เมื่อจิตเกิด-ดับ การดูจิตจะเป็นไปตามความเป็นจริงได้อย่างไร???

ท่านธรรมะสวนังถึงแม้อีกฝ่ายบริสุทธิ์ และยังมีสังขารอยู่

ก็ใช้สมมติบัญญัติ ในการตอบรับกัน

ท่านธรรมะสวนังแต่ถ้าอีกฝ่ายบริสุทธิ์ เหมือนกัน ก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องแสดง สมมุติตอบรับกัน

 

พระสูตรแท้บอกแบบนี้ ควรให้นำหนัก (ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ)

แต่ตถาคตเรียก
ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ว่า จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง
ปุถุชนผู้มิได้สดับ ไม่อาจเบื่อหน่าย คลายกำหนัด หลุดพ้นในจิต เป็นต้นนั้นได้
เลย ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะว่าจิตเป็นต้นนี้ อันปุถุชนมิได้สดับ รวบรัดถือ
ไว้ด้วยตัณหา ยึดถือด้วยทิฐิว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา
ดังนี้


ส่วนคุณธรรมภูติ เอาวงเล็บใส่ตามใจชอบ
เขาเองไม่เคยบอกว่าหมดกิเลสหรือไม่ยังไง
เพราะในวงเล็บเขาใส่ตามทิฏฐิตนนะครับ
อย่าเพิ่งไปเชื่อเด็ดนะครับ

จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง
ปุถุชนผู้มิได้สดับ ไม่อาจเบื่อหน่าย คลายกำหนัด หลุดพ้นในจิต เป็นต้นนั้นได้"
ในที่นี้รู้ไว้บ้างว่าจิตบ้าง(จิตสังขาร) มโนบ้าง(ใจ) วิญญาณบ้าง(วิญญาณขันธ์)
ที่พูดถึงก็คือ จิตเป็นต้นนั้น(จิตผสมอารมณ์ที่ยกตัวอย่างมานี้นั้น)



.........

ใส่อะไรในวงเล็บเข้าไป ความหมายเปลี่ยนไปคนละเรื่องเลยนะครับ

"ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ"

 

อะค่ะ ในเมื่อเรายังอยู่ในโลก
ก็เป็นธรรมดาอยู่เอง ต้องใช้สมมุติบัญญัติเพื่อสื่อให้คนในโลก
มีความเข้าใจตรงกัน จะได้ไม่เฉไฉออกนอกลู่นอกทางค่ะ

ดังนั้น การสื่อ จึงต้องระมัดระวังนิดนึงเพื่อควา่มเข้าใจไม่คลาดเคลื่อน
การพูดว่า ไม่มีตัวตน อะไรๆก็ไม่มี
จะไปเข้าทางพวกที่มีทิฐิว่า อะไรๆก็ไม่มี ตัวตนก็ไม่มี
เพราะฉะนั้น ก็จะทำบาปทุจริต เพราะเหตุแห่งทิฐิที่ว่าอะไรๆก็ไม่มี
ก็เลยไม่มีผู้ต้องรับและชดใช้บาปบุญที่ทำค่ะ

(smile)

 

เรียนคุณ k.kwan

ที่อยู่ภายนอกสิ้นทั้งนั้น ิอย่างในอากาศ ในดิน ในน้ำ ในลม ในไฟ เรื่องของมันครับ
สำคัญที่ในขันธ์ 5 นี้ ในทุกข์ตรงหน้าีที่ยังหนีไปไหนไม่ได้ตอนนี้
อันนั้นสำคัญกว่า ว่าจะต้องทำอย่างไรครับ

 

อัสสุตวตาสูตร



^
๑.ไฉนจึงทรงเรียกร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตรูป ๔ ว่า จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง ???

