~*~แ ส ง ห นึ่ ง คื อ รุ้ ง ง า ม~*~ รวมศิลปินตัวแทนเวบพลังจิต

ภาพสมเด็จพระพี่นางฯ(ซ้าย) พระเจ้าอยู่หัว (กลาง) และในหลวงอานัทมหิดล (ขวา) 3 พี่น้อง เมื่อยังทรงพระเยาว์ เป็นภาพที่ สร้างความขบขันให้กับผู้พบเห็นเป็นอันมาก

​

ความผูกพันครอบครัว “มหิดล”

​

​

 

​

พระปณิธาน ของเจ้าฟ้าหญิงแสงรุ้งของชาวสยาม​

ด้วยพระปณิธานอันแน่วแน่ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ตลอด 84 ปีที่ผ่านมา สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา ทรงมีพระกรณียกิจที่ทรงอุทิศพระองค์เพื่อส่วนรวมในหลายแขนง ตั้งแต่เสด็จกลับเมืองไทยในปี พ.ศ.2493 ทรงเริ่มต้นเป็นอาจารย์สอนนิสิตนักศึกษาที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และมหาวิทยาลัยอื่น ๆ อีกหลายแห่ง

ภาพที่ประชาชนไทยต่างคุ้นเคยและอยู่ในความทรงจำมาจนทุกวันนี้ คือเมื่อครั้งที่สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนียังทรงเจริญพระชนชีพ ได้เสด็จไปทรงเยี่ยมเยียนราษฎรตามท้องถิ่นทุรกันดารอยู่เสมอ พร้อมกับทรงนำแพทย์อาสาไปให้การรักษาผู้เจ็บป่วย โดยมีสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ตามเสด็จอยู่เคียงข้าง

​

แม้เมื่อสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีได้เสด็จสู่สวรรคาลัยแล้ว นอกจากสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ จะทรงสืบพระปณิธานแล้ว ยังมีอีกหลายหน่วยงานที่ทรงอุปถัมภ์ บางองค์กรทรงก่อตั้งด้วยพระองค์เอง รวม 63 มูลนิธิ ทั้งนี้เพื่อประโยชน์สุขแห่งปวงราษฎรไทยสืบไปทั้งสิ้น

​

สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาส ราชนครินทร์ ได้เสด็จประทับรักษาพระอาการประชวร ณ อาคารเฉลิมพระเกียรติ โรงพยาบาลศิริราช ตั้งแต่วันที่ 15 มิถุนายน 2550 ตามที่สำนักพระราชวังได้แถลงให้ทราบเป็นระยะแล้วนั้น



แม้คณะแพทย์ได้ถวายการรักษาอย่างใกล้ชิดจนสุดความสามารถ พระอาการประชวรได้ทรุดลงตามลำดับ และสิ้นพระชนม์เมื่อเวลา 02.54 น. วันที่ 2 มกราคม 2551 รวมพระชันษา 84 ปี



พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้สำนักพระราชวังจัดการพระศพ ถวายพระเกียรติสูงสุดตามราชประเพณี ประดิษฐานพระศพ ณ พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ในพระบรมมหาราชวัง



ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้พระบรมวงศานุวงศ์ และข้าทูลละอองธุลีพระบาทในราชสำนักไว้ทุกข์ถวายมีกำหนด 100 วัน ตั้งแต่วันสิ้นพระชนม์เป็นต้นไป



อนึ่ง ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ประชาชนเข้าถวายน้ำสรงพระศพหน้าพระฉายาลักษณ์ ซึ่งประดิษฐาน ณ ศาลาสหทัยสมาคม ในพระบรมมหาราชวัง ตั้งแต่เวลา 13.00-16.00 น. วันพุธที่ 2 ม.ค.2551

ข้อมูลและภาพจาก : หนังสือ “แสงหนึ่งคือรุ้งงาม” หนังสือเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ในโอกาสเจริญพระชนมายุ 84 พรรษา

ข้อมูลและภาพจาก : หนังสือ “แสงหนึ่งคือรุ้งงาม” หนังสือเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ในโอกาสเจริญพระชนมายุ 84 พรรษา



สมุดภาพไทยใหม่

http://www.manager.co.th/Home/ViewNews.aspx?

