หลักการพ้นทุกข์

อ้อ อ่านไม่ค่อยละเอียดครับ ขาดข้อหนึ่งยังไม่ได้แสดงความเห็น
จะว่าไปแล้วอานาปานสติกับสติปัฏฐาน 4 จะว่าเป็นธรรมอันเดียวกันก็ได้
แต่ทั่วไปท่านเรียกอนุสติ เป็นส่วนหนึ่งของอนุสติ 10 ในกรรมฐาน 40 ห้องครับ

แต่ถ้าบอกว่าอานาปานสตินั้นเป็นสติปัฏฐาน 4 ไปเลยทีเดียวนั้น
ก็จะมีแง่ให้นักปฏิบัติหลงทางได้ครับ

 

ใช่ครับจิตไม่ได้สงบตลอดเวลาถูกแล้ว แต่การพยายามทำให้จิตสงบตลอดเวลานั้นคนส่วนมากชอบทำกัน
เลยเป็นเหตุแห่งการหลงอย่างหนึ่งเลยทำให้เข้าใจอานาปาณสติไม่ถูกต้องนัก
บางก็ว่าเป็นแต่สมถะก็มีให้เห็นอยู่ เวลาที่จิตถอนออกมาก็เลยขาดมนสิการ เรียกง่ายๆสังเกตุไม่ทันเพราะไม่ให้ความสนใน หรือรู้ไม่ครบ
อย่างนี้หรือเปล่าที่หลวงพ่อพุธทานให้ทบทวนก่อนออกจากสมาธิ

ส่วนสติปัฐฐานถ้าสติไม่มีฐานหรือขาดโยนิโสฯ ก็ไม่เห็น

 

ความสงบก็มีหลายขั้นไม่ใช่เหรอครับ
สงบแบบคิดได้พิจารณาได้ก็มี
สงบแบบอยู่กับอารมณ์เดียวก็มี

ผมมองว่าคนจะทำให้สงบได้นี่ีมีน้อยครับ
เค้าชอบทำกันแต่คนทำได้ไม่ค่อยมีหรอกครับ

อย่างหลวงพ่อพุธท่านสอนก็เหมาะครับ
ส่วนหลวงตามหาบัวท่านสอนว่า
เมื่อจิตถอนจากความสงบก็ให้นำพาจิตพิจารณาครับ

 

นี่ก็มี กรรมใครกรรมมันเหมือนกันนะ อ่านจนมึนเลย

http://www.อ่านดู

 

ก็ยังเป็นเรื่องของกายอยู่
เรื่องกายคือ งานรอง
พระพุทธองค์ทรงให้ฝึกกายก่อน
แล้วก็ค่อยไปงานหลัก คือ ทางใจ

 

ใช่ ใช่ ใช่ๆๆๆๆๆๆๆ ใช้ *-*

 

เมื่อจิตตั้งมั่นดีแล้ว การจะเจริญสติปัฎฐาน 4 ก็เป็นการสมคสรแล้ว แต่หากจิตยังไม่ตั้งมั่น

การเจริญสติปัฎฐาน 4 ก็มีแต่จะหลงไหลไปตามอารมณ์ อารมณ์ที่ไม่คงที่ของตนเองนั้น

บางครั้งก็เห็น บางครั้งก็ไม่เห็น จะเรียกว่าสติปัฎฐาน 4 ยังไม่ได้ เพราะสติปัฎฐาน 4 นั้น

เป็นงานของใจ เป็นหนึ่งในการแยก ใจ ออกจาก จิต เพื่อคอยระลึกอยู่เสมอไม่ให้เกิดการรับรู้

ที่เข้าไปรับรู้ความรู้สึกเมื่อกายถูกกระทบ ผู้ที่ยังไม่เริ่มปฎิบัติ จะเข้ามาปฎิบัติสติปัฎฐาน 4 เลย

