* โพธิจิต ถูกแบ่งเป็นส่วน(ภาค)เกิด ได้หรือไม่ *

จันทโค · 8 มีนาคม 2010

tan64 said: ↑

ตอนนี้มีบางคนกำลังจะหาข้อโต้แย้งกับเจ้าของกระทู้อยู่ เพราะว่าเข้าจะดำรงอยู่ในบอร์ดพุทธภูมินี้ประจำ อาศัยตำหรับตำราที่ศึกษามาไว้ขวนขวายมาตอบ ไม่เคยคิดจะวางความรู้เดิมหรือเปิดรับอะไรใหม่ๆ แล้วลองพิสูจน์เอาว่าจริง จิตดวงเดียวในตำราบอกว่าดวงเดียวหรือกี่ดวง ต่อให้เจ้าของกระทู้ไปเอาพระปฏิบัติทางจิตมาตอบเก่งๆเข้าก็ไม่เชื่อหรอกครับ
แต่ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่เอาความรู้อะไรใหม่ๆมาแนะแนว แนะนำและวิเคราะห์กัน
สำหรับผม จิต 1 ดวง กายมนุษย์ปัจจุบันนี่ล่ะ ขับรถ พร้อมกับ คุยโทรศัพท์ และสามารถ ฟังเพลงไปได้ด้วย แต่ทุกอย่างนี้รวมกันอยู่ที่จิตเดียวใช่ไหมครับ แต่โพธิจิตที่แก้วกล้า
ก็ไม่แน่ตอนที่เป็นกายทิพย์อาจะแบ่ง ออกแล้วเอาจิตไปเป็นกายเนื้อซะก็ไม่สามารถที่จะกลับมาได้จนกว่ากายเนื้อจะตาย เคยไหมที่คิดอะไรพร้อมกันเคยไหมที่จะทำอะไรในเวลาเดียวกันโดยใช้จิตดวงเดียวนี้ล่ะแต่มันไม่สามารถที่จะแยกออกได้เพราะกายเนื้อของเรามันบังคับเคยได้ยินไหม มีหลวงพ่อองค์หนึ่งบิฑบาตรตอนเช้า มีลูกศิษย์อยู่หลายจังหวัดทั่วประเทศ ลูกศิษย์ จังหวัด ที่1ก็เห็น จังหวัดที่ 2 ก็ เห็น จังหวัดที่3 ก็เห็น ผมฟังมาก็งงๆนะครับ ก็ลองเอาไปช่วยกันคิดแล้วกัน สำหรับผมไม่รู้ว่าจะจริงหรือไม่จริงเพราะว่าเมื่อทำถึงที่สุดแล้วก็หมดกิเลสไปให้ปัญญามันค้นเอาเอง ที่พูดมานี้ไม่ได้ว่าไครแต่ก็อยากให้ลองวิเคราะห์กันดูไม่ใช่เขาเปิดกระทู้มาก็โดนอัดก่อนเลย แล้วแบบนี้ไครค้นพบอะไรใหม่ๆไม่ตรงกับความคิดของบางคนก็ไม่ได้เกิดแน่ๆ ออกตัวก่อนนะครับผมปัญญาเท่าหางอึ่งจริงๆ
คิดอย่างไรก็พูดไปตามนั้นคนในบอร์ดพุทธภูมินี้เก่งๆเยอะครับเยอะจนคนที่เข้ามาอ่านไม่กล้าตอบ กลัวตอบไปอาจจะโดนอัดกลับมา มองว่าบอร์ดเอาไว้สนทนาธรรมหรือเอาไว้อวดความรู้ในตำรากันแน่ ถ้าคำพูดใดพาดพิงไปถึงไครกราบขอขมาไว้ ณ ที่นี้นะครับ
Click to expand...

