คลังเรื่องเด่น

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๗ ตุลาคม ๒๕๖๗

.
"โลกุตตรทรัพย์"

" .. ทรัพย์ อ่านว่า ซับ "ทรัพย์ภายนอกคือ โลกียทรัพย์ ทรัพย์ภายในคือ โลกุตตรทรัพย์" และก็เป็นอริยทรัพย์ที่เจริญก้าวหน้าสูงส่งตรงไปนิพพาน "มีศรัทธาทรัพย์ เป็นต้น เชื่อในพระพุทธศาสนาคือ พุท ธัม สงฆ์" พร้อมด้วยพระสติปัญญาสมดุลย์กันแบบแยบคาย เป็นนายหน้าหัวจักรเบื้องต้น

"เมื่อมีทรัพย์เบื้องหน้าเป็นนายกแล้ว ทรัพย์อื่น ๆ ที่ยังไม่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้น ที่เกิดแล้วก็เจริญมากขึ้น" ผู้ที่เคารพรักปฏิบัติพระพุทธศาสนา ใจย่อมรักษาและพยายามสร้างขึ้นทำขึ้น

ให้เกิดให้มีในขันธสันดานดวงใจ เพราะไม่เป็นของหนัก หาบหิ้วได้เหมือนทรัพย์ภายนอก "โจรลักปล้นจี้ไปไม่ได้ เพราะเอาฝากคลังมหาสมบัติไว้อยู่ที่เมืองใจ กรุงใจ" และก็เป็นทรัพย์สินที่อบอุ่นของใจชั่วนิรันดรด้วย เรียกว่า "ทรัพย์ภายในนี้มั่นคงถาวร" .. "

"ธรรมเป็นของกลาง"
(หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต)
วัดบรรพตคีรี จ. มุกดาหาร

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๖๗

.
"ผีโป่งกับพระกรรมฐาน"

" .. แหม .. "เราเป็นเจ้าของโป่งอยู่ที่นี่มาตั้งแต่สมัย ศาสนาของพระพุทธเจ้ากัสสโปโน่น" เคยเป็นนายพรานใหญ่ มาล่าสัตว์ที่นี่ แล้วขึ้นไปนั่งบนโคนโป่งใหญ่ "มีเสือตัวใหญ่ ยาว ๑๒ ศอกผ่านมาก็เลยยิงออกไป แต่ว่าเสือนั้นไม่ตาย มันจึงกระโดดเข้ามากัดเราตาย เราหึงหวงห่วงอาลัยในสถานที่นี้" เมื่อตายก็เลยกลายเป็นผีมาเสาโป่งอยู่ที่นึ่

นั่นแหละ "พอเห็นพระกรรมฐานจีวรคลํ้า ๆ ร่มใหญ่ ๆ บาตรโต ๆ เดินผ่านมามีรัศมีด้วยนะ" เราก็รู้ว่าพระจำพวกนี้ "มีธรรมจืดนะ ไปอยู่ที่ไหนก็จืดหมดทั้งนั้น ไม่มีใครสู้ได้ แต่เรา ก็สู้ด้วยฤทธิ์ด้วยคาถา" คาถาของเราก็เป็นหนึ่ง ฤทธิ์ของเราก็ เป็นเลิศประเสริฐ ไม่กลัวใครทั้งนั้น "แต่เราก็สู้ไม่ได้ เพราะคาถาของพระกรรมฐานนั้นเก่งกว่าเรา"

นั่นแหละ ก็ไปได้ชัยชนะกับผีโป่งที่นั่น ฉะนั้นเรื่อง "ผีสางคางแดงคางดำอะไรจึงไม่กลัวทั้งนั้น ธรรมพระไตรสรณคมน์เป็นของดีเลิศประเสริฐแท้ ผีเจ้าเข้าสิงใช้ทำ น้ำมนต์กำจัดปัดเป่าหายไปได้ทั้งนั้น" อันนี้ข้อสำคัญนั้นหมาย

ฉะนั้น "ขอให้เอาไปภาวนาเช้าเย็นอย่าให้ขาด" ไปไหนมาไหน ก็ภาวนาอย่างนั้น "ตายแล้วอบายไม่ได้ไป ไฟนรกไม่ได้ไหม้...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๕ ตุลาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๔ ตุลาคม ๒๕๖๗

.
"ธรรมเจริญนั้น เจริญที่ไหน"

