ศักดิ์ ธรรมลิขิต ศิษย์สำนักปฏิบัติธรรมสูญญตา อาจารย์ ก๋ง พรหมบุตร

สวัสดีค่ะอาจารย์ หายไปนาน กลับมาก็ต้องมีเรื่องรบกวนอาจารย์อีกเช่นเคย คือว่าฝันไม่ดีเลย ฝันว่าบ้านไฟไหม้ พ่อกับน้องชายช่วยกันดับไฟจนตัวเองก็โดนไฟไหม้ไปด้วย น้องชายปลอดภัย แต่พ่อถูกไฟไหม้มากๆ ต่อมาพอไฟดับพ่อก็นิ้วกุดนิ้วแหว่งจากไฟที่ไหม้

รบกวนอาจารย์ชี้แนะอีกครั้งนะคะ รู้สึกไม่สบายใจเลย

 

ขอสอบถามปัญหาเพิ่มเติมค่ะ pm ไปให้แล้วนะคะรบกวนด้วยค่ะ

 

ตอบแล้วนะครับ

 

ครั้งนี้แค่ฝันน่ะครับ
แต่อนาคต ไม่แน่นะครับ เมื่อคุณอายุ เลย 25 ปี ไปแล้ว ตอนนั้น นิมิตรแท้ ๆ เลย

 

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ^^

 

ตอนนี้อายุย่าง 28 แล้วค่ะ

จะพอมีวิธีแก้ความฝันนี้ไหมคะอาจารย์

 

ขอถามอาจารย์การทำกิจการส่วนตัวนะค่ะ อาจารย์คิดว่าถึงเวลาหรือยังค่ะที่จะได้ทำกิจการตัวเอง แล้วถ้าทำกิจการตัวเองจะทำเกี่ยวกับอะไรค่ะ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์
คือตอนนี้หนูอยู่ม.5 แล้ว ก็ได้เตรียมตัวอ่านหนังสือต่างๆแต่ก็รู้สึกว่าไม่สะบายใจค่ะ
ตอนนี้หนูทุ่มเทให้กับเรื่องเรียนมาก คือหนูอยากทราบว่าที่หนูทำอยู่มันโอเคไหมค่ะ
แล้วหนูจะสอบติดในคณะแพทย์ไหมค่ะ ในมหาวิทยาลัยที่ใฝ่ฝันตั้งใจไว้หรือเปล่าคือตอนนี้ไม่สบายใจเลยค่ะ บวกกับที่โรงเรียนมีปัญหาด้านการสอนด้วย และควรจะทำอย่างไรค่ะ
รบกวนอาจารย์ด้วยนะค่ะ ขอบพระคุณอย่างมากค่ะ

 

แวะมาให้กำลังใจ ครับ ท่าน อ. คงจำผมได้ ขอให้มีกำลัง ให้การ ช่วยเหลือ บรรเทา ทุกข์ เพื่อน ร่วมโลก ต่อไปนะครับ มีให้ ท่าน เจริญๆ พบเจอแต่สิ่งดีๆ ดั่งที่ท่าน ทำให้ใครหลายๆคน คลาย ทุกข์ลงไป สาธุๆ อนุโทมนา ครับ ท่าน

 

การแก้ฝันที่ดีที่สุดก็คือ ฝันให้จบครับ
แต่จะกลับไปฝันอีก ก็คงจะไม่สามารถเริ่มเรื่องและต่อเรื่องได้
ดังนั้น
ทุกครั้งที่ฝัน และ จำความฝันได้
เขียนออกมาครับ
เขียนโดยไม่ต้องใส่คำพูดลงไป
เขียนแค่เรื่องราว
แล้ว ตอนท้าย
อย่าลืม
เขียนคำว่า
จบ ตัวอ้วน ๆ ใหญ่ ๆ ด้วยล่ะครับ

 

สวัสดีครับอาจารย์
เคยรบกวนถามอาจารย์ไปแล้วสองครั้ง ตั้งใจว่าจะพอแค่นั้น แต่ก็อดใจที่จะถามอีกไม่ได้

คือผมอยากทราบว่า ผมถูกโฉลกกับงานด้านไหนมากกว่ากันครับ
ระหว่างงานด้านศิลปะ ประเภทกราฟฟิกดีไซน์ กับงานเขียนหนังสือ ประเภทนิยายหรือเรื่องสั้นอะไรทำนองนั้น
หลักๆ ผมทำด้านศิลปะครับ แต่ใจอยากจะเอาดีทางเขียนหนังสือมากกว่า ถ้าได้เป็นงานหลักยิ่งดี ไม่ทราบว่าพอจะเอาดีทางนี้ได้หรือไม่ครับ

ขอบคุณมากครับ

 

สวัสดีค่ะอาจาร์ศักดิ์

ดึกแล้วแต่ตุ๊กติ๊กยังไม่หลับไม่นอน หนูชอบกลางคืนโดยเฉพาะดวงดาวที่ประดับอยู่บนฟ้าระยิบระยับและดวงจันทร์สีนวลมองแล้วเหมือนตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของธรมชาติของจักรวาลได้รับรู้สัมผัสถึงความงามของธรรมชาติ

หนูขอบอกเล่าเรื่องราวสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า"ความรัก"และ"รักเป็นพิษ"

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหนูขอขอบพระคุณอาจารย์ที่บอกหนูว่า "ให้รักษาระยะห่างกายวาจาใจจากผู้ชายคนนั้น" กุลสตรีไทยไม่แพ้ใครในโลกจริงๆค่ะ

มันไม่ง่ายที่จะรักษาระยะห่างเพราะมันมีแรงดึงดูดมหาศาลระหว่างหนูกับเขา แต่หนูก็สามารถทำได้ค่ะ^--^และโชคดีตรงที่ลูกน้องเขาทั้งสองคนอยู่ตลอดและเข้าใจสถานการณ์ทุกอย่าง เขาเลยไมค่อยมีโอกาสอยู่สองต่อสองกับหนู

เมื่อรู้สึกดีกับเขาก็อยากอยู่ใกล้ๆช่วยเหลือและเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา เริ่มคาดหวังในตัวเขายึดติดเขา อยากให้เขามารักมาชอบและร่วมสร้างอนาคต แต่รักค่อยๆเป็นพิษเพราะ

-สำหรับหนูความรักคือการให้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่กลับกลายเป็นว่าเขาหวังและขอเรื่องที่ชายหญิงทั่วไปทำกันเขาขอให้หนูมองเป็นเรื่องสนุกเพราะใครๆเขาก็ทำกันเขายังห้ามหนูหวังเรื่องแต่งงานหรือสร้างครอบครัวกับเขาเขาให้หนูไม่ได้ หนูปฏิเสธเขา
-เขาใช้เงินซื้อผู้หญิงเป็นว่าเล่น บางครั้งยังขอให้หนูไปเลือกผู้หญิงที่บาร์ให้ด้วยพอเลือกมาก็ไม่ถูกใจ เขาก็จะไปหาเองตามประสาเขา หนูให้เขายืมเงินเพราะเห็นว่าลำบากอยู่แต่เขากลับใช้เงินไปกับการซื้อผู้หญิงอย่างสำราญ
-เขาวางกาวดักหนูในครัวเพื่อที่จะฆ่า และเขาใช้เหล็กตีฆ่าหนูตายต่อหน้าต่อตาทั้งๆที่เราตะโกนว่า "don't kill him!!!!" ช็อคสุดๆเสียใจมากๆๆๆๆ หนูบอกเขาว่าขอร้องห้ามฆ่าอีกนะจะขอคุยกับเหล่าหนูๆและแผ่เมตตาให้พวกเขาก่อน แต่เหมือนเขาจะไม่เชื่อ
-เขาบอกหนูว่า หนูจะเป็นผู้หญิงที่เป็นตัวเลือกสุดท้ายที่เขาจะเลือกถ้าเขาไม่มีใครเขาจะกลับมาหาหนู เขาถามว่าได้มั๊ย หนูไม่ตอบรับและไม่ปฏิเสธ
-การที่หนูไปช่วยงานเขาบ่อยๆเกือบทุกวันเพราะหนูต้องการแบ่งเบาภาระคนที่หนูรักและไว้ใจในระดับหนึ่ง แต่เขากลับคิดว่าหนูติดเขาไปไหนไม่รอดแน่ๆและเขาก็มองหนูเหมือนแค่ตัวเลือกหนึ่งเท่านั้น
-เขาไม่เข้าใจทำไมหนูถึงหวงเนื้อหวงตัว พอเขาไม่ได้ เขาพยายามพลิกสถานกาณ์ให้กลายเป็นว่าเขาไม่ต้องการหนู หนูยังไปช่วยงานอีก
-แต่ถ้าวันไหนหนูไม่ไปร้านเขา เขาก็จะโทรมาตามทุกครั้งถามว่าไม่มาเหรอมาสิ มากินข้าว ยินดีต้อนรับ มานะ แบบนี้ตลอด วันนี้เขาก็โทรมา แต่หนูรู้สึกว่าไม่อยากรับสายเขาจริงๆ

หนูเสียใจเจ็บที่ตรงหัวใจผิดหวังท้อแท้และฟุมฟายอย่างกะคนอกหักอยู่ข้างใน ไม่มีใครรู้ว่าข้างในหนูเจ็บเพราะข้างนอกหนูยิ้ม หัวเราะ หนูชอบคำว่ายิ้มเปิดโลกที่อาจารย์เคยบอกหนู ใครๆก็คิดว่าหนูมีความสุข แฮปปี้ ร่าเริง ซึ่งมันก็จริงนะคะ ความเสียใจมันไม่ใช่ของหนูแต่มันก็เป็นเงาอยู่กับหนูตลอดเวลา เวลานิ่งมากๆความเสียใจก็ส่วนหนึ่งเราก็ส่วนหนึ่งเพียงแต่อยู่ที่เดียวกัน ตอนนี้ก็ยังเจ็บที่ใจเพียงแต่ไม่ทุรนทุราย สามารถเจอหน้าเขายิ้มแย้มแซวหัวเราะได้ตามปกติ ยังทำงานขายของทักทายลูกค้า คุยเล่นฮาๆคลายเครียดกับเพื่อนๆได้เหมือนเดิมเลยคะ บางครั้งก็ฮากว่าปกติด้วย ยังไหว้พระสวดมนต์นั่งสมาธิได้ สรุปคือความเสียใจทำอะไรหนูไม่ได้ หนูไม่ได้โกรธเขานะคะ เขาก็เป็นของเขาอยู่อย่างนั้น ตัวหนูเองแต่ที่พาใจเข้าไปเกี่ยวข้องกับเขา

โลกนี้มองไปทางไหนก็เจอแต่คนอารมณ์ไม่ดี กายวาจาใจ ทำให้หดหู่เศร้าหมองซึ่งกันและกัน ดังนั้นหนูจึงเลือกที่จะนิ่งและอารมณ์ดี ยิ้ม หัวเราะ พูดคุย เป็นที่พักใจให้กับเพื่อนร่วมโลกค่ะ

ขอบคุณค่ะ
ตุ๊กติ๊ก

 

คุณทำได้ทั้งสองอย่าง
งานหลัก ก็ทำไป
ส่วนงานเขียน
ผมมองเห็นคุณเขียนเรื่องราวเชิงประวัติศาสตร์น่ะครับ
เป็นนวนิยายแต่ก็อิงฐานเรื่องจากประวัติศาสตร์ แต่มองในมุมที่ลึก และ วิเคราะห์อย่างมีหลักมีฐาน ไม่มั่ว สิ่งที่ไม่ชัด ก็เอามาขยาย ตามร่องรอย แต่ไม่ล่วงเกินใคร
อนาคตไม่ถึงกับซีไรท์ แต่ จะได้นักเขียนนวนิยายดีเด่น จนกระทรวงศึกษาธิการต้องนำเอาไปเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเลยครับ

 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง

 

สิ่งที่ต้องทำ และ ควรทำ คือ อุดช่องโหว่ที่มีอยู่ให้หมด
แล้วค่อย ๆ เพิ่มศักยภาพในการคิดเป็นลำดับต่อไป
โรงเรียนจะเป็นอย่างไร มันเรื่องของโรงเรียน
หน้าที่เรา คือ การเรียน
เราไม่ต้องรอให้ใครมาสอน
เรามีพื้นฐานพอแล้ว
ที่โรงเรียน คือ ทำเกรดให้สูงที่สุด เพราะต้องใช้ประกอบในการสอบ
ทำการสอบโอเน็ต ให้ได้คะแนนสูงที่สุด เพราะต้องใช้ประกอบในการสอบ

อินเตอร์เน็ต มีอะไรที่มีประโยชน์มากกว่า แค่ facebook
และใน facebook เอง ก็มีอะไรที่ซ่อนอยู่ ที่มีประโยชน์หากเราค้นหาเจอ และโยงใยกันเข้ากับสิ่งนั้น

ใช้เวลาที่เหลืออยู๋น้อยนี้ ให้คุ้มค่าที่สุด ทุกวินาที
จัดสรรเวลาให้ลงตัว
ตัดขาดจากทุกสิ่ง เพื่ออนาคต

ส่วนอนาคต จะเป็นตามที่หวังหรือไม่ นั่นคือ อนาคต

หากคุณคิดถึงแต่อนาคต

ปัจจุบันมันก็จะโดนทอดทิ้งนะครับ

โชคดีครับ

 

ขอบพระคุณอาจารย์มากๆ ครับ

ขอให้บุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำไว้แล้วในทุกๆ ภพ ทุกๆ ชาติ
จงช่วยดลบันดาลให้อาจารย์ ศักดิ์ ธรรมลิขิต พบกับความสุขสวัสดีในที่ทั้งปวง... สาธุ

 

ส่งงานทางวิชาการไปตีพิมพ์ค่ะ อยากทราบว่า งานที่เพิ่งส่งไปจะได้รับการยอมรับ ให้ตีพิมพ์หรือไม่ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

ขอถามค่ะว่าสุดท้ายแล้วในใจเขายังอยากกลับมาหาเราไหมค่ะ

 

แวะมาเยี่ยมเยียนคุณธรรมลิขิตค่ะ งานพยากรณ์ล้นมือเหมือนเดิม อนุโมทนาบุญด้วยคนนะคุ่ะ

 

ขอบคุณมากๆค่ะอาจารย์ รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากๆ
แต่ก็ยังไม่เข้าใจคำว่าตัดขาดจากทุกสิ่ง คือว่าควรจะตัดอะไรออกบ้างค่ะ
ขอบคุณค่ะ