รูปร่างกายประกอบด้วยธาตุ ๖ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาศ วิญญาณธาตุ(ธาตุรู้ = จิต)
( อ้างอิงจาก “วิภังคสูตร” )

มหาภูตรูป ๔ เป็นปัจจัยแห่ง รูปขันธ์
ผัสสะ เป็นปัจจัยแห่ง เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์
รูปและนาม เป็นปัจจัยแห่ง วิญญาณขันธ์
( อ้างอิงจาก “มหาปุณณมสูตร” )

มหาภูตรูป ๔ เป็นปัจจัยแห่งรูป
(รูปที่ไม่มีจิตครอง เรียก อนุปาทินกสังขาร เช่น ก้อนหิน ดิน ทราย)

มหาภูตรูป ๔ เป็นปัจจัยแห่งรูปขันธ์ (รูปร่างกาย)
(รูปที่มีจิตครอง เรียก อุปาทินกสังขาร)

รูปขันธ์ มีอายตนะภายใน ๖ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เมื่อผัสสะกับ
รูป เสียง กลิ่น รส กายสัมผัส ธัมมารมณ์ ( เป็นคู่ตามลำดับ )
เกิดเวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ รวมเป็นขันธ์ ๕
หรือก็คือ อารมณ์และอาการของจิตที่เนื่องด้วยอารมณ์

จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง หรือ จิตเป็นต้นนั้น ที่ทรงตรัสถึง
ก็คือ จิตที่ผสมอารมณ์แล้วเกิดอาการของจิตที่เนื่องด้วยอารมณ์
หรือ จิตสังขาร หรือ ขันธ์ ๕ นั่นเอง.

๒.ปุถุชนผู้มิได้สดับ ไม่อาจเบื่อหน่าย คลายกำหนัด หลุดพ้นในจิต เป็นต้นนั้นได้เลย
ข้อนั้นเพราะเหตุไร
เพราะว่าจิตเป็นต้นนี้ อันปุถุชนมิได้สดับ รวบรัดถือไว้ด้วยตัณหา ยึดถือด้วยทิฐิ
ว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา

นั่นก็คือ
ปุถุชน จิตถูกอวิชชาครอบงำ เกิดตัณหา อุปาทาน ยึดถือขันธ์ ๕ เป็นอัตตาตัวตน

(smile)

 

พระพุทธพจน์ส่วนนี้ ผู้ศึกษาจำนวนมาก ยึดเอาตามตัวหนังสือที่เห็น
ที่พระองค์ตรัสว่า
“การยึดถือเอาร่างกายเป็นตนยังชอบกว่าการยึดถือเอาจิตเป็นตน”
โดยขาดความเฉลียวใจถึงความนัยที่ซ่อนไว้

โปรดสังเกตพระพุทธพจน์ที่มีมา
เมื่อทรงตรัสถึง ปุถุชน(คนหนาด้วยกิเลส )
จะมีนัยที่ตรงกันข้ามกับพระอริยสาวกเสมอ

พระพุทธพจน์ส่วนนี้ก็เช่นกัน ทรงหมายให้เห็นว่า
ปุถุชนผู้มิได้สดับยึดถือเอาร่างกายเป็นตน ชอบกว่า...
เพราะสามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่า
ร่างกายนี้มีอายุ ๑ ปีบ้าง ๒ ปีบ้าง... ร้อยปีบ้าง.เป็นต้น

แต่พระตถาคตทรงเห็นมากกว่านั้น
ทรงเห็นว่าร่างกายมีจิตครอง ทำให้เกิดเป็นขันธ์ ๕ ขึ้น
หรือก็คืออารมณ์และอาการของจิตที่เนื่องด้วยอารมณ์ หรือ จิตสังขารนั่นเอง
และขันธ์ ๕ เกิดขึ้นที่จิตและดับไปจากจิตตลอดเวลาทั้งกลางคืน และกลางวัน.

