ฝึก กรรม-ฐาน ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย

ในห้อง 'ประสบการณ์อภิญญา' ตั้งกระทู้โดย ธรรม-ชาติ, 16 ตุลาคม 2013.

  1. จิตวิญญาณ

    จิตวิญญาณ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    274
    ค่าพลัง:
    +679
    <!--[if gte mso 9]><xml><w:WordDocument><w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel><w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery><w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>2</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery><w:DocumentKind>DocumentNotSpecified</w:DocumentKind><w:DrawingGridVerticalSpacing>7.8</w:DrawingGridVerticalSpacing><w:View>Normal</w:View><w:Compatibility><w:DontGrowAutofit/><w:BalanceSingleByteDoubleByteWidth/><w:DoNotExpandShiftReturn/></w:Compatibility><w:Zoom>0</w:Zoom></w:WordDocument></xml><![endif]-->[FONT=&quot]สมัยก่อนนู้นนน ที่บ้านจะมีเหตุการณ์แบบนี้บ่อย เสียงเคาะประตูห้อง พอเปิดดูก็ไม่มีอะไร ยิ่งวันพระ รู้สึกมันมากันเต็มบ้านเลย [/FONT][FONT=&quot]ส่วนมากจะเป็นเวลาดึกๆ [/FONT][FONT=&quot]( คืนวันที่ 6 ก็วันพระนะ อิอิ ) บางครั้งลูกสาวมาเยี่ยม บอกแม่ว่า นอนไม่ค่อยหลับ มันเหมือนมีอะไรในบ้านเต็มไปหมด รู้สึกอึดอัด พอกลับมาเยี่ยมตอนหลัง บอกว่า บ้านนอนสบาย โปร่ง โล่ง ไม่เหมือนเมื่อก่อน[/FONT][FONT=&quot]( แทรกนิดๆ .. ลูกสาวเคยเล่าให้ฟัง ตอนไปค้างบ้านน้าใกล้ๆมหาเจดีย์ ช่วงหัวค่ำประมาณทุ่มหนึ่ง ออกมาเดินเล่นข้างๆบ้าน เห็นลูกแก้วใหญ่ใสสว่างมาก ลอยอยู่ตรงหน้า ห่างกันประมาณ 2 เมตร แล้วก็ลอยหายไป ว่าจะถามคุณธรรม-ชาติ อยู่[/FONT][FONT=&quot] ที่เห็นสื่อถึง[/FONT][FONT=&quot]อะไร[/FONT]

    [FONT=&quot]และมีอยู่คืนหนึ่ง[/FONT][FONT=&quot] พอกำลังจะเคลิ้มหลับ โดนจับ[/FONT][FONT=&quot]บีบ[/FONT][FONT=&quot]คอลากตกเตียง เกศา โลมา มันลุก[/FONT][FONT=&quot]”[/FONT][FONT=&quot]ยืนตรง[/FONT][FONT=&quot]”[/FONT][FONT=&quot]เคารพธงชาติพร้อมเพรียงกันเลย เล่าให้ใครฟังเขาก็ให้พระมาแขวนคอ ให้มาคนละองค์สององค์ รับเพราะเกรงใจก็มี คอนี่เต็มไปด้วยพระ [/FONT][FONT=&quot]บางองค์ก็[/FONT][FONT=&quot]แขวนด้วยความเกรงใจ[/FONT][FONT=&quot]คนให้[/FONT][FONT=&quot] สติปัญญา[/FONT][FONT=&quot]จั๊กไปไสเบิ๊ด[/FONT][FONT=&quot]นี่[/FONT][FONT=&quot]ถ้าแขวนพระประธานได้ก็คงแขวนไปแล้วล่ะ [/FONT][FONT=&quot]ก็[/FONT][FONT=&quot]ยังไม่รู้ตัว[/FONT][FONT=&quot]นะ[/FONT][FONT=&quot]ว่ากำลังบร้าา [/FONT][FONT=&quot]กลางวันร้อนใจอยู่ไม่ได้ เข้า-ออกบ้านวันละสิบๆรอบ เปิด-ปิดยังกะ 711 จนรีโมทประตูพัง เวลา[/FONT][FONT=&quot]นอนก็ลำบาก พลิกตัวทีกรอบพระกระทบกันลั่น นานๆเข้า คิดได้ อายตัวเอง บ้ามากไปป่าวเนี่ย จะเป็นอย่างนี้อีกนานไหม พระภูมิเจ้าที่ก็พึ่งไม่ได้ แขวนพระมันก็ไม่กลัว ไม่[/FONT][FONT=&quot]หวัง[/FONT][FONT=&quot]พึ่ง[/FONT][FONT=&quot]อะไร[/FONT][FONT=&quot]แล้ว ก็เลยแขวนแต่เบี้ยแก้ หลวงปู่บุญ แต่พอแขวนได้ไม่นานเท่าไหร่ ตอนถอด ถูกปัดตกพื้น หอยเบี้ยแตก

    ตั้งแต่นั้นมาเลยรู้ว่า ต้องพึ่งตัวเอง ก็โชคดีมาก ที่เข้ามาเจอคุณ ธรรม-ชาติ สอน[/FONT][FONT=&quot]วิธี[/FONT][FONT=&quot]ฝึกให้ อธิบายได้ตรงกับอาการ อะไรหลายๆอย่างที่เราไม่เข้าใจเราก็เข้าใจ แถมความกลัวก็จางคลายหายไปเรื่อยๆจนหมด นึกๆก็ เออ ได้ประสบการณ์จากพวกมิจฉาทิฐิจิตเยอะเลย[/FONT][FONT=&quot]นะ

    [/FONT][FONT=&quot]ให้ทำเหมือนที่คุณธรรม-ชาติบอกนั่นแหล่ะ [/FONT][FONT=&quot]"ใช้จิตมันเป็น อุปกรณ์ ในการฝึก"[/FONT][FONT=&quot] หรือไม่ก็ [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot] ใช้วิญญาณพวกมัน เป็นอุปกรณ์ในการฝึก[/FONT][FONT=&quot]”[/FONT][FONT=&quot] บางคนนะ ต้องเข้าไปฝึกถึงในป่าช้าเลยก็มี เราไม่ต้อง มันมาบริการให้เราฝึกถึงบ้าน สงสัยมันเรียนแบบมาจาก[/FONT][FONT=&quot]พิซซ่าฮัท [/FONT][FONT=&quot]อิอิ[/FONT][FONT=&quot]
    [/FONT]
    <!--[if gte mso 9]><xml><w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true" DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99" LatentStyleCount="156" ><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Normal" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 1" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 6" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 7" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 8" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="heading 9" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 1" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 6" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 7" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 8" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index 9" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 1" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 6" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 7" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 8" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toc 9" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Normal Indent" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="footnote text" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="annotation text" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="header" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="footer" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="index heading" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="caption" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="table of figures" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="envelope address" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="envelope return" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="footnote reference" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="annotation reference" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="line number" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="page number" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="endnote reference" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="endnote text" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="table of authorities" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="macro" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="toa heading" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Bullet" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Number" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Bullet 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Bullet 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Bullet 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Bullet 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Number 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Number 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Number 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Number 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Title" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Closing" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Signature" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Default Paragraph Font" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text Indent" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Continue" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Continue 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Continue 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Continue 4" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="List Continue 5" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Message Header" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Subtitle" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Salutation" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Date" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text First Indent" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text First Indent 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Note Heading" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text Indent 2" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Body Text Indent 3" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Block Text" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Hyperlink" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="FollowedHyperlink" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Strong" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Emphasis" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Document Map" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Plain Text" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="E-mail Signature" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Normal (Web)" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Acronym" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Address" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Cite" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Code" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Definition" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Keyboard" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Preformatted" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Sample" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Typewriter" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="HTML Variable" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Normal Table" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="annotation subject" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="No List" ></w:LsdException><w:LsdException Locked="false" Priority="99" Name="Balloon Text" ></w:LsdException></w:LatentStyles></xml><![endif]-->
     
  2. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ ตรงนี้เป็นจุดสำคัญ "เจโตปริยะญาณ" นั้นเป็น "สภาพตามธรรมชาติของจิตทุกดวง" ที่จะรับรู้ตรงนี้ได้เหมือนกันทั้งหมด ต่างกันที่ "รับมาแล้ว จะยึดเอามาเป็น ของตน" หรือไม่เท่านั้น เช่น อาการตกใจของงูตัวนั้น มันเกิดที่เรา หากเรายึดก็เป็น "เราตกใจ" แต่ถ้าเรารู้จิตเราเอง ก็จะสามารถรู้ทันทีได้ว่า "ตรงนี้ ไม่ใช่ของเรา" มันเป็นของ "จิตอื่น" บางครั้งผมก็จะเรียกมันว่า "จิตสื่อสาร" ตามอาการของมันตรง ๆ ผู้ที่ "ฝึกสติ" ได้ดีเท่านั้น จึงรู้ตรงนี้้ แต่ในช่วงที่ "ฝึกงานตัวพูดมาก" นี้ ก็ให้สังเกตุ "ความแม่นยำ" ของมัน กับ "ระดับสติ" ในปัจจุบันขณะนั้น ๆ ไปด้วย เช่นขณะที่ สติละเอียด การทำงานของมันเป็นอย่างไร และ ในขณะที่สติหยาบ มันทำงานอย่างไร เป็นต้น "ใช้สติ เป็นเครื่องวัด" ระดับการทำงานของมันอยู่เสมอ


