พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

ตามาดู ให้กำลังใจทุกๆท่าน

 

สะหนุก กันจริง...วันลอยกระทง....

วันนี้...ขออนุญาติ พี่ๆน้องๆกัลยาณมิตร เริ่มต้นด้วยงานลอยกระทงเมื่อคืนที่ผ่านมานะครับ....
ใครไปเที่ยวทีไหนมา...สนุกสนานเฮฮา...ก็นำภาพมาฝากกันมั่งนะครับ...
ส่วนผมกับครอบครัว...ก็สนุกสนานตามไลฟ์สไตล์พื้นๆที่วัดใกล้ๆบ้านครับ...ฮ่าๆๆๆ

---------------------------------------------------------------------
เริ่มต้นทีกระทงของน้องก้องนะครับ...วัสดุธรรมชาติภายในบ้านครับ...
มีสิ่งแปลกปลอมเป็นขวดน้ำพลาสติกอยู่ 2 จุดครับ...
ผมน้ำมาใช้แก้ปัญหาเรื่องเทียนดับพราะลมแรง...และได้ผลดีครับ...
ปีหน้าจะเตรียมสานกระเช้าไม้ไผ่ทำเป็นโคมไฟไว้ใช้แทนขวดพลาสติกครับ...อิอิอิ ปีนี้คิดไม่ทันอ่ะครับ...ฮ่าๆๆๆ



อันนี้...เรือกฐินของน้องก้องครับ....
ด้วยความที่ตอนเด็กๆ...คุณแม่ทำให้เล่นทุกปี...เลยจำมาทำให้ลูกครับ...
ปีนี้ทำลำใหญ่กว่าปีที่แล้ว...เพราะเป็นวันหยุด เลยมีเวลาหาอุปกรณ์ได้ดีกว่า...


---------------------------------------------------------------------------------------
น้องก้องครับ...ลูกชายคนโต
ส่วนกระทงของน้องแก้มลูกสาวคนเล็ก...คุณแม่เค้าทำกระทงใบตองเล็กๆทั่วๆไปให้ลอย...



น้องก้องชอบมากครับ...ที่ใช้เวลานาน เหตุเพราะลูกชายช่วยให้ช้าอ่ะครับ ฮ่าๆๆๆๆ

----------------------------------------------------------------------------------------
นำไปลอยที่วัด...เจ้ากรรม ดันทะลึ่งไปเกี่ยวกับกระทงไฮโซของเจ้าถิ่นเจ้าของงาน...
ผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ...เพราะรู้ว่าไม่เหมาะสมและคู่ควร ...ต้องกราบขออภัยเป็นอย่างสูง ฮ่าๆๆๆๆ



สักพัก...ก็มีเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลกระทงอันทรงคุณค่ายิ่ง...
เอาไม้มาเขี่ยกระทงของน้องก้องออกไป...เอียงกระเทเล่เลย คริคริคริ...
ตามสัจธรรมอ่ะครับ.."ชาวบ้านกะผู้นำ" ทางใครทางมัน อิอิอิ

---------------------------------------------------------------------------------------
บรรยากาศริมทางน้ำธรรมชาติ...
งานวัดประจำปีของคนในชุมชนและระแวกใกล้เคียง...
ก็ต้องขอบคุณท่านๆผู้นำชุมชนทั้งหลายเหล่านี้...ที่อุตสาห์ช่วยกันจัดงานให้ชาวบ้านอย่างเราๆสนุกสนาน ตื่นตาตื่นใจกันปีละครั้ง...
รวมทั้งลูกชายของผมด้วย...น้องก้องชอบมากครับ ฮ่าๆๆๆ



----------------------------------------------------------------------------------------
กลับถึงบ้านสามทุ่มกว่าๆ...อาบน้ำเสร็จหลับกันสบายครับ...

