สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

ปล่อยรู้ แบกของหนักมานาน(ขันธ์๕)ไม่เคยยอมปล่อย
เมื่อปล่อยวางของหนักลงได้จึง "รู้"ว่าเรา(จิต)โง่มาตั้งนาน
ที่แบกของหนักอยู่ได้

รู้ปล่อย เมื่อรู้แล้วว่าขันธ์๕ไม่ใช่เรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่ตนของเรา
จึงเกิดความเบื่อหน่าย คลายกำหนัด
จิตหลุดพ้นจากการยึดมั่นถือมั่นในอุปทานขันธ์๕(ปล่อยวาง)


;aa24

 

จิตในอภิธรรมมีธรรมชาติรู้อารมณ์เฉยๆ ไม่ปรุง ไม่ซัดซ่าย
แต่จิตในนักปฎิบัติหมายถึงกิริยาจิต จิตโกรธ จิตโมหะ.......
ธรรมชาติเกิดดับนั้นมีอยู่ แค่ลัดนิ้วมือ เราจึงมองว่าจิตไม่เที่ยง

แต่อีกนัยนึงจิตธรรมชาติรู้มันแค่บันทึกกรรม

 

ไม่งงครับ แต่มันไม่รู้จะพูดอย่างไร ไม่ได้ไปสนใจมัน มีอยู่สูตรหนึ่งของพระที่ลุอรหันต์ขณะพูดน่ะ ประมาณว่า เราไม่พึ่งกล่าวว่าขันธ์ เราไม่พึ่งกล่าวว่าอุปทานขันธ์ ประมาณนี้

อนุโมทนาครับ ลองวิปัสสนาพาษก์มันดูสิครับ การส่งต่อ จากขันธ์ สู่ขันธ์ วนเวียนกัน ตกเวทนาจากอะไร รูป สัญญา มีอะไรเกิด วิญญาณรับรู้แล้วอย่างไร สังขารปรุงอย่างไร ลองพาษก์มันดู ^-^

 

จะไปลาทำไมหละครับ ผมไม่ได้เห็นว่าจิตนี้คือผมนี่

จิตมันจะลา หรือ ไม่ลา ใช่เรื่องอะไรที่ผมจะไปกะเกณฑ์มันตามใจอยาก

บารมีน้อย บารมีมาก ก็ไม่ใช่เหตุอะไรที่ผมจะต้องเอามาวัดระยะ

หากมันมีเหตุ มันก็มี ผล ไปตามเรื่องของมัน

 

นิยามคำว่า จิต ให้ตรงกันก่อน น่าจะดี...

 

อ่านที่ผมพูดให้ชัดสิครับ ผมบอกว่า ผมรู้หมดแล้วว่า คุณธรรมภูติ
จะกล่าวอะไรบ้าง ทั้งนี้เพราะศึกษาสิ่งที่เขาศึกษามาแล้ว

จึงไม่จำเป็นต้องให้คุณธรรมภูติ ต้องเสียเวลายกมาแสดง

เหตุผลดีหรือไม่ดี ผมก็ทราบจากการศึกษาแหล่งความรู้ของคุณ
ธรรมภูติเขาแล้ว และผมขอสงวนการแสดงความเห็น

 

ทำไมจะกะเกณฑ์ไม่ได้
หลวงปู่มั่นก็ลาพุทธภูมิ
หลวงปู่เสาร์ก็ลาปัจเจกภูมิ
การปล่อยไปตามเรื่องของมัน(ตามเวรตามกรรม) แล้วเอาแต่ตามรู้อย่างเดียว คิดว่าจะเกิดความรู้สักแค่ไหนครับ...

 

อันนี้เคยอยู่เหมือนกันเหมือนบัวผุด เป็นฉากๆ จากสิ่งหนึ่งสู่สิ่งหนึ่ง สู่อีกสิ่งหนึ่ง

สภาวะนั้นคิดว่าปล่อยหรือทวน หนอ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD background=images/gradients/bg_p.gif>สมาชิก 1 คน ได้กล่าว "ไม่เห็นด้วย" กับข้อความของ คุณ นิวรณ์ ที่เขียนไว้ทางด้านบน</TD></TR><TR><TD class=alt2 height=29>ขันธ์ (วันนี้)</TD></TR></TBODY></TABLE>


คุณขันธ์ครับ เล่นเป็นเด็กไปได้ ไม่ต้องกดก็รู้อยู่แล้วครับว่า คุณไม่เห็นด้วย

ทำไมต้องแสดงออกเพิ่มอีกหละครับ อปุทานหวังอะไรในการเห็นของผู้อื่นอีกหรือ

 

เจอแล้ว ท่านโชแปง เขมกสูตร ครับท่าน อ่านแล้วอ่านอีกได้นะครับ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=17&A=2858&Z=2962 ^-^

 

นี่อะไรของคุณ คุณเละเทะแล้ว ทุเรสจริงๆ
ครั้งนั้น ผมพูดบอกว่า ช่วยดูหน่อยซิ เพราะตอนนั้นมันคลุมเครือกันว่าใครเป็นใคร
มันจะเป็นใครก็ไม่แปลก แต่แปลกว่า คุณยกมาเพื่ออะไร
จะใช่หรือไม่ใช่ผมก็ไม่ได้สนใจหรอก
ว่าแต่ว่าคุณ ทำไมเป็นคนพูดจาสัปปรับแบบนี้
พูดจาคนละอารมณ์เลย เออเป็นไปได้นะคนเรา

 

อ่านให้ดีสิครับ ผมกล่าวว่า เป็นไปตามเหตุ และ ผล

คำว่า เป็นไปตามเหตุ และ ผล นี่ไม่ใช่เรื่อง ปล่อยไปตามบุญตามกรรม นะครับ

ต้องพิจารณาให้แยบคายนะ

 

เดือดร้อนหรือครับ หวังอะไรจากการแก้ต่างหรือครับ

 

ดูเหมือนจะเป็นการตอบแบบเลี่ยงๆนะ
น่าจะชี้แจงสักหน่อย ถ้าเห็นไม่ตรงตามพุทธพจน์
คุณจะไปรู้คุณธรรมภูตได้ยังไง มีเจโตกะเค้าหรอ
ขออภัยที่ออกมาขัด...

 

ผมจะไปแก้ต่างทำไม และแก้ต่างเรื่องอะไร
เรื่องมันนานมาแล้ว และก็ไม่ได้เป็นสาระเลย

 

ผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิ ถ้าเข้าถึงสังขารุเบกขาญาณแล้วนี้
จิตจะมีลักษณะอย่างไรครับ

 

เวรกรรมที่ทำให้มนุษย์เป็นทุกข์อยู่ทุกวัน แล้ววิ่งหาแต่สิ่งที่เป็นที่พึ่งพึง เป็นเหตุให้มีเรื่องทรงเจ้าเข้าผี
ก็เป็นเหตุและผล
เราจะปล่อยไปตามนั้น หรือ จะแก้ไขให้ถูกต้องด้วยสัมมาปัญญา แบบไหนดีครับ...

 

เออ ตีรวนจริงๆ คุณนิวรณ์ ต่อแต่นี้ไปคุณอย่าไปสอนใครเขาอีกเลย ในทุกๆเรื่อง แต่จงศึกษาให้มาก
เพราะ คุณ ยังเอาตัวเองไม่ได้ดี แล้วจะไปสอนคนอื่นก็ผิดหมด เป็นบาปเป็นกรรม

 

ถามจริง เคยอ่านหรือเปล่าหละ แหล่งธรรมะนั้นหนะ

หากเคยอ่านนะ คุณจะไม่สงสัยหรอกว่า ทำไมผมไม่จำเป็นต้องพูดอีก

 

มันก็ดู รู้ ปล่อย ไปเรื่อย จนกว่ามันจะเท่าทัน จนกว่าไม่มีอะไรเกิดนั่นแหล่ะครับ

แต่กว่ามันจะเท่ามันก็ต้องทวนด้วยเสียก่อน(ในยามที่ไม่ทัน) ปัญญาผมกล่าวไปก็ไม่ครอบคลุมครับ

เรียกว่า ธัมมวินิจฉัย พอได้ไหม ^-^