ถ้าในกรณีที่ท่านกล่าวเรื่องบิณฑบาตนะครับ
ผมเองก็เคยอ่านเจอตอนที่องค์พระทศพลเสร็จไปโปรดพุทธมารดา แล้วเนรมิตอีกองค์หนึ่งสนทนาธรรมกับพระสารีบุตร นะครับ ( เรื่องการเนรมิต เป็นเรื่องของฌาณวิสัย นะครับ )
ผมว่าคนละเรื่องกับชื่อกระทู้นะครับ
" *** โพธิจิต ถูกแบ่งเป็นส่วน(ภาค)เกิด ได้หรือไม่ *** "
ช่วงเวลาที่องค์พระทศพลพระองค์ปัจจุบันบำเพ็ญเป็นพระโพธิสัตว์อยู่ ตลอด ๒๐ อสงไขยกับเศษอีก ๑๐๐,๐๐๐ มหากัปป์ ไม่มีการแบ่งภาคมาเกิดเลยนะ มีแต่มาทั้งดวงเลยนะครับ แล้วบางครั้งพระอินทร์ก็อัญเชิญลงมาก่อนกำหนด( เวลาผู้มีบุญลำบาก อ่านเรื่องพระสุวรรณสามดูนะครับ )
ประมาณนี้ละครับ ผิดถูกประการใด อภัย ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ

จันทโค · 8 มีนาคม 2010

ปะฐะพี said: ↑

อนุโมทนาครับคุณtan64 นักการศาสนาหนอนหนังสือตำราศาสตร์ปัจจุบันมักมีความรู้ว่า จิตไ่ม่เที่ยง
พอเวลาดำเนินจิตจริงๆ ความคิดการกระทำคำพูดเป็น จิตเที่ยงอยู่เสมอ เลยไม่เฉลียวพิจารณา จึงกล่าวปฏิเสธไป

จิตไม่เที่ยงหมายความว่า เปลี่ยนแปลง เปลี่ยนถ่าย เคลื่อนที่ ไม่อยู่ในสภาพเดิม ไม่อยู่ในกฏรูปแบบตายตัวคือเที่ยง เหมือนทอง ถูกหล่อหลอมเป็นน้ำ น้ำติดไฟ ไฟกลายเป็นลม เมื่อเวลาผ่านไป ดินหาย น้ำหาย ไฟดับ ลมดับ หายไปเป็นอากาศธาตุ ดินน้ำไฟลมเเปลงตัวเองไปอยู่ในรูปของธาตุอื่นๆ พอนานเข้าก็กลับคืนสภาพเดิมได้อีก หรือ ไปเป็นอย่างอื่นได้อีก

จิตก็มีภาวะเหมือนกัน
Click to expand...

จิต กับ ธาตุ ทั้ง ๔ มันคนละอย่างกันนะครับ
ธาตุถึงจะเปลี่ยนรูปแต่ยังงัยก็เป็นแค่ธาตุทั้ง ๔ นะครับ
ส่วน จิต ถ้าฝังในด้านอกุศลเยอะ จิตก็จะต่ำเรื่อยๆๆๆ
ถ้า จิต ฝังด้านดีมากๆๆ จิตก็จะสูง ตัวอย่าง องค์พระทศพลพระองค์สั่งสมบารมีตลอด ๒๐ อสงไขยกับเศษอีก ๑๐๐,๐๐๐ มหากัปป์ ครบ ๓๐ ทัศน์ ในชาติสุดท้ายทำให้พระองค์อุบัติขึ้นมาในพระรูปโฉมที่งดงาม มีพระลักษณะมหาปุริสลักษณะ ๓๒ ประการ ประกอบไปด้วยอนุพัญชนะคือสิริและความงามน้อยใหญ่อีก ๘๐ ประการ และพระองค์ก็สำเร็จเป็น พระสัพพัญญูตญาณ อีกด้วย
ผิดถูก ประการใดอภัย ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ

จันทโค · 8 มีนาคม 2010

ปะฐะพี said: ↑

บุคคลในกระทู้ด้านล่างนี้ คงจะเป็น1ในบุคคลผู้มีปัญญาอันเหลือเชื่อ ในมุมมองของพวกคุณแน่ๆแล้ว...
Click to expand...

๓ คนข้างล่างเหลือเชื่อ ยังงัยเหรอครับ ???? เหรอครับ ตอบด้วย

ดั้งเดิมโดยคุณ Phanudet
Click to expand...

ดั้งเดิมโดยคุณ ปรม
Click to expand...

ดั้งเดิมโดยคุณ ต้นละ
Click to expand...

ปะฐะพี · 13 มีนาคม 2010

ต้นละ said: ↑

๓ คนข้างล่างเหลือเชื่อ ยังงัยเหรอครับ ???? เหรอครับ ตอบด้วย
Click to expand...

