ปิดประมูลวัชระบัว ๒ องค์ หน้า ๖๖๑ ,ธรรมะจากพระอาทิพุทธะ หน้า ๖๕๙ ค่ะ

ขอร่วมบุญประมูลจักรปรเมศวร์ตรีโชติ ๖,๗๘๙ บาทครับ

 

ร่วมประมูลจักรบุษมาสรัศมี(สีชมพู) ๕,๖๕๖ บาท

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านค่ะ สาธุ

 

ประมูลจักรบุษมาสรัศมี(สีชมพู) 5500 บาทค่ะ

 

ขอร่วมประมูล จักรบุษยมาสรัศมี 5,700 บาท
ขอร่วมประมูล จักรปรเมศวร์ตรีโชติ 6,900 บาท

 

ประมูลจักรบุษมาสรัศมี(สีชมพู) 6200 บาทค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านที่เข้าร่วมประมูลด้วยค่ะ
ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาบุญกับคุณพี่เพชรที่ได้ดูแลจักรบุษยมาสรัศมี
ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาบุญกับคุณวาสุเทพที่ได้ดูแลจักรปรเมศวร์ตรีโชติ
ขออนุโมทนาบุญกับคุณGiant 1 กับภาพสรุปการประมูล สวยงามปราณีตเช่นเคยค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับพี่น้ำใสและญาติธรรมทุกท่านค่า (kiss)

 

ประมวลภาพปิดการประมูลจักรบุษยมาสรัศมี(สีชมพู)-จักรปรเมศร์ตรีโชติ(สีเหลือง)

​

​

​

​

ปิดประมูลวันนี้ เวลา ๑๘.๓๘ น.​

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมประมูลในครั้งนี้ด้วยครับ​

​

 

..ขอแสดงความยินดีกับคุณเพชร2545 และคุณวาสุเทพด้วยค่ะ..

ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญกับคุณ Giant 1ที่กรุณาสรุปการประมูลครั้งนี้ด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ร่วมประมูลครั้งนี้ด้วยค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับคุณเพชร 2545 ที่ได้เป็นผู้ดูแลจักรบุษยมาสรัศมีต่อไป

และขอแสดงความยินดีกับคุณวาสุเทพที่ได้ดูแลจักรปรเมศวร์ตรีโชติต่อไปค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

โอนเงิน 6,900 บาทแล้วครับ
วัน-เวลาที่ทำรายการ 26/07/2557 - 21:00:40
ธ.ไทยพาณิชย์ เลขที่บัญชีผู้รับเงิน 0802526472

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ
ฝากจักรไว้ที่คุณน้ำใสก่อนนะครับ

 

ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาบุญกับคุณเพชร 2545 และคุณวาสุเทพ ด้วยนะครับ

 

วันนี้27กค57ผม,นส.ปาลิดาและนาง สวลักษณ์ ได้โอนเงิน500บาทร่วมปูพื้นในถ้ำสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม เรียบร้อยแล้วครับ ขออนุโมทนาบุญกับเพื่อนๆทุกท่านด้วยนะครับ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ยอดปัจจัย สำหรับบุญปูพื้นถ้ำปฏิบัติ ณ.วันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๗ (ยังไม่รวมการประมูลดวงแก้วสุรวัฒน์ฯ และจักร ๒ องค์)

รวมเป็น ๑๔,๗๔๔.๒๓ บาทค่ะ

ขอให้ทุกท่านมีความมั่นคงในฐานะ หน้าที่การงาน การเงิน และมีความมั่นคงในพระรัตนตรัยค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

.ยอดปัจจัยบุญพิเศษถวายอาสนะค่ะ..

ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านอีกครั้งค่ะ ช่วงนี้คอมพิวเตอร์โดนไวรัส ต้องไปลงโปรแกรมใหม่ ขออนุญาตใช้พิมพ์ในมือถือแทนนะคะ

​

รวมยอดปัจจัย ๑๑,๓๗๓.๙๐ บาท เงินสด ๑,๓๐๐ บาท
รวมยอด ๑๒,๖๗๓.๙๐ บาท

สำหรับเก้าอี้-โต๊ะ ๒ ชุด ทางร้านลดให้ ๑, ๐๐๐ บาท เหลือ ๑๕๐๐๐ บาท ค่าจัดส่ง ๕๐๐ บาท

รวมเป็น ๑๕, ๕๐๐ บาทค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

Numsai

 

ร่วมบุญอาสนะ ๑.๐๐๐ บาท​

โอนแล้วจะแจ้งให้ทราบ

 

..จดหมายจากท่านเจมส์โบ โดร์จีค่ะ..

