แคร่ริมคลอง...วันวิสาข์พาไป "พิพิธภัณฑ์สักทอง"

ขอเชิญร่วมงานบำเพ็ญกุศล ๓๑ ปี วันมรณภาพ หลวงปู่จวน
วันที่ ๒๖-๒๗ เม.ย. ๕๔

และผ้าป่าซ่อมสะพานไม้ภูทอก วันที่ ๓๐ เม.ย. ๕๔



เนื่องในวันครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ ปีที่ ๓๑
ณ วัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก) ต.นาแสง อ.ศรีวิไล บึงกาฬ

ในวันที่ ๒๖-๒๗ เมษายน ๒๕๕๔
วันอังคาร ที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๕๔
เวลา ๑๓.๐๐ น. บวชเนกขัมมะ ชีพราหมณ์
เวลา ๑๙.๐๐ น. ทำวัตรเย็น พระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์ ถวายเครื่องปัจจัย-ไทยทาน
เวลา ๒๐.๓๐ น. ฟังพระธรรมเทศนา อบรมสมาธิภาวนา

วันพุธ ที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๕๔
เวลา ๐๗.๐๐ น. ร่วมทำบุญตักบาตรพระเถรานุเถระ พระภิกษุ สามเณร ภายในวัด
เวลา ๐๘.๐๐ น. ถวายภัตตาหารเช้า รับอนุโมทนา เสร็จพิธี
ดังนั้น จึงขอเรียนเชิญศิษยานุศิษย์ พุทธศาสนิกชน และผู้มีจิตศรัทธาทุกท่านไปร่วมบำเพ็ญกุศลตามวันเวลา ดังกล่าวโดยพร้อมเพรียงกัน
คณะศิษยานุศิษย์

หมายเหตุ

วัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก)
โทร. ๐๘๗-๒๒๗-๘๘๕๑, ๐๘๔-๙๑๘-๐๕๕๕

ประสงค์จะตั้งโรงทาน/ติดต่อ สอบถามได้ที่คุณบรรจง ๐๘๐-๔๑๙-๑๙๗๑
ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าสามัคคีบำรุงซ่อมแซมสะพานไม้ภูทอก
ณ วัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก) ต.นาแสง อ.ศรีวิไล บึงกาฬ
ในวันเสาร์ที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๕๔

ด้วยวัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก) เป็นวัดเก่าแก่ดังเดิมของบ้านนาคำแคน ได้มีการก่อสร้างศาลาปฏิบัติธรรมบนภูทอก ซึ่งเป็นภูเขาหินปูน โดยมีทางขึ้นลงเป็นบันไดไม้ มีอายุกว่า ๔๐ ปี (นำก่อสร้างโดยหลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ) ทุกวันจะมีพระภิกษุ สามเณร และผู้ที่แสวงบุญต่าง ๆ ตลอดจนนักท่องเที่ยวใช้ขึ้นลงเป็นประจำ แต่สภาพปัจจุบันได้ชำรุดทรุดโทรมเป็นอย่างมาก ไม่แข็งแรงดังเดิม เกรงว่าจะไม่ปลอดภัยสำหรับผู้ใช้สอย

บมจ.ธนาคารกรุงไทย จึงขอเรียนเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลายร่วมบริจาคทุนทรัพย์ เพื่อดำเนินการปรับปรุงซ่อมแซมสะพานไม้ทางขึ้นภูทอกดังกล่าวข้างต้น โอกาสนี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายได้โปรดอำนวยพรให้ท่านผู้ใจบุญและครอบครัวประสบแต่ความสุข ความเจริญ ด้วยจตุรพิธพรชัย มีอายุ วรรณะ สุขะ พละ และความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเทอญ

กำหนดการ
เวลา ๐๘.๓๐ น. ตั้งกองผ้าป่า ณ บริเวณ บมจ.ธนาคารกรุงไทย สาขาบึงกาฬ
เวลา ๐๙.๓๐ น. ถึงวัดเจติยาคีรีวิหาร เชิญร่วมทำบุญ
เวลา ๑๐.๐๐ น. พระสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์
เวลา ๑๐.๓๐ น. ทำพิธีทอดผ้าป่าสามัคคี
เวลา ๑๑.๐๐ น. ร่วมรับประทานอาหาร

หมายเหตุ
บริจาคผ่านช่องทาง Teller Payment (รับเฉพาะเงินสดเท่านั้น) โดยแจ้งชื่อวัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก)
ฟรีค่าธรรมเนียมใช้ TRANSACTION CODE "TCHACA" ในการทำรายการ "CHARITY CODE : 7081"

หรือ โอนเข้าบัญชีออมทรัพย์




บมจ. ธนาคารกรุงไทย บึงกาฬ
เลขที่บัญชี 447 - 0 - 26469 - 5
ชื่อบัญชี "วัดเจติยาคีรีวิหาร (ภูทอก)"


หากต้องการใบอนุโมทนาบัตร โปรด Mail แจ้งคุณดาวเรือง เพียงเกษ หรือ
คุณนวฤกษ์ เนาวรังษี สาขาบึงกาฬ โทร 04-249-1756 ถึง 59 Fax 04-2491-1760





ที่มา : http://www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=3374
[URL="http://palungjit.org/posts/4627946[/COLOR][/URL]

 

สาธุๆๆ อนุโมทามิิทุกบุญกุศลบารมีครับ ขออนุญาตร่วมแบ่งปันงานบุญข้างบนครับ

 

ย้อนหลังไปราวสองปี ภูทอก เป็นสถานที่สร้างความประทับใจให้ลืมไม่ลงจริงๆ

 

ความประทับใจดูได้จากหน้านายแบบนางแบบกิตติมศักดิ์ค่ะ ^^









<!-- google_ad_section_end -->

 

เก็บมาแซว...^^

 

แวะมานั่งดื่มน้ำเย็นๆ ที่แคร่ริมคลองนี่ได้ตลอดค่ะ ยินดีต้อนรับทุกท่าน
ป้ายที่ต้นสนุนจะแปะข่าวงานบุญไว้เป็นระยะๆ ค่ะ
หากมีความสนใจก็สามารถร่วมบุญกันได้ตลอดเลยค่ะ
หรือหากมีคำแนะนำ บอกกล่าวในเรื่องราวที่สนุกสนาน
เรื่องราวที่มีประโยชน์ เรื่องราวที่ทำให้รู้สึกดีๆ ก็บอกกล่าวกันได้ตลอดเช่นกัน
หรือหากมีคำถาม หรือเรื่องค้างคาใจ ที่อยากจะบอกกล่าว
หรืออยากจะหาคำตอบก็ฝากไว้ได้นะคะ
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลุงป้าน้าอา ท่านใดที่แวะมาเยี่ยม
ณ เชื่อเหลือเกินกว่าทุกท่านคงช่วยแนะนำ ชี้ทาง ที่น่าสนใจให้ได้ค่ะ
ที่นี่ เรามีรอยยิ้ม มีน้ำใจ มีเรื่องสนุกมาบอกเล่าเก้าสิบกันตลอด
แคร่น้อยๆ เปิดรับตลอดค่ะ
หรือหากยังไม่มีคำถามใด ก็แค่แวะมานั่งพัก ดื่มน้ำดื่มท่าให้สบายใจกัน
ก็ไม่ว่าอะไร ยินดีเสมอค่ะ...ที่นี่มีความสบายใจให้ค่ะ ^^

 

