มีข้อความ

แถลงการณ์จาก คุณลิงติดตังค์ คนสวย

เอ่อ....เพื่อป้องกันไม่ให้
ผู้ชายชื่อ ว. ทั้งโลก กัดกันตาย เอ๊ย ทะเลาะกัน
เพื่อแย่งชิงจูบแรกในชีวิตสาว ของอิฉัน จนเกิด กลียุค
ขอประกาศว่า


2 ว. ที่ อิฉัน อยากจูบด้วยมากที่สุด คือ

ว1
วี... วีรภาพ








ส่วน ว2 เก๊าะ วอนบิน นะจ๊ะ


<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><IMG alt='( วอน บิน )' hspace=3 src="http://star.sanook.com/story_picture/m/10655_002.jpg" vspace=3 border=0></TD></TR></TBODY></TABLE>




ส่วน ว12 หมดสิทธิ เว๊ย
มีเมียแล้ว เด๋ว ศีล ข้อ 3 อิฉันจะถลอก หุหุ

 

คุณป้าบัวเหล่าที่ห้าเอ้ย...ครับ ศีลขาดไม่ขาดมันก็อยู่กับตัวป้านั่นแหละ ป้าว่ามันไม่ขาดเพราะว่าป้าเข้าใจว่า ที่ทำลงไปทุกอย่างนั้นไม่ผิดศีล มันก็ตามนั้นมันเรื่องของป้า มันไม่ใช่เรื่องของความเป็นจริงครับ ไม่ว่าจะกำตังค์ หรือติดตังค์ หรือกำกะปิ ผมก็คงไม่กล่าวอะไรมากไปกว่าสังเวชแทนครูบาอาจารย์ของคุณป้าเท่านั้น ถ้ามีก็คงตามนั้น ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์ก็คงสังเวชตัวท่านนั่นแหละครับ แต่ก็ดีเพราะว่ากระทู้ของคุณพี่รสมน จะได้ดูมีชีวิตชีวาหน่อย เพราะพออ่านเรื่อง นี้แล้วย้อนไปอ่านเรื่องของพี่รสมนเขาจะได้ ดูมีความเกี่ยวเนื่องกันหน่อย เพราะว่าเรื่องบางเรื่องมันเน่ามันเสียไปแล้ว อย่างเช่นบัวเหล่าที่ห้านั้นแหละในความหมายของผม เพราะในเมื่อ บัวเหล่าที่หนึ่ง เขารับและพ้นไปแล้ว บัวเหล่าที่สองก็กำลังจะพ้นไป บัวเหล่าที่สามต้องพยายาม บัวเหล่าที่สี่ก็เป็นอาหารกิเลสไป ส่วนบัวเหล่าที่ห้าก็คงยังไม่มีใครได้ทำอะไรมันก็เน่าไปของมันเอง นี้เรียกว่า เน่าในครับ ส่วนเรื่องศีลจะห้า แปด สิบ หรืออะไรก็ตาม สักว่าถือแต่ไม่รู้ว่าอะไรเป็นข้อจำกัดจะเออๆเอาเองเหมือนกับการปฏิบัติหรือตีความธรรมนั้นมันก็ย่อมทำได้อย่างแน่นอน แต่ผลสุดท้ายผลต่างๆมันก็เกิดกับตัวคุณป้าเองนั่นแหละครับ ผมก็คงกล่าวเท่านี้ไม่ว่าจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจมันก็คือตัวของป้าเอง คนอื่นเขาไม่มีวันรู้วันเข้าใจแทนได้หรอกครับ
ปล หวังว่ารูปโฉมของคุณป้าคงไม่น่าจะดูคล้ายลิงตัวนั้นนะครับ อย่างไรก็ตาม จะเป็นอะไรนั้นมันก็อยู่ที่ป้ากำหนดนั่นแหละ เหมือนคนเราบอกว่า ฉันไม่เป็นฉันไม่ได้คิดจะเป็นแต่ฉันทำสิ่งนั้นตลอดเสมอมา พูดกล่าวธรรมะ มากมาย แต่สุดท้ายคนที่เน่าที่สุดคือตัวเราเองแล้ว นี่แหละเรื่องน่าเศร้าที่สุดของชีวิตเลยละครับ ผมก็ได้แต่ปรุงไปว่าไม่ว่าใครที่ศึกษาใฝ่ธรรมทุกคนนั้นคงไม่มีใครถึงขั้นนั้นหรอกจริงไหมครับ ไม่งั้นเสียชาติเกิดแย่เลย แค่นี้แหละครับ ปล เสียยาวเลย
ถ้ามีกติกากับตนเองแล้วกติกาอื่นจะสำคัญยังไงเล่าครับ เราซื่อตรงต่อตัวเราเองก็พอว่าเรากำลังทำกำลังพูดถึงเรื่องอะไร การนำเอาธรรมะมาแก้ไขดัดแปลง แปรเปลี่ยนไปตามตัวตนของเรานั้น หากบีบคั้นออกมาจากใจที่เป็นธรรมมันก็ย่อมเป็นข้อความไม่สับสนวุ่นวาย ตรงไปตรงมา แต่หากบีบคั้นออกมาจากใจที่มีแต่ความมัวหมองในจิตใจ มันก็ย่อมมีแต่ความวุ่นวายเป็นธรรมดา จริงไม่จริงก็ดูเอาเองเพราะคนเรามีใจหรือจิตไม่เหมือนกันหมายถึงองค์ประกอบของการปรุงแต่งนะครับ
ก็ดูเอาว่า ที่ดูนั้นแน่รึเปล่าว่าเรากำลังดูเขาอยู่ ไม่ใช่เขาดูเราและชักจูงเราไปในทางต่างๆที่เขาต้องการ
ตามนั้นแหละครับ ป้าบัวเหล่าที่ห้า
อนุโมทนาครับ

 

กติกู เอ๊ย กติกา แล สัจจะลูกผู้หญิง ของลิงติดตังค์อย่างอิฉัน !

กติกู เอ๊ย กติกา แล สัจจะลูกผู้หญิง ของลิงติดตังค์อย่างอิฉัน !





1. ตัวกู ถูก เสมอ

2. ตัวกู ถูก ที่ซู๊ดดดดด

3. หากใครมีอารายข้องใจ
โปรดย้อนกลับไปอ่าน กฏข้อที่ 1 และ 2


เอาละ ต่อไป คือ

สัจจะลูกผู้หญิง ของลิงติดตังค์อย่างอิฉัน !

โพสนี้ จะเป็น การโพสครั้งสุดท้าย ( ในกาทู้นี้ ) ของอิฉัน

ถ้าอยากเล่นเหมือนเด็กที่ใช้วาทะกันไปมา
ก็ก็ตั้งกาทู้จุดธูปเรียกใหม่นะค้า

แต่อิฉันคงพอแล้ว

เพราะขี้เกียจ เอ๊ย เข้าใจว่า
คนเราตอนเอ๊าะ ๆ มันก็เป็นแบบนั้นแหละ
ขืนอิฉันมัวมาคบเด็กสร้างบ้าน
ตะบี้ตะบันเล่นสงครามน้ำลายกะคุณ
อิฉันคงเป็นขี้กลากตายพอดี

ที่สำคัญ มันทำให้อิฉันติดเนต
จนการปฏิบัติไม่ก้าวหน้า เลยพับผ่า
มัวอู้ ไม่ได้ เดินจงกรมและนั่งมาธิ มาหลายวันแล้ว เฮ้อ


อ่ะ อันนี้แถมให้อ่าน
เห็น ถามไถ่ถึงครูบาอาจานของอิฉันนักนิ
อ่านซะจะได้รู้ว่า บัวเหล่าที่ 5 น่ะ
เค้าบริหารเสน่ห์ ใส่ คูบาอาจาน ยังไง อิอิ

http://board.212cafe.com/view.php?user=kitisako&id=180

 

มันก็ยังธรรมดาอยู่ดีนั้นแหละครับ คุณป้าบัวเน่าที่ห้า ฮาดีชื่อนี้

ไม่งั้นเขาจะเรียกว่าผีตายโหงเหรอ นั่นเพราะไม่รู้ตัวไง ต่อให้ใช้วาทะยังไงมันก็จบลงที่ความสับสนวุ่นวายในตัวเองอยู่ดีนั่นแหละ บัวเหล่าที่ห้าผมขอเรียกว่า บัวเน่านะครับ หวังว่าคงคนเราเมื่อไม่รู้ว่าเน่าแล้ว ตายแล้วก้อเรียกว่าหลงอยู่ดีผมไม่โทษใครหรอกครับ แต่ก็สังเวชอยู่ดี ที่ต้องมาต่อความไปแบบไม่ได้อะไรเลย แต่ก็นั่นหละนะ ความไม่เข้าใจยังไงก็คือความไม่เข้าใจ ปลาเน่าเมื่ออยู่ร่วมกันก็มีแต่เน่าเหม็นตามกันไปเป็นเรื่องธรรมดา แต่จะไม่ธรรมดาก็ต่อเมื่อ มันเองก็ไม่รู้ตัว ตั้งแต่ตัวแรกยันตัวสุดท้าย จึงเป็นว่า คอนเวอร์ด กันดีกว่านะครับ เข้าใจตัวเองให้มันจริงเสียก่อนจะมารู้มาเห็นใจของคนอื่นไม่งั้นมันจะกลายเป็นความวัวยังไม่หายความควายก็เข้าแทรกนะครับ อาจจะกล่าวแรงไปบ้างแต่ใจก็คิดว่าหวังดีนะครับ อายุก็มากแล้วไม่ใช่เหรอครับลองใคร่ครวญดูหาก ดีแล้วก็แล้วไปครับ หากว่าเน่าแล้วรู้แล้วก็...ตามแต่ท่านจะแก้ไขด้วยตัวท่านเองครับ จิตเมื่อตกต่ำลงก้อเป็นเพราะตนโทษใครเล่า หากดีจริงก็คงไม่มีข้อติฉินนินทาอย่างแน่นอนจริงไหม หัดทำใจกับเรื่องพื้นฐานเหล่านี้ก่อน ก่อนที่จะคิดไปปฏิรูปพระสัทธรรมให้ผู้อื่นได้เห็น เพราะคนทั้งหลายเมื่อเห็นย่อมมีความคิดการปรุงแต่งแตกต่างกัน เห็นดีก็ดีไปแต่เห็นชั่วนี่ค่อนข้างแย่ครับ
อนุโมทนาครับ

 

แต่ผมคงพอแล้ว
แต่ผมคงพอแล้ว
แต่ผมคงพอแล้ว
แต่ผมคงพอแล้ว

อนุโมทนาครับ<!-- google_ad_section_end -->

จิงจิงนะขอรับ

 

เข้าใจครับพี่ขวัญแต่พอของผมคือ ไม่มีการนำความคิดของตนมาใช้ปฏิรูปธรรมอันเป็น ธรรมที่ใช้นำทางให้มนุษย์ผู้เขลานั้นอีกต่อไป ไม่คิดปรุงแต่งเข้าข้างตัวเองว่าเป็นผู้รู้ ในพระสัทธรรม และไม่คิดปรุงแต่งไปว่า ใครจะเป็นอย่างไร แต่ก็อย่างที่พี่ขวัญเข้าใจแหละครับ ว่าทุกๆวันนี้ ถ้าเกี่ยวกับพระธรรมคำสอนแห่งพระศาสดา อันมีเหตุปัจจัยเป็นที่ตั้ง มีเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย เป็นที่สุดแห่งธรรมะทั้งหลาย และหากว่ามองแล้วเป็นการเล่นเกมส์กันหรืออย่างไรก็ตาม ตามแต่จะคิดปรุงแต่งได้ก็สุดแล้วแต่ ก็เพียงอย่างชี้ให้เห็นว่า หากไม่มีใครพูดอะไรเลยและปล่อยให้มันเป็นไป อย่างที่เขาเรียกกันว่า ตามยถากรรม ทั้งที่ทุกคนก็มองเห็นได้เข้าใจได้ และสิ่งทั้งหลายนั้นเป็นเรื่องแห่งจิตวิญญาณ ความเชื่อมั่น และศรัทธา ถ้าทุกคนมองเห็นเป็นเพียงเรื่องสนุก น่าหัวเราะ น่าขบขัน เหมือนกับโลกสมัยใหม่ที่ทำกัน มันอาจส่งผลให้ความเคารพความเชื่อมั่นในพระธรรมคำสั่งสอนของใครหลายคนต้องสั่นคลอนลงไป และถ้าหากไม่รักษาเสียแต่ปัจจุบันนี้ เมื่ออนาคตมาถึงก็จะไม่มีใครรักษาและเห็นคุณค่าอันแท้จริงของพระสัทธรรม คือ เห็นแต่เป็นเพียงตัวหนังสือเอาไว้ประดับสมองเท่านั้น ไว้ใช้พูดคุยตามยุคตามกระแสเท่านั้น ตัวพี่และท่านทั้งหลายอยากให้เป็นเช่นนั้นหรือ
และผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพี่ก็น่าจะเข้าใจความหมายแห่งพระอรรถกถาจารย์ในเรื่อง อายุพระศาสนานั้น ท่านกล่าวไว้เพื่อประการใด หากความจริงแล้วหาใช่สิ่งที่ปุถุชนคิดเลยแม้สักนิดเดียว หวังว่าพี่คงเข้าใจจริงๆกับเรื่องนี้ครับ เพราะถ้าถามมาผมก็จะไม่ตอบในเรื่องนี้ เพราะยังไงๆพี่ก็ต้องรู้อยู่ดีครับ
อนุโมทนาครับ ในความหวังดีครับ

