โลกคือพระเจ้า...รู้หรือไม่...

มันคู่กันครับ สมถะเมื่อผ่านอรูปฌาณขั้น เนวสัญญาก็ต้องเข้าวิปัสนาญาณแต่ที่ผมบอกเป็นเพียงการเปรียบเปรย ขอบอกว่าถูกแค่คุณบอกว่าเป็นของคู่กัน ไม่เกี่ยวว่าต้องอยู่หรือตาย และจุดนี้เองเป็นปริศนาแห่งผลของอภิญญาหรือวิชชาสาม หรือแม้แต่การเข้าสู่โลกุตตระธรรมก็ต้องผ่านตรงนี้ ดังนั้นพุทธภูมิที่จะช่วยสัตว์โลกอยู่จึงหยุดแค่จุดนี้ ไม่ไปต่อ...อยากทราบว่าจุดนี้ที่เรียกว่าหายใจออกคือตรงไหนเอ่ย....

 

หืม งง ตอนท้าย ที่ว่า จุดนี้ที่หายใจออกคือไร อันนี้ งง ตอบไม่ได้เลย อยากจะบอกว่า ไม่เคย ปฎิบัติ อะไรกับเขาเลยค่ะ ฝึกเฝิกอะไรงี้ไม่เคยเลย พวกอภิญญาไรงี้
หลักของเราคือ หัดนำเอา การสังเกตการดู การรับฟัง การเห็น หรือออะไรก็ตามมาคิดทำความเข้าใจ ให้เห็น เเต่นั่งสมาธิอะไรนีไม่ค่อยเท่าไร อภิญญานี่ เห็นเขาพูดกัน เเต่เราไม่อยากได้ ไม่อยากได้เลยเเหละ อยากเข้าใจมันไปเฉยๆยังเงี้ย ไม่อยากดิ้นรน อยากนั่งมองมันไปยังเงี้ย

 

อิๆๆๆ เเหวะ

 

ปรุงเยอะๆดีครับพี่ อร่อยดีอ่ะ เอาผัดไทยใส่เครื่องประมาทเยอะๆทีนึง..

 

คิดว่า กระทู้ีนี้ เจ้าของกลับมาอีกที อาจจะตกใจ เพราะจะมีคนตอบประมาณร้อยหน้า ๕๕๕๕

เจ้าของบอกนี่เฉพาะตอนที่หนึ่ง อิๆๆๆ

 

กระทู้นี้ อ่านไปขำไป

 

ไม่เป็นไรครับ ผมก็ฝึกสติปัฎฐานสี่มาด้วยเหมือนกัน แม้การกำหนดรู้มีสติก็คือสมถะครับ ไอ้ตัวกำหนดนี่แหละคือสมถะ อุปมาได้ว่าเอาลิงมาเลี้ยง สมถะคือโซ่ล่ามลิง ลิงคือดวงจิต เมื่อลิงฝึกมาดีแล้วย่อมไม่ต้องล่ามไว้ มันสามารถจะทำตามเจ้าของสั่งได้เพราะเกิดความเคยชินก็คือเป็นอารมณ์ฌาณ เมื่อวันนึงมันรู้หน้าที่ตัวดีเสมอว่าเป็นธรรมดาไม่ต้องมีใครสั่ง มันก็คือวิปัสนา ก็เดินเข้าหาทางหลุดพ้นได้เอง เรื่องของฤทธิ์ไม่อยากรู้ไม่เป็นไรครับไม่ใช่สาระแต่ การที่คุณสังเกตรับฟัง วิเคราะห์หากคุมสติคิดตามก็จะแยกแยะเห็นธรรมจริงก็ถือว่าเกิดฤทธิ์ขึ้นแล้วครับ ฤทธิ์ที่จะแยกจริงเท็จได้...

 

โลกคือพระเจ้างั้น เรามาเป็น เจ้าโลก กันดีกว่า

 

ออ ถูก

 

พะนะ

 

อาจาร์ย อ่ะคงดี เเต่ศิษย์อ่ะ..

 

เล่นทำไมเจ้าโลก เดี๋ยวมัน...แล้วลำบากนา อิอิอิ เงินทุนไม่มีขอ แม้ว ดิพี่

 

ขำ..