 

ขอบพระคุณพี่ zapp! มากๆครับ...
ดีใจครับ..ที่ CEO อินเตอร์แวะเข้ามาเยี่ยมบ่อย อิอิอิ

 

หล่อเหมือนใครครับผม

 

ผมสืบมาแล้วครับพี่เกรียง พวกเขาไม่เรียกใครเข้าไปต่อว่าเลย นอกจากผมคนเดียว นี่ผมมองในแง่ที่เป็นกลางน่ะครับ ผมทำงานให้เขาทุกงาน แต่บางอย่างเวลาผมไม่พอ ทุกท่านสั่งมาที่ผมคนเดียว อีกคนตำแหน่งเดียวกับผมนั่งว่างๆ ตลอด เป็นอย่างนี้มาประมาณ 1 เดือน ผมเลยคิดว่าผมคงโดนแล้วหละ555+ แล้วก็โดนจริงๆ แต่ไม่คิดว่าจะแรงแบบนี้เลย เสียใจอยู่ครับ ทำงานให้ตั้งนาน ความดีไม่มีเลย เลวเหลือเกิน แต่ก็พยายามหางานใหม่ไปเรื่อยๆครับ

 

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆอย่างดีขึ้นครับผม

 

ขอบคุณครับ ปีใหม่อะไรใหม่ๆ ดีๆ คงจะเข้ามาบ้างน่ะครับ อย่าให้เหตุการณ์นี้เกิดกับคนอื่นเลย เพี้ยงๆๆ

 

อย่าหยุดยั้งครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ ผู้ชนะเกมส์นี้ คือผู้ที่อดทนที่สุดครับ เอาเพลงมาฝากครับ เผื่อจะได้กำลังใจดีขึ้นครับ
อย่าหยุดยั้ง - The Olarn Project
อย่าไปแคร์ถึงเรื่องราวในครั้งก่อน<O</O
อย่ามัวนอนเศร้าโศกศัลย์เมื่อซ้ำใจ<O</O
ก็ลองคิดใคร่ครวญมันคุ้มกันหรือเปล่า<O</O
ตัดอกตัดใจบ้างเถิดหนาคนดี<O</O
แต่เธอบางคนยังยึดมั้นภายในใจ<O</O
ซ่อนเก็บความเจ็บไว้ มีใครบ้างใหมเข้าใจเธอ<O</O
มี...ยัง มีคนอื่นเข้าใจเธอ...ยังมี<O</O
อย่าสับสนอย่ากังวนร้องให้ ไปทำไมทิ้งใว้ในอดีต<O</O
อยู่แห่งไหนหรือมีใครคอยซ้ำโศก<O</O
ใช้เพียงตัวเราที่อับเฉายับเยิน<O</O
ชีวิตของคนเราพบพานหลายลาก<O</O
สุขสมหวังมีปวดราวปนเป<O</O
วันเวลาที่แสนแศร้าคงจางไป<O</O
ไม่นานความสดใสที่เธอหวังคงคืนมา<O</O
โอ้...พรอันใดศักดิ์สิทธิเพียงใหนจงบันดาล<O</O
สู่แดนดินแด่ตัวเธอผู้ซ้ำตรมในดวงใจให้หายความจาบัลย์<O</O
ต่อแต่นี้หัวใจเธอมีเพียงความสะบายใจ<O</O
เธอเปรียมล้นด้วยพลังเธอสร้างขึ้นมาใหม่ ด้วยใจ<O</O
และเธอคงเข้าใจสิ่งที่แล้วพลาดพลั้งไปเธอเข้าใจ<O</O
อย่า...อย่าหยุดยั้งก้าวไปยังสิ่งที่หมาย<O</O
ที่เธอไฝ่แลฝันให้สมหวังดังใจปอง โอ้...เธอ<O</O

 

ก็....ออกไปทางคุณแม่กะคุณตาน้องก้องอ่ะครับ...ยิ่งตอนเล็กๆ...
ชัดเจนมากเลยครับ ฮ่าๆๆๆ จนญาติๆผมแซวว่าขาดทุน ฮ่าๆๆๆ...

 

ทีนี้รู้แล้วครับว่าน้องก้องหล่อเหมือนคุณแม่กะคุณตาครับผม

 

ฮ่าๆๆๆ....เป็นการแก้ปัญหาที่ถูกต้องที่สุดสำหรับเราแล้วครับ....
"หางานใหม่" ....