 

เหอ เหอ

ไม่มีไรจะพูดแระ สุดแท้แต่ลิงมันละกันนะ มีของนอกมาฝาก จากประเทศจีน

<TABLE class=tablebg cellSpacing=1 width="100%"><TBODY><TR></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>


ลานธรรมจักร • แสดงกระทู้ - คำคมของคนจีน(ค่อยๆอานไป)

สัจจะของลูกพูหญิง กะสัจจะลูกพูชาย เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ซำเหมอ
พี่ขวัญแทงหวยฝั่งลูกพูหญิงไว้ ไม่ได้ลำเอียง แค่สีปีชี่เดียวกัน เหอๆ
จะทำไรก็ตามสบายนะ ยังไง ตัวกู ก็ถูกเสมอ อยู่แร้น...
อีน้องโมมันก็เป็น มันก็เลยไม่ว่าใครเพราะว่าไปก็เข้าตัวทุกดอก.. <!-- google_ad_section_end -->

 

เข้าใจว่าเป็นความสุขที่เกิดขึ้นของแต่ละคน ย่อมไม่เหมือนกัน เพราะความสุขที่เกิดจากการได้รู้ กับความสุขที่เกิดจากความเข้าใจ ก็ย่อมแตกต่างกัน ผมก็ไม่ได้คิดว่าใครจะผิดหรือใครจะถูก เพราะผิดกับถูกนั้นมันบอกด้วยคนอื่นไม่ได้หรอกครับ ตามโลโก้ ของท่านเปลือกไม้นั่นแหละครับโอวาทธรรม "ใครจะว่าเราดีเราชั่วนั้น ไม่ใช่อยู่ที่คนพูด แต่อยู่ที่การกระทำของเราต่างหาก
ถ้าหากเขาว่าเราดี แต่เราไม่ดีจริง ก็ไม่มีความหมาย" เขมโกวาท<!-- google_ad_section_end --> ในทางกลับกันถ้าหากเขาว่าเราไม่ดี แต่เราดีจริง ก็ไม่มีความหมายเช่นกันจริงไหมครับ คงจำได้นะครับ สัญญาเล็กน้อยแค่นี้ สัจจะ ในสิ่งดีงาม กับสัจจะในความยึดมั่นถือมั่น อันนี้มันเป็นคนละเรื่องกัน วันนี้ไม่เห็นโทษวันหน้าก็ต้องเห็นอยู่ดี พูดไปพูดมาก็หาว่าอยากเอาชนะอีกนั่นแหละ หากเห็นว่าเป็นอย่างนั้นก็ตามใจนะครับ แต่ก็หวังว่าอย่างน้อยก็คงมีประโยชน์กับพี่ขวัญบ้างไม่มากก็น้อยครับ แต่อาจเป็นโทษสำหรับผม ผมก็น้อมรับมันด้วยดุษฎีครับ
ขอบพระคุณที่ช่วยชี้แนะครับพี่ขวัญ