เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เผอิญเขียนไว้ในเว็บ ศิษย์วัดท้องไทร ดึงมาให้อ่านครับ

แม่พิม เนื้อไม้ตะเคียน ต้นเดียวที่วัด ( โชว์ )



ชุดนี้ ทำจากไม้ที่ถากออกจากต้นใหญ่ตอนแกะตนใหญ่ที่วัด ไม้ที่ถากออก มีขนาดเล็กใหญ่ไม่เท่ากัน เป็นไม้ตะเคียนทอง ตอที่อยู่ใต้กุฏิ หลวงพ่อตรงที่ท่านนอนอยู่ ท่านให้มาแกะแม่พิม ตนใหญ่ ไม้ที่ถากเอาไว้ นำมาแกะแม่พิม ตามขนาดไม้ ใหญ่เล็ก ไม่เท่ากัน ได้ประมาณ ๔๐ กว่า ตน

ไม้ตะเคียนเก่า แห้งสนิท ไม้ต้นนี้ อายุต้องนานมาก เหลือแต่แก่นจริงๆ พอแกะเสร็จ ลงรัก ปิดทองคำเปลว แท้ๆ ตนใหญ่ก็ปิดทองคำเปลวแท้ๆ ลงรักปิดทอง ค่าทองคำเปลว อย่างเดียว หนึ่งหมื่นบาท ทองที่เหลือเอามาปิด แม่พิมขนาดเล็กนี้ ประมาณ ๔๐ กว่า ตน หมดพอดี

นำมาแบ่งครึ่งกันระหว่าง หลวงพ่อกับเจ้าภาพคนล่ะครึ่ง ไม่พอแจกมีหน่อยเดียว

ส่วนของหลวงพ่อจะแจกให้ใครไปบ้าง ไม่ทราบจริงๆ

ชุดนี้ หลวงพ่อทำพิธี เสกไม้ หนุนธาตุ ตั้งรูป ตั้งแต่เป็นตอ จนเป็นไม้ที่ถากจะเอาไปแกะ มาบอกหลวงพ่อเสกไม้อีกที แกะเป็น แม่พิมแล้ว เอามาให้หลวงพ่อเสกอีกครั้ง เรียกว่าเสกหลายรอบกว่าจะแจกจ่ายกันออกไป ลงโชว์อย่างเดียวครับ

..........

 

กะลาตาเดียว ( โชว์ )



เปลี่ยนบรรยากาศนิด เดี๋ยวกลับไปโชว์ไม้งิ้วดำอีก ข้างหลัง หมึกเขียวกำลังจะจางและ พ่นแชล็คไว้ เพื่ออนุรักษ์

เจตนาโชว์คือ

๑) โชว์จริงๆ ว่าท่านทำให้ลูกหลาน ด้วยเมตตา ....ไม่ได้ขายครับ เป็นมรดกของพ่ออั้บ เมตตาทำให้ อีกหน่อย ถ้าลูกหลานมันไม่เอา ค่อยว่าอีกเรื่อง แต่ที่ท่านทำให้เป็นของหวงทุกชิ้น มีค่าสำหรับผมมาก

๒) ช่วยอนุรักษ์ และ เผยแพร่ เกียรติคุณ หลวงพ่ออั้บ และ แม่พิมให้กว้างไกล ไปทั่วโลก วันหนึ่งอาจจะต้องแปลเป็นภาษาอื่น ให้เขาอ่านกัน เช่น จีนกลาง อังกฤษ .........เพราะท่านไม่ธรรมดา

 

ปปปป said:
ผาติกรรมคืออะไรครับและเห็นพี่พูดถึงแม่พิมผมชักสนจัยแล้วซิทำงัยดีครับ ขอบคุณครับ

ผมไปตอบในกระทู้น่ะครับ

คนอื่นจะได้อ่านด้วย

" มันบาป " ท่านว่า " เจ้าของที่เขาสร้างไว้เขาไม่อนุญาต เราเอามาใช้กันเอง "

ถ้าข้อความนี้ ( ซึ่งไม่น่าพลาดว่า ) มาจากคำพูดของหลวงปู่ดู่ พระที่เป็นที่ยอมรับในหมู่พระและ ประชาชนทั่วไป ว่าเป็นพระผู้รัตตัญญู เป็นผู้มีอายุมาก เป็นผู้รู้กาลนาน รอบรู้ในกิจการสิ่งต่าง นอกรู้เหนือกว่าที่ปุถุชนจะรู้ได้ และเชื่อกันว่าท่านเป็นพระอริยบุคคล

