ไปพระนิพพานได้ แต่ไม่ยอมไป..! โดย หลวงพี่เล็ก

มีอีกองค์ครับ คือ พระแม่กวนอิมมหาโพธิสัตย์ครับ ท่านก็ไม่ได้ไปนิพพานเหมือนกันครับ ท่านอยู่ช่วยพวกเราอยู่ครับ เพราะฉะนั้นเราควรเร่งทำความดีกันจะครับ ท่านจะได้ไม่เหนื่อย และได้พักบ้างครับ

 

ผ่อสัก >> พอสัด >>> โพสัตว์ >>> โพธิสัตว์ ใช่มั๊ยครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านด้วยครับ พ้นทุกข์มีสุขพระนิพพาน

 

ยากตรงไหน ไปนิพพาน กำลังใจคนที่มันคิดว่ายากน่ะ อ่อนแอ ไม่เอาจริงเอาจัง ไปนิพพานจะมีอะไร ดูร่างกายตัวเองว่ามันสกปรกแค่ไหน ดูร่างกายคนอื่นว่ามันสกปรกไหม ร่างกายเรา ร่างกายเขา สกปรกเหมือนกันไหม คนที่เรารักที่สุดยอมตายแทนได้ แต่ขี้เค้าเรากล้ากินไหม ขี้เค้ามันสะอาดไหม เหม็นไหม ดูสวยงามไหม ก็แค่นี้เอง ตัดร่างกายเราได้เมื่อไร ก็เอาอารมณ์นั้นตัดร่างกายคนอื่นต่อ ดูโลกให้ออกว่าอะไรที่มันสะอาด มันอยู่ถาวรนั้นไม่มีเลย รักษาอารมณ์นั้นไว้จนตัวตาย นิพพานทันที ยากอะไรกัน หมูๆ ที่ไปกันไม่ได้มากก็เพราะว่า ไม่พิจารณาตามความเป็นจริงแค่นั้นเอง

แล้วมีง่ายกว่านี้ไหม มี แค่คิดว่าถ้าตายเมื่อไรจะไปพบกับพระพุทธเจ้าก่อน ท่านอยู่ไหนจะไปหาก่อน รักษาอารมณ์นี้ไว้จนวันตาย ตายเมื่อไรไปนิพพานเหมือนกัน

มีง่ายกว่านี้อีกไป มี๊ ท่องบ่น นิพพานัง สุขัง เอาไว้ในใจทุกครั้งที่นึกขึ้นมาได้ ง่ายขนาดนี้แล้วถ้าไปไม่ได้ชาตินี้ก็ ขึ้นสวรรค์ ลงนรก ไปตามยถากรรม.

ตัวผมพยายามวางอารมณ์เหล่านี้ไว้เป็นปรกติ ขอให้มีความเพียรก็แล้วกัน

 

โมทนา สาวกภูมิแห่งธรรม ในทางโลกและทางธรรมทั้งหลาย
(ใจมีนิพพานฐานกุศล ทุกที่ย่อมเสกสรรค์เป็นแดนอิสระได้ดุจดั่งแดนนิพพาน)​

 

ผมขออนุญาติคุณ nuttyty ครับ เพื่อหลายคนจะได้เข้าใจถูกต้องครับ
หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านได้เทศไว้ที่บ้านสายลมครับว่า เจ้าแม่กวนอิมนั้นได้ลาพุทธภูมิเข้าพระนิพพานนานแล้วครับ หลวงพ่อกล่าวไว้ว่าเจ้าแม่กวนอิมหรือท่านกวนอิมท่านเป็นพระโพธิสัตย์ตั้งแต่เป็นหญิงต่อมานานเข้าไกล้จะบรรลุอภิเสกสัมมาสัมโพธิญาณบารมีท่านก็เริ่มเป็นปรมัตถบารมีก็ได้ลาพุทธภูมิเข้าสู่พระนิพพานครับ

หรือฟังเสียงของหลวงพ่อเอง
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=LP-PMO67mVc&list=ULOoStq-SjT9M&playnext=3"]YouTube - ????????????????7[/ame]

 

อนุโมทนาสาธุกับท่านเจ้าของกระทู้
และท่านผู้ปราถนาทั้งหลาย

ขอให้สำเร็จดังใจปราถเทอญ

 

“ขอให้พวกเอ็งตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ถึงที่สุดของการหมดกรรมได้ คือ หมดไปเสียจากการมีร่างกาย หมดไปเสียจากการเกิด
จะด้วยอารมณ์โลภ โกรธ หลงก็ตาม พ่อจะดีใจมากและรอการมาพระนิพพานของพวกเอ็งทุกคน”

ข้อความกินใจ โดนใจ ซึ้งใจ ที่คัดลอกมาจาก เว็บวัดท่าขนุนค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหล เป็นคำพูดของหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ

 

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ....อ่านแล้วทึ่งในมโนปณิธานของพระบรมโพธิสัตว์มากๆ เลยครับ...

