โลกคือพระเจ้า...รู้หรือไม่...

เราได้ยินมาว่า ผู้บรรลุธรรม แท้จริงแล้ว ไม่มีผู้บรรลุ ไม่มีเรา ไม่มีอัตตา

เราได้แต่เก็บสัญญาไว้ รอพิสูจน์ความจริงที่เกิดแก่จิตเรา เมื่อเหตุปัจจัยบริบูรณ์

 

คุณยังไม่ถึง สภาวะนั้น คุณจินตนาการไม่ถึงหรอก นึกคิดอย่างไรก็ไม่ใช่อยู่ดี
สิ่งนั้นต้องเกิดเอง สัมผัสเอง เห็นเอง ถึงรู้

คุณมีแต่สภาวะที่คุณเป็น ที่คุณอธิบาย ที่คุณสัมผัส แต่ไม่ตรงกับที่ผู้รู้อีกหลายท่านแสดง
เราเชื่อตามผู้รู้ท่านอื่นที่ไม่ใช่คุณ

ถ้าคุณเข้าถึงสภาวะที่ไม่มีสมมุติ ก็ลองเอามาเล่าสู่กันฟัง เราจะได้เปิดหูเปิดตา

 

ถ้า ยัง ไม่ รู้ เลย แล้ว วาง นี่ .....รู้ตาม พุทธองค์ ก่อนสิครับ...รู้ตาม แล้ว รู้ เหมือนมั๊ย

ถ้า อยาก รู้ แล้ว ยัง ไม่ ได้ รู้ นี่.....ปฏิบัติ ตาม พุทธองค์ ก่อนสิครับ...ปฏิบัติตาม แล้ว ปฏิบัติ เหมือน มั๊ย

ถ้า รู้ แล้ว หมด ความ น่า สน ใจ แล้ว นี่...รู้จริง ของ อริยะสัจ ตามพุทธองค์ หรือเปล่า...พุทธองค์ ทรง รู้ อะไร หรือ เรา แค่ คิด ว่า พุทธ องค์ ทรง รู้

ถ้า ยัง ไม่ ทัน รู้ แต่ เลิก สน ใจ แล้ว นี่.....ปฏิบัติ แค่ไหน กันล่ะครับ ใครพาทำ...ปฏิบัติ อะไร ล่ะ

ถ้า คิด ว่า รู้ แล้ว แต่ ยัง ไม่ รู้ จริง นี่.....เพราะไม่สามารถ เอาอะไร มายืนยัน ได้ น่ะสิ...อ้าว แล้ว ข้าง บน ล่ะ

ใคร จะ รู้ ได้ ใคร จะ รู้ ได้......เรารู้ เรารู้....อ้าว ก็ ข้าง บน อีก บรร ทัด นึง ล่ะ
*******************
ทำ แล้ว สบาย ใจ ก็ ทำ กัน ไป เหอะ ตาม จริต

เห็น เรื่อง วาง ไม่ วาง ก็ เลย คิด ว่า ถ้า รู้ แล้ว วาง นี่ มัน ใช่ วาง หรือ เปล่า

แล้ว ที่ บอก ว่า รู้ แล้ว นี้ รู้ จริง รู้ เปล่า

แล้ว ไม่ รู้ แล้ว วาง นี้ มัน เหมือน กับ รู้ แล้ว วาง หรือ เปล่า

เลย สับ สน สับ สน

ตก ลง ไม่ ต้อง สน ใจ อะไร กัน เลย หรือ

หรือ ว่า ต้อง รู้ ก่อน มัน ถึง ไม่ ต้อง สน ใจ

แล้ว รู้ แล้ว จะ รู้ ได้ ยัง ไง ว่า รู้ แล้ว ไม่ ได้ คิด ว่า รู้ แล้ว

 

มาถึงการแซวเล่นบ้าง

white-collar : ตอนแรกก็คิดว่า น้าจร นี่เข้าข่าย เพราะเป็นคนใช้ปัญญาชี้นู้นชี้
นี่ให้เพื่อนๆ อยู่เสมอๆ เป็นการชักจูงด้วยปัญญาของคนมีศีลธรรม ( ตามนัยประวัติ
เลยนะ เพราะ white-collar นี่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก คือ นักบวชฟรั่ง ที่เขามีปลอก
ขาวๆที่คอ แล้ว นักบวชเหล่านั้นกลับทำทุจริต เป็นกระบวนการ ใช้การจดจำ copy
มาลวง ) แต่ไปๆมาๆ ผมว่า น้าจร ไม่ใช่ white-collar

น่าจะเป็น blue-collar ทั้งๆที่ใช้ปัญญา ใช้ปัญญาอย่างอุตสาหะ ยังกะใช้แรง

 