คำพูดของท่านชัดเจน ถึงพระกรุ ทางเหนือ ซึ่งในการสนทนานี้คือ พระรอด ซึ่งหลักๆมาจากวัด มหาวัน ประชาชนไปขุดกันมา ขุดในวัดนั่นน่ะแหละ ขุดก้นมานาน จะพรุนไปหมด ขนาดมีสัมปทาน พื้นที่ในการขุดกันยุคหนึ่ง นอกจากนั้นยังมีพระอีกหลายแบบ ที่ดังๆก็ พระคง พระเปิม พระซาวแปด พระเลี่ยง ฯลฯ หลายชนิดมากและ หลายกรุ เนื่องจาก ในยุคนั้น ลำพูน เชียงใหม่ เป็นเมืองใหญ่ เป็นมหาอำนาจ วัดวาเจริญ ทั้งฝ่ายพราหมณ์ ( ฤาษี ) และ ฝ่ายพุทธ พระภิกษุ

พระที่บรรจุ มีทั้งพิธี พราหมณ์ และ พิธีพุทธ สร้างโดยเจ้านายไม่ใช่คนธรรมดา แน่นอน เป็นระดับกษัตริย์ ที่ว่าสร้างหมายถึงเป็นหัวหน้า ผู้นำ ผู้ออกทุน ส่วนออกแรงคงเป็นพวก ข้าทาสบริพาร ท่านเหล่านี้ สร้างพระด้วยคติอย่างหนึ่ง คนสมัยนั้นไม่ห้อยพระ ( คนรุ่นยาย รุ่นตาผมก็ไม่ห้อยพระ แต่ห้อยเครื่องราง และ ใช้คาถา สักยันต์ ) เพระาเชื่อว่าพระเป็นของสูงแบบพระธาตุ ไม่ควรนำมาติดตัว เพราะร่างกายสกปรก ผ่านกิจกรรมมาหลายอย่าง เชื่อว่าคนโบราณนั้น สร้างเพื่อสร้างบารมีตัวเอง ( กษัตริย์ ยุคนั้น ถือว่ามาจากเทพ เป็นลูกเทพ ) สร้างเผื่อไว้ในวันข้างหน้า คนมาพบ จะได้รู้ ว่ายุคนั้น ตัวเอง ครองอยู่ จะมีจารึกไว้ แต่คงสูญหายเพราะคงลงในเงิน ในทอง ถูกแปลสภาพไป และ เป็นการสร้าง บารมี หวัง สวรรค์ พรหม นิพพาน

แต่เนื่องจากยุคนั้นเป็นพราหมณ์เป็นผู้นำ พระฤาษีมี อำนาจ ทางการเมืองมาก จึงจัดมี พิธี ขั้นตอน ต่างๆมากมาย เช่น ฤกษ์ ยาม โองการ วัสดุที่นำมา พวกแม่พิมพ์ ฯลฯ การพิมพ์ การเผา ต่างมีขั้นตอน พิถีพิถัน และ ผ่านการปลุกเสก ขบวนการทางจิตมาอย่างเข้มข้น และที่ขาดไม่ได้ก็มีพิธีทางพุทธ สวดสมโภชน์ ฉลอง องค์ พระ องค์เจดีย์ หรือสร้างทั้งวัด อุทิศเป็น ของสงฆ์

คนทำมาแบบนั้น หวังไกลขนาดนั้น เขาหวังไหมครับ ว่าให้ใครคนหนึ่งมาขโมยขุดไปขาย น่ะครับ

ไม่มีเหตุผลที่จะยินดีด้วยน่ะครับ เอาของเขามา บาบแน่นอน และ เจ้าของ ถ้ายังไม่ไปเกิดในปัจจุบัน น่าจะไม่ใช่ ขั้นธรรมดา

และอีกหลายกรุ เป็นแบบเดียวกัน กำแพงเพชร อยุธยา สุพรรณบุรี ลพบุรี สุโขทัย ฯลฯ ขโมยมันแอบมาขุด แอบมาขายทั้งสิ้น ส่วนจะบอกว่า วัดมันร้างแล้ว จมดินไปแล้ว รกเป็นป่า ขุดมายังดีกว่าปล่อยให้ผุพังไป อันนั้นก็อีกเรื่องครับ เพราะอย่างไร ของนี้ก็มีเจ้าของ และ เป็นของสงฆ์อยู่ แม้ไม่มีวัด แต่ก็ยังเป็นธรณีสงฆ์อยู่

หลวงปู่ดู่ท่านถึงว่า มันบาป เจ้าของที่เขาสร้างไว้ เขาไม่(มีทาง)อนุญาต เรา( ขโมย) เอามาใช้กันเอง

ใครห้อยอยู่เอาออกเลยครับ มีโอกาศรีบไปทำผาติกรรม ของนั้นจะได้หลุดจากเงื่อนไขของสงฆ์ และ ชำระหนี้สงฆ์ซ่ะ ท่านจะหลุดออกจากข้อหาขโมยของสงฆ์ และ อยู่ต่อมาอย่างสงบสุข ทำมาค้าขึ้น เงินทองไหลมาเทมาครับ

