจากเบ้า น่ากลัวและน่าใจหาย ใบหน้าที่ผิดแผกจากเค้าเดิมพยายามส่ายหลบลำแสง เสียงร้องกระอึกกระอักในลำคอฟังห้าวอึมครึมไม่เป็นภาษามนุษย์

"เกิดอะไรขึ้น...'จารย์?" หัวหน้าคณะถามเสียงดัง แต่จอมขมังเวทย์ที่ยังหอบน้อย ๆ ส่ายหัว

"ยังไม่รู้..แต่มีน้องพรานกับดวงคอยช่วย...ไม่ต้องห่วง"

ทุกชีวิตเข้ามาออในเต็นท์ ลุงพรานกับบักสมรีบตลบผ้าเต็นท์ทุกด้านเปิดโล่ง แสงสว่างจากไฟกองใหญ่ห่างเกือบ 10 ก้าว สาดวับแวบเข้ามาช่วยได้มาก

มะมอญหนุ่มแรงดีกับบักสมพรานน้อยพลังม้า รับหน้าที่กดตัวคุณชาติแทนผมกับหัวหน้าทีม

"ดวง..ขันน้ำมนต์กับของในลัง"

ลูกมือชั้นยอดที่ผ่านศึกตะนาวศรีอย่างเข้มข้น รู้มือกันดีไม่ต้องสั่งซ้ำสอง อุปกรณ์ทุกอย่างวางครบแม้กระทั่งม้วนด้ายสายสิญจน์

ผมคว้าขันน้ำมนต์ออกไปตักน้ำสะอาดจากธารน้อยน้ำตก อาจารย์เลิศจุดเทียน ตั้ง 'นะโม' 3 จบ ร่ายมหามนตรา "อิติปิ โสเรือนแก้ว-มงกุฏพระพุทธเจ้า" หัวใจแห่งการขจัดเภทภัยของคณะเราที่ไม่เคยใช้ไม่ได้ผล!!!

จบแม่บทพระมหาคาถาชั้นครู จอมขมังเวทย์ต่อด้วย "พาหุงฯ มหากาฯ" เสกใส่ลงในน้ำ บทพรรณนาชัยชนะทั้ง 8 ประการของพระพุทธองค์ กำราบสัตว์ร้ายตั้งแต่เดรัจฉานเขี้ยวงาเลื้อยคลาน อมนุษย์ยัน 'เทวมาร' สวรรค์ชั้นฟ้า และระงับอุปัทวอันตรายทั้งผอง

จอมขมังเวทย์ควักห่อผ้า "ทันตธาตุ" เปิดอย่างทะนุถนอมระหว่างปากร่ายมนตราล้ำลึก หยิบวัตถุธาตุชิ้นน้อยขึ้นจบเหนือหัว แล้ววางลงอย่างนุ่มนวลในขันน้ำพุทธมนต์

กลางแสงไฟฉายเจิดจ้า..."ทันตธาตุ" เปล่งแสงจากองค์ที่ขาวหม่นกลับกลายเป็นผ่องใสเหมือนแก้ว ผลึกธาตุสะท้อนแสงไฟวิบวับ ทั้งสำแดงสิ่งมหัศจรรย์ตรงหน้าทุกสายตา...!

"ทันตธาตุ" ลอยอยู่บนผิวน้ำมนต์โดยไม่จม และกระทำปาฏิหาริย์วิ่งวนหลายรอบก่อนหยุดนิ่งเหมือนเรือดับเครื่องยนต์กลางน้ำ!!!

(((ยังมีต่อ)))

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
============

อาจารย์เลิศยกมือพนมเปล่งสาธุการลั่น พวกเราก็ทำตามพร้อมเพรียง ส่งความเข้มขลังขนลุกทั้งตัว เป็นบรรยากาศแห่งชัยชนะศึกที่อยู่ข้างพวกเรา มั่นใจว่าต้องกำชัยเหนือสิ่งลึกลับที่มาเยือนโดยมิได้เชื้อเชิญ!

"เร็ว...น้องพราน นำองค์ปู่จุ่มลงในน้ำมนต์ "

ผมหรือจะช้าที รีบควักองค์ปู่แกะออกจากห่อผ้าจีวรถ้ำอรหันต์ ยกอาราธนาบารมีอึดเดียวแล้วนำท่านลงสรงคงคา วนขวา 3 รอบ พร้อมกับที่ "พาหุงฯ มหากาฯ" บทสุดท้ายของอาจารย์เลิศจบความ และหยิบทันตธาตุห่อเก็บกลับที่เดิม

"จับน้องชาติไว้อย่าให้ดิ้น ดวง..มาช่วยกันเอาน้ำมนต์กรอกปาก"...!

3 พลังหนุ่มฉกรรจ์อันมี ผม, บักสม, มะ งัดแรงทั้งหมดตรึงด้านบนคุณชาติที่เริ่มกลับมาฮึดฮัด ช่วงล่างปล่อยคุณเทพกับลุงพรานและคุณนงดูแล

จอมขมังเวทย์ใช้อุ้งมือซ้ายบีบกรามคุณชาติจนปากอ้าเผยอ หันรับขันน้ำมนต์จากดวงดาวเทพรวด...

