เว็บพลังจิต หมาขี้เรื้อนเปลี่ยนคนใจดำ

กุศลจากการที่แม่หมาตัวนั้นได้ทำให้คนคนหนึ่งเปลี่ยนมาเป็นคนที่มีเมตตาขอให้ได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีขึ้นกว่าเดิม

 

สะเทือนใจครับ กว่าจะรู้ถึงความเมตตารู้ถึงความรักของแม่ที่มีต่อลูก

ก็ต้องสูญเสียชีวิตแม่หมาขี้เรื้อนตัวหนึ่ง

 

ซึ้งมากครับ หนึ่งชีวิตของเจ้าหมาน้อยถือว่าได้สร้างกุศลให้คนๆหนึ่งได้เป็น คนดี และได้รู้จักพระที่ยิ่งใหญ่คือ แม่

 

เคยอ่านมาจากใน FW - mail ค่ะ แต่อ่านกี่ครั้งก็น้ำตาไหลทุกที ที่บ้านตอนนี้ก็มี 25 หมา 7 (พวกโดนทิ้งทั้งนั้น...พอมีปัญญาเลี้ยงได้ก็เลี้ยงกันไปค่ะ)

 

อ่านแล้วซึ้งใจจริงๆครับ โมทนาสาธุครับที่นำมาให้อ่าน

 

ต้องขอบใจหมาขี้เรื้อนตัวนั้นมากๆ
ชีวิตของเขา
เกิดมาแล้วนับว่าคุ้มค่า
เพราะได้สอนจิตสอนใจคนหลายๆคน
ขอให้ไปสู่ที่ชอบๆ และได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีขึ้น
อนุโมทนาค่ะ​

 

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ความรักของความเป็นแม่ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ช่างยิ่งใหญ่จริงๆ ขอให้สุนัขตัวนั้นไปสู่สุคติ

 

อ่านแล้วน้ำตาไหลยเลยค่ะ นึกถึงคนเราแท้ๆ(บางคน)กลับฆ่าลูกตัวเองได้ลงคอ ที่บ้านก็มีนะคะความรักของแม่หมา จะเล่าให้ฟังค่ะ
ที่หลังบ้านดิฉันเป็นป่าหญ้าคารกมากค่ะมีแม่หมาตัวหนึ่งตัวไม่ใหญ่นักมันท้องกับหมาแถวๆนั้นค่ะ เวลาที่มันคลอดลูกความที่มันกลัวคนและหมาใหญ่แถวนั้นจะทำร้ายมันเข้าไปคลอดในป่าหญ้าคา ดิฉันเองได้ยินแต่เสียงลูกหมาแต่ไม่เห็นตัวพยายามมองหาก็ไม่เจอเป็นระยะเวลา2เดือนกว่า วันหนึ่งได้ยินเสียงลูกหมามันร้องมากมองจากทางหน้าต่างที่บ้านเห็นลูกหมาประมาณ6-7ตัวกำลังร้องอยู่(คงร้องหาแม่และหิวด้วย)แต่ตัวดิฉันเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆไม่กล้าที่จะเข้าไปช่วยมันเพราะป่าหญ้าคาสูงท่วมหัวและแถวนั้นก็มีงูและตัวตะกวดด้วย ดิฉันจ้างคนงานที่อยู่แถวนั้นคนหนึ่งให้ช่วยเข้าไปเอาลูกหมาให้ทีเขาก็น่ารักฝ่าดงหญ้าคาเอามีดต้ดได้บ้างไม่ได้บ้าง(มันทั้งรกและก็ขึ้นกันแน่นไปหมด)เดินเข้าไป แต่ลูกหมามันก็หนีค่ะเพราะมันไม่เคยเจอคนเลยคนงานจะเข้าไปต่อก็กลัวอันตราย ก็ไม่เป็นไร ดิฉันก็เลยแจ้งไปที่กู้ภัยที่บางเขนขอให้เขามาช่วยเพราะเคยเห็นเขามีคนหลายคน เขาก็น่ารักค่ะมากันประมาณ4-5คน แต่ก็ยังช่วยไม่ได้ลูกหมามันตัวเล็กวิ่งมุดหญ้าคาหายไปหมด
แต่เขาบอกว่าเห็นถุงอาหารที่แม่หมามันคาบมาให้ลูกเต็มไปหมด แต่น่าเศร้าค่ะที่เราไม่สามารถช่วยมันได้เลยสักตัว ปัจจุบันนี้ไม่ได้ยินเสียงลูกหมาแล้วค่ะคงถูกงูหรือตะกวดกินหมดแล้ว เดือนกว่าแล้วค่ะที่ไม่ได้ยินเสียงมันเลยเมื่อ3อาทิตย์ที่แล้วเห็นแม่หมามันวิ่งเข้าไปเห่าเรียกลูกมันน่าสงสารมันวิ่งไปเห่าไปมุดเข้ามุดออกดงหญ้าคา(ลูกมันคงตายหมดแล้ว)ตัวแม่หมาผอมมากค่ะนมก็แห้งแตกเป็นแผล คงเป็นเพราะให้ลูกมันดูดนมแทนอาหารที่มันไม่สามารถหามาให้ลูกได้เพียงพอ นี่แหละค่ะคือความรักของแม่

 

น้ำตาคลอเลย น่าเอาไปเผยแพร่ในโรงเรียนให้นักเรียนได้อ่าน

 

กินใจมากๆจนไม่รู้จะเขียนโมทนาออกมายังไง...ขอโมทนาด้วยจริงๆครับ....(^__^)..

 

ขออนุโมทนาบุญค่ะ เรื่องราวกินใจมาก อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ยังไงก็ขอก๊อปปี้ไว้ส่งให้เพื่อน ๆ ได้อ่านต่อนะค่ะ

 

กินใจมาก... เจ้าของกระทู้เขียนได้ดี น่าชื่นชมค่ะ

 

ไม่ว่าคนหรือสัตว์
ย่อมมีสำนึกของคำว่า"แม่"ด้วยกันทั้งนั้น

 

น้ำตาซึมแบบนี้อ๊ะเปล่า..เยี่ยมครับตอนท้ายจบด้วย
การนึกถึงพระคุณแม่ สาธุครับ

 

ผิดแล้วรู้จักปรับปรุงตัวก็น่ายกย่องคับ
ต่างกันแค่เพียงภพภูมิ...

 

ชอบฝรั่งรูปสุดท้าย แนบเนื้อจัง

 

กว่าจะกลับตัว กลับใจได้ ก็ต้องแลกกับอีก หนึ่งชีวิต
ขออนุโมทนาที่นำเรื่องดีๆ มาเตือนสติกัน ผู้ใดได้อ่าน
แล้ว กรุณาแนะนำ เด็กๆ ให้เข้ามาอ่านบ้างนะคะ

 

อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วเศร้าจัง
หมอกโชคดีจังที่มีพ่อกับแม่ที่รักหมอก






http://www.bookvshome.blogspot.com

 

หมาไม่เคยทิ้งลูกของมันคะ ^^

อ่านแล้วซึ้งจัง

 

ขออนุโมทนานะคะ ขอนำเรื่องนี้ไปไว้ที่เฟซบุ๊ค และส่งอีเมล์ต่อนะคะ ดีมากๆ เลย