คุณต้นละ... ผมให้คุณทั้ง 3 คน ไปศึกษาแล้วอ่านดูบทความข้างล่างนี้ ไม่ใช่หมายถึง ปัญญาเหลือเชื่อของพวกคุณ

http://palungjit.org/posts/644373

joni_buddhist said: ↑

พระโพธิสัตว์ - หน่อพุทธภูมิ -การแบ่งภาค
เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๓ วันหนึ่ง ขณะที่ผู้เขียนกำลังนั่งคุยกับหลวงปู่ ท่านได้ถามผู้เขียนว่า
"เคยได้ยินเรื่องการแบ่งภาคไหม"
ผู้เขียนเรียนตอบท่านว่า
"เคยครับ ในเรื่องรามเกียรติ์ พระรามแบ่งภาคมาจากพระนารายณ์ มีจริงหรือครับหลวงปู่"
หลวงปู่ท่านนิ่งอยู่อึดใจหนึ่งแล้วตอบว่า
"มีจริงเหมือนกัน อย่างหลวงปู่ทวดแบ่งภาคมาเกิดไงละ"
เกี่ยวกับเรื่องนี้ เคยมีนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เรียนถามหลวงปู่ ซึ่งหลวงปู่ตอบว่า
"มี...แต่ทำได้ในพวกหน่อพุทธภูมิ"
หลวงปู่ท่านเคยบอกผู้เขียนว่า
"แกรู้ไหมว่า ในหลวงท่านเป็นใคร ท่านคือผู้ปรารถนาพุทธภูมิ กำลังใจของท่านพวกนี้จะต้องเป็นผู้นำหมู่คณะ ดูอย่างวัวยังมีจ่าฝูง นกก็ต้องมีหัวหน้าฝูง วัดก็ต้องมีเจ้าอาวาส อย่างหลวงพ่อใหญ่ (พระโบราณคณิสร อดีตเจ้าอาวาสวัดสะแก) แต่หน่อพุทธภูมิที่มีบารมีเต็มแล้ว สูงแล้ว เขามักจะไม่เป็นกษัตริย์ เพราะจะมีภาระหนักหน่วง ส่วนใหญ่เขามักเป็นคนธรรมดาแล้วบวชพระ แต่จะบำเพ็ญบารมีจนในที่สุดจะกระเทือนถึงพระราชวงศ์เอง พระเจ้าแผ่นดินองค์นี้ท่านมีบุญมาก และเป็นแบบอย่างให้ข้าราชการผู้ใหญ่ทำตาม"
ผู้เขียนจึงเรียนถามท่านต่อไปว่า
"หลวงปู่ครับ หน่อพุทธภูมิที่บารมีเต็มแล้ว ท่านก็ไม่ต้องมาเกิดแล้วใช่ไหม รอการตรัสรู้เลยที่ชั้นดุสิต หรืออย่างหลวงปู่ก็ไม่ต้องมาเกิดแล้วใช่ไหมครับ"
หลวงปู่ตอบว่า
"กำลังของพุทธภูมิมีหน้าที่ที่จะทำให้มหาชนมีความ สุข ถ้ามีคนเรียกร้องหรือบ้านเมืองเกิดยุคเข็ญก็ต้องลงมาช่วย จะคิดเอาแต่สบายได้ยังไง นั่นไม่ใช่ความคิดของหน่อพุทธภูมิ อย่างนี้พระอรหันต์สำเร็จแล้ว ท่านก็ไม่ต้องยุ่งกับใคร ไม่ต้องทำอะไรแล้วซิ"
หลวงปู่ท่านตอบคำถามของผู้เขียนเสร็จแล้ว ท่านปรารภถึงการจัดการเรื่องศพของท่านต่อไปว่า
"ถ้าข้าตายแล้วอย่าเก็บศพไว้นาน เจ็ดวันเผาเลย ไม่เผาก็โยนทิ้ง เดี๋ยวจะกลายเป็นหากินกับศพ"
ผู้เขียนได้แย้งท่านว่า
