ลาพุทธภูมิ

นรก เป็นธรรมดา
สวรรค์ เป็นธรรมดา

ไม่ดูถูกคนตกนรก
ไม่หลงคนขึ้น สวรรค์

ไม่ดูถูกคนผิด
ชื่นชมคนถูกพอประมาณ


ลองอ่านกระทู้ของคนปรารถพระปัจเจกซิ จะไม่แสดงอะไรออกนอกหน้านอกตา

ไม่หลงว่าตัวเองเลิศกว่าใคร และไม่ดูถูกวิธี โพธิญาณผู้อื่น


ต้องขออภัยอีกครั้ง

 

แล้วกระทู้ที่ตอบๆมาน่ะ

อันที่ไม่เห็นด้วยก้มี

แต่ไม่ขอค้าน เพราะเบื่อกับการ นั่งเถียง

ขอไม่ตำหนิใครแล้วกัน สุดท้ายก็ความเชื่อ

ใครเชื่ออะไร เห็นอะไรชอบ ก็ทำไปอย่างนั้นเถิด

ผู้ปรารถพระปัจเจก หลายๆอย่างเวลาตอบ เราชอบคำตอบของพวกท่านนะ

ขออภัยณ ที่นี้

 

จริงๆแล้วน่าจะเรียกว่ามานั่งเสวนากันดีกว่านะครับ เพราะพื้นฐานความรู้ ความเข้าใจของแต่ละท่านก็ไม่เท่ากัน และต่างกันอีกหลายๆสิ่ง ตามแต่ละบุคคลได้บำเพ็ญมาแล้ว และคนไหนที่เป็นนิยตะ , อนิยตะ อีกเช่นกัน จะอย่างไรก็ช่างเถอะครับ เราต่างได้ลาภอันประเสริฐแล้ว ได้เกิดเป็นมนุษย์และได้พบพระพุทธศาสนา เรามาเร่งศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้ากันเถอะครับ ความปรารถนาเป็นความตั้งใจที่ดีแล้ว มาเรียนรู้เรื่องของพระสูตร พระวินัย พระอภิธรรมกันดีกว่า เอาเป็นว่าหากท่านเรียนรู้พระธรรมของพระพุทธเจ้าแล้ว สิ่งที่ท่านทั้งหลายปรารถนาคงสำเร็จได้โดยเร็ววันนะครับ และยังเป็นอุปนิสัยแก่การบรรลุธรรมต่อไป

 

อืม...
เป็นซะงั้นไป
นี้เหรอที่บอกว่า " เข้าใจเรื่องโลกมากกว่า "
แบบนี้ไม่มีอะไรจะอธิบายต่อครับ

ตอบดีครับ สาธุๆๆๆ

 

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ขอลาพุทธภูมิ เพราะเบือการเวียนว่ายตายเกิด สู่นิพพานชาตินี้เลยดีกว่า
อันนี้เป็นตัวผมเองนะ ไม่เกียวกับใคร

 

ลาแล้วมันพ้นทุกข์ได้เร็วขึ้น จะเป็นพระอรหันตสาวกหรือพระพุทธเจ้าก็ไปนิพพานเหมือนกัน

เวลานี้ หลังกึ่งพุทธกาล พุทธศาสนาจะรุ่งเรือง บำเพ็ญบารมีได้มากและได้เยอะ จึงต้องมาเร่งสร้างกันตอนนี้

พวกที่ลาก็เพราะเขาลาได้ ยังไม่ได้รับการพยากรณ์ ลาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ถ้ารับการพยากรณ์แล้ว ให้ตายก็ลาไม่ได้

เหตุที่ให้ลาเพราะยิ่งบำเพ็ญ ก็ยิ่งเห็นทุกข์ เมื่อเห็นทุกข์ ก็ต้องแก้ทุกข์ ตัดทุกข์ ตัดโลก ติดนิพพานซะงั้น

เจริญธรรม

 

ใช่แล้วครับ

เห็นด้วยครับ

ถ้าท่านใดเป็นนิยตะแล้ว คือได้รับการพยากรณ์แล้วส่วนมาก ท่านมีกำลังใจสูงครับ ไม่มีใครเขาลากันมีแต่ยิ่งเร่งสร้างบารมี ไม่เช่นนั้น พระพุทธเจ้าท่านไม่พยากรณ์ให้หลอกนะครับ ถ้าผู้นั้นไม่มั่นคงในคุณธรรมของพระโพธิญาน เพื่อที่จะมีใจที่เด็ดเดี่ยว และมั่นใจจริงๆ

ข้าพเจ้าขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านนะครับ ไม่ว่าจะเป็นพุทธะ อนุพุทธะ ก็ขอให้ท่านมั่นคงในกำลังใจที่จะทำความดีให้เเก่เพื่อนๆผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายและโลกใบนี้ที่เบี้ยวๆบู๊ดๆด้วยนะครับ

 

แวะมาอ่านด้วยครับ..

 

เมตตาไม่พอ ท้อกับคนไร้ศีล ขอดับกิเลสสิ้น มุ่งเข้าถิ่นพระนิพพาน

รักพระนิพพานค่ะ

 

ของไม่มีในตน ไม่จำเป็นต้องลาหรอกครับ ถึงไม่ลาก็ใช่ว่าจะได้ จริงไหมครับ คำว่าลามีแต่ยุคนี้ อ่านพระไตรปิฏกไม่เคยมีเลยคำ ๆ นี้อ่ะ

 

เรื่องการบำเพ็ญว่ากันเหตุการณ์ต่อเหตุการณ์จะผ่านไปได้ยังไงด้วยคุณธรรมอะไหนบ้างหนอ ไม่ใช่เหมารวมหมดทีเดียว จะไปได้เรื่องราวอะไร

 

ยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าจะลาหรือๆไม่ลาดีค่ะ เพราะอยากทำหน้าที่ช่วยเพื่อนมนุษย์ให้พ้นจากทุกข์ให้มากที่สุดค่ัะ

 

น้อมคารวะพุทธภูมิทุกท่าน

ผู้น้อยคิดว่าเป็นสิทธิืของแต่ละท่านที่จะลาพุทธภูมิ เมื่อเหตุปัจจัยในการบำเพ็ญเพื่อเป็นพระพุทธเจ้าลดน้อยถอยลงจนหายไปหมดสิ้นแล้วท่านก็ลาไปตามธรรมชาติ เมื่อลาแล้วผู้น้อยคิดว่าท่านเหล่านี้มักพร้อมนิพพานได้ทุกเมื่อ ไม่ว่าท่านจะอยู่ในภูมิใดล้วนถือเป็นเนื้อนาบุญของจักรวาลเช่นกัน

ตามที่ผู้น้อยทราบมา ในการปรารถนาพุทธภูมินั้นสิ่งสำคัญคือ "โพธิจิต" เมื่อใดที่เราวาง "โพธิจิต" เสียแล้วเราก็จะขาดจากการเป็นพุทธภูมิในทันทีโดยไม่ต้องลา

อันว่า "โพธิจิต" นั้นยากที่จะให้คำนิยามสั้นๆได้ว่ามันเป็นจิตแบบใด สำหรับผู้น้อยแล้วคือการคำนึงถึงประโยชน์สุขของผู้อื่นเป็นสำคัญ ความรู้สึกคล้ายๆกับบิดามารดาที่มักคำนึงถึงประโยชน์สุขของบุตรเป็นอันดับหนึ่งเสมอ

"โพธิจิต" ทำให้เราไม่ท้อแท้ต่อความบกพร่องของตนเองและผู้อื่น
"โพธิจิต" ทำให้เราเจ็บปวดแทนผู้อื่นได้โดยไม่หวังผลตอบแทน
"โพธิจิต" ทำให้เราให้ทานได้แม้ตนเองไม่มีจะกิน
"โพธิจิต" ทำให้เรากล้าเผชิญหน้าและเอาธุระกับความทุกข์อันมีอยู่ไม่รู้จบทั่วสังสารวัฏ
"โพธิจิต" ทำให้เราบำเพ็ญทศบารมี+บารมีพระโพธิสัตว์อันมีมากมายได้อย่างไม่รู้เบื่อ

สำหรับพระโพธิสัตว์ที่บำเพ็ญบารมีจนมี "โพธิจิต" สะสมอยู่พอสมควรนั้น ถึงแม้ท่านจะวางมือจากทุกอย่างรวมทั้ง "โพธิจิต" ไปแล้วก็ตาม แต่ "โพธิจิต"ที่มีอยู่เดิมนั้นจัดเป็นวิบากชนิดหนึ่ง ถึงวางอย่างไรมันก็ไม่สลายหายไปง่ายๆ ท่านจึงมีวิบากทำประโยชน์เพื่อสรรพสัตว์อยู่ตามธรรมชาติแม้ว่าไม่ได้เป็นพุทธภูมิแล้ว...จนกว่าจะใช้วิบากของโพธิจิตจนหมดไป

ผู้น้อยเข้าใจว่า ชาติสุดท้ายที่พระโพธิสัตว์จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าและนิพพานไปในชาติเดียวกันนั้น ท่านเองก็คงสละอุปทานที่เกาะ "โพธิจิต" ออกไปเช่นกัน แต่เนื่องจากท่านมี "โพธิจิตแห่งพระพุทธเจ้า" เต็มครบถ้วนแล้วท่านจึงสามารถโปรดสัตว์ในฐานะพระพุทธเจ้าต่อไปได้จนกว่าวิบาก "โพธิจิตแห่งพระพุทธเจ้า" จะหมดไป

หากผู้น้อยจำไม่ผิดในคัมภีร์ฝ่ายมหายานมีระบุไว้ว่า พระพุทธเจ้าได้ถามพระอริยะพระองค์หนึ่ง (ท่านวิมลเกียรติหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ)ใจความประมาณว่า ตถาคตได้เทศนาโปรดผู้คนมากมาย แค่ความจริงแล้วตถาคตหาได้พูดสิ่งได้ไม่ ความข้อนี้ท่านเห็นเป็นอย่างไร...ทำนองนี้ ตนเองเข้าใจว่าว่าสิ่งที่เทศนาโปรดผู้คนมากมายนั้นคือ "โพธิจิตแห่งพระพุทธเจ้า" ที่ตถาคตเองก็ไม่ได้เอาธุระด้วยแล้ว ในความหมายนี้จึงกล่าวได้ว่า ตถาคตหาได้พูดสิ่งใดไม่

หากข้อความนี้ผิดพลาดประการใดผู้น้อยยินดีรับวิบากด้วยตนเองตามกฎแห่งกรรม หากข้อความนี้เป็นประโยชน์แก่ท่านทั้งหลายอยู่บ้าง ผู้น้อยขอถวายบุญกุศลและอานิสงค์ทั้งปวงแด่ตถาคตเจ้าทั้งตรีกายตรีกาลเพื่อให้ปณิธานทุกข้อของตถาคตทุกพระองค์ได้สำเร็จโดยครบถ้วนในกาลอันสมควรเทอญ สาธุ อนุโมทนามิ

 

ถ้ามีในตนคำว่าลาไม่มีหรอกครับ

มันเหมือนคนที่เข้าไปสอบนายร้อยผ่านแล้ว
กับคนที่อยากจะเป็นนายร้อย แต่ัยังไม่ได้ไปสอบ ยังไม่ผ่าน ยังไม่ได้เรียนอะไรเลย จะใช้คำว่าลาไม่ถูกต้องหรอกครับ

 

แล้วจะลาไปไหนหรอครับ