พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

เหมือนกันเลยค่ะพี่แอ๊ด... พอนอนต่อก็ชอบลืม แต่บางครั้งจู่ๆก็นึกขึ้นได้เองจ้ะ

ช่างเป็นกลอนที่ตรงใจในช่วงเวลานี้ทีเดียวค่ะพี่นุ๊ก

 

น้องมิก พี่เคยเล่าแล้วจ้า ฝันเสร็จแล้วตื่นเลยดูนาฬิกาตี 5 อ้าวยังไม่เช้านี่หว่าเลยนอนต่อ ตื่นตอนเช้าอีกทียังงงเลยฝันถึงพญานาคได้ไงหว่า เพราะจิตมันบอกเลยว่าท่านเป็นพญานาคผู้หญิง เลยนึกขึ้นได้ว่าอาจเป็นเพราะพี่ส่งที่อยู่ไปให้พี่รั้งเพื่อรับของกำนัลซึ่งก็คือลูกแก้วหรือเปล่าเลยฝันถึง

 

น้องแอ๊ด ..ขา อธิษฐานขอพบท่านสิ ....

 

สวัสดีทุกท่านคร่า พี่รั้งคะ นู๋เชื่อสนิทใจเลยว่า แก้วพี่รั้งรวมถึงมณีที่นู๋มี ขอให้ฝนหยุดได้จริงๆ อยู่โรม 4 วัน เที่ยวสบายๆ เพราะนู๋ขอให้อากาศดี พอวันนี้จะเดินทางต่อฝนตกแต่เช้า

 

ดีใจด้วยค่ะ ที่น้องสื่อสารกับ ท่านได้แล้ว...

ขอให้สนุกกับการเดินทางท่องเที่ยวนะคะ...

 

ตกลงเล่าหรือไม่เล่าขอให้บอก
มาเข้าเข้าออกออกบอกมาหนอ
หรือไม่เล่าวันนี้มีใครรอ
ตอบพีเอ็มก่อนหนอรอกันไป

ปยานาคเล็กใหญ่อยู่ในถ้ำ
ตาดำดำรออ่านนิทานหนอ
เจ้าประคุณลุนช่องร้องให้รอ
ปยานาคลาก่อนหนอขอบ๊ายบาย

จะปายหาตำนานมาให้อ่าน
มองผ่านผ่านอ่านไปทำใจหนอ
อยากปิดถ้ำล้ำเส้นเน้นก้านคอ
โอ้ละหนอขอไปตามใจเอย

 

จะก้านคอเลยเชียวหนอ อิอิ

 

ตำนานเมืองฟ้าแดดสงยาง

" อาณาจักรโบราณ ของอำเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์ เมืองฟ้าแดดสงยาง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงมาแต่อดีต ปัจจุบันเหลือร่องรอยการตั้งถิ่นฐานซึ่งแสดงถึงความยิ่งใหญ่ เป็นแหล่งอารยธรรมตลอดจนศิลปะด้านต่างๆ ที่เจริญรุ่งเรืองมาก่อน "

เมืองฟ้าแดดสงยาง เป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรือง มีความอุดมสมบูรณ์ผู้ปกครองเมืองคือพญาฟ้าแดด มีพระมเหสีชื่อ พระนางจันทาเทวี(เขียวค่อม) มีพระธิดาชื่อ พระนางฟ้าหยาด เป็นผู้ที่มีพระสิริโฉมงดงามมาก เป็นที่หวงแหนของพระราชบิดา-มารดา พญาฟ้าแดดให้ช่างสร้างปราสาทเสาเดียวไว้กลางน้ำ โดยใช้ศิลาแลงในการก่อสร้างบริเวณนี้ปัจจุบันเรียกว่า "โนนฟ้าแดด" นอกนั้นยงมีการขุดสระไว้รอบเมือง มีคูค่ายและเชิงเนิน มีหอรบอย่างแข็งขัน สระที่ขุดไว้ในปัจจุบันเป็นหนองน้ำสาธารณะ เมืองลูกหลวงของเมืองฟ้าแดดคือ เมืองสงยาง มอบให้อนุชาชื่อ พญาอิสูรย์ (เจ้าฟ้าระงึม) เป็นผู้ครองเมือง เมืองทั้งสองหางกันประมาณ 2 กิโลเมตร เลยรวมเรียกว่า "เมืองฟ้าแดดสงยาง"​