    +++ ได้ ผมจะสอนวิธีแมปจิตแบบพิสดารให้ ตรงนี้เป็นการฝึกของสติระดับ 9 ของกระทู้นี้เท่านั้น เพราะมันเป็นดาบ 2 คม "ผู้ที่ยังไม่สามารถ อยู่ กับความเป็นจริงได้ ยังไม่สมควรฝึก" เพราะต้องทำการ "อยู่-ย้าย" ทั้งสติปัฏฐาน 4 และ มหาปัฏฐาน สลับกันไปมาทั้งคู่ บอกตามตรงว่า "แม้ว่าจะเป็นสติระดับ 9 แล้วก็ตาม" ตรงนี้ "ไม่หมู" แน่นอน เพราะจะต้องบุกฝ่าดง "มโนเอาเอง" ลงไปแบบตรง ๆ (นักผจญเพลิงกิเลส ตัวจริงล่ะ งานนี้) และเป็นการฝึกที่ เผลอแผลบเดียว หรือ หลุดนิดเดียว ก็จะกลายมาเป็น "เรามโนไปเอง" ทันที (งานเข้าแล้วนะ) "หลุดเข้าไป ง่ายนิดเดียว" "ออกมาจากตรงนี้ ยากกว่าตั้งแยะ"

    +++ รายการ "หลอนสยอง" เริ่ม ณ บัดนี้

    +++ 1. ให้เป็น "สภาวะรู้" อยู่นอก กายเนื้อ จากนั้น "รู้ตัวดู" ที่อยู่ข้างใน กายเนื้อ

    +++ เริ่มที่ "มีจิตใคร" อยู่ข้างหลัง เยื้องขึ้นไปที่ "มุมด้านบน" ในอากาศ "ติดกับเพดาน หรือเปล่า ไม่แน่ใจ"

    +++ 2. ให้สังเกตุ "การสแกน" ของตัวดู และการเริ่มต้น "สร้างภาพ" ของตัวดู (นาม สร้าง รูป) ให้ทำตรงนี้ ซ้ำ ๆ หลาย ๆ รอบ จนกว่าจะตรวจจับ อาการที่เข้ามาผสมโรงของ "จิตผุด" จากบริเวณ "ศูนย์กลางกาย" หรือ "จักระตัวที่ 2" ซึ่งมันจะทำหน้าที่ "ป้อนกิเลส" เข้ามาให้ ผ่านมาทาง "ลิ้นปี่" ที่เป็น จักระตัวที่ 3 ขึ้นมาจนถึง "ตัวดู" ตลอดเวลา เปรียบเหมือน "ป้อนฟีลม์ เข้าเครื่องฉายหนัง"

    +++ 3. ให้ "เป็น" สภาวะรู้ นอกกายเนื้อ ตลอดเวลา แล้วเข้า step ต่อไป

    +++ พอจะหันไปดู ก็ปรากฏว่า "มันเลื่อนได้" ไม่ว่า "จะหันไปทางไหน" มันก็จะ "อยู่" ด้านหลัง เยื้องขึ้นไปที่ "มุมด้านบน" ในอากาศ อยู่เสมอ

    +++ 4. ระวังการ "หลุด" ไปเป็น "ตัวดู" หากหลุด ให้กลับไปทวนตั้งแต่ข้อ 1 ใหม่

    +++ 5. การ "ป้อนฟีลม์ เข้าเครื่องฉายหนัง" จะเริ่ม "ถี่ยิบ" มากขึ้น ให้ "กลับไปทวนตั้งแต่ ข้อ 1 ใหม่" อีกรอบ จากนั้น step ต่อไป

    +++ แม้ว่าจะใช้ "ตาที่ 3 หรือ ทิพยจักษุ" แล้วก็ตาม ก็ยังมองไม่ชัด แต่ที่แน่ ๆ คือ "เห็นว่า มันมีผมยาว" เสื้อขาวเก่า ๆ ขาดกระรุ่งกระริ่ง "น่าจะเป็น" ผู้หญิง

    +++ 6. การ "ป้อนฟีลม์ เข้าเครื่องฉายหนัง" จะเริ่ม "เป็นสาย กระแสต่อเนื่องแบบ ไม่หยุดยั้งขาดตอน" ผ่านตัวดูแบบตรง ๆ แล้ว "ออกไปเป็นภาพ" ทันที ให้ทวน ตาที่ 3 ใหม่

    +++ จากที่เห็น เสื้อขาวเก่า ๆ ขาดกระรุ่งกระริ่ง นี้ก็ แสดงว่า ตายมานานแล้ว พอสมควร

    +++ หาก หน้าตาจะเละ ก็น่าจะเละแบบ "แห้ง ๆ สักหน่อย" ตา หากจะยังมีอยู่ ก็น่าจะมี "อาการหลุด" ออกมาบ้างแล้ว เหตุผลตรงนี้ ชัดเจน

    +++ 7. ให้ copy จากข้อ 1-7 ตรงนี้ ไปไว้ใน เวิร์ด หรือ โน๊ตแพท แล้ว "ลบ บันทัด ที่มีข้อ ทิ้งไปทุกบันทัด" ให้เหลือแต่ "อาการมโน" แต่เพียงอย่างเดียว และให้สังเกตุอาการ "หลุด" ไปมาระหว่างการ "เป็น" ตัวดูกับสภาวะรู้ รวมทั้ง "จิตส่งออก" ไปยัง "ปีศาจตนนั้น" ด้วย สรุปคือ "ให้รู้ กระบวนการปรุงแต่ง ทั้งหมดทุกชนิด ที่เกิดขึ้น ตามความเป็นจริง ทุกประการ" จากนั้นก็ลองเปลี่ยนเรื่องไปเล่นกับ สยองในโพสท์ที่ 840 หน้า 42 ลองดูนะครับ

    +++ เป็นลักษณะที่ระบุว่า "มีพระธาตุอันควรสักการะ อยู่ในบริเวณนั้น" นะครับ
     
  3. จิตวิญญาณ

    จิตวิญญาณ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 สิงหาคม 2008
    โพสต์:
    274
    ค่าพลัง:
    +679
    กราบขอบพระคุณมากค่ะ ที่สอนวิธีแมปจิตแบบพิสดารให้ จริงๆคือต้องการจะศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วน จนรู้แจ้ง ของการทำงานทั้ง ฝ่ายรูป และ ฝ่ายนาม น่ะค่ะ
     
  4. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    "วิปัสสนา กรรม-ฐาน ในมโน"

    +++ วิธีในโพสท์ที่ 846 นี้ เป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้ "เห็น" ว่าตัวอะไรเป็น "ผู้สร้างรูปธรรม" ให้เกิดขึ้น และมี ตัวอะไรหล่อเลี้ยง (อาหาระปัจจะโย) ให้มันคงอยู่ไม่สลายไป

    +++ หากจะเอาให้ละเอียด แบบสิ้นสงสัยจริง ๆ ก็ต้องเริ่มตั้งแต่ "ตัวจะ" ที่จะเริ่มกำหนดจิตว่า "มีจิตใคร" อยู่ข้างหลัง ตรงนี้ "น่าจะเห็น ตัวจะ ได้ชัดเจน"

    วงจรที่ 1

    +++ เมื่อ "ตัวจะ" เกิดแล้วก็จะตามมาด้วย "กิริยาจิต 1 วูป" เป็น 1 วงจรคลื่นที่เกิดขึ้น

    +++ หาก "ทัน" วงจรคลื่นนี้ แล้ว "ไม่ตาม" วงจรนี้ออกไป "มโนกรรม จะถูก ตัดออกที่ตรงนี้" เรียกว่า "ตัดวงจรกรรม" ก็ได้ หรือ "เกิด-ดับ ใน 1 ขณะจิต" ก็ได้ แล้วแต่จะเรียก

    +++ หาก "ตาม" วงจรคลื่นนี้ "ออกไป" ตรงนี้เรียกว่า "จิตส่งออก" ของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล (ให้ทำแบบ ตาม และ ไม่ตาม ตรงนี้ด้วย)

    +++ ตัวดู ก็จะเป็น "ผู้สร้าง รูป" ของ "มีจิตใคร" อยู่ข้างหลัง

    +++ ตรงนี้เป็น 1 สังกัปโป เป็น 1 ความเห็น เป็น 1 ความเข้าใจ

    วงจรที่ 2

    +++ เมื่อ "ทำจิตส่งออก" ไปสร้างรูปธรรม ของ "มีจิตใคร" อยู่ข้างหลัง แล้ว ก็จะรู้ได้ว่า "ความละเอียด" ของตรงนี้ "ยังไม่เท่าไร" หากจะเทียบกับ วงจรที่ 2 ต่อไปนี้