" .. คำว่า "ธรรมเจริญนั้น เจริญที่ใจ" ของผู้ประพฤติธรรม "ใจมี หิริ-โอตตัปปะ สะดุ้งกลัวต่อบาปกรรมอันลามก" ไม่ชินชา "ไม่สนิทติดใจในบาปว่า จะพาให้ดีวิเศษวิโสใด ๆ ความประพฤติ" การกระทำมีขอบเขตเหตุผลในสิ่งที่ควรหรือไม่ควร

"จิตใจมีความเมตตาสงสารเพื่อนมนุษย์และสัตว์ด้วยกัน" ไม่ดูถูกเหยียดหยาม ไม่กดขี่ข่มเหง ไม่เอารัดเอาเปรียบ ไม่คดโกงรีดไถ รู้ใจท่านใจเรา "สมบัติท่านสมบัติเรา ไม่ล่วงลํ้ากลํ้ากรายสมบัติและจิตใจของกันและกัน"การงานเพื่อตนและส่วนรวม ก็สะอาดสุจริต ผิดเกิดขึ้นก็สมบูรณ์ไม่รั่วไหลแตกซึม

"ปฏิบัติได้เพียงที่กล่าวมาก็เรียกว่าธรรมเจริญในหมู่ชน" สังคมย่อมสงบเย็นทั้งส่วนใหญ่ส่วนย่อย "เมื่อต่างคนต่างสนใจบำรุงรักษาปฏิบัติธรรมขึ้นที่ใจ" ไม่ปล่อยปละละเลยดังที่เป็นและเห็น ๆ กันอยู่ .. "

(หลวงปู่ขาว อนาลโย)

"ผู้หมดเวร หมดภัย"

" .. "ผู้มีศีล ย่อมเป็นผู้องอาจกล้าหาญ"
ผู้มีศีลย่อมมีความสุข มั่งคั่ง สมบูรณ์ "ไม่อด
ไม่อยาก ไม่จน ก็เพราะรักษาศีลได้สมบูรณ์"

จิตดวงเดียวเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา
"ผู้มีศีลแท้ .. เป็นผู้หมดเวร หมดภัย" .. "

"มุตโตทัย"
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๓ ตุลาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๖๗

.
"คนมีบุญ"

" .. "คนที่มีบุญนั้น บุญย่อมคอยจ้องที่จะเข้าช่วยอยู่แล้ว" เพียงแต่เปิดโอกาสให้เข้าช่วย "คือเปิดใจรับนั๋นเอง" การเปิดใจรับก็คือ "เปิดอารมณ์ที่หุ้มห้อออกเสียแม้ชั่วขณะหนึ่ง ด้วยสติที่กำหนดทำใจตามวิธีของพระพุทธเจ้า" เมื่อบุญได้โอกาสพรั๋งพรูเข้ามาถึงใจ หรือโผล่ขึ้นมาได้แล้ว "จิตใจจะกลับมีความสุขอย่างยิ่ง อารมณ์ทั้งหลายที่เคยเห็นว่าดีหรือร้าย ก็จะกลับเป็นเรื่องธรรมดาโลก" .. "

"โอวาทธรรม"
(สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๖๗

ชุมชนคุณธรรมออนไลน์ Palungjit.org
เครือข่ายชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
ขอรวบรวมข่าวกิจกรรมการดำเนินงานของ
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. (พระอาจารย์เล็ก)
เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
เพื่อให้ทุกท่านได้โมทนาบุญในการทำงานของพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
และเพื่อให้ทุกท่านได้ศึกษารูปแบบการดำเนินงานของพระอาจารย์
ซึ่งท่านเป็นต้นแบบการทำงานของ ชุมชนคุณธรรมออนไลน์ Palungjit.org

ข่าวการดำเนินงาน เดือนตุลาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๖๗

.
"วิญญาณหลงทาง"

" .. หลวงปู่เล่าให้สานุศิษย์ฟังว่า มีคืนหนึ่ง "ท่านได้นิมิตว่ามีวิญญาณหลงทางมาหามากมายจริงๆ ส่วนใหญ่เป็นทหารหนุ่มๆ ทั้งสิ้น" เดินผ่านมาทางที่ท่านพักปักกลดอยู่ ที่ท่านเรียกว่า "วิญญาณหลงทาง ก็คือ เป็นพวกมิจฉาทิฏฐิ" ไม่รู้จักกราบพระไหว้พระ บางคนก็ยืนมองพระเฉย ๆ บางคนก็สนุกสนานเฮฮาไปตามเรื่อง