พระธาตุยาคู
เมืองเชียงโสม เป็นเมืองหนึ่งที่มีความใกล้ชิดกับเมืองฟ้าแดด มีพญาจันทราชเป็นผู้ปกครองจัดให้มีเทศกาลเล่นหมากรุก และตีหิงคลี ใครแพ้-ชนะ ก็จะส่งส่วยกินเมืองตามประเพณี ครั้งหนึ่งพญาจันทราชได้ออกล่าสัตว์ และต่อไก่ มุ่งหน้าลงทางใต้ จึงถึงหนองเลิง ได้หลงทางเข้าไปในอุทยานของนางฟ้าหยาด เมื่อพญาจันทราชพบหน้านางฟ้าหยาดก็ชอบพอ

ต่อมาพญาจันทราชเดินทางกลับเมืองเชียงโสมได้มอบให้ขุนเล็ง ขุนดาน นำเครื่องบรรณากาารมาสู่ขอนางฟ้าหยาด แต่ไม่สำเร็จ พญาจันทราช จึงได้เคลื่อนขบวนทัพมาตีเมืองฟ้าแดดสงยาง โดยขอความช่วยเหลือไปยังเมืองเชียงสง เชียงสา เชียงเครือ ท่างาม น้ำดอกไม้ สาบุตรกุดอก ให้ส่งกองทัพมาช่วยฝ่ายพญาฟ้าแดด เมื่อทราบข่าวก็ขอความช่วยเหลือไปยังผู้ปกครองเมืองสงยางผู้เป็นอนุชาให้มา ช่วยรบ เมื่อเกิดสงครามมีคนล้มตายเป็นจำนวนมาก พญาจันทราชสิ้นพระชนม์บนคอช้าง แม่ทัพนายกองเห็นดังนั้นก็ยอมแพ้

นางฟ้าหยาดเมื่อทราบข่าวก็มีความเสร้าโศกจนสิ้นชีวิตบนปราสาทกลางน้ำ ต่อมาพญาฟ้าแดดก็ให้ นำศพนางฟ้าหยาด และศพพญาจันทราช บรรจุลงในหีบทองคำ ตกแต่งอย่างสมพระเกียรติ และให้สร้างเจดีย์คู่เป็นอนุสรณ์ไว้ (ปัจจุบันอยู่ทางทิศตะวันตกของโนนเมืองฟ้าแดดสงยาง) ก่อนที่จะบรรจุอัฐิของนางฟ้าหยาดกับพญาจันทราช ได้รับสั่งให้ช่างหลอพระพุทธรูปและเทวรูปทองคำ จำนวน 84,000 องค์ ประกาศให้ชาวเมืองฟ้าแดดสงยางหล่อหรือสร้างพระพุทธรูปทุกครัวเรือน โดยให้หล่อหรือสร้างด้วยทองคำ อิฐ หิน หรือดินเผาแล้วแต่ศรัทธา แล้วบรรจุไว้ในเจดีย์คู่ เพื่อเป็นการบูชาและล้างบาปที่กระทำไว้ จากนั้นได้มอบให้พญาธรรมไปครองเมืองเชียงโสม ส่งสวยแก่เมืองฟ้าแดดเป็นประจำทุกปี

จากตำนานที่เป็นเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน อาจจะมีความคลาดเคลื่อนแต่ก็คงแฝงไว้ด้วยความจริงไว้บ้าง

โนนสาวเอ้

โนนสาวเอ้มีลักษณะเป็นเนินดินกว้างใหญ่มีคุณค่าทาง โบราณคดี ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณเมืองฟ้าแดดสูงยาง บริเวณล้อมรอบเป็นทุ่งนาชื่อว่า "ทุ่งฟ้าแดด" บนเนินสาวเอ้นี้

มีสถูปเจดีย์และมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ มีลักษณะเด่นและสำคัญ คือ เป็นเนินดินกว้างใหญ่อยู่ใจกลางทุ่งนา ส่วนการเข้าถึงนั้นห่างจากเมืองกาฬสินธุ์ตามถนนหมายเลข 214 ประมาณ 13กิโลเมตรแล้วแยกขวาต่อไปยังบริเวณเมืองฟ้าแดดสูงยางระยะทาง 6 กิโลเมตร

ใบเสมาหินสมัยทวารวดีที่พบในบริเวณอาณาเขตเมืองฟ้าสง อยู่ที่วัดโพธิ์ชัยเสมารามหรือวัดบ้านก้อม
​

 

