เมื่อพระอภิญญาท่านว่า...

อ่านแล้วอยากร้องไห้...เรื่องชวนสะเทือนใจจริงๆ
ช่างสรรหามาเล่าจริงๆแม่ต้อย...

 

ในเรื่องยาเม็ดที่๘...

ชอบเรื่องหมาโซ้ย..หญ้าหน้าบ้าน แล้วลุยมาฟาดตะไคร้ต่อ..จนโตไม่ทันที่ซู๊ด!

ที่บ้านเคยมีหมาพันธุ์เดียวกันกับในเรื่อง 2ตัวเหมือนกัน ชื่อ เบงๆ (เพศผู้),ยู่ยี่ (เพศเมีย)

เวลากินไม่ทะเลาะไม่แย่งกัน แบ่งปันกันดี เช่น..ข้าวเหนียวหน้าสังขะยา อีกตัวจะกินแต่หน้าสังขะยา เหลือข้าวเหนียวไว้ อีกตัวก็กินข้าวเหนียวมูลทีหลัง ไม่แย่งกัน

ทั้งคู่มันชอบกินผลไม้ แตงกวาก็ชอบ ผักกาดสดก็กินได้
กิน องุ่น,ส้ม ก็รู้จักคายเม็ดเล็กๆออกทิ้งได้...อีกต่างหากเก่งไหมเล่า?

ที่บ้านฤดูหน้ามะม่วงสุก...ก็ออกเดินเก็บคาบมะม่วงที่ร่วงหล่นมาแบ่งปันกัน...นั่งแทะกินในบ้าน ด้วยความสามัคคีกลมเกลียว
มะม่วงดิบที่ว่า แสนเปรี้ยวเข็ดฟัน มันทั้งคู่ก็สามารถกินได้อย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่ต้องจิ้มพริกน้ำปลาหวาน หรือพริกเกลือแต่อย่างใด..

แต่ที่มีปัญหาของทั้งคู่ที่ชวนปวดหัว และขบขันมากที่สุด
คือยามกลางวัน เจ้าเบงๆ ชอบแกล้ง...เจ้ายู่ยี่มากๆ เวลาที่ยู่ยี่หลับบนผืนผ้าปูนอน
เผลอเมื่อไรเป็นได้คาบที่ผ้าปู ที่เจ้ายู่ยี่นอนทับอยู่ดึงลากบนพื้นกระเบื้องเรียบ เหมือนม้าลากล้อเลื่อนไปมาๆ.... จนยู่ยี่ไม่เป็นอันได้หลับนอนมีสุขง่ายๆ

พอเจ้ายู่ยี่หงุดหงิดโมโห เห่าขู่ แง้งๆ...เจ้าเบ็งๆก็ปล่อยซะ
ครั้นพอเผลอหลับอีก...ก็จะโดนไอ้เบงๆ คาบผ้าลากเจ้ายู่ยี่ไปมาๆ อีกอยู่อย่างนั้นล่ะ

..แหมมันน่าโมโหแทนเจ้ายู่ยี่..จะแกล้งอะไรกันนักหนาวะ
คนเอ๊ยหมา..จะหลับจะนอนมาแกล้งกันอยู่ได้

ปัญหาอีกอย่างคือการประจบแย่งความรักจากเจ้าของ ของหมาคู่นี้..ทะเลาะกันประจำ
ใครจะมาแซงใครไม่ได้..ไม่ยอม

แผนที่ใช้ประจำคือ แกล้งทำเป็นขาเจ็บเดินกระเผลก..
จนบางที..มันก็เผลอเลอในมารยาตัวเอง
เพราะเดินกระเผลกๆยกขาข้างขวาเจ็บน่าสงสารมาแต่ไกลๆ!..
พออุ้มปะเหลาะเอาใจปล่อยลงเดินอีกทีดันลืมตัว..มากระเผลกขาซ้ายแทนซะแล้ว...
ระหว่างนั้นมีหมาตัวอื่นเดินผ่านรั้วหน้าบ้าน..ก็ดันวิ่งจู๊ดไปเห่าไล่..ไม่มีร่องรอยอาการเจ็บแต่อย่างใด

เอ๊าไอ้นี่ จับได้เห็นๆว่านี่มันเป็นมะหมาเจ้าเล่ห์นี่หว่า!

