พระวังหน้า ที่หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรเสก ถ้าต้องการที่จะได้.....

ผมไม่เห็นด้วยนะครับ
ทำไมใช้คำว่าซื้อล่ะครับ
ท่านไม่ใช่สิ่งของนะครับ
ควรใช้คำที่ให้ความเคารพนะครับ
[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass[Embarrass

 

ผมความรู้น้อยครับ
ขอรออ่านความรู้จากพี่น้องท่านอื่นๆด้วยคนครับ
น้องเอ

 

ว่าไงครับ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกๆท่าน
คุณnongnooo ดูแล้วเป็นไงครับ
ลุงเม้าครับ ดูแล้วเป็นไงบ้าง
.

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sithiphong
ประกาศหาเจ้าของครับ



ผมเจอแต่รูป องค์จริงๆ ไม่เห็นนานแล้ว ประกาศหาเจ้าของ
เรื่องที่ผ่านมาให้อภัยทั้งหมดแล้ว กลับชมรมด่วน
</TD></TR></TBODY></TABLE>
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nongnooo
อุ๊บ...อ่ะ....โอ๊ย.....และ......จ๊าก (ไม่มีคำบรรยายครับ)(eek)
</TD></TR></TBODY></TABLE>

คุณเพชรครับ คุ้นๆมั่งไหมครับ

เอ้ หรือว่า เป็นพระของคุณเพชรครับ เห็นเงียบๆ ไม่ตอบ หุหุหุ

.

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR vAlign=bottom><TD></TD><TD></TD><TD width="100%">palungjit.org > พลังจิต </TD></TR><TR><TD class=navbar style="FONT-SIZE: 10pt; PADDING-TOP: 1px" colSpan=3> พระเครื่อง - วัตถุมงคล </TD></TR></TBODY></TABLE>
"พระวังหน้า" เพื่อรักษาผลประโยชน์ของทุกๆฝ่ายและลดความขัดแย้งลง ขอเสนอทางเลือกดังนี้
http://palungjit.org/showthread.php?t=128079&page=5

<TABLE class=tborder id=post1292926 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">วันนี้, 11:38 AM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#82 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>mark-99<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1292926", true); </SCRIPT>
สมาชิก

เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 11:45 AM
วันที่สมัคร: May 2008
ข้อความ: 29
Groans: 0
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 0
ได้รับอนุโมทนา 47 ครั้ง ใน 21 โพส
พลังการให้คะแนน: 0





</TD><TD class=alt1 id=td_post_1292926 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ขอโทษนะครับ หากเป็นพระวังหน้าจริง จะมาอยู่ที่คนๆเดียว หรือคนกลุ่มเดียว เป็นร้อยๆองค์ ให้คนจำนวนมากมายเป็นร้อยเป็นพัน นำไปบูชา มันก็แปลกๆอยู่นะครับ

พระเก่าขนาดนี้ (เป็นร้อยปี ) ก็ต้องกระจายไปอยู่หลายที่และหายาก จะได้มาเป็นจำนวนมากผมก็ไม่แน่ใจครับ

แค่อยากแสดงความคิดเห็นเท่านั้น ไม่ได้จะทำลายใครนะครับ

ตัวผมเองก็นับถือพระครูเทพโลกอุดรครับ

โดย วารินทร์
<!-- / message -->


</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("1292926")</SCRIPT> </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right><!-- controls --></TD></TR></TBODY></TABLE>

พระวังหน้า มีการสร้างขึ้นโดยช่างสิบหมู่แห่งวังหน้า เริ่มประมาณปี พ.ศ.2367 จนถึงปี พ.ศ.2428 องค์หลวงปู่กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญ (ในขณะนั้นพระองค์ท่านดำรงตำแหน่งวังหน้า) มีพระบัณฑูรให้สร้างขึ้น และนำเข้าพระราชพิธีพุทธาภิเษกหลวงที่วัดบวรสถานสุทธาวาส โดยอาราธนาหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร และหรือสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี และหรือคณาจารย์ในสมัยนั้น