 

ผาติกรรม
คำนาม

1. การทำให้เจริญ, การจำหน่ายครุภัณฑ์ เพื่อประโยชน์สงฆ์อย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเอาของเลวแลกเปลี่ยนเอาของดีกว่าให้แก่สงฆ์ หรือเอาของของตนถวายสงฆ์เป็นการทดแทนที่ตนทำของสงฆ์ชำรุดไป, การรื้อเอาของไม่ดีออกแล้วทำเสียใหม่ให้ดีกว่าของเก่า.

 

คัดพระที่จะลงรอบหน้าน่ะครับ

พรุ่งนี้จะถ่ายรูปครับ

 

มีดด้ามงา ฝักงา ใบ ๕ นิ้ว ( โชว์ )



มาโชว์ ๕ นิ้วบ้าง ช่างเดิมที่ทำมีด 7 นิ้วน่ะแหละ .....จริงๆน่ะ เล่มนี้มีคนสั่งทำ ดันไม่มาเอา ช่างเขาถามผมจะเอาไหม จะแถมตะกรุดหลวงพ่อโมให้ มีเหรอจะปฏิเสธ ลาภวิ่งมาชนแท้ๆ แต่เพราะรู้จักกันเก่าแก่

ช่างคนนี้นอกจากทำมีดหลวงพ่อเดิม ศิลป ช่างฉิมแล้ว ยังซ่อมด้วย มีด หลวงพ่อเดิม หลวงพ่อโม บางเล่ม พ่อ แม่ ปู่ ตา ใช้มายับเยิน เขาจะเอามาซ่อม การซ่อมมีหลายแบบ บรรยายแล้วจะยาว ขอ งดไว้ ......เจตนาเพื่ออนุรักษ์ของดีเอาไว้บูชาต่อ บางคนเอาขายต่อ อัพราคา เพราะใบยังแท้ ด้ามยังแท้ ฝักยังแท้ จะซื้อมีด หลวงพ่อเก่าๆ แนวนี้ให้ระวังตัวกันน่ะครับ........... จะซื้อมีด ชิ้นส่วนใหม่ ในราคาเก่าๆน่ะจ้ะ จะหน้ามืดทีหลัง

อีกเจ้าของเอามีดหลวงพ่อโม มาซ่อม ช่างคว้านเอาคลั่งเก่าๆออกหมด ตะกรุดติดมาด้วย ซ่อมเสร็จสวยงาม ดันลืมเอาตะกรุดใส่คืน ........เจ้าของมาเอาลืมทวงตะกรุดเลย เพราะดีใจมีดสวย เลยทิ้งไว้ ช่างนวยเลยถามผมจะเอาไหม จะแถมให้ ...จะเหลือเหรอจ้ะ

การเข้าด้ามของช่างนี้และ ช่างพยุหะ ที่เป็นคนเก่าๆ เขาจะใช้ครั่ง และมีดแนวนี้ทีทำโดยหลวงพ่ออื่น วัดอื่น ในยุคนี้ เขาจะเอา ผงวิเศษ เส้นเกศา มาให้ใส่ ผมจะบอกเลย ทำเยอะๆช่างเขาไม่ใส่ให้เฉพาะหรอกครับ ที่เขาจะทำคือ .....พอการเข้าด้าม เขาจะบดคลั่งจนละเอียด เอาผงคลั่งใส่ในรู พอเหมาะกับขนาด เสร็จแล้ว เอามีดตรงกั่นแหลมๆ ลนไฟไปจนแดง แล้วทิ่มไปใน ปลอกมีดกับด้ามมีด คนทำชำนาญจะง่ายและ พอดีเป๊ะ หลวงปู่อาจารย์ผม ใช้หลอดกาแฟปลาสติก มาตัด เอามาตัดเป็นชิ้นเล็กๆแทนคลั่ง ท่านบอกทนดี ....แนะให้เลยน่ะครับ

ทีนี้พวกผงวิเศษ เกศา ( ยกเว้นตะกรุด ) เขาจะใส่กระป๋องรวมไว้กับคลั่ง ที่บดละเอียดเลย ผมมารู้ก็เพราะช่างนวยเอาให้ดู ว่ากระป๋องนี้ ไม่รู้กี่สิบหลวงพ่อ เเกเอารวมหมด และบางวัด ยิ่งมีผงเก่าๆ ของโบราณประจำวัด ของหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อกัน หลวงพ่อเทศ ฯลฯ ไม่รู้ของเก่าอีกกี่อย่างก็ผสมในกระป๋องนี้แหละ รวมกันมาเป็นสิบๆปี