หลวงปู่ ได้แผ่เมตตาอุทิศบุญกุศลไปให้ "ปรากฏว่าไม่ได้ทำให้พวกเขาสามารถระลึกและคลายมานะทิฏฐิได้เลย" วิญญาณเหล่านั้นได้แต่มาปรากฏให้เห็นเท่านั้น ก็ไม่ได้แสดงกริยาอะไรกับท่านเลย "คล้ายกับเป็นวิญญาณที่มืดบอดจากคุณธรรมความดี ท่านจึงเรียกว่าเป็นวิญญาณหลงทาง" ยังไม่สามารถชี้แนะในทางดีได้ ท่านก็ปล่อยให้วิญญาณเหล่านั้นผ่านไป .. "

หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม
https://www.dharma-gateway.com/monk/monk_biography/monk-hist-index-page.htm

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๒๙ กันยายน ๒๕๖๗

ที่มา https://www.youtube.com/@TNN.Online

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๘ กันยายน ๒๕๖๗

สิ้นแล้วร่มโพธิ์ใหญ่ ศิษย์ก้นกุฎิหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ผู้สำเร็จธรรมขั้นสูง ละสังขารอย่างสงบ หลวงปู่ทองพูน อายุ 112 ปี
น้อมถวายความอาลัย สิ้นแล้วร่มโพธิ์ใหญ่ ศิษย์ก้นกุฎิหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ผู้สำเร็จธรรมขั้นสูง ละสังขารอย่างสงบ หลวงปู่ทองพูน อายุ 112 ปี

หลวงปู่ทองพูน เขมเปโม แห่งสำนักปฎิบัติธรรมถ้ำจำปาทอง อ.เมือง จ.ราชบุรี มหาเถราจารย์มากเมตตาบารมี สมถะสงฆ์ผู้มีจริยวัตรอันงดงาม อายุยืนยาว 112 ปี ศิษย์ก้นกุฎิหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านเดินธุดงค์มาค่อนชีวิต บำเพ็ญเพียรภาวนาภายในถ้ำมาเป้นเวลานานกว่า 40 ปี และเคยเข้าไปในโลกของชาวลับแลมาแร้ว แม้เมื่อปัจุบันท่านสร้างสำนักปฎิบัติธรรม ท่านก้ฝ็ยังอยู่ในถ้ำ

หลวงปู่เป็นชาวอ.ท่ายาง จ.เพชรบุรี. เกิดในสกุล"จันทร์นาค"เป้นยุตรคนที่4ในจำนวนพี่น้อง6คน ของนายเพิ่มศักดิ์และนางอบเชย(อังกินันท์)วัยเยาว์เรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่โรงเรียนวัดไสค้าน จากนั้นได้บรรพชาสามเณรอยุ่กับพระพี่ชายที่วัดราษฎร์ศรัทธาราม อ.บ้านแหลม จ.เพชรบุรี มรพระครูวิสุทธิเมธร(หลวงพ่อเวก)วัดศาลาหมูสี เป้นพระอุปัชฌาย์...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๗ กันยายน ๒๕๖๗

.
"ท่านพ่อลีฯ ใช้พลังจิตรักษาโรค"

" .. ขณะที่กำลังนั่งสนทนาธรรมะอยู่ "ก็มีโยมชื่อมหาน้อม บอกว่า ขอนิมนต์ท่าน ไปเยี่ยมคนปวยที่บ้านซึ่งเป็นภรรยา ชื่อแม่ฟื้น ป่วยเป็นโรคในสมัยอยู่ไฟ นอนนิ่งอยู่กับที่เป็นเวลา ๓ ปีแล้ว ใช้เงินรักษาจนหมดเนื้อหมดตัว" แต่ก็ยังไม่หายและไม่มีทีท่าว่าจะหาย

มหาน้อม กล่าวกราบเรียนท่านพ่อลีต่อไปว่า "ท่านอาจารย์ครับ .. มีพระธุดงค์ องค์หนึ่งเดินทางมาจากภาคเหนือ" มาทำน้ำมนต์ให้คนป่วย แล้วท่านก็บอกว่า "ฉันรักษาไม่หายดอกโยม จะมีพระองค์หนึ่งมาโปรดโยมเร็ว ๆ นี้ ลักษณะเป็นอย่างนี้ ๆ" คำพูดของพระธุดงค์นั้นทำให้ผมมีความหวังขึ้นมาบ้าง