 

เพราะทั้งกลอน สวยทั้งรูปขอบคุณจริงๆครับ

 

สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ทรงได้รับการปลูกฝังในเรื่องคุณธรรมจริยธรรม จากสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี มาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ซึ่งได้ทรงสอนพระโอรสธิดาให้ทรงมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ทรงสอนให้บำเพ็ญทาน ให้มีความเมตตา กรุณา เอื้อเฟื้อเสียสละ สิ่งเหล่านี้ได้ก่อให้เกิดพระจริยวัตรอันงดงาม อ่อนโยน ในพระโอรสธิดาทุกพระองค์

สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ พระโสทรเชษฐภคินี แห่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จึงทรงมีพระจริยวัตรอันงดงามอ่อนโยน เปี่ยมด้วยพระเมตตา และพระกรุณา ทรงบำเพ็ญกุศลทานอย่างสม่ำเสมอ และทรงเป็นพุทธมามกะผู้มีพระศรัทธามั่นคงดำรงในพระบวรพุทธศาสนา ทรงทำนุบำรุง พระศาสนาให้เจริญงอกงามไพบูลย์ รวมทั้งทรงเผยแผ่ พระธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้กว้างไกลออกไป ทั้งในและต่างประเทศ

• การทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา

ทุกครั้งที่พระองค์เสด็จฯเยี่ยมประชาชนในการพระราชกรณียกิจต่างๆในประเทศ จะทรงพระราชทานพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ให้กับกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เพื่อนำไปถวายเจ้าอาวาสวัดในท้องถิ่นนั้นๆ เพื่อบำรุงวัด แม้ในต่างประเทศก็เช่นเดียวกัน โดยในปี ๒๕๓๓ ทรงเป็นผู้แทนพระองค์สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เสด็จฯเยือนวัดไทย ในสวิตเซอร์แลนด์ คือ วัดศรีนครินทรวราราม วัดเฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี (ซึ่งขณะนั้นอยู่ในระหว่างดำเนินการก่อสร้าง) ก็ได้ทรงถวายปัจจัยจำนวนหนึ่ง เพื่อบำรุงวัด พร้อมกับทรงมีพระดำรัสว่า

“ความจริงก็ตั้งใจจะมาเยี่ยมอยู่เป็นเวลาหลายวันแล้ว แม้ทางวัดจะไม่มีหนังสือเชิญไปก็ตาม คุณแม่เพิ่งเอาหนังสือของทางวัดมาให้ดูเมื่อวานนี้เอง พร้อมรับสั่งให้มาแทน จึงถือว่ามาส่วนตัวด้วย มาแทนคุณแม่ด้วย”

นอกจากนี้ ยังทรงบำเพ็ญพระราชกุศลในการพระศาสนาในด้านต่างๆมิได้ขาด อาทิ การถวายผ้าพระกฐิน แก่พระอารามทั้งในประเทศและต่างประเทศ เช่น เสด็จเป็นองค์ประธานในการถวายผ้าพระกฐินพระราชทานที่วัดอ่องเหม่โป่งล่าชาน กรุงย่างกุ้ง เมื่อวันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๔๑, เสด็จฯเป็นองค์ประธานในการถวายผ้าพระกฐินพระราชทานที่วัดแสนสุขาราม เมืองหลวงพระบาง ระหว่างวันที่ ๒๘-๒๙ ตุลาคม ๒๕๔๑ ในโอกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเจริญพระชนมายุครบ ๗๒ พรรษา ฯลฯ เสด็จฯถวายผ้ากฐินพระราชทาน ณ วัดช้างค้ำวรวิหาร จ.น่าน พระอารามหลวง เมื่อปี ๒๕๔๑ หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้คณะเยาวชนกลุ่มเยาวชนร่มฉัตรน้อมเกล้าฯอัญเชิญเครื่องพระกฐินส่วนพระองค์ พร้อมตาลปัตรจารึกอักษรพระนามย่อ ไปทอดถวาย ณ วัดเขาแก้ววิเชียร จ.นครศรีธรรมราช เมื่อปี ๒๕๔๘, กฐินพระราชทาน ถวายแด่วัดธาตุทอง ในพระอุปถัมภ์ฯ เป็นต้น