ผ่านมาหลายปีป่านนี้ทั้งคู่...กระดูกไปนอนคุยกับรากมะม่วงต้นไหนไม่รู๊?

 

ยาเม็ดที่แปด สนุกดีค่ะ น่ารักมาก ๆ ด้วยนะคะ คือ สารภาพว่าเป็นคนชอบทำอาหารมาก และ ติดในรสชาติแบบสุด ๆ ค่ะ ถ้าหนนี้ทำอาหารพลาด เค็มน้อยไป จะบ่น ๆ อยู่ แล้วจะแก้มือในคราวถัดไป ปกตินิยมทำอาหารคาวค่ะ และไม่ค่อยทานขนมหรือของหวาน

หลัง ๆ เริ่มออกกำลังกาย ปั่นจักรยานอยู่กับที่ค่ะ อาทิตย์หนึ่งพยายามอย่างมาก ให้ได้ประมาณ 2 ครั้ง ครั้งละครึ่งชั่วโมง และอาจจะมีการยืนบนพื้นไม้แบบเอียง อีกครึ่งชั่วโมง ชอบยืนแบบนี้ค่ะ เพราะอ่านหนังสือได้ด้วยค่ะ ยืนเฉย ๆ เหงื่อก็ออกค่ะ เหมาะกับคนขี้เกียจแบบเรามาก

จริง ๆ จะต้องทำกายบริหารโดยการนอนบนที่นอน แล้วเหยีดขาตรง แล้วยกขึ้นตั้งฉาก ข้างละ 20 ที เพื่อบริหารกล้ามเนื้อ แต่ก็ขี้เกียจค่ะ ทำแล้วเหนื่อยมาก แฮ่ก ๆ

ก็จะพยายามออกกำลังกายให้มากขึ้น และทานอาหารให้ดูดีขึ้นมาหน่อย มีผักบ้าง มีผลไม้บ้างนะคะ ช่วงนี้พยายามทานกล้วย ไม่ก็แก้วมังกรค่ะ เพื่อช่วยระบบขับถ่าย

ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารัก ๆ เขียนด้วยท่วงทำนองที่สนุกของคุณ pegaojung นะคะ อ่านสนุกดี เรื่องน้องหมาของคุณ toplus99 นี่ ตลกมาก แต่เข้าใจค่ะ อ่านแล้วอบอุ่น และขอบคุณพี่ต้อยสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะคะ

 

แอบอู้ ^^ คุยเฟื่องต่อเนื่องเรื่องมะหมา [Embarrass

ขอพักเรื่องยาขม 1 รอบ เหลือยาเม็ดสุดท้ายก็ปิดม่านแล้ว

เล่าเรื่องหมาๆก่อนดีกว่า เริ่มอู้ล่ะเนี่ยย ^^
ที่บ้าน ตัวอ้วนกลมเตี้ยเป็นเจ้าของบ้าน ชื่อ เปโกะ
เกิดมามีบ้านก็ไม่ต้องเช่า มีรถก็ไม่ต้องผ่อน มีอาหารเสริฟ
มีคนอาบน้ำ ดูแลผิวพรรณให้ ส่วนเราต้องตามจ่ายเงินให้
ช่างซำบายซะเจงๆ
อีกตัวขายาวๆตัวสูงหน่อย ชื่อ โงกุน ตัวนี้ จำใจยอมรับเข้าบ้าน
เพราะถูกเจ้าของทิ้งมา ถูกปล่อยให้อดให้ตากฝน แรกๆผอมแห้งสุดๆ
ไม่มีที่ไป ชะตาชีวิตเลยต้องมาอยู่ด้วยกัน กลัวถูกทิ้งสุดๆ
ต้องตามติดขา แม้แต่เข้าห้องน้ำก็เคาะประตู ขอนอนเฝ้า
ให้เห็นจะๆ ว่าอยู่แน่ๆ ไม่ทิ้งแน่ๆ

