มีใครเคยมีอาการเหมือนฟ้าแล็บในหัวมั้ยคะ

โยมติ่งส้มไม่เข้าใจตรงไหนเหรอ/ถ้าไม่เข้าใจก็เข้ามาถามสิโยม

 

คราวต่อไปถ้านั่งคุยกับแม่อีก/ก็เข้ามาถามตอนนั้นเลย/ให้แม่เป็นคนเล่าสภาวะที่แม่ประสบอยู่แล้วโยมก็พิมพ์เข้ามาถาม/เอาทีละประเด็น/เดี๋ยวจะมีคนเข้ามาตอบแม่โยมเอง/ในขณะปัจจุบันนั้นแหละ/คุยกับเจ้าตัวมันถึงจะเข้าใจและอธิบายจบในคราวเดียว

 

จริงค่ะ แนนเองก็อธิบายแทนไม่ถูก เลยอาจจะสื่อสารไม่ถูกต้องค่ะ

 

เอาเท่านี้ละ/อาตมาแดนซ์ซิ่งต่อละ

 

หลวงพี่ต้องแซวให้มารับยาจากติ่งส้มเป็นติ่งระเบิดเลย55

 

เจริญพร

 

ฝากติดตามโยมเล่าปี่เล่าปังลามปามด้วยละกัน/รายนั้นศาสดาประจำเว็บบอร์ด

 

เมื่อปฏิบัติจิต หรือ ฝึกการดูจิต ได้ถึงขั้นหนึ่ง
ก็คือ ถึงขั้น จิตเป็นกลาง อยู่อย่างนั้น ไม่ไปไหน
ก็แสดงว่า ได้ติดแหง๊กในการปฏิบัติ ไปต่อไม่ได้
ท่านจะต้อง พิจารณาพระไตรลักษณะ สามอย่าง เพิ่มเข้ามา
ในจิตที่ว่างเปล่า พร้อมที่จะปล่อยวางนั้นทันที
ก็คือ ให้พิจารณาเพิ่มว่า
ทุกอย่างไม่เที่ยง
ทุกคนมีแต่ทุกข์
ทุกสิ่งไม่มีจริง
สามอย่างนี้ จึงจะทำให้ ละสังโยชน์ ได้

โดยให้พิจารณาดูว่า สังโยชน์ทั้งสิบอย่าง ของเรานั้น
เราติดในข้อไหน เราก็พิจารณาข้อนั้น
แล้วภาวนาว่า สิ่งนี้ไม่เที่ยง หรือ สิ่งนี้เป็นทุกข์
หรือ สิ่งนี้ไม่มีจริง แต่ให้เลือกเพียงข้อเดียว
ก็เพียงพอที่จะค่อยๆ ตัดสังโยชน์ ได้

ว่าโดยหลักแล้ว การตัดสังโยชน์ ก็คือ
การค่อยๆ ตัดกิเลสตัวนั้น นั่นเอง
ไม่ใช่การตัดทีเดียว ขาดปั๊ด ทันทีเลย
จะต้องค่อยๆตัด ค่อยๆทำ วันละนิดวันละหน่อย
ด้วยความ เพียรพยายามอย่างมาก

 

เป็นทางออกที่เห็นชัดเจนอีกอันนึงค่ะ แนนจะเอาข้อความนี้ให้แม่อ่านค่ะ

ขอบคุณที่ชี้ทางให้ค่ะ

 

การฝึกปฏิบัติของแม่คุณ นั้น ถูกต้องตรงทางดีแล้ว
แต่เป็น ตัวคุณเอง ที่ไปเข้าใจผิดว่า
การตัดกิเลสจะต้องทำในขณะที่เข้าญาน
การตัดกิเลสนั้น จะต้องทำในขณะที่เราปฏิบัติ
กิจวัตรประจำวัน นั่นเอง พูดง่ายๆ ก็คือ
ในขณะที่ เข้าญาน เราจะไม่มีกิเลสอะไรเลย
มีก็น้อยมากๆ จับอารมณ์จิตแทบจะไม่ได้
แต่ตรงกันข้าม ในขณะที่เราทำงานปกติของเรา
กิเลส หรือ อารมณ์ของเรา จะเกิดขึ้นมามากที่สุด
ถ้าจับกิเลสตอนนี้ ก็จะมีให้จับโดยไม่สิ้นสุด

ซึ่งถ้าเป็นนักปฏิบัติสายดูจิต ของ หลวงพ่อพุธ
จะสามารถปฏิบัติจนถึง ขั้นวางจิตให้เป็นตัวรู้ ได้ไม่ยาก
ซึ่งเป็นการปฏิบัติของ พระอนาคามี นั่นเอง
ซึ่งตัวรู้ตัวนี้ พูดง่ายๆ ก็คือ กิเลสของพระนาคามี นั่นเอง
ซึ่งเป็น กิเลสชั้นละเอียด เป็น ชั้นที่เบาบางขึ้นมาอีก
แต่ก็ยังสามารถเห็นได้ เมื่อปฏิบัติมาถึงขั้นหนึ่ง
ถ้าไม่มีอาจารย์ดี หรือ อาจารย์ที่เป็น พระอรหันต์
จะสอนสั่งกันไม่ได้ เพราะ ชั้นมันสูงเกินไป

วิธีฝึกละสังโยชน์ตัวนี้ ก็เหมือนเช่นตัวอื่น
แต่ควรจะเน้นไปที่ การภาวนาว่า สรรพสิ่งล้วนไม่มีจริง
ฝึกภาวนาไปเรื่อยๆ ในขณะที่มันเกิดใน ชีวิตประจำวัน
ไม่ใช่ ภาวนาในขณะเข้าญาน ซึ่งไม่ถูกต้อง

 

ที่แม่ท่านเลิกปฏิบัติการดูกาย
ก็เพราะว่า ติดแหง๊ก ไปต่อไม่ได้ ใช่ใหม

 

5555555(ตอบยืดยาวแต่ได้แก่นแค่หน่อยเดียว/เดี๋ยวถอดยศจากนายดาบซะเลยเนี้ย)

 

หากแม่คุณ จะกลับไปเริ่ม ฝึกดูกาย ใหม่
แนะนำให้ฝึก มองอสุภะ หรือ ความไม่น่ามอง จะดีครับ
แต่จะบรรลุธรรม ได้เป็น พระโสดาบัน แค่นั้น
แต่ถ้าหากจะฝึกดูจิต ของ พระอาจารย์คึกฤทธิ์ ของ วัดนาป่าพง
ก็อาจจะบรรลุธรรมได้ถึง พระอนาคามี ก็เป็นได้

 

แม่ตอบว่าใช่ค่ะ แม่บอกว่าไปกำหนดกายเคลื่อนไหวมันไม่ยอมทำ พาทำใจนึกคิดมันก็ไม่ทำตาม มันไม่เอาเลยค่ะ ไม่ทำ มันเฉยๆ

แต่ก่อนแม่สนุกกับการกำหนดรู้กาย รู้จิต ตลอดเวลาอยู่เป็นปีๆค่ะ ตลอดจนมันเกิดภาวะธรรมต่างๆ สุดท้ายมันมาหยุดที่เฉยๆ ไปเลยดื้อๆค่ะ ไปต่อไม่ได้

 

พระที่สอน การดูจิต ครับ

 

กะสนุกอยู่นะดูอวัยวะตัวเองทำงาน
รักษาเองไม่ต้องเสียตังค่าหมอด้วย
ประหยัด

 

กายนอกภายใน

 

การฝึก ดูกาย จะง่ายกว่า การดูทุกข์ หรือ ดูจิต หรือ ดูธรรม
แต่อาจจะไม่ถูกจริตของ ผู้ฝึก
โดยเฉพาะการฝึกดูกาย จะต้องเป็น พระ เถร เณร ชี ในวัด
คนนอกวัดจะฝึกยากอยู่ เพราะจะต้อง เพ่งอสุภะ ควบคู่ไปด้วย
จะต้องฝึกดู กายเน่าๆ กายเหม็นๆ กายธาตุสี่
ลองให้แม่นึกถึง ความตาย ดูครับ
ดูว่าจะทำได้ใหม