วิชชา ธรรมกาย ไม่ได้มาจาก วัดพระธรรมกาย

พฤติกรรมของเต้าเจี้ยวนั้น ยังผูกโกรธไม่เลิก
แต่ก็จะเห็นได้ว่า พยายามแสดงอาการอารมณ์ดี ด้วยการแสดงคำพูดว่า นะจ๊ะบ้าง แสดงภาพยิ้มแย้มบ้าง
หรือ แสดงอาการหัวเราะบ้าง ทั้งนี้ก็เพื่อกลบเกลื่อนหรือแสดงให้เห็นว่า นี่อารมณ์ดี ไม่ได้โกรธ
เป็นคนที่มี สติดี

แต่นั่นคือ พฤติกรรมที่ แสดงออกมาเพื่อปิดบังความรู้สึกของตนเอง ว่าแท้จริงตนเองนั้นเกลียดชัง ผูกโกรธ ตามแย้ง อย่างไม่มีเหตุผล แม้แต่เรื่องไม่เป็นเรื่องก็เอามาแย้ง

ทั้งนี้เพราะว่า กรรมได้ปิด ปัญญาอันเป็นจริงเอาไว้ ให้มองเห็นแต่ ที่กิเลสตัณหานั้นจะผลักดันออกมา เต้าเจี้ยว ผมจะบอกอะไรให้นะ นี่เมตตานะ มันโดนปิดไปมากแล้ว เหลือแสงแห่งธรรม น้อยมาก ตัวเองไปสังเกตุตัวดู แล้วอย่าหลอกตัวเอง ค่อยๆ พินิจพิจารณาว่า
วันคืนล่วงเลยผ่านไป นี่เราทำอะไรอยู่ จิตใจเราผูกโกรธอยู่ เราจึงทำ หรือว่า เรากำลังทำไปเพื่อประโยชน์อะไร

 

เขียนขนาดนั้นแล้ว ยังไม่รู้เรื่องอีก


.

 

แย้งข้อธรรมกับอาจารย์คุณเลยล่ะ อ่านเป็นไหม
ที่ Bold น่ะ

.

 

บอกแล้ว เวลาขำ ขำจริง

แย้งธรรมคุณน่ะ เพราะเห็นคุณขยันแย้งเขา แล้วคุณตามผูกโกรธเขาหรือ ?? ดิฉันไม่เห็นด้วย ก็แย้ง แต่ไม่ใช่ขยันอย่างนี้มากหรอกนะ

รู้ใจคนอื่นอีกแล้วหรือจ๊ะ ไม่แช่งตกนรกอีกล่ะ
ก็บอกแล้วไง ไม่ต้องห่วง กรรมเขาเที่ยง

.

 

ถ้างั้นผมก็สรุปถูกแล้ว

ว่าคุณยกธรรมเพื่อมาแย้งเป็นรายบุคคล

เอาเป็นว่า ประสงค์จะแก้ธรรมเป็นรายบุคคล

อ.ขันธ์ ครับ ผมว่า น่าจะกล่าวขอบพระคุณเต้าเจี้ยว แล้วก็ขอโทษเต้าเจี้ยว
เขาไปเสีย เพื่อให้เขาได้พอใจ และได้เห็นว่าเราเข้าใจเจตนาดีนี้ของเขา

เขาจะได้ไม่หลงคิดว่า อ.ขันธ์ เป็นอริยะ รู้สึกจะคุยกับท่านักบุญ ว่าเป็นโสดาฯ

ถ้าเราแจ้ง และยอมรับในเจตนาเขาแล้ว หากไม่ใช่อาคาตแค้น ย่อมต้องถอยห่าง

และรอดูอยู่ด้วย มุทิตาจิต แล้วกรุณาเป็นรายครั้ง

ไม่ใช้เมตตาจนมากเกินไป ตามสอนทุกโพส ไม่ปล่อยให้เราได้เผชิญกรรมเพื่อ
เรียนรู้ด้วยตัวเอง เอาแต่จะป้อน จนผลิกไปเป็นราคะ

ควรไม่ควรแล้วแต่อาจารย์ขันธ์ครับ

 

ก็ ไม่รู้นะสิ ถึงบอกให้ยกมาเป็นประเด็นให้ชัดเจน ผมก็จะแจงให้
ให้ไปไล่ดูนะ ว่า เขียนมาเพราะว่า ใจสั่งมา หรือว่า ปัญญาสั่งมา

ใจที่เต็มไปด้วยโทสะ มันก็ผลักดันปรุงให้เห็นผิดเป็นชอบ
ไม่มีอะไรจะแย้ง มันก็ผลักดัน ออกให้เห็นไปในทิศทางอื่นไป
จนมาถึง ความสุดท้ายนี้ ก็ยังจะแสดงอาการ เป็นคนแถ แสดงอาการเป็นหญิง อุ้มครรภ์ ตาม ด่าพระพุทธองค์ สุดท้ายนั้น ธรณีสูบ

ลองกลับไปพิจารณาว่า หญิงร้ายนั้น ทำไมมันจึงไม่เห็นธรรมของพระพุทธองค์ ขนาดว่า มีหลายคน เขาเชื่อพระพุทธองค์ แต่ หญิงร้ายนั้น ก็มองไม่เห็นความจริงอะไรเลย ทั้งนี้ เพราะว่า มันมีกรรม พยาบาท และ กรรมที่คิดไม่ดีกับผู้ทรงศีล นั้น อันเป็นกรรมหนักปิด

นี่พูดไปแบบนี้ เดี๋ยวก็หาว่าผม อวดตัวเทียบพระพุทธองค์ แต่ขอออกตัวก่อนว่า มันเป็นเพียงความเปรียบเทียบให้ฟัง

ลองไปพิจารณาดู

ว่า นี่เรากำลังทำอะไรอยู่ ตื่นได้แล้ว เต้าเจี้ยว

 

ท่านเอกวีร์ครับ อนุโมทนา กับท่านเอกวีร์ ที่มี เมตตาจิต
และ ผมก็คงต้องขอโทษ เต้าเจี้ยว และ อโหสิกรรมให้กับเต้าเจี้ยวทุกอย่าง

 

สาธุ ท่านได้กล่าววาจาแล้ว เราได้รับทราบชัด

หากการพูดนี้ เป็นวาจาสัตย์ ไม่มีเลห์ ย่อมยัง
ผลให้ผู้อาคาตย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ ย่อมต้องอ่อนลง

สำหรับคนที่ไม่ได้อาคาต หากได้ยินวาจานี้แล้ว
ย่อมมีมุทิตาจิตได้เป็นแน่แท้

 

คุณปรุงสำเร็จ อ่านของเก่าดูนะ ทั้งหมดแหละ เจตนาในการบิดพลิ้วของคุณระดับไหน
ยกกันเองขนาดไหน หรือยัดเยียดอีกฝ่ายขนาดไหน

ส่วนนี่จะเสียดสีเหรอ กรรมก็ไม่ใช่ของดิฉันเสียด้วยซิ

ไม่มีอะไรพ้นเจตนา

อ้างอิงคุณบุคคลสาม
เป้าหมายไม่ได้อยู่ที่เนื้อหาสาระธรรมเป็นหลัก
แต่อยู่ที่ตัวบุคคล
ยกธรรมขึ้นมาเพื่อประกอบกิจแย้งบุคคลเป็นรายคนเท่านั้น
ถ้าอะไรแบบนี้ ผมเข้าใจอยู่แล้ว
แหม ...ก็คิดว่าจะมาช่วยกันรักษาธรรม

..ก็เห็นอยู่.. การพูดว่าแย้งเป็นรายบุคคลครั้งแรกของคุณมีเจตนาอย่างไร
คุณสื่อความขนาดว่าคนอื่นมาหาเรื่อง.. เป้าหมายไม่อยู่ที่ธรรมเป็นหลัก แถมไม่รักษาธรรม ?
ไม่เหมือนในการพูดว่า ..ยกธรรมมาแย้งเป็นรายบุคคล ..ในภายหลัง
ขนาดประสงค์ไปถึง..จะแก้ธรรมรายบุคคล ..ซะเว่อร์จริง

ก็แค่แย้งข้อธรรมเป็นสาธารณะทั่วไปธรรมดา
คุณดิ้นได้แค่ตัวหนังสือ
และรู้สึก คนที่อยากให้ใครคิดว่าเป็นอริยะน่ะ อาจารย์คุณมากกว่า
หากใครจะติดตามเรื่องของอาจารย์คุณ ในการประกาศตัว

คุณดำไป.. ป้ายไป ได้เรื่อยๆ ..ตามชอบ
แต่ระวังกรรมหน่อย

.

 

<TABLE class=tborder id=post1352303 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>ขันธ์<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1352303", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 12:04 AM
วันที่สมัคร: Oct 2006
สถานที่: หาไม่เจอว่าอยู่ตรงไหน
ข้อความ: 2,764
Groans: 289
Groaned at 328 Times in 234 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 1,211
ได้รับอนุโมทนา 7,830 ครั้ง ใน 2,140 โพส
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 569


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1352303 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ท่านเอกวีร์ครับ อนุโมทนา กับท่านเอกวีร์ ที่มี เมตตาจิต
และ ผมก็คงต้องขอโทษ เต้าเจี้ยว และ อโหสิกรรมให้กับเต้าเจี้ยวทุกอย่าง
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ขำมากกว่า ถ้าขอ ให้อโหสิให้ ดูจะจริงใจกว่านะ
หรือว่า ก็ยังเป็นละครตลกอยู่

;20

 

เต้าเจี้ยวเป็นคนมีเมตตา กรุณาคอยติดตามสั่งสอน

เมื่อคนที่เป็นที่โปรดของคุณได้กล่าววาจาขอโทษแล้ว
คุณย่อมไม่มีจิตใจคับแคบ ไม่ยอมเปิดโอกาสให้แม้
สักเพียงหนึ่งครั้ง

หากคุณใจกว้างดั่งที่คอยกรุณามาสั่งสอนโดยตลอดนั้นมี
จริง ย่อมไม่คลางแคลงสงสัย ย่อมมีใจกว้าง และยอมรับ
วาจาแสดงคำขอโทษได้ แม้เขาจะกล่าวมาด้วยเลห์หรือไม่

 

OO มั่นคง ทั้งห้า OO
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->หลังจากพระพุทธเจ้าได้เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว
คำพยากรณ์เหล่านี้แบ่งช่วงแสดงให้เห็นกำหนดที่
ศาสนาจะเฟื่องฟูและเสื่อมลง ช่วงละ 500 ปี
หรืออีกนัยหนึ่งเรียกว่า มั่นคงทั้งห้า ดังนี้

1.วิมุติมั่นคง 500 ปีหลังพระปรินิพพาน
สัทธรรมเฟื่องฟู ผู้คนมากด้วยกุศลมูล
มั่นคงในศรัทธา และบรรลุแจ้งด้วยปัญญาปรมัตถ์กันมาก
ฉะนั้นผู้หลุดพ้นจึงมีมาก (ตั้งแต่ พ.ศ. 1 - 500 )

2.ฌานมั่นคง 500 ปีที่สองหลังพุทธกาล
กุศลมูลของผู้คนด้อยลง การบำเพ็ญจึงหยุดอยู่ที่การฝึกฌาน
ฉะนั้นผู้มี่ฝึกสมาธิวิปัสสนาจึงมีมาก
(จาก พ.ศ. 500 - 1000)

3.สวนะมั่นคง 500 ปีที่สาม
กุศลมูลของผู้คนด้อยลงกว่าเดิมอีก
ผู้บำเพ็ญธรรมรู้จักแต่หลักธรรม
มากด้วยการค้นหาเหตุผล แต่น้อยคนที่จะปฏิบัติจริง
ฉะนั้นจึงมีผู้สดับธรรมสวนะกันมาก
(จาก พ.ศ. 1000 - 1500 )

4.วัดวาอารามมั่นคง 500 ปีที่สี่
ช่วงนี้แม้คนที่ออกบวช ก็ไม่ยินดีในธรรมสวนะ
รู้แต่จะสร้างวัด สร้างเจดีย์ เสนาสนะ เพื่อเชิดชูทัศนวิสัย
หรือเพื่อสถานบำเพ็ญอยู่พักสบาย
ในเพศบรรชิตแห่งตน
(จาก พ.ศ. 1500 - 2000 )

5.ขัดแย้งมั่นคง 500 ปีที่ห้า
ช่วงนี้พุทธศาสนาเสื่อมลง ผู้บำเพ็ญต่างละทิ้งไตรสิกขา
แต่กลับขัดแย้งชิงดีกัน สูญสิ้นพุทธวิสัย
ทำตัวนอกลู่นอกทาง ประพฤติผิดหลักธรรม
จนเป็นที่ว่า ทำดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป
(จาก พ.ศ. 2000 - 2500 )

ครั้นหนึ่งพระอานนท์ได้ฝันเห็นสิงโตใหญ่ตัวหนึ่งล้มตายลง
และพลันก็เกิดหนอนชอนไชไปทั่วตัว
พระอานนท์จึงกราบทูลถามความฝันนี้ต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระพทุธองค์ทรงถอนพระทัย
แล้วตรัสตอบแก่พระอานนท์ว่า

<CENTER>
"ภายหน้าพระพุทธศาสนา
จะถูกทำลายลง จากบุคคลภายใน" </CENTER>

ดังนั้นในยุคที่ห้านี้
ศาสนามากลัทธิ ต่างชิงดีชิงเด่น เกิดการขัดแย้งกันมากมาย
ต่างแย่งซึ่งลาภสักการะ ผลประโยชน์กัน ทั้งที่ลับและที่แจ้ง

"ห้าร้อยปีภายหลัง"
หมายถึงกำหนดกาลสุดท้าย ในบัดนี้สองพันห้าร้อยกว่าปี
หลังจากที่พระพุทธเจ้าได้เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว
เป็นวาระที่สัทธรรมเวียนกลับมารุ่งโรจน์อีกครั้งหนึ่ง
วงล้อธรรมกลับคืนสู่ยุคห้าร้อยปีแรก

คือ วิมุติมั่นคง

ซึ่งเป็นยุคปัจจุบันแห่งการโปรดสรรพสัตว์ทั่วสามภพ

การนับยุคห้าร้อยปีหลังนี้
แท้ที่จริงเริ่มนับตั้งแต่ พ.ศ. 2475
เมื่อองค์พระศรีอาริยเมตไตรขึ้นมาเป็น
ประธานโปรดสรรพสัตว์ทั่วสามภพ (Transmigrations)
จึงเป็นวาระนับเข้าสู่ยุคขาว พระองค์เข้ามาช่วยสืบศาสนจักร
ให้ตลอดจวบสิ้นพุทธกาลแห่งองค์พระสมณโคดมพุทธเจ้า

กาลครั้งนี้องค์ต้นธาตุต้นธรรมได้โปรด
ให้พระมหามุนีเจ้าลงมาเกิด
เพื่อดับดาวสงคราม สร้างดาวสันติ มาเกิดเป็น



พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ (ภาษีเจริญ)

ให้ปรมัตถ์แห่ง "วิมุติมั่นคง" คืนสู่แผ่นดินสุวัณณภูมิ
ที่เป็นแผ่นดินสืบศาสนจักร อาณาจักร มรรคผล นิพพาน
ในฝ่ายสัมมาทิฐิแต่ส่วนเดียว โดยให้........


<CENTER>

1. หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
เป็นผู้"มั่น"ในพระสัทธรรมคืนสู่ศาสนจักร
(อายุขัย 100 ปี มารขอไว้ 20 ปี
จึงดับขันธ์เมื่ออายุ 79 ปี 10 เดือน )

2. หลวงพ่อคง จตฺตมโล
ถ้ำอรหันต์ เขาสมโภชน์ ลพบุรี



เป็นผู้"คง"ศาสนจักรไว้</CENTER>
มีหน้าที่เปิดโลกและเปิดกรรมแห่งศาสนจักร อาณาจักร
ออกให้หมด (ด้วยบุญบารมีเก่าที่เคยเป็นพระร่วง ผู้รจนา
คัมภีร์ไตรภูมิกถาไว้สั่งสอนปวงชนมาก่อน)

ลงจุติแสดงธรรมะเปิดโลกแก่พุทธบริษัท โดยอาราธนา
พระพุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ และอริยสังฆานุภาพ
มาเป็นอำนาจเปิดโลก เพื่อให้พุทธบริษัททั้งหลายเข้าใจแจ้ง
เรื่องกรรมและกลไกของกรรมโดยถ่องแท้
ด้วยกรรมฐานธรรมะเปิดโลก

(อายุขัย 100 ปีแต่มารขอไว้ 20 ปี
จึงดับขันธ์เมื่ออายุ 80 ปี 9 เดือน 3 วัน )

ทั้งนี้เพื่อการฟี้นฟูศีลธรรม
พระสัทธรรมที่ถูกมรรคถูกผล
ที่จะมีขึ้นในยุคกึ่งพุทธกาลหลังนี้
<!-- / message -->

 

ขออภัย ถ้าเสียงธรรมออนไลน์24 ชม. จากวัดหลวงพ่อสด จะก่อความรำคาญใจแก่ท่านผู้ใด

สามารถกดเครื่องเครื่องหมายสี่เหลี่ยม STOP หยุดเสียงได้ครับ

[MUSIC]http://www.dhammakaya.org/wmp.asx[/MUSIC]

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>วิมุตติ, Komodo, upanya </TD></TR></TBODY></TABLE>อรุณสวัสด์ครับท่านทั้งหลาย
หยุด4วัน ไปปฏิบัติธรรมกันที่ไหนหรือเปล่า
อย่ามัวเที่ยวเพลินล่ะ หุๆๆๆ

 

สำหรับ คนที่จะแย้ง เรื่องธรรมกาย มีใครแก้ต่างได้ไหมว่า อวิชชา ที่มีเมล็ดเท่าเมล็ดโพธิ์นั้น มีเหตุอะไรมารองรับ
ธรรมทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นแต่เหตุ ดังนั้น ผมขอให้ คนที่ออกมาเผยแพร่ ออกมารับผิดชอบกับคำพูด และ คำสอนของวิชาตนเองในข้อนี้ก่อน อันดับแรก

ข้อต่อมา สายปฏิจสมุปบาท นั้น ทำไมต้องมีดวง ตัณหา ดวงอะไรต่างๆ อยู่ในดวงอวิชชา ซ้อนกันไป มีเหตุอะไรมารองรับ หรือธรรมใดมารองรับ

กายพระอรหันต์ กายพระโสดา ต่างๆ นั้น มีเหตุอะไรมารองรับ ให้มีกายเช่นนั้น ใหญ่เท่านั้นเท่านี้ แตกต่างกันไป ซึ่งขัดกับปรมัตธรรม คือ ไม่ขึ้นอยู่กับ มิติ ไม่ขึ้นอยู่กับ สถานที่ และ กาลเวลา ถ้าสิ่งนั้นเป็นธรรมจริงจะต้องเป็นอกาลิโก นั้นหมายความว่า ขนาดนั้นต้องคงที่ตลอดไป

ถ้าตอบไม่ได้ ผมขอให้ยุติบทบาท ของท่านทั้งหมด เกี่ยวกับเรื่องธรรมกาย

 

ตกลงตามข้อมูลที่อ่าน คุณบุคคลทั่วไปฯ เพียงแต่ติ๊ต่างว่าเห็นดวงแก้ว เพราะถึงเห็นอย่างไรก็ไม่ตรงหลักการที่ถูกต้องของวิชชาธรรมกายนะครับ ดังนั้นการพูดออกมาเช่นนั้นผมว่า มันเป็นเพียงพูดเพื่ออวดนะครับ เอาเป็นว่าก็ขอขอบคุณที่ได้ชี้แจงนะครับ


ขออภัยที่ผมเพิ่งเข้ามา เพราะติดภาระกิจช่วงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เดี๋ยวขออ่านทีละความเห็นไปเรื่อยๆ ก่อนนะครับ

 

น่าเห็นใจคุณบุคคลทั่วไปฯ นะครับ ประโยคที่คุณพูดคุณคิดเองเออเอง หรือไม่ก็อ่านจากตำราหรือดูว่าการฝึกแบบอื่นๆ มา แต่นั่นไม่ใช่เรื่องของการฝึกวิชชาธรรมกายเลย คุณเอาความไม่รู้จริงมาวิจารณ์วิชชาธรรมกาย เอาเป็นว่าผมอ่านข้อมูลของคุณแล้ว คุณยังไม่มีความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับการฝึกสมาธิแนวธรรมกาย และคุณเองให้คุณค่ากับการฝึกสมาธิผิดจากความจริงไปมากนะครับ นั่นแลจึงทำให้คุณไปใส่ใจกับวิปัสสนึกตามแบบของคุณนะครับ อย่าโกรธกันนะครับ ผมเห็นเป็นเช่นนั้นจริงๆ ครับ

 

เรียนคุณขันธ์อย่าเพิ่งสำคัญตัวเองผิดไปนะครับ คุณน่ะมันฟุ้งซ่านเกินไปนะครับ คุณเองมาขอหยุดเอง แล้วจะให้ผมคุยกับคุณต่อทำไม โดยส่วนตัวแล้วผมก็ไม่สนใจคุยกับคุณอยู่แล้วล่ะ เรื่องปฏิจจสมุปบาทเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังนะครับ

 

อ้อ...มีคนอธิบายให้ฟังแล้ว คุณขันธ์ถึงกับขันแตกเลย เรื่องนี้เกินปัญญาของคุณขันธ์แล้ว น่าเห็นใจ ผมตั้งใจจะอธิบายให้ง่ายกว่านี้เพื่อพอเหมาะกับปัญญาของคุณขันธ์ ที่เอามาเสนอนั้นเป็นเรื่องของวิชชาธรรมกายภาคปฏิบัติในมรรคผลพิสดาร คนมีปัญญาอย่างคุณขันธ์ก็ตกกะใจแย่ซีครับ เพราะมันวิปัสสนึกไม่ออก ผมว่าเรื่องนี้สุดแล้วแต่วาสนาบารมีเถิด

 

สรุปได้มั่วดีตามนิสัยเดิมนะครับคุณขันธ์ สรุปว่าคุณขันธ์ก็มั่วนึกคิดไปเรื่อยนะครับ คุณขันธ์รับไม่ได้ ก็แปลว่าคุณขันธ์ไม่เข้าใจ ความไม่เข้าใจของคุณเพียงแค่นี้คุณถึงกับสรุปเอาเองได้เช่นนั้น ผมก็สรุปได้ว่าที่คุณขันธ์สรุปมานั่นคืออวิชชาของคุณครับ