ตอนนี้หญ้าหน้าบ้านแห้ง ต้นไผ่ก็ไม่โตไวเหมือนตอนหน้าฝน
ตะไคร้ก็โตไม่ทัน จนมันต้องไปดึงใบมะลิ ใบต้นแก้วมาชิมแล้ว
เข้าครัวหั่นผักอะไรเป็นต้องเจอสายตาอ้อนวอนขอกินมั่ง
ตอนนี้จะลดทุน ที่ต้องแบ่งแครอทให้ ไปปลูกข้าวใส่กระถาง ลงผักบุ้งไว้ให้เจ้าสองตัวแทะเพิ่ม ดีนะที่ต้นกล้วยที่บ้านมีต้นเดียว
ไม่อย่างนั้นหั่นหยวกกล้วยให้ คงกินไม่เหลือ
อืมมม..นี่เราเลี้ยงหมา รึ กระต่าย รึ หมีแพนด้า รึหมู กันน๊อเนี่ยย
กินลองกอง ยังทิ้งเม็ดไว้ให้เก็บ เฮ้อออ..

เรื่องน่ารำคาญของเจ้าเปโกะ คือ โดนแทะหูประจำ แง่งๆๆรำคาญจนเพลิดเพลิน

ทั้งคู่แย่งความรักจากเจ้าของ ด้วยการแสดงท่าอ้อนสุดฤทธิ์ที่คิดว่าใช่แน่ๆ

เรื่องมารยา คนเลี้ยงหมา คงเข้าใจกันดี
สุดกำลังของเค้าที่จะคิดมีมารยามาให้เห็น
แต่ก็..ไม่มากเป็นร้อยเล่มเกวียนเท่า "คน"

วันก่อนชี้หน้าว่าคาดโทษเจ้าสองแสบไว้ว่า
ถ้าฉี่ในบ้านไม่เป็นที่อีกจะโดนตี มองหน้า..แล้วปรากฏว่า..
ตอนเช้า ตัวแสบไม่ฉี่ค่าาา แต่อึกองโต..
อืมมม ช๊านผิดเอง ที่สั่งไม่ครบ เซงงงง
รอบนี้เรื่องหมา รอบหน้า ปิดท้ายยาขมเม็ดสุดท้ายนะค๊าาา

 

คุยเฟื่องต่อเนื่องเรื่องมะหมา

======================
มีเค้า(หมา)แล้วก็เหมือนเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวเชียวละ ที่เมกาบางคนหมาตายยังเอาไปที่วัดและทําพิธีเหมือนคนเลย

 

อาหารตา(กระเพาะจะทํางานดี)
จำอวดหน้าม่าน สด
จำอวดหน้าม่าน สด - YouTube

 

อาหารตาและอาหารใจ

วัดถ้ำเมืองนะ สารคดี HD



[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Bh6HdoefqMI]วัดถ้ำเมืองนะ สารคดี HD - YouTube[/ame]
YouTube - Videos
กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ดู่ด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะcatt1

 

เสริมกำลังใจให้ท่านนักปฏิบัติ...

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=7fNnR6U0ejM]26 คนค้นคน ผมอยากบวช ตลอดชีวิต แต่ - YouTube[/ame]

 

ขอบพระคุณน้องลมค่ะที่เป็นห่วง ({)thaxx;aa2ที่นี่ตอนนี้-6 C ํค่ะ เมืองไทยคนไทยนับว่าโชคดีที่สุดที่อากาศไม่เย็นเกินไป ไม่ต้องดิ้นรนกับชีวิตต่อสู้กับความหนาว น่าเสียดายที่เอาเวลาเหล่านั้นไปเพลิดเพลินทางโลกภายนอกเสียมาก เลยเป็นสาเหตุที่โลกภายในคือ"ใจ" ถูกทอดทิ้ง (ตอบเสียยาวเลย ...ได้โอกาส:d) เมื่อไหร่อาจารย์เราจะกลับมาหนอ จะได้หัวเราะอีก ส่วนคุณน้องthamruksaudon อย่าลืมเล่าเรื่องราวสู่กันฟังนะคะ พวกเรารออยู่ค่ะ
*น้องRasri หายไปไหนน้า สงสัยอยู่เมืองไทยตอนนี้ คิดถึงนะคะ น้องๆน่าจะพบกันที่นั่นถ้ามีโอกาส (แล้วจะพูดกันไม่หยุดเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน...)จะมีความรู้สึกคล้ายกับว่ารู้จักกันมานานแล้วเพิ่งได้มาพบกันยังงั้นแหละ