ไก่เห็นพี่จะไปหล่อพระ....กันเลยไม่ได้ชวน

ไก่เก็บหอมรอมริมซื้อที่ดินไว้ปลูกต้นไม้ได้ในหมู่บ้านเนื้อที่ประมาณ 1 งาน
ดินดำสวยงามมาก แต่ก่อนคนแก่เล่าให้ฟังว่าที่ดินแปลงนี้ เจ้าของเดิมเป็นผีปอบ
ซื่อยายลอย ยายลอยเป็นหญิงประมาณแม่เล้ามีคาถาอาคมสักยันต์ให้....ใหญ่
ชายใดเห็นก็รักก็หลงใหลแต่ถืออาคมไม่ได้ก็เลยกลายเป็น ปอบ มีคนในหมู่บ้านตายติดต่อกันหลายรายโดยจะมีอาการเจ็บท้อง หมอธรรมก็เลยทำนายว่ามีผีปอบก็เลยรู้ว่ายายลอยเป็นผีปอบ ไก่ลืมถามว่ารู้ได้ยังไง แล้วชาวบ้านก็รวมตัวกันขับไล่ยายลอยพร้อมลูกสาววัยประมาณ 2-3ขวบออกจากหมู่บ้านไปเหมือนในหนังเลย คนแก่เล่าให้ฟังว่าขณะที่ชาวบ้านพากันรวมตัวไปไล่นั้นลูกน้อยยายลอยร้องไห้งอแงกอดขาแม่ แม่ก็เก็บข้าวของไม่สนใจลูก
นึกถึงภาพนั้นแล้วสงสารเด็ก อ้อลืมถามใครเป็นพ่อเด็ก ต่อมาพอยายลอยย้ายไปอยู่ทาง สกลนคร ยายลอยอายุ 50 กว่าแต่รอยตีนกาไม่มีเลยสวยเหมือนดารา ประมาณคุณ ต่าย เพ็ญพักตร์เลยละ ที่ดินก็มีญาติขายให้เมียฝรั่ง เพื่อให้ยายลอยเอาไปทำทุน เมียฝรั่งคงซื้อไว้ด้วยความสงสารไก่ก็ไปขอซื้อเมียฝรั่งต่อ ป่ากล้วยรกน่ากลัวมากไก่ตัดต้นกล้วยออกคงเหลือไว้กอเดียว แต่ตอนนี้ไม่น่ากลัวแล้วแต่อีกไม่นานคงน่ากลัวกว่าเพราะไก่จะปลูกป่าสมุนไพร มันคงน่ากลัวกว่าต้นกล้วยหลายเท่าเลยละ 555

 

เหตุการณ์ที่ไก่เล่าพึ่งเกิดขึ้นประมาณ 5 ปีย้อนไม่น่าเชื่อนะว่าจะมีอยู่จริง

 

ดีจังเลย งั้นประเทศเราก็คงมีป่าสมุนไพรดีๆ เพิ่มขึ้นอีกแห่งเนอะ
ถ้ามีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมนะจ๊ะ


สัตว์ทุกชนิดมีสัญชาตญาณในการดำรงรักษาชีวิตและเผ่าพันธุ์ให้สืบอยู่ต่อไป
ไม่มีข้อยกเว้นในสัตว์ประเภทใด รวมถึงสัตว์เลือดอุ่นอย่างมนุษย์
และมนุษย์ก็เป็นสัตว์ที่อ่อนแอที่สุด แต่ก็ได้รับการชดเชยด้วยสมองที่มีขนาดใหญ่ที่สุด
ฉะนั้นจึงต้องหาทางป้องกันและรักษาตนเองจากสิ่งอื่นๆ ที่อาจจะเข้าทำลาย

ความกลัวจากสิ่งที่แตกต่างจากภายนอกมันสามารถแยกแยะกันได้ชัด
แต่ความกลัวจากสิ่งที่เหมือนกัน แต่ภายในไม่เหมือนกัน มันแยกยาก
จึงทำให้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้นเสมอๆ จากหน้าประวัติศาสตร์
หรือจากตำนานที่เคยได้ยินได้ฟังมา
และแม้กระทั่งปัจจุบัน ที่หลายคนคิดว่ามันไม่มีแล้วโศกนาฏกรรมแบบนั้น
แต่แน่ใจแล้วเหรอ...

