*** เตือนพุทธภูมิ และ พระโพธิสัตว์ ****

เตือนหนุมานผู้นำสาร
ข้อความที่ว่า นี่คือ... "พรศักดิ์สิทธิ์ จาก โลกุตตระ และ พระไตรปิฎก"
อย่า...มัวแต่นั่งสมาธิ กษิณ....อย่ามัวแต่ ...หลง กาย ...หลงดิน หลงน้ำ หลงลม หลงไฟ...ถอดจิต ถอดใจ ถอยกายกันอยู่เลย !!!
ทุกวันนี้ เริ่มเข้ายุคพระศรีอารย์แล้ว...ฟ้าเปิดแล้ว...ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว
มิติต่าง ๆ จะเปิดออก...ใครมัวแต่หลงกาย หลงใจ หลงนิมิต...ระวังอันตราย !!!
สิ่งไม่ดี...จะแฝงเข้ามาในร่างกาย และจิตใจของพวกท่าน ที่ชอบฝึกกัน
ท่านจะสูญเสียสติ...ทำร้ายกันเอง...และทำร้ายตัวเองในที่สุด หยุดการโพสต์เช่นนี้ นี่ถือว่าเป็นศรัตรูกับเราโดยตรง เราจะยืนยงรักพระศาสนา ขอทำหน้าที่พุทธภูมิ ก่อนลา ด้วยความตั้งใจนี้ ขอข้าพเจ้าบรรลุธรรมพรั่งพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาญาณในชาติปัจจุบันโดยฉับพลัน ด้วยเทอญ

 

*** เราไม่ควรที่จะสร้างศัตรู ****

ท่านถือข้าพเจ้าเป็นศัตรู
แต่ข้าพเจ้าไม่มีศัตรู
เพียงชวนให้ทำความดี ขัดเกลากิเลสด้วย "สัจจะ"
เพื่อทำชีวิตให้มีแก่นสาร ติดตัวไป
เท่านั้นเอง...

สุดท้าย เราทุกคนก็ต้องพึ่ง "การกระทำ"

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** หลักปฏิบัติสัจจธรรม ****

พระโลกุตตระเขตะมารัจจะ ท่านกล่าวสอนไว้ว่า......

สาธุชนทั้งหลาย ควรตั้งอยู่ในศีลในธรรม และมีสัจจธรรม โดยมีหลัก 3 ประการ คือ ต้องมี"ใจ"อันสัจจธรรม มี"ปาก"อันสัจจธรรม และ"ปฏิบัติ"อันสัจจธรรม.....

1.ใจอันสัจจธรรม-เมื่อใจนึกในสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้ว ก็ต้องปฏิบัติตามใจที่เป็นสัจจธรรม อย่าให้ออกนอกลู่นอกทาง คือ ไม่ให้เกิดกิเลส โลภ-หลง และไม่ให้ถืออาฆาตพยาบาทกับผู้ใด เมื่อผู้อื่นทำให้เราไม่พอใจ เราก็ถือใจสัจจธรรมว่า ไม่โต้ตอบ จะได้บรรลุศีลอันบริสุทธิ์ถึงขั้นอรหันต์ แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามใจสัจจธรรม ที่ได้มุ่งมั่นไว้ ก็จะทำให้เราลดบารมีศีลไป

2.ปากอันสัจจธรรม-เมื่อเราลั่นวาจาออกมาแล้วในวาจาระหว่างนี้ เป็นวาจาสัจจธรรมอันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อพูดว่า"ไป"ก็ต้องไป ถ้าเราพูดว่า"ไม่" ก็ต้องไม่ อย่าพูดออกมาโดยไม่ตรงกับใจ ซึ่งเป็นการผิดไปจากสัจจธรรม เช่น เมื่อเราตั้งใจว่า วันนี้จะขอสุขกายสุขใจ แต่เมื่อพบสิ่งไม่พอใจเพียงเล็กน้อย ก็ทำให้ปากไม่สงบ คือ ผิดไปจากปากอันเป็นสัจจธรรม จะหลั่งวาจาอันไม่สมควรฟังออกมาแก่ผู้อื่น ถ้าเราถือใจสัจจธรรมและปากสัจจธรรมแล้ว จะต้องตั้งอยู่ในสมาธิ ให้ถือขันติ มีมานะอดทน มีมุทิตา มีอุเบกขา จะได้เป็นการคล้องจองกับการถือใจสัจจธรรม ปากสัจจธรรม และปฏิบัติสัจจธรรม.....

3.ปฏิบัติอันสัจจธรรม-ต้องให้คล้องจองกับปากและใจ เช่น เมื่อใจคิดว่าสวดมนต์หนึ่งเล่มธูป ปากก็ได้สวดมนต์ ในการกระทำ ก็ต้องกระทำให้ครบเล่มธูป เป็นการคล้องจองไป จะได้มีบุญบารมีสะสมไว้ใจสัจจธรรม ปากสัจจธรรม และปฏิบัติสัจจธรรม ถ้าสามสิ่งนี้ ขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไป ก็ถือว่า"ขาดศีล"ในชีวิตครอบครัว ภรรยาเป็นหลักหนึ่งที่ช่วยค้ำจุนองค์สัจจธรรม เมื่อสามีปฏิบัติสิ่งใด ภรรยาควรใช้สายตาตรวจชี้ในสิ่งที่ถูกต้อง ถ้าสามีจะออกนอกลู่นอกทาง ภรรยาก็ควรช่วยเตือนสติปัญญา ให้เขากลับมา แต่ภรรยาจะต้องถือใจปฏิบัติสัจจธรรม ปากถือปฏิบัติสัจจธรรม และตัวปฏิบัติถือสัจจธรรม จึงจะได้ผล อย่าโมโหโกรธา หน้าบึ้งหน้าบูดหน้าเบี้ยว เป็นกิริยาที่ไม่น่าดูไม่น่าชม แทนที่จะเป็นหลักช่วยกระตุ้นเตือนให้สามี กลับเป็นน้ำมันราดในกองเพลิงให้มันลุกช่วงโชติขึ้นมา เป็นการผิดนอกลู่นอกทางของสามี มิได้เป็นการเสริมสร้างบารมี แต่เป็นการทำลายบารมีของภรรยาเอง ผู้ใดปฏิบัติสามประการนี้ได้ ก็จะเป็นศรีภรรยาตามหลักขององค์สัจจธรรม ลูกหลานจะได้เจริญรุ่งเรือง อุปมาเหมือนปากกับท้อง ดังนี้ คือ :-

สามีทั้งหลาย ให้ถือว่าเป็น"ปากเป็นเสียง" ภรรยา ให้ถือว่าเป็น"ท้อง" เมื่อสามีใช้ปากดำเนินกิจการต่างๆ ปฏิบัติงานต่างๆ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงชีพเลี้ยงครอบครัว ภรรยาก็เป็นท้องสำหรับรองรับ เมื่อสามีปฏิบัติตามในหลักธรรมที่ถูกต้อง คือ หาเลี้ยงชีพอย่างสุจริตชน ไม่โกงเขา ไม่โลภหลง เงินทองที่ทำมาหามาด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย สร้างความภูมิใจ เท่ากับว่า เป็นอาหารอันโอชา เมื่อเงินทองที่ได้มาด้วยความบริสุทธิ์ ก็เป็นอาหารทิพย์ เมื่อเอามาเลี้ยงท้อง ท้องก็จะอยู่ดี รับด้วยความสบาย มีพลังเข้าถึงหลักธรรมได้ ปากกับท้องนี้ ต้องอยู่คู่กันไปตลอดชาติ เมื่อท้องแข็งแรง ปากก็ดี ก็พลอยให้จิตใจของเราดีไปด้วย เมื่อจิตใจเราดี ผู้นั้นย่อมเจริญรุ่งเรืองไม่มีวันสิ้นสุด

เมื่อปากที่ให้สมมุติฐานว่าเป็นสามี ได้เงินได้ทองมาในสิ่งที่ผิดๆ เมื่อเอามาเลี้ยงท้องแล้ว ก็จะเกิดเป็นพิษ เมื่อท้องปวดท้องเจ็บ ก็ต้องอุทธรณ์ให้สามีเลิกปฏิบัติการในสิ่งที่ผิด เมื่อปากปฏิบัติถูกต้องแล้ว ท้องก็จะอยู่เย็นเป็นสุข ปากก็จะอยู่เป็นสุข ไม่เป็นพิษไม่เป็นภัยถ้าภรรยาซึ่งเป็นท้อง กินทุกสิ่งทุกอย่าง โลภไม่มีวันหยุด หลงไม่มีวันหยุด ก็พลอยให้ปากผิดไปด้วย ถ้าสามียึดมั่นอยู่ในธรรมะ ก็จะไม่ปฏิบัติตามท้อง ท้องก็จะอาละวาด ทำให้ครอบครัวไม่มีความร่มเย็นเป็นสุข แต่ถ้าสามีที่เป็นปากนี้ เกิดไปหลงผิดตามท้อง หาในสิ่งที่ไม่ดีไม่งามมาป้อนให้ท้องได้สบอารมณ์หมาย แต่ในบั้นปลายผลรับจะเป็นอย่างไร ผลรับนี้ ก็จะทำให้เสียทั้งปากทั้งท้อง

การปฏิบัติใดๆ ถ้ามีธรรมะ เมื่อเกิดหลงผิดแล้ว ก็ยังมีทางที่จะชำระได้
บุญ- หมายถึง สิ่งอันบริสุทธิ์สดใส
กรรมชั่ว-หมายถึง สิ่งที่ดำมืด ไม่มีให้ความสว่าง

ขอให้สาธุชนทั้งหลาย ค่อยๆศึกษา ค่อยๆปฏิบัติกันไป ให้บรรลุถึงใจสัจจธรรม ปากสัจจธรรม และปฏิบัติสัจจธรรม ให้ครบสามประการ สิ่งใดที่เห็นว่าไม่ถูกต้อง จงใช้อารมณ์เย็นเข้าลูบ เมื่ออารมณ์เย็นเข้าสู่ร่างกายของเราแล้ว ก็จะเกิดสติปัญญาขึ้น และจะมีความสดใสชั่วกาลนาน.........

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=89717

-

 

คนเรา.......ถ้ากล้าคิด...
กลับจิต กลับใจ ไปนิพพาน ได้เสมอ
ดูตัวอย่าง องคุลีมาร ซิ...
ขอให้เข้าใจ...เป้าหมายสูงสุด..แห่งชีวิต..อย่างถูกต้อง

 

ถึงคุณอุดมเกียรติ
ก่อนที่จะเดือนคนอื่นมาเตือนตนเองก่อนดีกว่ากับข้อความ ที่คุณพูดว่า
ทุกวันนี้เข้าสู่ยุคพระศรีอารยะเมตตรัย ขอให้ศึกษาพระพุทธศาสนาให้ดีเสียก่อนที่จะมาพูด

 

มีสติ มีปัญญา ปล่อยวาง ปัญหาไม่เกิด

 

ศรัทธาความดีที่เขาทำได้...เคารพความดีที่เขาทำได้....

 

ถ้าเคารพธรรมที่มีในทุกชีวิต

ตัวมานะก็น้อยลง ทุกชีวิตมีทางไปของตน ยึดมั่นทำไมว่าตนดี เลว เสมอ กับคนอื่น

วันนี้ ดั่งจะเข่นฆ่า เพียงเพราะ ไม่ถูกใจกัน
แต่อนิจจัง วันพรุ่งนี้ อาจเป็นเพื่อน เพราะ เข้าใจกัน หรือ กิเลสตรงกัน

 

ขณะนี้พระโพธิสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ท่านกำลังทำงานของท่านอยู่ทุกขณะจิต...ท่านไม่เคยทราบว่าตนเองคือพระโพธิสัตว์...เพราะท่านไม่สนใจในยศต่างๆ...ท่านมีแต่ความเมตตากรุณาต่อสรรพสัตว์...ท่านจะพึงระลึกในหน้าที่ของท่านเสมอ...หนุมานเอ๋ย...หากนั่นคือนามของเจ้า...เจ้าพึงระลึกถึงหน้าที่ของเจ้าอยู่เสมอ...อย่าท้อแท้เมื่อผิดหวังในผู้อื่นเพราะ...นั่นคือสิ่งที่เราต้องแบกรับไว้...จงยินดีเมื่อมีการตอบรับกลับมาทุกครั้งที่เราส่งสาร...เพราะนั่นแสดงว่ามีคนฟังเราอยู่...หากผลตอบรับมาไม่ดี...จงพิจารณาในผลนั้นเพราะนั่นแสดงให้เห็นถึงสภาพจิตใจผู้คนที่เป็นอยู่...และเราจักได้ปรับเปลี่ยนการแสดงธรรมต่อไปให้เข้ากับสภาพจิตของผู้คน...หากผลตอบรับมาดี...เราก็จะได้ชักจูงเขาให้ยกระดับจิตให้สูงขึ้นได้ง่าย...เพราะคนที่เข้าใจในผู้อื่นแสดงว่าเขามีบารมีบ้างแล้ว...ท้อได้แต่อย่าถอย...จงเดินต่อไปเถิด...

 

รู้ตน...รู้ธรรม
เข้าใจตน....เข้าใจธรรม
เข้าใจคน...เข้าใจรรม

ขอบคุณ กำลังใจจากฟากฟ้า
- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** หนทางเดียวกัน ****

หนทางรอดพ้นภัย...คือ หนทางหลุดพ้นที่พระพุทธเจ้าปฏิบัติ
หนทางหลุดพ้นที่พระพุทธเจ้าปฏิบัติ....คือ หนทางรอดพ้นกรรม
หนทางรอดพ้นกรรม... คือ หนทางพ้นทุกข์
หนทางพ้นทุกข์....คือ สัจจะ
สัจจะ...คือ สัญญาใจตนเอง
พระพุทธเจ้าจึงได้เชื่อ....สัจจะ เป็นที่พึ่งนำพาให้สัตว์หลุดพ้น
การกระทำจากสัจจะ...จึงหาค่าประเมินมิได้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** เส้นผมบังภูเขา ****

เมตตา ... คือ พื้นฐาน
สัจจะ .... คือ หนทางหลุดพ้น

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

เราจะหลุดพ้นได้อย่างไร...ถ้าเราไม่เชื่อใน สัจจะ
เพราะ ....สัจจะ คือ หนทางปฏิบัติตาม หลักสัจจะธรรม
พระพุทธเจ้า...ใช้ความจริง ไม่ใช้ความเห็น

-

 

*** ทุกข์ ****

ทุกข์...คือ ผลตอบแทน จากการกระทำเบียดเบียนที่ได้ทำมาแล้วในอดีต
ผลการกระทำ ที่ไม่ตาย....คือ "ตัวกระทำ"
ตัวกระทำ...เกิดจาก การกระทำ
การกระทำ....เกิดจากนิสัย ที่ติดตัวมาแต่เกิด

ใช้ชีวิตด้วย "นิสัยเดิมๆ" ... จึงเกิด "การกระทำที่เหมือนเดิม" ซ้ำๆ วนไปวนมา
ตัวกระทำ จึงเหมือนเดิม
ผลตอบแทน จึงเหมือนเดิม
ความทุกข์ จึงเกิดขึ้นมาเดิม ซ้ำๆ วนไปวนมา

เราจะหลุดพ้นทุกข์ได้
จึงต้องสร้าง "การกระทำใหม่ที่ดี" ขึ้นมาในชีวิต
เพื่อให้เกิด "ตัวกระทำที่ดี" ติดตัวไป
เพื่อให้เกิด "ผลตอบแทนที่ดี" ย้อนกลับมา

ชีวิตจะดีขึ้น เจริญขึ้นจริง...จึงต้องขจัด "นิสัย" ที่มีให้หมดไป
การขจัดนิสัย....คือ การฝึกฝนตนเองให้ ปาก ใจ การกระทำ ตรงกัน
คือ...สัจจะ ปฏิบัติ
ทำให้ได้จริง ตามสัญญาใจตนเองที่กำหนดไว้ชัดเจน

"สัจจะ"...คือ หนทางหลุดพ้นทุกข์
สัจจะปฏิบัติ....เป็นการนำหลักสัจจะธรรม มาใช้ในชีวิตจริง
ทำความจริงให้เกิดขึ้นมาในชีวิต !!!
ความจริง...ก็คือ สัจจะธรรม
สัจจะธรรม .... ก็คือ "หลักสัจจะรรม"
.......ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน .......

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

เก่ง ดี ฯลฯ กันทั้งนั้นแหละครับ

มีกี่คน ที่ยังมองเห็นความเป็นคนของตนและคนอื่นอยู่



....บางคนก็ยกหู ชูหาง กันเข้าไป

เห็นใครๆ รอบตัว เค้าไม่ใช่คน หรือ เป็นคนระดับล่าง ( มีการสร้างชนชั้นกันแล้ว )


จะถามถึง ความดีพื้นๆ คุยกับพวกเค้า( ท่านเหล่านั้น )
ไม่ค่อยรู้แล้วละครับ

 

ตอนนี้ก็มีจิตมารอยู่ข้างใน แต่ชักท้อถอยแล้วค่ะ
สู้แล้วก็แพ้ทุกที บางทีไม่มีแรงจะยืน จะสู้ต่อไป
อย่างนี้จะสร้างกำลังใจให้ตัวเองยังไงดี

 

การเบียดเบียนชีวิตอื่น โดยอ้างธรรมบังหน้า

เพื่อ อัตตาในความดี(แบบของคุณ) คุณจึงกระทำการเบียดเบียนผู้อื่น



การเบียดเบียน ศีลย่อมพร่อง ย่อมขาด
เมื่อกฏแห่งกรรม ทวงสิทธิ์ คุณวิ่งไปหลบหลังครูอาจารย์

กฏแห่งกรรม ไม่เคยให้อภิสิทธิ์แก่บุคคลใดๆ ไม่มีเส้นสาย
อย่าเอาความลำบากใจไปให้ท่านเลย


......เปิดใจสู่ความจริง ที่ปรากฏต่อหน้าเสียที........
<!-- / message --><!-- sig -->

 

การตอบกระทู้

ในการปฏิบัติหากยังไม่ถึงที่สุด ก็จะสอนผิดอยู่ร่ำไป การสอนก็จะนำเอาความคิดของตน ความเห็นของตนใส่ปนไปกับธรรมะ อันว่าธรรมะนั้นผู้ปฏิบัติถึงขั้นใดก็จะคิดว่าสิ่งนั้นเป็นที่สุดแล้วของตน แต่ที่จริงยังมีธรรมะที่ละเอียดกว่านั้นอีก ดังนั้นจึงควรที่จะทบทวนธรรมะการปฏิบัติของตนให้เห็นว่าเข้าถึงซึ่งความดีถึงที่สุดแล้วหรือยัง มิฉะนั้นจึงได้ชื่อว่าประมาท...ขอโมทนา

 

คนทำดีและศรัทธาในพระพุทธศาสนายังมีอีกมาก พระอรหันต์ยังมี คนธรรมดาที่เข้าถึงธรรมยังมี คนที่เริ่มปฏิบัติก็ยังมีอีกมาก จะเป็นไปได้ยังไงที่กล่าวมา กลัวว่าพระศรีอารย์ท่านไม่มาสาวกอยากมาก่อนมากกว่า

 

การเบียดเบียนชีวิตอื่น โดยอ้างธรรมบังหน้า

เพื่อ อัตตาในความดี(แบบของคุณ) คุณจึงกระทำการเบียดเบียนผู้อื่น



การเบียดเบียน ศีลย่อมพร่อง ย่อมขาด
เมื่อกฏแห่งกรรม ทวงสิทธิ์ คุณวิ่งไปหลบหลังครูอาจารย์

กฏแห่งกรรม ไม่เคยให้อภิสิทธิ์แก่บุคคลใดๆ ไม่มีเส้นสาย
อย่าเอาความลำบากใจไปให้ท่านเลย


......เปิดใจสู่ความจริง ที่ปรากฏต่อหน้าเสียที........


( โพสนี้ คงไม่ถูกลบอีกเช่นกัน )
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->