ทำไมคนหรือพระสงฆ์ที่มีฤทธิ์ อภิญญา จึงไม่แสดง

จากหนังสือ บุญญฤทธิ์ พระโพธิญาณเถร
หลวงพ่อชา สุภทฺโท วัดหนองป่าพง
อำพล เจน บรรณาธิการ
ชาวบ้านคนหนึ่งไปขอให้หลวงพ่อทำน้ำมนต์ หลวงพ่อให้ตักน้ำมา 1 ขัน เอามาวางตรงหน้าไม่ได้ทำอะไรกับน้ำมนต์เลย หลวงพ่อคุยกับแขกคนนั้นคนนี้เรื่อยไป

ชายชาวบ้านเห็นหลวงพ่อไม่ทำน้ำมนต์ให้ก็เตือนว่า “น้ำมนต์ของผมล่ะครับ”

“เสร็จแล้วเอาไปกรอกใส่ขวดเถอะ” หลวงพ่อตอบ

ชายคนนั้นก็กรอกน้ำในขัน ที่หลวงพ่อไม่ได้แตะต้อง ใส่ขวดอย่างหงุดหงิดไม่พอใจ

ครั้นออกจากวัดก็เททิ้งด้วยโทสะ

ปรากฏว่าเทไม่ออก

ทุกคนซึ่งนั่งคุยกับหลวงพ่อก็พากันแปลกใจที่ได้เห็นชายคนนั้นกลับเข้ามาอีก แล้วละล่ำละลักขอขมาโทษหลวงพ่อปากคอสั่น

ยังมีอีกมากมายหลายเรื่อง หลายเหตุการณ์เกิดขึ้นกับหลายคน ซึ่งโลดโผนตื่นเต้นกว่านี้ แต่ข้าพเจ้าไม่สะดวกใจจะนำมาเล่าให้ฟัง คงต้องเก็บเอาไว้ผู้คนเดียวต่อไป เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่ประสบเรื่องนอกเหตุเหนือผลจากของดีของหลวงพ่อ และค่อยปล่อยให้อากาศธาตุเป็นผู้บันทึกเรื่องราวเหล่านั้นเอาไว้อย่างเงียบ ๆ

บุญฤทธิ์และอิทธิปาฏิหาริย์นี้ หลวงพ่อชาเคยกล่าวว่ามันเป็นของเล่นของเด็ก ๆ ถ้าไปเล่นกับมันมากเกินไปจะหลง

พระสุปฏิปันโนทุกองค์มักจะใช้บุญฤทธิ์เฉพาะเวลาปรารถนาจะโน้มน้าวผู้คนเข้าวัดเท่านั้น เมื่อเข้ามาแล้วก็จะเทศนาดึงให้ออกจากสิ่งเหล่านั้น

อย่างเช่นเรื่องใบ้หวย ทุกคนทราบว่าหลวงพ่อไม่เคยทำ แต่ครั้งหนึ่งหลวงพ่อเคยบอกใครคนหนึ่งไปจนถูก และได้เงินก้อนใหญ่มากที่สุดในชีวิต ใครคนนั้นก็พยายามเข้าวัดเพื่อหวังตัวเลขจากหลวงพ่ออีกสักครั้ง หลวงพ่อก็ค่อย ๆ เทศนาดึงให้ออกจากการเล่นหวย ในที่สุดใครคนนั้นบัดนี้เป็นพุทธศาสนิกชนปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดตลอดมา และไม่แตะต้องการพนันอีกเลย

เรื่องยิงไม่ออก แทงไม่เข้า รถคว่ำไม่ตาย จึงไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับบุญฤทธิ์ของหลวงพ่อเล่นกัน

 