การเสด็จฯเป็นประธานประกอบพิธีกรรมทางพระพุทธศาสนาในพระอารามต่างๆ เช่น พิธียกช่อฟ้า ฝังลูกนิมิต ผูกสีมา ฯลฯ ดังเช่นที่ได้เสด็จทรงเป็นประธานประกอบพิธีเปิดวัดศรีนครินทรวราราม อย่างเป็นทางการ ในวันที่ ๒๙ มิถุนายน ๒๕๓๙ และได้เสด็จฯเป็นประธานในพิธียกช่อฟ้า ฝังลูกนิมิต ผูกสีมา และฉลองอาคารอุโบสถ และศาลาเอนกประสงค์ของวัดศรีนครินทรวราราม เมื่อเดือนมิถุนายน ๒๕๔๖

ขณะที่วัดไทยอีกวัดหนึ่งในสวิตเซอร์แลนด์ คือ ‘วัดธรรมปาละ’ ซึ่งเป็นวัดป่าสายหลวงพ่อชา สุภัทโท ก็ทรงเสด็จฯไปเปิดป้ายศาลาสมเด็จย่า พร้อมทั้งพระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์ ด้วยจิตศรัทธา เพื่อบำรุงวัด

ส่วนที่ ‘วัดอมราวดี’ ประเทศอังกฤษ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯได้เสด็จตัดลูกนิมิต เมื่อต้นปี ๒๕๔๒ และได้สดับพระธรรมเทศนา โดยพระธรรมโกศาจารย์ (ปัญญานันทภิกขุ)

การถวายผ้าป่า สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานผ้าป่า จำนวน 15,938 กอง ในการนี้ได้พระราชทานพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ประดับองค์ผ้าป่า จำนวน 1,000,000 บาท เพื่อสมทบทุนในการจัดสร้างเจดีย์ศรีพุทธคยา เฉลิมพระเกียรติฯ ณ วัดป่าสิริวัฒนวิสุทธิ์ อ.ท่าตะโก จ.นครสวรรค์ ซึ่งเป็นวัดในพระองค์แห่งแรก

• การเผยแผ่พระศาสนา

สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯทรงสนพระทัยในการศึกษาหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งจากการทรงศึกษาด้วยพระองค์เอง รวมถึง จากการทรงสดับและสนทนาธรรม กับ พระเถรานุเถระ รวมทั้งปราชญ์ในพระพุทธศาสนา เช่นอาจารย์โกเอ็นก้า วิปัสสนาจารย์ เอกชาวอินเดีย ซึ่งพระองค์ได้เสด็จทรง เป็นประธานการแสดงปาฐกถาธรรมของท่านโกเอ็นก้า เรื่อง “พระไตรปิฏกกับการปฏิบัติวิปัสนากรรมฐาน” เมื่อวันที่ ๒๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๔๔ ณ หอพระไตรปิฏกนานาชาติ อาคารอักษรศาสตร์ 1 มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์

พระราชกรณียกิจสำคัญในการเผยแผ่ศาสนาให้กว้างไกลไพบูลย์ออกไป คือการเป็นประธานกิตติมศักดิ์การพระราชทานและประดิษฐานพระไตรปิฎก สากลในนานาประเทศทั่วโลก และเป็นองค์ประธานก่อตั้งและองค์ประธานกิตติมศักดิ์ มูลนิธิร่วมจิตต์น้อมเกล้าฯ ในพระบรมราชินูปถัมภ์ ในการแปลและจัดพิมพ์พระไตรปิฎกสากล อักษรโรมัน ฉบับแรกของ โลก จำนวน ๑,๐๐๐ ชุด ในชื่อ ‘พระไตรปิฎกบาฬี มหาสังคายนาสากลนานาชาติ พ.ศ.๒๕๐๐ อักษรโรมัน พ.ศ.๒๕๔๘’ เพื่อพระราชทานไปยังสถาบันสำคัญในนานาประเทศ ๙๙๙ แห่ง ตามรอย ‘พระไตรปิฎก ฉบับจุลจอมเกล้าบรมธัมมิกมหาราช ร.ศ.๑๑๒ อักษรสยาม’ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้จัดพิมพ์ขึ้น และพระราชทานไปยังสถาบันสำคัญทั่วโลกกว่า ๒๖๐ สถาบัน เมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๖ อันเป็นการเจริญรอยตามพระราชศรัทธาและสืบทอดพระราชปณิธานในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบรมอัยกาธิราช รวมทั้งเป็น การสืบสานพระพุทธศาสนาให้ดำรงมั่นคงสืบไป

