*** เตือนพุทธภูมิ และ พระโพธิสัตว์ ****

การประกาศธรรม เพราะว่า

เป็นครูของตน สำนักของตน ทิฐิของตน

ความเชื่อของตน การตัดสินถูกผิดดีเลวของคนอื่นด้วยความเห็นของตน



ฯลฯ


.................ของตน..........................



ย้อนดูให้ดี ...............................

 

*** ถึงพราหมณ์ผู้รักษาคัมภีร์ ****

"คัมภีร์พระเวท"... ที่สองหอยสังข์ยักษ์ สังขอสูรกลืนเก็บไว้
คือ.... เรื่องราวของพระพุทธเจ้า ที่มีพราหมณ์เป็นผู้บันทึกไว้
แต่... ถูกเก็บไว้เฉยๆ ไม่ได้เอาออกมาศึกษากัน
บ้านเมือง....กำลังจะวิบัติ ในอีกไม่นาน
ขอให้ท่าน... ค้นหาเรื่องราวเก่าแก่ของพระพุทธเจ้าที่ถูกเก็บไว้
ท่านจะพบว่า.... เรื่องราวความจริงในศาสนาทั้งหมด ไม่ตรงกับที่เคยรู้เห็นกันมาตามตำรา
ถึงเวลาที่...ความจริงจะถูกเปิดเผย
ถึงเวลาที่....พระเวท จะถูกนำกับคืนสู่โลก

 

*** ผู้ทำได้คงต้องมา ****

สมัยก่อน...ผู้ที่จะมาเป็นพระพุทธเจ้า ต้องใช้ความพยายามค้นหาธรรม ค้นหาสัจจะธรรม ค้นหาคำสอนเอง
โลกุตตระธรรม....ปรากฏเป็นอะไรก็ได้ เป็นคนแก่ ซากศพ เป็นเสียงนกร้อง หรือจะเป็นอะไรก็ได้
เพื่อนำพาให้ผู้นั้นบรรลุ...สัจจะธรรม แก่นสารความจริง
แต่ทุกวันนี้....สัจจะธรรม สัจจะคำสอนพระพุทธเจ้าได้หมดไป
พระธรรม ... ต้องมาปรากฏเป็นมนุษย์ เพื่อตามหาผู้ทำได้ ให้มาทำต่อ
จึงส่งมอบหลักสัจจะธรรม... ปักเป็นหลักโลกุตตระ ทิ้งไว้ให้
สัจจะ คำสอนพระพุทธเจ้า...หมดไปหลังพระพุทธเจ้านิพพานไปสี่ร้อยปี
เป็นเพราะ รักความสบาย...ทำให้ไม่พยายาม ลด ตัดกิเลสนิสัย
จากที่พระพุทธเจ้า....เคยเสด็จหนีจากวังไปอยู่ป่า
เพื่อให้หลุดพ้น...จากความคิดอารมณ์ที่ติดหลงในวัตถุที่ให้ความสบายทางกาย
โบสถ์...สมัยพระพุทธเจ้าไม่มี เพราะมุ่งหลุดพ้น จึงต้องตัดทุกอย่าง หันมาพึ่งตนเอง
แต่พอสี่ร้อยปี หลังพระพุทธเจ้านิพพาน....พราหมณ์นำโบสถ์จากพราหมณ์มาสร้างในศาสนาพุทธ
พระสงฆ์ หลังจากนั้น...เริ่มอยู่สบายในโบสถ์ในวัด ไม่หวนกลับไปป่าเช่นพระพุทธเจ้า
สุดท้าย...สัจจะปฏิบัติที่พระพุทธเจ้าสั่งสอนมาก็หมดไปในที่สุด
แล้ว....ศีลของพราหมณ์จึงเข้ามา

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** โอ้...มนุษย์ ****

ไม่มีใครไหนอยู่ค้ำฟ้า
ต่อให้มีบุญญาแข็งกล้าเพียงใด
ต่อให้มีบารมียิ่งใหญ่
ไม่นานเท่าไหร่ก็ว่าร่ำลา

มีเงินจนล้นโลก
มีบุญโชควาสนา
มีข้าทาสบริจาค
หากวัดกันนับความสุขสบาย

ก่อนนั้นยังแต่สุข
ความทุกข์ไม่มาทักทาย
ภัยก็ไม่มีกล้ำกราย
เฉิดฉายด้วยบารมี
ผีเสื้อเมือง
ปูเสื่ออำนวยด้วยชีวี
บุญในโลกโศกนี้

วันเดือนปีทวีสุขใจ
แต่อย่าอวดทะนง
หลงตนเป็นคนยิ่งใหญ่
ใช้ชีวิตดิ้นไป
วันหนึ่งจะไหลจะเผาไหม้

ยืนยงหลงอำนาจ
เอาไปฟาดหัวใครให้เขาเกรง
ตอบจนล้นคนเก่ง
นักเลงก็สยบ

มีบารมีชั้นเลิศ
ใครต่างจะมองไม่รู้จบ
คนน้อมเนาเคารพ
ตายถมทั้งกายและใจ

อำนาจมนุษย์ไม่อาจจะหยุดความตาย
ที่ดิ้นอยู่สะดุดจากตาย
พลั้งตับตาย
ความหมายไม่มี

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ดันๆ
เห็นด้วยอย่างยิ่ง

 

*** ไม่หลงความเห็นที่ไม่ใช่ความจริง *****

ปัจจุบัน...ความเห็นที่ไม่ใช่ความจริง มีมาก
จากความเห็น....กลายเป็นพิธีกรรม ยึดถือวัตถุ ก็มีมาก
จาก ความเห็นที่ไม่ใช่ความจริง...พูดต่อกันมาก มากจนเห็นว่า สิ่งนั้นเป็นความจริง
จาก ความเห็น....จึงเอามาถือปฏิบัติต่อๆกัน จนคนหลังๆคิดว่าเป็นความจริง