พระวังหลวง มีการสร้างขึ้นโดยช่างสิบหมู่แห่งวังหลวง คาดว่าเริ่มประมาณปี พ.ศ.2415 จนถึงปลายรัชกาลที่ 6 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (ในขณะนั้นดำรงตำแหน่งสยามมงกุฎราชกุมาร) มีพระราชดำรัสให้สร้างขึ้น และนำเข้าพระราชพิธีพุทธาภิเษกหลวงที่วัดบวรสถานสุทธาวาส หรือวัดพระศรีรัตนศาสดาราม (แล้วแต่ช่วงเวลา) โดยอาราธนาพระคณาจารย์ในสมัยนั้น เช่นหลวงปู่กรมพระยาปวเรส ,หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ,หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ,หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก ,หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ฯลฯ

ซึ่งในรายละเอียดยังมีมากกว่านี้มากมาย ผมมาสรุปย่อที่สุด

ซึ่งต้องตรวจสอบทั้ง รูป (เนื้อหาทรงพิมพ์) และ นาม (พลังอิทธิคุณขององค์ผู้อธิษฐานจิต)

เรื่องหลักฐานนั้น จริงๆก็มีอยู่ เพียงแต่ไม่สามารถที่จะรวมรวมไว้ได้ทั้งหมด เนื่องจากสาเหตุหลายๆอย่าง

ส่วนผู้ที่รู้และทราบเรื่องและตรวจสอบทั้ง รูป (เนื้อหาทรงพิมพ์) และ นาม (พลังอิทธิคุณขององค์ผู้อธิษฐานจิต) มักจะเก็บกันเงียบๆ ไม่มีใครที่เหมือนกับคณะผม ที่นำออกมาให้ได้ชมกัน

อย่างที่เคยบอกไว้ ไม่ว่าจะเป็นพระวังหน้า ,พระวังหลวง ,พระวังหลัง อีกทั้งวัตถุมงคลทุกๆอย่าง รวมแล้วไม่น้อยกว่า 30 ล้านองค์/ชิ้น/อัน

แต่เมื่อมีของแท้ ย่อมมีของเทียมเลียนแบบเช่นกัน ยิ่งปัจจุบันของเทียมเลียนแบบในบางรุ่น เห็นแล้วก็เข่าอ่อนเช่นกัน ยิ่งคนที่เพิ่งเริ่มเข้ามาศึกษายิ่งดูค่อนข้างยาก ถ้าไม่ได้เห็นของแท้ ขนาดผมเองเห็นทั้งของแท้ และมีรูปไว้ศึกษาจำนวนมาก ในช่วงแรกๆก็โดนไปมากเช่นกัน

จะบอกว่า เรื่องพระวังหน้า ,พระวังหลวง ไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้แน่นอน ขนาดเรื่องพระพิมพ์ที่มีตราครุฑ เพียงแค่ที่ได้อ่านบนเว็บพลังจิตผ่านตามา ยังมีการเข้าใจผิดว่า พระพิมพ์ที่มีตราครุฑเป็นพระวังหน้าเลย ทั้งๆที่ได้เคยบอกในกระทู้นี้มานานมากแล้ว ว่าพระพิมพ์ที่มีตราครุฑอยู่ด้านหลังองค์พระพิมพ์นั้น เป็นพระอะไร ทำไมจึงมี ฯลฯ

สิ่งที่สำคัญที่สุดอีกเรื่อง

ผู้ที่ครอบครองพระวังหน้า ,พระวังหลวง ,พระวังหลัง และพระพิมพ์ที่สร้างขึ้นที่วังหน้า ,วังหลวง ที่องค์หลวงปู่กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญและพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว อีกทั้งพระพิมพ์ที่สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ทุกๆพระองค์ได้นำขึ้นถวายเป็นกฐินหลวง ย่อมต้องเป็นสมบัติของสงฆ์ หากว่าเงินที่นำมาเป็นค่าใช้จ่ายในการสร้างพระพิมพ์ เป็นเงินจากท้องพระคลังมหาสมบัติแล้ว ก็ต้องเป็นสมบัติของแผ่นดินอีกทาง

