เรื่องที่ "นักดูจิต" ไม่ควรพลาด

คุณ เล่าปัง
ผม อธิบายไป ไม่ได้เป็นการ ประนามเป็นคุ้งเป็นแคว แต่เป็นการยกเหตุผล ขึ้นมาพูดตามข้อเท็จจริง

คงไม่มีใครปฏิเสธว่า ประโยคสนทนา ข้างต้น เป็นการสนทนาที่ พยายามชี้ให้เห็นว่า

ธรรมของคุณ สามารถ ดำเนินไปด้วยการ อุ้มลูกไปด้วย แล้ว เห็นทางธรรม ซึ่งคำว่า เห็นทางธรรม นี้ ก็คงจะหมายถึง เกิดทัสนะอะไรบางอย่าง ซึ่งไม่ผิดหรอกครับ
เป็นเรื่องที่ทำได้ และ เกิดขึ้นได้ แต่ ต้องดูว่า

เห็นทัสนะจริงหรือเปล่า ไม่ใช่ว่า ยังไม่รู้จักธรรมแต่บอกว่า เห็นทางธรรมในขณะอุ้มลูก อัน เป็นเหมือนเชื้อเชิญให้เห็นว่า การปฏิบัติธรรมในกลุ่มของตน นี้ ยอดเยี่ยม ไม่ต้องใช้เวลาบำเพ็ญอะไรมาก
แต่แท้จริง อาจจะเป็นความใจลอย ความตรึกไปนึกไปเอง อาจจะเป็นไปได้ ซึ่งไม่มีข้อสรุปอะไรที่บอกได้ว่า คำพูดของคุณนั้นมีความจริง เป็น คำพูดลอยๆ อย่างแท้จริง

นี่แหละครับคือ การนึกอยากจะพูดอะไรก็พูด

 

ฟังนิทานของคุณเล่าปัง ก็ไม่ได้เข้าใจว่าคุณเล่าปังหมายถึงว่าอิฉันเห็นธรรมนะ
แค่ให้กำลังใจกันในฐานะเพื่อน ว่า เพื่อนเห็นทางธรรม เห็นหนทางปฏิบัติสติปัฏบัติฐานสี่
เห็นว่าเรามาสนใจวิธีดูกาย เห็นกาย เห็นว่ามีโยนิโสเรื่องสติปัฏฐานสี่เหมือนกัน

เห็นทางธรรม กับ เห็นธรรม มันคนละชั้นกันอยู่นะ การเกิดญาณทัสนะต้องระดับเห็นธรรม
แต่เห็นทางธรรมนี่มันแค่เข้าใจวิธีปฏิบัติ ถ้าทำได้ถูกก็ถึงได้เป็นผล ถ้าเข้าใจแล้วแต่ยัง
ทำผิดๆถูกๆ ยังไม่ได้เกิดผล ก็ยังไม่เห็นธรรม ยังไม่ปหาน ยังไม่เกิดญาณทัสนะ
ก็ได้แค่รู้ รู้เท่าทัน รู้วับๆแวมๆ อย่างมากก็ได้แค่ปล่อยวางเพราะมีสติรู้ทัน ไม่ใช่ปหาน

แต่ก็ขอบใจท่านขันธ์ ที่เตือนมาด้วยอาจจะคิดว่าอิฉันและเพื่อนๆจะหลงตัวเอง
และเข้าใจผิดตัวเองเรื่องญาณทัสนะ แต่อิฉันคิดว่าคุณเล่าปังและเพื่อนๆอิฉัน
เขาเข้าใจถูกกันอยู่นะ ว่าอิฉันยังไม่ได้เห็นธรรม ยังไม่ได้เกิดมรรคเกิดผล
ถึงแม้จะพูดจาเหมือนคนโม้มากเกินฐานะ เพราะฟุ้งธรรมก็เป็นเรื่องของคนชอบฟุ้งธรรม
เป็นกิจวัตรอ่านมากก็เลยแพล่มมาก เพื่อนๆเขาไม่ถือสาเพราะเขารู้กันว่าอิฉันชอบโม้ อะนะ
หลังๆ นี่ก็จะโม้กับคนที่รู้กันเท่านั้น กับคนอื่นก็ไม่ค่อยอยากโม้ด้วยแล้ว เพราะโม้ไปก็ดัน
เข้าใจผิด ไม่เข้าใจว่าเราฟุ้งธรรม หาว่าเป็นเรื่องจริงๆจังๆ คุยไปก็ยิ่งไม่รู้เรื่อง

บอกให้ฟังเฉยๆ นะ ไม่ได้อยากให้เข้าใจผิด

 

คุณก็หัดใช้สมาธิ ควบคุมสติตนสิครับ

นิทาน ก็คือ นิทาน ยกในรูปนิทาน บ้านคุณคิดว่าจะใครเห็นว่ามีความจริง
ในเรื่องเล่าประเภทนิทานเหรอครับ เขาก็รู้กันโดยทั่วไปว่า มันมีแต่ คติ
หรือ สุภาษิต หรือ ความบันเทิงธรรมเล็กๆน้อยๆ

