เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

สำนักงานใหญ่บริษัทฯผม อยู่ติดช่อง3
เวลาที่ช่อง3 มีงานหรือกิจกรรมใดๆ ก็มักจะไม่พลาดด้วยประการทั้งปวง

กิจกรรมก่อนหน้านี้ก็คือเสื้อแฟนข่าว พนักงานเกือบทั้งบริษัทฯ นัดใส่กันมาวันเสาร์
ทำเอายังกับว่าเป็นสาขาใหม่ของช่อง3เลย
ผมเองยังซื้อมา 4 ตัว แต่ไม่เคยใส่ แค่หวังว่าช่อง3 จะเอาสตางค์ไปตอบแทนสังคมอย่างคุ้มประโยชน์

ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์อุบัติภัย ทางช่อง3 ก็มักจะเคลื่อนไหวได้ไวกว่าภาครัฐ
ได้ใจประชาชนไปมาก แต่ธุรกิจก็คือธุรกิจ หว่านพืชต้องหวังผล

ขอแค่เพียงผลที่หวัง เป็นคุณต่อแผ่นดิน ก็น่าสนับสนุน

เงินบริจาค ไม่รู้ว่าจะไปซื้ออุปกรณ์ประเภทไหน
ใช่ GT200 รึเปล่า....(ไม่บอก)

..............................................................

สมัยที่มีการเปิดโปง คุณภาพของเครื่องตรวจระเบิด
สื่อขายข่าวได้มาก เชียร์คนเปิดโปงให้แฉให้หมด จะทำข่าวตีแผ่ความจริง
ความจริงจะสร้างวีรบุรุษ และยกคุณภาพชีิวิตของเหล่าทหาร-ตำรวจ ให้เสี่ยงภัยน้อยลง

แต่พอบรรดาผู้รู้แสดงตัว ก็ทอดทิ้งกลางอากาศ
หยุดเสนอข่าวอย่างต่อเนื่อง ปล่อยให้เผชิญชะตากรรมและมรสุมที่โหมประดัง
ตอนนี้เจ้าตัว ทิ้งความรู้ความสามารถ ทิ้งใบปริญญาตั้งมากมาย ไปรับใช้ประเทศอื่น
ไปเป็นทหารรับจ้างอาชีพ....

ไม่แปลกใจที่สื่อมวลชนช่องสัมปทาน จะทิ้งความจริง เผิกเฉยต่อความเสี่ยงของเหล่าทหาร
ปล่อยให้เรื่อง GT200 สลายหายไปกับสายลมและควันระเบิด.... หาอะไรเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้ นอกจากเศษเนื้อ
แต่มาเสนอขอรับบริจาค สร้างภาพลักษณ์ใหม่......นี่สิแปลก

ถ้าขอรับบริจาค ช่วยเหลือญาิติที่สูญเสีย ผมตัดสินใจไม่ยากเลย
ถ้าขอรับบริจาค ช่วยเหลือผู้ประสบภัย ผมตัดสินใจไม่ยากเลย
มาขอรับบริจาค ช่วยซื้ออุปกรณ์เก็บกู้วัตถุระเบิด ขอคิดนานหน่อย
เพราะผมคิดไปถึงอุปกรณ์ที่เก็บกู้ได้จริงหรือไม่ ตรวจจับได้จริงหรือไม่
เพราะผมเห็นตัวอย่างของคนที่ออกมาเปิดโปงอุปกรณ์ที่ทำงานได้ไม่จริงมาแล้ว
ตัวอย่างของคนที่โดนโดดเดี่ยว จนต้องไปหากินถึงต่างประเทศ

สื่อมวลชนทำอะไรไปบ้าง......

สื่อมวลชนควรเข้าข้างความจริง แล้วปกป้องแหล่งข่าว
หรือควรแค่มีหน้าที่สร้างภาพลักษณ์ แล้วตัดความเสี่ยงกับธุรกิจของตนเอง

ถ้าผมอยู่นาเกลือ ผมก็กินเกลือ ผมไำม่กินด่าง
ถ้าผมอยู่ไร่ส้ม ผมก็กินส้ม ผมไม่กินค่าโฆษณา

สิ่งที่ทำในอดีต มันสะท้อนให้เห็นปัจจุบัน
สิ่งที่ทำในปัจจุบัน มันทำนายอนาคต

ระเบิดที่ถูกฝัง ไม่ได้มาจากฝีมือของ"โจรกระจอก" ที่มีใครเคยนิยามไว้
แต่มาจากความไม่เข้าใจ และไม่เข้าถึง
ระหว่างเครื่องมือเก็บกู้ตรวจจับ ผมเลือกเครื่องมือที่ทำให้เราเข้าอกเข้าใจกันมากกว่า
เครื่องมือนี้มีคนทำไว้แล้ว แต่ไม่มีใครเอามาปฏิบัติ

พ่อหลวงเคยเข้าถึงพื้นที่เสี่ยงภัย และเสด็จดำเนินกลับยามค่ำ
ชาวบ้านในพื้นที่ก็เป็นห่วง เพราะไฟถนนก็ไม่มี
ต่างเดินมาที่ถนน แล้วจุดเทียนถวายรายทางตลอดเส้นทาง.........สว่างกว่าไฟใดๆ

สื่อไม่ควรถูกจำกัดการแสดงความคิดเห็น อันเป็นประโยชน์ต่อแผ่นดินและสังคม-วัฒนธรรม
เพียงแค่อ้างเพื่อความสงบ เพราะมันจะไม่ต่างจากการสร้างภาพให้สวยงามที่เบื้องหน้า
แล้วกลบเกลื่อนปิดบังความจริงที่ไม่อยากเห็นแม้แต่เสียงร้องขอไว้เบื้องหลัง........ไม่ต่างกันเลย.......

...................................................

มีคนชวนไปเดินเล่นที่สามเสน ไม่รู้จะไปดูอะไร นอกจากละคร
เล่นกันไม่เนียน ไม่อยากโดนหลอก แต่อยากไปดูเพื่อนๆที่ไปแถวนั้น


พี่เก่ง (ลัทธิ แสนรักษ์) เชื่อว่าระบบพรรคการเมืองที่ดี จะนำพาประเทศชาติไปในทางที่ดี
ผมไม่เชื่อระบบพรรค แต่เชื่อในความสามัคคี ว่าถ้าประชาชนมีความเชื่อในธรรมาภิบาล จะนำพาประเทศชาติไปในทางที่ถูกต้องได้
ผมไม่สนิทกับนักการเมือง เพราะส่วนใหญ่ไม่มีอารมณ์ขันเหมือนเฮียชูวิทย์ แต่..........."ท่านมีนามบัตรไม่ใช่แล้วสักใบไหมครับท่านฯ"

....................................................

วันที่พี่นิ่มนำของกลับจากกุฏิพระอาจารย์ประทีป วัดนอก หลังฝากขอบารมีให้ท่านอธิฐานจิตไว้ 7วัน
"โยม ของชุดนี้ดีแล้ว เอาำไปแจกทหารที่ใต้ได้เลย..."

แต่พี่นิ่มก็คือ นิ่มป่าแดง ยังต้องรอ รองานพิธีฯสำคัญจนกว่าจะถึงสิ้นเดือน
และเมื่อถึงสิ้นเดือนแล้ว ก็ต้องทำตามวาจาสิทธิ์ของหลวงพ่อสงัด วัดสันติคีรีเขต
"เอ็งหยุดเอาไปตระเวนเสกเมื่อไหร่ เอามาให้พ่อทำอีก3วัน พ่อจะกันคัดกันถอนให้เอ็ง"

..................................................

หลายเดือนก่อน พี่นิ่มได้ผงวิเศษมาจาก ท่านเจ้าคุณพระอุดมวัฒนมงคล
เป็นผงวิเศษของคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม 1 กระปุกเต็ม
กลิ่นหอมมาก ผมอยู่ไกลยังได้กลิ่น แต่ใจไม่คิดอะไร เลยปากหนัก
ไม่ได้ขอเก็บไว้เลย ทั้งๆที่รู้ว่า ประเดี๋ยวพี่นิ่มจะต้องเอาไปผสมกับผงเก่าที่เหลืออยู่แน่

วันเสาร์ที่ผ่านมา ไปเยี่ยมพี่นิ่มพร้อมพี่ไพรัช ก็พบว่า เป็นไปดังเข้าใจ
พี่นิ่มเอาผงผสมรวมไปหมดแล้ว..... ครั้งนี้ปากเบา เลยได้ผงมา1ถุงกาแฟ
จะเอาไว้ทำพระฯของหลวงปู่ฯ

ผงคุณแม่บุญเรือน ท่านฯทำไว้สำหรับกันอันตราย ถึงกับเอ่ยว่า "ไม่ตายโหง"
สาวๆของพี่ไพรัช ใช้พระฯของคุณแม่บุญเรือน แล้วแคล้วคลาดปลอดภัยดี

....................................................

พี่ไพรัช ทราบว่าพี่นิ่มจะนำพระฯเข้าพิธีฯที่วัดหลวงพ่อโสธรฯ ก็นึกถึงอดีตได้
ว่าเคยติดตามพระอาจารย์ฯ ไปร่วมงานพิธีฯที่วัดโสธร (ประมาณปี 2536)
แล้วพบเห็นอภินิหารระหว่างงานพิธีฯ นั้นคือ
มีเสียงฮือฮาภายในพระอุโบสถ(เก่า) ก็หัดไปมอง เจอพระเกจิในพิธีฯ ลอยขึ้นๆ
ใบหน้าแดงก่ำ ใครเห็นก็ตะลึงมองค้าง
พระอาจารย์สนอง วัดไผ่งาม ก็เตือนพี่ไพรัช ให้เฉยๆไว้

พี่ไพรัชจำไม่ได้ว่าพระรูปนั้นชื่ออะไร แต่พี่นิ่มเดา
เดาว่าน่าจะเป็น หลวงพ่อสง่า วัดเทวรุท

ใครมีรูปถ่ายท่านฯ ก็ลองเอามาโพส จะสอบถามพี่ไพรัชดู ว่าใช่หรือไม่

................................................

หลวงพ่อสง่า วัดเทวรุท เป็นพระเกจิอาจารย์ ที่เรียนเวทย์สาย อาจารย์ฟ้อน ดีสว่าง
ใครชอบสายนี้ ก็ตามเก็บตามสะสมตามชอบใจเถิด

แต่ถ้าเป็นพระรุ่นใหม่ยุคนี้แล้ว ไม่ว่าที่ไหนเสกดี พิธีฯใหญ่ ก็เถอะ...
หรือจะตั้งชื่อสุดยอดแค่ไหน ผมกับพี่ไพรัชและใครก็ตาม ที่เคยคุยกับพี่นิ่ม
จะหมดความรู้สึกอยากไปเลย.....

พระฯของพี่นิ่มถึงปัจจุบัน ตระเวนเสกมาร่วมร้อยพิธีฯ
มวลสารดี เกจิสุดยอด ถ้ายังเอาไม่อยู่ ก็ไม่รู้ว่าของที่ผ่านมาเพียงพิธีเดียว หรือไม่กี่สิบพิธีฯ จะอยู่ได้อย่างไร

..............................................

เดี๋ยวมาต่อ

 

พี่ไพรัช ฝันถึงพี่นิ่มติดกันสองคืน ว่าพี่นิ่มแอบทำสมเด็จฯเนื้อพิเศษ แล้วยัดใส่มือให้พี่ไพรัช
พอปะหน้ากัน พี่ไพรัชก็เลยทวงพระสมเด็จฯ
พี่นิ่มก็ไปหยิบมาให้ เป็นเนื้อธรรมดาที่ตากไว้หน้าบ้าน แต่ไม่ธรรมดาก็ตรงที่เนื้อยังเปียกน้ำมนต์อยู่ พี่นิ่มเอาไปแช่ผงวิเศษแล้วล้าง เนื้อดูสวยและเก่า



บ่อยครั้งที่ผมโดนถามว่าพี่นิ่มห้อยพระฯอะไร
"แกไม่ห้อยพระฯ..." เป็นคำตอบของผม

แกห้อยบ้างไม่ห้อยบ้าง แล้วก็เปลี่ยนไปเรื่อย แล้วแต่ใครจะเอาอะไรมาให้แก
ผมก็ติว่า ของที่ทำมาแล้วเจ้าตัวไม่ห้อย แล้วใครจะกล้า
.... ดูตอนนี้ซิ เอาพระปิดตาทุกรุ่นที่แกทำ เอามาห้อยซะหมดเลย...

แกเคยบอกผม ว่าตัวแกไม่ต้องห้อยอะไรก็เอาตัวรอดได้
แล้วถกเสื้อให้ดูที่หัวไหล่ ผมเคยเห็นแล้ว แต่พี่ไพรัชอาจไม่เคยเห็น

เป็นรูปหนุมานไม่เต็มตัว....
เรื่องนี้เล่าแล้ว แต่เล่าอีกได้

พี่นิ่มสักยันต์จากครูอาจารย์มาทั่วแล้ว สักมาจนอาจารย์บอกไม่ต้องไปสักที่ไหนอีก
แต่คนมันยังรุ่นๆอยู่ เห็นใครที่ไหนบอกว่าดี แกก็ได้

ไปหาหลวงพ่อไสว วัดปรีดาราม(วัดยายส้ม)
หลวงพ่อไสว ท่านฯก็จารด้วยเครื่อง... ใครทั่นท่านจะรู้ว่าเครื่องที่ใช้จารนั้น เป็นเครื่องตัวเดียวกับที่ใช้จารเหรียญ
พอท่านจรดเครื่องจารที่กระหม่อมพี่นิ่ม เครื่องดับ!
แก้ไขแล้วจารใหม่ เครื่องไหม้!

ใครรักหลวงพ่อกวย จะรู้จักตาหล่อน
ตาหล่อน เป็นศิษย์สัก รุ่นสุดท้ายของหลวงพ่อกวย และสมัยที่ยังรุ่งๆ มีวัยรุ่นไปสักกับแกเยอะ
คุณอ๊อดก็ไปกับพี่นิ่ม
คุณอ๊อดได้สักเป็นปรกติ สักให้พี่นิ่ม..เครื่องดับ

ตาหล่อนแก้ไขแล้วสักให้คนอื่นก่อน เสร็จแล้วมาสักให้พี่นิ่ม ...เครื่องไหม้

พี่นิ่มอยากได้มาก ก็ต้องไปวันอื่น แต่ครั้งนี้ต้องเข้าไปกราบขอหลวงพ่อกวยก่อน ถึงสักได้

ผมเอาเรื่องนี้เล่าให้พี่ดุ๊กฟัง แกก็ว่าไม่แปลก
สมัยที่เคยไปสักกับหลวงพ่อกวย เพื่อนพี่ดุ๊กเคยไปสักเสือเผ่นมาก่อน หลวงพ่อกวยก็ไม่สักให้ (พี่นิ่มเคยสักกับหลวงพ่อคง วัดวังสรรพรส เจ้าตำหรับเสือสมิง)

พี่ดุ๊กเคยไปกราบหลวงพ่อจำลอง วัดเจดีย์แดง อยากได้ตะกรุดดำ
หลวงพ่อจำลองก็ให้หันหลัง จะกรีด แต่ไม่ทันได้กรีด
หนุมานหลวงพ่อกวย ที่สักน้ำมันอยู่นั้น ก็ลอยขึ้นมาเป็นสีแดง!
หลวงพ่อจำลอง ต้องเอามีดผลักหลังหลังพี่ดุ๊คออก คนมุ่งดูกันเต็ม........

 

พี่ดุ๊คไปรื้อกรุตัวเอง เจอมาอีกหน่อย ก็เอามาอวด เดี๋ยวเสาร์นี้ ต้องเอากลับไปให้ทางคุณเฒ่าสุพรรณถ่ายรูปทำประวัติ



ใครรักหลวงพ่อกวย ก็ไว้รอดูหนังสือฉบับใหม่ ที่จะออกเดือนเมษายน ศกหน้า
จะเป็นการรวบรวมพระฯต่างๆ ที่หลวงพ่อกวยท่านเคยทำหรือเคยอธิฐานจิต

ก็อาจจะได้ของดีราคาเบาๆ.....

 

ใครเคยได้ยินชื่อหนวดเต่า เขากระจง หรือไม่

พี่นิ่มได้ของแปลกๆมาอยู่เรื่อย ไม่ได้ไปหาซื้อที่ไหน แต่ได้จากครูอาจารย์ฯมาทั้งนั้น
ภาพที่เห็นอยู่เป็นกระจง แต่ผมดูไม่เป็น พี่ไพรัชเคยเห็นมาก่อน ยังสงสัยในขนาด

ส่วนพระปิดตาพิมพ์บายศรีที่เห็นนั้น เป็นของหลวงพ่อสงัด วัดสันติคีรีฯ
พระสมเด็จรุ่นแรกของท่าน แพงมากๆ ใครลองค้นประวัติดูเถิด
พระปิดตาพิมพ์นี้ เป็นผงของหลวงพ่อสงัด ที่ผสมกับผงของพี่นิ่ม ท่านฯอธิฐานจนจุใจแล้ว ก็มอบให้มาทั้งหมด ยกให้เป็นสิทธิ์ของพี่นิ่ม

ผมไม่รู้รายละเอียด ก็ขอละไว้....

..........................................



ผมเคยได้ยินพี่นิ่มเล่าให้ฟัง ว่าเวลาที่ท่านสุวิระ มาเยี่ยมแกที่บ้าน
ท่านสุวิระจะอยู่นิ่งๆไม่ได้เลย จะแสดงอาการหาวตลอด แล้วบอกว่าของที่บ้านพี่นิ่มแรงมาก

ผมฟังแรกๆก็สงสัยอยู่... เวลาผมอ่านหนังสือเรียน ผมก็หาวเหมือนกัน ไม่รู้ไม่เห็นตำราเล่มนั้นจะขลังตรงขนาดไหน

แต่พอมาเห็นหมอปลาทางรายการโทรทัศน์แล้วนึกขึ้นได้ ว่าเออ...อาการเหมือนกันเลย....

ท่านสุวิระ ชอบใจที่พี่นิ่มเขียนชื่อท่านฯไว้ที่ลังวัตถุมงคล
ท่านฯเชื่อว่า มันเป็นมงคลที่เอาชื่อตนเองไปเข้าร่วมพิธีปลุกเสกด้วย
เรื่องนี้พี่ไพรัชก็ยืนยันว่าได้เหมือนกัน

หากเราเชื่อว่าเรื่องนี้จริง ครั้งหน้ามีงานพิธีฯที่ไหน ก็จารชื่อตัวเองใส่ลงไปด้วย
จะจารลงแผ่นโลหะแล้วเอาไปหลอมทำพระฯก็แล้วแต่ความเชื่อเถิด......

 

ของผมขอบรรจุเองครับ

 

ขอบรรจุเองเช่นเดียวกันครับ

 

หลังจากที่อู้มาหลายวันแล้ว ได้ฤกษ์ซะที

เจ้าชะตาลักคณาสถิตราศีกันย์ นิสัยพื้นฐาน เป็นคนอ่อนน้อม สุภาพ ทำตนเข้ากับสังคมได้ทุกชั้น ไม่ถือตัว ช่างเจรจา ฉลาดไว้เชิง

พฤหัส ๕ เป็นเกษตร อยู่ราศีธนู ท่านทายว่า จะได้เป็นครูอาจารย์ อยู่กับคู่มิตรคือ อาทิตย์ ๑ จะมีชื่อเสียง เกียรติยศเป็นที่นับหน้าถือตาแก่ชนทั่วไป

พฤหัส ๕ เป็นเกษตร ท่านว่าจะมีวาสนาดีในเรื่องของการศึกษาหาความรู้ เป็นผู้ที่มีสติปัญญาเหมาะสมอย่างยิ่งในการค้นคว้าจากตำรา แต่หนักไปทางทฤษฎี มากกว่าปฎิบัติ เข้าถึงธรรมะหรือเรียนรู้ในเรื่องศาสนาได้ง่าย มีความสุขุมรอบคอบ

พฤหัส ๕ เป็นเกษตร ท่านว่าจะมีทรัพย์มากกว่าคนทั้งปวง

เสาร์ ๗ เป็นมหาอุจ อยู่ราศีตุลย์ ท่านทายว่า จะเป็นผู้มีฝีมือทางด้านการฝีมือ วาดภาพ ช่างประดิษฐ์ ก่อสร้างสถาปัตย์ มีอังคาร ๓ ร่วมด้วยสงสัยจะชอบของมีคม ประเภทตีมีดตีดาบ หรือสร้างอาวุธต่าง ๆ

ช่วงที่ดาวเสาร์เสวยอายุมักจะมีเคราะห์ให้พึงระวัง

อังคาร ๓ เป็นประ ท่านทายว่า เป็นคนเบื่อง่ายทำสิ่งใดมักเลิกกลางคัน ทำงานมักขัดข้องต้องมีเหตุให้สะดุด ผลงานที่ทำมักได้ไม่เต็มที่

นอกจากนี้ ศุกร์ ๖ ยังเป็นประซ้ำสอง แถมเป็นกาลกิณีแก่ชะตาอีกด้วย หากไม่มีพฤหัส ๕ เป็นเกษตรภพประคองอยู่เจ้าชะตาท่าจะแย่เพราะจะเสื่อมด้านคุณธรรม หากช่วงไหนที่พระศุกร์เสวยอายุ มักจะขาดสติมัวเมากับสุรานารี เที่ยวตามสถานที่อโคจร ทำตัวเสื่อมเสียพึงระวัง

อีกอย่างต้องระวังสุขภาพคือสายตา หากมีอาการผิดปกติให้รีบหาหมอในทันทีทันใด อย่าปล่อยไว้นานเพราะมีเกณฑ์พิการทางด้านสายตา

ดวงนี้ี เสาร์อังคารอยู่ร่วมราศีเดียวกัน ท่านว่ามีโอกาสจะร้างคู่คือทิ้งเมีย แต่แปลกคือ พุธกับศุกร์อยู่ร่วมราศีเดียวกัน ท่านว่าจะรักใคร่กันดีไม่แตกแยก สงสัยจะแอบมีเมียน้อยเสียกระมัง

ศุกร์ ๖ สัมพันธ์กับ มฤตยู ๐ มักจะได้ไปในสถานที่แปลก ๆ หรือพบสิ่งวิตถารบ่อย ๆ อีกอย่างลูกน้อง บริวารมักจะนำเรื่องเดือดร้อนมาให้

พุธ ๔ สัมพันธ์กับ มฤตยู ๐ มักจะได้ไปยังสถานที่ต่าง ๆ แบบกะทันหัน พบกับเพื่อนเก่าที่จากกันไปไกลโดยบังเอิญ มักพบกับสัตว์แปลก ๆ หรือเรื่องพิสดารปาฏิหาริย์

ปล. ศุกร์ พุธ มฤตยู มีเกตุ ๙ ดาวแห่งความลึกลับหนุนอยู่จึงมักจะส่งให้สถานที่ไปมักจะเป็นพวกโบราณสถาน วัด ศาลเจ้า ที่เกี่ยวเนื่องกับศาสนา หรือเกี่ยวพันกับขนบประเพณีดั้งเดิม หากเป็นวัตถุก็ประเภทเครื่องรางของขลัง

ดวงนี้ งาน เงิน เพื่อน สัมพันธ์กัน ทั้งเสริมทั้งเบียน ช่วยกันหาช่วยกันใช้ หากไม่ระวังก็จะกลายเป็นช่วยกันผลาญ เพราะมักเที่ยวมักบันเทิงเริงรื่น ให้ระวังเรื่องการใช้จ่ายไว้บ้าง

ดวงนี้ให้ระวังศัตรูที่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ หรือเพื่อนที่สนิทสนมกันนำความเดือดร้อนมาให้ โดยเฉพาะเรื่องผิดกฎหมาย ของมึนเมา ยาเสพติด สินค้าหนีภาษี หรือจะได้รับความยุ่งยากใจเวลาติดต่อสื่อสารกับใครต้องเลี้ยงดูปูเสื่อจึงจะได้รับผลประโยชน์

ดวงนี้ภพปัตนิ(คู่ครอง) มีดาวจันทร์สถิต รูปร่างหน้าตาคู่ครอง รูปร่างอรชร ผิวขาวโปร่ง ละเอียดอ่อน หน้ารูปไข่

บุคลิก เป็นคนแช่มช้อย ละมุนละม่อม พูดช้าๆ วางตัวเป็นระเบียบ มีอากัปกิริยาสงบนิ่ง ไม่ผลีผลาม

อุปนิสัย อ่อนโยน เจ้าอารมณ์ เคลิ้มฝัน เรียบร้อย

ทิศทางของเนื้อคู่ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ตอนบน(อาคเณย์เหนือ) หรือไม่ก็ ทิศตะวันตกเฉียงใต้ตอนล่าง (หรดีใต้)

ปัตนิสัมพันธ์กับพันธุ ตามดวงท่านว่า เนื้อคู่มาจากเครือญาติ หรือ คนบ้านใกล้เรือนเคียง ถ้าไม่อย่างนั้นก็เป็นคนร่วมสถาบันการศึกษาเดียวกัน

การงาน ดวงนี้เหมาะในการเป็นครู อาจารย์ ผู้สอน และนักบวช ลักษณะของงานที่เกี่ยวข้อง มักจะเป็นการติดต่อสื่อสาร นักพูด นักข่าว ประชาสัมพันธ์ โฆษก ไกด์ การเดินทางหรืองานที่ต้องติดต่อสื่อสารกับคนหมู่มาก

 

ขอบคุณครับ....

 

เรื่องเล่า : เล่าเรื่องที่เคยเห็นเคยได้ยินจริงๆ(ไม่ใช่เรื่องผีๆ)

ตอน : ช่วยผมเลือกที...ที่ว่าดีน่ะ...อย่างไหนดี...?

นานมากว่าสี่สิบปีแล้ว ที่ทั้งเพื่อนๆ หรือพี่ๆ น้องๆ ตลอดจนครูอาจารย์ จะพูดถึงผมไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลังคล้ายๆ กันว่า ที่ผมเป็นคนจำแม่นเพราะ

ผมเห็นผมอ่านหรือผมได้ยินอะไรมาแล้ว ผมชอบเอามาเล่าสู่กันฟังมันจึงทำให้ผมจำเรื่องได้แบบขึ้นใจ และมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ สำหรับผม ประกอบ

กับหน้าที่การงานในอาชีพของผมมันบังคับให้ต้องอ่านถ้าไม่อ่านกลัวว่าจะเป็นโลกคิดถึงบ้าน เพราะตั้งแต่ปี พ.ศ. 2521 - พ.ศ. 2555 เรียกว่าตั้งแต่

เป็นหนุ่มใหญ่จนเลยวัยเกษียณผมทำงานอยู่ในต่างประเทศเสียเป็นส่วนใหญ่ และงานที่ทำก็จะเป็นลักษณะทำ 3 พัก 1 คือทำ 3 เดือน พัก 1 เดือน

แต่ความจริงไม่ใช่ เช่น ครบกำหนดพักอาจจะไม่ได้พักทำต่อไปอีกโดยมีผลตอบแทนที่คุ้มค่า ผมจะทำตัวให้กลมกลืนไปกับชีวิตประจำวัน อย่างครั้ง

แรกปี 2521 ออกไปทำงานต่างประเทศ แถวๆ มาเลเซีย,สิงคโปร์,อินโดนีเซีย ผมก็หัดพูดภาษาพวกเขาให้พอขอข้าวกินได้ นานๆ เข้าก็พัฒนาไป

เรื่อยๆ จนเข้าสายเลือด ไม่ว่าจะไปไหนๆ ก็ทักทายเป็นภาษาของที่นั้นๆได้ การที่ผมทำงานอย่างนั้นก็ทำให้ผมระเหเร่ร่อนไปเรื่อยๆ มีหลายคนมักจะ

ถามผมว่า...ทำไมถึงได้ลาออกจากราชการ? ผมตอบได้โดยไม่ต้องคิดว่าเพราะ"จน"ผมเป็นนักเรียนจ่า ปี 1 ผมสอบไม่ได้ที่ 1 เป็นครั้งแรกในชีวิต

ทำให้ผมคิดแบบสมิงพระราม...จะหนีไปหงสาเหมือนว่ากัน คือมีโอกาสเมื่อไหร่ผมลาออก(เพื่อนสนิทบอกผมว่า มึงจะหาความเป็นธรรมได้ยาก ถึง

มึงไม่ได้ที่ 1 ก็ไม่ควรเคียดแค้นขนาดนั้น...นั่นมันมึง...ผมตอบ)ผมสอบออกตอนจบได้ที่ 1 เกียรติ์นิยม แต่ผมก็ไม่อยู่เพราะคิดว่าถ้าอยู่รับราชการต่อ

ไป ผมคงตั้งตัวไม่ได้และไม่มีปัญญาจะส่งลูกเรียนมหาวิทยาลัย กับอีกกรณีหนึ่งคือมีทั้งหมอดูและคนที่อยากดูหมอให้ผม เขาดูว่าผมไม่มีโอกาสไป

ต่างประเทศ ทหารเรือทุกคนมีความฝันความหวังกับการไปต่างประเทศ เพราะการได้ไปต่างประเทศมีโอกาสได้เก็บเงินก้อน ถ้าถามว่าผมจนแค่

ไหน...ลองมาฟังคำตอบของแม่บ้านผมกับคนทั่วๆไป...ป้า...ไม่เห็นมีหลานย่ามาหาบ้างเลย...ไม่มี...ลูกชายเขาบอกเขาเห็นพ่อกับแม่จนแล้วเขา

กลัว...กลัวว่ามีลูกแล้วจะลำบาก...นี่ก็ยุให้มีเพราะอายุสี่สิบกว่าแล้ว...เตรียมอะไรต่ออะไรไว้ให้ไม่ลำบากแล้ว...เขาก็ยังกลัวจนอยู่...หรือ ป้า...ลูก

สาวป้าดีจริงนะ...ซื้อแต่ของดีๆ และขยันซื้อมาให้พ่อกับแม่กินไม่ขาด...อ๋อ...เขาเคยเห็นพ่อกับแม่อดอยาก...เพื่อหาเงินส่งเสียเขาเรียน...ทำให้ทุก

วันนี้เขาจะพูดกับคนทั่วไปว่า...เห็นพ่อกับแม่จน...ดิ้นรนให้พ้นความยากจน...แล้วกลัวความจนจริงๆ นี่คือเหตุผลที่ผมต้องออกไปทำงานอย่างนั้น

บางปีผมเคยนอนบ้านแค่ 19 คืนเท่านั้น....

มาดูเรื่องที่ผมชวนให้ช่วยผมเลือกกันดีกว่า ตอนผมเริ่มต้นรับราชการคือติดยศแล้ว รุ่นผมโชคดีคือ ได้ปรับเงินเดือนเป็น 690 บาท/เดือน จากเดิม

575 บาท/เดือน เป็นการปรับเงินเดือนข้าราชการทั้งประเทศ ตอนนั้น ดร.อาทิตย์ อุไรรัตน์ ยังไม่เอาระบบ"ซี"เข้ามาใช้ และพอเลื่อนยศ ก็มีการ

ปรับเงินเดือนกันอีก...ก็มีนายมาให้ความรู้ว่า...พวกเรารู้กันไหม? ว่าเงินเดือนที่เราได้กันมากขึ้นเกิดจากใคร...ค่าครองชีพ(คำตอบ)...ถูก...แต่ไม่ใช่

ทั้งหมด...พวกที่เขาชุมนุมเดินขบวนเรียกร้องค่าแรงเป็นต้นเหตุ พวกเราข้าราชการได้ไม่ได้ทำอะไรแต่ได้อานิสงส์ด้วย และพวกที่มีตำแหน่งสูงๆ ก็อยู่

ในประเภทเกลียดตัวกินไข่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง เพราะฉะนั้นอย่าไปด่าไปว่าพวกที่เขาชุมนุมไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหน? เพราะพวกเขากำลังเอา

ปัจจัยนำเข้าไปให้ผู้บริหาร ยกตัวอย่างเท่าที่คนอย่างผมพอเข้าใจก็คือ เมื่อผู้ใช้แรงงานเดินขบวน,ชุมนุม,เรียกร้องค่าแรง พอค่าแรงคนใช้แรงงาน

ขึ้น ค่าครองชีพก็สูงขึ้น ค่าเงินเฟ้อก็มากขึ้น พวกที่นั่งกินเงินเดือนก็เริ่มขยับตัว ก็จะมีการปรับเงินเดือนทั้งภาครัฐและเอกชน จะปรับกันตามค่าครอง

ชีพหรืออัตราเงินเฟ้อที่เปลี่ยนไป ตอนที่ผมนั่งฟังคำอธิบายในตอนนั้น ค่าแรงคนทำงานในกรุงเทพฯ ขั้นต่ำปรับจาก 10 บาท/วัน เป็น 12 บาท/วัน

ถ้าทำงานโดยไม่ขาดงานจะได้เพิ่มเดือนละ 60 บาท พวกที่กินเงินเดือน 2,000 บาท ได้ปรับ 5 % ขึ้นตามสภาพเงินเฟ้อหรือค่าครองชีพ ได้เพิ่ม

100 บาท/เดือน ยังไม่นับเงินขึ้นประจำปีอีก ยิ่งตำแหน่งยิ่งสูงเงินเดือนยิ่งมากก็ได้ปรับมาก แล้วคนพวกนี้ก็มักจะทำเป็นบ่นไม่เห็นด้วยกับการกระทำ

ของผู้ใช้แรงงาน ทั้งที่ประโยชน์ก็ได้มากกว่า...ถามครูว่า...เขาไม่รู้หรือ...รู้...แต่มันแกล้งไม่รู้...พูดไปก็เหมือนทำเนรคุณกับพวกที่ออกไปเรียก

ร้อง...ผมเลยตาสว่างตั้งแต่วันนั้น และทำให้มีแนวคิดมากขึ้นในภายหลัง...........

โลกเรานี้มีทั้งหมดประมาณ 193 ประเทศ และอีกหลายประเทศที่ยังไม่ได้รับการยอมรับอีก หากยอมรับทั้งหมดเมื่อไรก็จะมี 200 กว่าประเทศ มี

ความแตกต่างทางวัฒนธรรม,สังคม,การเมือง ไม่มากกลุ่มนัก ผมจะพาไปรู้จักเฉพาะเอเซียก่อน ผมจะแบ่งเป็น 2 กลุ่ม จะเอาเฉพาะที่ผมได้ไปมา

แล้วทั้งนั้น จะได้ไม่เป็นการยกเมฆหรือเป็นแบบเปิดตำราอ่าน เอาของจริงๆกันเลย กลุ่มที่ 1 มี รัสเซีย,เกาหลีเหนือ,จีนแผ่นดินใหญ่,เวียตนาม,เขมร,

เมี้ยนม่าหรือพม่า กลุ่มที่ 2 มี ญี่ปุ่น,ไต้หวัน,เกาหลีใต้,ฟิลิปปินส์,อินโดนีเซีย,มาเลเซีย,สิงคโปร์,บังคลาเทศ,อินเดีย,ปากีสถาน และกลุ่มประเทศใน

ตะวันออกกลาง(เอาแค่นี้พอก่อน) พอจะแยกลักษณะทางเศรษฐกิจ,การเมือง,สังคมกว้างๆ ได้ กลุ่มแรกประชาชนเรียบร้อยมาก ไม่มีประท้วง ไม่มี

เดินขบวนเรียกร้อง ไม่มีการชุมนุม(ถ้ามีก็แบบจัตุรัสเทียนอันเหมิน) กลุ่มหลัง มีการชุมนุม มีการเดินขบวน มีการก่อหวอดเรียกร้องฯ ถ้าท่านสมาชิก

เป็นผม ถูกให้เลือกว่า ถ้าไม่นับประเทศไทยแล้ว ให้คุณเลือกประเทศที่จะไปอยู่ใหม่ ท่านจะเลือกกลุ่มแรกหรือกลุ่มที่สอง สภาผู้แทนฯ กลุ่มแรก

เรียบร้อยยังกับผ้าพับไว้ กลุ่มที่ 2 มีทุกอย่างให้ดูในสภาฯทั้งกัดทั้งถีบทั้งด่าทอฯ คุณเลือกกลุ่มไหน? ส่วนผมเลือกที่จะอยู่กับประเทศที่ผมอยู่อย่าง

เป็นมนุษย์ และเป็นมนุษย์ที่เรียกว่าคน คือมีความคิดความเห็นได้ และเลือกที่จะอยู่กับประเทศที่มีสภาฯแบบต้องรับฟังความคิดเห็นของคนส่วนน้อย

และสภาฯต้องไม่เอื้อประโยชน์จนเห็นดีเห็นงามไปหมดแบบร่วมกันโกงกินแล้วลงตัว จึงไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งกัน เอาเฉพาะกลุ่มที่ 2 ญี่ปุ่น,เกาหลี

ใต้,ไต้หวัน สภาฯทะเลาะกันมากที่สุดเรียงตามรายชื่อ ปรากฎว่าประเทศที่สภาฯทะเลาะมากกว่าร่ำรวยมากกว่าตามลำดับ และประเทศที่มีการเดิน

ขบวน,ประท้วง,ชุมนุม มากกว่า ประเทศนั้นรวยมากกว่าประเทศที่เดินขบวน,ชุมนุม,ประท้วง น้อยกว่า สองคนยลตามช่อง...ใครจะมองเห็นอะไร...ก็

เรื่องของคนนั้น ผมไม่มีความเห็น แต่เท่าที่ผมไปเห็นมาจริงๆ คือประเทศที่มีการเดินขบวนมาก,ประท้วงมาก,ชุมนุมมาก สภาฯทะเลาะกันมาก ถก

เถียงกันมาก ประเทศนั้นเจริญ ที่สำคัญคือมนุษย์ในประเทศเหล่านั้นมีความเป็นคน..........

ผมถูกยัดเยียดให้ได้ยินได้ฟังเสมอๆ ว่า ถ้าการเมืองนิ่ง เศรษฐกิจจะดีจะเจริญเติบโต และประเทศชาติจะดีขึ้น บังเอิญผมคิดเป็นและเห็นมามันไม่

ใช่...ในเอเซีย(วันนี้เอาเฉพาะเอเซียก่อน)มีประเทศที่การเมืองนิ่งที่สุดคือ ประเทศสาธารณรัฐอินเดีย(กลัวคนอ่านจะลืมว่าประเทศอินเดียมีชื่อเต็มว่า

อะไร)เพราะนับตั้งแต่ได้เอกราชเมื่อ 15 ส.ค. 2490 จนถึงปัจจุบัน ไม่เคยมีอะไรมาพลิกผันการเมืองการปกครองเลย เรียกว่าการเมืองนิ่ง แล้ว

เศรษฐกิจอินเดียเป็นอย่างไร ดีกว่าญี่ปุ่น,เจริญกว่าญี่ปุ่น,ประชากรส่วนใหญ่มีความเป็นอยู่ดีกว่าญี่ปุ่น...? ญี่ปุ่นเมื่อประมาณห้าปีกว่าๆ ที่ผ่านมาเคย

เปลี่ยนนายกรัฐมนตรี 5 คนภายใน 2 ปีโดยประมาณ เรียกว่าการเมืองไม่ค่อยนิ่ง...................

ประเทศญี่ปุ่น มีการเดินขบวน,ประท้วง,ชุมนุมมากกว่าประเทศอื่นๆ สภาฯทะเลาะกันมากกว่าประเทศอื่นๆ ในบางช่วงเปลี่ยนนายกรัฐมนตรีเป็นว่าเล่น

ก็ไม่เห็นว่าจะมีตรงไหนที่ญี่ปุ่นด้อยกว่าประเทศที่ไม่มีการเดินขบวน,ไม่มีการประท้วง,ไม่มีการชุมนุมเลยสักประเทศเดียว โดยที่การเมืองไม่ต้องนิ่ง

อย่างที่บางประเทศพยายามยัดเยียดกันอยู่ ถึงตอนนี้ท่านสมาชิกคงเสนอทางเลือกให้ผมได้ว่า ผมควรจะเลือกประเทศแบบไหน ถ้าผมต้องไปเล่น

เกมส์ตอบปัญหา ...เผื่อจะได้รางวัลกับเขาบ้าง ให้สมกับที่ไปอยู่ในประเทศที่ไม่ใช่บ้านเกิดมากกว่าอยู่บ้านเกิด....

สำหรับประเทศไทยผมไม่มีความเห็น เอาเฉพาะที่อื่นๆ มาเล่าให้อ่านกัน แต่เชื่อว่าประเทศไทยเราจะต้องดีกว่าประเทศอื่นๆ เพราะเมื่อตอนที่เป็นข่าว

ว่าเด็กไทยผลการเรียนด้าน คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ฟิสิกส์ ด้อยกว่าประเทศเกาหลี,ญี่ปุ่น,สิงคโปร์ ทำนองนั้น มีผู้เกี่ยวข้องออกมาบอกว่า

มาตรฐานการวางแผนการเรียนการสอนของไทยเรา มีมาตรฐานมากกว่าประเทศต่างๆ ที่กล่าวไว้อยู่แล้ว คือมีมาตรฐานมากกว่าทั้งญี่ปุ่น,เกาหลี,

สิงคโปร์ แล้วตอนนี้ เสนาบดี สั่งผู้มีส่วนเกี่ยวข้องให้ดำเนินการยกระดับให้สูงขึ้นไปอีก ตอนก่อนก็มีมาตรฐานสูงกว่าผลออกมาเป็นอย่างนั้น แล้ว

ตอนนี้ถ้ามีมาตรฐานสูงขึ้นไปอีกผลจะเป็นอย่างไร...หนาว...เพราะมาตรฐานสูงกว่าก็หนาวแล้ว...ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว...แต่การศึกษาที่ดีจะช่วยยกระดับ

ความคิดความอ่านของคน ไม่ใช่ผลสอบหรือว่าอาชีพ ขอขอบคุณมากครับ...สวัสดีครับ

 

แจ้งคุณหนุ่มทิพย์ หนูจะให้พี่ไพรัช บรรจุเส้นผมให้ค่ะ ว่าแต่ เส้นผมที่จะให้ส่งไปบรรจุ มีเงื่อนไขอย่างไรบ้างคะ เช่น
- จำนวนเส้นผม รวมถึงความยาวของเส้นผม
- หรือห้ามตัดเส้นผมในวันพุธ
- และจำเป็นหรือไม่ต้องตัดเส้นผมบริเวณกลางกระหม่อม

 

ผมเป็นคนชอบตัดผมวันพุธ เพราะไม่ต้องคอยนาน
แต่เคยได้ยินว่า พฤหัสฯห้ามโกนจุก ก็จะเหมารวมว่าตัดผมไปด้วยกระมั๊ง

แต่ปีนี้วันพฤหัสฯเป็นธงชัย วันอาทิตย์เป็นอธิบดี
วันพฤหัสฯเป็นศรีของคนเกิดวันอังคาร
วันอาทิตย์เป็นมนตรี(ผู้มีอำนาจอุปถัมภ์)ของคนเกิดวันอังคาร

ถ้าจะตัดผมตามฤกษ์ หากสมมุติเกิดวันอังคาร เลือกตัดวันพฤหัสฯ ให้ตัดยามแรก คือ 06.00-07.30 น
หากเลือกตัดวันอาทิตย์ ให้ตัดยาม สาม คือ 09.00-10.30 น.

หรือจะตัดวันไหนก็ได้ แต่ให้อยู่ในยามหนึ่ง หรือสาม
แล้วเลือกเอาวันสะดวก

แต่ถ้ายังถือวัน ก็อย่าไปตัดวันอังคาร-พุธ เพียงเท่านั้นครับ(เฉพาะปีนี้)

................

ความยาวเส้นผม ยิ่งยาวยิ่งดีครับ ง่ายต่อการบรรจุ
ให้นึกถึงคนบรรจุ ว่าถ้าหยิบจับง่าย ก็สะดวก แต่ถ้าต้องใช้คีมคีบจับ ก็ลำบากอยู่
เป็นหญิงสาวจะได้เปรียบก็ครานี้
กี่เส้นก็ได้ครับ พอประมาณ ถ้าเยอะนัก ก็ทิ้งได้ เรากวาดทิ้งเป็นประจำอยู่แล้ว ฟัน ผม ขน เล็บ ฯลฯ พระท่านให้พิจารณาเป็นอสุภะ ของไม่สวยไม่งามไม่ควรยึดติด

ช่วงนี้มีเรื่องยุ่งยากจุกจิกใจนิดหน่อยนะครับ อาจจะเป็นบุตรหลานบริวารหรือเพื่อนต่างเพศ
แต่เรื่องงานก็ไปได้ด้วยดี เรื่องการเงินกับงานสังคมที่ผ่านมาก็น่าจะดีนะครับ
ปีนี้ได้เดินทางไกลบ้างหรือยังครับ หรือเที่ยวต่างประเทศบ้างไหม

..................

เพื่อนสมาชิกที่ประสงค์ จะให้แต่งบรรจุด้ามกริชให้นั้น โปรดส่งเกศาของท่าน
ห่อทิชชูพับ แล้วจะใส่ซองเลยหรือใส่ซองพลาสติกก่อนก็ตามสะดวก

จ่าหน้าซองถึงคนปากดีที่


1209/139
หมู่บ้านเดอะพาร์คแลนต์
อาคาร9 ห้อง 707
ถ.บางนา-ตราด กม.4.5
แขวง/เขต บางนา
กทม.10260

 

ตอนนี้น้ำมัน๙ทัพ ผ่านมาหลายพิธีฯแล้ว พี่นิ่มเร่งมากๆ
สัปดาห์ที่แล้ว นำเข้าพิธีฯที่วัดนพเกตุ มีพระเกจิกว่า 20 รูป

ส่วนวันนี้เสกเดี่ยวที่วัดโป่งนาเกลือ นับไปอีก 7 วัน....

................

มีข่าวพระปิดตาทรงเมตตา ของพี่นิ่มไปช่วยชีวิตใครไว้บ้าง ลงหนังสือพิมพ์เมืองชล(ผมไม่แน่ใจว่าใช่"เสียงเมืองชล"หรือเปล่า)
ใครอยู่แถบชลบุรี ลองดูฉบับวันที่ 1 พฤศจิกายน ดูนะครับ แล้วช่วยแชร์หน่อย

 

มองมาหลายวัแล้ว หากราคาไม่หนักเกินไปนัก กรุณาจัดสรรให้สักองค์ก็ดี ผมก็ชอบพิมพ์ปรกโพธิ์มากเหมือนกัน

 

ตอนแรกผมให้คุณหนุ่มตั้งราคาไว้ที่พันเดียว.... แต่เธอไม่ยอม ผมเลยไม่ตื้อ

ถ้าท่านพี่จะเอาให้ได้ ผมจะลองขอใหม่ แต่ไม่ให้เกินน้ำหนัก เพราะถ้าเกิน ผมจะไม่ยอมเหมือนเดิม รับประกัน

 

สวัสดีครับ พี่ทิพย์ เมื่อวันก่อนน่าจะวันที่ 4 /11/56 ผมโอนค่ากริช 2502 บาท ประมาณ19.xx กว่า ขออภัยที่โอนช้า แล้วที่พี่ว่า ต้องบรรจุเส้นผม ใส่เฉพาะคน หรือว่าเอารวมทั้งครอบครัวได้เปล่าครับ ไม่รู้จริง ๆ ..

 

ดวงจรในปัจจุบันเป็นดังนี้


ลัคนาของคุณบี อยู่ที่ราศีธนู
ที่ผมทักว่าจะมีเรื่องจุกจิกกวนใจ ผมดูที่ดาวศุกร์๖ จรมาทับลัคน์
ดาวศุกร์ มีสองเรือน คือเรือนลาภะ กับอริ
ดาวศุกร์ มีความหมายเกี่ยวข้องกับการเงิน ความรัก
ผมเดาได้ว่า ช่วงนี้คุณบีมีเสน่ห์(ลาภะ) และเรื่องยุ่งยาก(อริ)
อีกทั้งดาว๖ ในดวงเดิม อยู่ในภพปุตตะ(ประ) จึงพ่วงเรื่องของความรักติดมาด้วย

ตนุลัคน์ของราศีธนู คือพฤหัส๕ ซึ่งตอนนี้อยู่ในราศีเมถุน ได้ตำแหน่งประ(เสื่อม) เล็งลัคนาอยู่(เล็งรัก)
ดาวพฤหัส เป็นตัวแทนของครู ศีลธรรม นักบวช แต่อยู่ในตำแหน่งประ(เสื่อม) คนเก่งๆ จะทายลักษณะของคนที่เข้ามาได้โดยง่าย

ดาวปัตนิคือดาวพุธ๔ อยู่ในเรือนลาภะ จะได้ลาภก็เรื่องนี้แหละ... ว่าแต่จะเอาหรือเปล่า?

ตนุ-ปัตนิ-ลาภะ
แต่ในเรือนลาภะ มีดาวหลายดวงรุมกันอยู่
๑ เป็นกดุมภะจร (ศุภะเดิม) มีการเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง
๔ เป็นวินาสน์-สหัชชะจร (ปัตนิ-กัมมะเดิม) เป็นเรื่องปิดบัง ไม่เปิดเผย
๗ เป็นปัตนิจร (กดุมภะเดิม) เป็นเรื่องต่างเพศ คู่ครอง
ถ้าจับคู่ดาวเก่งๆ จะได้หลายคำตอบหลายอารมณ์ แต่ส่วนใหญ่ อยู่ระหว่างการเจรจา(จีบ)

ปีนี้อายุ22เต็ม ชัณษาจรตกภพมรณะ-ศุภะ-สหัชชะ มรณะก็ทางไกล ศุภะก็ต่างประเทศ สหัชชะ ก็การเดินทาง-ท่องเที่ยว
เหลียวมาดู ปัตนิจร
ดาวตรีเทพของปัตนิจร คือ๗ มาลอยในภพลาภะ แล้วเจ้าเรือนโดดไปกุมลัคน์ ย้ำในเรื่องของปัตนิ
ดาว๗ เป็นดาวเก่าแก่ ก็อาจจะทายได้ว่า เป็นคนมีอายุมากกว่า และอยู่ในตำแหน่งอุจจ์ ที่แปลว่ามีอำนาจวาสนา และมีบริวารล้อมหน้าล้อมหลัง

ทักษาปีนี้ ได้๑ เป็นกาลกิณี ลอยอยู่ในภพลาภะ กุมกันอยู่กับดาว๔ เจ้าเรือนปัตนิ (ปีนี้ดาว๔ เป็นตนุเศษด้วย) ทำให้เจ้าชะตากังวลในเรื่องนี้ แต่ไม่ใช่เรื่องเดียวในขณะนี้ มีเรื่องท่องเที่ยวด้วย เพราะดาว๘ เรือนสหัชชะก็ลอยอยู่ เรื่องเงินด้วย เรื่องงานด้วย เรื่องความราบรื่นในชีวิตและหรือเรื่องคุณพ่อด้วย

ผมฝากพี่ศนิวาร ทายคนที่เกิดราศีธนู ในดวงนี้เลยละกันครับ (แต่ไม่ใช่ว่าราศีธนู จะเจอเหมือนกันนะครับ ขึ้นอยู่กับพื้นดวงเป็นสำคัญด้วย)

ปีหน้า ดาว๕ จะย้ายราศี ได้ตำแหน่งอุจจ์ จะเป็นปีทองสำคัญของคนราศีธนู
โดยเฉพาะคนที่เกิดราศีกรกฎ แต่ราศีนี้จะเจออุปสรรคชิ้นโตเบ่อเร่อด้วย

................................

จริงๆ ผมว่าคุณบีมีคำตอบอยู่แล้วหละครับ
วิธีปฎิเสธ มีหลายวิธี แต่ด้วยความเกรงใจเกรงผ้าเหลือ เลยทำให้ไม่สะดวกใจ
จะฝากผมไปนิมนต์ให้ก็ได้ ว่าให้อยู่ในผ้าเหลือต่อไปเถอะ จะฝากข่าวผ่านแชมป์จากสนามยิงปืนที่เชียงใหม่ไปให้ หรือจะเป็นผู้กำกับฯสน.พื้นที่ ฯลฯ

.........................

คุณบี เจตนาส่งดวงไปหลอมพระฯ แต่เจ้าอาวาสเข้าใจผิดหรือเปล่า พระนะครับ ไม่ใช่ลุงหนวด(เด็กสมัยนี้ไม่รู้จักแล้วมั้ง)

จริงๆแค่ไม่รับสายก็ได้ครับ หรือถ้าต้องรับ ก็บอกท่านไปตรงๆ "โลกวัชชะ..นะเจ้าค่ะ"
แล้วเป็นถึงเจ้าอาวาส จะหาใครมาเป็นผู้ใหญ่ให้ อย่าบอกนะว่า "เจ้าคณะฯ..."

แค่เรารับสาย ก็เท่ากับไปเพิ่มบาปให้ท่านแล้วหละครับ ...อยู่ห่างๆดีกว่า

สีกาแอน บอก"มองพระไม่ชัด ขอนั่งหน้า ตอนฟังเทศน์" โธ่แม่คุณ ฟังเทศน์หลับตาก็ได้
แม่คุณไปนั่งสะกดจิตพระจนสึก แล้วบอกไม่ตั้งใจ.....อ่ะ...ลืม ขอโทษ

กลับมาใหม่
ผมเคยตกหลุมรักครับ ไม่เจ็บ แต่ละเมอเพ้อหา ยิ่งเดี๋ยวนี้มีโทรศัพท์มือถือด้วย จะโทรฯหากี่ครั้งกี่รอบก็ได้ ดึกดื่นก็โทรฯได้ ไม่มีใครรู้ใครเห็น
หากเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องเตือนท่านไปตรงๆครับ อย่างน้อยเราก็ไม่ได้โกหก
หรือจะบอกไปว่า เรานับถือท่านมาก เอาเรื่องที่ท่านปฏิบัติดีไปโพสในเวป อาจจะมีเพื่อนสมาชิกที่ศรัทธาเข้าไปเยี่ยม ก็ฝากให้ท่านช่วยรับรองให้ศีลให้พรหน่อยเถิด

หากพระรูปนั้นยังไม่ปาราชิก ก็ถือว่าแค่มีศีลด่างพร้อย คุณบีอยู่ใกล้หรือต้องติดต่อ ก็ควรระวังครับ เพราะยังถือว่าเป็นพระอยู่

 

อืม...จริงๆแล้ว ผมอยากได้ดวงพระรูปนั้นมาดูเหมือนกันนะ
ถ้าเป็นคนรู้จัก จะให้ไปขอเอามาดู จะได้รู้ว่าเป็นเนื้อคู่กันจริงป่าว....

......................

ผมจำพุทธประวัติไม่แม่น แต่จะเล่าเท่าที่จำได้ ผิดถูกก็ให้ดูที่สาระนะครับ

ในสมัยพุทธกาล พระองค์ได้ไปโปรดพระญาติ ถ้าจำไม่ผิด จะเป็นงานบุญฉลองงานแต่งงานของเจ้าชายพระองค์หนึ่ง

เมื่อเสร็จกิจแล้ว พระองค์ก็ชวนให้เจ้าบ่าว ช่วยถือบาตรตามเสด็จไปส่งที่วัดหน่อย
เจ้าบ่าวก็จุกพูดไม่ออก หันไปมองเจ้าสาว ไปแป๊บเดียว เดี๋ยวจะกลับ......

พอถึงวัด พระองค์ก็ชวนบวช
เจ้าบ่าวก็จุกพูดไม่ออก หันไปบอกไพร่ติดตาม ฝากไปบอกน้องหญิง ว่าจะบวชถวายสักไม่กี่วัน เดี๋ยวจะกลับ

เมื่อบวชก็ได้พระนามว่า พระนันทะ
พระนันทะ ไม่เป็นปรกติสุข คิดถึงแต่เจ้าสาว มันร้อนรุ่ม ไม่สบาย
สึก สึก สึก ..... แต่ไม่กล้า ถ้าไม่กล้า ไม่ได้สึกแน่ ไปเข้าเฝ้าดีกว่า สึก สึก สึก

พระองค์ก็รู้ด้วยเจโต เลยชวนพระนันทะไปเที่ยว จะไปโปรดเทวดา จงตามเรามา

ระหว่างที่กำลังจะเหาะไปนั้น ก็ผ่านป่าแมกไม้เห็นลิงตัวเมียตัวหนึ่ง (ให้นมลูกหัวโกร๋นอยู่)
ดูน่ารักดี แต่ไม่น่าใส่ใจ เพราะกำลังเหาะอยู่

เมื่อถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ก็มีเหล่าเทวดามาฟังพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ รวมทั้งเหล่านางฟ้าบริวารทั้ง500

พระนันทะไม่รู้ว่าฟังธรรมหรือเปล่า แต่เห็นนางฟ้าสวยหยาดเยิ้ม....ละลานตา
เมื่อเทศนาจบแล้ว ก็ถาม ว่านางฟ้าที่เห็นวันนี้ สวยกว่าเจ้าสาวของเธอไหม

พระนันทะ ตอบ "เมื่อเอานางฟ้าที่หม่อมฉันเห็น ไปเทียบกับเจ้าสาวของหม่อมฉันแล้ว ก็เปรียบกับลิงตัวที่เห็น โดนไฟไหม้ก็มิปาน พระเจ้าค่ะ"

พระองค์ก็ถามต่อ ว่าแล้วอยากได้นางฟ้าไหม

"อยากได้พระเจ้าค่ะ"

จงถือพรหมจรรย์ แล้วเราจะสอนวิธีให้

พระนันทะ ก็ขยันปฏิบัติธรรม เพื่อเข้าถึงวิธีที่จะได้เป็นเจ้าของนางฟ้าทั้ง500 นางนั้น
บ่าวไพร่คิดถึง มาเยี่ยมเยียน เจ้าสาวคิดถึงมาชวนสึก ก็อย่าหวังเลย... ไม่อยากได้ลิงแล้ว จะเอานางฟ้า.....

พระที่อยู่วัดเดียวกัน ก็แอบล้อ ว่าพระนันทะขยันปฏิบัติ เพราะอยากได้นางฟ้า หลงนางฟ้า
แต่พระนันทะไม่สนใจ ถ้าใครได้เห็นเหมือนที่เราเห็น คร้านจะขยันยิ่งกว่าเรา

พระนันทะปฏิบัติอย่างเพียร เร่งวันเร่งคืนในการบรรลุ สุดท้ายก็ถึงอรหันตผล หมดอยากจะได้นางฟ้า ปิติที่เกิดจากการบรรลุธรรม ให้ความสุขยิ่งกว่าความสุขใดๆ

เรื่องนี้เล่าให้ฟังเฉยๆ เรื่องเต็มๆลองค้นในกูเกิ้ลเองเถิด
แต่คุณบี อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบเป็นแม่ลิงตัวนั้นให้หลวงพี่ฟังเด็ดขาด ประเดี๋ยวเธอเกิดอยากเป็นลูกลิงขึ้นมาจะยุ่ง.....

 

เฉพาะเจ้าของครับ