ลูกเศรษฐีสำลักน้ำอึกอัก น้ำส่วนหนึ่งไหลลงคอ อีกหลายส่วนหกเปรอะเปื้อนลงไปถึงหน้าอก แต่แทนที่จะไอแค็ก..แค็กเยี่ยงคนสำลักน้ำทั่วไป เขากลับโก่งคอ แข็งขืนยกหัวขึ้นทำท่าอาเจียนในท่านอนหงาย พร้อมส่งเสียงร้อง...

"อ๊ากกก..! อาวววว..! โฮกกกก"!!!

คำรามสนั่นของเจ้าพยัคฆ์หนักแน่น ก่อนจะค่อย ๆ แผ่วเบา พร้อม ๆ กับลมพัดอื้ออึงตึงตังเข้ามาในเต็นท์ที่เปิดโล่ง มันพัดผ่านตัวคุณชาติกับพวกเราวูบใหญ่

เสียง..."โฮกกกก..!" สุดท้ายลับเลือนแว่วไปทางกองไฟใหญ่ แล้วพัดกรูหายไปทิศทางนั่งห้าง ซึ่งบัดนี้มีร่างเจ้าป่านอนเป็นซากอยู่ที่นั่น

ปิศาจพยัคฆ์ร้ายเพชฌฆาตฆ่าคนนี่เอง ตบะของมันร้ายกาจ แม้ไม่ใช่เสือสมิง แต่ก็อย่างอาจารย์เลิศพูดไว้ตอนต้นก่อนเราไปขึ้นห้างพิชิตมันว่า...มันมีผีป่า ห่าไพร คุ้มครองเหมือนกัน!

มิน่า...มันเท่งทึงคาลูกปืนเห็น ๆ พลังผีโป่งส่วนหนึ่งยังแผลงฤทธิ์เหนือคาดหมาย

"มันไม่ได้ฝ่าเส้นมนต์ของเราเข้ามา แต่ติดตัวน้องชาติเข้ามาเลย ตอนยิงมันตาย ได้ไปจับเนื้อต้องตัวมันบ้างหรือเปล่า...น้องพราน?"

จอมขมังเวทย์ทำให้ผมกับทุกคนกระจ่างแจ้งใจ...ปราณร้ายเจ้าป่าแหกด่านพุทธมนต์ไม่ได้ มันเกาะติดหลังผู้พิฆาตเข้ามาตั้งแต่เรากลับแคมป์ต่างหาก!

คำพูดอาจารย์ ทำผมต้องพยายามนึกยัอนภาพนาทีสำรวจรอบตัวเจ้าป่าที่นอนสิ้นฤทธิ์ในความมืดบนพื้นเปียกชื้นแฉะ เรา 2 คน แตะเนื้อต้องตัวมันส่วนไหน?

ลำพังตัวผมน่ายืนยันได้ แค่เดินวนรอบตัวมัน ส่องไฟหาจุดสังหารกับชมเรือนร่างองอาจพ่วงพีสง่างามกำยำใกล้ชิดติดตาด้วยความทึ่ง แม้ตายแล้วรังสีเจ้าป่ายังสาดออกมาน่าเกรงขาม ไม่อยากเอามือไปสัมผัสให้มันแปดเปื้อน

แต่ในความมืด ผมไม่กล้ายืนยันว่าทันเห็นคุณชาติเผลอชื่นชมผลงานตัวเองด้วยการลูบคลำส่วนใดของเจ้าป่าหรือไม่?

ความทั้งปวงผมบรรยายให้อาจารย์กับทุกคนในที่นี้ฟังอย่างถี่ถ้วน ใช่แต่จะคิดอยู่ในใจคนเดียว

จอมขมังเวทย์ถอนหายใจ มองคุณชาติซึ่งตอนนี้นอนหลับตาในวงล้อมพวกเรา ใบหน้าสงบกลับคืนเค้าเดิม หายใจรวยริน อกสะท้อนขึ้นลงแผ่วเบา...คุณนงขอทุกคนเปิดทางให้อากาศเข้า จับหน้าผากคู่หมั้น เปิดเปลือกตาดูสีในดวงตา จับชีพจร เงยหน้าพูด...

"ยังมีไข้สูง ชีพจรอ่อนนิดหน่อย ให้นอนพักยาวคืนนี้ รอดูอาการเช้าอีกทีค่ะ"

ใบหน้างามเธอหมองคล้ำขณะเอื้อนเอ่ยคำพูด เป็นความทุกข์ที่เห็นคู่หมั้นผู้มีพระคุณ พานพบการเจ็บตัวพิลึกทุกรูปแบบ ทั้งอวัยวะภายนอก-ภายใน ถ้าเป็นนักมวยหรือนักต่อสู้ที่ใช้ร่างกายเข้าแลก คุณชาติมีสิทธิ์เจอะอาการ "ช้ำใน' ตายก่อนแก่..!