เรื่องพ่อมดแม่มด หรือแม้กระทั่งผีประเภทต่างๆ ที่เราได้ยินกันมา
ณ คิดอยู่เสมอว่า มันใช่เหรอ...
หรือทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะความกลัว
และเป็นปฏิกริยาตอบสนองเพื่อการป้องกันตนเอง
และปกป้องชาติพันธุ์ของตน หรือเพื่อสนองกิเลสเฉพาะตน

ทั้งหมดมันก็แค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ
หลายครั้งเรื่องตามตำนาน ณ ก็มองอีกมุมว่า คนที่โดนกล่าวหา
เขาอาจจะเป็นผู้ป่วย หรือไม่สบายด้วยโรคบางอย่างอยู่ก็ได้
หรือหากเขาเป็นอีกสายพันธุ์จริงๆ มันก็ไม่น่าแปลกอะไร
เพราะเราเองก็เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่อยู่ในโลกใบนี้เช่นกัน

เรามีสันติวิธีทางอื่นไหม ที่จะสามารถอยู่ร่วมกันได้ แม้จะแตกต่างในพฤติกรรม

แต่...ไม่รู้สิ ขนาดมนุษย์ที่คิดว่ามีความศิวิไลในการใช้ชีวิต
เป็นพวกที่มีมันสมองมีปัญญาสูงกว่าใคร ยังคุยกันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง
นับประสาอะไรกับพวกผีๆ ล่ะ
หรือดีไม่ดี บรรดาผีๆ อาจจะคุยง่ายว่ามนุษย์ก็เป็นไปได้นะ ^^:boo:

 

เอารูปงานวันหล่อ มาร่วมด้วยคนครับ ^_^

 

เดินทางไปหลวงพระบางมา ได้ไปกราบพระสารีริกธาตุ ที่คณะนำไปถวายที่หลวงพระบาง

 

อนุโมทนากับพี่สาวคนสวยด้วยค่ะ...

ช่วงนี้ ณ อยู่ในช่วงเบิกบาน...เบิกบาน
เพื่อจะต้อนรับสิ่งดีๆ ที่กำลังย่างกรายเข้ามาทุกขณะ

อาจจะมีคนว่า...มันจะเบิกบานอะไรกันหนักกันหนา
ดูสิเรื่องราวในแต่ละวัน
ตามหน้าจอโทรทัศน์
ตามหน้าหนังสือพิมพ์
ตามข่าวคราวจากทั่วทุกสารทิศทั่วโลก
หาความเบิกบานแทบจะไม่ได้!!!

สำหรับ ณ ณ ขณะนี้ เรื่องของสื่อ เรื่องของธรรมชาติก็เป็นเรื่องธรรมดา
วางใจให้นิ่ง มองในความเป็นธรรมชาติ ก็จะเห็นและเข้าใจในความเป็นไป

ถ้าจะถามว่าทุกข์ไหม? กังวลหรือเปล่า? กลัวไหม?
จริงๆ มันก็มีบ้างนะ แต่ ณ ปัจจุบันขณะ มันเบาลงเยอะ
เลยมองทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดา

เวลาเกิดตัวทุกข์ ก็ถามตัวเองว่า...ต้องการอะไร?
ต้องการให้ตัวเองทุกข์
ต้องการให้ตัวเองหวาดกลัว
ต้องการให้ตัวเองกังวลมาก...งั้นเหรอ?
ว้า...เครียดจัง เครียดมามากแล้ว
ไม่เอาแล้ว...เลิก!!!...ไม่อยากให้ใบหน้าขึ้นรถด่วนไปก่อนอายุ ^^

คำสอนของครูบาอาจารย์กล่าวไว้ว่า
จงอยู่กับปัจจุบัน...
นั่นสินะ จงอยู่กับปัจจุบัน เราจะเป็นปัจจุบัน
ฉะนั้นตอนนี้นะเหรอ เบิกบาน เบิกบาน อยู่เพื่อปัจจุบัน และเป็นปัจจุบัน
แค่นี้รับรองได้ว่ามีความสุขสุดๆ ไม่เชื่อก็ต้องลอง
เบิกบาน เบิกบาน ^^