​

ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านในการถวายธาตุกายสิทธิ์-ดวงแก้วมณี-เครื่องดื่ม ชากาแฟ น้ำผึ้ง และรองเท้า แด่พระเถระแห่งภูฏานด้วยค่ะ

เมื่อคืน ท่าน Lopen Gemboได้ส่งจดหมายขอขอบคุณอย่างไม่เป็นทางการมา เพื่อขอบคุณแก่พวกเราที่ได้ส่งของไปถวายแด่คณะสงฆ์ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

​

ขออนุญาตท่านเจ้าเมืองคุณ Numsai ขยายภาพนะครับ

ขออนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับท่านเจ้าเมืองคุณ Numsai และญาติธรรมทุกท่านด้วยครับ สาธุ

 

วันนี้ขอนำหัวข้อธรรมเกี่ยวกับการทำบุญมาฝากทุกท่าน อาจมีหลายท่านที่เคยมีประสบการณ์ตามตัวอย่างการถาม-ตอบที่นำมาให้อ่าน

ถาม : .................................
ตอบ : บุญจริง ๆ มีอยู่ ๑๐ แบบด้วยกัน ตัวที่เป็นกำไรจริง ๆ เรียก "ทิฏฐชุกรรม" คือมีความเห็นเป็นสัมมาทิฏฐิ หมายความว่า มีความเห็นว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไรน่ะดี เราตั้งใจทำตามนั้นไม่คัดค้าน แล้วก็มี "ทานมัย" บุญสำเร็จด้วยการให้ทาน "ศีลมัย" บุญสำเร็จด้ยการรักษาศีล "ภาวนามัย" บุญสำเร็จด้วยการภาวนา สามอย่างนี้เป็นบุญใหญ่มาก พูดง่าย ๆ ว่า หากว่าทานมีผลเป็นร้อย ศีลมีผลเป็นหมื่น ภาวนามีผลเป็นล้าน ขณะที่อันอื่นอาจจะมีผลแค่สิบ ข้อต่อไปก็ "อปจายนมัย" การรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้อื่นก็เป็นบุญ คนอื่นเขาเห็นแล้วเย็นตาเย็นใจ เกิดความรักใคร่เมตตา นี่แหละสร้างกุศลให้เกิดในใจเขา เราพลอยได้บุญไปด้วยนะ "เวยยาวัจมัย" ขวนขวายช่วยเหลืองานของคนอื่น ช่วยงานเขาให้สำเร็จ โดยเฉพาะงานที่เป็นงานบุญได้บุญด้วยนะ "ปัตติทานมัย" ทำบุญแล้วอุทิศส่วนกุศล สิ่งที่เราทำด้วยยาก ถึงเวลายังตั้งใจแบ่งปันให้คนอื่นเขา ใจเราประกอบด้วยเมตตาขนาดนั้นเลยเป็นบุญ "ปัตตานุโมทนามัย" เห็นคนอื่นทำความดีพลอยยินดีด้วย ที่เขาเรียกโมทนาด้วย จริง ๆ คือตัวนี้ แต่ว่ายินดีในขณะที่เราไม่มีโอกาสทำ แล้วคนอื่นเขาได้ทำ จิตใจจะผ่องใสอิ่มเอิบอย่างบอกไม่ถูก
ถาม : ...........................
ตอบ : แล้วเขาไปได้ตัวเวยยาวัจจมัย คือช่วยงานบุญของเราให้สำเร็จลงด้วย เขาได้เพิ่มอีก ๒ ข้อ ตกลงฝากเขา ๆ ได้กำไร ของเราได้ตั้งแต่ตอนที่ตั้งใจทำเลย คิดจะทำเป็นบุญได้บุญอยู่แล้ว "เจนาหัง ภิกขเว ปุญญัง วทามิ" พระพุทธเจ้าบอกว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เจนานั้นเป็นบุญแล้ว"
ถาม : เจตนาทำบุญเราก็ได้บุญ ถ้าไม่ทำล่ะคะ ? เจตนาจะเปลี่ยนหรือเปล่า ?
