ไดอารี่ ชีวิต , ผี , วิญญาณ , พุทธศาสนา By Specialized

น็อคยก 2 คร้าบ ฮ่าๆ (b-oneeye)

 

สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ พอดีวันนี้ผมไม่รู้นึกอะไร นำข้อมูลจากหนังสือ "ถอดรหัสลับขุนพันธรักษ์ราชเดช" ซึ่งเขียนโดย คุณ โอฆะ บุรี เล่มนี้เป็นงานเขียนที่แปลกมาก เหมาะแก่คนสนใจในเรื่องราวแปลกๆ ที่เกี่ยวกับท่านขุนพันธโดยเฉพาะใครอยากอ่านแบบเต็มๆ ก็ลองเดินหาตามร้านหนังสือนะครับ

พระเจ้าบรมวงศ์เธอพระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์
กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
(ทรงไว้พระมัสสุแบบเขี้ยวตามสมัยนิยม)​

ในวรรณคดีเรื่องขุนช้างขุนแผนได้กล่าวถึง “ดาบฟ้าฟื้น” ซึ่งเป็นสุดยอดเครื่องรางของขลังและอาวุธประจำตัวของ "ขุนแผนแสนสะท้าน"

ในขณะที่เรื่องราวของ "ขุนพันธรักษ์ราชเดช" มีเรื่องราวของ
"ดาบแดง" หรือดาบเหล็กน้ำพี้ของ "เจ้าพระยาพิชัยดาบหัก" ขุนศึกคู่พระทัยของ"พระเจ้าตากสินมหาราช" ซึ่งขุนพันธ์ได้รับตกทอดเป็นกรรมสิทธิ์ และนำออกมาปราบปรามโจรร้ายภาคกลางมาแล้ว

แต่จะมีสักกี่คน...ที่ทราบว่า

ยังมีศาสตราวุธอีกชนิดหนึ่งที่ "หลวงปู่ศุขวัดปากคลองมะขามเฒ่า" อำเภอสิงห์ จังหวัดชัยนาทสร้างถวาย "เสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์" ซึ่งพระองค์ใช้เป็นเครื่องรางของขลังประจำกายของสิ่งนั้นคือ

"พระขรรค์โสรฬ...!?"
พระศาสตราวุธที่ "หลวงปู่ศุข" ได้อัญเชิญทวยเทพทั้ง 16 ชั้นฟ้า มาอำนวยการจัดสร้างให้เข้มขลังที่สุดเท่าที่เคยมีมา

[COLOR=red]"พระขรรค์โสรฬ"[/COLOR] จึงจัดเป็นเทพศาสตราวุธอย่างแท้จริง โดยจำลองรูปแบบจากพระขรรค์โบราณของพระมหากษัตริย์ซึ่ง [COLOR=sienna]"[/COLOR][COLOR=sienna]เสด็จในกรม"[/COLOR] ได้นำจากวังมาเป็นต้นแบบ อีกทั้งมีพิธีกรรมจัดสร้างที่เร้นลับซับซ้อนยิ่งกว่ามีดหมอหรือเครื่องรางของขลังใดๆ ซึ่งเชื่อกันว่ามีเพียง 7 เล่มเท่านั้น

[COLOR=black][FONT=Tahoma]เมื่อสร้างเสร็จแล้ว [COLOR=sienna]"[/COLOR][/FONT][/COLOR][COLOR=black][FONT=Tahoma][COLOR=sienna]เสด็จในกรม"[/COLOR] ได้ทรงถวายคืนให้ [COLOR=seagreen]"[/COLOR][COLOR=seagreen]หลวงปู่ศุข"[/COLOR] 1 เล่ม ซึ่งพระขรรค์เล่มนี้เองได้สร้างความอัศจรรย์ให้ปรากฎแก่ผู้คนที่เคยพบเห็นมานักต่อนัก ซึ่งหนึ่งในผู้คนที่พบเห็นก็คือ [COLOR=blue]"[/COLOR][COLOR=blue]ขุนพันธ์"[/COLOR] นั่นเอง<O[/FONT][/COLOR]

 

ก่อนอื่นขอเล่าถึงประวัติการจัดสร้าง "พระขรรค์โสรฬ" ที่ยิ่งใหญ่และเร้นลับอัศจรรย์นี้