แต่คุณระงับความสงสัยตัวเองไม่ได้ ไปคิดเองเออเอง ลอยตามน้ำเองว่า
เดี๋ยวมีคนสรุปว่า "ในนิทานมีของแท้" แล้วก็หลงตามความคิดนั้น ละเมอ
เผ้อขึ้นมาตักเตือนโดยปราศจากความจำเป็น

คือ เตือนขึ้นมาอย่างพวกนึกอยากจะพูด เพราะคำพูดคำเตือนนั้นไร้ประโยชน์

เสร็จแล้วไม่พอ ก็ดิ้นรนทนอดสู ย้ำคิดย้ำทำ ย้ำเตือน เพื่อให้เกิดการพร่ำบ่น
จนมันกลายเป็นจริงขึ้นมา

 

ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณ ขวัญ ถ้าไม่ได้คิดแบบนั้นก็ไม่เป็นไร

ก็ มีคนเตือนยังดีกว่า ไม่มีคนเตือนไม่ใช่หรือครับ

 

คนเขาให้กำลังใจกันอยู่ อย่างพอประมาณ และเข้าใจกัน จึงไม่ใช่ชูหางกัน

คุณจะต้องมาเตือนอะไรหละครับ ละเมอทำไมครับ ทำไมพวกตนที่โดน
ขุดให้เป็นบ่อน้ำมัน เป็นช่องทางทำลายพุทธบริษัทนั้น ไม่ไปเตือนหละครับ

ปล่อยอย่างนี้นะครับ เสร็จอีกหลายคน

นี่ล่อหัวใจคนชำระพระไตรปฏิฏกเลย ผลงานของเขากลายเป็นขี้ไปเลย
ต้องโยนทิ้งหมดเลย เพราะคำพูดของพวกท่านที่ไปย้ำว่า พวกพระที่
ทำงานชำระพระไตรปิฏกใช้สมองขี้เข้าชำระความ ซึ่งเขาทำงานในฐานะ
ชำระอักษร พวกคุณทำได้หรือครับ ไปฟังสิครับ ถึงกับประกาศว่า คำสอน
ที่ปรากฏเป็นหนังสือทั้งหมดเป็นสมมติเท่านั้น ไม่ใช่สาระปฏิบัติจริง หรือ
ไม่ได้ตรงกับ ธรรมเหนือโลก

แล้วไงครับ โยนทิ้งทั้งหมดเลยไหม

ให้สมใจคนที่เขาเข้ามาอาศัยพวกคุณเป็นยบ่อน้ำมันไปเลย

 

คงไม่มีใคร อยากจะทำลายพระหรอก คุณนิวรณ์

คุณ คิดฟุ้งซ่าน ไปเองครับ

 

ข้อความโดยคุณ เล่าปัง

คุณ เล่าปัง ใช้ภาษาไม่เหมาะสม ผมส่งไปให้ผู้ดูแลบอร์ด จัดการเรียบร้อยแล้ว
ภาษาแบบนี้ ไม่สุภาพหยาบคายเหลือเกิน
ก่อนจะพิมพ์ข้อความควรพิจารณาเหมาะสมหรือไม่กับบอร์ดธรรมะ

พวกพระที่ทำงานชำระพระไตรปิฏกใช้สมองขี้เข้าชำระความ

 

ประเภทพูดเอาธรรมะมาบังหน้า ด่าส่อเสียดใช้วาจาหยาบคาย

ผมจะแจ้งผู้ดูแลบอร์ดทุกครั้ง เพื่อขจัดการใช้วาจาหยาบไม่สุภาพ

ไม่ปฏิบัติเคารพตามกฏกติกาของบอร์ด

 

แล้วฟังพระท่านเทศน์บ้างหรือยังหละ จะได้ไม่ต้องมาสงสัย

จะได้รู้ที่มาที่ไป

 

ทีคนอื่นเค้าไปทำธุรกิจหาเงินหาทองมา
เดืิอนนี้ได้กำไรเท่านี้ ปีนี้ได้กำไรเท่านี้ ทำไมเค้าพูดได้

แล้วผมตั้งใจไปหาธรรม รู้ธรรมเห็นธรรมขึ้นมา
ทำไมถึงจะพูดไม่ได้

ผมอวดเก่งผมกดข่มคนอื่นตรงไหนครับ
ผมก็นำธรรมที่ผมรู้เห็นมาพูดทั้งนั้นนี่ครับ
ก็เมื่อรู้เองเห็นเองมันจะผิดตรงไหน ก็เอามาพูดได้สิ
แล้วผมไปอวดเก่งไปกดข่มใครที่ไหน

การที่ผมได้ใกล้ชิดพระอรหันต์ผิดด้วยเหรอ
คนบนโลกจะมีซักกี่คนที่ได้ใกล้ชิดพระอรหันต์
อย่างนี้เป็นเรื่องน่าตำหนิเหรอครับ