    +++ ให้ทำจิตส่งออกว่า "มีจิตใคร" อยู่ข้างหลัง "ตรงที่" เยื้องขึ้นไปที่ "มุมด้านบน" ในอากาศ "ติดกับเพดาน หรือเปล่า ไม่แน่ใจ"

    +++ ตรงนี้จะเกิด "ตัวจะ" ที่ละเอียดกว่าเดิมมาก แต่ละ "จะ" ก็จะเกิด "กิริยาจิต ย่อย ๆ ถี่ ๆ ตามมา" ผลคือ "การสแกนของ ตัวดู" การขยับแต่จะ "จุดสแกน" เป็นผลลัพธ์ มาจาก "กิริยาจิตที่ละเอียดกว่าตรงนี้"

    +++ เอาแค่ตรงนี้ "ให้ เท่าและทัน" เสียก่อน ตรงนี้ยังเป็น "กิริยาจิต ระดับกลาง" หากทันตรงนี้เมื่อไร จึงค่อยว่ากันที่ "กิริยาจิต แบบละเอียด" จนถึง "กำเนิดกิริยาจิต และ อณู" ในภายหลัง

    +++ ตอนนี้ให้ "เล่น" ที่ "มโนเอาเอง VS กิริยาจิต" ไปพลาง ๆ ก่อน ทบทวนทั้ง 846 และ 840 ไปด้วย ตรงนี้เป็น "วิปัสสนา กรรม-ฐาน ในมโน" นะครับ
     
  5. AliKoonchon

    AliKoonchon Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    25 พฤศจิกายน 2013
    โพสต์:
    37
    ค่าพลัง:
    +41
    สวัสดีค่ะ

    เมื่อก่อน ชอบสวดมนต์ และนั่งสมาธิ ก็ทำเยอะค่ะ
    ปัจจุบัน ห่างมาพักใหญ่แล้วค่ะ


    เมื่อวันก่อนได้ดูภาพพิธีหนึ่ง เค้าบรรยายว่าในพิธีกระถางธูปไฟไหม้รุนแรง ก็เลยมองหากระถางธูปในภาพแต่ไม่มีค่ะ ไม่ได้คิดอะไรเลยนอกจากหาเจ้ากระถางธูปที่ว่า
    ระหว่างหาก็รู้สึก มีความร้อนแตะบริเวณใบหน้า
    เหมือนเวลาเราอังเปลวไฟจะร้อนน่ะค่ะ ด้วยความตกใจโดยสันชาติญาณ ก็เลยสะบัดหน้าออกจากจอเลย พร้อมทั้งได้กลิ่นควันไฟบางๆ ยังคิดว่านี่คืออุปาทานไหม

    ผ่านมา๑วัน เมื่อเช้า สวดมนต์สั้นๆค่ะ
    สวดตามชินตามปกติที่ตื่นนอน สวดไปๆมาๆ
    เกิดความรู้สึกว่าร้อนน้อยๆ ๓ จุด
    หว่างคิ้ว ช่วงปลายนิ้วมือทั้งหมดที่พนมมือไหว้
    และหน้าอก ช่วงหน้าอก นี่รู้สึกได้ว่า อึดอัดเล็กน้อย

    สักครู่ค่ะ มีเพื่อนส่งคลิปวิดีโอผ่านเฟส จึงเปิดดู
    เป็น ผญ. เต้น เสื้อผ้าน้อยชิ้น
    จมูกรับสัมผัสคือกลิ่นเหม็นแปล่งๆ รู้สึกได้

    พอปิดลง สักพัก กลิ่นก็ค่อยๆหายไปค่ะ

    อยากรบกวนถามว่าเหตุการณ์ต่างๆนี้เป็นจริงรึไม่คะ
    ถ้าหากเป็นจริงแล้ว คืออะไรคะ
     
  6. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ ในตอนที่กำลังหากระถางธูปนั้น "หาไปคิดไปด้วย หรือเปล่า" ตรงนี้สำคัญที่สุด หลายคนไม่รู้สึกตัวว่า "ระหว่างหานั้น คิดจนรู้สึกขึ้นมาได้" ตรงนี้เป็น "คิดหลอน รู้สึกหลอน" บางคนรู้ว่า "ความคิด ความรู้สึก ตรงนี้ทำได้" ก็เอาความ "หลอน" ตรงนี้ไปสร้าง "เทพอาวุธ" ก็มี กลายเป็น "หลอน 3 ตลบ" และ หลงอยู่ในโลก แห่งความหลอนไปเรื่อย ๆ

    +++ หากเรามั่นใจว่า "ไม่ได้คิด" ตรงนี้ให้ยอมรับเสียก่อนว่า "มันเกิดขึ้น มันมีขึ้น" จะตรงกับคำพูดที่ว่า "รู้ธรรมเฉพาะหน้า" (ปรากฏการณ์ ที่ปรากฏมาเอง)

    +++ ความคิด กับ ความรู้สึก 2 อย่างนี้ เหมือน "ร่างกับเงา" อย่างใดอย่างหนึ่ง เกิดขึ้น ก็สามารถทำให้ อีกอย่างหนึ่ง เกิดขึ้นตามมาได้ เช่นกัน ตรงนี้เป็นเรื่องธรรมชาติทางจิต

    +++ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ "เรื่องของกลิ่น" ที่คล้าย "กลิ่นไหม้" ออก เหม็นฉุน ตรงนี้ ผมได้กลิ่นประจำ มักจะมา "ค่อนข้าง เป็นเวลา" ไม่ได้ออกมาจากจอ เขามาลงบันทึกประจำวัน เฉพาะผู้ที่เขา "เกรงใจ" เท่านั้น จึงปรากฏกลิ่นให้ทราบ แบบ "ขออนุญาตทำบันทึก" ส่วนผู้ที่เขา "ไม่ต้องเกรงใจ" ก็จะไม่มีวันได้กลิ่นเลย ตรงนี้เป็น "ธรรมเนียม" ของพวกเขา (ไม่ใช่ธรรมเนียมของมนุษย์)

    +++ ในกรณีของคุณ ให้ "ทดลองทำซ้ำใหม่อีกสัก 2-3 ที" หากทำทุกครั้ง ได้ผลเหมือนกันทุกครั้ง "ตรงนี้เป็น อุปาทาน" และจิตของคุณทำให้มันเกิดขึ้นมาเอง ตรงนี้เป็น "อุปาทานในระดับ อุปจาระสมาธิ" หรือ ภวังค์จรณะ ซึ่งหลายคน หลงตรงนี้ว่าเป็น "อิทธิฤทธิ์" เพราะทำทุกครั้ง มันก็เกิดทุกครั้ง

    +++ หากทดลองทำซ้ำใหม่ แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรื่องของกลิ่นใหม้ อาจจะอยู่ในกรณีที่ผมบอกเอาไว้ข้างบนก็ได้

    +++ อะไรก็ตามถ้าไม่ได้ "คิดเองเออเอง" ให้รับไว้ก่อนว่า "มันมีจริง" เป็น "ปรากฏการณ์เฉพาะหน้า" แต่อย่าเอา "ความคิดเองเออเอง ไปตัดสินเป็นอันขาด" และ "ห้ามให้เหตุผลทาง ตรรกะ เข้ามาแปดเปื้อนปลอมปน" มิฉะนั้นจะ "เสียของ" ไปโดยเปล่าประโยชน์

    +++ วิธีง่าย ๆ เที่ยงตรงและยุติธรรมที่สุดคือ "คอยบันทึก อาการความรู้สึก ที่เกิดขึ้นกับเราแบบแปลก ๆ" แล้วคอยสังเกตุเอาว่า "สิ่งที่ตามมาเป็นยังไง" ให้แยกแต่เพียงอย่างเดียวว่า สิ่งที่ตามมานั้น "เป็นกุศล หรือ อกุศล" ให้ชี้ชัดเพียงแค่นี้ก็พอ ต่อไปเมื่อชำนาญมากขึ้น ก็จะรู้ละเอียดไปเรื่อย ๆ จนถึง "จิตสื่อสาร เจโตปริยะญาณ รวมทั้ง ธรรมเนียมประเพณีของ ผู้ที่ไม่จำเป็นจะต้องเป็นมนุษย์" อีกด้วย

    +++ ทุกอย่างอยู่ที่ "การสังเกตุที่เหตุ และผลลัพธ์ที่ตามมา ตามความเป็นจริง" อย่าเอา ตรรกะ มาใช้ในกรณีแบบนี้ เพราะ ตรรกะ คือ การเดาเอาเอง แล้ว ตัดสินตามการเดา ซึ่ง "ผิดเสมอ" ในกรณีแบบนี้ นะครับ
     
  7. เมิล

    เมิล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 มิถุนายน 2008
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +3,132
    พี่คะ
    อยากรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างระดับการมอง กับระดับสติคะ
     