</O​

<O
พระขรรค์ดังกล่าวมีความยาวประมาณ 7 นิ้ว (รวมด้ามประมาณ11นิ้ว) ตัวพระขรรค์ทำจากเหล็กยอดเจดีย์ศักดิ์สิทธิ์ ที่ "หลวงปู่ศุข" เก็บไว้นานแล้ว ผสมกับโลหะมงคล วัตถุอาถรรพ์หลายชนิด โดยในการเทหล่อโลหะก่อนนำมาตีเป็นพระขรรค์นั้น "เสด็จในกรม" ได้ทรงนำเครื่องทองนาก ส่วนพระองค์เทผสมลงไป เป็นมงคลอีกต่างหาก ผสมกับแผ่น ทอง นาค เงิน ที่จารึกอักขระโดย "หลวงปู่ศุข" ปลุกเสกข้ามพรรษา ที่ตัวพระขรรค์ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง จารึกอักขระและเลขยันต์ ประจำตัวของ "หลวงปู่ศุข" มีผู้ถอดความอักขระภาษาขอมออกมามีความหมายบอกเล่าความเป็นมาของพระขรรค์ได้ลึกซึ้งมาก

ด้ามพระขรรค์ทำจากฝักคูนตายพราย ภายในแก่นพระขรรค์บรรจุกระดูกผี และเส้นผมผีตายโหงเจ็ดป่าช้า กับของอาถรรพ์หลายอย่าง เมื่อสร้างเสร็จเป็นเล่มสมบูรณ์แล้ว "หลวงปู่ศุข" ได้ทำพิธีปลุกเสกเดี่ยวนานตลอดพรรษาก่อนถวายให้กับ
"เสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์"


จากประวัติการจัดสร้าง "พระขรรค์โสรฬ" นี้คล้ายกับพิธีกรรมในการจัดสร้าง "ดาบฟ้าฟื้นของขุนแผน" เป็นอย่างมากโดยในวรรณกรรม ขุนช้างขุนแผนกล่าวถึงการสร้างดาบฟ้าฟื้นเป็นร้อยกรองดังนี้

“เอาเหล็กยอดเจดีย์พระมหาธาตุ<O</O
ยอดปราสาททวารมาประสม<O</O
เหล็กขนัดผีพรายตายทั้งกลม<O</O
เหล็กตรึงลมตรึงปั้นโลงสลักเพชร์<O</O
หอกสัมฤทธิ์กริชทองแดงพระแสงหัก<O</O
เหล็กปฎักประตูตะปูเห็ด<O</O
พร้อมเหล็กเบญจพรรณกัลเม็ด<O</O
เหล็กบ้านพร้อมเสร็จทุกสิ่งแท้<O</O
เอาเหล็กไหลหล่อบ่อพระแสง<O</O
เหล็กกำแพงน้ำพี้พร้อมเหล็กแร่...”​

จากร้อยกรองการจัดสร้าง "ดาบฟ้าฟื้นของขุนแผน" น่าจะเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นว่าการสร้างเทพศาสตราวุธนี้เป็นความเชื่อที่มีมาแต่ครั้งโบราณ<O
<!-- / message --><!-- attachments -->

 

<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1> <!-- / icon and title --><!-- message -->

​

ทั้งนี้เป็นที่เข้าใจว่า "พระขรรค์โสรฬ"ทั้ง 7 เล่มนั้น 1 เล่มอยู่ที่ "เสด็จในกรม" อีก 1 เล่มอยู่ที่ "หลวงปู่ศุข" และอีก 5 เล่ม "เสด็จในกรม" ได้ถวายให้กับพระบรมวงศานุวงศ์ซึ่งไม่เคยมีใครพบเห็นพระขรรค์ 5 เล่มนั้นอีกเลย


ในขณะที่พระขรรค์ประจำตัวพระองค์ของ "เสด็จในกรม" นั้น มีผู้พบเห็นพระองค์อัญเชิญเป็นศาสตรวุธประจำตัว โดยเฉพาะในขณะทรงเดินทางออกทะเล


"พ่อหลิม" หรือ "เสือไท" เป็นผู้ไขรหัสลับพระขรรค์นี้ให้กับ "ขุนพันธ์" และลูกศิษย์ก้นกุฎิซึ่งเป็นนายตำรวจอดีตมือปราบเมืองพิจิตร ศิษย์รุ่นน้องสำนักเดียวกับขุนพันธ์ให้ได้ทราบ


"พระขรรค์โสรฬ" เล่มที่อยู่กับ "หลวงปู่ศุข" ต่อมาได้ตกทอดมาอยู่ในความครอบครองของ "หลวงตาแวว" วัดคลองคู้ จังหวัดพิจิตร ภายหลัง "หลวงปู่ศุข" มรณะภาพแล้วหลวงตาแววได้นำ "พระขรรค์โสรฬ" ออกจากวัดปากคลองมะขามเฒ่าติดตัวไปด้วย