ดังพระดำรัส การพระราชทานพระไตรปิฎกสู่สากล ของ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ปี ๒๕๔๘ ความว่า

“ข้าพเจ้ารู้สึกยินดีและเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มอบ พระไตรปิฎกภาษาบาฬี อักษรโรมัน ๔๐ เล่ม ชุดนี้แก่ สถาบันสำคัญทั่วโลก ตามที่นานาประเทศได้แสดงความปรารถนามา โอกาสนี้มีความหมายพิเศษ เนื่องด้วยพระไตรปิฎกอักษรโรมันที่จัดพิมพ์เป็นปฐมฤกษ์นี้ เป็นพระไตรปิฎกภาษาบาฬี ฉบับสากลชุดสมบูรณ์ชุดแรกของโลก อันเป็นคลังอารยธรรมทางปัญญาสูง สุดของโลกที่สืบทอดมากว่า ๒,๕๐๐ ปี เพราะเป็นผล มาจากการประชุมสังคายนาสากลของพระสงฆ์ ๒,๕๐๐ รูป ระดับนานาชาติ ในปี พ.ศ.๒๕๐๐

การมอบพระไตรปิฎกบาฬี ชุดพิเศษปฐมฤกษ์ ๓ ชุด ที่พิมพ์ขึ้นโดยกองทุนสนทนาธัมม์นำสุขฯ ในพระสังฆราชูปถัมภ์ฯ ในปี พ.ศ.๒๕๔๘ ได้จัดขึ้นสำหรับโลกตะวันออกตามคำเชิญของประธานาธิบดีแห่งประเทศศรีลังกา ซึ่งข้าพเจ้าได้เดินทางจาริกไปมอบแก่ประชาชนชาวศรีลังกา ประดิษฐาน ณ ทำเนียบประธานาธิบดี กรุงโคลัมโบ ในวันที่ ๖ มีนาคม ชุดปฐมฤกษ์สำหรับราชอาณาจักรไทย มอบแก่ปวงชนชาวไทย ประดิษฐาน ณ ศาลรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย กรุงเทพมหานคร ในวันที่ ๑๕ สิงหาคม และชุดปฐมฤกษ์สำหรับโลกตะวันตกมอบแก่ราชอาณาจักรสวีเดน ประดิษฐาน ณ มหาวิทยาลัยอุปซาลา นครอุปซาลา ในวันที่ ๑๓ กันยายน

การมอบพระไตรปิฎกบาฬี อักษรโรมันฉบับนี้ เป็นการบำเพ็ญบุญกิริยาตามรอยพระไตรปิฎกบาฬี อักษรสยาม พระไตรปิฎกฉบับพิมพ์ชุดแรกของโลก ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระบรมอัยกาธิราชของข้าพเจ้าได้ทรงโปรดเกล้าฯ ให้จัดพิมพ์ และได้พระราชทานไปยังสถาบันสำคัญทั่วโลกกว่า ๒๖๐ สถาบัน เมื่อ ๑๑๒ ปี มาแล้ว พระไตรปิฎกชุด ประวัติศาสตร์ ฉบับจุลจอมเกล้าบรมธัมมิกมหาราช ร.ศ.๑๑๒ ชุดนี้ ยังคงได้รับการเก็บรักษาอย่างดีมาจน ถึงปัจจุบัน ณ สถานที่สำคัญและสถาบันเก่าแก่ต่างๆ ทั่วโลก เช่น วิหารพระทาฐธาตุ นครแคนดี ประเทศศรีลังกา และที่หอสมุด คาโรลีนา เรดิวีวา นครอุปซาลา ราชอาณาจักรสวีเดน