  8. tjs

    tjs ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 เมษายน 2012
    โพสต์:
    3,650
    ค่าพลัง:
    +20,326
    อ้างอิง:
    ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เมิล
    พี่คะ
    เวลาที่จิตอื่นมาให้เห็น เสื้อผ้าที่เขาใส่บอกอะไรบ้างคะ เช่น ตอนแรกที่เมิลเห็นพี่ที่เพิ่งเสียไปเขาใส่เสื้อผ้าเหมือนที่ศพเขาใส่ ต่อมาพอให้สติพี่เขา พี่เขาเปลี่ยนชุดเป็นสีขาวแบบที่คนไปวัดใส่นะคะ
    +++ ส่วนใหญ่ที่เห็นคือ ตายชุดไหนก็มักจะปรากฏมาในชุดนั้น แต่เมื่อเขาเปลี่ยนเป็นชุดขาวแล้ว ก็แสดงได้ว่าเขา "ได้สติ" แล้ว

    ===================

    จิตวิญญาณ อาศัยสภาพเดิมขณะดับจิต ก่อนตายเป็นสัญญา เครื่อง ปรุงแต่งจิต มีวิบากคือ เมื่อจิตวิญญาณตื่นจากวิสัญญีภาพ ได้สติ จิตวิญญาณย่อมมีสภาพกายทิพย์ เหมือนกับสภาพก่อนตายหรือสภาพขณะดับจิต ซึ่งมีสภาพเช่นไรก็จะไปรากฏเป็นสภาพเช่นนั้น

    การที่จิตวิญญาณ เมื่อสภาพขณะตายเป็นแบบนี้ แล้วเปลี่ยนไปเป็นสวมใส่ชุดขาว อันเป็นทิพย์ นั่นเพราะอาศัยสภาพแห่งทิพย์คือบุญกุศล อาจจะของเขาเองหรือผู้อื่นอุทิศให้

    และหากจะถามต่อว่า แล้วจิตเหล่านั้นหรือกายทิพย์เหล่านั้น จะมีสภาพเช่นนี้นานหรือไม่ หรือจะไปสู่ที่ใดอีก หรือจะแปรเปลี่ยนไปอย่างไรอีก ตรงนี้จะยังไม่สามารถตอบได้ เพราะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ทั้งนี้มีกรรมในอดีตเป็นรากเหง้าของกรรม เป็นเครื่องหนุนไป อาจมีการเปลี่ยนอัตภาพใหม่ในโลกทิพย์ หลายต่อหลายครั้ง จนกว่าจะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก หรืออาจจะได้มาเกิดทันทีก็ได้ ไม่สามารถตอบได้ ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยหลายประการครับ สาธุ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 15 พฤศจิกายน 2014
  9. tjs

    tjs ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 เมษายน 2012
    โพสต์:
    3,650
    ค่าพลัง:
    +20,326
    ============

    ผลบุญที่ทำไว้ดีแล้ว ย่อมให้ผล โดยไม่จำกัดด้วยอะไร หากแต่เมื่อได้วาระของมัน มันย่อมให้ผล และผลกรรมก็ให้ผลเป็นลำดับขั้นอันมีวาระของมัน
    บางครั้งย่อมให้ผลทันทีเมื่อเกิดใหม่เปลี่ยนอัตภาพ คือพอตายปุ็บก็ไปเกิดเป็นเทพบนสวรรค์หรือเป็นสัตวนรกเลยก็มี คือให้ผลในขณะเปลี่ยนอัตภาพก็มี หรือให้ผลในขณะระหว่างที่ยังไม่เปลี่ยนอัตภาพก็มี ครับ สาธุ
     
  10. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ คุณ tjs มีเจตนาดี และการใช้ภาษาของคุณ tjs เป็นการใช้ภาษาตามมาตรฐาน เพียงแต่ "อาการ" ที่คุณ เมิล แผ่ออกนั้นเป็น "สภาวะรู้" ซึ่งเป็น "สภาวะของสติ โดยตรง" (ภาษาในกระทู้นี้ เน้น ภาษาที่ตรงตามอาการเป็นหลัก ดังนั้นจึงใช้คำว่า แผ่สติ หรือ ได้สติ) ซึ่งจะต่างออกไปจากการแผ่ "ธรรมารมณ์" ที่เป็น "ปิติ หรือ สุข" (ตรงนี้จึงเป็นอาการของ แผ่ส่วนบุญ หรือ ได้ผลบุญ ในกระทู้นี้)

    +++ ภาษาในกระทู้นี้ จะใช้เพื่อให้ "เหมาะสมต่อการ ฝึก เดินจิตเป็นหลัก" ดังนั้น ภาษาจึงค่อนข้างจำกัดและ "เป็นภาษาวงใน" โดยเฉพาะจะเป็นภาษาที่ "ตัดภาคทฤษฏี" ออกให้มากที่สุด เพื่อ "ลดอัตราการปรุงแต่ง" ที่มีอยู่แล้ว ตามธรรมชาติของจิตทุกดวง ให้ "ต่ำที่สุดเท่าที่ ภาษาจะไปได้" (บางครั้งจะใช้ ภาษาในวงเล็บ เพื่อวัตถุประสงค์ในการอ้างอิง เท่านั้น)

    +++ ดังนั้น ภาษาตรงนี้จึงเป็น "ภาษาฝึก" (ไม่ใช่ภาษาเรียน) โดยไม่ต้องคอยพะวงกับการ "เปิดพจนานุกรม" ที่จะทำให้ "การฝึก เกิดการไขว้เขว ได้ง่าย" ดังนั้นจึงใช้ "ภาษาที่เข้าใจง่าย ที่ตรงต่ออาการ" เป็นหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องของ "การเดินจิต" นั้น หากใช้ภาษา "ผิดไปเพียงตัวเดียว" ผลลัพธ์อาจเกิด "วิบาก" ได้ยาวไกล (ตัวอย่าง พระเขมร ปีนเขาตอนตี 2 ขึ้นมาแก้ คำแปลผิด ให้หลวงปู่มั่น ที่ เขาพระงาม นี่คือตัวอย่างของ ผู้ที่ไม่ประมาทใน กฏแห่งกรรม)

    +++ คุณ tjs มีเจตนาที่เป็น "กุศล" แต่ "ภาษาของกระทู้นี้" อาจไม่เหมือนภาษาในกระทู้อื่น กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ "เล็กมาก" แบบ "ร้านในซอย" ที่มีแต่คนท้องถิ่นเข้ามา "สนทนา การฝึกเฉพาะตัว" เท่านั้น ดังนั้นให้พิจารณาเสียก่อนว่า "กระทู้นี้ ใช้ภาษาท้องถิ่น" เป็นหลัก อย่าเอาไปปนกับ 7/11 ข้างนอก นะครับ :p
     
  11. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ การมอง 3 ระดับ กับสติ มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันมาก และสามารถใช้ทั้ง 2 อย่างเป็นมาตรวัดซึ่งกันและกันได้ แต่ อานิสสงค์จะมีต่างกันอยู่บ้าง ตามรายละเอียดดังนี้้

    +++ หากขึ้นที่สติก่อน จะเป็นวิปัสสนา หากสติสามารถครองได้เต็มตัว "เต็มฐาน" ไม่ว่าจะฐานใดก็ตาม (4 ฐาน) ก็จะได้อาการที่เรียกว่า "ลืมตาก็เห็นเอง โดยไม่ต้องใช้ตัวดูมอง รวมทั้งเห็นที่หางตาทั้งหมดด้วย" เรียกได้ว่า "สติเต็มฐาน จะได้ วิสัยทัศน์เต็มที่" และ "ฐานนี้ฐานเดียวเท่านั้น ที่สามารถเห็น โลกภิภพดวงนี้ เคลื่อนตัว" (การมอง 3 ระดับกับการดูโลกหมุน เคยมีโพสท์ไว้แล้ว ให้ลองค้นดู) รวมทั้งปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "เห็นที่หางตา" จะหลบการมองแบบนี้ไม่พ้น เพราะ "วิสัยทัศน์" ครอบคลุมไว้หมดแล้ว

    +++ หากขึ้นที่การมองระดับ 3 ก่อน จะเป็นสมถะ แต่จะได้สติ "ไม่ถึงหน้าอก" หากสามารถ "คงสภาพเช่นนั้นได้" จะเกิดความ "สุข สงบ เบา เย็น" (ข้ามนิวรณ์ 5 ข้ามปิติในฌาน 2 มุ่งเข้าฌาน 3 โดยตรง ในกรณีที่ประคองอารมณ์ "อยู่ตรงนั้น" ได้ แต่คนที่ไม่เคยฝึกมาก่อน จะอยู่ได้ไม่ถึงนาที เท่าที่เคยฝึกให้มา)

    +++ ตรงนี้ ไม่ว่าจะขึ้นที่สติก่อน หรือ ขึ้นที่มองระดับ 3 ก่อนก็ตาม จะเกิดผลลัพธ์อย่างหนึ่งคือ "รู้การเคลื่อนไหวของ กิริยาจิต ทุกประการ" และ "ตัวดู ยาก ที่จะทำ จิตส่งออก"