ทั้งสมบัติของสงฆ์และสมบัติของแผ่นดิน หากผู้ได้รับมา รับมาอย่างไม่ถูกต้อง รับมาโดยไม่ได้ทำอะไรเลย พึงตระหนักไว้ว่า ทั้งผลกรรม ทั้งเทวดาประจำพระพิมพ์ จักติดตามมาแน่นอน เมื่อถึงเวลา ย่อมได้รับผลกรรมนั้นๆ ไม่มีข้อยกเว้น ซึ่งจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ได้พบ ได้เห็น ได้เจอมาหลายๆคนแล้ว

สิ่งที่ผมบอกไปนั้น ท่านผู้อ่านจะเชื่อหรือไม่ ก็เป็นสิทธิของท่านผู้อ่านเอง แต่ผมจะบอกว่า ต้องไปพิสูจน์เอง ด้วยตนเองเท่านั้น เมื่อถึงเวลาบางครั้งอาจจะไม่มีโอกาสได้มาบอกใคร เตือนใครได้อีก

โมทนาสาธุครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

http://palungjit.org/showthrea...15#post1293015

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ mark-99
ขอโทษนะครับ หากเป็นพระวังหน้าจริง จะมาอยู่ที่คนๆเดียว หรือคนกลุ่มเดียว เป็นร้อยๆองค์ ให้คนจำนวนมากมายเป็นร้อยเป็นพัน นำไปบูชา มันก็แปลกๆอยู่นะครับ

พระเก่าขนาดนี้ (เป็นร้อยปี ) ก็ต้องกระจายไปอยู่หลายที่และหายาก จะได้มาเป็นจำนวนมากผมก็ไม่แน่ใจครับ

แค่อยากแสดงความคิดเห็นเท่านั้น ไม่ได้จะทำลายใครนะครับ

ตัวผมเองก็นับถือพระครูเทพโลกอุดรครับ

โดย วารินทร์
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ผมตอบให้ที่นี่นะครับ
http://palungjit.org/showthread.php?p=1293014#post1293014

เดี๋ยวจะผิดวัตถุประสงค์ของเว็บสโนว์ ที่ตั้งกระทู้นี้เพื่อลดความขัดแย้งครับ

 

สงสัยว่า ถ้าไปวัด ไ______ พอเข้าไปเห็นคงเป็นลม

ผมเองมีน้อยมากๆ เพราะว่าบางคน เพียงแค่พระสมเด็จเจ้าคุณกรมท่า มีเป็นแสนๆองค์ก็มี ฯลฯ

ผมเคยอธิบายไว้ในกระทู้นี้ ต้องลองหาอ่านดู เบื่อพิมพ์ใหม่

.

 

เหมือนเดิม อ่ะท่านเพชร พิมพ์สวยดีนะครับ แต่ผมว่าเนื้อมันพิลึกนะครับ เช่นเดิมครับ รบกวนส่ง 1ใน3คือ จำนวน 7องค์มาตามที่อยู่เดิมนะครับ จาได้ดูให้ชัดๆหน่อยครับ (เนื้อมันดูพิลึกท่านเพชรอย่าเก็บเยอะเลย หุ หุ)

 

ท่านปา-ทาน พี่ไฟดูดแสดงความเป็นเจ้าของครับ คิกๆ คิกๆ

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ :::เพชร:::
มีความเห็นกับพระสมเด็จวัดพลับ พิมพ์ตุ๊กตาเล็ก ๒๑ องค์นี้อย่างไรกันครับ





























</TD></TR></TBODY></TABLE>

เห็นด้วยอย่างยิ่งยวดสุดยอด
ของผมไม่ต้องเยอะนะครับคุณเพชร เกรงใจ แค่ 12 องค์ก็พอแล้ว

ขอบคุณ คุณเพชรล่วงหน้าครับ

 

ขอบใจมากที่นำมาให้ชม
แต่ไม่ขอวิจารณ์ และไม่มีข้อสรุปครับ

 

ประคำสมเด็จม้วน

วันนี้ผมได้ไปนับจำนวนเม็ดลูกประคำสมเด็จม้วนแผ่นดิน พบว่า มี 2 องค์ที่เกิดคราบกรุลักษณะฟองเต้าหู้เกิดขึ้นประสานกันทั้ง 2 องค์ ดูแล้วสวยงามและอัศจรรย์มาก เลยไม่ลืมที่จะนำภาพมาให้ชมครับ