 

เมื่อวาน วันที่ 17 พค. 54 น้องกบได้ชวนไปทำบุญหล่อพระข้าม 2 จังหวัดค่ะ
และน้อง ณ ได้ฝากเงินร่วมทำบุญทั้ง 2 วัดด้วย

1.) วัดปทุมวัน ต.หลักชัย อ.ลาดบัวหลวง จ.อยุธยา (หล่อพระหน้าตัก 30 นิ้ว จำนวน 10 พระองค์)

2.) วัดสี่แยกเจริญพร ต.หนองกระทุ่ม อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม (หล่อพระประธานในอุโบสถหน้าตัก 84 นิ้ว)

รวมแล้วได้หล่อพระตั้ง 11 องค์เลยค่ะ
ขอให้เพื่อน ๆ กัลยาณมิตร อนุโมทนาบุญร่วมกันนะค่ะ

 

เกือบเจอกันผมไปแถวนั้น ในวันที่ 17 พ.ค.2554 แต่ผมไปวัดสุทธาวาส วิปัสสนา และไปร่วมทำบุญปล่อยปลากับทางวัด ที่ทางวัดจัดเตรียมไว้ จำนวน 3 ตัน (โชคดีได้ทำบุญหนักสักที)

 

อนุโมทนาสาธุกับพี่ๆ และทุกๆ ท่านด้วยค่ะ
ที่ได้สร้างกุศลกันอยู่ตลอดเลย ^^
วันพระที่ผ่านมา ก็ตั้งใจว่าจะไปปล่อยปลา
หลังจากหม่ำข้าวเช้า ก็เลยมาเตร็ดเตร่แถวท่าเรือราชวงศ์
แล้วก็โดดลงเรือด่วนเจ้าพระยา ชมวิวทิวทัศน์ริมฝั่งน้ำให้เจริญใจ
ปล่อยอารมย์ลอยขึ้นลอยลงตามผักตบชวาไปสักครู่หนึ่ง ก็ขึ้นเรือที่ท่าน้ำเทเวศร์

...เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเล่าต่อ...^^

 

หลังจากซื้อปลาดุก 1 คู่ ปลาช่อนแม่ลูกอ่อน 1 คู่
ก็หอบหิ้วปลาทั้งสี่ เดินลัดเลาะไปปล่อยที่ท่าน้ำวัดเทวราชกุลชร วรวิหาร
ใกล้ๆ ท่าเรือเทเวศร์นั่นแหละ...ใกล๊ใกล...ใกล้มากๆ
ไหนๆ ก็มาถึงวัดแล้ว ก็เดินเข้าไปสำรวจในวัดกันสักหน่อยจะเป็นไรไป
สิ่งที่ทำให้สะดุดในตอนแรกก็คือป้าย "พิพิธภัณฑ์สักทอง"
ชะเง้อคอมองดู ก็เห็นเงียบๆ มีรองเท้าถอดอยู่ด้านหน้าสามสี่คู่
ลองผลักประตูเข้าไปดูดีกว่า...

 

เข้าไปด้านใน ตรงเข้าไปจะเจอในส่วนประชาสัมพันธ์กันก่อน
แต่ตรงนั้นไม่ได้อยู่ในความสนใจของ ณ เลย
เพราะตอนนี้สองตาพร่างพราวไปด้วยความปลุกปลั่ง
สีเหลืองทองงดงามอร่ามตาที่เห็นอยู่เบื้องหน้า
มันคือสีทองสุกปลั่งของไม้สักทอง...มันสุดยอดมาก

 

ถัดมาทางขวาเล็กน้อยจะมีจัดแสดงเขียงไม้สัก
มีคำบรรยายบอกเล่าถึงวิวัฒนาการของวงไม้
รวมถึงมีนิทรรศการบรรยายให้ความรู้

 

พิพิธภัณฑ์นี้เปิดให้บริการเป็นปีที่ 2 แล้วค่ะ
แต่ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนัก
มูลนิธิศาสตราจารย์ ดร.อุกฤษ - ท่านผู้หญิงมณฑินี มงคลนาวิน
ได้ถวาย"พิพิธภัณฑ์สักทอง"นี้ ให้แก่วัดราชกุลชร วรวิหาร
ไปดูวัตถุประสงค์ของมูลนิธิฯ กันก่อนดีกว่านะคะ

เพื่อการอนุรักษ์ บ้านสักทอง ซึ่งเป็นงานไม้สัก เดิมชื่อบ้านแก้ว
ปัจจุบันได้นำมาปลูกสร้างเป็นพิพิธภัณฑ์สักทอง เพื่อมอบให้เป็น
มรดกของชาติต่อไป เพื่อปลูกจิตสำนึกถึงความสำคัญของ "ไม้สัก"
ซึ่งเคยเป็นสินค้าส่งออกสำคัญของประเทศไทยและการอนุรักษ์ป่าไม้ของชาติ

เพื่อการศึกษาและเรียนรู้ การศึกษาเรื่อง "ไม้สัก" ตามหลักวิทยาศาสตร์
และการศึกษาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตเปรียบเทียบกับวงปีของเสาไม้สัก

เพื่อการศึกษาเรื่องของพุทธศาสนา ศึกษาประวัติของ สมเด็จพระสังฆราช
แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ 19 พระองค์ และพระอริยสงฆ์ 18 รูป

เพื่อการศึกษาคุณธรรมของคนไทย คุณธรรมข้อสำคัญคือ ความกตัญญู
อันเป็นสมบัติของ คนดี และยึดหลักสำคัญได้แก่
การดำเนินการเพื่อให้เป็นแนวทางแก่คนไทยในด้านคุณธรรมที่สำคัญ
คือการตอบแทนคุณของแผ่นดิน และหลักการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข คือ
หลัก ความกตัญญู
หลัก เฉลี่ยความสุข
หลัก เมตตาธรรมค้ำจุนโลก
หลัก ควรเป็นผู้ให้ไม่ใช่ผู้ขอ
หลัก กฎแห่งกรรม การทำดีคือดี การทำชั่วคือชั่ว
หลัก สุขอื่นใดยิ่งกว่าสุขใจไม่มี

 

ประวัติของเรือนไม้สักนี้ ทราบคร่าวๆ ว่ามาจากจังหวัดแพร่ค่ะ
ตอนที่เจ้าของบ้านบอกขาย ก็มีชาวต่างชาติเข้ามาสนใจกันมาก
และส่วนใหญ่ก็ต้องการจะซื้อพวกเฟอร์นิเจอร์ต่างๆไปเป็นเครื่องประดับ
พอ ดร.อุกฤษและท่านผู้หญิงทราบจึงขอซื้อไว้ทั้งหมด
แล้วยกบ้านทั้งหลังมาปลูกไว้ที่ปทุมธานี
ต่อทางมูลนิธิฯ เห็นว่าเรือนไม้สักนี้มีคุณค่ายิ่ง
ปลูกไว้ที่ปทุมฯ ก็เงียบเชียบไม่เป็นที่รู้จัก
จึงถวายแก่วัดเทวราชกุลชรฯ เพื่อเป็นสาธารณะประโยชน์
และเปิดกว้างสำหรับบุคคลทั่วไปให้เข้ามาศึกษาหาความรู้
เรือนไม้สักหลังนี้มีโครงสร้างเป็นเสาไม้สักทอง 59 ต้น
ขนาดประมาณ 2 คนโอบ อายุประมาณ 479 ปี
มีจำนวนวงในเนื้อไม้ที่เป็นเสามากที่สุดถึง 179 วง
ราคารวมแล้วร้อยล้านกว่าบาทค่ะ