(smile)

 

ทรงเปรียบจิตเหมือนวานร

จิตมีดวงเดียว ท่องเที่ยวไปสู่ที่ไกลได้ (เอกจรํ)
วานรตัวเดียว เที่ยวไปในป่าใหญ่

จับกิ่งไม้เหมือนจิตผสมอารมณ์

ปล่อยกิ่งนั้น ยึดเอากิ่งอื่น ปล่อยกิ่งที่ยึดเดิม เหนี่ยวกิ่งใหม่ต่อไป
เหมือนจิตปล่อยอารมณ์นั้น ผสมอารมณ์อื่น ปล่อยอารมณ์เดิม ผสมอารมณ์ใหม่ต่อไป
ตลอดเวลาทั้งกลางคืนและกลางวัน

(smile)

 

สัมมาสมาธิ เจริญให้ได้ดีแล้ว

คำว่า อนุสัย แม้ว่าจะเป็นนิสัยเดิมๆ ความเคยชิน ก็ไม่ได้ประกอบไปด้วยกิเลส

ที่เกิดเป็นพรหม เพราะมีอนุสัย แห่งอวิชชา ไม่ใช่อนุสัยแห่งสมาธิ

คุณพูดด้วยตรรกะ และ หากยังไม่แจ้งในธรรมก็อย่าเพิ่งด่วนสรุป

 

ปุถุชน จิตมีอวิชชาครอบงำ,ทำให้หลงผิดยึดขันธ์ ๕ เป็นอัตตาตัวตน
ทำให้เกิดทุกข์
(ปฏิจจสมุปบาทฝ่ายเกิด เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น)

พระอริยสาวกปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ ตามเสด็จพระบรมศาสดา
จิตหลุดพ้นจากการยึดขันธ์ ๕ เป็นอัตตาตัวตน
เพราะอวิชชาดับ ทุกข์ดับ
(ปฏิจจสมุปบาทฝ่ายดับ เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ)

โปรดดูข้อ ๒๓๔ เนื่องจากมีการตัดทอนคำไป โดยทั่วไปที่มีมาในพระสูตรอื่น
จะเขียนไว้ชัดเจน และเป็นอันเข้าใจตรงกันว่า

พระอริยสาวก ย่อมเบื่อหน่ายในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายกำหนด
เพราะคลายกำหนัด จิตจึงหลุดพ้น
เมื่อหลุดพ้นแล้ว ก็เกิดญาณรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว ฯลฯ

^
พระอริยสาวก จิตหลุดพ้นจากการถือมั่นว่าขันธ์ ๕ เป็นตน
เพราะจิตรู้อยู่ เห็นอยู่ว่า ขันธ์ ๕ ไม่ใช่ตน ตนไม่ใช่ขันธ์ ๕

(smile)

 

อนุโมทนากับเรื่องดีๆทุกเรื่องครับ และก็อย่าไปสำคัญผิดมัวแต่ไขว่าคว้าลมอยู่ครับ จับเท่าไหร่มันก็ไม่ติดมือหรอกครับ

 

ตัวที่ทำให้ ติดในภพ คือ สังโยชน์

และ สังโยชน์ของพรหม คือ รูปราคะ และ อรูปราคะ

ไม่ใช่ สมาธิ

ดังนั้น เรื่องของการทำสมาธิ นี่ ให้เลิกคิดไปเลยว่า การทำสมาธิแล้วจะติดอย่างนั้นอย่างนี้

ไปทำลายคำสอนพระศาสดา ด้วยความคิดตน ความนึกของตน เทียบเอาจากตรรกะ ไม่ได้

ต้อง พูดเฉพาะในสิ่งที่ ผ่านมาด้วยหัวใจตน

อะไรที่ ยังไม่ผ่าน ยังไม่แน่ชัด ก็ให้ศึกษา

 

เมื่อท่านธรรมะสวนังเป็นนักปฏิบัติจิตแล้ว ควรยกจิตให้ข้าม เอาชนะธรรมชาติ
ของบุญบาปให้ได้ ไม่เช่นนั้นจะเป็นได้แต่ทำบุญผสมบาป