ตอบ : ถ้าหากว่าตั้งใจจะทำ แต่ว่าโอกาสจะทำยังไม่มี บังเอิญตายเสียก่อน ได้บุญ แต่พระขาดทุน เพราะยังไม่ได้อะไรเลย ได้บุญจริงๆ นะจ๊ะ เพราะว่าจิตตอนนั้นเป็นกุศลเกาะตัวทานอยู่แล้ว คือเราตั้งใจจะให้เป็นปกติ เขาเรียกว่า "จาคานุสติ" คือการระลึกถึงการสละออก เพื่อตัดซึ่งความโลภ แต่ว่าถ้าได้ทำจะเป็นทานบารมี เพราะฉะนั้น...จาคานุสติ ถ้าหากว่าสละไปเรื่อย ท้าย ๆ ก็จะสละ รัก โลภ โกรธ หลงไปเอง สละตอนสุดท้ายสำคัญ เพราะฉะนั้น...ถามว่าถ้าหากแค่คิดว่าจะให้เป็นบุญไหม ? เป็นแล้ว
ถาม : ถ้าหากว่ามีคนฝากทำบุญ แล้วเราไม่ได้ทำให้เขา ?
ตอบ : อันนั้นก็เสร็จแน่ ๆ สิ เท่ากับว่าสิ่งที่เป็นกึ่งกลางระหว่างสงฆ์ คือของที่เขาตั้งใจทำบุญ แต่ยังไม่ถึงมือพระ โทษจะเหมือนกากเปรต กากเปรตนี่เขาตั้งใจเอาอาหารมาถวายพระ พี่แกโฉบไปกินเสียก่อน ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นอีกา ตายแล้วกลายเป็นเปรตไป ของเขาตั้งใจทำบุญอยู่แล้ว ดังนั้นก่อนตายรีบทำให้เขาซะ
ถาม : ถ้าหากว่าทำบุญผิดวัตถุประสงค์ล่ะคะ ? สร้างโบสถ์อย่างนี้ เอาไปถวายเป็นอย่างอื่น ?
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นเขาปรับโทษย้ายเจดีย์จ้ะ ถ้าเขาตั้งเจตนามาต้องทำตามนั้น เขาปรับโทษย้ายเจดีย์ ยกเว้นอย่างเดียวหากว่าพระที่รับ เงินเขาตั้งใจเป็นสังฆทาน เราเอาไปทำเป็นวิหารทานได้ เป็นธรรมทานได้เพราะบุญใหญ่กว่า แต่ส่วนที่เล็กกว่าเราทำไม่ได้ คือทำให้มากกว่าที่เขาต้องการ แต่ขณะเดียวกันถ้าของโยมเขาตั้งใจเจตนาอย่างไร ? เราต้องทำให้เขาอย่างนั้น ผิดเจตนาเขาไม่ได้
ถาม : อะไรที่เป็นของสงฆ์ ?
ตอบ : ลำบากมากเลยจ้ะ โทษหนัก เขาปรับง่ายที่สุดอเวจีไว้ก่อน เรื่องอื่นว่ากันไว้ทีหลัง...!
ถาม : สมมุติอย่างวัดแถวบ้านนอก เวลาเขามีงานบุญ เด็ก ๆ ไปกินขนมบางครั้งเราก็ไปกินของพระบ้างอย่างนี้ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าเป็นของเหลือจากพระฉันแล้ว อันนั้นน่ะเรากินได้ แต่ว่าควรจะกินอยู่ที่วัด ไม่ควรเอากลับบ้าน แต่ถ้าหากว่าวัดไหนที่เขามีการอุปโลกน์สังฆทานเวลาถวายอาหารพระ เขาจะมีพระอยู่องค์หนี่งที่สมมติตนเป็นภัตตุเทศน์ เขาจะขึ้น "ยัคเฆ ภัณเต สังโฆ ชานาตุ" ขอสงฆ์ทั้งหลายโปรดจงฟังคำข้าพเจ้า บัดนี้ ท่านทายกทายิกาผู้มีจิตศรัทธาได้น้อมนำมาซึ่งภัตตาหาร เพื่อถวายเป็นสังฆทานในท่ามกลางหมู่สงฆ์ อันชื่อว่าสังฆทานนั้น สมเด็จพระพุทธองค์จะเจาะจงให้แก่ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งก็หาได้ไม่ ท่านกล่าวไว้ว่า เป็นของที่สมควรแก่สงฆ์ทั่วทั้งสังฆทานมณฑล