ภายหลังการมอบพระไตรปิฎกสากลชุดพิเศษปฐมฤกษ์แล้ว จะได้ดำเนินการมอบอีก ๑,๐๐๐ ชุด แก่สถาบันสำคัญทั่วโลก โดยมีพระไตรปิฎกศึกษาระดับนานาชาติ เป็นส่วนสำคัญของการมอบพระไตรปิฎกสากลชุดนี้ด้วย ขอหวังว่า พระไตรปิฎกศึกษาระดับนานาชาติในสถาบันสำคัญทั่วโลกนี้ จักให้ความรู้และความเข้าใจใหม่แก่โลกปัจจุบัน ช่วยเสริม สร้างฐานความรู้ในสรรพวิทยาการให้ลึกซึ้งสู่หลักธรรมะในพระไตรปิฎกและบูรณาการเป็นฐานปัญญาเพื่อสันติสุขและมั่นคงในโลกต่อไป

ขออานิสงส์บุญกิริยาแห่งการพิมพ์และประดิษฐานพระไตรปิฎกสากลฉบับนี้ จงนำมาซึ่งปัญญาความรุ่งเรือง และความสุขของชีวิตอันยืนยาวแก่ชาวโลกใน ปัจจุบัน และในอนาคตตลอดไป”

จนถึงปัจจุบัน สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯได้พระราชทานพระไตรปิฎกสากล อักษรโรมัน ให้แก่สถาบันต่างๆ รวม ๑๐ แห่งได้แก่ ทำเนียบประธานาธิบดี แห่งศรีลังกา, ศาลรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย, หอสมุดมหาวิทยาลัยอุปซาลา ประเทศสวีเดน, รัฐสภาแห่งศรีลังกา, สมาคมพุทธศาสนาเถรวาทญี่ปุ่น, มหาวิทยาลัยโคมาซาวา ญี่ปุ่น, ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์, สมาคมมหาโพธิแห่งอินเดีย พุทธคยา, มหาวิทยาลัยลุนด์ ประเทศสวีเดน และศาลฎีกาแห่งราชอาณาจักรไทย

และในการเสด็จฯออกเยี่ยมเยียนและพระราชทานความช่วยเหลือด้านต่างๆแก่ราษฎรผู้เดือดร้อนในท้องถิ่นต่างๆแล้ว ยังได้พระราชทานหนังสือธรรมะให้แก่กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และครูในท้องถิ่นนั้นๆด้วย

• การรักษามรดกทางวัฒนธรรม

สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ทรงมีความสนพระทัยในประวัติศาสตร์ โบราณคดี และศิลปวัฒนธรรม เป็นอย่างมาก ทรงศึกษาค้นคว้าจากตำรับตำรา รวมทั้งสอบถามจากผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนั้นๆ จนกล่าวได้ ว่าทรงเป็นปราชญ์ผู้รอบรู้ในแขนงวิชาดังกล่าว และทรง พอพระทัยในการเสด็จฯเยือนโบราณสถาน ตามพระอารามต่างๆ

บ่อยครั้งที่ได้เสด็จฯไปทอดพระเนตรโบราณสถาน โบราณวัตถุ ยังสถานที่ต่างๆเป็นการส่วนพระองค์ พร้อมกับทรงนำคณะบุคคลและสมาคมต่างๆไปร่วมทัศนศึกษาด้วย อาทิ เสด็จฯพร้อมด้วยคณะสมาคมครูภาษา ฝรั่งเศสแห่งประเทศไทยไปชมความเป็นอยู่ของชาวไทยใหญ่ ชาวมอญ และชาวพม่า ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน และศึกษาศิลปวัฒนธรรม โบราณสถาน โบราณวัตถุ และความเป็นมาของวัดสำคัญๆของจังหวัด ได้แก่ วัดพระธาตุดอยกองมู วัดพระนอน วัดถ้ำก่อ วัดหัวเวียง วัดจองคำ และวัดจองกลาง รวมทั้งเยี่ยมชมหมู่บ้านกะเหรี่ยงคอยาว และเสด็จเยือนโบราณสถานเมืองน่าน ได้แก่ วัดพระธาตุแช่แห้ง วัดภูมินทร์ วัดพระธาตุช้างค้ำวรวิหาร วัดบุญยืน วัดขึ่งเจริญ และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน ฯลฯ

