โดนขังวิญญาณ

สะดุดยันต์นะสิครับ 55+
ในอักขระ เขาว่าด้วยโองการแห่งฟ้า อ้างมาจากจักรของพระนารายณ์ ว่าด้วย
อำนาจแห่งฟ้า ดึงจิตของผู้ดู ไปใว้ในยันต์ เหมือนเอาเราเข้าไปขังใว้
ในกรงตรงเสือนั่นล่ะ เสือตัวนั้นคือจิตเรา ยันต์นั้นคือกรงเสือกักวิญญาณ
เพราะฉะนั้นผีเห็นต้องรีบเผ่นเพราะวิญญาณจะโดนดูดเข้าไป

เอ..ดูดยังไง ทำไมเห็นเป็นเสือ ก็ตอนดูดเขาไม่ได้ดูดแบบในหนัง เสือมันจะ
กระโดดออกมากัด พอมันกัด ตอนกำลังหนีหรือสู้กับเสือนั้น จิตก็จะเข้าสู่สภาวะ
นั้น พอจิตเข้าสภาวะนั้น นั่นล่ะ ตรงนั้นเอง มองไปรอบๆก็อยู่ในกรอบแล้ว ล้อมรอบด้วยยันต์นี่ล่ะ

ร้ายกาจมาก สมกับชื่อกระทู้ว่า"ขังวิญญาณ"

 

ไม่เชิงค่ะ แบบพยายามมองลอดยันต์เข้าไปสบตากับเสือ เป็นคนชอบเสือ เห็นแล้วดึงดูดสายตา

 

ออ พอดีว่างเยอะไปหน่อยเลยเขียนเล่นเป็นของแถมให้ลูกค้าบ้างคุยไม่เก่งเลยเอามาให้ชมกัน ส่วนเสือเขียนหลายวันแล้วยังไม่ใส่กรอบไว้เลยหาที่ติดไม่ได้เต็ม...

 

สะดุดไรเหรอ..........เพชร..







[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1133951/[/MUSIC]

 

คุณจิ-โปนี้เก่งนะ....รู้ทันหมดเลย.....

 

สะดุดตาเสือดิ เสือสวย ชอบจัง อยากสบตากับเสือ ไม่รู้ดิ เป็นคนชอบเสือเอามากๆมั้ง ว่าแต่ เชื่อแล้วว่าพูดไม่ค่อยเก่ง 555

 

เสือนะไม่ใช่แมว....ไม่กลัว....ให้เสือดีใจบ้าง....เดี๋ยวเขาก็เขินหรอก

 

แล้วอย่างนี้ผู้เขียนยันต์สามารถนำไปใช้ในรูปแบบอื่นไหมคะ เช่นดึงจิตของผู้อ่านหรืออะไรแบบนี้เป็นต้นน่ะค่ะ

ท่าน จิ-โปมีเรื่องราวให้น่าศึกษามากมายทีเดียว เจ้าของประทู้ก็เก่งใช่ย่อย กระทู้นี้มีเรื่องสนุกๆทั้งนั้นเลยค่ะ

 

ดึงจิตใครดีละครับ.....เอ..หรือจะเป็น...

 

กลัวทำไม เราชอบเสือ เห็นรูปก็ชอบดู ตุ๊กตาหรือรูปปั้นก็ชอบอีก แต่เสือจริงๆเห็นจะไปจ้องตากันไม่ไหว โดนงาบซะก่อน เสือดีใจก็ดีแล้ว เค้าจะได้ไม่เหงา เห็นอยู่ตัวเดวอะ

 

แล้วตั้งใจเอาเสือมาดึงจิตใคร จิตเจ้าปราญรึ :boo:

 

ตามคุง จิ-โป มาด้วยคน...

นู๋แฟนเป็นคลับน้า แล้วนะฮับ

^^

 

อ้าวเฮ้ย ตกลงเป็นแฟนขับคุณจิโป หรือเป็นแฟนคุณคม เอ๊ะ แล้วเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้วเหรอโอ๊ตศ์ :'(

 

โห...พี่เพชร
แรงงงงงงงงงงงงงง

(หันซ้าย หันขวา เด๋วแม่นาคีสีเขียวจะมาเห็นเค้า กรึ๋ยยยย)

 

ภาพงาม จับตา..

ในกรอบสวยสง่า จับใจ..

 

ผู้ใดคือนาคีสีเขียวรึ กลัวไรอ่ะ เพชรก็สีเขียวนะ ฮิฮิ

อืม แรงเหรอเนี่ย แซวกันเล่นๆน้า ม้วนหางกลับนครล่ะเพื่อน แว้บ เด๋วหายบอบช้ำแล้วจะมาใหม่

 

โอ้โห! เห็นรูปนี้แล้ว บอกไม่ถูก
เฮ้อ! ลูกพี่จิ-โป กะว่าจะลุยซักหน่อย ดันมาป่วยซะอีกเรา เฮ้อ! หง่อมเลย

 

แต่บางครั้งความรักก็ทำให้เรามีพลัง มีกำลังใจในบางครั้งนะคะ

 

ไหน ๆ ก็โพสต์มาแล้วหลายข้อความอยู่
เราเองตอนเด็ก ๆ ก็เกือบตายเหมือนกัน ตอนนั้นอายุประมาณ 3 ขวบมั้ง แต่ภาพนั้นยังจำได้ติดตาไม่เคยลืมเลย
คือเราชอบอาบน้ำเองตอนเด็ก ๆ แม่เราเค้าก็ดูรายการทีวีอยู่ เราก็ไปอาบน้ำหลังบ้านตามปกติ ปกติแล้วจะตักน้ำใส่กะละมังแล้วก็อาบในกะละมัง แต่วันนั้นน้ำในกะละมังมีน้อย ก็เลยเหยียบขอบกะละมัง ด้วยความเป็นเด็ก คือไม่รู้น้ำหนักตัวเรามากเกินไป พอไปเหยียบขอบกะละมังจะตักน้ำในโอ่ง มันก็พลิกสิ ตัวเราก็ร่วงลงไปในโอ่ง จำได้ว่านอนขดอยู่เหมือนเด็กนอนอยู่ในท้องแม่ เราก็มองไฟข้างบ้าน เออ! บ้านนี้เปิดไฟตอนกลางวันด้วยแฮะ คืออยู่ในน้ำเหมือนหายใจได้หรือยังงัยก็ไม่รู้นะ มันมองเห็นไฟข้างบ้านเปิด นอนอยู่ในโอ่งนานพอสมควรเลยแหล่ะ แม่กับน้าก็วิ่งมา ดึงเราขึ้นจากโอ่ง แม่บอก เกือบตาย คือปากเขียวเลย ก็ยังติดตาและก็แปลกใจทุกวันนี้ เออ! รอดมาได้งัย ตั้งแต่นั้นแม่ไม่เคยให้ลงน้ำเลย ตัวเราเองก็กลัวเหมือนกัน จะให้ไปอาบน้ำทะเลก็เดินแถว ๆ ชายหาดไม่เคยไปลึก ดำน้ำก็ไม่เป็น แค่เอาหน้าจุ่มลงไปก็กลัวแล้ว ไม่รู้เหมือนกันแม่เคยบอกว่า ไม่ให้เราไปเล่นน้ำ เดี๋ยวจะประวัติศาสตร์ซ้ำรอย