ท่านอนุญาตให้แจกกันตามบรรดาภิกษุทั้งหลายที่มาถึง บัดนี้ข้าพเจ้าจะสมมติตนเป็นผู้แจกของสงฆ์ สงฆ์ทั้งหลายจะเห็นสมควรหรือไม่สมควร ถ้าเห็นเป็นการไม่สมควรก็จงทักท้วงขึ้นอย่าได้เกรงใจ แต่ถ้าเป็นการสมควรแล้วไซร์ ขอท่านทั้งหลายจงเป็นผู้นิ่งอยู่ คราวนี้พอเห็นพระทั้งหมดเงียบ ท่านจะสรุปว่า บัดนี้สงฆ์ทั้งหลายนิ่งอยู่ ข้าพเจ้ารู้ว่าเป็นการสมควรแล้ว จึงขออนุญาตแจกภัตตาหาร ณ บัดนี้ ท่านจะขึ้น "อะยัง ปะฐะมะภาโค มหาเถรัสสะ ปาปุณาติ" ส่วนนที่หนี่งพึงถึงแด่พระมหาเถระผู้เป็นใหญ่เหนือข้าพเจ้า "อะวะเสสา ภาคา อัมหากัง สามเณรรานัญจะ ปาปุณาติ" ส่วนที่เหลือควรพึงถึงข้าพเจ้าตามลำดับไปตลอดจนภิกษุ สามเณรทั้งหลายที่มาถึง และทายก ทายิกา อุบาสก อุบาสิกา ตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีความปรารถนา ขอให้มีส่วนในสังฆทานนี้โดยทั่วหน้ากันทุกท่านทุกคนเทอญ แล้วพระทั้งหมดก็สาธุ พอสาธุเสร็จ คราวนี้ฉันจากพระเหลือแล้วโยมฟาดไปเถอะ เขาอนุญาตแล้วนี่ เพราะฉะนั้น...พระต้องมีความเห็นเป็นอันหนี่งอันเดียวกัน อนุญาตให้ อย่างนั้นได้ ถ้าไม่พูดเลย ถ้ากินเหลือกินได้ แต่อย่าเอาไปบ้าน ถ้าไม่ใช่เหลือแล้วไปฉวยมาเองนี่ ติดหนี้สงฆ์ทันทีเลย
ถาม : ต้องสร้างพระถึงชำระหนี้สงฆ์ได้ ?
ตอบ : ต้องเป็นพระที่หน้าตักอย่างน้อย ๔ ศอก ๔ ศอกคือ ๒ เมตร ถ้าหากว่าสร้างพระแล้วไม่ปิดทองได้เฉพาะเจ้าภาพคนเดียว มีอานิสงส์ในการชำระหนี้สงฆ์ แต่ถ้าหากว่าสร้างพระ ๔ ศอกแล้วปิดทองด้วย จะเป็นคณะกี่หมื่นกี่แสนคนก็มีอานิสงส์ชำระหนี้สงฆ์ได้เหมือนกันทุกคน
ถาม : ชำระหนี้สงฆ์แล้ว ถ้าหากว่าเราตายไปต้องรับไหมคะ ?
ตอบ : โทษนี้จบกันไปเลย ยกเว้นเราจะไปติดหนี้ใหม่ ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันเคยทำอะไรมาไว้ เป็นอันว่ายกเลิกกันไป ถ้าอนาคตทำใหม่แล้วค่อยว่ากันอีกครั้ง
ถาม : บางคนทำเยอะมาก บางคนทำนิดเดียวอย่างนี้ล่ะคะ ?
ตอบ : จะเยอะจะน้อยอะไรก็ตาม โทษต่ำสุดคืออเวจี เพียงแต่อยู่นานกว่ากันหรือเปล่าเท่านั้นเอง ต่อให้ทำมากทำน้อยอย่างไรก็ตาม เขากำหนดเอาไว้ในอัตรานี้ ถ้าหากว่าให้มาเป็นอันว่าจบกันไป แล้วอย่าลืมว่าพระ ๔ ศอก ไม่ได้สร้างง่าย ยิ่งสมัยก่อนที่จะสร้างพระใหญ่ ๆ อย่างนี้ มีแต่บรรดาเจ้าฟ้ามหากษัตริย์ หรือบรรดาพวกเสนาบดี มหาอำมาตย์ ผู้ใหญ่ ๆ ทั้งนั้นถึงมีบารมีพอที่จะสร้างได้ มาสมัยของเราต้องเรียกว่าบุญมันดี ของทุกอย่างพร้อม ง่ายสะดวกไปหมด มีโอกาสทำก็รีบทำ
ถาม : ถ้าเราเอาสตางค์พระมาใช้ล่ะคะ ? เป็นลุงบวชอยู่