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sithiphong
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sithiphong
ประกาศหาเจ้าของครับ



ผมเจอแต่รูป องค์จริงๆ ไม่เห็นนานแล้ว ประกาศหาเจ้าของ
เรื่องที่ผ่านมาให้อภัยทั้งหมดแล้ว กลับชมรมด่วน

</TD></TR></TBODY></TABLE>
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nongnooo
อุ๊บ...อ่ะ....โอ๊ย.....และ......จ๊าก (ไม่มีคำบรรยายครับ)(eek)

</TD></TR></TBODY></TABLE>



คุณเพชรครับ คุ้นๆมั่งไหมครับ

เอ้ หรือว่า เป็นพระของคุณเพชรครับ เห็นเงียบๆ ไม่ตอบ หุหุหุ

.
</TD></TR></TBODY></TABLE>

งั้นต้องยกพลขึ้นบกบุกบ้านพี่ไฟดูดกันแล้ว หุหุหุ

.

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 38 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 36 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>sithiphong, พุทธันดร+ </TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับคุณพุทธันดร

พาเพื่อนมาเยอะเลยนะครับ ตั้ง 36 ท่านแหนะ

 

เรียน คุณเพชร วันที่ 20/06/51 ได้รับพระพิมพ์และน้ำสงพระบรมสารีริกธาตุแล้วครับ ขอบคุณครับ

 

<TABLE class=tborder style="BORDER-BOTTOM-WIDTH: 0px" cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=tcat colSpan=2>ข้อความส่วนตัว: Re: น้องปุ๊กค่ะ</TD></TR><TR><TD class=alt1>Recipients: Pukky_Ka
</TD></TR></TBODY></TABLE><!-- post # --><TABLE class=tborder id=post cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"><!-- status icon and date --> วันนี้, 05:16 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>:::เพชร:::<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 05:17 PM
วันที่สมัคร: Jul 2006
อายุ: 43
ข้อความ: 3,936
Groans: 15
Groaned at 1 Time in 1 Post
ได้ให้อนุโมทนา: 3,844
ได้รับอนุโมทนา 42,552 ครั้ง ใน 4,035 โพส
พลังการให้คะแนน: 3254


</TD><TD class=alt1 id=td_post_ style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- icon and title -->Re: น้องปุ๊กค่ะ
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Pukky_Ka
เรียนพี่เพชร

น้องได้รับพัสดุเรียบร้อยแล้วค่ะ เห็นขวดน้ำสรงแล้วตกใจ ไม่คิดว่าขวดจะใหญ่ขนาดนี้ น้องเองก็ได้โอนเงินให้พี่เพชร 200 บาท เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในส่วนการจัดส่งนะคะ จริงๆ ตั้งใจจะโอนให้พี่เพชรมาหลายวันแล้ว แต่ได้โอกาสโอนวันนี้ ผ่านตู้ ATM เมื่อตอนบ่ายค่ะ อย่างไรรบกวนพี่เพชรบอกกล่าวรายละเอียดการเดินทางไปรับน้ำสรงนะคะ ถ้าน้องไปม่ติดธุรอะไร ก็จะขอติดตามไปด้วยค่ะ

อนุโมธนาพี่เพชรค่ะ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
เอ๋!! พี่ได้ส่งน้ำสรงไปให้แล้วนี่ แล้วทำไมต้องเดินทางมารับอีกครั้งหรือ น้ำสรงนี้สามารถเพิ่มจำนวนได้ด้วยการอาราธนานำน้ำสรงที่พี่ส่งไปให้นี้ซึ่งถือว่าเป็นหัวเชื้อ นำไปเทลงในน้ำสะอาดขวดใหม่ อย่าลืมว่า นำของเก่าเททับของใหม่เสมอ ห้ามนำของใหม่เททับของเก่า
<!-- / message --><!-- sig --></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

5555 ผมละขำๆจนน้ำตาเล็ดเลยนะคุณน้องนู๋ เพราะความแปลกๆของพิมพ์พระน่ะ 5555

 