จนกระทั่ง "หลวงตาแวว"ได้อุปสมบท ปรากฎว่าพระขรรค์เล่มนี้ก็ยังอยู่กับ "หลวงตาแวว" และเป็นเครื่องรางของขลังที่ "หลวงตาแวว" หวงแหนมากที่สุด โดยท่านนำใส่ย่ามหรืออังสะ และบางครั้งก็พกไว้ที่เอวตลอดเวลา
<O
ความอัศจรรย์ของ "พระขรรค์โสรฬ" มีมากมายจาระไนไม่หมด สามารถใช้ได้สารพัดนึก มีความคงกระพัน แก้ไขป้องกันคุณไสย์ ทำน้ำมนต์ไล่ภูตผีปีศาจ และที่สำคัญเป็นมหาอุดที่ปกป้องคุ้มครองอันตรายได้ทั้งหมู่คณะ<O

<!-- / message --><!-- attachments -->

 

"พ่อหลิม" เคยเล่าว่าเมื่อคราวที่เกิดพายุกลางทะเล "เสด็จในกรม" ได้เคยอธิษฐานกวัดแกว่งพระขรรค์เล่มนี้จนคลื่นลมสลายมาแล้ว




ภายหลังจาก "หลวงตาแวว" มรณะภาพไป พระขรรค์เล่มนี้ ได้ตกทอดไปยังลูกศิษย์เกิดการยื้อแย่งกัน


น่าเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ในช่วงหนึ่ง "พระขรรค์โสรฬ" ได้ตกไปอยู่ในมือของพวกโจรซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ "ขุนพันธ์" ได้เดินทางกลับไปยังภาคใต้แล้ว (ขุนพันธ์ เคยขอพระขรรค์เล่มนี้จากหลวงตาแวว แต่ท่านผัดผ่อนจนมรณะภาพ)


"ขุนพันธ์" ได้เพียรพยายามตามหาพระขรรค์ที่เหลืออยู่แต่ไม่พบ ทั้งให้เพื่อนสนิทที่พิจิตรช่วยตามหาพระขรรค์ เล่มของ "หลวงปู่ศุข" ด้วย ซึ่งมาทราบภายหลังว่าลูกศิษย์ของ "หลวงตาแวว" ซึ่งเอาดีทางนักเลงได้ขโมยต่อๆกันไปจนในที่สุดก็ได้ไปอยู่ในชุมโจรแห่งหนึ่ง

จากคำบอกเล่าของ "เสือออง" (ปัจจุบันมีชีวิตอยู่และกลับตัวเป็นคนดี) เล่าว่า
<O
"ตนเองและพรรคพวกโจรได้ผลัดกันถือพระขรรค์นำหน้าเวลาออกปล้น เคยประทะกับเจ้าทรัพย์และตำรวจ ปรากฎว่ากระสุนปืนไม่สามารถทำอันตรายพวกตนได้ หากโดนจ่อใกล้ๆ ปืนก็จะไม่ลั่นหรือไม่ดัง หากอยู่นอกรัศมีออกไปกระสุนก็จะพลาดเป้าหมายไปหมด"


"เสือออง" เล่าถึง อำนาจจาก "พระขรรค์โสรฬ" ว่า เคยนำพระขรรค์ไปปักไว้ที่หัวคันนาปรากฎว่าฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาใกล้ๆ จากนั้นใช้ปืนพระรามหก และปืนนานาชนิดยิงทดสอบ กระสุนปืนไม่ลั่นแม้แต่นัดเดียว

การที่พวกโจรนำพระขรรค์ไปใช้ในทางทีผิ่ดนั้น มีวิธีแก้ทางเดียวคือนำกลับมาหรือแย่งคืนจากมือโจรให้ได้ แต่อย่างที่กล่าวแต่แรก เหตุการณ์เกิดในช่วงที่ "ขุนพันธ์" เดินทางกลับภาคใต้แล้วไปแล้ว

"พ่อหลิม" จึงให้ศิษย์รุ่นน้องของ "ขุนพันธ์" ผู้หนึ่งซึ่งเป็นอดีตนายตำรวจมือปราบเลือดเนื้อเชื้อไขชาวพิจิตร(ปัจจุบันเกษียณอายุราชการแล้ว) ออกติดตามหาเกิดการประทะต่อสู้กันอย่างสนุกตื่นเต้น กว่าจะแย่งพระขรรค์ออกจากมือโจรได้ ต้องใช้เวลานานหลายปี