"กลัววัดจะร้าง"
หลวงปู่ท่านตอบว่า
"เรื่องเผาไม่เผา ต้องแล้วแต่คำสั่ง ดูอย่างหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ท่านสั่งไม่ให้เผา เพราะกลัวพระเณรจะอดอยาก แต่สำหรับข้าให้เผา เวลาจะเผาให้เผายืน ข้าจะได้ไปไหนได้"
ผู้เขียนจึงถามท่านว่า
"หลวงปู่ไม่ไปนิพพานหรือ"
ท่านตอบว่า
"จะไปได้อย่างไร คนนี้ก็เรียก คนนั้นก็ร้อง ข้าไปแค่หัวตะพานก็พอ ดูอย่างหลวงปู่ทวดซิ มีคนเรียกร้องท่านมากมาย บารมีท่านเต็มท้องฟ้า อย่างข้าเอง คนไหนคิดถึงข้า ข้าก็คิดถึงเขา คนไหนไม่คิดถึงข้า ข้าก็คิดถึงเขา เพราะในวันหนึ่งๆ ข้าต้องอธิษฐานไปให้หมู่คณะทุกวันไม่เคยขาด วันละ ๓ ครั้ง เขาจะได้ไม่เป็นอันตรายทั้งเช้ามืด ตอนเย็น ตอนกลางคืน ก่อนนอน เพื่อเป็นการช่วยเหลือหมู่คณะ"
ผู้เขียนฟังจบ พร้อมกับสำนึกในเมตตาของหลวงปู่ที่มีต่อลูกศิษย์อย่างมาก หลวงปู่ท่านได้ย้ำด้วยความเมตตาต่อไปอีกว่า
"คิดถึงพระครั้งหนึ่ง บารมีพระมาถึงเราไปกลับ ๗ เที่ยว รวมแล้ว ๑๔ ครั้ง ได้กำไรดีไหมล่ะ นี่มีในพระไตรปิฎก พระพุทธเจ้าบอกกับพระอานนท์ ถ้าเราคิดถึงพระได้เหมือนกับคิดถึงแฟนเมื่อไหร่ แสดงว่าจะดีแล้ว"
ในเรื่องการแบ่งภาค ตามความเห็นของผู้เขียนเข้าใจว่า ท่านลงมาเกิดทั้งองค์ คงจะไม่ใช่เป็นการแบ่งจิตมาเกิด เนื่องจากหน่อพุทธภูมิที่มีบารมีสูงแล้ว ท่านจะมีพลังจิตสามารถตั้งพุทธนิมิต ธรรมนิมิต สังฆนิมิตได้ ซึ่งรวมเรียกว่าเป็นพลังงานหรือบารมีธรรมที่ท่านสร้างมา ซึ่งหลวงปู่เรียกรวมว่า "ภูตพระเจ้า" นั่นเอง สิ่งเหล่านี้จะเป็นบารมีที่คอยติดตาม รักษาคุ้มครองไม่ให้ออกนอกลู่นอกทางของศาสนา จวบจนกระทั่งท่านได้ปฏิบัติธรรมไปถึงจุดหนึ่ง ทำให้ท่านได้รู้ถึงอดีตที่เคยทำมา ซึ่งตรงกับมงคล ๓๘ ในข้อที่ว่า "ปุพเพจะกตะ ปุญญะตา" บุญที่เคยทำมาแต่ก่อนนั้นเป็นมงคล ดังนั้น ผู้ที่สนใจทางศาสนาได้ จึงถือว่ามีบุญแต่เก่าก่อน มาค้ำชูอุดหนุน บางคนเคบเป็นโจร เมื่อถึงเวลาผลบุญเก่าเข้ามาเสริม ก็สามารถพลิกจิตให้เกิดปัญญาได้ อาทิเช่น พระองคุลีมาล เป็นต้น
