บทกวี ไฮกุ เรามาฝึก แต่ง กันเหอะ

อิงแอบต้นแม่ มานานวัน
ช่วยต้นแม่ สร้างอาหาร
แม่จ๋า ขอลาก่อน

 

ยังแต่งกันอยู่อีก วู้วๆ เช้าแต่ง ดึกแต่ง จะเป็นโปรไฮกุไม๊เนียะ
จากรูปใบไม้น่ะ .......

Fall season ใบล่วงหล่น
winter กำลังมา
เตรียมโกยหิมะกันรึยัง

 

สีของมัน ออกเทาเทา
ท่ามกลางหิมะ สีขาว
ดูเด่น เป็นครั้งสุดท้าย

 

พอถึงฤดูหนาว
มันก็ต้องร่วง
เพื่อรักษา ต้นแม่ไว้

 

เหตุผลของคนเหงา
คือ การที่ฉันนั้น
เลือกเธอ..หาคู่เคียง


(( ไม่เข้าเท่าไร คิดได้เพราะกำลังฟังเพลง เหตุผล ของ Blackhead อยู่...555 คนละเรื่องเดียวกัน)

 

หิมะพูดว่า ใบไม้เอ๋ย
ถึงเวลาของเจ้าแล้ว
มาอยู่ใต้ เกล็ดของข้าเถิด

 

เจ้าหิมะโอบกอด
ใบไม้ไว้
ท่ามกลางกาลเวลา แห่งฤดู

 

อ้อมกอดหิมะขาว
อ้อมกอดธรรมชาติ
อ้อมกอด แห่ง กาลเวลา

 

เปลี่ยนรูปเหอะพี่ .... แถวบ้านหิมะเพียบ .... เห็นแล้วยิ่งหนาว

 

หาดนตรีมาเพิ่ม อารมณ์จะได้บรรเจิด แต่งกันให้อินไปเลย


[music]http://palungjit.org/attachments/a.4757/[/music]

 

...
เอาแบบ ร้อน จาก ทะเลทราย อิ อิ อิ

 

ใบไม้ร่วงโรย
หิมะโปรยปราย
หิมะทับถม
ใบไม้โรยรา

 

อูฐ อูฐ อูฐ
น้องเคยเห็นอูฐหรือเปล่า
อูฐมันตัวโตไม่เบา

 

ทะเลทรายร้อนแรง
แต่อูฐกลับ เดินเฉย
มันไม่ร้อนเลยหรือ

 

จ้องมองเจ้าอูฐ
อยากจะรู้ว่า
กินน้ำหรือยัง

 

เหนื่อยหรือเปล่า
หิวน้ำบ้างใหม
เจ้าอูฐทรหด

 

งง หน้ามัน เหรอ ถึงกับอึ้ง ไม่พริ้วเลย จะเปลี่ยน ภาพใหม

 

สายตาเจ้าอูฐทอดมา
ฉันเห็นสะท้านไหว
แววตานั้นเศร้า เศร้า
บอกเป็นนัย ว่าเจ้านั้น
ทุกข์ยาก เหลือคณา

โอ้ใจ เจ้านั้นทุกข์หนัก
วันผ่าน คืนเปลี่ยน
ไร้ความอุ่นใน
เหน็บหนาว ปร่าใจ

มีเพียงเจ้า อยู่เดียวดาย
ฉันขอ..เป็นเพื่อน
มอบรักอุ่นไอ ดับหนาวในใจ

 

แนบนิรันดร์..กับไมตรีที่ยื่นให้
เคียงคู่ ไม่เดียวดาย เป็นเงาคู่
ที่ว่าร้อน เคยร้อน
ดับได้ กลายเปลี่ยน ไอเย็นชุ่มใจ

 

แววตาของมัน
สงสัย อ้อนวอน เหนื่อย
เป็นเช่นใดหนอ