ผู้ชายหัวใจไม่เคยยอมแพ้

http://hilight.kapook.com/view/25498

​

​

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบจาก พันทิปดอทคอม ​

ในขณะที่สถานการณ์บ้านเมืองกำลังอยู่ในช่วงอึมครึมสับสน ประสบกับปัญหาทั้งเรื่องเศรษฐกิจ การเมือง และเรื่องต่างๆ สารพัดสารเพประดังประเดเข้ามา จนทำให้หลายๆ คนเหนื่อย. . . หมดแรง. . . ท้อแท้. . . สิ้นหวัง. . . และคิดกันไปต่างๆ นานา บ้างก็โทษคนโน้นโทษคนนี้ บ้างก็โทษโชคชะตาที่กลั่นแกล้งให้ต้องมาเจอกับอุปสรรคนานัปการ บางคนถึงกับเปรยออกมาว่า ... พอแล้ว ชีวิตนี้คงไม่หวังอะไรแล้ว ... พร้อมกับถอดใจค่อยๆ ถอยหลังออกมายอมแพ้กับชีวิตอย่างง่ายดาย ​

อยากจะบอกค่ะว่า. . . ท้อนะท้อได้แต่อย่ายอมแพ้ หรือถ้ายอมแพ้ก็ต้องรีบลุกขึ้นให้เร็วๆ เพราะมนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อ "แพ้" ดังเช่นผู้ชายสองคนนี้ แม้จะอยู่ห่างกันเกือบซีกโลก แต่ทัศนะคติและความคิดของพวกเขากลับสร้างพลังเล็กๆ ที่ค่อยๆ รวบรวมเป็นกำลังใจดีๆ ให้กับผู้คนที่ได้สัมผัส ใช่แล้ว! เรากำลังพูดถึง "ฌ็อง-โดมินิก โบบี้" และ "โอโตทาเกะ ฮิโรทาดะ" ชายพิการที่พิสูจน์แล้วว่ามนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อยอมแพ้ ​

​

"ฌ็อง-โดมินิก โบบี้" (Jean-Dominique Bauby) นักหนังสือพิมพ์ นักเขียน และบรรณาธิการของนิตยสาร ELLE ผู้ที่เคยเป็นที่ยอมรับของสังคม จนเมื่อวันที่วันที่ 8 ธันวาคม 1995 จู่ๆ เขาก็เกิดอาการเส้นเลือดสมองแตก ทำให้ก้านสมองเสียหาย และเมื่อฟื้นขึ้นมาเขาก็พบว่าตัวเองไม่สามารถพูดได้ และเป็นอัมพาตเกือบทั้งตัว เขาสามารถเคลื่อนไหวศีรษะได้เพียงเล็กน้อย ส่งเสียงอืออาและกระพริบตาซ้ายได้เท่านั้น

​

แต่ในระหว่างที่เขาตกอยู่ในสภาพเช่นนั้น เขากลับมีแรงบันดาลใจในการเขียนหนังสือที่ชื่อว่า Le Scaphandre et Le Papillon (แปลเป็นภาษาไทยชื่อชุดประดาน้ำและผีเสื้อ) โดยให้คนท่องชุดตัวอักษรที่เรียงตามความถี่ในการใช้ในภาษาฝรั่งเศส และฌ็อง-โดมินิก โบบี้จะกระพริบตาเมื่อถึงตัวอักษรที่เขาต้องการ ซึ่งหนังสือของเขาวางขายในวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2540 และขายได้ถึง 150000 เล่มในสัปดาห์แรก แต่อีกสามวันต่อมาเขาเสียชีวิต ซึ่งไม่มีการเปิดเผยสาเหตุการเสียชีวิตของเขา ​

​

"ชีวิตในสภาพที่ไม่สมศักดิ์ศรี ไม่อาจลดค่าความเป็นมนุษย์ซึ่งเปี่ยมไปด้วยความหวังลงได้ แม้ทุกวินาทีที่มีชีวิตอยู่เพียงแค่เพื่อขยับเปลือกตาก แต่ไม่มีสักเสี้ยวที่ผมจะร้องขอให้ปลิดชีวิต ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่าง" ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ เคยกล่าวไว้ ​