---------------------------------------------------------------------
ผมเองก็เจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อยๆ...ประเภท พนักงานฝีมือดีดี รักองค์กร ลาออกไปอยู่ที่อื่น (ที่ดีกว่า ฮ่าๆๆ) ด้วยสาเหตุที่ว่า...เบื่อลูกพี่ เบื่อหัวหน้า หรือเบื่อผู้จัดการ ...(เบื่อบริษัทฯ..อันนี้ไม่ดีครับ เพราะทุกบริษัทฯมีแต่ให้ครับ)

แล้วเจ้าลูกพี่หรือผู้จัดการ..เวลาเจ้านายใหญ่ถาม มักบอกว่า...เค้าได้ที่อื่นที่ดีกว่าเลยลาออกไป...
บางครั้งก็ตอบเข้าตัวแบบไม่รู้ตัวคือ..."บริษัทฯคู่แข่งให้ผลตอบแทนหรือค่าตอบแทนที่ดีกว่าบริษัทฯเราครับ"
หุหุหุ...ถ้าเป็นเช่นนั้น...มรึง(ไอ้ผจก.)ยังอยู่ทำไมฟ่ะ ฮ่าๆๆๆ

---------------------------------------------------------------------
ผมเองก็เป็นลูกจ้างประเภท
"ขี้เกียจ...อู้งาน วันๆไม่ดูหนังก็ดูเนท"
"มาทำงานสาย...กลับบ้านก่อนเวลา"
"แว๊บในเวลางานก็บ่อย..."
"และอีกมากมาย..."

แต่ก็ไม่ค่อยจะง้องานเท่าไหร่...เพราะคิดเสมอว่า...
"หากวันนี้เราตาย...พรุ่งนี้บริษัทฯก็หาคนมาทำงานแทนเราได้...อย่างไม่เดือดร้อน...หรือดีกว่าเราอีก ฮ่าๆๆๆๆ"

สิ่งที่ผมยึดมีแค่อย่างเดียวคือ...
- ใครเป็นเจ้านายตรู ??? หาคนๆนี้ให้เจอครับ (บางท่านมีเจ้านายหลายคน สับสน หุหุหุ...อันนี้ต้องจัดลำดับครับว่า..ใครใหญ่สุด ฮ่าๆๆๆ)
- เมื่อหาเจ้านายเจอแล้ว...ทำตามคำสั่งนายครับ...ยกเว้น...สั่งห่วยๆ...ก็มีดื้อ "ทำไม่ได้ครับพี่...พี่หาคนอื่นทำละกัน คริคริคริ"

ทำอยู่แค่นี้พอครับ...เหมาะกับค่าจ้างที่จ่าย (ในความคิดที่เข้าข้างตัวเองของผมนะครับ ฮ่าๆๆๆ)...

เย็นกลับบ้านบู๊กับลูก...มีฟามสุขแล้วครับ อิอิอิ
---------------------------------------------------------------------

 

หุหุหุ...ไม่อัดกรอบพระ...ก็เปิดร้านขายข้าวมันไก่ไปเลยครับคุณนัน ฮ่าๆๆๆๆ

เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา...ไปสำรวจตลาดแถวๆ อ.ศรีมหาโพธิ ปราจีนครับ...
แวะทานกลางวัน...ร้านข้าวมันไก่ เก๋าๆ ตึกแถวสองชั้น เก่าๆ....

ลูกค้าเป็นพนักงานจาก Hitashi เยอะพอควรครับ...ขับรถพากันมากินกลางวัน...เหมือนเป็นร้านประจำ คล้ายๆลูกค้าก๋วยเตี๋ยวที่บ้านอ่ะครับ...

เจ้าของร้านชาวจีนวัยกลางคน...ลุงผู้ชายทำ ป้าผู้หญิงเสริฟ....

ก็ไม่ค่อยอร่อยเมื่อเทียบกับก๋วยเตี๋ยวที่บ้านนะครับ (อิอิอิ..ลำเอียงไปนิดนะครับ)...แต่ดูภาพรวมแล้ว...น่าจะขายได้ดี และเรื่อยๆครับ....

นี่เป็นตัวอย่างผู้ประกอบการเล็กๆ พื้นๆ...ที่ผมชื่นชม และชื่นชอบครับ....

------------------------------------------------------------------
เอา....สู้ๆครับคุณนัน...

 

ฮ่าๆๆๆ...ขอบคุณอา arm แทนน้องก้องด้วยครับ...