ตอบ : ถ้าหากว่าเป็นของที่เขาถวายท่านเป็นการส่วนตัว แล้วท่านอนุญาตให้เราใช้ได้ อันนั้นไม่เป็นไร แต่ถ้าหากว่าเป็นของที่ถวายสงฆ์ ถึงท่านอนุญาตก็ไม่ได้ เพราะว่าของถ้าหากว่าตั้งใจถวายอย่างเงินสังฆทานนี่ไม่ได้เลย ต้องพระทั้งวัดเห็นสมควรถึงจะได้ อย่างของอาตมาตอนนี้เงินที่ให้โยมใช้มีส่วนเดียว คือส่วนที่เป็นส่วนตัว อย่างเช่น คนเขาขับรถให้ ถึงเวลาเราให้เงินเขากินข้าวกินน้ำบ้างอย่างนี้ได้อยู่ แต่ต้องเป็นเงินส่วนตัวจริง ๆ นะ ถ้าไปยักเงินสงฆ์มาเมื่อไร ตัวเองเป็นหนี้แทน เพราะตั้งใจให้เขา เราต้องชำระหนี้แทนเขา
ถาม : ถ้าเราไม่ทราบว่าเงินนี้มาจากไหน ?
ตอบ : ทำการชำระหนี้สงฆ์ไปอย่างที่ว่านั่นแหละ ถ้ารู้จำนวนคืนตามจำนวน ถ้าไม่รู้จำนวนก็สร้างพระชำระหนี้สงฆ์ไป พวกข้าวของเหมือนกัน ถ้ารู้ว่าเท่าไร ? เช่น ปิ่นโตกี่เถา ช้อนกี่คัน จานกี่ใบอย่างนี้ ซื้อคืนไป แต่ถ้าหากว่าไม่รู้ ต้องทำการชำระหนี้สงฆ์ ถ้าเขาสร้างพระก็ไปร่วมกับเขา ถ้าเขาไม่สร้างก็ตั้งหน้าตั้งตาทำเสียเอง อันนี้ลำบากหน่อย
ถาม : ถ้าอย่างนี้หนูรู้ใช่ไหมคะว่าเป็นหนี้สงฆ์ ถ้าหากเป็นญาติที่บ้านยังเป็นปกติอยู่ ?
ตอบ : ค่อย ๆ ชี้แจงให้เขาฟังสิ คนทำต่อให้รู้หรือไม่รู้ก็ผิด จะบอกว่ากินยาพิษโดยไม่รู้แล้วไม่ตายเป็นไปไม่ได้หรอก มีโทษอยู่แล้ว แต่จริง ๆ น่าตำหนิที่สุดคือ ตัวนักบวชที่ไม่รู้ แล้วทำให้ญาติโยมเขาลำบากเพราะว่าเจอมามากต่อมาก เวลาบวชอยู่มีข้าวของอะไรก็เอาไปให้ญาติโยมของตัวเอง ประเภทโทรทัศน์ พัดลม ตู้เย็น เจอมาแล้ว เขาขนกันไปเป็นคันรถเลย ไอ้นั่นลำบาก จะเป็นหนี้สงฆ์โดยไม่รู้ตัว ไม่ต้องหนักใจหรอกจ้ะ ตอนนี้มีโครางการสร้างพระชำระหนี้สงฆ์อยู่ ของเราเองถ้าหากว่ามีความสามารถหาปัจจัยรวม ๆ กันมาเป็นคณะของเรา คณะหนึ่งก็หนึ่งแสนบาท ถ้าหากว่าไม่มี เดี๋ยวรอคนอื่นเขาเป็นเจ้าภาพ เราร่วมกับเขาไปกี่สตางค์ก็ได้ ตั้งใจว่าเขาสร้างกี่องค์เราเอาเท่านั้นด้วย อย่ากำหนดว่าองค์เดียว เรื่องหนี้สงฆ์อันตรายมาก เพราะส่วนใหญ่แล้วไม่เข้าใจกัน จะเป็นโทษกันบ่อย
อย่างญาติพระเจ้าพิมพิสารเป็นเปรตซะ ๙๑ กัป อันนั้นจริง ๆ แล้วแกไม่ได้ติดหนี้สงฆ์หรอก กินอาหารเหลือจากพระด้วยซ้ำไป แต่คราวนี้แกกินแล้วแกไม่พอ แกขนกลับบ้านด้วย ตอนขนกลับบ้านด้วยนี่ถึงจะเหลือก็เถอะ มันเป็นของวัดอยู่ "วิทาสาโท" คือกินของเหลือจากพระกินได้ แต่ไม่ใช่ให้แบกไปด้วย
ถาม : .............................
ตอบ : สร้างพระชำระหนี้สงฆ์จ้ะ เขากำหนดกติกาแล้วถ้าทำได้อย่างนี้เป็นอันว่าจบกัน ก็แปลว่าจบกันแค่นั้น แต่ถ้าเรารู้สึกว่ายังไม่สะใจ จะทำไปเรื่อย ๆ ก็ไม่มีใครว่า"

ที่มา: หนังสือกระโถนข้างธรรมาสน์ฉบับที่ ๙๔ หน้า ๒

 

เป็นอีกงานบุญที่ทำให้จิตใจผมเต็มไปด้วยความปลื้มปิติ ขอขอบคุณพี่น้ำใสที่เป็นผู้นำบุญและนำเอกสารของท่านเจมส์มาโพส และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะครับ

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับคุณ mooom และทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

ในจดหมายท่านระบุตำแหน่งเป็น Secretary General เป็นตำแหน่งในการประสานงานกับต่างประเทศ

สำหรับตำแหน่งในภูฏานคือ โลเปน( Lopen) เป็นตำแหน่งรองจาก เจเคนโบ หรือท่านใช้คำว่า His Holiness of shagaraja. ซึ่งเทียบเท่ากับสมเด็จพระสังฆราชของเรา

ตำแหน่งโลเปน(Lopen)ของภูฏานจะมี ๔ ท่าน โดยแยกตามความรับผิดชอบ

ท่านLopen Gembo จะมีหน้าที่รับผิดชอบด้านหลักคำสอน ทั้งสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐานคล้ายบ้านเรา ดูแลคณะสงฆ์ระดับครูสอนสมาธิ ๙๐๐ รูป

ท่านทำหน้าที่เป็นพระธรรมทูตเดินทางไปประเทศต่าง ๆ เพื่อเผยแพร่คำสอน แนวพุทธตันตระตามการนับถือของชาวภูฏานค่ะ

ท่านเรียนจบจากประเทศญี่ปุ่น และจบจากประเทศสหรัฐอเมริกา ทำให้ได้รับมอบหมายเป็นพระธรรมทูตไปยังประเทศต่าง ๆ คณะสงฆ์ในประเทศภูฏานต่างจากบ้านเราคือ ไม่มีนโยบายการบอกบุญ การก่อสร้างใด ๆ เน้นการเผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอนเป็นหลัก

ดังนั้น การที่เราถวายของต่าง ๆ เพื่อสังฆราชา จึงเป็นเรื่องใหญ่ ต้องผ่านการตรวจสอบจากคณะกรรมการผู้รับผิดชอบ ทุกอย่างต้องมีเอกสารเข้าออก

การที่คณะของเราได้มีโอกาสถวายสิ่งของต่าง ๆ แก่คณะสงฆ์ได้นั้น จึงเป็นเรื่องของบุญโดยแท้ โดยตอบเมลล์ท่านไปว่า

"พวกเรามิได้ปรารถนาอะไร เพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณของคณะสงฆ์จากประเทศภูฏานที่อดทน สวดมนต์ให้พรแก่พวกเราในช่วงเดือนพย.54-กพ.55 ที่ผ่านมา

ท่านเหล่านั้นมาจากประเทศที่มีอากาศหนาว ตั้งใจสวดมนต์แก่พวกเราโดยไม่ได้แยกชาติ หรือภาษา ท่านทำด้วยความเมตตา สิ่งที่พวกเราถวายเป็นเพียงเล็กน้อยที่พอจะตอบแทนท่านทั้งหลายได้"

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

Numsai

 

สาธุ สาธุ สาธุ

​