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี ได้เคยอธิบายถึงท่านที่ได้พระโสดาบัน เมื่อมาเกิดใหม่ ไม่ใช่จะรู้ว่าตนเองเป็นพระอริยบุคคลเลยทีเดียว แต่ต้องมาปฏิบัติธรรมอีกระยะหนึ่ง จึงจะรู้อดีตได้ ซึ่งในหน่อพุทธภูมิก็คงเช่นเดียวกัน หลวงพ่อมหาวีระ ท่านเคยกล่าวถึงหน่อพุทธภูมิที่มีบารมีเต็มขั้น ซึ่งเป็นปรมัตถบารมี จึงจะไม่ตกนรกอีก เสมือนพระโสดาบัน ซึ่งไม่ตกไปสู่อบายภูมิอย่างแน่นอน พระบางองค์อาจบรรลุอรหัตตผล โดยไม่ผ่านขั้นตอนโสดาสกิทาและอนาคามีผล ซึ่งผู้เขียนมีความเห็นว่าเป็นไปได้ ๒ กรณีคือ กรณีที่ ๑ พระองค์นี้เคยเป็นพระโสดาบันมาแล้วในอดีต กรณีที่ ๒ คือ พระองค์นั้นบรรลุอรหัตตผลโดยฉับพลันทันทีตลอดสายเช่น การบรรลุอรหัตตผลของพระสีวลี เริ่มตั้งแต่เป็นเณรได้เป็นพระโสดาบัน เมื่อท่านมาบวชเป็นพระ ในขณะที่ปลงผมจนกระทั่งเป็นพระเรียบร้อย ท่านก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ทันที
หน่อพุทธภูมิที่มีการสร้างบารมีถึง ๓๐ ทัศน์ มีอยู่อย่างหนึ่งคือ ปัญญาบารมีขั้นปรมัตถ์ จึงทำให้ท่านไม่ต้องไปอบายภูมิ เพราะท่านล่วงรู้ถึงสัจจะธรรมต่างๆ ทำให้ไม่หลงตน
ผู้เขียนเคยกราบเรียนถามหลวงปู่โดยอ้างพระไตรปิฎก ซึ่งได้กล่าวถึงบุญที่ถวายทานกับพระอริยะขั้นต่างๆ กำลังบุญไม่เสมอกัน แต่ในพระไตรปิฎกไม่ได้กล่าวถึงหน่อพุทธภูมิ
หลวงปู่ท่านได้ตอบผู้เขียนว่า
"หน่อพุทธภูมิ ถ้าเปรียบไปแล้ว ก็คือ พระอนาคามี เพราะกำลังจะสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้า แต่จัดเป็นพระอนาคามีชั้นพิเศษ คือเหมือนกันแต่ท่านยังไม่เอา หลวงปู่ท่านจึงยังไม่สอนใครถึงนิพพาน เพราะถึงไม่ใช่กิจของท่าน แต่ท่านรู้ทั้งนั้น บารมีทั้ง ๑๖ อสงไขย ไม่รู้ได้อย่างไร หลวงปู่ทวด จิตท่านยังมีจุดดำอยู่ แกว่าจริงไหม"
ผู้เขียนตอบว่า
"ถ้าไม่มีท่านก็สำเร็จแล้วซิครับ แต่จุดดำนั้นเป็นจุดของความเมตตา ที่ท่านจะโปรดสัตว์ เพื่อจะให้สมกับคำว่า ศรีอริยเมตไตรย ดังนั้น จุดดำนี้ผมถือว่า มีค่าน้อยมากตัดทิ้งไปได้เลย"
หลวงปู่ท่านพยักหน้ายิ้มรับ และทำให้ผู้เขียนเข้าใจถึงพระธาตุหลวงปู่ทวด ที่ท่านเสด็จมาเอง สัณฐานค่อนข้างกลม สีน้ำตาลดำ หลวงปู่ท่านบอกว่า คือพระธาตุหลวงปู่ทวด ซึ่งถ้าเราอ่านตามพระไตรปิฎก พระธาตุจะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อสำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้วเท่านั้น