104.เก็บเรื่องมาเล่า : ต๊ะ ต่อน ยอน ... น็อท มี

ถวายปัจจัยทำบุญไหว้พระแล้ว มีเวลาเหลือก็เลยขึ้นไปไหว้พระที่วัดพระธาตุดอยสุเทพกันต่อ ก็มาไหว้พระที่นี่หลายครั้งจนนับไม่ถูก แต่มาคราวนี้เบื่อกับช่างถ่ายภาพที่พยายามต้อนให้ขึ้นไปไหว้พระตรงนั้น จุดธูปเทียนตรงนี้ ไปไหว้พระธาตุตรงโน้น คือจะต้อนให้ถ่ายภาพกับเขาให้ได้ จนกระทั่งทนไม่ไหวก็เลยบอกไปตรงๆ ว่าเคยมาหลายครั้งแล้วและไม่ถ่ายภาพนะ ถึงผละจากเราไปได้ พอเดินขึ้นมาที่องค์พระธาตุก็เจอกับเจ้าอื่น ถ่ายรูปมั๊ย ผละจากคนนี้เดินมาก็เจออีก ถ่ายรูปมั๊ย หันไปทางไหนก็ ถ่ายรูปมั๊ย ...ขอความสงบหน่อยเถอะ...

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

ไหว้พระทำบุญเสร็จแล้ว ก็มุ่งหน้าเข้าบ้านพักอำเภอสันกำแพง พอมาถึงก็ไหว้คุณพ่อคุณแม่เพื่อนตามความคุ้นเคยเพราะมาพักก็รอบที่ 3 แล้วและเคยเที่ยวด้วยกันที่กาญจนบุรีอีกรอบนึง...

ขนสัมภาระเข้าห้องเสร็จ ลงมาชั้นล่างมีอาหารมื้อเย็นที่ทำเลี้ยงรับรองเป็นขนมจีนน้ำเงี้ยว นั่งคุยเล่นกันพักใหญ่ๆ ก็เริ่มทยอยเข้าห้องพัก

แต่ก็นะ ผิดที่ นอนไม่ค่อยหลับ ตกดึกๆ มีเสียงหัวเราะคิกๆ ของเด็กดังมาเข้าหูขวา อืมมม ก็นอนชิดผนังบ้านด้านขวาแล้วใครจะมานั่งหัวเราะได้หล่ะ สงสัยมาหยอกกันเล่น...

​

 

วันอาทิตย์ที่ 23 ตุลาคม

ตื่นเช้ามาจัดการธุระส่วนตัวกันเสร็จแล้ว พวกเรา 6 คนก็ขึ้นรถไปน้ำพุร้อนสันกำแพง ไปนั่งแช่น้ำร้อนสบายขา ตรงนี้ความร้อนอยู่ที่ 50-45 องศา ส่วนเพื่อนคนอื่นไปนั่งแช่ที่ 45-40 องศา แต่นั่งๆ ไปก็ได้กลิ่นตุๆ แปลกๆ จะว่าเป็นกำมะถันก็ไม่ใช่ มองไปที่น้ำ ก็เจออึ่งพองลมลอยหงายท้องตุ๊บป่อง 2 ตัว คงจะกระโดดลงมาในน้ำแล้วโดนลวกตาย หาใบไม้แห้งๆ จับอึ่งขึ้นไปไว้ที่ใต้พุ่มไม้ แล้วนั่งแช่ขาต่อ พอขาแดงได้ที่ก็ขึ้นไปหาร้านขายของ ที่นี่มีให้บริการหลายอย่าง ก็เลยซื้อไก่ย่าง ข้าวเหนียว ส้มตำ มากินกันเป็นอาหารเช้า

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

ตรงนี้ ห้ามลวกไข่ นะ​

 

อิ่มแล้วนั่งเล่นสักพักก็ขับรถกลับบ้านพัก เพื่อเก็บสัมภาระจัดของขึ้นรถ ร่ำลาคุณพ่อคุณแม่ของเพื่อนแล้วรวมพลขับรถขึ้นดอยอินทนนท์ ตอนนี้น้ำมันเหลือขีดเดียว ส่วนรถไฟฟ้าก็ต้องไปหาที่ชาร์จใกล้ๆ กับทางขึ้นดอย ก็เลยขับแยกกันไปก่อน แล้วไปเจอกันที่สถานีชาร์จไฟ จอดรถรอรถไฟฟ้าชาร์จแบตฯ ได้สิบนาทีกว่า ก็ไปกันต่อโดยให้รถไฟฟ้านำทาง ขับตามๆ กันไปขึ้นดอย นึกๆ ดูว่าจะเป็นแบบรถไฟฟ้าของเจ้าอื่นหรือเปล่าตามที่มีการรีวิว ที่ขับขึ้นเขาแล้วเกิดรูปเต่าไปต่อไม่ได้ ต้องหยุดรถเพื่อให้มอเตอร์หายร้อน แต่รถไฟฟ้าของเพื่อนก็ขับขึ้นรวดเดียวไปถึงที่ทำการอุทยานได้เลย อืมม...หรือว่าทางยังไม่โหดเท่าที่คนอื่นรีวิว พอไปถึงเช็คอินและรับกุญแจบ้าน แต่ว่าบ้านที่พักกับที่ทำการอุทยานอยู่กันคนละที่ พอรับกุญแจเสร็จแล้วก็ขับรถย้อนกลับไปอีกที่เป็นจุดให้บริการกางเต็นท์กับบ้านพักของอุทยานฯ

​

 

พอมาถึงจอดรถเสร็จก็ขนข้าวของสัมภาระเดินขึ้นบ้าน ซึ่งบ้านก็อยู่บนเชิงเขามีบันไดเดินขึ้นไปเป็นสิบขั้น สัมภาระของเราเยอะมาก ขนกันหลายเที่ยวกว่าจะเสร็จ อากาศเย็นๆ ก็ร้อนขึ้นมาทันใด สร้อยฟ้ามาลายังไม่ได้สำรวจบ้าน มัวแต่ถ่ายรูปอยู่ข้างล่าง ให้เพื่อนๆ สำรวจกันก่อน

​