**พระกรรมฐานสาย ลป.ชอบ ลป.คำดี ลป.หลุย และครูบาอาจารย์สายต่างๆ**//

อนุโมทนาสาธุครับ

 

....เมื่อวันที่ 26 ธ.ค. 2564 (ภาพที่ทางโรงหล่อเพิ่งส่งให้นะครับ) พิธีทำการหล่อชนวนมวลสาร และ "ต้นแบบที่แก้แล้ว" มาให้ท่านผู้ร่วมบุญได้ชมกันครับ "ช่างหล่อบอกว่ารุ่นนี้แรงมาก..." หล่อไปสั้นไป

*************************
​

.....แบบพระกริ่ง "ชินบัญชรอนันตคุณ" ที่แก้ไขแล้วก่อนหล่อองค์พระจริง ที่มีเหตุให้ต้องแก้แบบคือ หลังจากที่ปั้นแบบพระกริ่ง(แบบแรก) เสร็จแล้วโดยช่างโรงหล่อเป็นแบบพระปางมารวิชัย ปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่กี่วันครับ คุณหมอนพ(นพ.มานพ)บอกว่า "อาจารย์คณะแพทย์ศาสตร์ ที่คุณหมอนพ นับถือรู้ว่าทางคณะของคุณหมอกำลังจะหล่อพระ ทำพระเพื่อการกุศล อาจารย์หมอท่านนี้จึงได้มอบ "เหล็กมัดฐานชุกชี" ซึ่งเป็นเหล็กเก่าที่มีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ใต้ฐานชุกชีอุโบสถวัดระฆัง ซึ่งก็คือพระประธานในพระอุโบสถวัดระฆังนั้นเอง "เรียกว่าหลวงพ่อยิ้มรับฟ้า" ซึ่งมีการบูรณะเมื่อปี 2544 โดยกรมศิลป์ ในการบูรณะครั้งนี้ก็ได้ตัดเหล็กมัดฐานพระประธานออก เพราะเก่าและผุมากแล้ว แต่เหล็กมัดนี้ผ่านทั้งการสวดเจริญพุทธมนต์ในพระอุโบสถมาเป็น100ปี ทั้งยังผ่านพิธีอธิฐานจิตพระมาอย่างยาวนาน จึงเป็นของดีที่มีพลังงานพุทธคุณที่สะสมในตัวสูง และยังเป็นพระอุโบสถวัดระฆังซึ่งมีการเจริญพุทธมนต์ พระคาถาชินบัญชร เป็นประจำอีกด้วย..."

....ด้วยชนวนมวลสาร "เหล็กมัดฐานชุกชีพระประธานวัดระฆัง" อันดีเลิศและมีคุณวิเศษอันมากมีพลังงานสะสมมายาวนาน ด้วยทางคณะเห็นว่าในเมื่อมีส่วนเกี่ยวเนื่อง "กับพระประธานหลวงพ่อยิ้มรับฟ้า" คณะจึงเห็นสมควรให้แก้แบบ โดยให้ทำเป็นแบบพิมพ์ "พระประธานหลวงพ่อยิ้มรับฟ้าแทน" เลยออกมาเป็นแบบพิมพ์พระประธานวัดระฆัง ดังแบบที่ท่านเห็นครับ" มีความสวย หน้าเกรงขามมากครับ...
​

​

......วันนี้เลยนำภาพที่ทางโรงหล่อเพิ่งส่งมาให้ทางผมครับ ซึ่งเป็นภาพจริง(แกะเสร็จประมาณวันที่15 ธ.ค.2564) และได้หล่อไปแล้ว ทางคณะบอกว่าสวยและเข้มขัลงมากงานละเอียดสุดๆ(เพราะทำกับโรงหล่อใหญ่แห่งใหม่) กริ่งดังดีทุกองค์ เนื้อพระออกนวะเลยทีเดียว

....ตอนนี้ทางคณะรอเพียงเข้าขอเมตตา "หลวงพ่อบุญฤทธิ์" วัดป่าสัมมานุสรณ์ เมตตาอธิษฐานจิตเป็นวาระปิดท้ายนี้ครับ และหลังจากนั้นเข้าพิธีบูชาพระ(ตามสายวัดประดู่) จึงจัดส่งให้ทุกท่านคาดว่าไม่เกินวันที่ 10 ก.พ.(ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด) จะแล้วเสร็จทุกพิธีและนำส่งให้ทุกท่านต่อไปครับ......

จึงนำเรียนแจ้งมาเพื่อทราบ และ ขออนุโมทนาครับ​

 

​

......สมาชิกหลายท่านสอบถามผู้เขียนครับว่า "อักษร" ที่อยู่หลังองค์พระกริ่งชินบัญชรอนันตคุณ และ พระธรรมจักร ที่ได้สร้างผ่านไปแล้วนี้ว่าเป็นอักขระอะไร เป็นยันต์หรืออักษร ผู้เขียนอนุญาตนำเรียนท่านสมาชิกดังนี้ครับว่า

....ตัวอักษรที่จารึกลงบนหลังองค์พระนี้เรียกว่า "อักษรพราหมี"(อ่านว่า พรา-มี) เป็นอักษรที่มีความเก่าแก่มากมีอายุไม่น้อยกว่า 2000-3000 พันปี และเป็นระบบการเขียนที่เทียบระบบภาษาบาลีและสันสกฤต ได้อย่างดี(เทียบภาษามคธได้เพราะเกิดในยุคร่วมสมัยกัน) และมักใช้ในพิธีกรรมสำคัญต่างๆ ไม่ว่าจะพิธีกรรมทางศาสนาและทางราชการ ซึ่งจะเห็นได้จาก "เสาร์หินจารึกของพระเจ้าอโศกมหาราช" ที่ใช้อักษรพราหมีทั้งจารึกเป็น "ภาษาประจำถิ่น"ในเรื่องข้อกฏกมายและข้อบังคับตามจารีตในที่ต่างๆของดินแดนอาณาจักรของพระองค์ และ ใช้จารึกพุทธประวัติของพระพุทธเจ้า "ด้วยภาษามคธ(ต่อมาคือบาลี)" ซึ่งก็ใช้อักษรพราหมีจารึกทั้งสิ้น..