ไม่มีการกล่าวถึงพระธาตุจากหน่อพุทธภูมิเลย เพราะท่านก็เปรียบเสมือนพระผู้บริสุทธิ์ การซักฟอกธาตุขันธ์จึงย่อมเป็นไปได้ ทำให้เข้าใจถึงฟันและเกศาของหลวงปู่ที่เป็นพระธาตุเช่นกัน ผู้เขียนนึกถึงคำพูดของหลวงพ่อมหาวีระ ที่กล่าวถึงพระโพธิสัตว์ที่มีบารมีสูง พระอรหันต์ยังให้ความเคารพ เมื่อผู้เขียนกราบเรียนถามหลวงปู่ ท่านตอบว่า
"คงจะจริง ดูอย่างหลวงปู่ทวดนั่นไง เวลาปลุกเสกพระ พระโดยมากก็ร้องขอความช่วยเหลือจากท่าน"
หลวงปู่ท่านเล่าให้ผู้เขียนฟังในวันหนึ่ง ถึงหมอจีนที่มารักษาท่าน โดยการจับชีพจรเพื่อตรวจอาการโรคหรือที่เรียกว่า หมอแมะ หมอบอกว่า หลวงปู่มีพระเต็มไปหมดทั้งตัว ท่านถามเหตุผลกับผู้เขียน ซึ่งผู้เขียนพิจารณาแล้วนึกถึงเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ชนิดหนึ่ง ใช้วัดการเต้นของชีพจร ถ้าเป็นผู้มีสมาธิดี การเต้นของชีพจรจะราบเรียบ การใช้ออกซิเจนจะน้อย แต่ในกรณีหลวงปู่ หมอใช้วิทยาการทางจิตตรวจสอบพบว่า การเต้นของชีพจรราบเรียบ ทั้งๆ ที่หลวงปู่นั่งอยู่ในอิริยาบถกำลังคุย คือไม่ได้นั่งสมาธิ นั่นแสดงว่า จิตของท่านเป็นสมาธิตลอดเวลา หรือจิตไม่มีความคิดปรุงแต่ง ทางหนังจีนกำลังภายในเรียกว่า ท่าไร้อารมณ์ ลักษณะเช่นนี้ เข้าลักษณะทางพุทธ คือ อารมณ์ของพระอรหันต์ เป็นลักษณะของผู้ที่ได้รับจากการปฏิบัติจิตขั้นสูง ทำให้นึกถึงหลวงปู่ปาน ที่กล่าวไว้ในประวัติของท่าน ในขณะที่ท่านกำลังคุยกับญาติโยม แต่อีกจิตหนึ่งสามารถเสกน้ำมนต์ไปพร้อมกัน หรือผู้เขียนประสบมาด้วยตัวเองกับหลวงพ่อชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี ในขณะที่ท่านนั่งคุยกับผู้เขียนและญาติโยมอยู่นั้น ท่านก็ได้จุดเทียนไว้บนขันน้ำ สักพักหนึ่งก็ได้น้ำมนต์มาพรมให้กับญาติโยมและผู้เขียน โดยท่านไม่ได้นั่งอธิษฐานจิตเลย แม้แต่หลวงปู่เอง ท่านก็ได้ทำอยู่บ่อยๆ เมื่อมีญาติโยมมานิมนต์ท่านไปร่วมพิธีต่างๆ ตั้งแต่พิธีปลุกเสกพระ งานทำบุญบ้าน ฯลฯ
เพื่อนของผู้เขียนคนหนึ่งเรียนถามหลวงปู่ว่า จะรู้ได้อย่างไรว่าพระองค์ไหนบารมีสูง
หลวงปู่มองหน้าผู้เขียนแล้วตอบยิ้มๆ ว่า "อย่างเช่น ท่านนั่งอยู่ที่หนึ่ง แต่อธิษฐานจิตไปช่วยเหลือ ไปได้อีกที่หนึ่ง"