แล้วผมก็มาพบท่านอาจารย์นี้แหละ "ที่ลักษณะตรงตามที่พระธุดงค์รูปนั้น ทำนายไว้เปัะ" เขากราบเรียน ด้วยความดีอกดีใจจนออกนอกหน้า ท่านก็ตอบว่า "ฉันจะไปดูให้ แต่อย่ามาหวังอะไรกับฉันมากนักนะ"

.. เมื่อท่านพ่อลีไปถึงบ้านนั้น "เพียงเดินผ่านเข้าไปในธรณีประตูเท่านั้นแหละ" สิ่งมหัศจรรย์เกิดชิ้นต่อหน้าคนทั้งหลายที่ติดตามมา คนป่วยที่นอนแอ้งแม้งเหมือนตายทั้งเป็นมา ๓ ปี "สามารถยกมือขึ้นไหว้ผงับ ๆ ขยับตัวได้เล็กน้อย"

ท่านพ่อลีได้นั่งสมาธิสักครู่หนึ่ง...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๖๗

ย้อนประวัติ "วัดท่าขนุน" พัฒนาต่อเนื่อง 6 ปี กลายเป็น สุดยอดชุมชนต้นแบบ l EP.1
ขอบคุณที่มา https://www.youtube.com/@TOPNEWS_TH

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๖๗

.
"จิตที่อบรมแล้ว ย่อมจะสูงขึ้น"

" .. "จิตที่ได้อบรมอยู่เสมอ ย่อมจะสูงขึ้น" แก่ขึ้นทุกที ๆ เป็นลำดับเหมือนผลไม้ที่แก่จัด เมื่อสุกงอมแล้วก็ย่อมจะหล่นจากขั้วของมันในที่สุด "จิตของบุคคลที่ปฏิบัติได้สูง เมื่อแก่จัดก็ย่อมจะหลุดจากขั้วเช่นเดียวกัน"

แต่ไม่ใช่หลุดอย่างผลมะม่วง หรือผลไม้ทั้งหลายที่หล่นมายังพื้นดิน มันจะหลุดอย่างเครื่องบินที่หลุดจากพื้นดินพุ่งตัวขึ้นสู่อากาศ "จิตที่หลุดจากกิเลส ก็ย่อมจะลอยขึ้นสู่ที่สูง" ฉะนั้น .. "

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

เปิดพระดำรัส สมเด็จพระสังฆราช และเปิดมติ มหาเถรสมาคม เตือน!! พระต้น หลักการสอนธรรม

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๖๗

ทำอย่างไรหลวงปู่ดู่ จึงจะมาสอนตอนสวดมนต์
*************

ที่มา https://www.youtube.com/@Boonnampha

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๓ กันยายน ๒๕๖๗

.
"ปฏิบัติบูชา"

" .. หนึ่ง "การสละทรัพย์สินเงินทอง" เพื่อสร้างถาวรวัตถุในพระศาสนา "หรือการบูชาด้วยดอกไม้ธูปเทียน" ข้าวของ เรียกว่า "อามิสบูชา"

ส่วนบุญอีกอย่างหนึ่งนั้น "คือการถือศีลภาวนา การทำสมาธิวิปัสสนา" เพื่อให้เกิดความรู้แจ้งแทงตลอด ให้เกิดเป็นปัญญา เป็นผู้รู้ ดังที่เราภาวนาว่า "พุทโธ" ซึ่งแปลว่า ผู้รู้ ผู้ฉลาด อันนี้เรียกว่า "ปฏิบัติบูชา" เป็นบุญอันสูงสุด

อันจะนำตนเองให้พ้นทุกข์จากกองทุกข์ในโลกนี้ได้ ช่วยตัวเองได้ มิให้ต้องเวียนว่ายตายเกิดต่อไป "บุญข้อนี้เป็นบุญอันสูงสุดที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญผู้ปฏิบัติ"

"ทั้งอมิสบูชาและปฏิบัติบูชานี้" เป็นเสมือนแม่น้ำสองสายที่ใสสะอาด ไหลมารวมกันสู่แอ่งน้ำใหญ่อันอยู่ในห้วงหัวใจของเราเอง เป็นแหล่งน้ำอันเต็มเปี่ยมสมบูรณ์ พร้อมที่จะนำความฉ่ำชุ่มเย็นไปทั่วทุกหัวระแหง

เกิดคุณค่าและประโยชน์อันประมาณมิได้ ที่สายน้ำนั้นได้ซึมซาบผ่านไปยังถิ่นต่าง ๆ "แอ่งน้ำในหัวใจเราเสมือนเขื่อนกักน้ำไว้เพื่อประโยชน์ตนและผู้อื่น" .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน