พระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี(ธนปาล)พระพุทธเจ้าในอนาคต

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 3 การกระทำของพญาช้างนาฬาคิรีต่อพระพุทธองค์กระทบสิ่งใด


........................นครราชคฤห์...ขณะยามเช้าศรัทธาของผู้คนจำนวนมาก......ที่มี

ความเคารพศรัทธาต่อพระพุทธโคดมพุทธเจ้าและพระสาวก........มีศรัทธาที่จะตัก

บาตรถวายทานแด่พระพุทธองค์และพระสาวก.....ได้ตั้งใจถวายทานโดยเตรียมภัตตาหาร

ไว้พร้อมสรรพบนถนนเส้นทางบิณฑบาตรของ............พระพุทธองค์และพระสาวก

........................และขณะที่พระพุทธองค์และพระสาวก...เสด็จมาเพื่อบิณฑบาต

ตามเส้นทางดังกล่าว...........ด้วยความมุ่งหมายที่จะรับบาตรสงเคราะห์แก่ผู้มีจิตศรัทธา

เลื่อมใส.....และนำภัตตาหารนั้น..........ไปบริโภคเพื่อยังประโยชน์แก่ร่างกาย

........................(1)เมื่อกล่าวถึงตอนนี้พิจารณาเป็นลำดับจะพบว่า...พระพุทธองค์

และพระสาวก..คือ..1.ผู้ที่ห่มคลุมร่างกายด้วยผ้ากาสาวพัสตร์...2.อยู่ในภาวะของนักบวช

ผู้ทรงศีลอันบริสุทธิ์...3.อยู่ในกาลของการบิณฑบาตขอรับอาหารเพื่อเลี้ยงชีพ

........................(2)เมื่อกล่าวถึงผู้คนจำนวนมากที่เคารพศรัทธาและตั้งใจที่จะถวาย

ทานแด่พระพุทธองค์และพระสาวก..โดยเตรียมภัตตาหารมาถวายทานบิณฑบาต...ย่อม

หวังความสำเร็จในการตักบาตร..........ถวายภัตตาหารเป็นทานนั้น....ซึ่งผลบุญของการ

ตักบาตรถวายทาน............ย่อมยังประโยขน์ให้เกิดบุญกุศลส่งผลให้ในชาติภพต่อ ๆ มา

ไม่อดอยาก........เกิดมาชาติใด.....ก็มีอาหารให้บริโภคอย่างบริบูรณ์ไปตลอด......

 

........................ในขณะนั้นพญาช้างนาฬาคิรีกำลังตกมันเมามายบ้าคลั่งอาละวาด

ไปทั่วไปตามเส้นทางในเมือง.......และเมื่อมาถึงเส้นทางบิณฑบาต....ได้วิ่งกระโจนเข้า

ใส่.....ผู้คนจำนวนมากที่กำลังเตรียมภัตตาหารไว้รอ.............เพื่อจะใส่บาตรถวาย

ทานพระพุทธองค์และพระสาวก

.........................ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องทิ้งภัตตาหารที่เตรียมไว้ใส่บาตร....และ

วิ่งหนีพญาช้างนาฬาคิรีเพื่อเอาตัวรอด....จนกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศละทาง

.........................และเมื่อเข้าสู่เส้นทาง......ที่พระพุทธองค์และพระสาวกเดิน

บิณฑบาต......ได้พบเห็นพระพุทธองค์เดินนำหน้าและพระสาวกเดินตาม.........ก็วิ่ง

กระโจนเข้าหา..........พระพุทธองค์ในทันที

..........................การกระทำของพญาช้างนาฬาคิรีในขณะนี้จะเห็นว่า..ท่านทำกรรม

กระทบต่อ........1.ผู้คนจำนวนที่มีจิตศรัทธาเพื่อถวายทานตักบาตร..อันเป็นทานที่ยิ่ง

ใหญ่ที่พวกเขาจะกระทำต่อพระพุทธองค์และพระสาวก.....และทำให้พระพุทธองค์และพระ

สาวกไม่ได้รับภัตตาหารหรือทานในขณะนั้นเลย.......ผลกรรมนี้ย่อมทำให้ท่านเกิดมาชาติ

ใดย่อมต้องอดอยาก...........เป็นอยู่อย่างแร้งแค้นในวิถีชีวิต

....................2.การที่ท่านวิ่งไล่จะทำร้ายผู้ห่มผ้ากาสาวพัสตร์....ผ้ากาสาวพัสตร์จึง

ไม่อาจคู่ควรกับท่านได้......เมื่อท่านห่มผ้ากาสาวพัสตร์นี้จะต้องมีเหตุต้องจากผ้านั้นไป

....................3.การที่ท่านไล่จะทำร้ายผู้ทรงศีล.......ยามใดท่านทรงศีลอยู่ก็จะต้อง

ได้รับผลกรรมโดยถูกคนกลั่นแกล้งและทำร้าย....ดังหลักกรรมที่ว่า "ผู้ใดทำกรรมใดไว้

ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น"

.....................ซึ่งที่กล่าวมายังไม่ได้เอ่ยถึงในกรรมส่วนที่กระทำต่อพระพุทธองค์โดย

เฉพาะแต่จะนำมากล่าวในตอนต่อไปครับ.

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 4 บุคคลผู้ที่ทำร้ายพระพุทธโคดมพุทธเจ้าที่ให้ผลกรรมทันที


....................ก่อนที่จะพิจารณาการกระทำของพญาช้างนาฬาคิรีในแง่ที่ละเอียดขึ้น

ไปตามลำดับ.....จะต้องยกเอาผลกรรมของผู้ที่กระทำร้ายพระพุทธองค์มา"ชี้นำทาง"..

การพิจารณากรรมในส่วนของพญาช้างนาฬาคิรีว่า........."มีความหนักเบาเช่นไรในผล

กรรมของท่าน"

....................ในตอนนี้จะยกเอาผู้ที่ทำร้ายพระพุทธองค์ที่ปรากฏ..........ในส่วนที่เป็น

เหตุ..."ทางกาย".. และ ..."วาจา"... ซึ่งทั้งสองอย่างก็มีส่วนของ.."เจตนาทางใจ"...

ร่วมอยู่ด้วย.....อันได้พิจารณาให้เห็นว่า.."เมื่อส่วนทางกายหรือวาจารวมกับทางใจกระทำ

ขึ้นแล้ว..."ย่อมเป็นกรรมที่สมบูรณ์"....และ..จะมาพิจารณาในรายละเอียดของ"กรรม

พญาช้างนาฬาคิรี"..ว่า....."สมบูรณ์ตามฐานของกรรมหรือไม่"

.....................(1) เหตุการณ์แรกนี้เป็นกรณีของ"พระเจ้าสุปปะพุทธะ" ผู้ซึ่งเป็นบิดา

ของ"พระเทวทัตและพระนางพิมพา".......... หรือ......... เรียกภาษาชาวบ้านก็คือ

"พ่อตาเจ้าชายสิทธัตถะ" .......เป็นกรรมเกิดจากการเบียดเบียนพระพุทธเจ้าทางกาย

......................ที่ยกขึ้นมาเป็นเรื่องแรก..เพราะเห็นว่า"พระพุทธองค์ได้พยากรณ์

ความผิดหรือกรรมท่านไว้ด้วย" ดังนี้

.......................หลังจากที่"พระเทวทัต"ถูกธรณีสูบลงนรกอเวจีเพราะจองล้างจอง

ผลาญพระพุทธองค์นั้น พระเจ้าสุปปะพุทธะทรงทราบ...........แทนที่จะสำนึกในบาปบุญ

คุณโทษ...กลับมีจิตโกรธแค้นอาฆาต...ทั้งยังโกรธแค้นเจ้าชายสิทธัตถะหรือพระพุทธองค์

ในกาลต่อมา.....ที่ทอดทิ้งพระนางพิมพาราชธิดาของตนออกผนวช

.......................ท่านจึงนำอำมาตย์ข้าราชบริพารไปนั่งดื่มสุรา"ขวางทางที่พระ

พุทธองค์จะออกโปรดเวไนยสัตว์"........ทำให้ ..."พระพุทธองค์และพระสาวกเสด็จ

ดำเนินไปไม่ได้..เพราะมีทางออกอยู่ทางเดียว...."พระพุทธองค์ถึงกับต้องอดพระ

กระยาหารไป 1 วัน"

.......................เมื่อพระอานนท์ทูลถามถึง"ความผิดหรือกรรมของพระเจ้าสุปปะ

พุทธะที่กระทำเช่นนั้น"จะได้รับ........พระพุทธองค์ซึ่งทรงทราบด้วยญาณจึงตรัสว่า

......."ดูก่อนอานนท์..หลังจากนี้ไปได้เจ็ดวันสุปปะพุทธะจะลงอเวจีตามเทวทัตไป"

ซึ่งเป็นคำพยากรณ์..กรรมหรือความผิดของพระเจ้าสุปปะพุทธะ...

.......................เมื่อพระเจ้าสุปปะพุทธะทราบถึงพุทธดำรัส......จึงขึ้นไปประทับบน

ชั้น 7 ของปราสาท...ทั้งยังให้นายทวารคอยขัดขวางไว้ไม่ให้พระองค์..ออกจากประสาท

ใน 7 วัน

.......................พระเจ้าสุปปะพุทธะประทับอยู่ในปราสาทชั้น 7 จนถึงวันที่ 7 ก็ได้ยิน

เสียงม้าแก้ว ซึ่งเป็นม้าที่ทรงโปรดร้องก้อง....ด้วยความเป็นห่วงม้า.....พระเจ้าสุปปะ

พุทธะจึงวิ่งลงมา......เหล่านายทวารก็คิดว่าครบ 7 วันตามกำหนดแล้ว...จึงไม่มีผู้ใดขัด

ขวางไว้

........................พอพระเจ้าสุปปะพุทธะก้าวพ้นปราสาทเหยียบพระบาทลงบนพื้น

ธรณี.....ธรณีก็แยกเปิดออกสูบพระเจ้าสุปปะพุทธลงสู่ขุมนรกอเวจีทันที.......ตามพระ

พุทธดำรัสที่ทรงรู้ด้วยญาณ

........................พอเห็นแนวทางกับเหตุการณ์แรกที่ยกมาครั้งนี้ไหมครับ...ว่าผู้ที่

กระทำกรรมอันทำร้ายพระพุทธองค์..เป็นกรรมหนักและให้ผลรวดเร็วเพียงใด...ที่ยกมาก็

เพื่อเป็นแนวทางใน......."การพิจารณากรรมของพญาช้างนาฬาคิรี"ต่อไป.............

เพื่อ....."ค้นหาตามรอยภพภูมิของท่าน".........ว่าหลังจากที่"ท่านสิ้นชีวิตในสมัย

พุทธองค์แล้ว...ท่านน่าจะไปอยู่ภพภูมิใด".......ซึ่งพระพุทธองค์และในพระไตรปิฏกก็มิ

ได้แสดงไว้.....จึงต้องหาทางค้นหากันต่อไปครับ.

........................................(ยังมีต่อครับ)........................................

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 4บุคคลผู้ที่ทำร้ายพระพุทธโคดมพุทธเจ้าที่ให้ผลกรรมทันที(ต่อ1)


....................ในเหตุการณ์ตอนนี้..จะกล่าวถึงบุคคลผู้ที่ทำร้ายพระพุทธองค์เกี่ยว

กับ"ทางวาจา" โดยการเบียดเบียนพระพุทธองค์ด้วยคำพูดที่ให้ร้ายพระพุทธองค์ดังนี้

....................(2) เหตุการณ์ที่สองนี้เป็นกรณีของ"นางจิญจมาณวิกา" ซึ่งได้กระทำ

กรรมต่อพระพุทธองค์"ด้วยการใช้วาจาใส่ร้าย" ต่อพระพุทธองค์โดยตรง

.....................ซึ่ง กรณีของนางจิญจมาณวิกา .....ได้มีกล่าวถึงใน"พระชัยมงคล

คาถา(พาหุง)"ไว้ด้วย เรื่องมีอยู่ว่า.....นางจิญจมาณวิกา ....ได้หลงผิดไปรับอาสาพวก

ปริพพาชก....ผู้เชื่อถือศรัทธาในนิกายหนึ่ง..........ซึ่งเกิดความอิจฉาริษยาที่เห็นคนไป

เคารพเชื่อถือ...ในคำสอนของพระพุทธองค์

.....................จึงใช้ให้นางจิญจมาณวิกาให้แกล้งทำอุบาย....โดยทำทีไปหา...พระ

พุทธองค์ให้คนทั่วไปได้เห็น....และต่อมาแกล้งทำเป็นหญิงมีครรภ์........ โดยเอาไม้

กลึงนูนไปผูกรัดไว้ที่หน้าท้องในเสื้อผ้า.....เพื่อให้ดูเหมือน"นางกำลังมีครรภ์"

แล้วได้เดินทางไปหาพระพุทธองค์.......ขณะที่กำลังแสดงธรรมต่อพุทธบริษัท

....................เมื่อไปอยู่ต่อหน้าพระพุทธองค์และพุทธบริษัทนางได้ตะโกนด้วยเสียง

อันดังว่า.."ท่านสมณะโคดม..จะมัวมาเทศน์หน้านวลอยู่ใย...ทำให้ฉันมีครรภ์เช่นนี้..มิ

ดูแล...อย่ามัวเทศน์โปรดสัตว์อยู่เลย...จงไปตัดฟืนไว้ให้ฉันดีกว่า...เมื่อเวลาคลอดลูกจะ

มิลำบาก"

...................พระพุทธองค์ทรงสดับ จึงหยุดเทศนาและตรัสแก่นางจิญจมานวิกาด้วย

ท่าทีสงบว่า..."ดูก่อนภคินี...เรื่องที่เธอกล่าวนั้น ..คนอื่นไม่รู้ด้วยหรอก..จะมีเธอกับ

ตถาคต....เพียงสองคนเท่านั้นที่รู้"

...................เหล่าพุทธบริษัททั้งหลายที่ได้ฟังต่างก็สงสัย"ด้วยพระพุทธองค์ก็มิได้

ปฏิเสธ"

...................ร้อนถึงพระอินทร์ต้องแปลงร่าง.........เป็นหนูไปกัดเชือกที่หน้าท้อง

ของนางจิญจมาณวิกา

...................เมื่อเชือกขาด......ไม้ที่ทำให้ท้องนูนเหมือนคนท้อง.......จึงหลุด

ลง...........ท่ามกลางสายตาพุทธบริษัท......นางตกใจวิ่งหนีไป

...................แต่พอลับตาไป...ธรณีก็แยกสูบเอานางจิญจมาณวิกาลงขุมนรกอเวจี

ทันที.....

....................จะเห็นว่า.."การกระทำที่กระทำต่อพระพุทธองค์ด้วยกายและวาจา"ที่

กล่าวมาในสองเหตุการณ์...จะเห็นว่า..ผู้ที่กระทำทั้งสอง..ทั้งพระเจ้าสุปปะพุทธะ..และ

นางจิญจมาณวิกา..ต่างก็ได้รับผลทันที...และถูกธรณีสูบลงนรกอเวจีทั้งคู่....

....................จึงทำให้เราพอเห็นหลักเกณฑ์เบื้องต้นว่า........เมื่อผู้ใดทำกรรมใน

ลักษณะนี้ต่อพระพุทธองค์......ย่อมน่าจะพบจุดจบเหมือน..."พระเจ้าสุปปะพุทธะ"........

และ..."นางจิญจมาณวิกา"...ครับ.

 

พี่ชาย ผมขอวิเคราะห์ต่อน่ะครับ

คือว่าครูบาขาวปี หากเป็นพญาช้างนาราคิริงจริงๆ บำเพ็ญเพียรเพื่ออนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ ชาติที่ท่านเสวยชาติเป็นครูบาขาวปีนี้ น่าเป็นหนึ่งชาติที่ท่านบำเพ็ญเพียร ขันติบารมี และวิริยะบารมี(อาจจะมีเนกขัมมะบารมีด้วยครับ) เป็นแน่แท้ครับ และด้วยจิตใจเด็ดเดี่ยวแบบพระโพธิสัตว์ท่านจึงแน่วแน่ในวิถีแห่งการฝึกตนและไม่คลายศรัทธา ซึ่งกรรมทั้งหมดเป็นบททดสอบความเป็นพุทธภูมิ และเป็นกรรมที่น่าจะสืบทอดมาหลายกัปป์ ไม่ใช่แค่กับพระพุทธโคดมอย่างเดียวเป็นแน่แท้ แต่กรรมที่ทำกับพระพุทธเจ้าถือเป็นกรรมหนัก และบางทีอาจจะสร้างกรรมหนักไว้ในชาติก่อนหน้าที่ก็เป็นได้ครับ

มาช่วยวิเคราะห์ครับพี่ชาย อิอิอิ

 

..........ผมก็มีความเห็นใกล้เคียงกับ"น้องชาย"ครับ....แต่ต้อง

พิจารณา...ในส่วนที่ท่านกระทำต่อ"พระพุทธองค์"มาวิเคราะห์

รวมด้วยครับ.......

..........เพราะการตามหา"ภพภูมิ"ของท่านในกรณี..สืบหา

ตามกรรม...ว่า"หลังจากเสียชีวิตแล้ว"...ท่านน่าจะไปที่ใดครับ.

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 4บุคคลผู้ที่ทำร้ายพระพุทธโคดมพุทธเจ้าที่ให้ผลกรรมทันที(ต่อ2)


.....................เนื่องจาก"กรรม" เป็นเรื่องของ"อจินไตย" ...ดังนั้น...การขบคิดหา

เหตุผล...เข้าเชื่อมโยง..จึงค่อนข้างหนักเอาการอยู่....

.....................ผมจึงพยายามยกหลักเกณฑ์ในอดีตของผู้ที่กระทำร้ายพระพุทธองค์

เข้ามาเปรียบเทียบหรือเทียบเคียง...ว่า.."มีความหนักเบาเพียงไร"..."มีความช้าหรือรวด

เร็วเพียงใด"...ซึ่งจากสองเหตุการณ์จะเห็นว่า "เป็นกรรมหนักและให้ผลค่อนข้างรวดเร็ว"

.....................ที่นี้มาดูเหตุการณ์ที่ 3 อีกเหตุการณ์หนึ่งอันเป็นเหตุการณ์สุดท้ายที่จะ

จบตอนที่ 4......เป็นเหตุการณ์การกระทำของ"พระเทวทัต"คู่เวรของพระพุทธองค์มา

ตั้งแต่อดีตชาติ........สมัยชาติที่เป็นปฐมเหตุอาฆาตของพระเทวทัต.............อยู่ใน

ชาดก..."เสรีววาณิช".....ซึ่งเหตุการณ์ของเรื่อง........มีอยู่ในกระทู้นี้ในส่วนที่ผมนำเอา

ชาดกมานำเสนอแล้ว...

.....................พ่อค้าใจคตเมื่อทำอะไรไม่ได้ยิ่งแค้นหนักขึ้น...มือทั้งสองกำเม็ดทราย

ชูขึ้น..พร้อมกับกล่าวคำอาฆาตว่า ...."หากจำนวนเม็ดทรายในกำมือนี้คือ "ภพชาติที่เจ้า

และข้าจะต้องเกิดอีก" ..ข้าก็จะขอติดตามจองล้างจองผลาญเจ้าไปจนถึงที่สุด....จนกว่า

จะเข้านิพพานกันไปข้างหนึ่ง"

......................เป็นคำกล่าวของพ่อค้าใจคตหรือพระเทวทัต..กล่าวต่อพ่อค้าใจซื่อ

หรือพระพุทธองค์......

......................ด้วยวาจาดังกล่าว...เมื่อพระพุทธองค์ปรินิพพานไปแล้ว..ตามวาจา

ของพ่อค้าใจคตที่จะตามจองเวร....แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเข้านิพพานกันไปข้างหนึ่ง.........

......................ดังนั้นการจองเวรของท่านจึงสิ้นสุดลงในชาตินั้น....เมื่อท่านถูกธรณี

สูบลงนรกอเวจีไป....โดยน่าจะสิ้นสุดลงในขณะที่..พระเทวทัตได้ให้ศิษย์หามท่านไปเพื่อ

กราบขอขมาอภัยโทษต่อพระพุทธองค์...และก่อนถูกธรณีสูบได้เปล่ง"วาจาขอถวายคางที่

ใกล้จะจมธรณีแด่พระพุทธองค์"....

......................เมื่อพิจารณาถึงภาวะหรืออัตภาพความเป็นอยู่ของ..พระเทวทัตที่เกิด

มา...น่าที่ท่านจะต้องมี....บุญบารมีมากทีเดียว.....แต่ก็มีกรรมที่กระทำต่อพระพุทธองค์

ในสมัยบำเพ็ญบารมีในอดีตชาติอยู่ไม่ใช่น้อย...ท่านตกนรกบ่อยครั้ง

......................ในส่วนของเรื่องราวทางชาดกที่เอ่ยถึง....อดีตชาติของพระเทวทัต

กับพระพุทธองค์...จะเห็นว่า..มีแต่พระเทวทัตทำกรรมชั่วมาตลอด....แล้วก็ตกนรก...ไม่

เห็นมีกรรมใดที่เป็นส่วนดีเลย

......................แต่ก็คงมีชาติที่ พระเทวทัต กับ พระพุทธองค์ ไม่ได้เกิดร่วมชาติกัน...

แล้วพระเทวทัต..ได้บำเพ็ญบุญบารมีในการสร้างความดีอยู่......บุญความดีจึงให้ผล

......................แต่เมื่อใดเกิดร่วมชาติกับพระพุทธองค์สมัยเป็นพระโพธิสัตว์.....พระ

เทวทัต...ต้องสร้างกรรมชั่วขึ้นทันที.....คงจะเป็นแรงอาฆาต..ที่มาจาก"ชาดกปฐมเหตุ"

ที่กล่าวมา......

 

......................ที่กล่าวว่าพระเทวทัต..น่าจะมีบุญบารมีมากทีเดียวก็คือ

......................1.ได้เกิดมาพบพระพุทธเจ้า.

......................2.ได้มีโอกาสบวชและเป็นพระสาวกในสำนักของพระพุทธเจ้า ..

......................3.ได้ปฏิบัติธรรมจนได้ฌาณ 4

......................4.ได้เกิดในราชวงศ์ของกษัตริย์

......................5.มีฐานะมีความมังคั่ง...มีความเป็นอยู่ที่ดี

.......................ฯลฯ........

.......................สิ่งที่กล่าวมา..ย่อมเป็นเรื่องของบุญบารมีนำส่งมาทั้งนั้น จึงสามารถ

สรุปได้ส่วนหนึ่งว่า"พระเทวทัตไม่ได้มีกรรมชั่วที่ส่งผลอย่างเดียว...แต่ยังมีกรรมดีที่ส่งผล

สนองตอบมาด้วย"

.......................เมื่อสมัยที่เกิดเป็น.."ชูชก"...ได้มีบุญส่งผลให้ได้.."ภริยาที่แสนสวย

เป็นหญิงที่มีกริยาวาจาเรียบร้อย..คือ นางอมิตตาดา".

.......................มีเรื่องเล่าจากหลวงพ่อท่านหนึ่ง...ผมก็จำไม่ได้ว่าท่านใด...ได้

กล่าวถึงกรณีบุพเพของ..."เฒ่าชูชก" กับ "นางอมิตตาดา"..ว่าในเรื่องรูปร่างและลักษณะ

ท่าทางไม่คู่ควรกันเลย...เป็นผลกรรมจากอะไร

.......................ท่านเล่าว่า"เนื่องมาจากอดีตชาติของชูชก...ครั้งหนึ่งได้เคยถวาย

ดอกไม้ที่สวยสด..ซึ่งได้ตกแต่งจัดให้เป็นระเบียบเรียบร้อย...ถวายแด่พระ....(ผมก็จำไม่

ได้ว่าเป็นพระพุทธเจ้าในอดีตหรือเปล่า)

.......................ส่วน"นางอมิตตาดาในอดีตชาติก็เคยถวายดอกไม้ที่แห้งเหี่ยว..ก้าน

คตงอ...ไม่สวยงามเอาเสียเลย...แด่พระ(ก็ไม่ยืนยันว่าเป็นพระพุทธเจ้าในอดีตหรือเปล่า)"

.......................ด้วยผลบุญและผลกรรม...ได้นำพาทั้งคู่ให้มาคู่กัน.....ผมก็ไม่ทราบ

ว่ามาจากชาดกหรือเรื่องราวในพระไตรปิฎกตอนไหน....ก็เลยเอาเป็นเรื่องเล่าก็แล้วกัน

.......................ถ้าเรื่อง"ถวายดอกไม้แด่พระ" เป็นเรื่องที่ให้ผล.....ของการมีคู่ครอง

ที่งดงาม...ก็คงต้องเลือกถวายดอกไม้ที่สวยสดงดงามแด่พระแล้วละครับ....

.......................เกือบลืมอีกตอนหนึ่ง...ท่านบอกว่า...ดอกไม้ที่ใช้เวียนเทียนที่ใช้

บูชาตามวัด...ที่คนแรกไหว้บูชาแล้ว....เจ้าหน้าที่ก็เก็บไปจำหน่ายต่อให้คนต่อมานำไป

บูชาอีก......ท่านบอกว่า...อาจให้ผลที่ต้องมีภริยา...หรือสามี...ที่เขาเลิกร้างกับคู่เดิม

แล้วจึงเป็นของเรา....อันนี้ผมไม่รับรองว่าเป็นจริงไหมนะครับ...อาจเป็นเพียงความเห็น

ของท่าน....

.......................เหตุที่ต้องนำเอาเรื่องของบุญบารมีของพระเทวทัตมาเอ่ยถึง...ก็เพื่อ

ให้สมเหตุผลที่ว่า....สองเหตุการณ์แรกทำกระทำร้ายต่อพระพุทธองค์เพียงคราวเดียว...

และได้รับผลกรรมหนักที่รวดเร็ว.....

.......................แต่พอถึงพระเทวทัต...สารพัดวิธีทำร้ายพระพุทธองค์ต้องหลาย

ครั้ง.....แต่ผลกรรมให้ผลช้ากว่าสองเหตุการณ์แรก.......ก็คงเป็นเพราะบุญกุศลของท่าน

ยังคงให้ผลอยู่..ท่านจึงไม่ได้รับผลกรรมที่กระทำต่อพระพุทธองค์ในทันทีที่ทำ...

 

.......................(3)เหตุการณ์ที่สามนี้เป็นกรณี "พระเทวทัต" ซึ่งได้กระทำกรรมต่อ

พระพุทธองค์...โดยได้ทำร้ายพระพุทธองค์หลายครั้ง ดังนี้

........................พระเทวทัตมีจิตริษยาอาฆาตพระพุทธองค์มาแต่เยาว์วัย...เมื่อพระ

พุทธองค์ทรงผนวช...พระเทวทัตก็ออกผนวชด้วย...และเมื่อพระพุทธองค์บรรลุพระ

โพธิญาณ...พระเทวทัตก็สำเร็จโลกีย์ญาณ.......ได้อภิญญาสามารถแปลงกายเหาะเหิน

เดินอากาศได้...แม้สำเร็จถึงขั้นนี้แล้ว...พระเทวทัตก็ยังมุ่งประกอบกรรมชั่ว..จองล้างจอง

ผลาญพระพุทธองค์ตลอด.

.....................ครั้งหนึ่งได้ส่งนายขมังธนูไปปลงพระชนม์.........เพื่อจะตั้งตนเป็น

พระศาสดาเสียเอง....แต่นายขมังธนูที่ส่งไปกลับปลงอาวุธ..........และฟังธรรมสำเร็จ

มรรคผล

.....................เมื่อไม่สำเร็จก็ยุงยงให้พระเจ้าอชาตศัตรูที่เคยเลื่อมใสพระพุทธองค์จน

หลงผิดถึงขั้นปลงพระชนม์พระบิดาของตัวเอง....และยุงยงให้มอมเหล้าพญาช้างนาฬาคิรี

ให้เมามันดุร้ายไปทำร้ายพระพุทธเจ้า

....................ทั้งยังยุยงหมูสงฆ์สาวกของพระพุทธองค์ว่า ...พระองค์ยังพัวพันกับ

.....มัวหมองในพรหมจรรย์ฉันพระกายาหารที่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์..ขณะที่พระเทวทัตหันไป

ฉันมังสวิรัติ........และโอ้อวดว่ามีพรหมจรรย์ที่เหนือกว่า...........ทำให้สงฆ์แตกแยก

เป็นสองฝ่าย.

....................และได้กลิ้งหินก้อนใหญ่เพื่อปลงพระชนม์พระพุทธองค์....จนในที่สุดก็

ล้มป่วย....และสำนึกผิดให้ศิษย์พามาเข้าเฝ้าพระพุทธองค์....แต่ก็มิได้เข้าเฝ้าเนื่องจากถูก

ธรณีสูบลงนรกอเวจีไปในที่สุด

......................จะเห็นว่า"พระเทวทัตกระทำร้ายพระพุทธองค์หลายครั้งและทำกรรม

ชั่วอย่างอื่นด้วย"......แต่กรรมนั้นก็ยังให้ผลช้า......แต่ถึงอย่างไรก็ตามก็มีจุดจบโดยธรณี

สูบลงนรกอเวจีเหมือนกับกรณี "พระเจ้าสุปปะพุทธะ" และ "นางจิญจมาณวิกา" ครับ.

 

พี่ชาย เคยอ่านเรื่องที่พระพุทธเจ้าทำไมต้องบำเพ็ญทุกขกริยาเป็นเวลาถึงหกปีหรือป่าวครับ ที่แท้เป็นกรรมของพระองค์นี่เองครับ ฟังเทศตอนทำงานครับ น่าสนใจดีครับ

 

............."น้องชาย"..พี่ชายเขียนเรื่อง "บุพกรรมอันใดของพระพุทธองค์ทำ

ให้ใช้เวลา 6 ปีจึงตรัสรู้" อยู่ในกระทู้หน้าที่ 2 ครับ

.............เป็นเรื่องของ"ช่างปั้นหม้อ"ที่เป็นเพื่อนกับ"โชติปาล"(อดีตชาติ

พระพุทธองค์)....โดยช่างปั้นหม้อได้อุปัฏฐากและฟังธรรมจาก...."พระพุทธ

กัสสปพุทธเจ้า"...จึงอยากให้โชติปาลได้พบและฟังธรรม...............จาก

พระพุทธกัสสปพุทธเจ้าบ้าง....จึงได้ฉุดกระชาก..ดึงผมให้โชติปาลไปเข้าเฝ้า

พระพุทธกัสสปพุทธเจ้าให้ได้.....ทำให้โชติปาลไม่พอใจและ....โชติปาลได้

กล่าวในทำนองว่า...พระพุทธเจ้าไม่ได้เป็นกันง่าย ๆ...คือไม่เชื่อว่าเป็นจริง...

การกล่าวทำนองนี้...ทำให้ผลกรรมตามสนองท่านให้ต้องบำเพ็ญเพียรถึง 6

ปี..จึงได้ตรัสรู้ครับ......รายละเอียดอยู่ในกระทู้หน้าที่ 2 ครับ"น้องชาย".

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 5 พฤติการณ์การกระทำของพญาช้างฯต่อพระพุทธองค์


....................ในเหตุการณ์ที่ยกตัวอย่างมาในตอนที่ 4 เรื่องของ "พระเจ้าสุปปะ

พุทธะ" กระทำร้ายพระพุทธองค์ทางกาย,........ "นางจิญจมาณวิกา" กระทำร้ายพระ

พุทธองค์ทางวาจา ....และ ..........."พระเทวทัต" กระทำทั้งกายและวาจา(ตอนวาจาคือ

ใส่ร้ายพระพุทธองค์ตอนแบ่งแยกพระสงฆ์)

....................โดยทั้งสามคน..............ต่างก็ถูกธรณีสูบลงนรกอเวจี

....................ซึ่งทั้ง 3 เหตุการณ์ทั้ง"พระเจ้าสุปปะพุทธะ","นางจิญจมาณวิกา"

และ"พระเทวทัต" ........มีใจมุ่งหมายที่กระทำต่อพระพุทธองค์.......โดยรู้ว่าสิ่งที่พวก

ท่านทั้งสามกระทำนั้น........เป็นการกระทำร้ายต่อพระพุทธองค์

....................แต่การกระทำของ"พญาช้างนาฬาคิรี" กลับต่างจากทั้งสามเหตุการณ์

เมื่อดูพฤติการณ์ของการกระทำจะเห็นว่า....พญาช้างนาฬาคิรีก่อนถูกปล่อยออกไปจากโรง

ช้างนั้น.......ได้ถูกมอมเหล้าถึง 16 หม้อในขณะที่กำลังตกมัน

....................เมื่อทั้งตกมันและเมามาย...จึงทำให้บ้าคลั่ง.................

....................เมื่อพิจารณาถึงตอนนี้........จะพบพฤติการณ์ให้เห็นอย่างมีเหตุมีผล

ว่า.........พญาช้างนาฬาคิรีถูกปล่อยไปในขณะที่บ้าคลั่ง...ไม่รู้สึกตัว...เมื่อพบบุคคล

หรือสิ่งของขวางหน้าก็วิ่งกระโจน.....ตรงเข้าไล่ทำร้าย........หรือทำลาย........

....................จึงเป็นไปไม่ได้เลย..ที่พญาช้างนาฬาคิรีจะรู้ตัวว่า...........ตนจะ

"ทำร้ายพระพุทธองค์"............แต่พฤติการณ์น่าจะเป็นเพียงเห็น"คนขวางหน้าก็วิ่ง

กระโจนเข้าทำร้ายบุคคล"...มากกว่าจะรู้ตัวว่า"จะทำร้ายพระพุทธองค์"

 

.....................ขณะพญาช้างนาฬาคิรี..วิ่งกระโจนเข้าใส่พระพุทธองค์......พระ

พุทธองค์ทำเช่นไรบ้าง

.....................พระพุทธองค์ได้สงบนิ่ง...แผ่เมตตาและบุญบารมีซึ่งอบรมมาเป็นเวลา

นานหลายชาติแผ่ซ่านออกจากพระทัย....ไปกระทบเข้ากับ..ใจอันคลุ้มคลั่งด้วยความเมา

ของพญาช้างนาฬาคิรี....พญาช้างหยุดชะงัก...ใจซึ่งรุ่มร้อนด้วยโมหะสงบลง

.....................และพระพุทธองค์ได้กล่าวว่า "นาฬาคิรีเอย..เธอถือกำเนิดเป็น

เดรัจฉานในชาตินี้..เพราะกรรมอันไม่ดีของเธอในชาติก่อนแต่งให้..เธอย่าประกอบกรรม

หนักคือทำร้ายพระพุทธเจ้าเช่นเราอีกเลย...เพราะจะมีผลเป็นทุกข์แก่เธอตลอดกาลนาน"

.....................สิ้นสุดคำตรัสของพระพุทธองค์"พญาช้างนาฬาคิรี"......ที่ดูคลุ้มคลั่ง

สงบลง.......และแสดงอาการสำนึกผิดโดยหมอบลงแทบเท้า.......ต่อหน้าพระพักตร์

แสดงความเคารพต่อพระพุทธองค์

......................พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า..."พญาช้างนาฬาคิรี"..เพื่งมารู้ว่า

ตนจะทำร้ายพระพุทธองค์.....เมื่อพระพุทธองค์ได้ส่งแผ่เมตตาบุญบารมีและส่งจิต...

พร้อมกับตรัสบอกให้รู้....ว่า "พญาช้างนาฬาคิรี"จะทำร้ายพระพุทธองค์......โดยแต่ก่อน

น่านั้นเชื่อว่า......."พญาช้างนาฬาคิรี"ไม่รู้ว่าจะทำร้ายพระพุทธองค์ครับ.

 

แต่ที่ผมฟังจากพระที่เทศ ไม่เหมือนของพี่ชายครับ แตกต่างกันนิดหน่อย แต่คล้ายกันครับ

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 6 พระธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ทางแก่พญาช้างนาฬาคิรี


......................ผมขอทำความเข้าใจเรื่องภพภูมิที่จะเกี่ยวพันถึง...พระธรรมที่

พระองค์ตรัสชี้ทางแก่พญาช้างนาฬาคิรี...เพื่อรองรับพฤติการณ์ว่า...พระโพธิสัตว์พญา

ช้างนาฬาคิรีน่าจะ........มีวิถีทางไปภพภูมิใด...สักเล็กน้อยสั้น ๆ

......................"สุคติภูมิ" มี 4 อย่าง ได้ แก่ มนุษย์ เทพ พรหม อรูปพรหม

......................"ทุคติภูมิ" มี 4 อย่าง ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน

......................"ภพภูมิของพระโพธิสัตว์" ยังมีวิถีที่เป็นไปอย่างขึ้น ๆ ลง ๆ ตามกรรม

ที่ทำไว้ ใน"สุคติภูมิ" และ "ทุคติภูมิ"

......................"ภพภูมิของพระอริยเจ้า" ตั้งแต่ "พระโสดาบัน" ขึ้นไป..ไม่มีตกอบาย

หรือตกต่ำ...หรือนำสู่"ทุคติภูมิ"...วิถีกรรมของท่านนำพาไปสู่"สุคติภูมิ"เพียงอย่างเดียว

......................นี่เป็นบทสรุปเนื้อความสั้น ๆ จากทัศนคติทางพุทธศาสนาและในพระ

ไตรปิฎก

......................"ภพภูมิของพระโพธิสัตว์" ที่กล่าวถึง...การขึ้น ๆ ลง ๆ ..และไป

ยัง"ทุคติภูมิ"... ได้แก่ "ภูมิของสัตว์เดรัจฉาน" มีพฤติการณ์หลักฐานรองรับ..คือ

.......................เรื่องราวในอดีตชาติของพระโพธิสัตว์(พระพุทธโคดมพุทธเจ้า)..ที่

กล่าวไว้ในชกดกหลาย ๆ เรื่อง ......เช่น..พระองค์เคยเกิดเป็น...พญานกยูงทอง..พญา

เต่าเลือน(เต่าเรือน)..พญาสุนัข..พญากวางทอง..พญาช้างฉัตทันต์..พญาปลาช่อน..ลูก

นกคุ้ม..กระต่ายป่า ...เป็นต้น

....................ส่วนในเรื่องของ.."นรกภูมิ".. มีเอ่ยถึงในชาดกเรื่อง "พระเตมีย์กุมาร"

ซึ่งอยู่ใน 10 พระชาติสุดท้ายของพระโพธิสัตว์...มีเนื้อเรื่องในส่วนดังกล่าวมีว่า

......................วันหนึ่ง"พระเจ้ากาสิกราช"ทรงอุ้ม"พระเตมีย์กุมาร"ซึ่งมีพระชนม์ได้ 1

เดือน มาไว้บนพระเพลา....ในขณะที่พระองค์กำลังพิพากษาโทษผู้ร้าย 4 คนนั้น....พระ

เจ้ากาสิกราชได้ตรัสสั่งให้...เอาหวายที่มีหนามแหลมคมมาเฆี่ยนตีผู้ร้านคนที่หนึ่งให้ถึงแก่

ความตาย......เอาผู้ร้ายคนที่สองส่งไปขังคุกผูกด้วยโซ่ตรวนให้ถึงแก่ความตาย....คนที่

สามให้แทงด้วยฉมวกที่ศีรษะจนถึงแก่ความตาย....และคนที่สี่ให้ใช้หลาวเสียบและตรึง

ประจานไว้ที่ทางสองแพร่งจนกว่าจะตาย

.......................พระเตมีย์กุมารซึ่งนั่งอยู่บนพระเพลาพระบิดา...ได้ยินคำพิพากษา

ตัดสินนั้น...ก็มี"ความตกใจหวาดกลัว"ด้วยคิดว่า...."ถ้าเราโตขึ้นได้เป็นกษัตริย์..เราคง

ต้องตัดสินโทษผู้ร้ายบ้าง...และคงต้องบาปเช่นเดียวกันนี้...เมื่อเราตายไป...ก็จะต้องตก

นรกอย่างแน่นอน"

.......................เนื่องจากพระเตมีย์กุมารเป็นผู้มีบุญ...จึงทรงรำลึกชาติได้..และทรง

ทราบว่า...ในชาติก่อนได้ทรงเคยเป็นพระราชาครองเมืองกาสี..ครองราชสมบัติอยู่

ประมาณ 20 ปี..และ"ได้ตัดสินโทษผู้ร้ายอย่างเดียวกันนี้"..........เมื่อสิ้นพระชนม์จึง

ต้อง"ตกนรกนาน 8,400 ปี" ................ ทรงได้รับความทุกข์ทรมานเป็นอันมาก...

พระเตมีย์กุมารทรงมีความหวาดกลัวอย่างยิ่ง..ทรงรำพึงว่า"ทำอย่างไรหนอ เราจึงจะไม่

ต้องทำบาปและพ้นจากเรือนฆ่าโจรนี้ไปได้"

......................ส่วนในเรื่อง"ทุคติภูมิ"อีก 2 อย่าง คือ "เปรต" กับ "อสุรกาย"ในส่วน

ของพระพุทธองค์...ผมค้นหาไม่พบจึงไม่รับรองว่า"มีหรือไม่"

......................ส่วนของ"ภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี" ในสมัยพระโคดม

พุทธเจ้า...ท่านก็อยู่ในภูมิของสัตว์เดรัจฉานให้เห็นเป็นที่ชัดเจนแล้ว

......................สรุปในส่วน"ภพภูมิของพระโพธิสัตว์"นั้น...ไปสู่ทุคติภูมิ.......ตาม

ผลกรรมชั่วที่ทำไว้....ได้อย่างแน่นอนครับ.

.........................................(มีต่อครับ).........................................

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 6 พระธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ทางแก่พญาช้างนาฬาคิรี(ต่อ 1)


......................พระพุทธโคดมพุทธเจ้า..ทรงตรัสถึง "พญาช้างนาฬาคิรี" ......มีอยู่

2 เหตุการณ์เท่าที่ตรวจพบ..ดังนี้

......................เหตุการณ์แรก คือ เหตุการณ์ที่อยู่ในเรื่อง "ชัยมงคลคาถา(พาหุง)"

ซึ่งจะได้กล่าวรายละเอียดต่อไปถึงพระธรรมที่พระพุทธโคดมพุทธเจ้าตรัสชี้ทางแก่พญา

ช้างนาฬาคิรี....ซึ่งนำไปสู่"การชี้ร่องรอยภพภูมิของพญาช้างนาฬาคิรี"..ที่เป็นปัญหาอยู่

ขณะนี้ได้เป็นอย่างดีในเบื้องต้น...โดยอาศัย.."กรรมหรือการกระทำชี้ภพภูมิ".

...................ส่วนในลำดับการวิเคราะห์ต่อมา..ว่า"ท่านน่าจะใช้ครูบาอภิชัยขาวปีหรือ

ครูบาขาวปีหรือไม่"..ต้องอาศัยวิถีญาณการรู้ของ"หลวงปู่สิม พุทธาจาโร ".....ที่เอ่ยถึงครู

บาขาวปีเคยเป็นช้างนาฬาคิรี"....ก็มาเข้าประวัติบางส่วนของหลวงปู่สิม พุทธาจาโร..ว่า

วาจาท่านน่าเชื่อเพียงใด....และกล่าวต่อในส่วนของ"ครูบาขาวปีเองท่านเคยแสดงปริศนา

ใด ๆ ว่า....ท่านรู้ว่า...ท่านคือพญาช้างนาฬาคิรี..ให้ศิษย์หรือบุคคลใดรับรู้หรือไม่"

......................เหตุการณ์ที่สอง คือ เหตุการณ์ที่พระพุทธโคดมเอ่ยแก่พระสาวกซึ่งน่า

จะเป็นพระสารีบุตรที่ทูลถามถึงเรื่องของ"พระพุทธเจ้าในอนาคต" ซึ่งได้เอ่ยถึง"พญาช้าง

นาฬาคิรี"เอาไว้อยู่ 2 ชาติ คือ....ชาติในอดีต... และ ...ชาติในอนาคต

......................ชาติในอดีตที่เกิดเป็น"พระธรรมเสน" ....ในสมัย"พระโกนาคม

พุทธเจ้า"

......................ได้ให้ทาน"พระโอรสและพระธิดา"......ให้แก่......."ยักษ์กินเป็น

อาหาร"

......................ให้ทาน"พระมเหสี" ให้แก่.."บุรุษแก่ผู้ยากไร้"

......................ให้ทาน"ราชสมบัติและความเป็นกษัตริย์"........ให้แก่บุรุษแก่ผู้ยากไร้

คนที่ได้รับพระมเหสีเป็นทาน...

......................ถวายทานบูชา..โดยใช้เล็บจิกคอตัดพระเศียรถวายบูชา..พระโกนาคม

พุทธเจ้า....โดยตั้งความปรารถนาจะเป็น"พระพุทธเจ้า"ในอนาคต..

.......................ชาติในอนาคต..ที่พระพุทธโคดมกล่าวถึงว่า...พญาช้างนาฬาคิรีจะ

ได้ตรัสรู้สำเร็จเป็น"พระติสสะพุทธเจ้า"พระพุทธเจ้าในอนาคตองค์ที่ 9

.......................รายละเอียดของเหตุการณ์ที่สองนี้..มีอยู่ในกระทู้"พระอนาคตวงศ์

10 พระองค์"ของคุณ Wisdom ในกระทู้แนะนำของห้องพุทธภูมิ-พระโพธิสัตว์ แล้วหาก

ท่านผู้อ่านอยากรู้ในรายละเอียดเพิ่มเติม...ผมขอนำเสนอให้อ่านกระทู้ดังกล่าวครับ

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 6 พระธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ทางแก่พญาช้างนาฬาคิรี (ต่อ 2)


.....................กล่าวถึงเหตุการณ์แรกที่อยู่ใน"พระชัยมงคลคาถา(พาหุง)"

.....................พญาช้างนาฬาคิรีอยู่ในภพภูมิของ"ทุคติภูมิ" ในอัตภาพ

ของ"สัตว์เดรัจฉาน" ซึ่ง กล่าวโดยรวม"ผู้ที่มาบังเกิดในทุคติภูมิทั้ง 4 ทุก

ท่าน..เป็นผู้ที่เกิดมาใช้กรรมชั่วโดยเฉพาะ....เป็นเรื่องของกรรมชั่วให้

ผล...........หากกรรมดีให้ผลจะส่งไปที่"สุคติภูมิ"

.....................เหตุการณ์ภายหลังจากที่พระพุทธองค์แผ่เมตตาและบุญ

บารมีที่อบรมมาหลายชาติแผ่ซ่านออกจากพระทัยกระทบเข้ากับใจอันคลุกเคล้า

ด้วยความเมาของพญาช้างนาฬาคิรี....ช้างใหญ่หยุดชะงัก..ใจซึ่งรุ่มร้อนด้วย

โมหะสงบลง

.....................พระพุทธองค์ตรัสแก่พญาช้างนาฬาคิรีว่า

....................."นาฬาคิรีเอย เธอถือกำเนิดเป็นสัตว์เดรัจฉานในชาตินี้

เพราะกรรมอันไม่ดีของเธอในชาติก่อนแต่งให้.....อย่าประกอบกรรมหนัก คือ

ทำร้ายพระพุทธเจ้าเช่นเราอีกเลย...เพราะจะมีผลเป็นทุกข์แก่เธอตลอดกาล

นาน"

......................พญาช้างนาฬาคิรีที่ดูคลุ้มคลั่งเมื่อสักครู่สงบลงและแสดง

อาการสำนึกผิดโดยหมอบแทบเท้าต่อหน้าพระพักตร์แสดงความเคารพต่อพระ

พุทธองค์..ยกงวงจบจนกระพองศีรษะ

......................พระพุทธองค์ได้ทรงยกพระหัตถ์ลูบกระพองศีรษะด้วย

ความเมตตา แล้วประทานโอวาทอันเป็นธรรมแก่พญาช้างนาฬาคิรีว่า

......................"ดูก่อนนาฬาคิรีเอย แต่นี้ไปเจ้าจงสกัดตัดเลยซึ่ง

ปาณาติบาต..อย่าให้ประมาทจิตคิดอาฆาตโกรธแค้นใครๆ จงมีเมตตาจิตทั่วไป

ในคนและสัตว์ จงมีจิตโสมนัสหนักแน่นในเมตตาและขันตี เมื่อเจ้าวางวายจาก

ภพนี้แล้ว จะได้ไปสู่สุคติสถาน พ้นจากสัตว์เดรัจฉานอันต่ำศักดิ์ ช่างเป็นกุศล

คุณบุญอันหนักที่เจ้ามาพบเราตถาคต จงอุส่าห์ตั้งใจกำหนดวิรัติปฏิบัติจน

ตราบเท่าอายุขัยนั้นเถิด"

......................ครั้งนั้น พญาช้างนาฬาคิรีตัวประเสริฐ เกิดตื้นตันใจหลั่ง

น้ำตาไหลรินอาบหน้า แล้วก้มเศียรเกล้าลงวันทารับพระโอวาท...ถวายบังคม

พระบาท..แล้วเดินกลับหลังยังโรงช้าง...ด้วยท่าทางอันสงบเสงี่ยมเป็นอัน

ดี ...ปรากฏแก่ประชาชนอยู่ทั่วหน้า...มหาชนก็พากันสักการบูชาพระพุทธองค์

และแสดงความดีใจว่าพระพุทธองค์ทรงได้ชัยชนะอันเป็นมงคล

......................จากเหตุการณ์ดังกล่าวจะพบว่า..พระพุทธองค์แสดงแก่

พญาช้างนาฬาคิรีว่า "....เธอถือกำเนิดเป็นเดรัจฉานในชาตินี้..เพราะกรรมอัน

ไม่ดีของเธอในชาติก่อนแต่งให้.."

......................เป็นคำตรัสที่พระพุทธองค์แสดงแก่พญาช้างนาฬาคิรีถึง

เหตุที่ต้องมาอยู่ในอัตภาพของเดรัจฉานอันเป็นทุคติภูมิเพราะว่าได้ทำกรรมไว้

ในชาติก่อน.....

......................และจากพระโอวาทธรรมที่พระพุทธองค์แสดงแก่พญาช้าง

นาฬาคิรีว่า "....แต่นี้ไปเจ้าจงสกัดตัดเลยซึ่งปาณาติบาต อย่าให้ประมาทจิต

อาฆาตโกรธแค้นใคร ๆ จงมีเมตตาจิตทั่วไปในคนและสัตว์ จงมีจิตโสมนัส

หนักแน่นในเมตตาและขันตี ..เมื่อเจ้าวางวายจากภพนี้แล้ว จะได้ไปสู่สุคติ

สถาน"พ้นจากสัตว์เดรัจฉานอันต่ำศักดิ์" ..ช่างเป็นกุศลคุณบุญอันหนักที่เจ้ามา

พบเราตถาคต..จงอุส่าห์ตั้งใจกำหนดวิรัติปฏิบัติจนตราบเท่าอายุขัยนั้นเถิด"

.......................จะเห็นว่า.."พญาช้างนาฬาคิรี" กำลังได้รับกรรมในชาติ

ก่อนโดยกำเนิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน....ซึ่งยังจะต้องรับกรรมอยู่ต่อไป..หากไม่ได้

มาพบพระพุทธองค์.....

.......................การที่มาพบพระพุทธองค์เป็นบุญบารมีอันยิ่งใหญ่ที่หนุน

นำ"พญาช้างนาฬาคิรี"ให้พ้นอัตภาพของสัตว์เดรัจฉานในชาติต่อไป..

.......................พระองค์ได้ให้ธรรมโอวาทแก่พญาช้างปฏิบัติแล้วตรัส

ว่า....."เมื่อเจ้าวางวายจะได้ไปสู่สุคติสถาน"

.......................เราไม่อาจรู้ได้เลยว่า"สุคติสถาน" 4 อย่าง พญาช้างจะ

ไปสู่ภพภูมิใด......พระพุทธองค์ไม่ได้บอก..ในพระไตรปิฎกก็ไม่ได้แจง..เรา

จึงต้องมาพิจารณาข้อมูลจากเหตุการณ์เพื่อวิเคราะห์ต่อไปตามลำดับ

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 6 พระธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ทางแก่พญาช้างนาฬาคิรี(ต่อ 3)


.....................ในกระทู้นี้หน้าแรก ๆ เคยกล่าวถึงเรื่องราว"ของช้างปาไลยลิ

กะ"และ"ลิง" ที่อุปัฏฐากพระพุทธโคดมพุทธเจ้า...แล้วเมื่อสิ้นชีวิตไป...ได้ไปบังเกิด

เป็น"เทพบุตรบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์".......จะเห็นว่า"บุญกุศลนำส่งไปสู่สุคติ

เป็น"เทพ"ด้วยกรรมดีที่กระทำต่อพระพุทธองค์"....มีบ่งบอกอยู่ในพระไตรปิฏกครับ

.....................แต่ในรายของ.."พญาช้างนาฬาคิรี"..ไม่บ่งบอกเอาไว้....รู้แต่ว่าเมื่อ

ท่านได้ปฏิบัติธรรมตามที่พระพุทธองค์ประทานโอวาทให้........แล้วท่านสู่"สุคติภูมิ"

พ้นภาวะ.......เป็น"สัตว์เดรัจฉาน"ในทุคติภูมิไป

.....................อย่างที่เอ่ยมาก่อนหน้านั้นว่า "สุคติภูมิ"มี 4 อย่าง คือ มนุษย์ เทพ

พรหม อรูปพรหม......แต่ยังไม่ได้อธิบายว่า..ประพฤติเช่นไรจึงสู่ภพภูมินั้น.....ก็จะขอเอ่ย

ถึงและวิเคราะห์ไปพร้อมกันกับราย"พญาช้างนาฬาคิรี"

....................."พรหม"...ภพภูมินี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อ..เมื่อ..บุคคลได้ประพฤติธรรม