เพื่อนของผู้เขียนฟังแล้วรู้สึกงงๆ แต่ผู้เขียนเข้าใจทันที เพราะกำลังพูดคุยอยู่กับท่านพอดี เกี่ยวกับท่านอธิษฐานจิตไปช่วยเหลือในการสร้างรูปหล่อของหลวงปู่ที่กรุงเทพฯ โดยท่านบอกผู้เขียนว่า
"ทำมาหลายวันแล้ว อธิษฐานให้หลวงพ่อทวดไปช่วยเหลือ ให้พระไปช่วย เรามีกิจมาก เดี๋ยวลืมจะทำให้เสียงานได้"
เกี่ยวกับเรื่องความปรารถนาของหลวงปู่ ผู้เขียนสรุปได้เลยว่า ท่านปรารถนาพุทธภูมิอย่างแน่นอน ผู้เขียนเคยคุยกับลูกศิษย์ของหลวงปู่หลายคน มีคนหนึ่งชื่อ "เช็ง" อยู่วัดสะแก ได้กล่าวถึงหลวงปู่ว่า
"หลวงลุงท่านปรารถนาพุทธภูมิ ไม่อย่างนั้น ท่านไม่มานั่งหลังขดหลังแข็งรับญาติโยมอยู่หรอก"
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกศิษย์หลวงปู่ชื่อ "ปราณี" ได้ถามหลวงปู่เรื่องการไปนิพพานของหลวงปู่
หลวงปู่ตอบว่า "เรื่องอะไรข้าจะไปนิพพาน ข้าหวังเป็นนายร้อย ไม่ใช่หวังเป็นนายสิบ คนอย่างข้าต้องหักยอดฉัตร จึงสมใจ"
ซึ่งเป็นการกล่าวจากปากท่านเอง สำหรับผู้เขียนนั้น ท่านบอกความปรารถนานี้เช่นกัน และท่านยังบอกผู้เขียนอีกว่า
"เขาว่ากันว่า ข้าจะสำเร็จระหว่างต้นไม้หนึ่งคู่ ข้าเองยังไม่รู้เมื่อไร"
ในตอนนั้น ผู้เขียนยังไม่แน่ใจ ได้แต่มองต้นไม้ในวัดสะแกว่าจะเป็นต้นไหน แต่ก็ไม่มี มาตอนหลังจึงเข้าใจในคำพูดของท่าน จนกระทั่งหลวงปู่บุดดา ถาวโร วัดกลางชูศรีเจริญสุข จังหวัดสิงห์บุรี ท่านมาเยี่ยม เมื่อคราวที่หลวงปู่ไม่สบายก่อนมรณภาพ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่หลวงปู่บุดดาจะกลับ ท่านได้พูดกับหลวงปู่ดู่ว่า
"วันนี้ผมนำมงกุฎพระพุทธเจ้ามามอบให้คุณ นิมนต์อยู่ต่อเถิด ถ้าไม่อยู่ก็ไม่เป็นไร ที่คุณปรารถนานั้นน่ะ สำเร็จแน่ ต่อไปคุณจะได้เป็นพระพุทธเจ้า"
หลวงปู่บุดดาก็ลากลับ ในวันนั้น ผู้ได้ยินหลายคน ลูกศิษย์คนหนึ่งได้เรียนถามหลวงปู่ ถึงความหมายที่หลวงปู่บุดดาพูด ท่านตอบว่า
"พระอรหันต์ให้พร เราก็รับไว้ไม่เสียหายอะไร"
ผู้เขียนเคยปรารภกับหมู่คณะหลายๆ ท่าน ถึงความโชคดีที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกับพระผู้บริสุทธิ์ และมีเมตตาจนเรากล่าวคำนมัสการได้สนิทใจว่า
นะโมโพธิสัตโต พรหมปัญโญ สัมมาสัมพุทโธ อนาคตกาเล
ที่มา 17เรื่องเล่าของหลวงปู่ดู่
Click to expand...

จันทโค · 13 มีนาคม 2010

ปะฐะพี said: ↑

คุณต้นละ... ผมให้คุณทั้ง 3 คน ไปศึกษาแล้วอ่านดูบทความข้างล่างนี้ ไม่ใช่หมายถึง ปัญญาเหลือเชื่อของพวกคุณ

[URL="http://palungjit.org/posts/644373[/URL]
Click to expand...

อืม.................ผมคิดว่าไม่มีอะไรจะศึกษาในเว็ปนั้นเลยนะครับ
เพราะศึกษาจากประวัติพระพุทธเจ้าแล้วไม่มีการแบ่งจิตเลย..........
เรื่องปัญญาไม่ต้องเหลือเชื่อหรอกครับ ปกติดีครับ

kengkenny · 13 มีนาคม 2010

เพ้อฝัน ความเพ้อฝัน มันได้มายังไงรู้ไหม มันได้มาเพราะการอ่าน ฟัง หรือ ดู นั่นแหละ ใจมันชอบมันก็เก็บมาคิด ใจมันไม่ชอบมันก็เก็บมาคิด มันเลยกลายเป็นเพียงความเชื่อส่วนตน ไม่ใช่ความเชื่อส่วนกลางในความเป็นจริง ไม่จำเป็นเลยที่ผมจะอ้างพระสูตรเอามายันความคิดอันไม่เป็นไปเพื่อความจริงเหล่านี้เลย เพราะคนเราเวลาฝันก็มักจะเห็นตัวเองได้ บางครั้งเห็นตัวเองฝันในฝันอีก บางครั้งสิ่งที่เห็นในฝันมันมีรูปร่างหน้าตาคนละแบบกันกับคนที่กำลังนอนอยู่อีก แบบนี้เขาไม่เรียกว่าแบ่งภาค เขาเรียกว่าฝันครับ ถ้าเราคิดว่าพระพุทธเจ้าทุกพระองค์แบ่งภาคลงมาสร้างความดี หมายถึง ใช้วิธีพิสดารต่างๆนานาแล้ว แบบนี้เข้าข่ายลบหลู่พระพุทธเจ้าไหมครับ หากความเป็นจริงมันไม่ใช่ เรื่องวันเวลาผมไม่สนเพราะความยาวนานมันไม่เท่ากันในแต่ละที่ แต่เรื่องที่สนคือ แค่คิดว่าใช้วิธีแบ่งภาคมาสร้างความดีอย่างนั้นอย่างนี้ มันไม่ใช่ลักษณะของมหาบุรุษครับ ถ้ามีความคิดแบบนี้แล้วเมื่อถึงที่สุดแล้วมันจะเป็นหนึ่งไม่เป็นสองได้อย่างไร สุดท้ายที่แบ่งๆมาก็ต้องแย่งกันเป็นหนึ่งอีก ฟังๆดูแล้ว แล้วไร้สาระสิ้นดีเลยครับ
ขออภัยที่กล่าวตรงๆครับ

จันทโค · 13 มีนาคม 2010

kengkenny said: ↑

เพ้อฝัน ความเพ้อฝัน มันได้มายังไงรู้ไหม มันได้มาเพราะการอ่าน ฟัง หรือ ดู นั่นแหละ ใจมันชอบมันก็เก็บมาคิด ใจมันไม่ชอบมันก็เก็บมาคิด มันเลยกลายเป็นเพียงความเชื่อส่วนตน ไม่ใช่ความเชื่อส่วนกลางในความเป็นจริง ไม่จำเป็นเลยที่ผมจะอ้างพระสูตรเอามายันความคิดอันไม่เป็นไปเพื่อความจริงเหล่านี้เลย เพราะคนเราเวลาฝันก็มักจะเห็นตัวเองได้ บางครั้งเห็นตัวเองฝันในฝันอีก บางครั้งสิ่งที่เห็นในฝันมันมีรูปร่างหน้าตาคนละแบบกันกับคนที่กำลังนอนอยู่อีก แบบนี้เขาไม่เรียกว่าแบ่งภาค เขาเรียกว่าฝันครับ ถ้าเราคิดว่าพระพุทธเจ้าทุกพระองค์แบ่งภาคลงมาสร้างความดี หมายถึง ใช้วิธีพิสดารต่างๆนานาแล้ว แบบนี้เข้าข่ายลบหลู่พระพุทธเจ้าไหมครับ หากความเป็นจริงมันไม่ใช่ เรื่องวันเวลาผมไม่สนเพราะความยาวนานมันไม่เท่ากันในแต่ละที่ แต่เรื่องที่สนคือ แค่คิดว่าใช้วิธีแบ่งภาคมาสร้างความดีอย่างนั้นอย่างนี้ มันไม่ใช่ลักษณะของมหาบุรุษครับ ถ้ามีความคิดแบบนี้แล้วเมื่อถึงที่สุดแล้วมันจะเป็นหนึ่งไม่เป็นสองได้อย่างไร สุดท้ายที่แบ่งๆมาก็ต้องแย่งกันเป็นหนึ่งอีก ฟังๆดูแล้ว แล้วไร้สาระสิ้นดีเลยครับ
ขออภัยที่กล่าวตรงๆครับ
Click to expand...

กราบอนุโมทนาด้วยนะครับ
ที่มีคนเห็นแบบผมด้วยนะครับ สาธุๆๆๆๆ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

* โพธิจิต ถูกแบ่งเป็นส่วน(ภาค)เกิด ได้หรือไม่ *

จันทโค เป็นที่รู้จักกันดี

จันทโค เป็นที่รู้จักกันดี

จันทโค เป็นที่รู้จักกันดี

ปะฐะพี เป็นที่รู้จักกันดี

จันทโค เป็นที่รู้จักกันดี

kengkenny เป็นที่รู้จักกันดี

จันทโค เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

*** โพธิจิต ถูกแบ่งเป็นส่วน(ภาค)เกิด ได้หรือไม่ ***

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา

* โพธิจิต ถูกแบ่งเป็นส่วน(ภาค)เกิด ได้หรือไม่ *