 

มิได้ค่ะ พี่ต้อย ทราบมาว่าที่นั่นแปรปรวน ทางนี้เองก็แปรปรวนอยู่เหมือนกันค่ะ แต่เป็นในรูปแดดที่ร้อนจัด กับลมที่พัดแรง แถมสองวันนี้ลมที่มาก็เย็นเสียด้วยค่ะ

ใช่ค่ะ น่าเสียดายจริง ๆ ที่เอาเวลาไปยุ่งกับเรื่องภายนอกมากกว่าภายใน น้องลมเองก็เสียดายเวลาเหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้ก็พยายามดึงกลับมานะคะ แต่ทำได้น้อยครั้ง

เรื่องน้องหมาของคุณ pegaojung กับเจ้าบ้านน่ารักดีนะคะ อ่านไปยิ้มไป และชอบที่เขากินผัก เออ เรายังทำไม่ได้เพราะชอบทานเนื้อสัตว์มากเลย ต่อไปจะพยายามค่ะ

 

ไม่คิดหวังอะไรดอกนะเจ้า...

เราตรองตรึกแล้วสักวัน..วันใดวันหนึ่ง

คงมาถึงจุดเสื่อมของความกังวล ไร้ความระแวง..ไร้ตระหนก

สักวัน..วันนั้นคงมาถึง..ที่ได้ คงเป็นได้แค่เศษซากขยะ..แห่งห้วงเวลาความจำ

เพราะเข้าใจว่า..หัวใจคนดีคุณธรรมดี เขาไม่มีอยู่จริง..ทุกอย่างล้วนเป็นแห่งประโยชน์ตนโดยสิ้น

คงเจอกันอีกครั้งตามประสา..เวลาแห่งกาลกลชนมนุษย์

มีเพลงช้าๆให้ฟัง..ล่ะหนา

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=v193ixvGjG4]มีดอกไม้มาฝาก : นัดดา วิยะกาญจน์ - YouTube[/ame]

 

จุดเสื่อมของความกังวล

--------------------------------------------
ทําไมฟังเสียงอาจารย์คราวนี้ดูเศร้าจังเลย มีอะไรบอกพวกเราด้วยนะคะ อย่าแบกไว้คนเดียว พวกเรายินดีช่วยเต็มที่ค่ะ เราครอบครัวเดียวกันนะ หัวหน้าครอบครัวไม่สบายใจเราก็ไม่สบายใจด้วย:'(;43

 

พระพุทธศาสนาจากพระโอษฐ์

540 ชายตายเพราะหญิง หญิงตายเพราะชาย

ปัญหา รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส อะไรมีอิทธิพลเหนือบุรุษ และเหนือสตรีมากที่สุด ?

พุทธดำรัส ตอบ “ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่เล็งเห็น รูป... เสียง... กลิ่น... รส... โผฏฐัพพะ อื่นแม้แต่อย่างเดียวที่จะครอบงำจิตของบุรุษตั้งอยู่เหมือนรูป... เสียง... กลิ่น... รส... โผฏฐัพพะของสตรีเลย รูป... เสียง... กลิ่น... รส... โผฏฐัพพะ ของสตรีย่อมครอบงำจิตของบุรุษตั้งอยู่
“ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่เล็งเห็น รูป... เสียง... กลิ่น... รส... โผฏฐัพพะ อื่นแม้แต่อย่างเดียวที่จะครอบงำจิตของสตรีตั้งอยู่เหมือนรูป... เสียง... กลิ่น... รส... โผฏฐัพพะของบุรุษเลย รูป... เสียง... กลิ่น... รส... โผฏฐัพพะ ของบุรุษย่อมครอบงำจิตของสตรีตั้งอยู่....”


