บทกวี ไฮกุ เรามาฝึก แต่ง กันเหอะ

ใบหน้าสีชมพู ดั่งดอกซากูระ
หยิบมาแซมผม
ชวนเธอ ดู ภูเขาฟูจี ก่อนจาก

 

ฟูจียามา
กี่ พัน ฤดู
ไม่เคยเปลี่ยน

 

สายลม พริ้วพัด
ช่อดอกซากูระ
หยอก ล้อ ฟูจี

 

ซากูระ ทีล่วง ก็ ลว่งไป
ที่อยู่ ก็ เบ่งบาน
สุดท้าย เหลือ แต่ ภูเขา และ ก้อนเมฆ

 

ลมพัดกระพือ เมฆน้อยลอยผ่าน
ยอด ฟูจี ตระหง่าน
ซากูระ โอนเอน

 

ลมเย้า เล้าเจ้า ซากุระเอย

ฟูจิ ฝากรัก อยากชิดใกล้

ห่างเพียงแผ่นน้ำกั้น เกินเอื้อม

ดอกฟ้าเอย

 

มันเคยพิโรธ บัดนี้สงบ
หิมะปกคลุม
ใช่ใหม เจ้า ซากูระ

 

ฟูจียามา น่ากลัว ยามประทุ
น่า ชม ยาม สงบ
แต่ ซากูระ ก็งามไม่เคยเปลี่ยน

 

สวยงามดอกซากุระ
ชื่นชมความสวย
นั่งกินข้างใต้

 

เอาแบบ นี้ บ้าง เมี๊ยว ๆๆๆๆๆๆ

 

มาแล้วๆ โอ้โหเป็นไปได้
หน้า11ได้ไง
แต่งเก่งมากเพื่อน

 

ซน กัน เหลือเกิน
ออกมา นะเจ้าแมวน้อย
ทั้งสองตัวเลย

 

ความรักเหมือนแมวถึก
คึกหนักจำต้องใส่ขวดโหล
โงหัวใครว่าเชื่อง
คล้อยเผลอแมวเยื้องโลดโดดไป

 

ขะเหมนเจ้าคาร์เมน
เราคงเป็นเพื่อนเล่นกันมา
ชาติใกล้ไกลสักปาง

 

ตาสองคู่แป๋ว
ร้อง เหมียว ๆ หง่าว
เอาหนูขึ้นไปที

 

รู้ไหม อึดอัด
ทำไมมายัดหนู
ไว้ในโหลเล็ก ๆ

 

ลูกแมวในขวดโหล
มันไม่รู้อะไรเลย
ช่างไร้เดียงสาจริง จริง

 

ลูกแมวตัวไม่ใหญ่
เอามาไว้ในโหลเล็ก ๆ

เด็ก ๆ จำไว้
ลูกแมวตัวเล็ก ๆ
อยู่ในโหลไม่ใหญ่


เอิ้ก ..ไปได้เรื่อย ๆ อ่ะ

 

มามะ ออกมา
เล่นกัน..ตาคู่แป๋ว
จ้อง..ใจคิดอย่าปิดฝานะ
แบบว่ามันจะหายใจไม่ออก

 

<<<เย้หน้า 11 แล้ว ต่อ ๆ เล่นคนเดียวก็ได้>>>


เหมียว เหมียว หง่าว
เพรียกหาคู่..เอาะอ๋อ
อยู่นี่เอง อัดอยู่ด้วยกันตั้งแต่เมื่อไร