แต่ผมยังแปลกใจอยู่ว่าพระโพธิสัตว์ท่านทนเมตตาสัตว์โลกที่กิเลสหนา ปัญญาหยาบ และนิสัยเสียได้อย่างไรกัน ?

ยิ่งสัตว์ในอบายนี่โคตระนิสัยเสียโคตรๆๆๆๆ มันน่าเมตตาสงสารตรงไหน ?

อบายภูมิเป็นที่รวมของอดีตคนทุศีลทั้งนั้น...มีทั้งทำชั่วเป็นนิจ ไปจนถึงเลวซึมลึกไร้ที่ชม...แล้วพระโพธิสัตว์ท่ารักเมตตาลงได้อย่างไรกันผมหละ งง จริงๆ หุหุหุ

ในที่นี้มีใครปรารถนาพุทธภูมิบ้างหละครับ...ผมขอเสียงหน่อยสิครับ...รบกวนพุทธภูมิช่วยอธิบายความในใจหน่อยครับว่า

"พุทธภูมิรู้สึกอย่างไรกับสัตว์ในอบาย...ถ้าสัตว์ในอบายมันด่าพ่อล่อแม่ท่านๆ จะยังรักเขาอยู่ไหมครับ...หุหุ"

 

ผมอ่ะเป็นหนึ่งในนั้น ทั้งปราถนาพุทธภูมิ กับเคยด่าพ่อ ล่อแม่ชาวบ้านเค้ามาเหมือนกัน เคยเลวมากก็มาก แม้แต่พระพุทธเจ้าผมก็เชื่อว่าท่านก่อนจะตรัสรู้ก็ย่อมเคยเป็นทั้งคนดีและคนเลว นรกทุกขุมท่านต้องเคยไปมาก่อน คนจะมาเป็นบรมครูของ 3 โลก ต้องรู้ทุกอย่าง ถ้าลูกศิษย์ถามแล้วบอกไม่รู้นี่มันเสียใช่ไหม ดังนั้นความเลวมันเป็นเรื่องปรกติผมว่า ความไม่เลวไม่ทำความเสื่อมทั้งปวงสิผิดปรกติ ทำได้ถึงเรียกว่าประเสริฐไง ไม่งั้นก็ทำได้ทุกคน ถ้ามีใครมาด่าพ่อล่อแม่ผมตอนนี้ผมคงเฉยๆ ไม่ใช่ไม่รักแต่ไม่มีพ่อแม่ให้ด่า 55 หมายถึงมันด่ามันก็เหนื่อยของมันเอง ปากมัน มันก็บาปปากของมันเอง มันอยากลงนรกใครจะไปห้ามได้นรกของเค้าเอง แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อน ยังไม่เข้าวงการคงมีมวยให้ดู แต่ไม่ใช่ว่าตอนนี้จะละได้หมด หลายอยากผมก็ยังติดอยู่ในโลกธรรม แต่เมื่อมองดูตัวเองกับเมื่อก่อนหลายอย่างมันก็ละได้เหมือนกัน.

สำหรับสัตว์ที่อยู่ในภพ นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน ผมเชื่อว่าเราดึงเค้าออกมาพบแสงสว่างได้ มันอยู่ที่วิธีการสอนแต่พระพุทธเจ้าองค์เดียวสอนคนเป็นล้าน แน่นอนว่ามันไม่มีทางจะสอนได้ทุกคน แต่คนประเภทเดียวที่แม้แต่พระพุทธเจ้ายังโปรดไม่ได้ก็คือ อาภัพบุคคล.

 

เมื่อนั่งสมาธิตอนแรกรู้สึกปิติ มีความสุขคิดจะมุ่งนิพพานอย่างเดียว มาตอนนี้รู้สึกสงสารคนและสัตว์มากกว่า ใจตอนนี้เลือกแล้วมุ่งเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์
หากยังมีสัตว์ยังทุกข์ทรมานอยู่ ก็จะช่วย เราจะยังไม่ไปนิพพาน
แต่หนทางข้างหน้าดูหนักเหลือเกินนะ ทั้งภัยพิบัติอีก กลียุค ต้องต่อสู้กับความยากลำบาก ไม่รู้จะสู้ไหวไหมค่ะ ตอนนี้บารมียังน้อยมาก
ยังไงก็ตั้งใจแล้ว เพื่อเพื่อนสัตว์โลกเราจะอยู่ต่อค่ะเพื่อช่วยเหลือค่ะ

 