ผมอยากโอบกอดปลอบโยนร่างงามผู้หมองเศร้านี้เสียเหลือเกิน แต่ก็ทำได้แค่กัมหัวฟังเงียบ ๆ

--------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาตมิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

วันที่ ๒๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันเสาร์ แรม ๑๒ ค่ำ เดือน ๒ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

เช้าวันพักผ่อน กทม.ฝนตกแดดออกนกกระจอกเข้ารัง ไม่มีแม่หม้ายถ่อเรือไปดูหนัง แต่มีบุญใส่บาตรยามเช้าที่ชุมพร ให้ร่วมอนุโมททนากันดังเคย

 

ตามด้วย 'ทานบารมี' จากบ้านสวนรัก ปะทิว ชุมพร รับพรจากองค์อรหันต์เจ้า พระสิวลีเถระ ที่สุดแห่งโชคลาภโภคผล ดลให้ผู้ร่วมบุญ-ร่วมโมทนารับแต่สิ่งดีอันประเสริฐ เลิศความสุขทุกเมื่อ

 

หลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว
เหรียญประจำวัน-ปี 2505
===============

วันหยุดสบาย นำเหรียญคลาสสิคที่หาชมยาก หลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว หรือโพธาราม ยอดอริยสงฆ์องค์แท้แห่งเมืองขุนแผนแดนพุทธศาสนามาฝากให้ชมสบายตา แถมเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆ ไม่ต้อจดจำให้เปลืองสมองสไตล์กระทู้ ดูทีเดียวก็รู้ เห็นทีเดียวก็เป็น!!!

เหรียญเสมา หลวงพ่อขอมหันข้างทางซ้ายมือเรา เนื้ออัลปาก้ากะไหล่เงิน ปี 2505 หลังพระประจำวัน เป็นเหรียญปีลึก แต่ยังอยู่ในรุ่น 4 หรือรุ่น 5 เพราะหลวงพ่อขอมท่านสร้างเหรียญรุ่นแรกตั้งแต่ปี 97 ควบกล้ำปี 98 เป็นรุ่นแรก

รุ่นสองอยู่ในปี 2499-2500 ตามด้วยรุ่น 3 ปี 2504 และรุ่นที่นำให้ชมนี้ ปี 05

ซึ่งเหรียญหลังพระประจำวันยังมีออกอีกครั้งในปี 07 โดยใช้ด้านหน้าบล็อคเดียวกัน แก้ไขเพียงด้านหลัง ซึ่งทำให้"แยกปี"ง่ายนิดเดียว ดังนี้...

--ปี05...ตัวหนังสือใต้พระปจว. จะเขียนว่า "พระ" เช่น "พระจันทร์-พระอังคารฯ"

--ปี 07...จะเขียนว่า"วัน"...คือ "วันจันทร์-วันอังคารฯ" แค่นี้ก็แยกปีได้ง่ายดังปอกกล้วยเข้าปาก เพียงแต่เหรียญเหล่านี้ สร้างปีลึกมาก จำนวนน้อย โอกาสพบเจอก็น้อยตาม แต่ก็ใช่จะไม่มีเพราะ 'หลวงพ่อขอม' สร้างพระไว้เยอะ คนรู้จริงมีน้อยกว่าคนไม่รู้จริง ของหลงปี-หลงพ.ศ.ของดีปีลึก อาจพบเจอตามแผงพระย่อยๆได้เสมอ

บารมี+ความเชี่ยวชาญพุทธาคมครบด้านครบสูตรตั้งแต่ก.ไก่-ฮ.นกฮูก หลวงพ่อขอม อนิโช นั้น คงไม่ต้องสาธยายเปลืองน้ำลาย เอาเป็นว่า ทุกพิธียิ่งใหญ่ในประเทศ ยกเว้น "25 พุทธศตวรรษ"แล้ว ท่านได้รับนิมนต์เป็นหนึ่งในงานเสมอ นับแต่...

--วัดประสาท ปี 06
--วัดนางชี ปี14-15
--ค่ายอดิสร ปี14
--มหาจักรพรรดิ ปี15
--ทุกงานใหญ่สุพรรณฯ
--ทุกงานใหญ่ใน กทม.
======ฯลฯ======

ชมฟรี ดูเพลินจำเริญตา เหรียญค่อนข้างหายาก หลวงพ่อขอม หลังพระประจำวัน ปี 05 ผ่านการใช้จนขี้เกลือหรือสนิมเขียวทังสเตนเกิดจากไอเหงื่อไอตัวเล็ดรอดเข้าไปจับเกือบทั่วองค์ ถ้าจะล้างก็ต้องรื้อกรอบ เอาไว้อย่างเดิม เพราะยังเห็นความงาม ขลัง คลาสสิคครบ!

พระปจว.ด้านหลัง องค์นี้ประจำวันจันทร์ จะเห็นใต้องค์พระ ปั้มว่า "พระจันทร์" สัญลักษณ์ ปี 05 หรือ 60 ปีมาแล้ว!

ยังมี หลวงพ่อขอม รุ่นคลาสสิค หายากอีกมาก จะทะยอยนำมาลงให้ชมเป็นความรู้ ความบันเทิง ดูเพลินไปเรื่อยๆ