พิจารณา...
พระพุทธเจ้า ใช้ความจริง....พระพุทธเจ้า ไม่ใช้ความเห็น
เพราะ ความเห็นจะพาเราออกนอกความจริง...ออกนอกสัจจะธรรม
ความเห็น.... จะพาให้เรา เชื่อในสิ่งที่ไม่ใช่ความจริง

สัจจะทำ...คือ การกระทำความจริงให้เกิดขึ้นในชีวิต
พูดไปแล้ว จึงต้องทำจริง....ถือว่า เป็นสัจจะทำ
พระพุทธเจ้า จึงสอนด้วยความจริง...คือ สอนด้วยสัจจะ สอนให้มีสัจจะทำติดตัวไป

หลงออกนอกคำสอน
หลงความเห็นที่ไม่ใช่ความจริง....ระวังจะเป็นไฟเผาตัว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** พยากรณ์ เรื่องศาสนศาสตร์โลก ****

ศาสนาพุทธ...จะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ นับจากพระพุทธเจ้าปรินิพพาน
เมื่อ ...ความจริงปรากฏว่า พระโคดมทรงสั่งสอนด้วยสัจจะทำ ไม่ใช่ศีลอย่างที่ผู้คนยุคนี้เข้าใจ
ประชาชนและคนทั้งโลก....จะหันมาทบทวนความจริงในสัจจะ
จะเกิดการเปลี่ยนแปลงไปทั่วโลก...ผู้คนทุกศาสนาจะหันมาถือสัจจะเป็นสิ่งสำคัญสูงสุด

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
วันพฤหัสบดีที่ ๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๒

 

มารคือมหามิตร ช่วยให้เราบำเพ็ญบารมีได้เร็วๆ เพราะฉะนั้นจึงควรทำความรู้จักกะมารให้มากๆ เหมือนเป็นเพื่อนที่รู้ใจ พอมารจะทำอะไรเราจาได้รู้ทันมัน อิอิ

 

พระพุทธองค์ว่ามารคือครูของเรา เราควรทำตัวเหมือนกระชังก้นรั่ว กิเลสเหมือนสายน้ำไหลผ่านกระชัง กระชังก้นรั่วเพียงเปียกน้ำ สัมผัสน้ำแต่ไม่กักเก็บน้ำ ฉันใดก็ฉันนั้นจิตของเราควรฝึกตนให้รู้จักกิเลสแต่ไม่กักเก็บกิเลสเอาไว้

 

มาฆบุญยมาส เหล่าเทวะราชพาสร้างกุศล เหล่าประชาพากันทำบุญ ทุกๆๆคนต่างปลืมปิติปรีดา
อิ่มบุญอิ่มกุศลพากันสร้าง ต่างพากันถวายบังคมพระศาสดาจารย์ อนุโมทนาทานในวันมาฆบูชาด้วยครับ เจริญพร

 

*** หลักสัจจะธรรม.... กับ... การหลุดพ้นทุกข์ ****

หลักสัจจะธรรม คือ หลักธรรมเที่ยง ... ที่ปักไว้อย่างมั่นคง
มีแก่นสาร คือ...."ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน"

หาก เราพิจารณา...จะพบว่า
ผลตอบแทนของตัวกระทำ ก็คือ.... กรรม ที่เป็นของใครของมัน
ไม่ว่าจะเจตนา หรือไม่เจตนา....ก็เกิดเป็นตัวกระทำ ขึ้นมา
อุบัติเหตุ โรคภัย...เป็นตัวอย่างของ กรรมที่ไม่เจตนาให้เกิด
แต่ มันเป็นผลจาก....การกระทำที่ไปเบียดเบียนผู้อื่น โดยไม่เจตนา

เมื่อ พระพุทธเจ้า ... ค้นพบ หลักสัจจะธรรม ที่มีอยู่ในธรรมชาติแล้ว
จึงได้ค้นคว้าหา....หนทางหลุดพ้นทุกข์
พบว่า...

 

*** แก่นสารในศาสนาพุทธ ****​

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=top bgColor=#000000 rowSpan=2><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD width=10></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD align=left bgColor=#000000 colSpan=2><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD width=10></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER><!-- google_ad_section_end -->

สัจจะ ... เป็นแก่นสาร
นอกนั้นไม่เป็นแก่นสาร​

- " หนุมาน ผู้นำสาร "​

 

หนุมานผู้น่าสงสาร

ฟุ้งซ่าน..สติแตก
รีบกลับไป..ฉีดยาระงับประสาท

 

ฮาฮาฮา น่ารักจังเน๊าะ หัวเราะแบบอ้าปากกว้างๆ จนหางตาขึ้นตีนกาเลย

 

เฮ้อ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมจิงๆ

 

วุ่นวายจัง

 

อายันตุ โภนโต อิธะ ทานะ สีละ เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจาธิฏฐานะเมตตุเปกขา ยุทธายะ โว คัณหะถะอาวุธานีติ.
ดู ก่อนพระบารมีทั้งหลาย ขอเชิญพระบารมีคือ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฐานะ เมตตา และอุเบกขา จงมาที่นี่โดยเร็วพลัน แล้วพากันถือเอาอาวุธ เพื่อยุทธ์กับพญามาร (กิเลส) เถิด.
อนุโมทนาครับ.
บริจาคเงินช่วยวัดพระบาทน้ำพุ
โทร.1900-222-200 6บาท/นาที​