 

มีกรรม กรรมคือการกระทำ หุหุหุ ก็บอกว่าทำมาแล้ว ถ้าฐานไม่แน่น ศีล สมาธิ ปัญญาไม่มี แล้วธรรมจะมาจกไหนหรอครับ นี่โลกสมมติ รู้ได้ไงว่าไม่ทำ หุหุหุ อาจารย์ผมมีท่านเดียวแหละครับที่ยังมีชีวิตอยู่ หุหุหุ อะไรเอ่ยที่มองไม่เห็นแต่ก็รู้ได้ว่าเห็น รู้แล้วบอกด้วยนะ แสดงว่าคุณก็ได้ธรรมจริง...
...อาจารย์ท่านนักเดินธรรมก็กายกับใจที่ท่านนักเดินธรรมอาศัยนี่ไงสอนให้เห็น .. ปรมัตถธรรม.. อาจารย์ผู้ที่ทำให้เห็นปัญญาจากที่ไม่เคยมองเห็น .. พระพุทธเจ้า..พระสงฆ์..เป็นแต่เพียงผู้ชี้ทาง

 

สาธุ โมทนากับท่านวิษณุครับ ผู้มีปัญญาจริง ย่อมเป็นดั่งเพชรแท้แม้ว่าเขม่าใดก็บดบังไม่ได้จริงๆ

 

ยังขาด "ใครรู้?"

 

ที่บอกว่าภาค 1 เพราะ ยังไม่ได้ขยายความสิ่งที่พูดไป....
อ่านกระทู้ดูแล้ว ท่านทั้งหลายยังคิดแบบจิตมนุษย์...ท่านยังผูกมัดในสังวรณ์...ลองอ่านนี่ดู

ภาค 2 ...

ในความหมายเจ้าของกระทู้มิได้หมายความว่า มนุษย์ สัตว์ สิ่งของ คือพระเจ้า แต่หมายถึงธรรมชาติคือ "พระเจ้า" ตามคำที่มนุษย์ปรุงแต่งขึ้นมา ทำไมพระเจ้าต้องมีร่างกายเป็นมนุษย์(ตามรูปวาด) ไม่ใช่เลย... มนุษย์เป็นผู้สร้างและปรุงแต่งตามสิ่งที่ตัวเองอยากจะเห็นและอยากจะเชื่อ..ว่าพระเจ้าจะต้องมีรูปร่างอย่างนั้นอย่างนี้...
จริงๆแล้วธรรมชาติคือความไร้ตัวตน เป็นพลังงานที่สูงที่สุดแต่ไร้ตัวตน เป็นพลังงานที่กำหนดกฏเกณฑ์ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลนี้ กฏแห่งแรงดึงดูด กฏแห่งกรรม กฏแห่งควอนตัม กฎแห่งชีววิทยา กฏแห่งฟิสิกส์ และอีกเป็นล้านๆกฏที่มีในจักรวาล มันคือ ธรรมชาติ และธรรมชาติ คือพระเจ้า ดังนั้น สสารทุกสิ่งที่อยู่ในจักรวาล จะอยู่ภายใต้กฏดังกล่าวนี้ทั้งสิ้น หากแต่ว่าในจำนวนล้านๆกฏเกณฑ์นั้น มนุษย์พึงเรียนรู้เพียงไม่กี่สิบกฏ จึงยังเป็นเพียงแค่จิตมนุษย์ ที่ยังต้องเรียนรู้ไปอีกนานแสนนาน
สังเกตุให้ดี ไม่ว่าจะเป็น สัตว์ มนุษย์ หรือสิ่งของ ธรรมชาติสร้างมาแล้ว จักต้องมีประโยชน์หรือความสัมพันธ์กับสิ่งอื่นทั้งสิ้น ทำไมนกต้องกินแมลง ทำไมมนุษย์จึงมีสมองแทนร่างกายที่ใช้เป็นนักล่า ทำไมสิงโตไม่มีปีกจะได้เป็นสุดยอดนักล่า คำตอบคือ ธรรมชาติ(พระเจ้า) เป็นผู้สร้าง สมดุลย์ในจักรวาล อยู่ตลอดเวลา เมื่อใดกฏแห่งธรรมชาติ(ความสมดุลย์)เกิดการเปลี่ยนแปลง ธรรมชาติจะปรับสมดุลย์อยู่เสมอ กล่าวคือ ธรรมชาติคือ "พระเจ้าที่ไร้ตัวตน" เป็นผู้ออกแบบ ควบคุมกฏ และดูแลจักรวาล นั่นเอง จบภาค2

 

ท่านพี่จร พูดจาเข้าท่านะ อิอิ

 

ท่านกล่าวมาก็มีส่วนถูก
เราเพียงเสนอแนะ หากไม่ถูกจริตท่าน ก็ไม่ว่ากัน
เน้นแบบ คม ชัด ลึก ก็ไม่เป็นไร ^-^

 

ท่านนิวรณ์ ทำไมรู้ดีจัง
แจงได้ละเอียดเหลือเกิน...