การเสด็จฯไปทอดพระเนตรโบราณทุกแห่งนั้น จะทรงมีพระปฏิสันถารกับเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับการบูรณะซ่อมแซม และพระราชทานคำแนะนำจากประสบการณ์ที่ทรงได้รับจากการเยี่ยมชมโบราณสถานในหลายประเทศ ให้แก่เจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้อง ทั้งนี้ เพื่อให้โบราณสถาน โบราณวัตถุ อันเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติดำรงอยู่ เพื่อการศึกษาของชนในชาติ อันจะนำมาซึ่งความรัก ความหวงแหน และตระหนักในคุณค่า ที่บรรพชนได้สร้างสมมา และเกิดจิตสำนึกในการปกป้อง ดูแลและรักษามรดกวัฒนธรรมของชาติ ไว้ให้กับอนุชน รุ่นหลังต่อไปในอนาคต

(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 87 ก.พ. 51 โดย กองบรรณาธิการ)

 

น้ำพระทัยและพระเมตตาแห่งเจ้าฟ้าแสงรุ้งงามในความทรงจำเหล่าข้าราชบริพาน
คุณหญิงอรศรี วังวิวัฒน์” เปิดใจเล่าถึงพระเมตตาของสมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ซึ่งได้สัมผัสมาตลอดระยะเวลา 30 ปี ที่ถวายงานรับใช้มาอย่างต่อเนื่องว่า...“พระองค์ท่านทรงมีชีวิตเรียบง่ายมาก ต้องถือว่าทรงเป็นปูชนียบุคคล เปรียบเสมือนกับแสงสว่างที่ให้ความอบอุ่นอยู่ตลอดเวลา จะทรงวางพระองค์เสมือนคุณครูคอยสอนศิษย์ โดยมักจะทรงคอยตักเตือนให้พวกเราได้รู้ว่า ควรจะปฏิบัติอะไร อย่างไรให้เหมาะสม...จะโปรดให้ทุกคนตรงต่อเวลา มีกิริยามารยาทดี ไม่ฟุ่มเฟือย และด้วยความที่ทรงมีระเบียบวินัยสูง มีเหตุผล และมักทรงวางแผนเตรียมงานทุกอย่างล่วงหน้า จึงทำให้พวกเราที่ถวายงานใกล้ชิดได้ซึมซับ และพลอยเคร่งครัดเรื่องความมีระเบียบวินัยตามไปด้วย”
ด้าน “คุณจงรักษ์ สังข์ประสิทธิ์” หรือ “ป้าจง” ข้าหลวงฝ่ายในประจำองค์สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ กล่าวเพียงสั้นๆว่า ตลอดเวลาที่ถวายงานรับใช้พระองค์ท่านกว่า 60 ปี มีเพียงคติเดียวเท่านั้นที่ยึดถือคือ ซื่อสัตย์ และภักดีกับเจ้านาย
ความทรงจำจากการได้ถวายงานรับใช้อย่างใกล้ชิดมาตลอดเวลากว่า 10 ปี ยังกระจ่างชัดอยู่ในหัวใจของ “จีรานุช ภิรมย์ภักดี” หนึ่งในข้าราชบริพารผู้จงรักภักดี... “พระองค์ท่านเคยรับสั่งไว้ว่า “ปีนี้เป็นปีสำคัญของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังไงฉันก็ต้องอยู่” พวกเราเหล่าข้าราชบริพารไม่คิดว่าพระองค์ ท่านจะสิ้นพระชนม์เร็วขนาดนี้ (เสียงสั่นเครือ) พระองค์ท่านทรงมีพระเมตตามาก ทุกคนที่ได้มีโอกาสถวายงานรับใช้ต่างก็รักพระองค์ท่าน ทรงเป็นกันเองไม่ถือพระองค์ และทรงเป็นห่วงเป็นใยในข้าราชบริพารทุกคน พระองค์ท่านยังทรงเป็นแบบอย่างในเรื่องการใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ไม่ฟุ่มเฟือย พระตำหนักของพระองค์ท่านที่หัวหิน