ขณะที่ "โอโตทาเกะ ฮิโรทาดะ" เคยกล่าวไว้ว่า ผมไม่คิดว่าลักษณะนี้คือความพิการหรอกนะ เขาเรียกว่าลักษณะพิเศษต่างหาก สิ่งที่เราเรียกว่าความพิการนั้น จริงๆ แล้วความพิการ คือความไม่สะดวก แต่ไม่ใช่ความไม่สบาย และความฝันของผมคือสร้างโลกที่สงบสุข ถ้าความสามารถและบุคลิกลักษณะของผมสามารถนำผมเข้าใกล้จุดหมายนี้แม้เพียงก้าวเล็กๆ ผมคงมีความสุข และพบความหมายของการเกิดมาในโลก ​

​

โอโตทาเกะ เกิดเมื่อวันที่ 6 เมษายน ปีโชวะที่ 51 (ค.ศ. 1976) ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เกิดมาพิการไม่มีแขนขา เพราะเกิดจากความบกพร่องทางพันธุกรรมที่เรียกว่า คอนเจนิตัล เทตรา อะมีเลย (Congenital Tetra Amelia) จริงอยู่ที่โอโตทาเกะเกิดมาด้วยความผิดปกติ แต่เมื่อถึงวัยเข้าโรงเรียนคุณพ่อคุณแม่กลับพาเขาไปเรียนในโรงเรียนคนปกติ โดยฝึกฝนให้โอโตทาเกะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้คนปรกติในสังคม ​

​

จนในที่สุดนกน้อยที่ไร้ปีกและขาเช่นเขาก็สามารถใช้ชีวิตเหมือนเด็กคนอื่นๆ ในโรงเรียน จนสำเร็จการศึกษาและเข้าทำงานเป็นนักข่าวสายกีฬาได้ แต่เขาก็มีความฝันที่อยากจะเป็นคุณครู ซึ่งเขาก็สามารถคว้าฝันเป็นคุณครูคนใหม่ได้เมื่อต้นเดือนเมษายน 2550 ด้วยปณิธานอบรมบ่มเพาะเยาวชนให้ยอมรับความแตกต่างในสังคม ​

​

"วันนี้เป็นวันอันยิ่งใหญ่สำหรับครู... พวกเธอบางคนถามครูว่า จะสอนอย่างไร? ก็ทำไมจะไม่ได้ล่ะ พวกเธอต้องช่วยครู เช่น เขียนกระดานให้ หรือไม่ครูอาจใช้แก้มกับไหล่หนีบชอล์กเขียนเองก็ได้" โอโตทาเกะแนะนำตัวเองต่อในวันเปิดเทอมวันแรก ​

​

และหลังเลิกแถว นักเรียนตัวน้อยหลายคนรุมล้อม ลูบคลำลำตัวไร้แขนขาของคุณครูคนใหม่ โอโตทาเกะ ยิ้มอย่างอบอุ่นตอบแทนความรู้สึกที่มีต่อลูกศิษย์ แต่อย่างไรก็ตามความกลัวก็ยังปรากฏในใจของคุณครูคนใหม่บ้างนิดหน่อย ​

"ผมหวังว่านักเรียนของผมจะยอมรับ และรู้สึกว่าธรรมชาติสร้างให้แต่ละคนเกิดมาต่างกัน ผมผ่านชีวิตมาไกลบนพื้นฐานความคิดง่ายๆ ว่าในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ผมท้าทายตัวเองให้ทำในสิ่งที่อยากทำ และผมอยากให้สังคมเลิกมองแค่ความพิกลพิการของผม แต่อยากให้ยอมรับความพิการนั้น" นี่คือความฝันเพื่อสร้างโลกแห่งความเท่าเทียมระหว่างคนไม่ครบห้าและคนปรกติ ซึ่งหลายๆ คนอาจมองว่ายากที่จะประสบความสำเร็จ แต่สำหรับนกน้อยโอโตทาเกะ นักสู้ที่ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ก็ทำให้เขาประสบความสำเร็จตามที่ฝันได้ ​