พระขรรค์โสรฬดังกล่าวครั้งหนึ่งเคยตกเป็นสมบัติของมือปราบชาวพิจิตรศิษย์รุ่นน้อง "ขุนพันธ์" ร่วมสำนักของ "พ่อหลิม" และบุตรชายได้ถ่ายรูปบันทึกภาพไว้เกือบสิบปีแล้ว แต่น่าเสียดายเมื่อเกษียณอายุราชการผู้บังคับบัญชาการระดับสูงขอพระขรรค์เล่มนี้ไป<O</O
<O
ทั้งหมดที่เป็นเรื่องราวบางส่วนของ "พระขรรค์โสรฬ" ที่ "ขุนพันธ์" อยากได้เป็นที่สุด เพื่อเป็นของขลังคู่กับ "ดาบแดง" แต่จนวาระสุดท้าย ท่านก็ไม่ได้มีโอกาศครอบครอง "พระขรรค์โสรฬ" เล่มนี้...<O

<!-- / message --><!-- attachments -->

 

ใครยังไม่เคยเห็น "ดาบแดง" ของท่าน "ขุนพันธ์" ผมนำภาพมาให้ดูแล้วครับ






<!-- / message --><!-- attachments -->
*หุหุ พอดีนำมาจากกระทู้ผมเองที่บอร์ดพระเครื่องครับ กลัวคนจะไม่อ่านกันเพราะเป็นข้อมูลที่คนทั่วๆไปไม่มีทางรู้ได้เลยถ้าไม่ขวนขวายศึกษา ยังไงก็อย่าปล่อยโอกาศดีๆ ให้กลาเยป็นเพียงตำนานนะครับ

 

สืบเนื่องจากกระทู้
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=74622

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 25 มี.ค. ที่ผ่านมาผมได้ไปร่วมงานหล่อพระบรมรูป พระเจ้าตากสิน และ สมเด็จพระนเรศวรมาครับ ได้เก็บภาพบรรยากาศมาฝากกันเล็กๆน้อยๆ เป็นน้ำย่อยสำหรับผู้ศรัทธาครับ ผมจะค่อยๆทยอยลงนะครับ เนื่องจากเน็ตผมช้ามาก หุหุ

ภาพแรกนี้เป็นคืนวันที่ 24 มี.ค. วันนี้มีพิธีบรวงสรวง วิญญาณเหล่านักรบไทยผู้กล้าหาญ ซึ่งหลังจากเริ่มบรวงสรวง สวดบทจักรพรรดิกันเสร็จก็เริ่มถ่ายติดดวงเทพ ดังในรูป
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ผมถ่ายรูป ประมาณนี้ มุมนี้ติดเยอะมากเลยครับ แต่ขอลงเล็กๆน้อยๆอีกสักรูปแล้วกัน

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

หลังจากนั้นหลวงตาท่านได้เดินกลับออกมาทางหน้าปากถ้ำใหญ่เพื่อมายัง ที่บรวงสรวงดวงวิญญาณสมเด็จพระนเรศวร และพระเจ้าตากสิน ซึ่งตรงนี้หลังจากร่วมสวดบทพระมหาจักรพรรดิกันแล้ว ก็ได้มีการร้องเพลง ต้นตระกูลไทย , เราสู้ กันด้วย หุหุ แปลกดีไหมครับ เอิ้กๆ ตรงนี้มีหลายๆคนที่อินไปกับบรรยากาศก็ร้องไห้กันเยอะมาก สำหรับการดูด้วยวิชาเปิดโลกแล้ว เห็นว่ามีเทพเทวายืนเรียง 2 ข้างทางเต็มไปหมดครับ ปัจจัตตังนะครับ

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

บริเวณที่บรวงสรวง ก็ถ่ายติดเยอะเช่นกัน แต่ภาพจากกล้องพี่หมวด Attawat ถ่ายติดเยอะกว่าผมมากครับ ยังไงพี่หมวดช่วยมาลงรูปเสริมด้วยนะครับ

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

พระศรีสยามเทวาธิราช ดูบารมีท่านแล้วน่าเกรงขามมากครับ


<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>

</FIELDSET>

 

หลังจากเสร็จพิธีบรวงสรวงรอบดึกจากนั้นก็มาร่วมปล่อยโคม ถวายเป็นพุทธบูชากัน

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ร่วมกันสวดบทพระคาถามหาจักรพรรดิก่อนปล่อยโคม

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ถ่ายติดเยอะมากครับ

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

ขอให้แสงไฟจากโคมนี้ เป็นเสมือนแสงนำทางเหล่าข้าพเจ้า ข้ารับใช้แห่งพระพุทธศาสนาได้เดินทางไปสู่หนทางแห่งความดับทุกข์ สูงสุดคือนิพพานด้วยเถอะ ขอให้คำว่า ไม่มี ไม่ได้ การรอคอย อย่าได้ปรากฎแก่หมู่คณะของข้าพเจ้าด้วยเทอญ

(f) (f) (f) (f) (f)

<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>