บรรลุ"ฌาน 4" และได้สิ้นชีวิตลงก็จะได้บังเกิดเป็น"พระพรหม".......พญาช้างนาฬาคิรี

ขณะดำรงชีวิตอยู่ไม่ได้ปฏิบัติธรรมภาวนาจนได้ฌาน 4 จึงเป็นไปไม่ได้ที่ท่านจะไปบังเกิด

ในภพภูมิของ"พรหม"ครับ

....................."อรูปพรหม" ภพภูมินี้จะเกิดขึ้นก็ต่อ..เมื่อบุคคลได้ประพฤติธรรม

บรรลุ"อรูปฌาน" และได้สิ้นชีวิตลงก็จะได้บังเกิดเป็น"อรูปพรหม"...พญาช้างนาฬาคิรี

ขณะดำรงชีวิตอยู่ไม่ได้ปฏิบัติธรรมภาวนาจนได้อรูปฌาน จึงเป็นไปไม่ได้ที่ท่านจะไป

บังเกิดในภพภูมิ"อรูปพรหม"

.....................ก็มาอยู่ที่สุคติภูมิอีก 2 อย่าง..คือ "เทพ" กับ "มุนษย์"

.....................การเป็นเทพนอกจากมีการประพฤติข้อธรรม"หิริและโอตตัปปะ"ยังมีบุญ

กุศลอีกส่วนหนึ่งที่นำส่งให้ไปบังเกิดเป็น"เทพ"

.....................การเป็น"มนุษย์" มีข้อธรรมกำหนดอยู่ที่ ศีล

.....................ก็มาพิจารณาโอวาทธรรมที่พระพุทธองค์ให้แก่"พญาช้างนาฬาคิรี" คือ

จงสกัดตัดซึ่งปาณาติบาต..มีเมตตาจิต..ขันติ(อดทน)...คือ...การรักษาศีล

.....................จะเห็นว่า"พระองค์ประทานโอวาทธรรมให้พญาช้างนาฬาคิรี

รักษา.."ศีล"........เพื่อชี้นำทางไปสู่ความเป็น"มนุษย์" อันเป็นสุคติภูมิ.....ที่พระองค์

เมตตาแก่พญาช้างนาฬาคิรี..เพื่อให้ปฏิบัติธรรมพ้นภาวะสัตว์เดรัจฉาน....ที่ท่านยังไม่พ้น

จากการรับกรรมอยู่

......................ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่า..หลังจากพญาช้างนาฬาคิรีสิ้นชีวิตไป

แล้ว......จะต้องไปถือกำเนิดในภพภูมิของ"มนุษย์"อย่างแน่นอนครับ.

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 7 สรุปการเชื่อมโยงกรรมพญาช้างนาฬาคิรีกับผลกรรมครูบาขาวปี


.....................จากการแจกแจงรายละเอียดลำดับตอนต่าง ๆมาจนกระจ่างชัด สิ่งที่

จะนำพา...การตามหา"ภพภูมิของพญาช้างนาฬาคิรี"...น่าจะอยู่ที่องค์ประกอบ 2 อย่าง ที่

น่าจะให้ผลชี้นำทางได้ คือ

......................1. กรรมไม่ดีอันเป็นผลกระทบของพญาช้างนาฬาคิรี

......................2. กรรมดีกับการเกิดเป็นมนุษย์ของพญาช้างนาฬาคิรี

......................ซึ่งทั้งสองปัจจัยมาจากข้อมูลใน

....................ตอนที่ 3 การกระทำของพญาช้างนาฬาคิรีต่อพระพุทธองค์กระทบสิ่งใด

....................ตอนที่ 2 สรุปวิเคราะห์ผลกรรมบางอย่างที่ครูบาขาวปีได้รับ.....

....................ตอนที่ 6 พระธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ทางแก่พญาช้างนาฬาคิรี..

....................ในตอนที่ 3 สรุปได้ว่า

.................... 1.ศรัทธาของผู้คนจำนวนมากที่มีเจตจำนง........ที่จะถวายทานแด่

พระพุทธเจ้าและพระสาวก....... ได้ถูกพญาช้างวิ่งไล่จนหนีกระเจิดกระเจิง........ทิ้ง

ภัตตาหารที่เตรียมมาได้รับความเสียหาย......ทำให้พระพุทธองค์....และพระสาวกไม่ได้

รับภัตตาหาร......ขณะเกิดเหตุ

.....................2.การวิ่งไล่เพื่อจะทำร้ายผู้ห่มผ้ากาสาวพัสตร์

.....................3.การวิ่งไล่ที่จะทำร้ายผู้ทรงศีล

.....................ในตอนที่ 2 สรุปได้ว่า

......................1.ผลกรรมที่ครูบาขาวปีได้รับได้แก่ความอดอยากแร้งแค้น

......................2.มีเหตุให้ต้องสึกถึง 3 ครั้งไม่อาจห่มผ้ากาสาวพัสตร์ได้

......................3.ขณะทรงศีลห่มผ้าขาวถูกกลั่นแกล้งและถูกขับไล่

.......................วิเคราะห์ดูแล้ว....เป็นสิ่งที่เจือสมระหว่าง"พญาช้างนาฬาคิรี" กับ

"ผลกรรมที่ครูบาขาวปีได้รับ" ว่ามันน่าจะสอดคล้องต้องกัน ...........................

โดยหลัก ....."ผู้ใดทำกรรมใดไว้ ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น"

........................ส่วนกรรมดีตอบสนองให้...............ท่านเปลี่ยนอัตภาพ

จาก"สัตว์เดรัจฉาน"....มาเป็น"มนุษย์" ก็คือ.... "พระธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสชี้ทางแก่

พญาช้างนาฬาคิรี" .....เรื่อง..การบำเพ็ญตนรักษาศีล

.........................เมื่อพญาช้างนาฬาคิรีสิ้นชีวิตจากภพนั้นแล้วจะ "เกิดเลยหรือไม่"

คือ ตั้งแต่ ต้นพุทธศักราช(หลังจากพระพุทธองค์ปรินิพพาน...เป็นข้อสันนิษฐานว่า "พญา

ช้างน่าจะสิ้นชีวิตหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพาน"....) จนถึง...... ปีพุทธศักราช 2443

อันเป็นปีเกิดของ....ครูบาขาวปี

..........................ท่านได้มาเกิดและบำเพ็ญบารมีต่อเนื่อง........พร้อมทั้งรับผล

กรรมอันกระทบหรือไม่...เป็นปริศนาที่ไม่อาจแสดงความคิดเห็นได้...เนื่องจากกรรมและ

การเกิดของคนเป็นเรื่อง"อจินไตย"....ถึงแม้จะทราบว่า "ท่านจะต้องเกิดเป็นมนุษย์"

แต่ท่านจะเกิดเป็น"ครูบาขาวปี"เลยหรือเป็น"มนุษย์คนใดก่อน"ไม่อาจยืนยันได้ครับ.

 

ค้นหาตามรอยภพภูมิพระโพธิสัตว์พญาช้างนาฬาคิรี

ตอนที่ 8 ปริศนาหลักฐานที่ปรากฏเกี่ยวกับครูบาขาวปี


..................ก่อนอื่นผมขอนำเสนอให้พิจารณาภาพ........

..................1.ภาพถ่ายรอยจารึกประทับ...ฝ่ามือ..ฝ่าเท้าของครูบาขาวปีตาม

ภาพที่นำเสนอมา...ที่ปรากฎรูปวัวสัญญลักษณ์ปีฉลู(ปีกัดเป้า)......ปีเกิดของ

ท่าน.....อยู่เหนือรอยฝ่าเท้าและฝ่ามือ

..................2.ภาพรูปเหมือนของท่านที่.....ปรากฏงาช้างขนาดใหญ่ประดับ

อยู่ข้างรูปเหมือน

..................3.ภาพรูปศีรษะช้าง....ที่ฐานวางรูปเหมือนของครูบาขาวปี

และก่อนจะได้นำเสนอเรื่องราวต่อไปครับ.