บทกวี ไฮกุ เรามาฝึก แต่ง กันเหอะ

สิ้นแสงอัสดง
เจ้านกกระเรียน น้อย
อิ่มท้อง หรือ ยัง

 

ยาวมากกกก ขี้เกียจอ่าน แต่งเลยละกัน

เจ้าติ่มซำเข่งน้อยเอ๋ย.....
ใครเอามาวางไว้ตรงนี้เอ่ย???
ว่าแล้วก็กินเสียเลย.....ง่ำ..ง่ำ..ง่ำ




หมายเหตุ แต่งตอนดู รายการอาหาร ช่อง 9 อ่ะ เอื๊อกๆๆ น้ำยายไหย

 

ทุ่งแสนกว้างใหญ่
ท้องฟ้ามืดครึ้ม
นกกระเรียนเดียวดาย

 

เหลียวมองรอบกาย
เหลือข้า
เพียงตัวเดียว

 

แต่งต่อจากพี่คาเมน

เจ้ายืนมานาน
ไม่มีเพื่อนพบ
แต่ก็สุขใจ

 

กระเรียนเจ้าเอย
พื้นน้ำยามนี้ ต้องแสงอัสดง
มองดูหงอยเหงา

 

ขอรีเควสเปลี่ยนรูปค่ะ .... มันเหงาเกิน .... ขอรูปใหม่ๆ

 

อยู่ไกลเดียวดาย
ระทดท้อ ถอย
จ้องมอง แสงสุดท้าย

 

ได้ครับ ผม กำลังจะอิน พอดี อิ อิ อิ

 

หง๋อยเหงาเสร้าสร้อย
ล่องลอยไร้จุดหมาย
สุดแสนเดียวดายไร้ซึ้งกำลัง

อารมณ์เหงาค้าง (b-cry)

 

เหลืองเหลืองดำดำ
มีหนึ่งหลงฝูง
เอ๊ะ ... นี่เป็ดหรือไก่กันแน่

 

ลูกเปิดชะเง้อ
แม่เป็ด อยู่ หนใด
ร้องดัง ก้าบ ก้าบ ก้าบ

 

กรี๊ด กรี๊ด เป็ดน้อย
น่ารักน่าชัง
โตมาเป็นเป็ดอบน้ำผึ้ง

............ แหงะ เริ่มน่ารักไมมันจบได้โหดงี้เนียะ

 

แม่จ๋า แม่จ๋า แม่จ๋า
ทำไม ตัวหนู
ไม่เหมือน พี่น้อง

 

โตขึ้นอีก หน่อยนะ
เจ้าเปิด น่ารัก
เป็ดพะโล้ เป็ดปักกิ่ง น้ำลายไหล

 

โอ้ ลูกน้อยเอ๋ย
เจ้าก็เป็ดพี่น้องก็เป็ด
กังวลไปใย ยังไงก็เป็ด

 

ขึ้นเขียงเรียงราย
ล้อมรอบด้วยเครื่องเคียง
เป็ดปักกิ่งน่ากิ๊นน่ากิน

 

แม่เป็ด ร้อง ก้าบ ก้าบ
ลูกเป็ด ร้อง กิ้ว กิ้ว กิ้ว
ก้าบ ก้าบ กิ้ว กิ้ว ดังไปทั่ว

 

เป็ด ดำ เจ็ด ตัว
รวม เป็ดเหลือง หนึ่ง
เจ็ดหนึ่ง หนึ่งเจ็ด รวยแน่เรา