บาลีแห่งเอกธรรม เอก. อํ. (๑-๑๑)
ตบ. ๒๐ : ๑-๒ ตท. ๒๐ : ๑-๓
ตอ. G.S. ๑ : ๑-๒

-----------------------------------

 

พระพุทธศาสนาจากพระโอษฐ์

178 ความรักทำให้คนตาบอด

ปัญหา มีคำพังเพยกล่าวไว้ว่า คามรักทำให้คนตาบอด ดังนี้ทางพระพุทธศาสนายอมรับคำกล่าวนี้ว่า เป็นความจริงหรือไม่เพียงใด ?

พุทธดำรัส ตอบ “.....บุคคลผู้กำหนัด อันความกำหนัดครอบงำรึงรัดจิตใจไว้ ย่อมรู้แม้ซึ่งประโยชน์ตน ตามความเป็นจริง ย่อมรู้แม้ซึ่งประโยชน์ผู้อื่น ตามความเป็นจริงย่อมไม่รู้แม้ซึ่งประโยชน์ตน และประโยชน์ผู้อื่น ทั้ง ๒ ฝ่ายตามความเป็นจริง.... ความกำหนัดแล ทำให้เป็นคนมืด ทำให้เป็นคนไร้จักษุ ทำให้ไม่รู้อะไร ทำให้ปัญญาดับ เป็นไปในฝ่ายความคับแค้นไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน.....ฯ”

ฉันนสูตร ติ. อํ. (๕๑๑)
ตบ. ๒๐ : ๒๗๗-๒๗๘ ตท. ๒๐ : ๒๔๓-๒๔๔
ตอ. G.S. I : ๑๙๖

---------------------------------
ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

...ยังปกติดีครับแม่ต้อย ไม่มีอะไรต้องเศร้าสลด อย่าได้วิตกไปเลยครับ
ยังเฝ้าดูจิตดูใจตัวเองอยู่อย่างมีสติ เทียบโลกธรรม8 ด้วยใจแช่มชื่นดี

ขอบคุณสำหรับความปารถนาดี

 

ค่ะ เสียงเจ้่าบ้านฟังดูเศร้า ๆ ชอบกล

ไม่ทราบคิดไปเองหรือเปล่า ตั้งแต่หลายวันก่อน พอแหงนหน้ามองท้องฟ้าแล้วจะหดหู่พิกล

โปรดรักษาสุขภาพนะคะ อากาศแตกต่างไปจากเดิมมาก มกราคม ไม่เคยเจอฝนตกติด ๆ กันหลายวัน และตกหนัก ก็มีมาให้เจอแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่เตรียมการณ์ และออกกำลังกายบ้างน่ะค่ะ

 

ปกติดีคร๊าบพี่น้องครับ...ไม่เจ็บไม่ป่วยใดๆทั้งสิ้น

ยากินก็ไม่เอา ยาฉีด ยาทา ยาดม ยาอม ยาหม่อง ก็ไม่ต้องการแต่อย่างใด

แค่มีอาการฟาดเหวี่ยงบทโศลก บ้าๆตามประสาอารมณ์ติสส์แค่น๊าน..

มีเวลาก็จะแว๊ปๆ มาเขียนเรื่องสั้นลงบ้าง เพื่อให้รู้ว่ายังอยู่..ช้านยังไม่ตาย

มีคนคอยห่วงใยนี่ก็นะ อุ่นใจดี..แต่เราก็ห่วงไม่ได้ว่า..เขาจะกังวลเพราะเรารึเปล่า!