    +++ สรุปจุดนี้ก่อนคือ "ยามใดที่สติครองเต็มฐาน การมองระดับ 3 ก็จะมีมาเอง" และ "ยามใดที่มองระดับ 3 ก็จะมีสติเป็นองค์ประกอบร่วมด้วย ไม่มากก็น้อย ส่วนตัวดู จะลดอิทธิพลลงไปเอง" สำหรับผู้ที่ฝึกมาแล้้ว ก็ให้ลองทำเพียยงแค่ มองระดับ 3 ก่อน จากนั้น "เคลื่อนสติให้เต็มร่าง" ก็จะมีอาการแบบเดียวกันกับ "เข้ามหาปัฏฐาน" (เหตุปัจจโย) เพราะ "ตัวดู" จะถูกสติ ขับเคลื่อนออกไปอยู่ข้างนอก และจางคลายไปเป็น ธรรมารมณ์ ที่ไม่มี "ความเป็นตนเหลืออยู่" ลอง "ซ้อมมือเล่นดู" ก็จะทราบผลได้เอง

    +++ การมองที่ระดับ 2 มองปกติ ตรงนี้ "ตัวดูเป็นผู้มอง" เกิดกับ "บุคคลทั่วไปตามธรรมชาติ ในขณะที่ยังไม่มีอะไรน่าสนใจ" ตัวดู จะสอดส่ายไปมาได้เรื่อย ๆ แต่พอมีอะไรมากระทบ ให้เกิดการสนใจ ตัวดูก็จะทำ "จิตส่งออก" ไปยังสิ่งนั้น คำว่า "สนใจ จะมีอาการคล้ายกับ สนด้ายเข้ารูเข็ม" คือทำ Focus ไปยังจุดนั้น หรือเรียกว่า "เพ่ง เล็ง" ก็ได้ แล้วกลายเป็นการมอง ระดับ 1 ซึ่งจะได้ วิสัยทัศน์ที่ "แคบที่สุด" ไปตามธรรมชาติของตัวดูนั่นเอง

    +++ สติเต็มฐาน ได้วิสัยทัศน์เต็มที่ สติปกติ ได้วิสัยทัศน์ตามปกติ ยามใดที่ "ตัวดู" ทำจิตส่งออก ยามนั้น วิสัยทัศน์ จะ "แคบ" ที่สุด

    +++ ให้ทดสอบ "ระดับสติ VS ตัวดู" แบบเล่น ๆ ก็จะได้ความรู้และความชำนาญเพิ่มมากขึ้น เป็นเงาตามตัว นะครับ
     
  12. เมิล

    เมิล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 มิถุนายน 2008
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +3,132
    อาการแบบที่บอกเลยคะ

    ช่วงหลัง ๆ เมิลมักใช้ระดับการมองแบบที่ 3 ขึ้นก่อนเลย จะมีอาการ สงบ เบา และมีอาการเย็นแถว ๆ อก จากนั้นจึง "ขยายออก/ย้ายออก" เป็นสภาวะรู้

    เมิลสังเกตอาการของระดับการดูกับสภาวะรู้ตอนดูหนัง ตอนที่ที่จุดการมองเริ่มแคบเข้ามาเรื่อย ๆ ก็คือเริ่มอินกับหนังนะแหละ

    ตอนที่มองระดับ 3 ไม่ใช่แค่การมองเท่านั้นที่กว้าง การรับรู้ทางหูก็ละเอียดขึ้นด้วย perception ที่รับรู้ทางตาทางหูจะแยกรับรู้เป็นส่วน ๆ ไป รู้พร้อมกันแต่ไม่ปนกัน แม้แต่การแสดงของนักแสดง (interpretation of facial expression) ก็แยกออกมาต่างหาก

    พรุ่งนี้จะไปทดสอบ สติVSตัวดู กับ interstellar ^_^
     
  13. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ ให้ทดลองทำแบบหลาย ๆ วิธี รวมทั้งการทบทวนในโพสท์ที่ 836 "การเดินจิตครั้งสุดท้าย" ไว้ด้วย

    +++ เมื่อชำนาญแล้วก็จะรู้ได้เองว่า แม้แต่ "สัญญาเวทยิทธินิโรธ" หรือ "นิโรธสมาบัติ" นั้น ก็ยังเป็น "ตัวดู" อยู่ดี ดังนั้น พระพุทธองค์ จึงเดินจิตจากตรงนี้ กลับออกมา

    +++ ดังนั้นเมื่อถึงตรงนี้แล้วก็จะรู้ได้เองว่า ปัญหาของ พระอนาคามี นั้น ท่านสาระวนอยู่ตรงไหน ให้เทียบกับ "สติระดับ 5" ในหน้าแรก ก็จะพบได้ว่า

    ================================================================
    +++ สติระดับ 5. "อยู่กับตน" สภาวะของผู้ฝึกในระดับนี้ จะมี "สติ" เป็นลักษณะเด่น มี "ความรู้สึกแห่งจิต" ชัดเจน ไม่มีความต้องการ เสพอารมณ์ภายนอก รวมทั้ง ไม่มีความต้องการ เสพอารมณ์จากความคิดตน รู้อากับกิริยาอาการของจิตตน ชัดเจน มีความสามารถในการ "หยุดกิริยาจิต" ได้ และผู้ฝึกในขั้นตอนนี้มักจะอยู่ในสถานะของ "ผู้ทรงฌาน" และถ้าหาก สามารถไล่เรียงสภาวะของ "อารมณ์เด่นอารมณ์เดียวได้" ก็จะสามารถเข้าถึงสภาวะของ "จิตเปล่งรังสี" ได้ ผู้ที่อยู่ในระดับนี้จะ รู้ตนอย่างชัดเจนว่า "การฝึกยังไม่จบ" แม้ว่าจะไปเทียบเคียงกับตำราใดก็ตาม ที่กล่าวว่าเป็น "บุคคลที่ฝึกจบแล้ว" แต่ ตนก็ยังรู้ตน ชัดเจนว่า เรื่องยังไม่จบตรงนี้ จากนั้นไม่นาน ก็จะเริ่มเข้าสู่ขั้นตอนของการ "ดูตน"
    ================================================================

    +++ ยามใดที่ สติระดับ 5 อยู่กับ "กาย" ยามนั้นเป็น "รูป" และยามใดอยู่กับ "จิตและวางกายได้หมด" ยามนั้นเป็น "อรูป" (นาม)

    +++ หากจะถามว่า พระอนาคามี "ติด" อยู่ใน "รูป+อรูป" หรือไม่ คำตอบคือ "ใช่" แต่ท่านไม่ได้ "ติดใจ ที่จะอยู่ข้างใน" ท่านติดตรง "ยังหาทางออกไม่เจอ" เท่านั้นเอง

    +++ ตรงนี้ในหมวด สังโยชน์ เรียกว่า รูปราคะ + อรูปราคะ นั่นคือ ยังติดและหาทางออกจาก "ตัวดู" ไม่เจอ

    +++ ส่วน "ตัวดู" นั้นคือ อัตตาจิต ตัวกู หรือ "ตน" แต่ในหมวดสังโยชน์เรียกว่า "มานะ"

    +++ ส่วนอาการ "หาทางออก" ตรงนี้ ในหมวดสังโยชน์เรียกว่า "อุทธัจจะ (ฟุ้งซ่านหาทางออก)" รวมทั้งเกิดความรำคาญ "กุกกุจจะ (อึดอัดที่ยังออกไม่ได้)"

    +++ ยามใดที่ ออกมาได้แล้วจึงรู้ว่า "ตน" หรือ "ผู้รู้ที่ถูกรู้" นั้นคือ อวิชชา นั่นเอง จากนั้นจึงพัฒนาสู่ สติระดับที่ 6 ต่อไป

    ================================================================
    6. "ดูตน" สภาวะของผู้ฝึกในระดับนี้ จะมี "อาการดู" เป็นลักษณะเด่น แต่จะมีสภาวะของ "สติ" เป็นผู้ควบคุม "อาการดู" อยู่เสมอ ไม่นานก็จะสังเกตุได้ว่า "ยามใดที่ไม่ได้ ดูตน" อาการที่ "เป็นตน" ก็ปรากฏขึ้นทุกครั้ง และยามใดที่ "ดูตรง ๆ ไปที่อาการที่เป็น ตน" ความเป็นตน กลับหายไป และในขณะที่ "ความเป็นตน ไม่ปรากฏนี้" ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยัง มีอยู่ รู้อยู่ เหมือนเดิม ไม่มีอะไรหายไปไหน มีแต่ "ความเป็นตน" เท่านั้นที่หายไป จึงมักกลายเป็นการสลับกันระหว่าง "อยู่กับรู้ หรือ อยู่กับตน" ไป
    ================================================================
    +++ ถูกแล้ว ตรงที่ "จุดการมองเริ่มแคบเข้ามาเรื่อย ๆ ก็คือเริ่มอินกับหนัง" ตรงนี้แหละ คืออาการของ "การเริ่มเข้ามาครอบงำของ อวิชชา" เมื่อ "อวิชชา" เริ่มเข้ามาแล้ว "ธรรมารมณ์" ก็จะเริ่ม "แสดงบทบาท" ของมันออกมา เป็น "สัดส่วนที่ลงตัว" กับการ Focus ของตัวดู (เพ่ง หรือ มองในระดับที่ 1)