อีกสักเรื่องนิ พญาคันคาก” รบ “พญาแถน”

เป็น ตำนานเก่าแก่ของอาณาจักรล้านช้างทั้งสองฝั่งแม่น้ำโขงมานานกาเล ลูกหลานผู้เกิดใหม่ใหญ่ทีหลัง ไปเที่ยวบุญบั้งไฟ แล้วอาจจะสงสัยว่าทำไมน้อ บั้งไฟในขบวนแห่ของพี่น้องเฮาชาวอีสานตามหมู่บ้านตามตำบลต่าง ๆ นั้น ทำไมจึงติดหัวนาคเอาไว้บนหัวบั้งไฟ แล้วก็แต่งเอ้ด้วยลวดลายสีสันงามสุดที่ยิ่ง เหมือนตัวนาคเกร็ดนาคฉะนั้น จะเล่าสู่ฟัง

ใครอยากอ่านส่งเสีียงหน่อยจร้า..าา

 

ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววว

 

ยกสองแขนสนับสนุนค่ะคุณนุ๊กrabbit_

 

เล่าเลยจ้า .......เด๋วจะขาดตอนเน้อ

 

กา ละเมื่อนานมาแล้ว – นับเนื่องเป็นอสงไขย สมัยเมื่อสรรพสิ่งทั้งหลาย ทั้งมวลมนุษย์ , สัตว์สิ่ง, หินดินน้ำฟ้าตลอดแม้ป่าแดดทะเลฝน ต่างสื่อสารระหว่างกัน ด้วยภาษาเดียวกัน ต่างรู้เรื่อง เข้าใจไม่มีแบ่งชนชั้นวรรณะ ต่างจึงสุขอยู่สร้าง เสมอด้ำ ดั่งกัน เมืองสวรรค์ชั้นฟ้า มีพญาแถนเป็นใหญ่ อำนวยให้เกิดกาลเวลาแห่งฤดูต่าง ๆ พญาแถนเจ้า ได้เปิดประตูชั้นฟ้า ให้พญานาคเจ็ดตนไปลงเล่นน้ำสระหลวง ทำให้น้ำเฟือนเฟียดฟ้งลงโลกมาเป็นฝน นำความชุ่มเย็น ทำให้เกิดสุขสะดวกสบายในการเฮ็ดการสร้าง การอยู่การกิน

สรรพสิ่งทั้งหลายก็ให้ความเคารพยำเกรงและกระทำการบูชาต่อพญาแถนตลอดมา กาละนั้น ยังมีเมืองชื่อนครดอกไม้ ตั้งอยู่บนโลก พญาเมืองถือสัตย์ ตุ้มไพร่ฟ้า ให้สุขถ้วนอยู่เริง แม่เมืองให้กำเนิดบุตร ผิดเพศมนุษย์คือเป็นคันคากหรือเป็นคางคก เป็นที่หลากใจแก่ผู้คนทั้งหลาย หมอโหรได้ทำนายทายทักว่า คันคากน้อยเป็นผู้มีบุญญาธิการยิ่ง จงเลี้ยงดูให้ดีเถิด แล้วคันคากน้อยก็ค่อย ๆ เติบใหญ่ตามกาลเวลา หามีผู้ใดรังเกียจเดียดฉันท์ไม่ กระทั่ง เวลาล่วงไปสมควรแก่วัยเติบกล้า ท้าวคันคากก็ถอดคราบออก เป็นหนุ่มรูปงาม คราบคางคกก็กลายเป็นเกราะทองรองกาย พาให้เห็นเป็นองอาจ และท้าวคันคากก็ทรงสามารถเชิงยุทธพิชัย มีฤทธีศักดาเหนือกว่าไผ

 

เป็นที่ยำเกรงแก่เหล่าสัตว์เขี้ยวงาบกน้ำและบรรดาผู้มีเดชกล้าทั้งผอง ทั้งยังทรงบุญญะบารมีด้วยการรักษาสัตย์, ศีล, ทาน จนเป็นที่ยกย่องเคารพบูชาของสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั่วทั้งทีป พญาเมืองจึงยกให้ท้าวเป็นผู้ครองนครดอกไม้สืบต่อสันตติวงศ์ มนุษย์, สัตว์สิ่ง, หินดินฟ้าและป่าแดดทะเลฝน เมื่อต่างให้ความเคารพยกย่องบูชาต่อพญาคันคากแล้ว ก็ลืมละการกราบไหว้สาต่อพญาแถน เมื่อก่อนนี้จะทำการหากินหาอยากอันใด ก็ถวยแถนด้วยเครื่องไหว้บูชา หากบัดนี้, กลับละเลยขันห้าขันแปด เหล้าไหไก่โตแปนเปล่า ทำให้พญาแถนน้อยอกน้อยใจ จนกลายเป็นเคืองแค้นโกรธา