 

ยาเม็ดที่ ๙ รู้เพียรรู้พักให้พอดี

หลังจากแอบอู้ไปหลายวัน พลันก็ได้เวลามาปิดม่านยาเม็ดสุดท้าย
ซึ่งจริงๆแล้วไม่ได้สำคัญมากมาย เพราะหลายๆคนบอกว่ารู้แล้ว
แต่..เชื่อดิ คนเรา รู้ว่าควรจะพัก แต่ไม่พัก รู้ว่าควรจะเพียรแต่ไม่เพียร
อ้างเหตุผลกันสารพัด จนร่างกายจัดสมดุลตัวเอง
จนแสดงออกมาเป็นอาการต่างๆให้เราเห็น ให้เรารับรู้

การเพียรน้อยเกิน หรือ พักมากไป --> พลังชีวิตตก ทำให้เสียสุขภาพ

การเพียรมากเกิน หรือ พักน้อยไป --> พลังชีวิตตก ทำให้เสียสุขภาพ

โดยเฉพาะช่วง ๔ ทุ่มถึงตี ๒ เป็นช่วงที่แพทย์แผนไทยพบว่า เป็นช่วงธาตุไฟกำเริบ
เพราะร่างกายจะผลิตความร้อนมาสู้กับความเย็นตั้งแต่หัวค่ำ และจะมีความร้อนสะสมสูงที่สุดในช่วงเวลาดังกล่าว และโลกจะเริ่มคายความร้อนที่เก็บไว้ตั้งแต่ช่วงกลางวัน ระบายสู่อากาศสูงสุดในช่วงเวลาเดียวกัน

ในคนที่มีภาวะร้อนเกิน จึงมักมีอาการกำเริบแสดงให้เห็นในช่วงเวลาดังกล่าว เช่น หัวใจวายตาย(ไหลตาย) หอบหืด ปวดตามร่างกาย กระสับกระส่าย นอนไม่หลับ
ลุกขึ้นปัสสาวะกลางดึก เป็นต้น

การลุกขึ้นปัสสาวะกลางดึก เป็นกลไกการระบายความร้อนที่มากเกินในร่างกาย ณ เวลานั้น
จึงควรดื่มน้ำในปริมาณที่รู้สึกสบาย เพื่อดับความร้อนที่มากเกิน ความร้อนจะได้ไม่ทำร้ายร่างกาย จะได้ไม่ต้องลุกปัสสาวะบ่อย และในช่วงเวลากลางวันควรปรับสมดุลถอนพิษร้อนให้ดี ถ้าร่างกายสมดุลดี จะไม่ลุกปัสสาวะกลางดึก

ช่วง ๔ ทุ่มถึงตี ๒ จึงควรนอนหลับพักผ่อนจะดีกับสุขภาพที่สุด ถ้าจำเป็นต้องทำงานช่วงนี้
ก็ไม่ควรทำบ่อย เพราะไฟความร้อนจะเผาทำร้ายร่างกายมาก ทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยต่างๆ และควรถอนพิษร้อนให้ดี

ถ้าเราสังเกตดีๆจะพบว่า การเจ็บป่วย มีสาเหตุจากเราขาดสมดุลทั้งนั้นไม่มากไปก็น้อยไป และในแต่ละคนก็แตกต่างกันไป
หากเราพิจารณา ดูแลแก้ไปปัญหาจนได้สุขภาพที่ดี ชีวิตจะโล่งสบายไปเยอะทีเดียว

 

ช่วง ๔ ทุ่มถึงตี ๒ จึงควรนอนหลับ

===================
แย่เลย สําหรับคนทํางานเวรดึกเป็นสิบๆๆปีน่ะ แต่สนุกและชอบดูคนอื่นหลับเนี่ย ยอดentertainmentเลย (deejai)rabbit_sleepyjaah

 

เพราะเหตุที่ทำงานกันเช่นนี้ บุคคลาการทีมสุขภาพที่อยู่กับเชื้อโรคมากๆ

แต่ไม่รู้วิธีกำจัดพิษออกจากตัว เลยมักจะป่วยบ่อยๆ

เมื่อก่อนเคยสงสัยว่า หมอที่รักษาโรคนั้นๆ ทำไมป่วยด้วยโรคนั้นๆ

เดี๋ยวนี้ มองออกแล้วว่าเป็นเพราะอะไร

อาชีพทีมสุขภาพ ส่วนใหญ่มักจะดูแต่คนอื่นห่วงคนอื่น จนลืมดูตัวเอง^^
:z4