แพงก็ทำได้เจ้า ค่ะ โอมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ที่ไม่แสดงแค่กับฆราวาส พระกับพระ ทำให้ดูได้ อยากเห็นก็บวชกับครูที่เป็นพระสายฉละภิญโญ วิธีก็ลองหาดูองค์ใหนดังเรื่องนี้ ส่วนใหญ่อยู่ป่ากัน บอกเลยว่าผมขอฝึกโลกียะก่อนเข้าโลกุตระ ท่านชี้ทางและเป็นครูผมได้ไหม สายนี้จะทรงฌาณคล่อง กสิณ 10 แค่ฝึกเบื้องต้นแค่กสิณ ทิพจักขุญาณก็เปิดล่ะ เห็นทั้ง 3 ภพ ถัดไปก็ระลึกชาติ ถามว่ามีประโยชน์ใหม มีประโยชน์มาก โดยเฉพาะพุทธภูมิจะรู้เลยว่าลงมาเก็บบารมีในส่วนใหนใน ๓๐ ทัศ และเก็บบารมีมากี่อสงไขยแล้ว บางคนไม่อยากเก็บต่อ ก็ลาได้ ถ้าฝึกสมาบัติแปด ก็จะไปทางปฏิสัมภิทาญาณ จะคุยได้ทุกภาษา กับสัชชชตว์ก็ได้ พุทธภูมิจะยังไม่ดับในชา ตินี้ มักจะนำฤทย์ที่ได้มา ช่วยคนเพื่อเก็บบารมีให้เต็ม บางทีก็สึกออกมา เพราะร่างสงฆ์ ช่วยคนยาก สรุปฤทยิ์ดี แต่ใช้ให้เป็น ไม่ผิดศีล พระพุทธเจ้าก็ใช้ฤทย์ปราบมาร หรือตอนสู้กับนาค และ ฤาษี ถ้าไม่มีฤทธิเลยเวลาธุดงค์ลำบากมาก น้ำป่า สัตวป่า เหล่าอสูร สัมภเวสี ัปรต นางไม้ หรือ เหล่ามารจากปรนิม ใหนจะพวกลองของที่ชอบฆ่าพระธุดงค์ด้วยอวิชา และอาหารผสมคุณไสยมาถวาย ไม่มึฤทธิและวิชาปีองกัน ตายมาหลายองค์แล้ว

 

ไม่มีผู้มีอภิญญา มาช่วย 3 จังหวัดชายแดนใต้บ้างอ่ะครับ

หรือมาจำวัด มาเผยแผ่ศาสนา ก็ดีนะครับ วัดร้างตั้งหลายวัดแล้วครับ


คิดเล่นๆนะครับ อิอิ

 

ฤทธิ์อภิญญาทั้งหลายนั้นมีจริงทุกศาสนาทำได้หมด
มันเป็นเรื่องทำให้หลงงมงายที่จะต้องติดข้องอยู่ในฤทธิ์อภิญญา
เพราะไม่ใช่เป็นเรื่องที่ทำให้พ้นจากทุกข์ได้
ในศาสนาพุทธพระองค์ทรงห้ามพระภิกษุผู้มีอภิญญาแสดงฤทธิ์
ก็เพื่อจะให้รู้ว่าศาสนาของพระองค์สอนเรื่องการหลุดพ้น ซึ่งไม่มีในศาสนาอื่น

 

เป็นหลายคนได้ อภิญญาห้า เป็นอภินิหารทางใจ สามารถเหาะเหินไปมาที่ไหนได้ คนส่วนใหญ่จะมาเข้าใจว่า อภินิหารต้องเป็นอย่างนี้

 

คำตอบข้างบน ก็ยังไม่ใช่ทางพ้นทุกข์อย่างแท้จริง

 

ทางพ้นทุกข์ที่แท้จริงเป็นอย่างไร?