ย่อมเป็นไปได้ยากที่จะไม่ไหลไปตามอารมณ์ การฝึกอานาปานสติเพื่อเป็นฐานในการเจริญ

จึงเป็นสิ่งที่ควรอย่างยิ่ง ปฎิบัติตามพระอาจารย์ที่บรรลุมรรคผลด้วยจิตใจที่ซื่อตรง ย่อมถึงในที่สุด

การเจริญนั้น หาใช่เที่ยวหาเหตุมาพิจารณา แต่มองเหตุที่เกิดขึ้นเองโดยไม่บังคับ ให้เห็นความเป็นจริง

ซึ่งความเป็นจริงนั้น ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เกิดขึ้นจริง เห็นจริง การจะอธิบายในส่วนนี้

เป็นสิ่งที่ยากนัก พระอาจารย์ทั้งหลายจึงอุปมาไว้ในหลายคำสอน แม้แต่น้ำยังไหลลงที่ต่ำ

มีกลางวันย่อมมีกลางคืน มีมืดย่อมมีสว่าง ชีวิตเป็นไปด้วยความเป็นปกติธรรมดาโดยไม่ดิ้นรน

สาธุครับ

 

คุงเอ็กซ์ ลองยก ตำรามากางดูดิ ว่าวิธี เจริญ สติปัฏฐาน เขาบอกทำเยี่ยงไร

 

ครับ ผมเข้าใจที่สื่อ แต่มีตัวอย่างที่เห็นได้ง่ายดายอีกมุมหนึ่งครับ

นั่นคือการเรียน คนที่เรียนจบมาแล้วแต่ก็ทำงานไม่เป็น สู้คนที่ไม่ได้เรียนแต่ทำเป็นไม่ได้

อย่างในเว็บนี้มีคนกล่าวถึงสติปัฎฐาน 4 มากมาย แต่ทนต่ออารมณ์ตนเองไม่ไหว

ก็มีให้เห็นมากมาย ใช้วาจา และ อารมณ์ที่รุนแรง พระอาจารย์มั่นก็ให้ฝึกการดูลมก่อน

พอจิตตั้งมั่นดีแล้ว ก็ให้เจริญสติปัฎฐาน 4 ควบคู่ไปด้วย ส่วนมากผู้ที่ฝึกสติปัฎฐาน 4 เลย

จะเป็นผู้ที่เล่าเรียนพระไตรปิฎก ปฎิบัติโดยเข้าใจว่าตนเองนั้นทำได้

แต่การกระทำที่แสดงออกมา ทำให้เห็นไหมครับ ผู้ที่เรียนพระไตรปิฎกกลับชื่นชอบถกเถียง

สาธุครับ

 

กรรมฐาน ของสมถะ ที่มีมาใน สติปัฏฐาน

ใครฝึกถนัดอย่างไร ก็เรียกว่า เจริญสติปัฏฐาน
เพียงแต่ว่า ไม่ยอมอ่าน วิธีกันบ้าง

หากจะบอกว่า ผู้ที่ชอบเรียนพระไตรปิฎกกลับชื่นชอบถกเถียง
การกล่าวโดยวงกว้าง มันสร้างบาปกับตัวเอง

เห็นว่าใครเป็นแบบนั้น ก็ตักเตือน บ่งชี้ไปเลย มันจะได้อยู่วงแคบ
กล่าวในวงกว้าง ไม่ค่อยดีเท่าไร

 

ผมได้กล่าวในบ่อยครั้งแล้วครับ ผู้ที่ไม่ชื่นชอบถกเถียงย่อมเห้นว่าเป็นประโยชน์นะครับ

หากการตักเตือนเป็นบาป คงไม่ใช่สิ่งที่ดีที่มีการตักเตือนครับ

คุณปราบเทวดา ก็รู้อยู่ด้วยตนเองดีแล้ว ว่าผมตักเตือนผู้ใด และ ในสังคมยังมีอีกมากครับ