” อ้ายมนุสสาสรรพสิ่งทั้งหลาย มันไม่ยำเกรงเคารพต่อกูอย่างนี้เสียแล้วจำกูจักสั่งสอนมันเสียบ้าง ให้มันฮู้แฮงฟ้าพญาแถนเป็นใหญ่ ให้มันทุกข์แร้นแค้น แหงนหน้าเปล่าดาย”

แถนจึงปิดเมืองฟ้า ตันแปวพญานาค บ่ให้ขึ้นเหล่นน้ำ ให้เฟือนเฟียด เกิดฝน แล้วทั้งสากลโลกก็บังเกิดความแห้งแล้งทุรกันดาร ดินหินทราย สรรพสิ่งสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่างก็ หอดหิวฮ้องโอดโอยทุกขะแหล่ง แล้งเลือดขุ่น ตายม้วยระบาดหงาย ดินและทรายหมกไหม้ ป่าก็วายสายธารแห้งกิ่น ๆ ลมปิ่นไง่ง้องเผาขั่วไหม้ชะเล

แล้วมนุสสาสรรพสิ่งจึงเปิดสภา มีพญาคันคากเป็นประธาน ค้นหาสาเหตุ รวบรวมปัญญาเพื่อหาทางแก้ไข สภาโสกันไปโสกันมา จนได้ทราบว่า เหล่าพญานาคทั้งเจ็ดตนถูกพญาแถนกีดกั้นปิดปล่องขึ้นสวรรค์ ฝนจึงไม่ตกลงมาตามกาลอันสมควรดังเคยเป็นมา

 

“อุเหม่…” พญาคันคากขึ้งโกรธโกรธาจนพุงป่อง ” ไฉนวา ญาแถนจึงไม่รู้หน้าที่ไม่ปฏิบัติธรรมจั่งซี้…การปฏิบัติหน้าที่คือการ ปฏิบัติธรรม พระพุทธเจ้าองค์ได๋ก็ตรัสเอาไว้เป็น หัวใจแห่งศาสนา ”

หมายความว่า ธรรมะคือหน้าที่ หน้าที่คือธรรมะ ผู้ปฏิบัติตนไม่เบียดเบียนผู้อื่นผู้ใด และทำหน้าที่ไปเป็นธรรมดาของการดำเนินชีวิต (เป็นธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต) ย่อมเกิดผลดี-สุข-สงบ-ร่มเย็น (เป็นธรรมะ )

แล้วพญาคันคากก็แต่งให้พญานกเค้าแมวเป็นทูตไปเจรจาแถน ขอให้แถนจงรักษาทำหน้าที่เปิดประตูสวรรค์ชั้นฟ้า ให้พญานาคเจ็ดตนได้ขึ้นไปเล่นน้ำสระหลวงตามที่เคยมา เพื่อดับทุกข์เข็ญเสียเถิด แต่พญาแถนแสนโกรธ ร้อยก็ไม่ยอมแสนก็ไม่ยอมโอนอ่อน ” ย้อนว่า สูบ่พากันย่านเคารพบูชากู สูพากันบูชาบักพญาคันคาก…เมื่อสูทุกข์เดือดฮ้อน ให้หันหน้าไปพึ่งมัน นั่นถ้อน… ” พญานกเค้าแมวนำความเจรจาล้มเหลวมาสู่สภาฟัง เหล่าสรรพสัตว์สรรพสิ่งได้ฟังยิ่งท้อแท้ และความโกรธกริ้วก็บังเกิดเป็นพายุ พญาคันคากประกาศสงครามต่อแถน เกณฑ์ส่ำสัตว์เขี้ยวงาน้ำและบกดาทัพ สัตว์ปีกระดมพล เหล่าเลื้อยคลานมีพญานาคเป็นเจ้าก็จัดเหล่าของตน สัตว์หกขาแปดขาบ้งกือต่างปลุกใจบ่เกรงย่าน

 