 

ตามอ่านคนอารมณ์ดีครับ....สบายๆ...อิอิ

 

อืมม...วันนี้...ให้พี่ๆน้องๆกัลยาณมิตร สวดเหรียญหลวงพ่อมุ่ยซักเหรียญนะครับ....ผมเทียบกับหนังสือพระทั่วๆไปแล้ว...เหรียญนี้มีข้อบกพร่องเยอะมากครับ...ยอมรับเลย....

แต่ด้วยความที่...ได้มาจากชาวหนองสะเดาพลัดถิ่นด้วยกัน...ซึ่งรุ่นพ่อทุกคนล้วนเป็นศิษย์หลวงพ่อมุ่ยกันทั้งนั้น....ครับ...ลูกชายจิ๊กมาปล่อยที่ร้านก๋วยเตี๋ยว 500 บาท...ภรรยาเลยรับไว้ครับ....

สวดได้เต็มที่เลยนะครับ...ไม่ต้องเกรงใจ...
เพราะทุกอย่าง (ผิด/ถูก)...ล้วนก่อให้เกิดปัญญาครับ...

 

ฮ่าๆๆๆ....ปรบมือให้กับเพลงเพราะๆแลแฝงเล้นซึ่งกำลังใจครับ ของคุณตี๋ครับ
......

เพลงนี้นี่....slow rock....
หนักเบา...ซึ้งกินใจ แลเป็นเพลงอมตะอีกเพลงหนึ่งเลยครับ...หุหุหุ

ขอบคุณมากๆครับคุณตี๋...(แว่วในหูจริงๆเลยครับ...อิอิอิ)

 

ไม่มีอะไรจะตอบแทนความมีเมตตาของพี่พี...และพี่ๆน้องๆกัลยาณมิตรของผม...นอกจากคำว่า "ขอบคุณ และขอบคุณ" ในทุกๆโพสที่สนับสนุนและเป็นกำลังใจครับพี่พี...

ด้วยความเคารพยิ่งครับ...

 

เหอๆๆๆ ....เอาให้กระทู้นี้ไปถึง ล้าน คลิ้กเลยครับ

 

คลิ๊กที่ 1 ล้าน...ผมคงอายุ 80 ฮ่าๆๆๆๆๆ
พี่พีจะยังอยู่มั๊ยเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆ (ล้อเล่นครับพี่พี...ผม 80 พี่พีก็ 90 และยังคงแข็งแรงอยู่ครับ อิอิอิ)

 

วันนี้เซ็งๆ ทำงานติดขัด พักเที่ยงเลยเปิดเพลงฟัง ค่อยสบายใจไปหน่อย เอาเพลงนี้มาฝากครับจะได้มีกำลังใจทำงานให้ครอบครัวครับ
จดหมายถึงพ่อ
อ่านคำบรรยายจดหมายถึงพ่อ หนูยังรอวันพ่อกลับบ้าน
ก้านมะละกอที่พ่อเคยหว่าน แยกปลูกไม่นาน ลูกโตน่าดู
* กระถินริมรั้วสูงขึ้นเลยบ่า พุ่มกระดังงาเลื้อยซุ้มประตู
ทานตะวันชูคอชูช่อรออยู่ คงชะเง้อดูคอยพ่อกลับมา
แม่อธิบายที่พ่อไปทำงาน เพื่อเงินเพื่อบ้านและเพื่อลูกยา
จะมีบ้านโตมีรถโก้สง่า มีหน้ามีตาเหมือนดังใครๆ
<O></O>
พ่อไปคราวนี้แม้จะยาวนาน พวกเราทางบ้านเป็นกำลังใจ
แต่บางคืนแม่สะอื้นร้องไห้ หนูแกล้งทำหลับไปสงสารแม่จัง
ส่วนน้องหญิงยิ่งยามเย็นค่ำ อ้อนประจำเหตุผลไม่ฟัง
ไม่เอาบ้านโตไม่เอาทุกอย่าง จะเอาขี่หลังของพ่อคนเดียว
( ซ้ำ * )
"สุดท้ายนี้ขออวยพรให้พ่ออยู่แดนไกล หัวใจเด็ดเดี่ยว
ขอพระคุ้มครองยามใจห่อเหี่ยว ปกป้องแลเหลียวร่ำรวยกลับมา"