เพราะสัตว์เหล่านั้นรับผลกรรมอยู่สิครับ ถึงได้เวทนา เลยเกิดความเมตตาสงสารเหลือเกิน นึกไปถึงต้นเหตุจริงๆของการหยุดยั้งกรรมนั้นๆก่อนที่พวกเค้าจะกระทำ ถ้าหยุดที่ต้นเหตุได้ปลายเหตุก็ไม่มี แต่ตอนนี้สิ่งที่พึงทำได้คือ
พึงสงเคราะห์กันไปตามกำลังเพียงเท่านั้น บางทีเกินกำลังก็ทำ ทั้งๆที่รู้ว่า
ทำแล้วลำบากตัวแสนสาหัส แต่พอเห็นก็ อดเสียไม่ได้ทุกที
สัตว์นรกที่พ้นภพภูมินั้นๆมาแล้วผมคิดว่าเค้าคงจะลืมสภาวะเดิมของเค้าจนหมดสิ้นครับ สัตว์นรกคงไม่มีเวลามาด่าหรอกมังครับ มัวแต่กลัวไฟนรกกัน
ต่อให้ถึงขั้นด่าจริงๆก็เรื่องของเ้ค้า เราไม่รับคำด่าเหล่านั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เค้าด่าเรา เราไม่รับ คำด่าต่างๆจะตกที่ใครล่ะครับ
ใครทำผิดอะไรไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหนเค้ามีหนทางกรรมนั้นๆของเค้าแน่นอนครับ อย่าเอามาใส่ใจเราเองเลย จิตใจจะเศร้าหมองไปเปล่าๆ เวลาไปพบเจอก็
วางอุเบกขาเสียดีกว่า คิดง่ายๆช่างมันๆ ช่างมันไปเรื่อยๆเดี๋ยวจิตใจก็สะอาดขึ้นเอง พอช่างมันไปเรื่อยๆ จะเริ่มเวทนากับเมตตาตามมาเอง

ส่วนตัวผมปราถนา พระโพธิญาณมานานแล้ว ก่อนหน้านั้นเป็นมาร แต่ไม่ทราบได้ว่าสมัยใด เคยพบกับพระพุทธเจ้าพระองค์แรกของกัปนี้
ที่ได้รับรู้มาทั้งหมดก็ด้วยพระเมตตาของพระพุทธองค์ที่ทรงเมตตาบอกกล่าว ถึงได้รับรู้

 

ดิฉันไม่ใช่พุทธภูมิ และคิดว่าก็คงไม่ได้บำเพ็ญโพธิสัตว์เช่นกัน แต่ขอคิดแทนว่าพระโพธิสัตว์ท่านเปี๋ยมด้วยเมตตาที่ไม่มีประมาณ เมตตาที่เสมอภาค ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ หรือสัตว์ แม้กระทั่งวิญญาณทุกขเวทนาต่างๆ มองเห็นทุกขเวทนาของสรรพสัตว์ต้องการช่วยให้มองเห็นทุกข์ พบทางพ้นทุกข์ ด้วยสัตว์เหล่านั้นเต็มไปด้วยอวิชชา น่าสงสาร ที่น่าสงสารกว่านั้นก็คือในนรก มีวิญญาณทุกขเวทนามากมายเป็นอนันต์ และจะยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้นเป็นทวีคูณ ก็เนื่องจากมนุษย์หลงระเริงกิเลส ลืมหน้าที่ และลืมศีลธรรม แม้กระทั่งศีลห้า ยังรักษาไว้ไม่ได้ ทำให้ตกลงสู่อบายภูมิมากมาย จำเป็นอย่างยิ่งต้องช่วยให้สรรพสัตว์เหล่านั้นเห็นความวิเศษของการรักษาศีลอันเป็นเครื่องกั้นอบายภูมิ เปลี่ยนมิจฉาทิฏิฐิของสรรพสัตว์เหล่านั้นให้เป็นสัมมาทิฏฐิ

 

คงต้องทำตามคำสอนหลวงปู่ทวดครับ ^^

"พูดมาก เสียมาก พูดน้อย เสียน้อย ไม่พูด ไม่เสีย นิ่งเสีย โพธิสัตว์"

โดยส่วนตัวแล้ว
ผมว่า ท่านที่มุ่งพุทธภูมิจริงๆ
ท่านมี "มหากรุณา" นำหน้าเสมอ
คุณธรรมข้อนี้เป็นจุดสำคัญที่สุดของการจะเดินสายนี้อย่างตลอดรอดฝั่งครับ
คือ "ไม่ไปนิพพาน ก็เพราะสงสารสรรพสัตว์"

เพียงแค่โลกธรรมเล็กๆ น้อยๆ เช่น นินทาว่าร้าย เป็นต้น
ไม่ทำให้ท่านที่มีมหากรุณาจริงๆ สั่นคลอนหรอกครับ
เพราะกำลังใจท่านเลยไปกว่านั้นมากนัก
ลองอ่านประวัติพระศรีอาริย์ในพระชาติที่ท่านเป็นพระเจ้าสังขจักรสิครับ
ท่านกล้าตัดพระเศียรถวายพระสิริมิตตพุทธเจ้าเพื่อพระโพธิญาณ

ถ้าถึงขนาดนี้แล้ว โลกธรรมไม่ทำให้ท่านกลับใจแน่นอนครับ