พญา คันคากบัญชาการให้พญาปลวกพาพวกก่อโพน เป็นโอ้นโญ้นโอ่นโหญ่นโพนต่อโพนไปถึงฟ้าหย่อนๆ สรรพสัตว์พากันไต่ต้อนแต้นถึงแถนฟ้าฟากสวรรค์ สงครามเทื่อนั้นเกิดสะเทือนเลื่อนลั่นระบาดทั่วจักรวาล สองชิงดีตีทัพ แผ่นดินไหวไฟฟาด น้ำก็เฟือนสมุทรฟื้น ลมก็หมุนน้าวป่า ฝนแสนห่าบ่มีเทื่อเหือดมื้อ ระดือเพี้ยนเปลี่ยนแปลง ผิดสำแดงแล้งฮ้ายบ่มีเหือดฮนทุกข์ ขุกเข็ญหันกลียุคมุ่นวายทะลายปิ้น เป็นจั่งซี้เจ็ดปีปลายเจ็ดเดือน คันคากแถนรบเรวกันบ่หยุดหย่อน บ่มีผ่อนเผือดหญ่อ ทั้งสองก้ำพ่ำเสมอ ท่านเอย

พญาคันคากพญาแถนรบสู้ตัวต่อตัวเจ็ดวันเจ็ดคืนก็ยังบ่มีผู้พ่ายผู้แพ้ ทั้งสองจึงท้าชนช้างกระทำยุทธหัตถี โดยพญาคันคากคิดอุบายให้พญานาคแฝงตัวไปในหางช้าง ในระหว่างชนช้าง พญาคันคากถูกพญาแถนเอาตะพดหล่อกั่วทุบตีตามร่างกายตามหัวจนโปดโนเต็มไปหมด สบโอกาสของช้างฟาดหาง พญานาคลอยละลิ่วไปรัดตัวพญาแถนจนตกจากช้างร้องโอดโอยพญาคันคากถีบถองทุบตี แก้มือที่ตนเสียทีถูกตีหัวปูดหัวโปเป็นตะปุ่มตะป่ำ จนพญาแถนร้องขอชีวิต สงครามจึงสงบราบคาบลง แผ่นดินหยุดไหวถล่ม ฝนฟ้าก็หยุดคะนอง ลมพายุอ่อนตัวสงบลง ฟ้าแจ้งจางปาง

 

แล้ว ก็มีการรื้อฟื้นคดี ว่าไฉนพญาแถนจึงไม่รักษาธรรม ไม่ทำหน้าที่เปิดปล่องสวรรค์ ให้พญานาคเจ็ดตนขึ้นไปเล่นน้ำทำให้ฝนแล้ง ก่อทุกข์กันดารต่อโลก แถนยอมรับผิดและสัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำอีก แต่ ก็ยังมีข้อกังขาว่า พญาแถนจะฮู้ได้จังใด๋ว่าถึงระดูฝนคนตกกล้าทำนาฮั่วไฮ่ เฮ็ดจังใด๋จังสิฮู้ฮอยฮูปประเพณี

พญาคันคากตรึกตรองแล้วจึงบอกว่า ถึงเวลาเดือนหกเฮาจะให้คนเฮ็ดบั้งไฟเพื่อให้พญานาคขี่ขึ้นมาเมืองฟ้า พญาแถนเห็นแล้วก็จงเปิดปล่องสวรรค์นั่นเถิด แต่นั้นมา คนก็จึงทำบั้งไฟตกแต่งเอ้ ให้พญานาคขี่ขึ้นฟ้าไปสร้างฝนในเมืองแถน

จบแล้วจร้า...าาา

 

สมุนาเทวี ทวงอะไร หนอ(แบบว่า จำไม่ได้ครับ) แหม เวปน่าจะหยุดปรับปรุงไปเรื่อยๆ จะได้ อู้งาน อู้การได้ หนอ

 

ฝันไปว่า ตนเอง ยืนอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง สถานที่แห่งนี้ มีความรู้สึกว่า คุ้นเคย อย่างไรก็ไม่รู้ ขณะยืนสงสัยอยู่นั้น ก็สายตานั้นไปพบกับ---

 

คุณปู่...แกล้งลืม ระวังน้า..าาา จะทวงไม่เลิกเลย
อะ..ให้อภัยเห็นว่าแก่แล้ว กร๊าก.กกก นู๋ไม่ได้ตั้งจายยยย

ทบทวนใหม่ก็ได้น้า...ผู้หญิงใส่ชุดขาวที่อยู่ในห้องนู๋ เป็นครายยย..?