หลวงพ่อใหม่มาก็เอาผสมกันกับคลั่งเดิม ผมเคยทำมีดกับแก แกก็เอาผงอาจารย์ผมผสมในกระป๋องวิเศษนี่แหละ ตกลงทำมีดกับแก ถึงครูแรงจัง ของดีแถมมาให้เยอะ เล่มนี้ก็เหมือนกัน ผงคลั่งผมยังขอแบ่งแกมา เอาใว้ใส่มีดเอง ใช้หมดไปนานแล้ว

ได้มีดมา ผมรีบเอาไปขอหลวงพ่ออั้บลงให้ ท่านชอบใจ หลวงพ่อเป็นคนใจนักเลง ชอบมีด ชอบปืน เห็นแล้ว ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ เอามาลูบๆ คลำๆ ...ท่านเป็นคนชอบแนวบู๊ๆ ชอบคนใจถึงๆ

อีกอย่าง ท่านอื่นผมไม่ทราบจะว่าไร แต่ผมเชื่อว่า หลวงพ่ออั้บ ท่านมีญาณสมาบัติ และ มีวิชาโบราณเยอะ ท่านมีวิชาเปิดตำรา ตำราเก่าๆ เอามาให้ท่านดู ท่านจับปั้บ ยังไม่ต้องเปิดตำราดู ท่านจะรู้ว่าวิชาทำอะไร ครูแรงหรือไม่ ครูหวงหรือไม่ มีดเล่มนี้ท่านจับท่านบอกเลย มึงเอาไปเสกมาแล้วนี่หว่า ผมบอกปล่าวครับ ช่างเขาฝังตะกรุด หลวงพ่อโม และ ผงวิเศษที่ด้ามมาให้ เล่าให้ท่านฟัง

ท่านเลยเสกให้ใหม่ ลงจารที่ใบให้ด้วยเหล็กจาร ยุคนั้นมือยังไม่สั่นมาก เป็นของวิเศษประจำตระกูลผมแน่นอนเอาไว้ที่สูง ที่หิ้งครับของครูบาอาจารย์ ได้ฤกษ์เอามาโชว์

อยากให้คนรู้จักหลวงพ่อ รู้จักแม่พิม รู้จักวัด ...วัดจะได้เป็นวัดสวยๆในนครปฐมน่ะครับ

พวก คนจีน จีนแผ่นดินใหญ่ จีนในมาเลย์ ในสิงคโปร์ คนเอเซีย รู้จักหลวงพ่ออั้บกับแม่พิม น่ะครับ เขาอ่านไม่ออกแต่ดูรู้ได้ ในเว็บ ใน FB อาจารย์กู๋ กูเกิ้ล มีโปรแกรมแปลภาษา เขาดูรูป เปิด โปรแกรมแปลภาษา เขาอ่านแล้วรู้ได้

เพื่อนสิงคโปร์ของผม รู้จักหลวงพ่อดีๆ มากกว่าผมซ่ะอีก ทั่วประเทศ เขาบอกต่อกัน ยังมาแน่ะนำให้ผมไปกราบอีกเขารู้เลย องค์ไหนของจริง องค์ไหนพานิชย์ ถ้าเขาแนะมาดีแน่ๆ แต่มายุคนี้แก่ซ่ะแล้ว ชักซาๆครับ หลวงพ่อที่นับถือ ก็ไม่อยู่แล้ว

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่ออั้บกับครูบาอาจารย์อยู่ที่บ้านนี่แหละ หลวงพ่ออั้บท่านบอกผมว่า ." มันอยู่ที่จิต ( มึง ) " ....ตามนั้นน่ะครับพี่น้อง

รอยจารหลวงพ่ออั้บ

 

มีดหมอ ๗ นิ้ว ลายร่องเลือดกนกแข้งสิงห์ ใบไม้ไหว ( โชว์ แก้เงียบครับท่าน )

( โคนมีด ลาย กนก ร่องเลือดลายน่องสิงห์เขาก็เรียก )

ใบมีดตีโดยช่างนวย พยุหะ ช่างนี้เป็นช่างตีมีด ไม่ใช่ช่างเจียรมีดแบบเดี๋ยวนี้ อดีตเคยเป็นลูกมือช่างฉิมในตำนาน ตีใบด้วยค้อน สวยงาม แต่งด้วยตะไบ ตอกลายด้วย เหล็กสกัด ตุ็ดตู่ ฆ้อน และ มือ ด้ามทำด้วยไม้ปุ่มฯ และ ฝักทำด้วยไม้ตะเคียนแดงจมดินอยู่หลายสิบปี คนไปขุดเจอ เอาไปถวายหลวงพ่อเดช นครสวรรค์ และ ต่อกันอีกสองมือมาถึงผม เข้าด้าม ทำฝัก ทำโดย ลูกช่างซุย ช่างตีเหล็กลายในตำนานเหมือนกัน แห่งราชบุรี

หลวงพ่อท่านลงให้ที่ใบ รอยจารยุคที่ยังมือไม่สั่น เดินเหินคล่องแคล่ว

มีดหมอขนาด ๗ นิ้วนี่กำลังสวยกว่าขนาดอื่น

...................