 

ผู้ที่ชอบลองภูมิผู้อื่น บ่งบอกว่าหลงตนเอง ว่าตนเองนั้นมีความรู้มากมายกว่าผู้อื่น

จึงลองภูมิเพื่อการกล่าวในเชิงสั่งสอน ซึ่งเป็นกิเลสประเภทหนึ่ง ที่เกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

สาธุครับ

 

ธิเดช จิตสกปรก ใครถามก็ว่าลองภูมิงั้นหรือ คิดออกมาได้งัยว่าลองภูมิ
แล้วเป็นกิเลสประเภทหนึ่งนั้นคือกิเลสอะไร ที่ว่าไม่รู้ตัว ลองบอกมาหน่อยซิ ไม่งั้นถามไม่เลิก

 

คุณลองอ่านในโพสที่คุณโพสขึ้นสิครับ ว่าคุณได้รู้ไหมว่าทางพ้นทุกข์หาใช่การแสดงฤทธิ์

คุณชอบถามในสิ่งที่คุณรู้อยู่แล้ว เป็นความหลงที่ว่าตนนั้นรู้ จึงอยากจะรู้ว่าคนนั้นจะรู้เหมือนคุณไหม

ทำไปโดยไม่ทันรู้ตัว ด้วยมองแต่เพียงด้านเดียว โดยไม่หันกลับมามองดูตนเอง

ชัดเจนนะครับ ผมบอกกล่าวชัดเจนเช่นนี้ ผมไม่ได้ห้ามถาม คุณต้องการถามก็ถามได้

แต่คุณจะถามเพื่ออะไร เกิดประโยชน์ไหม นี่คือสิ่งที่สำคัญครับ และ ควรสนทนาด้วยเหตุ-ผลครับ

สาธุครับ

 

คุณศรีฯ พูดว่าหนทางที่พ้นทุกข์ที่แท้จริง ?
ผมก็ถามว่าที่แท้จริงเป็นอย่างไร ก็แค่นั้น
ก็หาในสิ่งที่ผมยังไม่รู้จริง ก็คุณศรีฯรู้จริง จะอวดภูมิตรงไหน? คิดเองไปได้
ถามแล้วไม่เกิดประโยชน์ จะถามไปทำเกลือหรือ

 

ขอโทษนะคะ นั่งอ่านแล้วมือไปโดนปุ่มไม่เห็นด้วย ^^

 

ข้ออ้างที่บอกว่าผู้นั้นเป็นผู้รู้ แต่พอตอบไปแล้ว คุณก็หยิบมาถกเถียงด้วยหาเหตุ

ที่คุณคิดว่าคุณรู้มาจากพระไตรปิฎก มีไหมที่พอเขาตอบคุณจะยอมรับ เห็นมีแต่ถกเถียง

การกระทำนั้นไม่สามารถโกหกได้เหมือนคำพูดครับ ผู้ใหญ่แล้วเขามองกันที่การกระทำครับ

หาใช่มองที่คำพูด ส่วนประโยชน์ที่คุณบอกกล่าวนั้นอยู่ในส่วนไหนครับ

ลองอธิบายดูสิครับ แต่คุณต้องแสดงความจริงใจด้วยนะครับ แบบปกปิดความผิดจากการนึกคิดไม่เอานะครับ

สาธุครับ

 

ก็อธิบายมาซิให้เห็นจริง ส่วนใดเห็นจริงตามได้ ทำไมจะไม่ยอมรับ
เยอะแยะไปการกระทำเพื่อปกปิดรูปลักษณ์ วันพระทีเข้าวัดถือศีลพอออกมาก็เหมือนเดิมอย่างนี้เป็นต้น
แล้วมันจะไปลดละได้ที่ไหน ทำไปก็เพื่อให้คนอื่นสรรเสริญว่าเป็นคนน่าเลื่อมใส
โกหกทางกายมีเยอะแยะไม่ใช่มีแต่คำพูดอย่างเดียว
ประโยชน์ที่บอกกล่าวนั้น ก็ที่คุณเอามาพูดนั้นไม่ใช่ธรรมของพระพุทธเจ้าน่ะซิ
นึกคิดเอาเองทั้งนั้น นี่แหละการแสดงความจริงใจ กิเลสซักตัวก็ไม่เคยรู้จักยังไปบังอาจแนะนำ
หนทางที่จะเป็นผู้แนะนำ มีแต่ที่จะทำให้ผู้อื่นเนิ่นช้า

 

ครั้งไหนครับที่ผมบอกจะเป็นผู้นำ จะให้ผู้คนมาเลื่อมใส จะให้ผู้คนมาสรรเสริญ

ผมไม่ได้สนใจว่าใครจะมาเลื่อมใสผม และ ใครจะไปเลื่อมใสใคร ก็เป็นเรื่องของคนนั้น

หากคุณสนใจในโลกธรรม 8 มากนัก ก็เชิญคุณคนเดียวเถอะครับ เพราะผมไม่สนใจ

นอกจากผมไม่มองในเรื่องเหล่านี้แล้ว ผมยังไม่สนใจอีกด้วยครับ และ ขนาดผมอธิบายไปแล้ว

คุณก็ยังไม่ยอมรับเลย ยังดิ้นรนหาหนทางจะเอาชนะอยู่อย่างนั้นอีก เรียนมากมาเลยมีแต่ธรรมในตำรา

ธรรมในตนเองนั้นไม่มี จะก้าวเดินไปก็ลังเลไม่กล้า วางลงไม่เป็น แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วครับ

สาธุครับ

 

ในราวปี พ.ศ. 2452 จังหวัดนครปฐม ได้เปิดชุมนุมพระอาจารย์สำนักต่าง ๆ ทั่วประเทศไทย มีการทดสอบวิทยาคมและพลังจิต มีพระอาจารย์สำนักต่าง ๆ ทั่วประเทศจำนวนประมาณร้อยกว่าองค์เศษมาร่วมพิธีนี้

=====

ท่านเจ้าของกระทู้นี้ไปเอาประวัติเรื่องนี้มาจากไหนครับ มีด้วยหรือ ครับ ผู้ทรงอภิญญาเขาไม่มีการไปรวมกันแล้วแสดงฤทธฺิ์กันแบบนี้เพื่ออะไร ได้ประโยชน์อย่างไรครับ พระท่านไม่ไปร่วมสังฆกรรมให้เสียเวลาเจริญจิต เจริญธรรมหรอกครับ

ถ้าผมมีอภิญญาแล้วมานิมนต์ผมไป ผมก็จะถามว่านิมนต์ไปเพื่ออะไร ได้ประโยชน์อย่างไร ถ้าไม่สำคัญและไม่ได้ประโยชน์อะไร ผมไม่ไปหรอกครับ และคงไม่ไปแสดงฤทธิ์อะไรพร่ำเพรื่อเด็จขาดครับ มีโทษตามมาแน่นอนครับ


ขอโทษนะครับ ไม่ได้ไม่เชื่อแต่ขอทราบที่มาด้วยครับ ยังไม่อยากถามครุอาจารย์ครับ เดี๋ยวท่านจะตำหนิผมเอาครับ<!-- google_ad_section_end -->

======

นำมาเล่าให้ฟังครับ

จิตที่ทรงอภิญญาและอิทธิฤธิ์ ย่อมต้องเป็นจิตที่มีกำลังจิตที่สูงพอ นั้นคือเป็นจิตที่ทรงตั้งอยู่ด้วยสมาธิ ญาณ ไม่มีเครื่องเศร้าหมองหรือเครื่องอันเป็นกิเลสครอบงำ เพราะสิ่งเหล่านั้น จะส่งผลให้อำนาจจิตเราตกลงมา และอ่อนกำลังลง และเท่าที่ทราบท่านผู้ทรงอภิญญาและอิทธฺิ์ทั้งหลายล้วนมีข้อวัตรปฏิบัติอันเป็นเกราะและเครื่องควบคุมรักษาให้กำลังจิต กำลังสมาธิฌาณทรงตัวไม่ต่ำลงอ่อนลง ซึ่งท่านจะเคร่งในเรื่องเหล่านี้มากครับ และโดยมากจิตท่านจะมีกิเลสน้อยกว่าเราๆท่านๆทั้งหลายมาก

อย่างหลวงพ่อเขียน วัดถ้ำขุเณร พิจิตร ท่านมีญาณรู้เห็นเลขหวยบอกได้ล่วงหน้าเป็น10งวด แต่ท่านก็จะมีกติกาข้อวัตรต่างๆ เป็นกรอบ ไม่มีของดีอะไรได้ง่ายๆ การรักษาของดีก็ไม่ได้ง่ายเหมือนที่คิด ทุกอย่างเสื่อมได้เสมอครับ ถ้าจิตเราเสื่อม เพราะอภิญญาอิทธิฤทธิ์ก็เป็นเรื่องของโลกียะครับ

 

อนุโมทนาในความคิดเห็นครับ

สาธุครับ

 

ถามจริงเถอะ พระพุทธเจ้าสอนให้วางตรงไหน วางอะไรที่ไหน
ธรรมที่พระพุทธเจ้าสอนไม่เคยสอนให้วาง แม้แต่ทุกข์ก็ไม่เคยบอกให้วาง
มีแต่ทุกข์ให้กำหนดรู้ ถ้ารู้แล้ววาง รู้แล้ววางซะ แล้วจะเอาธรรมที่ไหนไปพิจารณา
แล้วจะเห็นทุกข์ได้อย่างไร "ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค" มีคำว่าให้วางไหม?

เห็นมีแต่คนพูดกันจังว่าวางซะ วางให้เป็น มีแต่จะเพิ่มอัตตา
เช่น คำว่าวาง มันต้องมีผู้วาง และ ตัวถูกวาง จริงไหม? อัตตาเกิดไหม?
ทั้งๆที่สิ่งเหล่านี้เป็นอนัตตา แต่ทำให้เป็นอัตตาซะงั้น อย่ามั่วคนอ่านอาจเข้าใจผิดคิดตาม
สอนผิดเพราะจำผิดจำตามๆ กันมา จึงแยกธรรมไม่ออกแยกไม่เป็น

ธรรมของพระพุทธเจ้าลึกซึ้งเกินกว่าปุถุชนอย่างเราจะเข้าใจได้ทั่วถึง
เพราะฉะนั้นถึงบอกว่าเราต้องศึกษาก่อนที่จะนำมาเผยแผ่ ไม่งั้นนำมาสอนก็ผิดไปบิดเบือนธรรมโดยไม่รู้ตัว
ธรรมในตำราเขามีไว้ให้คนศึกษาไม่ได้มีไว้ให้กราบไหว้อย่างเดียว

ใครบอกธรรมในตนเองไม่มีโง่หรือเปล่า
ธรรมนั้นมีด้วยกันทุกคน แต่คนรู้ธรรมไม่มีทุกคน
ในตำราก็เอามาจากคน ก็เอาจากคนมาไว้ในตำรา
อย่าโง่น่ะไปเรียนซะจะได้เบาบางลงบ้างอย่าปล่อยให้เกาะกินใจจนหนาเตอะ

 

แค่พิมพ์ก็แก้ไขเกือบทุกครั้ง ลังเลไม่มั่นใจ คนอ่านเขามีสติปัญญาเพียงพอครับ

และ ผมได้บอกไปแล้วครั้งหนึ่งว่า ไม่มีใครโง่ มีแต่รู้มาแตกต่างกัน ธรรมที่ผมรู้จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น

คือ ความเป็นจริงบนโลก ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดจริงบนโลก คือ ธรรมะที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอน

อัตตามาจากการยึดติด หากคุณยังยึดติดอยู่ก็มีแต่อัตตา ไม่วางก็ไม่ต้องวางครับ

อยากถือเอาไว้ก็เป็นสิทธิ์ของคุณ ผมไม่ได้หนักด้วย ผมจะเข้ามาตอบคุณเสมอครับ

และ ไม่แก้ไขอย่างที่คุณทำด้วยครับ แก้ไขเกือบทุกครั้ง บ่งบอกว่าไม่มีความมั่นใจในตนเอง

สาธุครับ