ธรรมทั้งหลาย มิใช่ อัตตา

คำว่า “สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา” ต้องตีความว่า คำว่า “ธรรม”คืออะไร
ในอภิธรรม ธรรมสังคณี จูฬันตรทุกะ (๓๔/๗๐๑-๗๐๒/๒๔๗)
ได้ให้ความหมายไว้ว่า “ธรรมมีปัจจัย เป็นไฉน
ขันธ์ ๕ คือ รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่าธรรมมีปัจจัย
ธรรมไม่มีปัจจัย เป็นไฉน อสังขตธาตุ สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมไม่มีปัจจัย

ธรรมเป็นสังขตะ เป็นไฉน ธรรมที่มีปัจจัยเหล่านั้นอันใดเล่า ธรรมเหล่านั้นนั่นแหละชื่อว่า ธรรมเป็นสังขตะ
ธรรมเป็นอสังขตะ นั้น เป็นไฉน ธรรมที่ไม่มีปัจจัยนั้นอันใดเล่า ธรรมนั้นนั่นแหละชื่อว่า ธรรมเป็นอสังขตะ
สรุปว่า “ธรรม” คือสังขตธรรม สิ่งที่ปัจจัยปรุงแต่งคือขันธ์ ๕ กับอสังขตธรรม สิ่งที่ปัจจัยไม่ปรุงแต่งคือนิพพาน
ถ้าหากคำว่า “ธรรม” มีความหมายตามนี้ก็แสดงว่านิพพานก็ต้องเป็นอนัตตาด้วย

 

ที่จริง เวลาใครบอกว่านิพพานเป็นนิพพาน เขาก็จะแสดงว่าหมายถึงอะไร จึงจะได้สรุปอย่างนั้น เจตนามีการแสดงด้วยบริบทขยายไปเพื่อความกระจ่าง
เวลาใครว่านิพพานเป็นอัตตา เขาก็จะแสดงว่าเพราะอะไร ต้องมีอธิบายเพื่อรับรู้ร่วมกัน

จะมีใครสักกี่คน ที่แทงทะลุเข้าใจคำสอนเพียงคำพูดไม่กี่คำ
(เข้าใจว่าผู้สอนจะสอนอะไรและเข้าใจสิ่งที่จะสอนได้ทันที)

ใครแสดงได้ดี ได้เข้าใจ ก็ทำให้ผู้ฟังเข้าถึง ใช่ไม่ใช่แล้วแต่ระดับคนฟังด้วยนะ ไม่ใช่ว่า เขาบอกว่านิพพานเป็นนิพพาน เพราะไม่อาจอธิบายได้ด้วยคำพูด ด้วยการตรึก ด้วยการใช้เหตุผลใด.... บลาๆๆๆๆๆ
ก็แทนที่จะเข้าใจการอุปมาหรือการขยายความว่ามีจุดมุ่งหมายใด ก็ไปสนใจเพียงจับยึดภาษาไว้แค่ที่จำได้...

คำสอนของพระพุทธองค์ มีอุปมา เปรียบเทียบ เปรียบเปรย เพื่อทำของยากให้เข้าใจได้มากมายมหาศาล

 

ถามความเห็น ในเมื่อเป็นวิสังขาร แล้วไฉนจะต้องไปทางอัตตา อนัตตาอีกครับ หลุดพ้นไปเลยไม่ดีกว่าหรือ

 

พระอรหันต์ ถ้าจะกลับมาสอน ก็ต้องใช้บัญญัติสอน

 

แสดงว่าไม่เข้าใจอนัตตลักขณสูตร
กลับไปศึกษาอนัตตลักขณสูตรใหม่ให้ละเอียดแล้วกัน

อธิบายรวบรัดเลยนะ
ถ้าพิจารณาขันธ์ 5 เป็น อนัตตา
ว่าขันธ์ 5 นั้นไม่ใช่ของเรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา
เมื่อเห็นด้วยปัญญาอันชอบตามความเป็นจริงแล้ว
จิตจะเบื่อหน่ายในขันธ์ 5
เมื่อเบื่อหน่ายก็สิ้นกำหนัด
เมื่อสิ้นกำหนัดก็หลุดพ้น