ลายมือ หลวงพ่ออั้บ

 

พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อทรง รุ่นแรก ความหนากลาง




องค์นี้คราบกรุเพียบ คลุมหน้าตาและปาก จะเห็นลางๆครับ

ระดับความหนาที่ผมแยกไว้น่ะครับ ( ประมาณ )

 

พระนักธรรม พระเอกของเด็กๆวัดมอญ

 

สมเด็จวัดศีลขันธ์ พิมพ์สามชั้น หลังยันต์น้ำเต้า

เป็นพระสมเด็จวัดศีลขันธ์ องค์สุดท้ายที่มีสภาพสวย เป็นของในกุฏิหลวงปู่เล็ก เข้าใจว่าท่านได้รับแจกเนื่องจากไปร่วมพิธีมา พระนี้เกี่ยวเนื่องโดยตรงกับท่านเจ้าคุณนรฯและ มีหลวงปู่โต๊ะมาปลุกเสกให้ที่วัดอีกน่ะครับ

 

เหรียญหลวงพ่อวัดกุฎิ รุ่น ๒

เป็นพระในกุฏิหลวงปู่เล็กน่ะครับ

 

เหรียญหลวงปู่พระครูบุญศรี พัดยศ ๓๗

พระเครื่องและเครื่องรางของหลวงปู่พระครูบุญศรี มีของอุปโลกน์น่ะครับ ศึกษาและ เล่นหา จากพวกที่ทัน ปรนนิบัติ ทันเห็น ทันกราบ หลวงปู่น่ะครับ พวกที่ไม่ทัน ก็แค่ไปฟังเขามา คนที่เล่าน่ะแถวๆวัดเองก็ขายของเก๊ ของทำเอง มายุคหลวงปู่ยังมีสังขาร แต่ตอนนั้นการนิยมยังไม่รุนแรง จะบูชากันเฉพาะคนที่นับถือหลวงปู่ พวกเปรต เสียบของอุปโลกน์ให้ เนียนกันมากับของแท้ เล่นหาให้ระวังครับ เอาของที่ทัน แขวนคอกันดีกว่าจะครับ

 

เหรียญหลวงปู่พระครูบุญศรี รุ่นไม่มีห่วง



เหรียญนี้ทำโดยพระลูกวัดท่านหนึ่ง ผมลืมชื่อท่าน หน้าท่านจีนๆ แต่ตัวดำเกรียม ท่านสักพระสีวลีที่ไหล่มาจากช่างสัก แล้ว เอามาให้หลวงปู่ครอบให้ ( หลวงปู่เลิกสักแล้ว เอาเข็มทิ้งลงแม่น้ำ ) ท่านนี้สร้างเหรียญตั้งแต่เป็นสมัยฆราวาส จะเห็นได้ที่มียันต์เจ้าคุณนรฯ ด้านหลังเหมือนเหรียญ รุ่น ๑ ตัวท่าน มีปัญหาชีวิต ด้วยเรื่องการงานและส่วนตัว แล้ว หลวงปู่ท่านช่วยไว้ ตอนหลังมาบวชอยู่กับหลวงปู่ ตอนนี้ไม่ทราบว่าไปไหน เพราะขาดการติดต่อกันน่ะครับ

เหรียญนี้ทำประมาณหลักหลายพันเหรียญ ยุคนั้น พ.ศ. ๒๕๓x ค่า ทำเหรียญยังไม่แพงมาก หลักเหรียญล่ะ สอง สามบาทยังมี ยังไม่ถึง สิบบาท ถ้าทำถึงหมื่นเหรียญ ค่าบล็อคฟรี