​

....ส่วนอักษรพราหมีที่นำมาจารึกลงบนพระกริ่งนี้อ่านว่า "พุทธสะโคตมะภควาตา"(อ่านว่า พุทธะ - สะ - โคตะมะ-ภะคะวาตา)ซึ่งทั้งในเนื้อความทั้งประโยคใช้อักษรพราหมีในภาษาบาลีจารึกไว้ครับซึ่งแปลว่า พระพุทธเจ้าโคตมะ(พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน)ผู้จำแนกธรรม
ซึ่งหมายถึงการที่พระองค์ทรงแยกย่อยธรรมะที่พระองค์ทรงบรรลุแล้วให้พอเหมาะกับผู้ฟังจนมีผู้บรรลุธรรมตามมากมาย

....ตามนัยแห่ง "ชื่อธรรมนี้" ถือเป็นการตรงกับคาถาบทหนึ่งในพระไตรปิฏกที่ว่า "นะโม พุทธสส"(อ่านว่า นะโม-พุทธะ-สะ) อ้างอิง อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ปกิณณกวรรคที่ ๒๑ ในเรื่องอานิสงส์แห่งการระลึกถึงพระพุทธเจ้าด้วยการเปล่ง “นะโม พุทธัสสะ” กล่าวว่า

.....อานิสงส์แห่งการระลึกถึงพระพุทธเจ้าด้วยการเปล่ง “นะโม พุทธัสสะ”(อ่านแบบบาลีคือ พุทธะสะ)

ครั้งพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ ณ พระเวฬุวัน ในกรุงราชคฤห์ นายทารุสากฏิกะเป็นอุบาสกผู้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จึงพลอยทำให้ภรรยาและลูกชายซึ่งยังเด็กน้อยเลื่อมใสและนับถือพระพุทธคุณเป็นสรณะไปด้วย เขามีอาชีพเลี้ยงวัว มักจะพาวัวออกไปหาหญ้ากินนอกประตูเมืองกรุงราชคฤห์ ใกล้บริเวณป่าช้าอยู่เสมอ

​

ภรรยาและลูกชายก็อยู่ในเรือนภายในประตูเมือง ภรรยาได้ปล่อยให้ลูกชายไปเล่นกับเด็กข้างบ้าน ซึ่งครอบครัวของเด็กคนนี้นับถือนิครนถ์ ขณะที่เด็กชายทั้งสองกำลังทอดขลุบ (การละเล่นประเภทหนึ่งที่โยนหินกลมให้ลงหลุม) ลูกชายของนายทารุสากฏิกะเป็นฝ่ายทอด ขณะที่กำลังทอดขลุบ เด็กน้อยได้เปล่ง “นะโม พุทธัสสะ” ปรากฎว่าตานั้นทอดขลุบชนะ พอเป็นฝ่ายเด็กข้างบ้านทอดขลุบ เขาก็เปล่งว่า “นะโม อรหัตานัง” ผลออกมาว่าทอดขลุบแพ้ลูกชายนายทารุสากฏิกะ

เด็กน้อยสังเกตได้ว่าทุกครั้งที่เพื่อนเปล่งคำว่า “นะโม พุทธัสสะ” ในตานั้นจะทอดขลุบชนะ ตนจึงเปลี่ยนมาเปล่งตามอย่างเพื่อนบ้างปรากฏว่าเล่นชนะเช่นกัน กลายเป็นว่าเด็กคนนั้นพอจะชนะขึ้นมาบ้าง แต่แล้วการเจริญพุทธานุสสติได้หยั่งรากลงในจิตใจของเด็กน้อยผู้เป็นเพื่อนเสียแล้ว ลูกชายของนายทารุสากฏิกะมักเปล่ง “นะโม พุทธัสสะ” อยู่บ่อยครั้งจนเป็นนิสัย ซึ่งแต่ละครั้งก็มีจิตระลึกถึงพระพุทธเจ้าอยู่เสมอ จนกระทั่งวันหนึ่งนายทารุสากฏิกะพาวัวไปกินหญ้านอกประตูเมือง แล้วพาลูกชายไปด้วยโดยให้เด็กน้อยนั่งอยู่บนเกวียน วัวก็กินหญ้าไปเรื่อย แต่ครั้งนี้นานกว่าทุกครั้ง จนจวบจะถึงเวลาที่ประตูเมืองจะปิด นายทารุสากฏิกะรีบต้อนวัวทั้งหมดเข้าไปในเมืองก่อนแล้วคิดว่า ตนจะวิ่งกลับมาลากเกวียนที่ลูกชายหลับอยู่เข้าเมืองทัน แต่ปรากฏว่าพอนายทารุสากฏิกะพาวัวเข้าเมืองมาจนหมดแล้ว นายทวารกลับปิดประตูลงทันที ทำให้เด็กน้อยต้องติดอยู่นอกเมือง