ผมไม่ได้คิดว่าคนอื่นรู้หรือไม่รู้
แต่ผมรู้
ส่วนใครที่รู้...ผมก็รู้ว่าเค้ารู้
ใครที่ไม่รู้...ผมก็รู้ว่าเค้าไม่รู้
ก็ผมรู้แล้วเห็นแล้ว ผมก็พูดได้สิ

ถ้าคุณอยากให้ผมพูดดี ๆ กับเพื่อนคุณ
คุณก็พูดดี ๆ กับผมสิ ในทุกกรณีด้วย...
ok....มั้ย

 

555+
สู้ๆนะฮะ
แผล่บๆ

 

ขอโทษนะ คุณผู้มีนายขันธ์ยกย่อง

คุณผู้อ้างการอิงอาศัยใกล้ชิดหลวงตา

ทำไมเห็นธรรม เข้าถึง ธรรมด้วยตัวเองได้ ทำไมเอาความร่ม
เย็นออกมาแสดงด้วยตัวเองไม่ได้

ต้องให้ สาวสวยพูดหวาน แลกกับ ธรรมนั้น ด้วยหรือ

นี่สินะ ที่ลั่นวาจาเอาไว้ จะเข้าถึงธรรมเพื่อให้สาวมาหวานด้วย

 

ดักลอบต้องหมั่นกู้ เจ้าชู้ต้องใกล้หลวงตา

 

คุณ เล่าปัง พูดไปพูดมา ทำไมถึง ลามปราม เป็น โรคผิวหนังเยี่ยงนี้หละคุณ

เรื่องของ คุณ เตชพโล นี้ผมไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย และ ก็ไม่จำเป็นต้องไปรู้อะไร

ผมมีหน้าที่ พูดธรรม

คุณนี่ แพ้แล้วพาล นะนี่

 

คนภาวนาทางเดียวกับคุณ คุณยังปฏิเสธที่จะเข้าไปยุ่ง

แล้วคุณจะไปยุ่ง กับคนที่ภาวนามาในแบบอื่นๆ ได้เหรอ

ภาวนาทางเดียวกัน สอนกันง่ายๆ พูดกันเข้าใจง่าย ยังละเลย
แล้วจะเอาอะไรไปสอนคนที่สอนได้ยากกว่าหละ

 

คุณเอาอะไรคิด นักจำมาเล่า...

ผมบอกเหรอว่าต้องให้สาวมาหวานกับผม
คุณไปหามาสิว่าผมพูดตรงไหน

ผมต้องการให้เค้าพูดดี ๆ กับผมแค่นั้นเอง
เพราะที่เค้าว่าผมนะผมก็บอกว่าไม่จริง

มีตรงไหนเหรอผมให้สาวมาหวานด้วยเพื่อแลกธรรม
ไหน quote คำพูดนี้มาหน่อย

คุณคิดอกุศลเอง ก็เลยเอาความคิดอกุศลของคุณมายัดเยียดให้ผมน่ะสิ
ไหนตรงไหนผมบอกว่าให้เค้าพูดหวานกับผม
เอ้ายกมา

 

คุณนี่พยาบาทผมไ่ม่รู้จักจบจักสิ้นนะ

เอายกมาว่าผมเอาธรรมมาแลกเพื่อให้เค้าพูดหวานกับผมน่ะ
มีมั้ย...คุณคิดอะไรมากไปเหรอเปล่า

คุณคงนิสัยแบบที่คุณว่ามาน่ะสิ
คุณถึงคิดแบบนี้ได้

 

แพ้แล้วพาล มิน่าหละ ถึงไม่ฟังเหตุฟังผลใครเลย

เล่าปัง พิจารณาอย่างมีสติหน่อย

ภาวนาส่วน ภาวนา เรื่อง ทางโลก ก็คือเรื่องทางโลก เอามาปนกันมั่วไปหมดได้อย่างไรหละครับ

 

เอ้า ไหนว่า พวกคุณเน้น เคร่งครัด เน้นวินัย เน้นฝัดกับกิเลส

มาตอนนี้ รับรองว่า เออถ้ายังคลุกกิเลสก็ทำไป นี่ไม่คลุกธรรมดา
คลุกแล้วยังเอามาเคล้าด้วย ยังจะละเลยอีกเหรอ

 

นี่แสดงว่า คุณยังไม่รู้จัก ธรรม อันเป็นเบื้องต้นเลย นั่นก็คือ คำว่า หน้าที่

นายขันธ์ ไม่ได้เป็นอะไรกับ คุณเตชพโล เลย จะเป็นก็แค่ สหายธรรม

แล้ว มันหน้าที่อะไรที่ นายขันธ์ จะไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา

คุณ เล่าปัง คุณอย่าไปหยิบยกเรื่อง โลกีย์อันไม่มีประเด็นมาพูดดีกว่า

คุณควร หยิบยก เรื่อง ธรรมแผลงๆ ของคุณมาถก จะดีกว่า