ตกแต่งไว้อย่างเรียบง่ายมาก และมีทีวีเก่าๆอยู่เพียงเครื่องเดียว พระองค์ท่านมักจะเสด็จไปเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่หัวหินเดือนละครั้ง และจะทรงพาสุนัขไปด้วย ดิฉันเคยมีโอกาสตามเสด็จอยู่บ้าง มีอยู่ครั้งหนึ่ง เกิดน้ำท่วมที่หัวหิน พวกเราเหล่าข้าราชบริพารกลับบ้านไม่ได้ พระองค์ท่านก็ทรงเป็นห่วงเป็นใย ทรงเป็นธุระหาที่หลับที่นอนให้ หรืออย่างช่วงเทศกาลลอยกระทง พระองค์ท่านก็โปรดที่จะลอยกระทงด้วยกระทงขนมปังในอ่างกะละมังเล็กๆ พอลอยกระทงเสร็จจะได้นำกระทงไปให้ปลากิน พระองค์ท่านคือต้นแบบของการดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่ายและมีความสุข”
ขณะที่ “หม่อมหลวงปนัดดา ดิศกุล” โฆษกกระทรวงมหาดไทย ได้มีโอกาสสัมผัสถึงพระเมตตาแห่งสมเด็จฯ กรมหลวงฯ ด้วยเช่นกัน...“พระองค์ ท่านได้เสด็จจากไปแต่เพียงพระวรกาย หากแต่ดวงพระหฤทัยที่เปี่ยมด้วยความดีงาม ยังสถิตมั่นเป็นแบบอย่างแห่งขัตติยนารีกุลสตรีศรีสวัสดิ์แก่พสกนิกรชาวไทยทั้งมวล ผมยังจดจำภาพต่างๆในอดีตได้ ย้อนกลับไปในปี พ.ศ.2517 เมื่อคุณพ่อผม (ม.ร.ว.สังขดิศ ดิศกุล) ดำรงตำแหน่งเป็นเอกอัคร ราชทูต ณ กรุงเบิร์น ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี และสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ โปรดความเรียบง่ายในการดำรงพระชนม์ ชีพอย่างที่สุด อย่างตอนที่เสด็จไปร้านอาหารบนหุบเขาชาเนนโมเซอร์ ใกล้ๆกับเมืองกัสตาด จะไม่โปรดการสั่งอาหารที่เป็นของฟุ่มเฟือยเลย โดยเฉพาะการใช้จ่ายเงินทองในลักษณะของการอวดความมั่งมีจะไม่โปรดเป็นอย่างยิ่ง เพราะไม่ใช่พระอุปนิสัย หรือพระจริยวัตรของพระองค์ท่านแม้แต่น้อย นอกจากนี้ พระองค์ท่านยังทรงสอนนักเรียนไทยที่สวิตเซอร์แลนด์เสมอๆว่า “การใช้จ่ายเกินตัวเป็นอุปนิสัยที่ไม่ดีทั้งแก่ตนเอง และคนรอบข้าง ในเมื่อเราควรเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ผู้คนในสังคม แล้วทำไมจึงเลือกเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเสียอย่างนั้น ไม่ถูกต้องนะ” พระองค์ท่านยังเคยรับสั่งด้วยว่า “การเชิดชูและรำลึกถึงพระคุณของบุพการีชน เป็นการ กระทำของคนดี ที่ทุกๆคนควรมุ่งมั่นกระทำให้จงได้” และตราบจนถึงทุกวันนี้ ผมได้น้อมนำคำสอนของพระองค์ท่านมาใช้ในทุกย่างก้าวของการดำเนินชีวิต”
“อ.จุลทัศน์ กิติบุตร” สถาปนิกชื่อดังของเมืองไทย ถ่ายทอดถึงพระอัจฉริยภาพหลากหลายด้านของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ... “พระองค์ท่านทรงเป็นครูผู้รอบรู้และเชี่ยวชาญ ทรงให้คำแนะนำแก่คณะทำงานบ้านบนภูเขาแบบสวิสชาเล่ต์ ในการออกแบบพระตำหนักเอื้องเงิน อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง จังหวัดเชียงใหม่ ทรงมีส่วนร่วมในการออกแบบตั้งแต่เริ่มต้นโครงการ โดยทรงศึกษาหาข้อมูลล่วงหน้ามาก่อน รวมทั้งทรงศึกษาแผนที่ภูมิศาสตร์อย่างละเอียด แล้วจึงทรงเลือกสถานที่ก่อสร้างด้วยพระองค์เอง ทรงคำนึงถึงการประหยัดพลังงาน โดยทรงกำหนดให้ใช้พื้นที่อย่างไม่ฟุ่มเฟือย แม้แต่พื้นที่ใต้หลังคา ก็ทรงกำหนดให้มีประโยชน์ใช้งานสูงสุด ทรงให้คำแนะนำด้านรายละเอียดทุกซอกทุกมุม โดยประทานหนังสือตำราหลายเล่ม ที่เป็นเรื่องบ้านบนเขา เพื่อให้การออกแบบมีความถูกต้องและสมบูรณ์ที่สุด พระองค์ท่านโปรดความเรียบง่าย และความเป็นสัจจะจริงของวัสดุธรรมชาติทั้งหลาย ทรงเลือกผ้าฝ้ายพื้นเมืองทอมือของท้องถิ่นสำหรับทำเบาะและผ้าม่าน แม้กระทั่งเก้าอี้ก็ทรงเลือกแบบงามเรียบ และทำจากไม้สนน้ำหนักเบาเพื่อให้กลมกลืนกับความเรียบง่ายของพระตำหนัก”
ขณะเดียวกัน “พล.ท.นพ.ธำรงรัตน์ แก้วกาญจน์” รองประธานมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เล่าถึงพระเมตตาที่ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยผู้ยากไร้ว่า “พระองค์ท่านทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ สืบสานพระปณิธานของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี โดยจะเสด็จออกหน่วยพระราชทานขาเทียม ให้ผู้ยากไร้ในถิ่นทุรกันดารเป็นประจำเกือบทุกครั้ง พระองค์ท่านทรงมีรับสั่งเสมอว่า “การให้ขาเทียมแก่ผู้พิการคือ การให้คุณภาพชีวิต และการให้คุณภาพชีวิต ถือเป็นการให้ความสุขที่สมบูรณ์ คือ สุขทั้งผู้ให้และผู้รับ” สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ ยังทรงเน้นเรื่องการพัฒนาการผลิตขาเทียมให้ได้ คุณภาพ มาตรฐาน และที่ทรงย้ำมากก็คือ ต้องประหยัด ซึ่งขาเทียมที่ผลิตจากมูลนิธิฯราคาจะถูกกว่าที่อื่นประมาณ 10 เท่า เพราะใช้วัสดุในประเทศทั้งหมด และด้วยสายพระเนตรอันยาวไกล ทรงมีพระราโชบายในการประชุมคณะกรรมการมูลนิธิฯ เรื่องการตั้งโรงงานผลิตขาเทียมที่เชียงใหม่ และต่อมาได้ขยายตามแนวตะเข็บชายแดนหลายจังหวัด ใช้แรงงานในท้องถิ่น ทำให้สามารถผลิตขาเทียมได้มาก เวลาที่มีการขอขาเทียมเข้ามาที่มูลนิธิฯในกรณีฉุกเฉิน คิดว่าไม่มีมูลนิธิขาเทียมที่ไหนในโลกทำได้เท่าเมืองไทย คือ ขอเช้าได้เย็น สามารถผลิตได้ทันที ส่วนหนึ่งก็มาจากพระปรีชาญาณของพระองค์ท่าน มีรับสั่งเน้นมาตลอดว่า ให้เรียนรู้จากคนไข้ เพราะคนไข้เป็นผู้ใช้ขา เขาย่อมรู้ดีที่สุดว่า ขาเทียมแบบไหนเหมาะกับเขามากที่สุด”.
*จากเวปไซด์ไทยรัฐ
http://www.thairath.co.th/news.php?section=society&content=74168

 

ต้องขอบคุณนักร้องทุกท่านล่ะครับที่อุตส่าห์ตั้งใจทำเพลงเพราะๆและมีความหมายดีๆอย่างนี้มาให้ฟังครับขอบคุณทุกท่านทั้งผุ้ฟังและผู้ร้องครับ

 

ชอบเพลงนี้มากครับโหลดลงmp4เลยละกัน