ที่ศึกษาพระไตรปิฎก แล้วนำมาถกเถียงกัน แม้แต่พระสงค์องคเจ้า ยังชกต่อยกันเองเลย

เพียงเพราะว่าอัตตาในตนเองสูง ว่าสิ่งที่ตนเรียนมานั้นถูก อีกองค์ก็เรียนมาเช่นกัน

ต่างคน ต่างถูก จึงเป็นเหตุให้ชกต่อยกัน ผู้ที่เป้นอยู่เช่นนั้นหากไม่รู้ตัว

ย่อมบ่งบอกว่า แม้แต่ตนเองยังไม่รู้จัก จะไปรู้จักสิ่งอื่นใดคงเป็นเรื่องยากครับ

ขอบคุณที่สนทนาด้วยเหตุ-ผลครับ ขอบคุณในเจตนาที่ดีครับ

สาธุครับ

 

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nee653
เฮ้อ.....หรือ ต้องรอจาก บุญเก่า อิอิ
มาทักทายคะ ท่านผู้เจริญในธรรม

ไม่เป็นไร ระหว่างรอลุ้น ก็ทำเหตุปัจจัยไว้ชาติหน้าด้วย
ทำกุศลที่เป็นบารมีไว้อย่าให้ขาด

อย่าลืม เรื่องสำคัญ อธิษฐานบารมี

เราเองก็เคยอหังกา คิดว่าตนเป็นผู้มีบุญวาสนามาเกิด
ไม่ได้เจียมตัวเล้ย

เราไปก่อนนะคะ ไปทำอย่างอื่นก่อน

ต้องเข้ามาอีกครั้ง เมื่อรู้ ว่า ท่านคือใคร อยากวาง เหมือนกัน แต่อดไม่ได้
การใช้ วาจา ของท่าน นั้น เมื่อ สภาวะ ท่านมา แล้ว อาจจะไม่มีเราแล้ว
ท่าน สร้างกรรม ขึ้นมาเอง เคยได้ เคย มี เคยเป็น แล้วใง ท่านก็ได้ ทำตัวท่านเองทั้งสิ้น ไม่มีใคร กระทำ และ ส่วนหนึ่ง ตรงนี้ ก็ คือ อธิษฐาน ของเรา และ..........
สิ่งที่ท่านเป็น มัน น้อย จน อย่า ใ้ช้ วจีกรรม ต่อ เรา เลย เพราะ ถ้า สภาวะท่านเิกิด
ท่าน นั้น แหละ จะเสียใจเอง สายน้ำไม่เคยไหลกลับ นะท่าน
ก็ กรรมใครกรรมมัน นะหลานนะ ฮึฮึ
สูงสุดฟ้า ค่าตำเพียงดิน กลายเป็น ธุลี สู่ ธุลี อยู่ดี
ปล ระหว่าง รอ ชาติหน้า ชาติ นี้ ก็ อย่า สร้าง อกุศลกรรมใหม่นะจ๊ะๆๆ

 

คงต้อง...ฝึกต่อไป

 

ใครทำได้ มันก็ดีที่สุดแล้ว

เรียกว่าเริ่ม นับก้าวแล้ว แล้วจะได้ นับต่อไป

 

สงสัยกรรมนี้ผมไม่เกียวด้วย เครื่องผมเปิดไม่ได้ ใครที่ได้อ่านก็รับกันไปนะ

 

เป็นเหมือนกันทุกคนครับ ที่ต้องฝึกกันต่อไป

สาธุครับ

 

อ๋อ เวปวัดท่าซุงน่ะ เข้าไปอ่านเมื่อคืน

 

อะไรอ่ะ เข้าใจได้เป็นคุ้งเป็นแคว

เราพูดถึงตัวเราเอง

ก็แล้วแต่คุณ ละกัน ใจเย็นๆ ค่ะ

 

เห็นด้วยค่ะ

เริ่มทางกายก่อนดีที่สุดค่ะ
ทางกายก็ไม่ใช่ง่ายๆ เลยค่ะ

ทางใจ แค่ยินดีพอใจว่า วันนี้ตนเองปฏิบัติได้ดี
ก็โดนอกุศลแทรกแล้ว ทางใจต้องอาศัยความเข้าใจเยอะมากค่ะ