"ท่องแดนมหัศจรรย์ (นรก สวรรค์ บาดาลและหิมพานต์) กับข้าพเจ้า

ท่านเจ้าอาวาสสั่งห้ามข้าพเจ้าถอดจิตออกจากกายไปเที่ยว ทำไมหรอครับ

 

ท่านเจ้าอาวาสเคยถามข้าพเจ้าว่า นั่งทำสมาธิทั้งวันแล้วเห็นอะไรครับ ข้าพเจ้าก็ตอบไปตามนั้นครับ ท่านเจ้าอาวาสท่านเลยบอกกับข้าพเจ้าว่า อย่าถอดจิตไปเที่ยวเล่นอีกนะครับ ควรพิจารณาทำวิปัสสนากรรมฐาน เพื่อสร้างหนทางสู่พระนิพพานนั้นจะดีกว่าครับ

 

วันหนึ่งขณะข้าพเจ้ากำลังฉันท์เช้าอยู่นั้น มีญาติโยมผู้หญิงคนหนึ่งมาถวายของทำบุญ ข้าพเจ้าเห็นร่างเด็กใสๆเกาะติดอยู่กับญาติโยมผู้หญิงคนนั้น ข้าพเจ้าใช้เวลามองดูสักห้านาที ญาติโยมผู้หญิงคนนั้นแปลกใจก็ถามข้าพเจ้าว่า"หลวงพี่มองโยมทำไมค่ะ" ข้าพเจ้าตอบไปว่า "โยมเคยแท้งลูกมาก่อนใช่ไหม" ญาติโยมผู้หญิงคนนั้นตอบข้าพเจ้าว่า"ใช่จ๊ะ หลวงพี่" สักพักก็ถามต่ออีกว่า"แล้วหลวงพี่รู้ได้อย่างไงค่ะ" ข้าพเจ้าตอบว่า"บอกไม่ได้มันผิดศลีจ๊ะ"
ข้าพเจ้าเลยถามต่อไปอีกว่า"โยมชอบปวดหลัง ปวดเอว เป็นๆหายใช่ไหม"
โยมผู้หญิงนั้น ร้องไห้ แล้วตอบว่า"ใช่จ๊ะหลวงพี่ หลวงพี่ช่วยโยมด้วย โยมทำมาค้าไม่ขึ้นเลย จะให้โยมทำอย่างไงก็บอกโยมมาด้วย " บรรยากาศฉันท์เช้าวันนั้นข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันบรรยากาศที่หดหู่ มีญาติโยมนั่งร้องไห้ขณะฉันท์เช้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพระรูปอื่นคิดอย่างไงนะครับ ข้าพเจ้าตอบไปว่า"ให้ปรึกษาท่านเจ้าอาวาสแล้วกันนะครับ"

 

กำลังอ่านสนุกเลย..............มาเป็นแรงเชียร์ให้ด้วยคนนะ

 

. ท่านคุรุวาโรนั่งทำสมาธิแบบไหนครับ แบบกำหนดลมหายใจเข้า ออก ท่องพุธโธ หรือเป็นแบบวิธีอื่นครับ?

 

ขอบคุณครับ พี่คุรุวาโร

 

บ่ายวันนั้นท่านเจ้าอาวาสกลับมาที่วัด หลังจากไปทำกิจนิมนต์ที่ญาติโยมเขานิมนต์ไป ญาติโยมผู้หญิงคนนั้นก็มา ข้าพเจ้าไปนั่งดูว่า ท่านเจ้าอาวาสจะแนะนำอย่างไร ท่านแนะนำดังนี้ครับ
1.ให้คุณโยมตั้งชื่อเด็กมาก่อนนะครับ โดยเขียนด้วยปากกาแดงครับ
2.ท่านเจ้าอาวาสนัดอีกสามวันค่อยมาทำพิธี โดยให้หาพระพุทธรูปมาด้วยหนึ่งองค์
ข้าพเจ้าเห็นคุณโยมตั้งชื่อเด็กนั้น แต่หลังจากนั้นอีกหนึ่งวันถัดมา คุณโยมนั้นมาหาท่านเจ้าอาวาสโดยบอกว่า เด็กนั้นมาเข้าฝันว่าไม่ชอบชื่อนั้น จะเอาชื่อใหม่นะครับ ท่านเจ้าอาวาสก็บอกให้เปลี่ยนตามใจเขาครับ คืนนั้นข้าพเจ้าสงสัยเลยทำสมาธิถามเด็กนั้นว่า "ทำไม ถึงไม่ชอบชื่อที่แม่เขานั้นตั้งให้"
วิญญานเด็กนั้นตอบว่า" ถ้าเขาได้เกิดมา เขาจะมีชื่อนี้ " วิญญานเด็กนั้นพูดไป ร้องไห้ไป ข้าพเจ้าเลยถามต่อไปอีกว่า" แล้ว ทำไมถึงมาเกาะอยู่กับแม่ ไม่ยอมไปไหนหล่ะ" วิญญานเด็กนั้นตอบว่า"กว่าจะเกิดมาเป็นคนได้นั้น ยากแสนยาก แต่ต้องมาแท้งก่อนเกิด แค้นมาก โกรธมาก เลยไม่ยอมไปไหน"พูดเสร็จยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ข้าพเจ้าเลยบอกวิญญานเด็กว่า"ความโกรธ ความเกลียดนั้น ไม่ได้ทำอะไรดีขึ้นมาหรอก ตั้งใจรับผลบุญ กุศลที่แม่เขาจะทำให้
ดีกว่า เพื่อหลุดออกจากสภาพนี้ อย่าจองเวรกันต่อไปเลย"
วิญญานเด็กนั้นทีแรกไม่ยอม ข้าพเจ้าเลยถามว่า"มีอะไรดีขึ้นมา ถ้าทำกับแม่เขาอย่างนี้ตลอดไปนะ เล่าให้ฟังหลวงพี่ฟังหน่อยสิ" วิญญานเด็กนั้นตอบไม่ได้ ข้าพเจ้าเลยสวดบทแผ่บุญ กุศลให้วิญญานเด็กนั้นฟัง ข้าพเจ้าเห็นวิญญานเด็กนั้น มีกายทิพย์ที่สว่างไสวกว่าเดิม ก็เลยบอกเขาว่า"เห็นไหม การที่ได้รับ บุญ กุศล นั้นดีกว่า ความโกรธ ความเกลียด ช่วยให้เราดีขึ้น กลับไปคิดใหม่ ตั้งใจรับ บุญ กุศลที่แม่เขาจะทำให้ในวันรุ่งขึ้นแล้วกันนะ" วิญญานเด็กไม่พูดอะไร
ตอนเช้าของวันถัดมา ท่านเจ้าอาวาสให้โยมผู้หญิงนั้นถวายพระพุทธรูป โดยเขียนชื่อติดพระพุทธรูปนั้น แล้วท่านก็รดน้ำมนต์โยมผู้หญิงนั้น คืนนั้นข้าพเจ้าเห็นเด็กนั้นมาบอกข้าพเจ้าว่า เขาจะไปอยู่โลกวิญญานแล้ว ขอกราบลาข้าพเจ้าไปครับ หลังจากนั้นโยมผู้หญิงคนนั้นก็มาเล่าให้ฟังว่า เขาหายจากอาการปวดหลัง ปวดท้องและทำมาค้าขึ้น มีเงินมีทองนะครับ

 

พี่ครับนอกจากเจอมังกรแล้วยังเจอพวกเทพเจ้าจีนบ้างไหมครับ

 

ข้าพเจ้าเลยบอกวิญญานเด็กว่า"ความโกรธ ความเกลียดนั้น ไม่ได้ทำอะไรดีขึ้นมาหรอก ตั้งใจรับผลบุญ กุศลที่แม่เขาจะทำให้
ดีกว่า เพื่อหลุดออกจากสภาพนี้ อย่าจองเวรกันต่อไปเลย"