เหรียญนี้แจกฟรี พระหลวงปู่แจกฟรีทั้ง ถ้าจะเอามาขายก็เป็นเรื่องวิหารทานของศิษย์ กับ ศิษย์ที่ขายเอาเข้ากระเป๋า มีตั้งแต่ปลัดขิก ยันพระรูปหล่อขนาดบูชาและขนาดห้อยคอน่ะครับ ถ้าจะเก็บพระสายท่านต้องศึกษาให้ดี ฟังแต่นิยายที่คนเล่า ก็ฟังเขาเล่าต่อมา แต่ตัวเองไม่ทันเหตุการณ์ ไม่อยู่ในเหตุการณ์ แต่เขียนอีกทีเป็นตุเป็นตะ ก็จบข่าว เพราะคนที่ทำพระขายพวกนี้ยังอยู่ และ พระแนวนี้ยังเหลืออยู่ และ เมืองพยุหะคีรี เป็นเมืองพระเครื่อง จะปั้ม จะหล่อเอาอีกกี่ตัน ไม่ใช่กิโลก็สบายมาก ถ้ามีตลาด เพราะต้นทางพระอุปโลกน์เหล่านี้ก็ทำที่เมืองนี่แหละครับ จะเอาหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อเงิน หลวงพ่อพรหม ฯลฯ มีทั้งนั้น เป็นอาชีพเขา

แต่ศิษย์ที่ทำมาถวายแจกฟรีมีมาเรื่อยๆ เช่นเหรียญ ผ้ายันต์ สีผึ้ง และพวกของส่วนตัวเช่น มีดหมอ งาแกะ ตะกรุดต่างๆ ของพวกนี้เล่นได้ สะสมได้ ห้อยคอได้ ของประเภทนี้เนื่องจากเจ้าของทำมาถวายหลวงปู่แจกฟรี มีหลายชนิดหลายลัง ท่านจะแจกให้ สำนักแม่ชี ประทุม โชติอนันต์ ที่หนองสาหร่าย ไปจำหน่าย เลี้ยงสำนัก

เพราะฉนั้น นี่เป็นสถานที่หนึ่งที่เล่นหาได้สบายใจ หลวงปู่ยังไปปลุกเสกของแจกให้ไปเป็นลังๆ และไปที่สำนักแม้หนทางจะไกล

ถึงเวลาผมจะเล่าไปเรื่อยๆน่ะครับ พี่น้องอ่านแล้ว พิจารณาเอาเองตามสติปัญญาของท่าน น่ะครับ

 

พี เสาวภา มีปัญหาเรื่องฟันนิดหน่อย ตามสังขาร คิดว่าอีกสองสามวันคงเข้าที่

 

ผมเห็นมีตะกรุดสามกษัตริย์หลวงพ่อทรงออกมาขายกัน เค้าซูมโค๊ด ท มาให้ดูด้วย แต่ผมก็ดูไม่เป็น อ.พีเคยเข้าไปดูบ้างรึป่าวครับ มีไม๊ครับตะกรุดชุดนี้ อ.พีเป็นคนทำรึป่าวครับ

ปปปปปปปป, 22 กุมภาพันธ์ 2013


ตะกรุดนี้แท้น่ะครับ ทันด้วย แต่ควรเรียกรวมสามกษัตริย์ เพราะมีหลายยันต์

ผ่าตะกรุดเทพรัญจวน สามกษัตริย์


ตะกรุดเทพรัญจวนนี้ ทำด้วยทองแดง เงิน และ ทองเหลือง สังฆภัณฑ์ บางและม้วนยาก จะเด้งไปมา ขนาดประมาณ ๒.๕ x ๒.๕ นิ้ว


แผ่นเงินจะลงยันต์เทพรัญจวน ตำราพระสวัดดิ์


บนแผ่นเงิน ดอกนอก ตอก โค็ด ท ไม่มีหัว


โค็ด ตัวเลขหยดน้ำ อ่านว่า ๔๙ ปีที่ทำ


โค็ด ท หยดน้ำ อันที่อยู่กับพระสวัดดิ์


แผ่นทองแดงลงยันต์จินดามณี


แผ่นทองเหลืองลงยันต์ นะโมพุทธายะใหญ๋ ยันต์นี้มีหลายชื่อนะครับ แล้วแต่ครูใครเรียกอย่างใด

ตะกรุดนี้ทำโดยพระสวัดดิ์ จะออกตอนพิธี ของทำขายอีกเจ้าหนึ่ง แต่เผอิญ ขัดของทางด้านเทคนิค เลยไม่ได้รวมรุ่นกับเขา น่าจะมีหลายร้อยดอก เป็นแผ่นโลหะสามแผ่น ม้วนเข้าด้วยกัน ทำตอนหลวงพ่อยังแข็งแรงอยู่ ก่อนป่วยนานหลายเดือนครับ

ลายมือแบบนี้ ลายใหญ่เป็นลายมือพระสวัดดิ์น่ะครับ พระสวัดดิ์ จารบนวัตถุมงคลหลายอย่างของวัดมอญ

 

เหรียญหลวงปู่เล็ก รุ่นเจริญสุข

ก่อนจะปั้มเหรียญรุ่นนี้ เพื่อให้เป็นมงคล เจ้าภาพนำแม่พิมเหล็กกล้าชุบแข็งแล้ว ไปขอหลวงปู่เล็กเจิมให้เอาฤกษ์ เอาชัย ให้พระคุณท่านรับรู้ ท่านเอานิ้วเพชรจิ้มแป้ง เจิมให้เป็นปฐมฤกษ์ แม่พิม เหล็กกล้าเป็น รอยนิ้วเพชรจิก ตอนรับแม่พิมกลับช่างตรวจแม่พิม ช่างเห็นยังอึ้งเพราะเหล็กชุบแข็งแล้ว อย่าว่าแต่เล็บ เหล็กตุ็ดตู่ยังจะตอกไม่ค่อยจะเข้า เอาพิมพ์เหรียญได้เป็นหมื่นๆเหรียญยังเฉย นี่ท่านเอาเล็บจิกเข้า ช่างบอกทำงานมานานไม่เคยเจอแบบนี้ ก่อนพิมพ์เหรียญ หลวงปู่สั่งบอกให้จุดธุปบอก ช่างรีบทำไม่มีเฉย บอกว่าไม่เคยเจอพระขลังแบบนี้

จะเห็นรอยเล็บ ในเหรียญชุดแรกๆที่ปั้ม พิมพ์ต่อไปรอยเล็กๆจะหายไป

เหรียญนี้เป็นเนื้ออัลปาก้าทำน้อยกว่าเขาไม่มีแจกทั่วไป เจ้าภาพเอาไว้แจกเอง เป็นอัลปาก้าเนื้อดีมาก ผมเห็นยังชอบ ออกประกายทองๆหน่อย เนื้อเขาดี หลวงปู่เล็กเสกตลอดนานเดือนกว่า เจ้าภาพกราบหลวงปู่ขอท่านอธิษฐานบรรจุทุกวิชาไม่ให้สูญหาย ในส่วนของหลวงปู่ หกพันกว่าเหรียญ แจกฟรี หมดเกลี้ยง






..........

 

พระพุทธมโนสัมฤทธิ์ หลวงพ่ออุตตมะ

ประวัติมีแค่ตามใบฝอย ผมไม่ชำนาญสายนี้น่ะครับ แต่ อง๕ืนี้ลงรักผิดทอง น่าจะเป็นชุดกรรมการ พ.ศง ลึกคือ ๒๕๑๐ เชียวครับ

 

เหรียญหลวงพ่ออุตตมะ

รุ่นปี ๒๕๒๕ สภาพกริ้บ มีโค็ด กับเหรียญ เสาร์ ๕ ครับ

 

แหวนแม่พิมรุ่นเเรกเนื้อเงิน



แหวนรุ่นแรกมีพิมพ์นี้พิมพ์เดียวน่ะครับ ถ้าหน้าตาไม่เหมือน มีรัศมีข้างๆ เป็นแหวนหล่อหนาๆ ไม่ใช่น่ะครับ เพราะรุ่นนี้เป็นแหวนฉีดด้วยเครื่องทำเรียบร้อย ผิวบางแน่น ผนังเป็นแอ่งๆครับ มีพิมพ์เดียวทั้ง เนื้อเงิน และ ทองเหลือง น่ะครับ คนจะทำเลียนแบบฉีด ต้องลงทุน ทำแม่พิม แล้วฉีดมีราคาครับ รุ่นต่อๆมาที่ทำมาจากวัด แม้รุ่นปัจจุบัน เป็น แหวนหล่อทั้งนั้นครับ จะหนากว่ามากครับ

สีผึ้งปี ๕๓ ชุดแรก

สีผึ้งชุดนี้ผมทำเอง ตามสูตรที่ทำถวายหลวงปู่พระครูบุญศรี จำได้ว่าเอาขี้ผึ้ง ๑ กก เป็นก้อนๆ ไปขอหลวงพ่อลงให้ก่อน แล้วขออนุญาตทำสีผึ้ง ขี้ผึ้งได้น่าจะประมาณ ๔ ถึง ๕๐๐ ตลับ ใช้วิธีหยอดเอาตามสูตรของผม สีผึ้งจะเต็มตลับ ส่วนสติ้กเก้อร์ เอาแม่พิมองค์ของผมไป ถ่ายรูปทำสติ้กเก้อร์มา น่าจะประมาณ ๕๐๐ ตนนี่แหละ ใช่แผ่นสติ้กเก้อร์กาวแผ่นใหญ่ ลดขนาดวงให้เล็กกะให้ปิดบนฝาตลับได้ จะได้มีเอกลักษณ์หน่อยว่ามาจากวัดไหน เห็นแม่พิมก็ทราบได้ และ เอามาติดที่ฝาตลับ

