"ภาวนา เพื่อสละทุกสิ่ง" (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

<a href="http://picture.in.th/id/722d12a101c19d3f00ab722ad2102e0a" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/v/2013/ia/160720025753.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>

ถ้าเรารู้จัก ' รู้ ' จริงๆ
เราจะไม่สงสัยอะไรมากเลย
ในการภาวนา จะไม่ไปติดข้อง
อยู่ในการปฏิบัติถูกหรือผิด
หรือปฏิบัติเพื่อเอาอะไรเป็นอะไร

ความรู้สึกต่างๆ ที่ผ่านมา
เป็นเพียงแค่สิ่งที่ถูกจิตรู้
แล้วมันก็ไม่ใช่จิต ไม่ใช่เรา
มันต้องแปรเปลี่ยนไป
มีอยู่แค่ว่าเกิด-ดับ อยู่แค่นั้น
สงสัยเกิดดับ ถูกผิดเกิดดับ
เป็นอะไรเกิดดับ เห็นรู้บ่อยๆ เข้า
ถึงจุดหนึ่งจิตจะพัฒนา ไปสู่ ' สักว่ารู้ ' เอง​

 

<a href="http://picture.in.th/id/795dc2a58dfee620e714153cfff7a664" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/v/2013/ix/160720030422.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>​

 

<a href="http://picture.in.th/id/2cef7c9fa265d7428f63137cc6aaaa1c" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/v/2013/ig/160720030639.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>

ความคิดที่จะปล่อยวางในอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ
เป็นเพียงแค่การไม่ยอมรับความจริงในสิ่งที่เกิดขึ้นมา
มีความไม่ชอบใจแฝงอยู่ ถูกวิภาวตัณหาชักนำ
ไม่อยากเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ถ้าเพียงแค่ยอมรับอารมณ์นั้นๆ
มองเห็นด้วยความเป็นตัวทุกข์
รู้เท่าความยินดี ยินร้าย
ตัณหาเป็นอันดับลงทันที...
เมื่อนั้นอารมณ์นั้นก็เป็นอันละ
จากการไปหมายไว้ยึดไว้
เหตุหมดมันก็ดับไปเอง
ไม่จำเป็นต้องคิดปล่อยวางอะไร​

 

<a href="http://picture.in.th/id/f0bd841a7cb1d6d0bbeb0b8deb1f9905" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/v/2013/id/160720031131.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>

ไม่ต้องมีความรู้มากๆ เข้าใจศาสตร์ตะวันตก
หรือตีความคิดแยกแยะธรรมะได้ลึกซึ้ง
เอาแค่เรื่องพื้นๆธรรมดาๆ ก็พอ คือ

สำนึกผิดชอบชั่วดี
รู้ในสิ่งอันควรไม่ควร
มีสติ ปัญญา ไตร่ตรองได้ถึงดีชั่ว
มีความอ่อนน้อมถ่อมตน
เคารพในสิ่งอันควรเคารพ

เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว ในการดำเนินไปบนทางแห่งมรรคา
เป็นจิตที่สามารถจะพัฒนาได้จนไปสู่ความเป็นอริยชน

หลวงพ่อชาเคยกล่าวไว้ประมาณว่า

"อย่าเป็นเหมือน นกแร้งที่บินสูง แต่เวลากินลงมากินซากเน่า


พระเจษฎา คุตฺตจิตฺโต​

 

<a href="http://picture.in.th/id/db4fa1d254468a83167c61d8628de75f" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/v/2013/ie/160729015318.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>

"ความรู้ตามสัญญา รู้ตามเขาเล่า รู้ตามหนังสือเป็นความรู้หลอก ไม่ใช่เป็นความรู้ตัวจริง เปรียบเหมือนกับ เงา

ของตัวรู้ ตัวรู้จริง คือความรู้ที่เกิดขึ้นในตนเองเป็น ปัจจัตตัง รู้เฉพาะตัว เป็นความรู้ที่สอนกันไม่ได้ บอกกัน

ไม่ได้ ต้องทำขึ้นเองในตน จึงจะรู้ว่าสิ่งใดไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา สิ่งใดเป็นสุข สิ่งใดเป็นของเที่ยง และสิ่ง

ใดเป็นอัตตา ตัวจริงของธรรมะเป็น ธรรมฐีติ ตั้งอยู่คงที่ไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนอาการ และลักษณะของมันเป็นเพียง

ตัว เงา หรือตัวหลอก เท่านั้น การปฏิบัติรรมคือต้องการรู้ตัวจริง ถ้าใครทำไม่จริงก็จะพบแต่ เงา ของธรรมะ ฉะนั้น

จึงควรปฏิบัติเพื่อให้เกิดความ รู้จรึง ขึ้นในตนของตนเอง"


ท่านพ่อลี ธมฺมธโร