​

อย่างไรก็ตามโอโตทาเกะ ได้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งที่เป็นการบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของเขาโดยใช้ชื่อว่า "Nobody's Perfect" หรือ "ไม่ครบห้า" ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากจากทั่วโลก ​

​

เป็นไงกันบ้างคะ. . . อ่านการสู้ชีวิตของ "ฌ็อง-โดมินิก โบบี้" และ "โอโตทาเกะ ฮิโรทาดะ" แล้วคุณยังจะท้อแท้หรือสิ้นหวังอีกไหม? พวกเขาทั้งสองแม้จะแขนขาด ขาด้วน ตาบอด หูดับ แต่พวกเขากลับมองว่าโลกนี้มีอะไรอีกมากมายให้ค้นหา จึงต้องอยู่สูดอากาศสู้กับปัญหากันต่อไป เพราะยังมีพื้นเล็กๆ ให้พวกเขาก้าวเดินต่อไปด้วยความมั่นใจ และมีความหวัง​

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ตั้งจิต
วันนี้ได้รับน้ำมนต์และพระปางอุ้มบาตรแล้ว ขอบคุณคุณเพชรมากครับ อุตส่าห์หาขวดบรรจุน้ำมนต์อย่างดี ได้รับแล้วปลื้มปิติ อัญเชิญไว้บนโต๊ะหมู่บูชาทันที
โมทนาสาธุ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
น้ำสรงนี้สามารถเพิ่มจำนวนได้ด้วยการอาราธนานำน้ำสรงที่ส่งไปให้นี้ซึ่งถือว่าเป็น"หัวเชื้อ" นำไปเทลงในน้ำสะอาดขวดใหม่ อย่าลืมว่า นำของเก่าเททับของใหม่เสมอ

***ห้ามนำของใหม่เททับของเก่า

เมื่อจะใช้ปะพรมให้ว่าคาถาดังนี้
พุทธะ เสสัง มังคะลัง ยาจามิ

แปลว่า ข้าพเจ้าขอของมงคลเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด สาธุ

 

คิดอย่างไรไม่เครียด


http://hilight.kapook.com/view/25528

​

เครียด เป็นภาระที่ทุกคนไม่อยากประสบพบพาน แต่คงไม่มีใครที่ไม่เคยเครียด ดังนั้นมาทำความรู้จักกับความเครียด และวิธีการคิดเพื่อที่จะได้ไม่เครียดกันดีกว่า

ความเครียด เป็นเรื่องของร่างกายและจิตใจ ที่เกิดจากการตื่นตัวเตรียมรับกับสถานการณ์ หรือเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งคาดว่าเป็นเรื่องที่เกินกำลังความสามารถที่จะแก้ไขได้ ทำให้รู้สึกหนักใจ เป็นทุกข์และส่งผลทำให้เกิดอาการผิดปกติ ทั้งทางร่างกายและจิตใจตามไปด้วย

ความเครียดนั้นมีกันทุกคน แต่ละคนมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับสภาพปัญหาการคิดการประเมินสถานการณ์ของแต่ละคน ถ้าคิดว่าปัญหาไม่ร้ายแรงแก้ไขได้โดยง่าย ก็จะไม่เครียด แต่ถ้าหากว่าปัญหานั้นยิ่งใหญ่ ร้ายแรง แก้ไขลำบาก ก็จะทำให้เครียดมาก หากว่ามีความเครียดในระดับที่พอดีๆ ก็จะช่วยให้มีพลัง มีความกระตือรือร้นในการต่อสู้ชีวิต ฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ ได้ ซึ่งนี่เองคือข้อดีของความเครียด ไม่ใช่ว่าเครียดจะไม่มีส่วนดีๆ เอาเสียเลย

สาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดความเครียดมี 2 ประการคือ

1. สภาพปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิต เช่น ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาครอบครัว ปัญหาสังคม ปัญหาการปรับตัว ปัญหาการเรียน ฯลฯ ปัญหาเหล่านี้ล้วนเป็นตัวกระตุ้นอย่างดีที่จะทำให้เกิดความเครียดได้