​

ประตูเมืองกรุงราชคฤห์เป็นที่โจษจันกันมากว่า เป็นประตูเมืองที่เปิดและปิดตรงเวลาอย่างเคร่งครัด ครั้งหนึ่งพระเจ้าปเสนทิโกศลเคยหนีพระราชภัยมาหมายจะพึ่งพาพระเจ้าอชาตศัตรูผู้เป็นหลาน แต่ด้วยพระองค์ทรงเดินทางมาถึงในเวลากลางคืนซึ่งประตูเมืองราชคฤห์ได้ปิดลงแล้ว ทำให้พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงต้องประทับอยู่นอกประตูเมืองจนสิ้นพระชนม์

ลูกชายนายทารุสากฏิกะซึ่งอยู่บนเกวียนได้ถูกความง่วงครอบงำ ทำให้เด็กน้อยนอนหลับไป พระอาทิตย์ตกดิน บรรดาอมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในป่าช้าซึ่งไม่ไกลจากจุดที่จอดเกวียนนัก เมื่อได้กลิ่นของเด็กน้อยก็คิดจะกินเด็กน้อยผู้นี้เป็นอาหาร แต่อมนุษย์พวกหนึ่งก็ห้ามปรามบอกว่าเป็นสิ่งไม่สมควร ขณะที่อมนุษย์ทั้งสองฝ่ายกำลังถกเถียงและต่อสู้กันเพื่อที่จะได้กินเด็กน้อย เด็กชายได้เปล่ง นะโม พุทธัสสะ ขึ้นมาพอดี (ไม่แน่ใจว่าเด็กน้อยละเมอหรือไม่)

เมื่ออมนุษย์ทั้งสองฝ่ายได้ยินคำนอบน้อมต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า ถึงกับหยุดการทะเลาะวิวาทกัน และหันไปดูเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับอย่างน่าเอ็นดู อมนุษย์ทั้งสองฝ่ายกลับมาปรองดองกัน และคิดตรงกันว่าเราต้องปกป้องเด็กน้อยผู้นับถือพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นสรณะ อมนุษย์บางตนจำแลงร่างเป็นนายทารุสากฏิกะและภรรยาเข้ามากล่อมเด็กน้อย ไม่ต่างจากเทวดาจำแลงเป็นพระเวสสันดรและพระนางมัทรีมากล่อมดูแลพระกัณหาและพระชาลี

อมนุษย์บางตนก็ชักชวนพวกของตนเข้าไปในพระราชวังของพระเจ้าพิมพิสาร แล้วนำภาชนะทองคำบรรจุอาหารมาให้เด็กน้อยกิน พอรุ่งเช้าราชบุรุษเห็นว่าภาชนะทองคำของพระราชาหายไป จึงตามหาจนมาพบว่าอยู่ที่ลูกชายนายทารุสากฏิกะ ราชบุรุษนำเด็กชายมาเข้าเฝ้าพระเจ้าพิมพิสารเพื่อไถ่สวนความจริง เด็กชายเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนถวายพระเจ้าพิมพิสารว่า บิดาและมารดาของตนเป็นผู้นำภาชนะเหล่านี้ใส่อาหารมาให้ตนกินเมื่อคืนขณะที่อยู่นอกเมือง เมื่อพระราชาให้นำนายทารุสากฏิกะและภรรยามาเข้าเฝ้า พระองค์ทรงไถ่สวนจึงเริ่มได้คำตอบแล้วว่า การที่ภาชนะของพระองค์ไปอยู่ที่เด็กน้อยนั้นเป็นฝีมือของอมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในป่าช้านอกประตูเมือง

​

พระเจ้าพิมพิสารทรงไม่เชื่อเรื่องง่าย ๆ ทั้งอยากทราบจากพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า เพียงการเปล่งคำว่า “นะโม พุทธัสสะ” จะมีอานิสงส์ถึงเพียงนี้เชียวหรือ พระองค์พร้อมด้วยครอบครัวนายทารุสากฏิกะและข้าราชบริพารได้เข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า พระบรมศาสดาทรงฟังเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นและตรัสขึ้นว่า

“มหาบพิตร อันพุทธานุสสติเท่านั้น เป็นสิ่งมีคุณต่อชาติ จิตของชนทั้งหลายที่ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ทั้งเช้าและเย็น ย่อมอยู่ดีมีสุข ผู้ที่พิจารณากาย ไม่เบียดเบียนผู้อื่น และภาวนาอยู่เสมอย่อมเป็นสาวกแห่งเราและย่อมอยู่ดีมีสุขเช่นกัน”

เด็กน้อยได้ฟังคำตรัสของพระบรมศาสดาได้มีจิตเข้าถึงโสดาปัตติผลแล้ว ชนทั้งหลายที่ได้ฟังก็ปรารถนาออกบวชและสำเร็จอรหัตตผลในที่สุด

นี้แลอานิสงส์ ของการระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า "นะโม พุทธัสสะ"(อ่านแบบบาลีว่า นะโม พุทธะสะ)

 

....เมื่อวันที่ 13/2/2565 เวลาประมาณ 16.15 เข้ากราบนมัสการ หลวงพ่อบุญฤทธิ์(ลูกศิษย์ในองค์หลวงปู่ชอบ ฐานสโม) ณ วัดป่าสัมมานุสรณ์ เพื่อขอเมตตาธรรมอธิษฐานจิต "พระกริ่งชินบัญชร อนันตคุณ" ในการปิดวาระครั้งนี้ครับ..

เปิดดูไฟล์ 5881995
ขณะหลวงพ่อท่านกำลังกวาดตาด​

....ขอทุกท่านที่ร่วมบุญรออีกสักระยะหนึ่งนะครับ เมื่อครบวาระแล้วผู้เขียนรับแบ่งจากทางคณะครบทุกท่านแล้วจะรีบจัดส่งให้ทุกๆต่อไปครับ

​

​

..... ครูบาอาจารย์หลายท่านพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า"พระกริ่งนี้ดีนอกดีใน" ถือเป็นพระกริ่งชั้นครู

อนุโมทนาครับ​

 

ขออนุญาตนำเรียนชี้แจงและนำ
ภาพพระกริ่ง "ชินบัญชร อนันตคุณ"
(เป็นภาพเก่าที่ทางโรงหล่อส่งมาให้ตั้งแต่วันที่ 26 ธ.ค.2564 ครับ)
ซึ่งหล่อชนวนมวลสารเสร็จแล้ว(ชนวนเต็มๆ) ตรงนี้กำลังจะนำไปแต่งครับ
(ซึ่งองค์จริงแต่งเสร็จแล้ว)นะครับเป็นเพียงภาพเก่าเล่าใหม่ครับ




ขออนุญาตนำเรียนชี้แจงท่านสมาชิกดังนี้ครับ
(ในความล่าช้าครับ)
​

ประการแรก ผู้เขียนไม่ได้เป็นคณะจัดสร้างโดยตรงนะครับ เป็นเพียงผู้ร่วมบุญและบอกบุญเท่านั้นครับ(แต่รู้จักเป็นการส่วนตัวกับผู้จัดสร้างครับ คือ นพ.มานพ) ซึ่งในระยะที่มีการจัดสร้าง ก็มีการดำเนินการไปอย่างล่าช้าจริงๆครับ (ตรงนี้ยอมรับเลย) เพราะว่าคงจะมีเหตุอุปสรรคอยู่บ้างครับ แต่มีการดำเนินการตามที่แจ้งหน้าบอร์ดเรื่อยๆครับ

ประการที่สอง มีการเข้าพิธีถึง 2 วาระแล้ว ทั้งงานบูรพาจารย์หลวงปู่ศรีจันทร์ และหลวงปู่ชอบ(ดังที่ได้โพสไปแล้วครับ)และอธิษฐานจิตเดี่ยว คือ หลวงพ่อสมบูรณ์ หลวงพ่อสมศรี หลวงพ่อฤทธิ์ และตอนนี้รอการเข้าพิธีอาจารย์ฆราวาสครับ ซึ่งตรงนี้ผู้เขียนคาดเองว่าไม่หน้าเกินอาทิตย์นี้ก็พร้อมแบ่งยอดและจัดส่งให้กับท่านผู้ร่วมบุญได้ครับ

ส่วนประการที่สามนี้ คือจริงๆถ้าผู้เขียนเป็นคณะจัดสร้างก็อาจจะเร่งงานได้ครับ แต่ตรงนี้คณะคุณหมอจัดสร้าง ก็เพียงได้แต่ท้วงถามไปเป็นระยะๆ และก็นำมาโพสการดำเนินการจัดสร้างให้ท่านสมาชิกที่ร่วมบุญทราบเป็นระยะๆ ครับ(ซึ่งจริงๆผมเองก็เกรงใจท่านสมาชิกที่ร่วมบุญ แต่การดำเนินการล่าช้าครับ)

จึงต้องขออภัยในความล่าช้าตรงนี้ด้วยนะครับ และจะรีบสอบถามไปยังคณะจัดสร้างให้ดำเนินการแล้วเสร็จโดยเร็วที่สุดต่อไปครับ​

 

รอได้ครับ ครับอาจารย์
ขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างยิ่งที่เป็นสะพานบุญให้แก่สมาชิกทุกท่าน
ได้ร่วมบุญ และไ้ด้รับพระกริ่ง "ชินบัญชร อนันตคุณ" พระกริ่งชั้นครูรุ่นนี้ครับ

 

​

​

.....วันนี้ 25/2/2565 เวลาประมาณ 11.30 น. ทางคณะโทรมาหาผู้เขียน แจ้งว่า "ช่วยติดต่อท่านอาจารย์บุญเลิศให้ที เพื่อจะนำพระกริ่งชินบัญชร เข้าพิธีบูชาพระ" ผู้เขียนจึงรีบไปที่สำนักท่านอาจารย์และโทรติดต่อ ท่านก็เมตตาบอกให้นำพระทั้งหมดเข้ามาเลย

....หลักจากพบท่านแล้ว คุณหมอนพ จึงเรียนท่านว่าพระกริ่งนี้ผ่านพิธีอะไรมาบ้างแล้ว และ การอธิษฐานจิตของครูบาอาจารย์อีก หนึ่ง สอง สาม ท่านก็เรียนอาจารย์บุญเลิศไป ท่าน อ.เลิศได้ยินคุณหมอนพนำเรียน ท่านก็ยกมือท้วมหัว(พระกริ่งในมือ) ท่านว่า "พระท่านสำเร็จอยู่แล้ว นี้พระสำเร็จแล้ว"

.....หลังจากนั้นท่านก็ให้คุหมอและคณะนำพระไปว่างเรียงที่หน้าพระประธานในสำนักของท่านพร้อมกล่าวว่า "พรุ่งนี้เช้าฤกษ์พิชัยใหญ่ พระท่านจะเมตตาสักคืน" พรุ่งนี้ให้มาเอานะ

......ตอนนี้พระอยู่ที่สำนักงานท่านแล้วนะครับ เข้าพิธีบูชาพระ(น้อมบารมีพระพุทธเจ้า) ตามตำราสูตรวัดประดู่ทรงธรรมโบราณ หลังจากนั้นแบ่งยอดส่งให้สมาชิกที่ร่วมบุญต่อไปครับ

....อ.เลิศ ทิ้งทาย พระดีใน พระดีนอก เด้เนี่ย (พระดีใน(หมายถึงมวลสาร) พระดีนอก(หมายถึงพิธี).....)

*****************

เปิดดูไฟล์ 5890620 ​

 

​

..วันนี้ 26/2/2565 ทางคณะได้แบ่งยอดส่งคืน "พระกริ่งชิยบัญชร อนันตคุณ" ให้กับผู้เขียนเพื่อจัดส่งให้สมาชิกทุกท่านแล้วนะครับ วันจันทร์ที่ 28/2/2565 ซึ่งเป็นวันทำการไปรษณีย์ตามปกติจะจัดส่งให้ทุกท่านพร้อมกันทีเดียวเลยนะครับ จะได้รับทีเดียวพร้อมๆกันครับ

...หลักการเสร็จพิธีแล้ว มอบให้ อ.บุญเลิศ จำนวน 1 องค์ พร้อมกับ อ.สันติ อีก 1 องค์(ท่านมาเป็นอาจารย์ฆราวาสให้เมื่อเช้านี้ครับ)

...เนื้อพระหลังจากขัดแล้ว เนื้อพระงามมากครับออกสีชมพูอ่อนๆ บางองค์ออกสีทองอ่อนๆ(ทางโรงหล่อแจ้งว่าเกิดจากการผสมชนวนมวลสาร) แล้วก็ทุกองค์จะมีใบฝอย ระบุ พิธีพุทธาภิเษกไว้ในแต่ละวาระ ว่าผ่านพิธิอะไรบ้างและครูบาอาจารย์อธิษฐานจิตองค์ใดบ้างครับ พร้อมถึงรายละเอียดชนวนมวลสารด้วย ผู้เขียนเพิ่งทราบว่า "นอกจากชนวนมวลสารที่นำมาลงในบอร์ดนี้แล้ว ยังมีเหรียญครูบาอาจารย์อีกกว่า 1 กิโลกรัมที่นำผสมหล่อในองค์พระด้วยครับ"

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านในวาระนี้ด้วยครับ

***********
โดยเข้าพิธีใหญ่แล้ว 2 พิธีคือ​

1.พิธีเจริญพุทธมนต์งาน "บูรพาจารย์หลวงปู่ศรีจันทร์" ในวันที่ 28-29 ธ.ค.2564 ณ วัดศรีสุทธาวาส และฝากผ่านพิธีในพระอุโบสถวัดศรีสุทธาวาสกว่า 7 วัน(ครูบาอาจารย์ร่วมอธิษฐานจิตกว่า 80 องค์)
2.พิธีเจริญพุทธมนต์งาน "บูรพาจารย์หลวงปู่ชอบ" ในวันที่ 7-8 ม.ค. 2565 ณ วัดป่าสัมมานุสรณ์
3.หลวงพ่อสมบูรณ์ กันตสีโล ในวันบูรพาจารย์หลวงปู่ศรีจันทร์ เมตตาอธิษฐานจิตเดี่ยวให้ในโอกาสนี้
4.หลวงพ่อสมศรี อัตตสิริ เมตตาอธิษฐานจิตเดียววันที่ 27 ม.ค. 2565 ณ วัดเวฬุวนาราม
5.หลวงพ่อบุญฤทธิ์ ปุญญวัณโณ เมตตาอธิษฐานจิตวันที่ 13 ก.พ.2565 ณ วัดป่าสัมมานุสรณ์ ​

 

สรุปชนวนมวลสาร
"พระกริ่งชินบัญชร อนันตคุณ"


​

- พระปิดตาชินบัญชร "ที่หล่อเสียหายกว่า 60 องค์(องค์ชำรุดแต่มีชนวนมวลสารเดิม)"
- แผ่นยันต์ "ชินบัญชร ครูบาอาจารย์หลวงพ่อพล เมตตาจาร" ทองแดง 1 แผ่น
- แผ่นยันต์ "ชินบัญชร ครูบาอาจารย์หลวงพ่อสมศรี เมตตาจาร" ทองเหลือง 1 แผ่น
- แผ่นยันต์ "ชินบัญชร ครูบาอาจารย์หลวงพ่อมหาสุพัฒน์ เมตตาจาร" แผ่นเงิน 1 แผ่น
- ตะกรุด "บรมมหาจักพรรตราธิราช"
*ของท่านเจ้าคุณสุพัฒน์ เจ้าคณะจังหวัด(อ.บุญเลิศลงจาร) 1 ดอก
*และของ หลวงพ่อเพชร วัดประดู่ทรงธรรม(อ.ไทสงลงจาร) 1 ดอก
- "ตะกรุดลูกอมดวงแก้วพระสีวลี" หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ 40 ดอก
- ชนวน "อสนีบาต เนื้อขวานฟ้า" หลวงปู่ศรีจันทร์
- กำไลเงิน หลวงปู่เทือง ญาณธโร เมตตาอธิษฐานจิตให้(ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งมอบให้)
- ห่วงเหรียญ "หันข้างอายุ 77 ปี" หลวงพ่อขันตี(ผ่านพิธีอธิษฐานจิตใหญ่)
- ห่วงเหรียญ "หลวงปู่ฝั้น อาจาโร" ปี 2515(หันข้าง)
- ตะกรุดเนื้อสำริดเก่า อายุ100 กว่าปี
- ตะกรุดเงิน นวหรคุณ พระครูโพธิสารคุณ วัดโพธิ์โน่นทัน
- พระกริ่งหลวงพ่อโต เนื้อโลหะพิเศษ
- แผ่นยันต์ "อิติปิโสหูช้าง" หลวงปู่เทือง ญาณธโร

***ชนวนมวลสารพิเศษเพิ่มเติม "เหล็กรัดฐานชุกชี"(อายุ100กว่าปี) พระประธานวัดระฆัง(หลวงพ่อยิ้มรับฟ้า) ตัดใส่ทุกช่อหล่อด้วยนะครับ.......

*************​

 

​

.....วันที่ 1 มีนาคม 2565 ได้จัดส่ง "พระกริ่งชินบัญชร อนันตคุณ" ให้สมาชิกทุกท่านที่ร่วมบุญครบแล้วนะครับ ส่วนท่านใดอยากได้รหัสไปรษณีย์สามารถแจ้งขอรับทาง PM ได้เลยครับ

***ต้องขออภัยท่านสมาชิกท่านร่วมบุญทุกท่านด้วยนะครับ ที่งานอาจดำเนินการล่าช้าไปสักหน่อยครับ เพราะอาจด้วยเวลาและจังหวะไม่ตรงตามแผนที่ว่างไว้ครับ แต่ก็ดำเนินการมาจนแล้วเสร็จ...

***พระกริ่งรุ่นนี้นอกจากท่านสมาชิกจะได้ร่วมบุญสร้าศาลาปฏิบัติธรรมแล้ว ยังได้ของดีที่ถือว่า "เป็นพระกริ่งชั้นครู" ที่ อ.เลิศ ท่านบอก(ถึงขนาดท่านให้ลูกศิษย์นำไปเลี่ยมห้อยกับประคำของท่านเลย)เพราะมีชนวนมวลสารสำคัญอย่าง "ชนวนขวานฟ้า" หลวงปู่ศรีจันร์ หลวงปู่หลุย แท้ๆมาผสม พร้อมทั้งแผ่นจารยันต์พระคาถาบัญชรที่ผ่านการจาร และอธิษฐานจิตจากครูบาอาจารย์ผู้ทรงคุณวิเศษทั้งสิ้น มาหล่อมาหลอมขึ้นองค์และชนวนมวลสารทั้งเป็นของ กายสิทธิ และของมงคลต่างๆ(ตามที่โพสแจ้งไปแล้ว)และพิธีอธิษฐานจิตอันยาวนานหลายพิธี ด้วยกันครับ

...และมีพระสมนาคุณ "สมเด็จขาโต๊ะ" นวหรคุณ ที่ผสมผงวิเศษนวหรคุณ(ซึ่งทำได้ยากยิ่งนัก) มาผสมเป้นมวลสารชุดนี้ด้วยนะครับ(แจกฟรีให้สมาชิกทุกท่านครับ)

อาจจะได้เร็ว ได้ช้าต่างกัน แต่ได้ทุกท่านแน่นอนครับ
ขอขอบคุณและอนุโมทนากับครับ
​

 

200 ปีวัดโพธิ์ชัย
ปีนี้มีของดีมาแจกฟรี.........


​

......"พุทธพรหมประสิทธิ" เป็นยันต์แห่งเมตตาของสาย "หลวงปู่มหาโพธิ์" วัดป่าโพโน่นทัน จ.ขอนแก่น เดิมยันต์นี้ในอดีตเรียกว่า "ยันต์พุทธพรหมวิหาร" หรือ แปลว่า พระพุทธเจ้าผู้ทรงวิหารธรรม คือมี เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา แก่สัตว์โลกทั้งเทวดา และ พรหมมา ด้วยธรรมวิหารนี้ ครูบาอาจารย์ในอดีตท่านจึงนำธรรมบทนี้มา "รจนา" พระยันต์นี้และพระคาถาประกอบไว้ เพื่อขอเมตตาธรรมอันสูงสุดแห่งพระเมตตา "ของพระพุทธเจ้า" อันไม่มีประมาณ มาสถิตเป็นประทีปแห่งเมตตาของผู้ที่ระลึก "ถึงคุณพระพุทธเจ้าอยู่เสมอ"

....ดังนี้ พระยันต์นี้จึงถือเป็นยันต์แทนพระคุณเมตตาใหญ่ครอบจักรวาลทั้งสามโลกของพระพุทธเจ้าอันไม่มีประมาณ(อัปปมาโณ) ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ เทวดา มนุษย์ พรหมา

....แต่ด้วยในบทสวดประกอบยันต์ (พระคาถาการน้อมพลังงานลงยันต์) ตอนหนึ่งมีคำที่ว่า "จะ เทวามหาพรหมา สิสฺโส ตถาคโต" ซึ่งแปลว่า เทวาและมหาพรหม ผู้เป็นดังศิษย์แห่งพระพุทธเจ้า และมีต่อว่า "วะระประสิทธิ ภะวันตุเม" แปลว่า ขอให้พรหมมาและเทวา จงประทานพรอันประเสริฐแก่ผู้ระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้าอยู่เสมอ ให้สำเร็จสมดังปรารถนาทุกประการเทอน...นี้คือคำอาราธนาพระยันต์นี้ในเบื้องต้น

....ด้วยการอ้างคุณแห่งพรหมมา และ เทวา นี้เอง ครูบาอาจารย์ในสมัยต่อมาท่านจึงถือคติพรหมที่มีในพุทธศาสนากล่าวเป็น 2 นัยยะคือ

นัยยะที่1.พรหมที่เป็นรูปธรรม - เช่น ผกาพรหม(ซึ่งเป็นพรหมที่อยู่ชั้นพรหมโลกที่พระพุทธเจ้าทรงไปปราบทิฐิให้เห็นถูกต้อง) หรือ สหัมบดีพรหม(ผู้อาราธนาพระพุทธเจ้า ให้เสด็จโปรดเวไนยสัตว์ ให้สัตว์โลกทั้งหลายผู้มีอวิชชาไม่ต่างจากเศษฝุ่นที่บดบังดวงตา ได้โอกาสมีดวงตาเห็นสัจธรรมของจักรวาล) เป็นต้น..
นัยยะที่2.พรหมที่เป็นนามธรรม(คำสอน) - เช่น ธรรมะอันเป็นเครื่องอยู่ของจิตใจ คือวิหารธรรม(พรหมวิหารสี่) เป็นต้น

...ด้วยเหตุนี้ครูบาอาจารย์ในสมัยต่อมาท่านจึงเปลี่ยนชื่อยันต์นี้จาก "ยันต์พุทธพรหมวิหาร"(ซึ่งจะหมายถึงพระพุทธเจ้าพระองค์เดียว) มาเปลี่ยนเป็น"พุทธพรหมประสิทธิ"(ซึ่งจะหมายถึงพระพุทธเจ้าและพระพรหมที่มาประสิทธิพร) เพื่อระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้าน้อมลงมาจนถึงเทวดาและพรหมอีกชั้นหนึ่งด้วย นับว่าได้บูชาทั้งพระพุทธเจ้าและขอบารมีท่านมาจนถึงเทวดาและพรหมด้วย ดังนี้

...ยันต์นี้ครูบาอาจารย์ท่านจึงถือว่าเป็นยันต์ "เมตตาหลวง" หรือ "เมตตาใหญ่" เป็นเมตตาทั้งมนุษย์ สัตว์ ตลอดถึงเทวาพรหมมาด้วย(พระพรหมรักษา)

****************




​

....ยันต์นี้จึงมีคุณทางเมตตาเป็นอเนกอนันต์ และมีคุณวิเศษทางอื่นครอบจักรวาลด้วย(แต่เน้นเมตตาดีนักแล) ปีนี้2565 หลวปู่เทือง ญาณธโร เมตตาลงตะกรุดนี้ให้ผู้เขียนเป็นการเฉพาะเพื่อนำมาแจกฟรีๆ เนื่องในโอกาส ฉลอง200 ปีวัดโพธิ์ชัย ในเดือนมีนานี้ครับ

....โดยหลวงปู่ท่านได้วิชานี้มาจาก หลวงปู่มหาโพธิ์ ซึ่งเป็นอาจารย์ของหลวงปู่เทืองท่านด้วยซึ่งหลวงปู่เทืองท่านบอกว่า "วิชานี้ครูบาอาจารย์ในอดีตเพิ่นบ่ให้กันง่ายๆ เพิ่งต้องดูนิสัยใจคอผู้เรียนพร้อมว่ามีจิตใจ เมตตาบ่ ขั้นมีจิตใจเมตตา เพิ่นสิสอนให้ไว้สงเคราะห์คนใด"(วิชานี้ครูบาอาจารย์ในอดีตท่านไม่ให้ใครง่ายๆ ท่านต้องดูนิสัยใจคอผู้เรียนด้วยว่ามีจิตใจเป็นเมตตาไหม ถ้าจิตใจดีมีเมตตาท่านก็จะสอนให้ไว้สงเคราะห์คนต่อไป...)

....ตะกรุด "พุทธพรหมประสิทธิ" นี้จะมีแจกนะครับ รออีกสักระยะหนึ่งแจกฟรีๆครับ เนื่องในวาระครบ 200 ปี พร้อมรูปพุทธพรหม เลี่ยมกรอบกันน้ำอย่างดี เพื่อมอบให้กับทุกท่านฟรีๆครับ..

ทุกรูปผ่านพิธีอธิษฐานจิต "ทั้งอาจารย์ฝ่ายสงฆ์" และ "อาจารย์ฝ่ายฆราวาส"
ด้วยครับ เป็นครั้งแรกที่นำยันต์นี้มาประทับในรูปขนาดหห้อยคอแจกครับ
และจัดทำตามพิธีธรรมอย่างถูกต้อง

​

 

อนุโมทนาบุญครับท่าาอาจารย์ สาธุๆ

 

ได้รับพระกริ่งชินบัญชร อนันตคุณ พร้อมพระผงนวหรคุณฝังตะกรุด แล้วครับ ขอบคุณมากครับอาจารย์

 

ได้รับพระกริ่งฯ และพระผงที่ระลึก “นวหรคุณ” แล้วครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์

 

อรรถาธิบาย
อุปเท่ห์แห่งยันต์"พุทธพรหมประสิทธิ"

​

......รูปที่ทางวัดโพธิชัยจะทำแจกในปีนี้เนื่องในโอกาส 200 ปีตั้งแต่สถาปนาวัดมา อย่างที่ได้นำเรียนไปแล้วครับว่าหลวงปู่เทือง ท่านได้วิชายันต์นี้มาจากหลวงปู่มหาโพธิ์ วัดโพธิ์โน่นทัน จ.ขอนแก่นพระวิปัสสนาใหญ่แห่งสายอีสาน

.... ท่านอนุญาตให้นำยันต์นี้มาประทับไว้ในรูปของ "พระพุทธเจ้าเหนือพรหม" ภาพขนาด 1 นิ้ว กระดาษโฟโต้แข็ง4สีอย่างดี(กันน้ำ) เลี่ยมในกรอบพลาสติดใสไว้แจกศรัทธาญาติโยมไว้เป็นที่ระลึก พร้อมกับลงตะกรุด"พุทธพรหมประสิทธิ์" ไว้ให้พร้อมกันในวาระนี้ด้วย เพื่อเป็นการเผยแพร่ และ เป็นการนำวิชามาสงเคราะห์ศรัทธาญาติโยมในเหตุแห่งยุค "ข้าวยาก หมากแพง" แบบนี้ให้เกิดขวัญกำลังใจ

​

....ท่านได้เมตตาอธิบายตัวยันต์ไว้เป็นสังเขปว่า ยันต์นี้ดังเดิมมีมานานมากแล้ว หลายร้อยปี แล้วแต่ว่าครูบาอาจารย์สำนักไหนท่านจะนำมาประยุกต์ใช้ ให้เหมาะสมตามกาลแห่งสำนักนั้นๆ ซึ่งรูปแบบอาจจะแตกต่างกันไปในตัวโครงยันต์ แต่ตัวอักขระและบทเสกอธิษฐานจิต "ยังคงเหมือนเดิมทุกประการ" เพียงต่างกันแค่รูปแบบเสียเท่านั้น

...ส่วนยันต์ "พุทธพรหมประสิทธิ" แห่งองค์หลวงปู่เทืองนี้ ท่านกล่าวว่า ท่านอาจารย์(หลวงปู่มหาโพธิ์) กำหนดรูปแบบให้เป็นยันต์สี่ทิศ กล่าวคือ จะทำเป็นโครงยันต์เปรียบเหมือนหน้าของพระพรหมทั้ง 4 (แบบมองมุมสูง) และหน้าทั้งสี่ทิศนี้ก็คือจะลงอักขระ สี่ชุดคือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา(หลักธรรมพรหมวิหารสี่) ส่วนตรงกลางเปรียบไปแล้วก็คือเศียรของพระพรหมที่มี พระพุทธเจ้าประทับอยู่จะลงอักขระตัว "พุทโธ"ไว้ตรงกลาง" อีกประการเป็นการถือเอาเคล็ดว่า ไปไหนมาไหนในสี่ทิศนี้ จะมีแต่เทพพรหมเทวารักษาอยู่ทุกทิศมิได้ขาด

.....แล้วในแต่ละทิศเฉียงจะรอบล้อมด้วยยันต์ "ไตรสรณคมน์" พุทธสังมิ ลงในแต่ละทิศเฉียงด้วยจึงถือเป็นการปกป้องทุกทิศทุกทาง และตรงกลางเป็นอักขระยันต์ว่า "พุทโธ" เปรียบดังพุทธบารมีรอบล้อมทั้งทิศบนและทิศล้างเป็น อเนกอนันตคุณอีกประการอันไม่มีประมาณด้วย

.....ส่วนด้านขวาเป็นยันต์ "อัปปมาโณพุทโธใหญ่" ยันต์นี้ถือเป็นยันต์ครูอีกหนึ่งยันต์ ที่ครูบาอาจารย์สมัยก่อนมักใช้ลงตะกรุด หรือพระเครื่องเพื่อเสริมพุทธคุณ อันไม่มีประมาณของพุทธคุณตามชื่อ "อัปปมาโณ"(ไม่มีประมาณ)ว่ากันว่าเป็นยันต์ที่ "หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์" เคยใช้ทำตระกรุดบรรจุในด้ามมีดหมอด้วย

....ก็นำมาประทับในภาพพรหมนี้ด้วยครับ "ส่วนพิธีอธิษฐานจิต และ เคล็ดวิชาต่างๆการว่างจิตในการอธิษฐานจิต ตรงนี้เป็นเรื่องเฉพาะตัวของครูบาอาจารย์ท่าน อาจจะนำมาเล่าให้ฟังต่อไปครับ...."

 

ได้รับวัตถุมงคลแล้วครับ

 

ผมได้รับพระกริ่งฯและพระผง
สมเด็จฯที่ระลึกแล้วครับอาจารย์ ขอบคุณมากครับ

 

วันนี้ได้รับพระกริ่งกับพระพิมสมเด็จ เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ

 

ได้รับพระกริ่งชิณบัญชรและพระผงเรียบร้อยแล้วครับอาจารย์ ขอบคุณครับ

 

ได้รับพระกริ่งชินบัญชร อนันตคุณ พร้อมพระผงนวหรคุณฝังตะกรุด เรียบร้อยครับ ขอบคุณครับอาจารย์ ขออนุโมทนาบุญกับอาจารย์และทุกท่านครับ