ต้องระวังตน จะเข้าใจผิด ว่า คิด คือ รู้

จบเห่ แพ้อวิชชา พาไปไม่รู้ ติดอยู่ ที่ คิด ว่า รู้ นะเจ้าคะ

ถึงต้อง หัด รู้

คิด รู้ว่า คิด

ไม่รู้ รู้ว่า ไม่รู้

รู้ เกิดเมื่อ มีปัญญาเห็นความจริงรู้แจ้งอริยสัจจ์4 หลุดพ้นแหวกอวิชชาให้ได้ซัก1ครั้ง ก็คงรู้เอง ว่ารู้แจ้งนิพพานเป็นอย่างไร คืออะไร ยังไม่รู้แจ้ง ก็รู้ว่า ไม่รู้ นะเจ้าคะ

 

เข้าใจผิดแล้วครับ
น้าจรแกเป็นคนสั่งงาน white-collar และ blue-collar ครับ

 

เอางี้ รู้แล้ววาง นั้นมีการอธิบายในหลายลักษณะ แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องแก้กรรมฐาน

คุณน่าจะเข้าใจคำว่า แก้กรรมฐาน เช่น บางคนทำกรรมฐานไปเห็นการจุติของสัตว์
ก็มาถามหลวงพ่อ ว่า นั่นคืออะไรค่ะ ( ฉันบรรลุแล้วหรือเปล่า )

พระท่านก็จะตอบว่า ไม่มีอะไรหรอกนะ ก็แค่รู้ คุณเห็นอย่างนั้นก็ดีแล้ว เป็นการเห็น
ที่ดี แต่เห็นแล้วต้องไม่ไปยึดมั่น ยึดถือ (เอาไปเป็นอุปทานถามว่าบรรลุแล้วใช่ไหม)
พระก็ต้องสรุปอย่างเกรงใจ จะพูดแบบในวงเล็บ ก็คงลุกไปเตะหลวงพ่อ ก็ต้องพูด
สั้นๆ "รู้แล้ว วาง ไม่มีอะไร"

ซึ่งคนติดกรรมฐาน แล้วไปหาหลวงพ่อมีเยอะมาก ส่วนใหญ่โดนเฉดหัวออกจากสำนัก
เดิมของตนมาแล้วทั้งนั้น

มีอีกหลายกรณีสำหรับเรื่อง การแก้กรรมฐาน

 

อา ...คุณเกสท์อธิบายสั้นๆได้ไหม white-collar และ blue-collar

ผม กูเกิ้ลแล้วกดแปล งง มากมาย ไม่แน่ใจนักหรอก แต่คุณ
มากล่าวแล้วยกภาพอีกภาพเหนือ W/B ก็น่าจะแปลว่าเข้าใจ
เป็นอย่างดี

อธิบายหน่อยสิครับ

 

เราเข้าใจว่า white-collar หมายถึงพวกทำงานธนาคารใส่เสื้อเชิร์ตสีขาวปกขาวผูกไทด์นั่งโต๊ะทำงาน ต่อมาเขาเหมารวมพวกนั่งโต๊ะทำงานตามออฟฟิสด้วย
ส่วนพวก blue-collar คงหมายถึงพวกใส่เสื้อชอปสีน้ำเงินที่ทำในโรงงาน ทำภาคสนามประมาณนี้มั้ง

คงเปรียบว่าเป็นพวกใช้สมองทำเป็นหลัก กับใช้แรงทำเป็นหลัก

 

เราก็ไม่รู้ เหมือนกัน เราไม่รู้
เพราะฉะนั้น เราขอแยกทางเดิน เพื่อสร้างปัญญารู้ให้เกิดในจิตเรา ละกันนะ

 

ส่วน วิปัสสนากรรมฐาน สำหรับคนที่ปฏิบัติแนวหลวงพ่อ แบบตรงเปะ

ตรงเป๊ะ ก็คือ ในส่วนของ จิตานุสติปัฏฐาน พวกนี้จะเป็น ทิฏฐิจริต ชอบคิด
ชอบเอามาแต่งตำราว่างั้นเหอะ พอภาวนาเข้าก็จะติดการดู อันนี้อันหนึ่ง
ส่วนอีกแบบหนึ่งคือ ภาวนาแล้วไปเห็นกิเลสในตัวเอง เกิดวิภวตัณหาเกลียด
ตัวเองขึ้นมา

แบบนี้ พระท่านก็พูดง่ายๆ เพื่อแก้กรรมฐาน รู้แล้ววาง ซะ อย่าไปเติมการรู้
อย่าไปทำรู้ให้มันเพิ่มจากที่รู้สึก ก็จะไม่เกิดปัญหา

ดังนั้น จะเห็นว่า สายไหน ทำแบบไหน ก็โดนติทั้งนั้น ไม่ใช่เราไปติกรรมฐาน
อย่างอื่นแต่ฝ่ายเดี่ยวอย่างที่เข้าใจ

* * *

ทีนี้การทักท้วงในเว็บบอร์ด ก็เป็นเรื่องของการหวังดีของเพื่อนๆ เวลาเพื่อนพูด
อะไรอยู่ตรงไหน อีกคนก็จะทักว่า ติดอะไรหรือเปล่า เป็นประเด็นปรกติ ก็จะเหมือน
มีการทัก พอทักก็จะรู้สึกเหมือนโดนติ ทีนี้ก็ต้องดูกันหละว่า เขาติดกรรมฐานหรือเปล่า
ถ้าไม่ติด ก็ผ่านๆ

อย่างคุณ haha มาทัก ก็จะเห็นว่าเป็นเรื่องสงสัยว่า มีใครติดกรรมฐานสักอย่าง ก็ทัก
ด้วยความหวังดี ก็ทักไป แต่ทักแล้วก็ต้องวาง ไม่ใช่คนปฏิเสธกลับก็ไล่บี้ชี้กิเลสกัน
วุ่นวายไปหมด

คุณทักมา ผมก็รับรู้ แล้วก็ช่วยๆ กันวาง รู้แล้ววาง ก็ใช้ได้อีก คำนี้

 

โห รับมุข ผมอายนะนี่ คิดว่าจะโดนด่า

( อายเพราะผมแอบดูเบาน้าจรไว้อะ )

;aa8

 

รู้ วาง ว่าง

 

ก็ไม่เข้าใจมากหรอกครับ
เข้าใจว่า collar แปลว่าปกเสื้อ

มี ปก white กับ blue
ปกขาวก็เหมือนคนทำงานแบงก์ทำนองนั้น
ส่วนปกblue ก็เหมือนคนทำงานภาคอุตสาหกรรมน่ะครับ
ไม่รู้ผิดถูกนะครับ ก็ตอบตามที่เข้าใจ

ส่วนน้าจร นี่แกสั่งงานคนเหล่านั้นผ่านโลกไซเบอร์น่ะครับ
อยู่ที่ไหนแกก็สั่งงานได้ครับ

 

เที่ยงแล้ว

 

แยกจาก ความคิดของคุณไง วางคุณไว้ตรงที่ของคุณ
แล้วฉันก็เดินไปตามทาง ที่เลือกไว้ นิ ฉันไม่สนใจเรื่องสมมุติหรอกนะ
ถูกหรือผิดก็ไม่รู้ หัดมีสติรู้ตัว รู้สึกตัว ได้ประโยชน์ตนมากกว่า

 

ขออนุญาติสรุปนะ

เสียงใน cd หรือ แม้กระทั่ง พวกคนที่ฟัง cd จะซึมซับภาพของความเมตตา
ในการช่วยแก้กรรมฐาน อันนี้ก็กลุ่มหนึ่ง

แต่จะมายกเหตุการณ์ที่ปรากฏว่า พระท่านเอาแต่ติกรรมฐานคนอื่น อันนี้ต้องดู
ที่มาที่ไปให้ครบ

เสียงตัดใน cd ก็ย่อมเป็นเรื่องแก้กรรมฐานเป็นส่วนใหญ่ เพื่อใครเอาไปฟังแล้ว
ตัวเองติดกรรมฐานอยู่ก็แกะออก แกะออกแล้วทำไง ก็เดินกรรมฐานเดิมของ
ตนไป โดยมีหลักการตรวจสอบตน รู้แล้ววาง

ดังนั้น ภาพที่ว่า พระ หรือ คนกลุ่มนี้ชี้กรรมฐานทางเดียว จึงไม่ใช่

 

อ้อ พวกแบงค์เนอะ ผมคิดว่า หมายถึงนักบวชฟรั่ง ขอบคุณครับ

 

เห็นปุ๊บ รู้สึกอร่อยทันที เลย แม๊ ความเคยชิน มันไวจริงๆ

 

เบื่อพวกไม่ละเอียด แล้ว หยิบจับเรื่องละเอียดมาเทียบตน

ความรู้สึกนั้น จะเกิดกับความละเอียดของจิต คนหนา มันก็ประมาณเอาแต่ตามตรรกะ

ถ้าอยากจะรู้ ก็ไป ถามหลวงตามหาบัว ที่ท่านกล่าวว่า เหมือนกับพระพุทธเจ้าเพิ่งกล่าวธรรมไปสดๆร้อน แล้วเรานั่งฟังอยู่ตรงนี้

ทีนี้ ถามว่ามันเป็นอย่างไร มันก็เป็นอย่างที่พูดนั่นแหละตรงๆ แต่ คนที่สมมติมาก มันจะเอาไปเทียบตรรกะก่อน

เอกวีร์ อย่าคิดว่า ความคิดได้เป็นเรื่องฉลาด เพราะบางทีมันไม่เข้าท่า

ดุจดังอธิบายความหวานด้วย สมมติ ร้อยแปดอย่าง พยายามจะเอาสมมติมาอธิบาย
แต่ อีกคนเขาก็บอกตรงๆ ว่า ก็มันหวาน เท่านั้นแหละ คนเคยชิมมามันก็รู้ทันที ไม่ต้องยืดยาว