    +++ ดังนั้นหาก "พลังจิต หรือ ธรรมารมณ์" รุนแรง (พลังจิตแข็งแกร่ง มีอำนาจมากที่ "ทุกภพภูมิต้องเกรงใจ") เกิดขึ้นเมื่อไร ก็ให้ "สำเหนียก" เอาไว้ได้เลยว่า ขณะนั้น "อวิชชา" เข้า "ครอบงำ" จนมิดไปหมดทั้งตัวหัวหู "มืดมิดสนิทนาน" ยิ่งชอบมากเท่าไร โอกาสที่จะไป "อบายภูมิ" ก็จะมีโอกาสสูงยิ่งขึ้นไปเท่านั้น

    +++ ตามธรรมชาติของ "ตัวดู" ยิ่งเพ่ง ก็จะยิ่ง สแกน อยู่ภายในขอบเขตที่จำกัด "ยิ่งสแกน ก็จะยิ่ง อึดอัด" เมื่อความอึดอัดเข้าครอบงำ "การเพ่ง ก็จะกลายตัวไปเป็น เพ่งโทษ" ตามอิทธิพลของ ความอึดอัดที่เข้าครอบงำ ทั้งหมดนี้ "จำกัด อยู่ภายในวงจรจิต ของผู้เพ่ง" แต่เพียงส่วนเดียว ผู้อื่นไม่เกี่ยว

    +++ ดังนั้นทั้งหมดจึงเป็นเรื่องของ "ตัวดู" ซึ่งเป็น "ตัวจุติจิต" ว่าจะมี "นิสัย" ไปทางไหน และเพราะเหตุใด "หลวงปู่โต พรหมรังสี" จึงใช้วิธี "ละลายกสิณ" ออกจนไม่เหลือ หลังจากฝึกเสร็จแล้ว

    +++ การที่เราจะเข้าใจอะไรต่าง ๆ ทางจิตนั้น ใหสังเกตุ "พฤติกรรม ตัวดูของเรา" ก็จะ "รู้แจ้ง" ในการฝึกของแต่ละสายการปฏิบัติได้เอง
    +++ ถูกต้อง คราวหน้าให้ใช้ การมองระดับ 3 จนเกิดอาการ สงบ เบา เย็นสบาย ที่เป็น "สุขในฌาน 3" และหากจะให้ดีก็ควรทำจนเกิด "หสิตุปบาท" ก่อน ในตอนดูหนัง หรือ ฤดูฝนคราวหน้า ให้ใช้ตรงนี้ "ฟังเสียงฝน" แล้วจะรู้ว่า "มันอเมสซิ่ง" อย่างไร แบบเดียวกับที่คุณ จิตวิญญาณ ทำมาแล้ว
    +++ ได้ผลลัพธ์อย่างไร ก็เอามาโพสท์ไว้ด้วย นะครับ
     
  14. เมิล

    เมิล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 มิถุนายน 2008
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +3,132
    ไปดู Interstellar หนังช่างเป็นปรัชญา อวกาศ ศาสนามาก
    - มีอยู่ช่วงหนึ่งที่หนังพูดถึงเรื่องมิติที่ 5 เมิลก็คุ้น ๆ ว่าพี่เคยพูดเรื่องนี้ประมาณว่า Traveller
    - มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ระดับการมองเริ่มลดระดับ หัวเมิลอยู่ไม่นิ่งเลยโยกไปมาเหมือนตัวดูจะ teleport ออกไป แต่ไปไม่ได้
    - เวลาซึ้งสิ่งที่ผุดขึ้นมา ขึ้นมาถึงจมูกเลย
    (จริง ๆ แล้วสิ่งที่ผุดนี่ต้องทำยังไงไหมคะ เมิลก็แค่รู้แล้วก็ปล่อยให้มันขึ้นมา ให้มันหายไปเองตามธรรมชาติ)
    - ความรู้สึกก็มีเหมือนเดิม แต่ไม่ทำให้รู้สึกรำคาญใจเป็นภาระเลย สนุกก็คือสนุก
    - เล่นกับการเพ่งเข้าและการคลายออก มีรู้เป็นbackground

    -_- ช่วงนี้ตอนนอนจะอยู่กับรู้ (ที่พี่เคยสอนให้หยุดคิด รู้ตัวดู แล้วก็หลับไป) แต่ก็มาฝันตอนตื่นแล้วนอนต่อ เมื่อคืนฝันว่ามีคน 2 คนคุยกัน ปากเขาขยัย แต่ไม่มีเสียงออกมา แต่ก็เข้าใจกันได้ทางจิต
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 17 พฤศจิกายน 2014
  15. jadeprawit

    jadeprawit เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 พฤศจิกายน 2012
    โพสต์:
    159
    ค่าพลัง:
    +117
    นั่งสมาธิทุกเช้า 10-15 นาทีค่ะ ไม่รู้ว่าตัวเองไปถึงไหน ทำไปเรื่อยๆ ระหว่างวันจะทำ รู้ เป็นระยะ ส่วนใหญ่จะทำตอนอ่าน เป็นระยะๆ จากที่เล่าให้อาจาร์ยฟังเรื่องการนอนหลับลึก แบบไม่มีความรู้สึกถึงอะไรภายนอกเลย ฝันก็ไม่ฝัน เมื่อวานก่อนที่เป็นเช้าวันพระ รู้สึกตัวตื่นตอนตี 5 (เป็นเวลาตื่ปรกติ)ได้ยินเสียงคล้ายเสียงน้องหมาตะกุยพื้นหน้าประตู ห่างประมาณ 3 เมตร ลืมตามองไปไม่เห็นอะไร ก็นอนต่อหลับค่ะ
    แต่มีภาพน้องหมาตัวที่เพิ่งตายไปเมื่อ 7 เดือนที่แล้ว เห็นเป็นสีขนที่เท้าแต่เล็บเค๊ายาวมาก เห็นเป็นช่วงขากับเล็บแต่จิตคิดว่าเป็นเค๊าแน่ๆ (ตอนนี้ที่บ้านไม่มีน้องหมาแล้วค่ะ ตัวนั้นที่เค๊าเคยเห่า เค๊าไปอยู่บ้านใหม่เดือนกว่าแล้ว) พอตื่นก็นึกถึงเสียงน้องหมาตะกุยพื้น ว่าไม่ใช่ฝันแน่ๆ นั่งสมาธิก็อุทิศบุญให้เค๊าทุกเช้า ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจิตสื่อสารหรือเปล่า

    ช่วงนี้ใจเย็นลงกว่าเดิมมาก พอเกิดอารมณ์ต่างๆดับได้เร็ว พอเวลาผ่านไป เจอเรื่องที่ไม่ชอบใจเรื่องเดิมๆก็จะบ่นๆๆคนเดียวในใจ ตัวพูดมากของเราเองค่ะ
     
  16. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ คำว่า Traveler นี้ผมพูดในหลายตอน และ หลายกระทู้ หากผู้ใดสนใจ ก็ให้ copy บันทัดข้างล่าง ทั้งบันทัดแล้วไป paste ใน "กูเกิ้ล" ก็จะหาได้สะดวก
    =========================================
    พลังจิต "ธรรม-ชาติ" Traveler
    =========================================
    +++ ดีแล้วที่ "รู้" อาการนี้ได้ เรื่องของ ตัวดูทำ teleport นั้น ผมจะเปรียบเทียบดังนี้ คือ ให้เปรียบเทียบ ตัวดูเป็นกำหมัด (สภาวะของก้อนตัวดู) เสียก่อน จากนั้นให้สังเกตุ

    +++ ในขณะที่ ตัวดู กำลังจะทำ teleport มันจะมีลักษณะแบบ "หดรวบรวมตัวเข้ามาก่อน" ในขณะที่ "หดตัว" นี้ หากเทียบกับ กำหมัด ก็จะเปรียบเสทือน "คน คู้แขนเข้า" ใช่หรือไม่

    +++ และในขณะที่มันกำลังจะ "พุ่งตัวออก" ก็เปรียบเสมือนกับการ "ปล่อยกำปั้นออกไป (ต่อยออกไป)" ซึ่งเทียบได้กับ "คน เหยยียดแขนออก ด้วยกำลัง" ใช่หรือไม่ ให้สังเกตุให้ดี

    +++ ตรงนี้มีอยู่ในพระไตรปิฏก ที่กล่าวไว้ว่า "เปรียบประดุจ บุรุษที่คู้แขนเข้า แล้ว เหยียดออกด้วยกำลัง" ให้สังเกตุและ "ทบทวน" การทำ teleport ของตัวดูให้ดี

    +++ จากนั้นให้ "อยู่-ย้าย" ระหว่าง "รู้ กับ ดู" และปล่อยให้ "ตัวดูหลุดออกไป"

    +++ ในขณะที่เป็น "รู้" แล้วตัวดูหลุดออก ก็จะเป็น "วิมุติญาณทัศนะ" คือ ความเป็น "ตน" หลุดกระเด็นออกไป

    +++ ในขณะที่เป็น "ดู" แล้วหลุดออก ก็จะเป็นการ teleport ของตัวดู (เป็นตัวเราทั้งแท่ง) ซึ่งจะเป็น "เปรียบประดุจบุรุษที่คู้แขนเข้า แล้วเหยียดออกด้วยกำลัง" นี่แหละ "อภิญญา คือ ปัญญาในการใช้ขันธ์"