อนุโมทนาบุญท่านครับ คุณคุรุวาโร

 

อนุโมทนาด้วยคนค่ะ อ่านแ้ล้วได้ความรู้ทางธรรมดีมากค่ะจะติดตามอ่านต่อนะคะ

 

จะติดตามอ่านต่อครับ ได้ข้อคิดหลายอย่างเลยครับ

 

อนุโมทนาครับ

 

อยู่มาวันหนึ่ง ข้าพเจ้าไปบิณบาตร มีบ้านไม้หลังหนึ่ง ข้าพเจ้ามองเห็น บ้านนั้นปกคลุมไปด้วยเมฆหมอกสีดำ ข้าพเจ้ามัวแต่ยืนดู พระรูปอื่นเดินไปก่อนข้าพเจ้า
โยมผู้หญิงเจ้าของบ้านเลยถามข้าพเจ้าว่า" หลวงพี่ยืนดูอะไรค่ะหลวงพี่"
ข้าพเจ้าตอบว่า"บ้านโยมมีคนป่วยใช่ไหม" โยมผู้หญิงตอบว่า" ใช่ค่ะ หลวงพี่ แล้วหลวงพี่รู้ได้อย่างไรค่ะ" ข้าพเจ้าตอบว่า"บอกไม่ได้ มันผิดศลี"
แล้วข้าพเจ้าก็รีบเดินตามพระรูปอื่นไปครับ บ่ายวันนั้น โยมผู้หญิงก็มาหาข้าพเจ้า พร้อมเล่าให้ฟังว่า"ลูกชาย ทุกวันพระ มักจะอาละวาด โดยไม่ทราบสาเหตุ ไปหาหมอมาหลายที่แล้ว ก็ไม่หาย ไม่รู้ทำอย่างไร หลวงพี่ช่วยโยมด้วยค่ะ หลวงพี่" ข้าพเจ้าเลยตอบว่า"ให้พาคนป่วยมาพบท่านเจ้าอาวาสแล้วกันครับ" วันต่อมา โยมผู้หญิงก็พาคนป่วยมาพบท่านเจ้าอาวาส ข้าพเจ้าก็ไปนั่งดูอยู่ด้วย ท่านเจ้าอาวาสนัดให้โยมผู้หญิงพร้อมคนป่วย ต้องไปเตรียมของ สำหรับพิธีกรรมนั้น เช่น หมากพลู ธูปเทียน และให้คนป่วยนั้นมาอาบน้ำมนต์ ข้าพเจ้านั่งดูคนป่วยด้วยกำลังของฌาน พบว่า คนป่วยนั้น มีวิญญานผู้หญิงคนหนึ่งเกาะติดอยู่ด้วย โดยอาศัยอยู่กับพระเครื่องที่เขาแขวนอยู่นั้นเอง ข้าพเจ้าเลยถามคนป่วยว่า"แขวนพระอะไรอยู่" คนป่วยตอบว่า" แขวนพระนี้ดีครับ เขาทำมาจากกระดูกผี ดินเจ็ดป่าช้าครับ" ข้าพเจ้าเลยพูดว่า" ถ้าให้ถอด แขวนองค์อื่น จะเปลี่ยนใหม่ไหม" คนป่วยตอบว่า"ไม่เอาครับ ผมศรัทธา พระองค์นี้ดีจริงๆ ยังงั้นก็ไม่ขอเปลี่ยนครับ"
คืนนั้นข้าพเจ้าเข้าฌานเรียกวิญญานนั้นมา วิญญานผู้หญิงนั้นก็มา ข้าพเจ้าถามว่า"เป็นมาอย่างไง ถึงมาอยู่กับพระเครื่องนี้ได้" วิญญานผู้หญิงตอบว่า" ตอนเขาทำพิธีไปเอากระดูกผี และดินเจ็ดป่าช้าที่อยู่ เลยตามมาอยู่ด้วย"
ข้าพเจ้าถามว่า"ทำไม ไม่กลับไปอยู่ที่เดิม"
วิญญานนั้นตอบว่า"ที่เดิม ไม่มีโอกาส สร้างบุญ กุศล มาเกาะอยู่นี้ยังมีโอกาสมากกว่า ยังไงก็ไม่ยอมไปไหน โดยเด็ดขาด" ข้าพเจ้าไม่รู้ทำอย่างไร ก็เลยปล่อยวิญญานนั้นกลับไป ข้าพเจ้าทำสมาธิเรียนถามหลวงพ่อเงินว่า กรณีนี้จะทำอย่างไรดีครับ หลวงพ่อเงินบอกว่า"เป็นพระภิกษุสงฆ์ ต้องศึกษา อาคม เอาไว้บ้าง เพื่อให้ดวงวิญญานที่ดื้อด้านนั้น ยอมสยบต่อบารมีของเรา กรณีนี้เป็นตัวอย่างแรกจะช่วยก่อน แต่ให้ไปบอกโยมผู้หญิงนั้น ให้คนป่วยนำพระที่แขวนนั้นมาถวายวัด แล้วก็นำไปฝังกลบพระเครื่องนั้นซะ"
เช้าวันต่อมา โยมผู้หญิงก็มาหาข้าพเจ้า ข้าพเจ้าบอกว่า ถ้าอยากให้คนป่วยนั้นหาย ต้องเปลี่ยนพระเครื่องใหม่ แล้วนำพระเครื่องนั้นมามอบให้ท่านเจ้าอาวาส โดยข้าพเจ้าบอกว่า ให้แขวนพระเครื่องของท่านเจ้าอาวาสแทนดีกว่า คนป่วยก็จะหายได้ บ่ายวันนั้น โยมผู้หญิงก็นำพระเครื่องที่คนป่วยแขวนติดตัวนั้นมาถวายให้ท่านเจ้าอาวาส ท่านเจ้าอาวาสก็ให้ข้าพเจ้านำไปฝังกลบ แล้วท่านก็รดน้ำมนต์คนป่วย หลังจากนั้นไม่นาน คนป่วยก็ค่อยๆมีอาการดีขึ้น จนหายเป็นปกติ คนเรานี่ก็แปลก มีพระรัตนตรัยให้เคารพบูชา แต่กลับไปบูชา ภูต ผี ปีศาจ ว่าเป็นของดี กว่าจะรู้ตัวก็เกือบสายไป หรือบางทีก็สายไปแล้วก็มีครับ

 

ขอบคุณครับ พี่คุรุวาโร

 

ขอบคุณสําหรับเรื่องราวดี ๆ ครับ...............

 

กระทู้นี้ อ่าน แล้วติด จริง ๆ ครับ
อนุโมทนาครับ สำหรับเรื่องที่มาแบ่งปันกัน

 

ฉิบหายแล้ว บ้านผมมีขุนแผนอยู่ ทำมาจากดิน 7ป่าช้าเหมือนกัน - -"

เอาไงดีครับ เหอๆ

 

ขอบคุณค่ะ แปลกจริงเหมือนกัน คนแถวบ้านก็เอาอะไรไม่รู้มาแขวน เออนะ มนุษย์

 

ส่งมาให้ผมเป็นการด่วน ติดต่อหลังไมค์เลยครับ

ยินดีสวดเรียกมา

 

คนเรานี่ก็แปลก มีพระรัตนตรัยให้เคารพบูชา แต่กลับไปบูชา ภูต ผี ปีศาจ ว่าเป็นของดี กว่าจะรู้ตัวก็เกือบสายไป หรือบางทีก็สายไปแล้วก็มีครับ<!-- google_ad_section_end -->
---------------------------------------------------------------------------------
อนุโมทนา่ค่ะ