ก็ยังเป็นสภาวธรรมของสมถกรรมฐานอุบายสงบใจ

บอกครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ให้ยกจิตขึ้นเจริญวิปัสสนากรรมฐานตามแนวสติปัฏฐาน ๔

ให้จิตเห็นพระไตรลักษณ์ ท่านธรรมะสวนังจึงจะพบของจริงในพระพุทธศาสนา

ไม่อย่างนั้นท่านธรรมะสวนังก็ไปติดตัวสัญญาใหม่บ้างเก่าบ้าง

เดี๋ยวนี้ผมไม่อยากพิมพ์มาก เพราะคนอ่านจะไปอินกับสัญญาเก่า<!-- google_ad_section_end --> ;k07

 

ผมว่า คุณ ควรเอาเวลาที่จะตำหนิ คนอื่น ไปหาข้อบกพร่องของตน แล้วก็แก้ไข มันซะดีกว่า
ตัวคุณเอง สัญญา ทั้งก้อน ยังไม่หลุดพ้นอะไร จะไปสอนคนอื่นทำไม
<!-- google_ad_section_end -->

 

Sriaraya5<!-- google_ad_section_end --> <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_2361371", true); </script> สมาชิก


new look นะ ถึงจะไม่จับไมค์ แต่ก็มิได้วางไมค์เลยนะ
ขอให้โลกสงบสุข ทำอย่างไงดีล่ะ?

 

อนุโมทนา รับทราบและจะรับไปปฏิบัติค่ะ

 

ทุกศาสนาสอนให้คนเป็นคนดี แต่อาจารย์ขันธ์สอนตนให้เข้าถึงความบริสุทธ์

ได้แค่ไหนจึงกล่าวหา ของจริงเป็นของเก๊

ยังคงเที่ยงแท้แต่นิพพาน นอกนั้นไม่ใช่ของจริงล้วนเป็นมายาทั้งหมด

เพียงแต่อาจารย์ขันธ์ พิจารณาสักนิด อย่าพึ่งสำคัญตัวว่าอาจารย์ขันธ์ ดีแล้ว
แล้วเที่ยวไปยกตนข่มท่านนั้น ท่านนี้ อนุสัยที่นอนเนื่องในสันดานของอาจารย์ขันธ์ก็ไม่มีอะไรมาก เพียงต้องการให้เป็นที่ยอมรับของทุกคน

 

ท่านอาจานนิฯครับ จิตผู้รู้ปรากฏที่ไหนครับ???
แสดงว่าก่อนหน้านั้นไม่มีจิตผู้รู้อยู่ใช่มั้ยครับ??? แล้วรู้ได้ยังไงหละครับ???

พฤติจิตก็คืออาการของจิต เมื่อรู้อยู่ที่รู้ ไม่ไปรู้อยู่ที่เรื่อง
จะมีพฤติจิตที่ไหนแสดงออกมา ให้กลืนไม่เข้าคายไม่ออกหละครับ....

;aa24

 

อาจารย์ขันธ์ ท่านอึท่านฉี่ทุกวัน เป็นอาหาเรปฏิกูลสัญญาก็ได้
อาจารย์ขันธ์ ท่านยืนเดินนอนนั่งหายใจทุกวัน เป็นกายานุปัสสนาก็ได้
อาจารย์ขันะ์ ท่านรบกวนจิตอันผ่องใสทุกวี่วันเพราะกิเลสยังไม่หมด เป็นธรรมานุปัสสนานิวรณบรรพได้

ขอบพระคุณท่านSriaraya5

 

อย่าลืมพระธรรมเป็นใหญ่ เป็นเช่นไรก้เป้นเช่นนั้น
อย่าเที่ยวไปเชื่อ คนเอาวงเล็บอะไรไปเสริมเองนะครับทุกท่าน

 

ถามพี่นู๋เล็กนะครับ สำหรับพี่นู๋เล็กแล้วเนี่ย

จิตคืออะไร จิตเป็นอย่างไร จิตมีอะไรเป็นปัจจัย จิตบังคับบัญชาได้ไหม ^-^