118.เก็บเรื่องมาเล่า : ขึ้นภูกระดึง หนึ่งครั้ง คงยังไม่พอ

​

 

ถ่ายรูปเสร็จ เดินต่อไปถึงผาหมากดูก 9.24 น. ไปถ่ายรูปตอนเช้า

​

 

​

 

แล้วเดินไปหลังแป

​

 

เริ่มสตาร์ทเดินลงจากหลังแป เวลา 10.37 น.

​

 

ช่วงขาลงไม่ค่อยได้ถ่ายภาพ แมงดีดก็เดินเก็บขยะเพื่อไปชั่งกิโลรับใบประกาศ พวกเราก็ช่วยเก็บนะแล้วให้แมงดีดแบกลง ^^

​

 

​

 

เดินมาถึง พร่านพรานแป เวลา 13.00 น.

​

 

เดินต่อถึง ซำกอซาง เวลา 13.30 น.หยุดพักกินข้าวเที่ยง

​

 

อิ่มแล้วเดินต่อ ก่อนถึงซำแฮกเจอไฟป่า

​

 

พอเดินถึง ซำแฮก นั่งพักที่ร้านเดิมตอนขาเดินขึ้นมา เห็นแมวส้มนอนอยู่อีกร้านไม่อยากไปกวน คนในร้านเลยอุ้มมาให้เล่น แมงดีดจึงเอาอาหารแมวเลียมาให้แมวส้มกิน แล้วให้กับทางร้านไว้อีกหลายซอง

​

 

รูปจาก แมงดีด​

 

​

 

เดินขาลง เพื่อนบอกว่า ใช่ทางที่เดินเหรอ พวกเราเดินขึ้นมากันได้ยังไง...

​

 

​

 

พวกเราเดินลงมาถึงซุ้มประตูทางขึ้น 15.54 น. ขาแข็งตึงไปหมด แล้วเอาขยะไปชั่งกิโล ได้ 5 กิโลกว่า ได้รับใบประกาศทุกคน ส่วนเพื่อนที่ไม่ได้ขึ้น 2 คน มาคอยพวกเราแล้วอยู่ที่จุดรับกระเป๋า ทีแรกจะอาบน้ำที่อุทยาน แต่เพื่อนบอกไปอาบที่ร้านเจ้กิมก็ได้แล้วจะได้พักกินข้าวเย็นด้วย ตกลงไปอาบที่ร้านเจ้กิม เป็นจุดรอขึ้นรถของคนมาภูกระดึง บางคนก็นอนรอกันเลยทีเดียว แต่ว่าห้องน้ำมี 2 ห้อง กว่าจะได้อาบน้ำเกือบชั่วโมง รู้งี้อาบที่อุทยานดีกว่ามีห้องน้ำหลายห้อง

​

 

อาบเสร็จมานั่งทานข้าว เพื่อนสั่งฟิซซ่ามากินเป็นฟิซซ่าร่วมสาบาน

​

 

จากนั้นขึ้นรถตู้กลับบ้าน ไปส่งทีละคน และส่งสร้อยฟ้ามาลาเป็นคนสุดท้าย ถึงบ้านตีสาม กว่าจะนอนตีสี่ ตื่นเช้ามา ขาเป็นหุ่นยนต์ เจ็บน่องไปเกือบอาทิตย์

​

 

ก่อนลงภูกระดึง ถามเพื่อนว่ามาอีกไหม ทุกคนตอบว่าครั้งเดียวพอ...
แต่หลังจากกลับมาบ้านแล้วถามเพื่อนๆ อีกครั้งว่าอยากไปอีกไหม หลายคนเปลี่ยนใจบอก อยากไปอีก... ดูท่าทางแล้วคงมีครั้งที่ 2

หลงรักเธอจัง ภูกระดึง...