2. การคิดและการประเมินสถานการณ์ของบุคคล จะสังเกตได้ว่าคนที่มองโลกในแง่ดี มีอารมณ์ขัน ใจเย็น จะมีความเครียดน้อยกว่าคนที่มองโลกในแง่ร้าย เอาจริงเอาจัง ใจร้อนและวู่วาม

จากสาเหตุที่สำคัญนี้ ความเครียดจะไม่เกิดจากสาเหตุใดสาเหตุหนึ่งเพียงอย่างเดียว แต่จะเกิดจากทั้งสองสาเหตุประกอบกันคือ มีสภาพปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตเป็นตัวกระตุ้น แล้วมีความคิดและการประเมินสถานการณ์เป็นตัวบ่งว่าจะเครียดมากเครียดน้อยเพียงใด

เมื่อปัญหากระตุ้นให้เกิดความเครียด การลดความเครียดจึงจำเป็นที่จะต้องรู้วิธีคิดที่ถูกต้องเหมาะสม ซึ่งวิธีคิดที่เหมาะสมได้แก่

1. คิดในแง่ยืดหยุ่นให้มากขึ้น อย่าเอาจริงเอาจัง เข้มงวดจับผิด หรือตัดสินถูกผิดตัวเอง หรือผู้อื่นตลอดเวลา รู้จักผ่อนหนัก ผ่อนเบา ผ่อนสั้น ผ่อนยาว ลดทิฐิมานะและที่สำคัญควรรู้จักการให้อภัยก็จะทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้น และมีความเครียดน้อยลง

2. คิดอย่างมีเหตุผล ไม่ด่วนเชื่ออะไรง่ายๆ ไม่ด่วยสรุปอะไรง่ายๆ ให้พยายามใช้เหตุผลตรวจสอบข้อเท็จจริง ความเป็นไปได้ ไตร่ตรองให้รอบคอบ เพราะนอกจากจะไม่ทำให้ตกเป็นเหยื่อให้ใครหลอกเอาง่ายๆ แล้ว ยังสามารถตัดความกังวลใจเล็กๆ น้อยๆ ไปได้อีกด้วย


3. คิดหลายๆ แง่มุม มองหลายๆ ด้าน ทั้งด้านดีและไม่ดี พึงระลึกไว้เสมอว่า ทุกอย่างมีข้อดีและข้อไม่ดีประกอบกันทั้งสิ้น จึงไม่ควรมองด้านใดด้านหนึ่งเพียงด้านเดียวให้ใจเป็นทุกข์ และที่สำคัญ ควรหัดคิดหัดมองในมุมของคนอื่นด้วย อย่างที่เขาเรียกว่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา ก็จะช่วยให้เรามองอะไรได้กว้างไกลกว่าเดิม

4. คิดแต่เรื่องดีๆ เพราะหากว่าเราคิดแต่เรื่องร้ายๆ เรื่องความล้มเหลวผิดหวังหรือเรื่องที่เป็นทุกข์ ก็จะทำให้เครียดมากขึ้น ควรคิดถึงเรื่องดีๆ ให้มากๆ นอกจากไม่ทำให้เครียดแล้วยังทำให้สบายใจมากขึ้นด้วย

5. คิดถึงคนอื่นบ้าง อย่าหมกมุ่นแต่เรื่องของตัวเองเท่านั้น เปิดใจให้กว้างรับรู้ความรู้สึกและความเป็นไปของคนอื่นและคนใกล้ชิด ใส่ใจที่จะช่วยเหลือแก้ไขปัญหาของผู้อื่นในสังคม บางครั้งจะพบว่า ปัญหาหรือความเครียดที่กำลังเผชิญอยู่นั้นเป็นเรื่องเล็กนิดเดียวเมื่อเทียบกับปัญหาของผู้อื่น ซึ่งความรู้สึกแบบนี้จะทำให้เครียดน้อยลง จะช่วยให้รู้สึกดีขึ้น และยิ่งถ้าสามารถช่วยให้ผู้อื่นแก้ไขปัญหาได้ ก็จะทำให้สุขใจมากขึ้นเป็นทวีคูณเลยทีเดียว



ข้อมูลจาก

ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต ​