บทกวี ไฮกุ เรามาฝึก แต่ง กันเหอะ

เก้าอี้ ที่เคยนั่ง
มันถูกทิ้งร้าง กลางหิมะ
สภาพมัน เหมือน รอคอย

 

ฟ้าบ่กั้น...ฟังด้วยกันนะ

[music]http://palungjit.org/attachments/a.4766/[/music]

 

เงายาวของเก้าอี้บนพื้นหิมะ
ลมหนาว ในยามเช้า
และ ความเงียบ

 

เก้าอี้ดนตรี
ใครหนอแย่งได้
ต้องแย่งกันนั่ง

 

เปลียน ภาพใหม ผม มี อีกแนว เตรียมใจได้ เลยภาพแห่งความจริง อีกแบบ

 

เดี๋ยวดิ ขอแต่งเหงาๆ เก้าอีก่อน ....

เสียงคลื่นซัดสาด
รอแล้วรอเล่า
ใครหนอจะมานั่งกลางใจ

 

หิวแล้วก๋วยเตี๋ยว
อ่านเลี้ยวเพลินดี
ไปละจุ๊กกรู๊
(อะไรของมันวะ)

 

จากรูปเก้าอี้ อีกซักรอบ

ตั้งอยู่โดดเดี่ยว
ไร้คนเหลี่ยวแล
มีแต่มานั่งตดแล้วจากจร

 

อ้าว วันนี้ มาแบบ เหงาๆ เมื่อคืน ก็เหงา จน หาววววววว

 

นั่งเก้าอี้ตัวหนึ่ง
ฉันดันทะลึ่งนึกปวดตด
อดไม่ไหวดัง ปู้ด..ด.ด

 

โถ่เอ้ยเก้าอี้
อนาถเหลือทน
เจอตดนายฉิม

 

ไม่มีเก้าอี้ ไม่มีหิมะ
ไม่แสงแดด แม้กระทั่งเงา
ไม่มีอะไรเลย ไม่มีแม้กระทั่งความหนาว

 

นายฉิมตดห้อมหอม
มีแต่ผู้คนมารุมตอม
มารุมหอมตดฉิม..เอย

 

เงียบเหงาปล่าวเปลี่ยว
คุดคู้คนเดียว
ท่ามกลางแสนจันทร์

ขอรูปใหม่ค่ะ ...... !! เอาฮาก็ได้ เหงาก็ได้ ยังไงก็ได้ แต่ง(มั่ว)ได้หมด

 

เก้าอี้ที่ฉันเคยนั่ง
เคยตด เสียงกระซิบจากช่องแคบ
และ ร้อยยิ้มบนแก้มก้น

 

...

กระชากอารมณ์ หน่อย นะ ได้พิจารณาด้วย

 

( รู้สึกว่าชักจะวนเวียนอยู่แถวๆตู_นะ ห่างๆตู_กันหน่อยได้ไม๊)

 

อาบแดดกันสบาย
ไม่ต้องกลัวร้อน
เพราะไม่รู้สึกอะไรเลย

 

ท่องเที่ยวแสนเพลินใจ
นอน เอก ขเนก อาบแดด
มัจจุราช ก็มาเยือน ไม่ตั้งตัว

 

ดูให้ปลงๆๆๆ กึ่งๆ (smile)