    +++ ให้สังเกตุว่า "ความซึ่งใจ" นี้ "เป็นทุกข์" มากกว่าการ "ดมพริกไทย" กี่เท่า หุหุ "ซาบ... ซึ้งใจ... มาก...." ดมแยะ ๆ แบบหนังไทยน้ำเน่า .... ดมเข้าปาย... ดมเข้าปาย... อิอิ

    +++ ตอนนี้รู้แล้วซินะว่า "สิ่งผุด" หรือ "จิตผุด" ตรงนี้ "เป็นของนอกตน" และที่สำคัญที่สุดคือ "ไม่ใช่ผลผลิดจากจิตตน" อีกด้วย อือ..... มันเป็นอะไรดีล่ะ

    +++ เคยได้ยินคำว่า "กิเลส เป็น สิ่งลวงจิต" มาก่อนหรือเปล่า บางครั้งตรงนี้ก็เรียกว่า "ธรรมารมณ์ ที่จรเข้ามา" อือ... มันเป็น "ของจรจัด ที่จรเข้ามา" ใช่หรือเปล่า แถมมันก็ "ไม่ใช่ตัวดู" อีกด้วย

    +++ แต่ที่แน่ ๆ คือ "ดูปั๊บ เป็นปุ๊บ" แบบชนิด "เปิดปุ๊บ ติดปั๊บ" ใช่ป่าว... อือ... อิอิ

    +++ วิธีทำคือ "อย่าดู" ให้เป็น "รู้" มันก็จะผ่านเลยไป ตรงนี้เป็น "เกิด-ดับ ภายนอก" และ "มันไม่ใช่เรา (อนัตตาธรรม)" แต่ "จิตสื่อสาร หรือ เจโตปริยะญาณ" ก็มาทางนี้เหมือนกัน ดังนั้น "เป็นรู้" ดีที่สุด

    +++ ถูกแล้ว เรามี "สิทธิ" ที่จะมี "กิเลส" ได้ใช่ป่าว... เพียงแต่ "มันไม่ใช่เรา" ก็เท่านั้นเอง ใครจะรู้ นอกจากเรา มันส์ไปอีกแบบ...

    +++ ยามใดที่ "มีรู้เป็นbackground" ยามนั้นเป็น "สติปัฏฐาน 4" (กาย เวทนา จิต ธรรม) แต่ถ้ายามใด "มีรู้เป็นประธาน ดุจ ใส้เทียน" ยามนั้นเป็น "มหาปัฏฐาน" (เหตุปัจจะโย)

    +++ อือ... นอนครั้งที่ 1 "เป็นรู้" นอนครั้งที่ 2 "เป็นดู"

    +++ "เป็นรู้ คือ ศึกษาจิต" "เป็นดู คือ ใช้งานจิต"

    +++ สิ่งที่ควรทำในช่วงนี้คือ "ศึกษา กำเนิดของ ตัวดู" ว่าเป็นมาอย่างไร ตรงนี้เท่านั้นที่จะทำให้เห็น "อณู" ได้ หลังจากนั้นก็จะเข้าสู่หมวด "อจินไตย" ได้อย่างแท้จริง นะครับ
     
  17. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ ไม่จำเป็นว่าไปถึงไหนหรอก คำว่า "ไปถึงไหน" เป็นเพียง "คำศัพท์" ตัวหนึ่งเท่านั้นเอง ดังนั้น ตรงนี้ "เป็นอุปสรรค" ต่อการปฏิบัติตัวหลัก ๆ เลยล่ะ

    +++ ตรงนี้แหละที่เป็น "เนื้อแท้" ของการปฏิบัติ และนี่คือ "ทำให้ได้นิสัย" นั่นเอง ทำตรงนี้ไปเรื่อย ๆ ถูกต้องแล้ว

    +++ ถูกต้อง ไม่มีอาการ "จิตปรุงไปเอง" หากมีอะไรเกิดขึ้น "ย่อมไม่ใช่จิตเรา" ตรงนี้เป็นหลักปฏิบัติ

    +++ อีตอนนี้แหละ "หลับยก 2" แม้ว่า "เราไม่ปรุง" แต่ "ตัวดู หรือ ตาที่ 3" มันตื่นแล้ว การติดต่อจึงเกิดขึ้นได้

    +++ ถูกต้อง ตรงนี้เป็น "จิตสื่อสาร" แต่การที่ "เล็บเค๊ายาวมาก" นั้น แสดงว่าเขาไป "ภูมิ" ที่ต่ำกว่าเดิม

    +++ ให้เข้า "กายเวทนา" จนเกิดอาการ "โล่งโปร่ง เบา สบาย" เสียก่อน จากนั้นให้ "ใช้มโน ตั้งภาพเขาให้ชัดเจน" แล้ว "แผ่ อาการ โล่งโปร่ง เบา สบาย" ให้ครอบคลุมตัวเขา

    +++ แล้วคอย "สังเกตุ" ว่าหากเขามา "ติดต่อคราวหน้า" มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ตรงนี้เป็นการ "ใช้มโน" จากนั้น ให้ "วางทั้งหมด" จนกว่า เขาจะติดต่อมาเอง

    +++ เมื่อรู้จัก "ตัวพูดมากแล้ว" ให้ "อยู่" กับความรู้สึกตัว หากทำได้ส่วนแล้ว "ตัวพูดมาก" จะหลุดออกไปอยู่ข้างนอก แล้วจะชัดเจนได้เองว่า "มันไม่ใช่เรา" นะครับ
     
  18. เมิล

    เมิล เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 มิถุนายน 2008
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +3,132
    พี่คะ มีเรื่องจะถามเพิ่ม ไปอ่านแล้วให้สงสัยต่อคะ
    ที่พี่เคยโพสต์ไว้ในกระทู้ "ใช้พลังจิต จะเสียบุญบารมีที่สะสมมาไหมครับ..ถามผู้รู้"
    "พลัง + จิต = พลังงาน + จิตสังขารขันธ์ = ธรรมารมณ์ + จิตปรุงแต่ง
    ธรรมารมณ์ ตกกระทบจิต หากสติไม่เท่าทัน จิตตะสังขาร ย่อมปรุงไปเอง
    จิตตะสังขาร เป็นธรรมชาติของการปรุงแต่ง หากสติไม่เท่าทัน ธรรมารมณ์ ย่อมครอบงำ

    เรื่องของ จิต และ พลังงาน เป็นวัฏฏะวงเดียวกัน
    ต่างต้องอาศัยและมีอยู่ด้วยกัน ตามธรรมชาติของมัน

    จิตต้องใช้ พลังจิตอยู่แล้ว
    พลังจิต ต้องเป็นองค์ประกอบของจิตอยู่แล้ว

    อยู่ที่ผู้ฝึก มีความสามารถให้ จิต ควบคุม พลังงาน
    หรือ ปล่อยให้ พลังงาน ควบคุม จิต

    ส่วนเรื่อง บุญบารมีที่สะสมมา นั้น เป็น นิสัย และ วาสนา ที่อยู่ในวงจรจิต

    *** ใช้พลังจิต จะเสียบุญบารมีที่สะสมมาไหมครับ
    +++ ตอนที่ จิตเสพบุญบารมี นั่นคือ กุศลพลังงาน เข้ามา ควบคุม จิต
    +++ ตอนที่ จิตเสพวิบากกรรม นั่นคือ อกุศลพลังงาน เข้ามา ควบคุม จิต

    +++ พลังงานที่ ถูกจิตเสพแล้ว ย่อมสิ้นไป เช่น หมดวิบาก หรือ หมดบารมี แล้วนั่นเอง
    +++ เพียงแต่ว่า จิต ยังสร้างกรรมใหม่อยู่ตลอดเวลา ดังนั้น พลังงานใหม่ ย่อมเข้ามาทดแทน
    +++ วัฏฏะ ระหว่าง จิต กับ พลังจิต ย่อมไม่หมด เพราะกรรมยังไม่หยุด
    +++ กรรมทั้งหมดขึ้นกับ นิสัย ของจิตที่ทำกรรมอยู่ ว่าจะโน้มไปทาง กุศล หรือ อกุศล

    +++ หากต้องการศึกษาเกี่ยวกับ วงจร นี้ ให้ฝึก มหาสติปัฏฐาน แล้วจะรู้ได้เอง
    +++ รวมทั้งความสามารถในการใช้ จิต ควบคุม พลังงาน ได้อีกด้วย ถ้าต้องการ "

    แล้วถ้าเป็นสภาวะรู้แล้วละคะ วงจรของจิต+พลังจิต จะเป็นยังไงต่อ
     
  19. ธรรม-ชาติ

    ธรรม-ชาติ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    2 พฤษภาคม 2012
    โพสต์:
    2,566
    ค่าพลัง:
    +9,966
    +++ โพสท์นั้น "เป็นโพสท์โบราณ" ที่เป็นเรื่องของ "ตัวดู"

    +++ ตรง "ตาพายุ" ในโพสท์นั้น คือ "จิต หรือ ตัวดูฝ่ายรูป" ส่วน "ตัวพายุ" ในโพสท์นั้น คือ "ธรรมารมณ์ หรือ ตัวดูฝ่ายนาม"

    +++ เรื่องของ "จิต + พลังจิต" ทั้งหมดคือเรื่องของ "ตัวพายุ กับ ตาพายุ"

    +++ หากเป็น "กาลอวกาศ" มันก็คือ "หลุมดำ" ตัวหนึ่ง ที่ "ตาพายุ คือ หลุมดำ" ส่วน "ตัวพายุ คือ กระแสดึงดูด" ทุกอย่าง มีสภาพเดียวกัน

    +++ มาถึงตรงนี้ก็รู้แล้วนะว่า "หลุมดำ" ไม่ใช่ มวลความหนาแน่นสูง (เพียงแต่ดูเหมือนเท่านั้น) มันเป็นแค่ "รูหนอน" ของกาแลคซี่ เท่านั้น

    +++ สภาวะรู้คือ "เนื้ออวกาศดั้งเดิม" ที่ "อยู่ข้างนอก" อิทธิพลของ รูหนอน และ "ไม่ได้เป็น รูหนอน" แต่ รูหนอน กำเนิดมาจาก อวกาศดั้งเดิม

    +++ จะเอา "จิตคือพุทธะ" ของ "หลวงปู่ดูลย์ อตุโล" บางท่อน มาประกอบกันไว้ในที่นี้

    ================================================================
    "สิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิตในจักรวาล มีนับไม่ถ้วนรวมแล้วมี รูปกับนาม สองอย่างเท่านั้น นามเดิม ก็คือ ความว่างของจักรวาล เข้าคู่กันเป็น เหตุเกิด ตัวอวิชชา เกิดเหตุก่อ ที่ใดมีรูป ที่นั้นต้องมีนาม ที่ใดมีนาม ที่นั้นต้องมีรูป รูปนามรวมกัน เป็นเหตุเกิดปฏิกิริยา ให้เปลี่ยนแปลงตลอดกาล และ เกิดกาลเวลาขึ้น คือรูปย่อมมีความดึงดูดซึ่งกันและกัน จึงเป็นเหตุให้รูปเคลื่อนไหว และหมุนรอบตัวเองตามปัจจัย รูปเคลื่อนไหวได้ ต้องมีนาม ความว่างคั่นระหว่างรูป รูปจึงเคลื่อนไหวได้"

    " เมื่อสภาวธรรมเป็นอย่างนี้ สรรพสิ่งของวัตถุ สสารมีชีวิต และไม่มีชีวิตจึงต้องเปลี่ยนแปลง เป็นไตรลักษณ์ เกิด ดับ สืบต่อทุกขณะจิตไม่มีวันหยุดนิ่งให้คงทนเป็นปัจจุบันได้"

    "จิต วิญญาณ ก็เกิดมาจาก รูปนามของจักรวาล มันเป็นมายาหลอกลวงแล้วเปลี่ยนแปลงให้คนหลง จากรูปนามไม่มีชีวิต เปลี่ยนมาเป็นรูปนามที่มีชีวิต จากรูปนามที่มีชีวิต มาเป็นรูปนามมีชีวิตที่มีจิตวิญญาณ แล้วจิตวิญญาณก็เปลี่ยนแปลงแยกออกจากกัน คงเหลือแต่ นามว่างที่ปราศจากรูป นี้ เป็นจุดสุดยอดของการหลอกลวงของรูปนาม"

    " ต้นเหตุเกิดรูปนามของจักรวาลนั้น เป็นเหตุเกิด รูปนามพิภพ ต่างๆ ตลอดจนดวงดาวนับไม่ถ้วน เพราะไม่มีที่สิ้นสุด รูปนามพิภพต่างๆ เป็นเหตุให้เกิด รูปนามพืช รูปนามพืชเป็นเหตุให้เกิด รูปนามสัตว์ เคลื่อนไหวได้ จึงเรียกกันว่า เป็นสิ่งมีชีวิต

    ความจริง รูปนามจะมีชีวิตหรือไม่มีชีวิตมันก็เคลื่อนไหวได้ เพราะมันมีรูปกับนาม เป็นเหตุเป็นผลให้เกิดปฏิกิริยาอยู่ในตัว ให้เคลื่อนไหวตลอดกาล และ(เกิด) การเปลี่ยนแปลง บางอย่างเรามองด้วยตาเนื้อไม่เห็น จึงเรียกกันว่าเป็นสิ่งไม่มีชีวิต "
    ================================================================

    +++ ดูใน "วรรคแรก" ก็คงจะชัดเจนขึ้น เพียงแต่ท่านไม่ได้ใช้ภาษาว่า "ตาพายุ กับ หลุมดำ" เท่านั้น ให้ดูที่ "อาการระหว่า รูป-นาม" ก็จะเข้าใจได้

    +++ เมื่อ "เป็นสภาวะรู้" แล้ว วงจรของจิต+พลังจิต ก็จะสลายไปเอง เพราะ ไร้สภาวะ "ป้อน" เนื้ออวกาศดังเดิม เข้าสู่ "กระแสดึงดูด" ของตัวดูอีกต่อไป (ตัด อาหาระปัจจัยโย ออก)

    +++ ให้ "เดินจิต" ตรวจสอบ ดังนี้

    +++ 1. เป็น "สภาวะรู้" แล้ว "ค่อย ๆ ปล่อยให้ ตัวดู กำเนิดอย่างช้าที่สุด เท่าที่จะทำได้ (อาจเห็นและทัน "อณู" หรือ "ตัวจะ" ในตรงนี้ด้วย)

    +++ 2. ถ้าทำได้ก็จะ "เห็น" การเข้ารวมตัวของ "สภาวะธาตุเริ่มต้น" (อวิชชา) แล้วค่อย ๆ เพิ่มแรงดึงดูดที่คล้าย ๆ เกลียวน้ำวน (สังขารา)

    +++ 3. พอเกลียวน้ำวน รวมตัวได้ส่วนก็จะเกิด ตาน้ำวน (วิญญาณัง ตัวดู) เมื่อครบสมบูรณ์แล้วก็จะได้ "ตัวน้ำ+ตาน้ำ" (ตัวดูฝ่ายนาม และ ฝ่ายรูป)

    +++ 4. จากนั้นให้ "ย้ายออก" มาเป็น "สภาวะรู้" ที่ช้าที่สุด เท่าที่จะทำได้ (ตัด อาหาระปัจจัยโย ออก) ก็จะค่อย ๆ เห็น "การสลายตัว" ของตัวดู

    +++ อีกประการหนึ่งคือ เมื่อ "สภาวะธาตุเริ่มต้น" (อวิชชา) เกิดขึ้นแล้ว ทำให้มัน "เสถียรคงสภาพ" อยู่เช่นนั้น แล้วถอนออก ก็จะรู้ได้เองว่า ตรงนี้คือ "อรูปฌาน" และในยามที่ปล่อยให้มัน ปริวัติพัฒนาไปเรื่อย ๆ จนเกิด ตาน้ำวน แล้วปล่อยให้มัน "คงสภาพอยู่เช่นนั้น" ก็จะรู้ได้เองว่า ตรงนั้นคือ "รูปฌาน" และในยามใดที่ ปล่อยให้ "ตน" ตกไปอยู่ในท่ามกลาง ตาน้ำวน แบบล่องลอยไปกับมันแล้ว ตรงนี้เป็น "ภวังค์จรณะ ใน กามาวจร"

    +++ ให้ลอง "เล่น" เข้า-ออก อยู่-ย้าย ในบริเวณนี้แบบ "ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้" ก็จะ "รู้แจงแทงตลอด" ได้หมดในคำถามที่ว่า "ถ้าเป็นสภาวะรู้แล้ว วงจรของจิต+พลังจิต จะเป็นยังไงต่อ" นะครับ
     
  20. Tamjugg

    Tamjugg เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    7 กันยายน 2012
    โพสต์:
    657
    ค่าพลัง:
    +1,029
    กรรมฐาน คือ เป็นอุบายเรืองปัญญา, กรรมฐานทำให้เกิดการรู้แจ้งเห็นจริง หมายถึงการปฏิบัติธรรมที่ใช้สติเป็นหลัก

    วิปัสสนากรรมฐานบำเพ็ญได้ โดยการพิจารณาสภาวธรรมหรือนามรูป คือ ขันธ์ ธาตุ อายตนะอินทรีย์ให้เห็นตามความเป็นจริง คือ เห็นด้วยปัญญาว่าสภาวธรรมเหล่านี้ ตกอยู่ในสามัญลักษณะหรือไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากการรวมตัวของธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม เท่านั้น เป็นสิ่งที่ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

    กรรมฐานแบ่งเป็น ๒
    - สมถะกรรมฐาน คือ การฝึกสติ ฝึกสมาธิ เพื่อควบคุมจิตให้สงบ ไม่คิด ไม่นึก ให้เป็นเอกัคคตา เป็นอุเบกขา
    - วิปัสสนากรรมฐาน คือ การฝึกปัญญาในที่นี้คือเห็นแจ้งอริยสัจ4 การเห็นไตรลักษณ์
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 25 พฤศจิกายน 2014

แชร์หน้านี้

Loading...