ทั้งหมด หลังจากหลวงพ่อเสกให้ ผมเอากลับมา น่าจะไม่เกิน ๑๐๐ ตลับ แบบเอากอบใส่กล่องมาบ้าง ไม่มาก เอาของดีมาแจกบ้าง พี่น้องจะได้ทราบว่ามีของดี วัดท้องไทรแจกฟรี ส่วนใหญ่ทิ้งไว้ที่วัด เจตนาของผมมีเจตนาเดียว คือ ถวายให้หลวงพ่อแจกฟรีแก่ผู้มากราบหลวงพ่อ และถือคติ เตมูยิน คือให้แล้วไม่จำ และ ไม่ทราบจริงๆหลวงพ่อแจกใคร หรือ สุดท้ายทางวัดเอาไปออก ผมจำราคาไม่ได้นะครับ เพราะไม่สนใจ น่าจะ ๕๐ บาท หรือ ๑๐๐ บาทต่อตลับ ไม่นานก็เกลี้ยงเป็นที่นิยมเล่นหากันจนถึงบัดนนี้ แท้แน่นอน หลวงพ่ออั้บเสกให้ทั้งสีผึ้ง และ สติ้กเก้อร์ ได้ทั้งแม่พิม และ สีผึ้ง สองต่อเข้าฮอร์ส




สีผึ้งชุดสอง น่าจะปี ๒๕๕๓ เหมือนกัน ทิ้งระยะห่างมาหลายเดือน

หลังจากชุดแรกแจกไป มีประสบการณ์ดี เลยไปขอหลวงพ่อทำอีกชุดจะเอาไว้ใช้เองในกลุ่มลูกศิษย์สายวัดเงิน

ชุดสอง ไม่มีสติ้กเก้อร์ ทำเป็นสีผึ้งอย่างเดียว เพราะพอจะทราบเป็นนัยๆว่าหลวงพ่อเก่งด้านสีผึ้งด้วย

ชุดนี้ จำได้ว่าสีผึ้งน่าจะประมาณ สองกิโลหรือเกือบ เอาสีผึ้งไปขออนุญาตหลวงพ่อก่อน ลงขี้ผึ้งแล้ว มาใส่หม้อใบใหญ่ ทำเป็นสีผึ้งไปเลยตามสูตร เกือบเต็มหม้อ เลยยกไปทั้งหม้อขอหลวงพ่อลงให้ ท่านลงให้ที่หน้าสีผึ้งในหม้อ นานมาก ไม่รู้กี่ยันต์ ลบแล้วลง แล้วเอาเหล็กจารเกลี่ยๆลงให้อีก เสกให้อีกครั้ง ชนาดตามดู ยังจำไม่ทันว่าท่านลงอักขระ หรือ ยันต์ ตอนลงสีผึ้งหลวงพี่พระครูวัดเงินก็อยู่ด้วย น่าจะถ่าย
คลิ้บไว้ดันลืมซ่ะ

ชุดนี้เอามาใส่อับแบ่งไว้ แล้วถวายหลวงพี่พระครูวัดเงินไป ท่านเอาไปใส่ตลับ การตักใส่ตลับ สีผึ้งจะไม่เต็มแยกได้จากการหยอด ผมเลยบอก ใส่ตลับแล้วแบ่งผมมั่ง จำได้คร่าว กะเอาน่าจะหลายร้อยตลับเฉียดพัน เพราะประมาณจาก น.น. ขี้ผึ้ง

หลวงพี่ท่านแจกคนไปเยอะ ประสบการณ์เพียบ !!!!!

อันแรกที่จำได้ ท่านพระครูท่านกลับบ้านไป แจกคนแถวบ้านที่อุดรไป หลังจากหายเงียบๆไปสัก สองสามเดือน ปรากฎว่าคนอุดร เหมารถมากราบท่าน คุยไปคุยมา มาเลียบๆเคียงขอสีผึ้งกันอีก เลยรู้เจตนา

ท่านพระครูเลยซักความจริงว่า คนที่ได้ไปแต่แรกเฉยๆไม่ได้เลื่อมใส เลยลองของ อธิษฐานดู เขาขายของร้านอาหาร ปรากฎว่าขายดิบขายดี ร้านข้างๆที่เคยแน่น กับเริ่มเงียบ คนมาร้านแกแทน ............ เลยตามเหมารถมาขออีกหลายคน ...ประมาณนั้น

ไม่ได้โปรโมทว่าเป็นของหลวงพ่ออั้บ แต่แรก ทำเพราะอยากได้ของดี ไม่ใช่ทำมาขาย แต่ชุดสองนี่เสกนาน ลงหลายอย่าง พิถีพิถันกว่าชุดแรกซ่ะอีก ที่หลวงพี่น่าจะยังพอเหลือๆอยู่

 

สีผึ้งบางพรหม ( ประทุมพรหมบุตร ) ๒๕๕๙