ที่ต้องบัญญัติขันธ์ เป็น อนัตตา เพื่อให้พิจารณาอย่างนี้

 

เมื่อวัจฉโคตรปริพาชก กราบทูลถามพระพุทธองค์
พระพุทธองค์พิจารณาแล้วว่าไม่ควรตอบ
พระองค์ก็ทรงดุษณีเสีย ไม่ใช่เหรอ

แล้วถ้าคำถามไหนไม่ควรตอบ
ก็หาเรื่องโวยวายอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วไม่ตอบ ก็ได้ไม่ใช่เหรอ

 

ก็ นิพพานัง ปรมัง สุขัง
นิพพานัง ปรมัง สูญญัง ไง
แค่นี้ก็พอแล้ว มีใครค้านมั้ยล่ะ

แต่พอ นิพพาน เป็น อนัตตา เถียงกันข้ามปียังไม่จบ

 

ก็จะพยายามให้ นิพพาน พ้นไปจาก ธรรม คือใช้คำพูดว่า นิพพาน คือ นิพพาน

นิพพาน เป็น ขันธวิมุติ
นิพพาน เป็น ธรรมายตนะ
นิพพาน เป็น ธรรมธาตุ
นิพพาน เป็น สัจจวิมุติ
นิพพาน เป็น ธรรม ภายนอก

อย่างนี้ได้ชื่อว่า นิพพาน เป็น "ธรรม" ไหม
ในเมื่อพระองค์ตรัสไว้ชัดเจนว่า ธรรมทั้งหลาย เป็น อนัตตา

 

ก็ต้องมีคนสงสัยล่ะ ว่าสุขอย่างไร ว่างอย่างไร
ลองตอบไม่ถูก ดูซิ..จะมีคนค้านไหม...
หรือตอบถูก แต่ไม่ถูกใจคนไม่เข้าใจ เขาก็คงค้านตามอารมณ์เขา

 

เค้าค้านตามกิเลสของเค้า
ถ้าเค้ามีศรัทธาเค้าก็ไม่ค้าน
ตรงนี้มันเกี่ยวกับบุพเพนิวาสชาติปางก่อน
เคยเกี่ยวพันกันมามันก็ลงใจกัน
ไม่เคยเกี่ยวพันกันมาหรือเป็นคู่เึคียดแค้นกันมา
มันก็ไม่ลงใจกัน

ถ้าเค้าจะค้านมันก็เรื่องของเค้าล่ะ
เค้าอาภัพอับวาสนาไปเอง

แม้แต่พระพุทธก็ไม่ได้ทรงรื้อขนสัตว์โลกไปหมดซะที่ไหน
ใครเค้าไม่เชื่อก็ให้เค้าเวียนตายเวียนเกิดอยู่นี่แหละ

 

จะว่าแต่ใครมาค้านความเห็นตน แล้วจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
แล้วกระทู้นี้ ใครมาค้านใครล่ะ

ก็ใครค้านใคร ใครถูกใครผิด
ใครค้านด้วยปัญญา ใครค้านด้วยกิเลส..
ใครจะเลือกเชื่อใคร เพราะด้วยเคยปฏิบัติมาหรือไม่เคยปฏิบัติมา...
ฯลฯ
มันก็เกิดขึ้นได้ทั้งสิ้น
เพราะต่างก็อ้างพระวัจนะ ครูบาอาจารย์... ฯลฯ

 

ก็อย่าไปยึดกับคำว่า นิพพาน ต้องเป็น อนัตตา สิ
นิพพานัง ปรมัง สุขัง ก็ได้
นิพพานัง ปรมัง สูญญัง ก็ได้

 

ถ้ารู้เองเห็นเองก็ไม่ต้องอ้างใคร

 

แล้วทำไมอ้างหลวงตาล่ะ..

 

จะให้ผมอ้างคุณก็ได้
แต่ผมขอตัวก่อนแล้วกัน
โอกาสหน้าค่อยสนทนากันใหม่

 

..........อะนะ......

 

เออ...พอดีผมมีพุทธพจน์ เกี่ยวกับอนัตตา
พุทธพจน์ว่า

"สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์
สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา
สิ่งใดเป็นอนัตตา สิ่งนั้นไม่ใช่ของเรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา
ข้อนี้พึงเห็นด้วยปัญญาอันชอบตามความเป็นจริงอย่างนี้"

ความหมายของ อนัตตา ตามพุทธพจน์ ชี้ไว้ชัดตรงนี้
"สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์
สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา"

แล้วนิพพาน เที่ยงหรือไม่เที่ยง
แล้วนิพพาน เป็นสุขหรือทุกข์

ถ้านิพพาน ไม่เที่ยง เป็นทุกข์
นิพพาน เป็น อนัตตา แน่

จะ สัพเพ ธัมมา อะไรก็ตามเถอะ
ก็ต้องเข้าข้อที่ว่า ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ด้วย
จึงจะเป็นอนัตตา

เพราะผมดู ๆ ไปก็มีแค่ สอง พุทธพจน์แค่นี้คือ

"สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์
สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา"

"สัพเพ ธัมมา อนัตตา"

อะไรก็ตามจะเป็นอนัตตาได้ ต้องลงได้ทั้งสองพุทธพจน์
ลองวินิจฉัยกันดูแล้วกันครับ

 

^
^
เฮ้อ!!!

หมดคำพูดจริงๆ ชัดขนาดนี้ ยังเลี่ยงพระบาลีได้

อย่าต้องให้เศร้าใจไปกว่านี้เลย จากใจจริง ลงมือ"ภาวนา"เถอะท่าน

เมื่อรู้แล้วจะเลิก ดัน...ไปเอง

ของจริงต้องพิสูจน์ ธรรมที่พ้นโลก เหนือโลก ตรึกเอาไม่ได้

เจริญในธรรมที่เป็นสัจธรรมเถิดจะเกิดผลทุกๆท่าน

 

ก็ต้องลองดูครับ

พระนครสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล ฯลฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย รูปไม่เที่ยง สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา
สิ่งใดเป็นอนัตตา สิ่งนั้นไม่ใช่ของเรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา
ข้อนี้ อริยสาวก พึงเห็นด้วยปัญญาอันชอบ ตามความเป็นจริง อย่างนี้
เวทนาไม่เที่ยง ฯลฯ
สัญญาไม่เที่ยง ฯลฯ
สังขารไม่เที่ยง ฯลฯ
วิญญาณไม่เที่ยง
สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา สิ่งใดเป็นอนัตตา สิ่งนั้นไม่ใช่ของ
เรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา ข้อนี้อริยสาวก พึงเห็นด้วยปัญญาอันชอบ ตามความเป็น
จริงอย่างนี้ อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ ย่อมรู้ชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์
อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๑/๓๑๐

ผลของการเห็นตามนี้เรียกว่าถึงพระนิพพานไหมครับพี่เตช

 

ก็เหมือนหลวงตามหาบัวท่านว่านั่นแหละ
อนัตตาเป็นทางเดินเพื่อนิพพาน
เหมือนกับเดินขึ้นบันไดบ้าน
เมื่อก้าวพ้นบันไดถึงตัวบ้านแล้วยังจะเอาบันไดมาเป็นตัวบ้านอีกเหรอ

จะนิพพานได้ ก็ต้องการผ่านอัตตา อนัตตา ทั้งนั้น

ไปศึกษาเทศน์หลวงตาดูนะ

หรือจะเปรียบเทียบกับแพข้ามฟากก็ได้
ก็เคยพูดแล้วไม่ใช่เหรอ
เมื่อข้ามไปอีกฝั่งได้แล้ว จะแบกแพไปบนฝั่งอีกทำไม

อนัตตา ท่านให้พิจารณาเพื่อ ถอดถอนความยึดมั่นถือมั่น
เมื่อปล่อยความยึดมั่นถือมั่นทั้งปวงได้แล้ว จะเอาอนัตตามาพิจารณาอะไรอีก
จะกอดอนัตตาไว้อยู่อย่างนั้นเหรอ
อย่างนี้ก็ไม่ต่างกับยึดมั่นถือมั่นกับความเป็นอนััตตาน่ะ่สิ

ก็ลองดูนะ