ถามผู้รู้ คนรักนอกใจจับได้จะเลิกกับเรา แก้ไขกรรมยังไงดีคะ

อนุโมทนา สาธุด้วยในกุศลจริต และเมตตา กรุณา
ปลื้มใจด้วยที่ยังคงสัญญาเดิมไว้

 

ผมขอโทษด้วยถ้าตอบอะไรผิดไป แต่เรื่องในใจไม่ใช่เรื่องเล่นๆสำหรับบางคนอาจจะรักษาง่ายแต่บางคนก็รักษายากมาก ถ้ามัวแต่พูดหวานๆปลอบธรรมดาไม่สามารถจะช่วยให้แคะเรื่องพวกนี้ออกจากใจได้หรอก มีแต่ต้องแทงเข้าใจพูดความจริงแคะให้ออกเท่านั้นมัวแต่ปลอบมีแต่จะประคองให้แผลใจมันอยู่ต่อไปเรื่อย ดูพฤติกรรมของผู้ชายเอาแล้วกัน ว่าคุณจะประครองเลียแผลใจให้เจ็บอยู่เรื่อยๆอย่างงี้มันสมควรไหม มันคุ้มไหม ชีวิตคุณไม่ได้มีแค่นี้หรอกคุณยังต้องก้าวหน้าไปอีกไกลอย่าเอาชีวิตมาจมกับทุกข์แบบนี้เลยครับ ถ้าเค้ากลับมาดีมันก็ดี แต่ถ้าเค้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อย คุณอ่ะต้องทนเจ็บอีกนานแค่ไหน มันมีแต่จะซ้ำให้ลึกลงไปทุกทีๆ ชีวิตเราไม่ได้มีแค่นี้ครับ เรามีครอบครัวและอนาคตรออยู่ครับ อย่าทำให้ฟ้ามันหม่นเลย คุณเลือกเส้นทางเองได้ครับ คนอื่นได้แค่เตือนคนตัดสินคือตัวคุณเอง

 

เปลี่ยนตัวเองก่อนที่จะไปรั้งเขา เปลี่ยนเป็นคนที่มีความสุขได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องเอาความสุขไปพ่วงไว้กับเขา คุณกลัวเหงา กลัวการไม่มีเขา กลัวชีวิตที่กลับบ้านมาแล้วไม่มีใคร ไม่มีคนให้โทรหา ไม่มีคนพูดคุยเอาใจ แต่เคยคิดที่จะมีความสุขกับการอยู่กับตัวเองได้ไหม หากทำได้ เปลี่ยนตัวเองได้ ความรักและผู้ชายทั้งโลก จะไม่สามารถทำร้ายคุณได้อีก มีก็ดี ไม่มีก็ช่าง ฉันก็มีความสุขเองได้ ฉันก็มีอะไรทำของฉัน เมื่อคุณแข็งแกร่งขึ้น ไม่นาน เขาจะเป็นฝ่ายกลับมาหาคุณเอง ผู้ชายที่อ่อนแอไม่มั่นคงในความรู้สึกแบบนี้ เมื่อฝ่ายไหนทำให้ไหว ก็หนีไปอีกฝ่าย เมื่อฝ่ายไหนให้ความสบายใจ ก็ไปกับอีกฝ่าย ความหนักแน่นมั่นคงที่จะปักหลักกับหญิงเพียงคนเดียวไม่มี จิตใจอ่อนแอแบบนี้ คุณได้เขาไปไม่นาน คุณก็เสียเขาไปใหม่ เพราะโลกนี้ ยังมีผู้หญิงอีกมากมายเป็นล้านๆ มีหรือเขาจะไม่อ่อนไหวไปกับใครคนอื่นอีก แล้วคุณจะอ่อนไหวเป็นทุกข์ไปตลอดกับเขาไหม? หรือเลือกที่จะสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเอง เป็นคนเข็มแข็ง เพื่อสักวัน คุณจะเจอผู้ชายสักคนที่เข้มแข็ง ไม่หวั่นไหว เหมือนๆกับคุณ หากยังอ่อนแอ ฉุดรั้ง เศร้าโศก ไม่รู้จักทำตัวเองให้ดีขึ้น คุณจะไม่มีวันมีความสุขได้เลย ตัดใจตอนนี้อาจเจ็บมาก แต่คุณจะไม่เจ็บยาวนาน เจ็บเรื้อรังอีก ผู้ชายคนนี้ให้ความสุขคุณแค่เสี้ยวนาที แต่ให้ความทุกข์คุณมากมายและยาวนาน ทำไมถึงอยากได้ อยากหวงความทุกข์อันนี้คะ ในเมื่อความสุขที่แนบมากับมันมีแค่นิดเดียว
พระพุทธองค์กล่าวว่า ก่อนบรรลุธรรม พระองค์เพียรพยายามแยกสุขกับทุกข์ออกจากกัน เพื่อมนุษย์ชาติจะได้มีแต่ความสุขเพียงอย่างเดียว แล้วพระองค์ก็พบว่า สองสิ่งนี้ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ เมื่อรู้แล้ว พระองค์ก็วางสุขทิ้งเสีย เมื่อนั้น ทุกข์ก็วางไปเองโดยอัตโนมัติ เพราะมันแยกออกจากกันไม่ได้ หากคุณวางสุขเล็กๆจากการมีเขา การที่ไม่ต้องทนเหงา คุณจะวางทุกข์อันหนักหนาสาหัสไม่รู้จักจบจักสิ้นจากการนอกใจคุณได้สนิทเพราะดิฉันบอกได้เลยว่า เขาจะทำอีก แล้วก็ทำอีก แล้วก็ทำอีก..แล้วก็ทำอีก
แล้วคุณก็จะทุกข์อีก..ร้องไห้อีก...เสียใจอีก...เฝ้าน้อยใจอีก...ถามแต่คำถามเดิมกับตัวเองซ้ำๆที่ไม่มีคำตอบอีก...ระแวงอีก..จับผิดอีก..ทะเลาะกันอีก....infinity ค่ะ
ดิฉันเคยอกหัก นานมาแล้ว เมื่อตอนเรียนมหาลัย แล้วก็เสียใจโศกเศร้าอยู่อาทิตย์หนึ่ง คิดอยากรั้งให้เขากลับคืนมา แล้วก็เปลี่ยนความคิดใหม่ว่า ไม่เอาแล้ว ฉันจะไม่อ่อนแอ ฉันจะทำตัวเองให้ดีขึ้น ไม่ใช่เพื่อให้เขากลับมา แต่เพื่อตัวเอง ดิฉันใช้เวลาอีกอาทิตย์เลิกซึมเศร้า อมน้ำตา เลิกคิดถึงเขา ไปอบผม ทำเล็บ ขัดตัว ฝึกทำอาหาร เก็บสะสมแม๊กกาซีนที่ชอบมาอ่าน ตั้งงบไปช๊อปปิ้ง ค้นหาสิ่งที่ชอบที่เป็นแรงบันดาลใจให้ตัวเอง แค่สองอาทิตย์ให้หลัง ดิฉันก็รู้สึกว่าสวยขึ้น อารมณ์ดีขึ้นและมีความสุขจากข้างใน มันยิ้มออกมาเอง จากนั้นเมื่อเขาเห็น เขากลับเป็นฝ่ายกลับมาง้อ เมื่อนั้น ดิฉันก็ได้บทเรียนว่า คนที่เข็มแข็งกว่า จะไม่เจ็บต่อไป หากรู้จักหักห้ามใจตัวเองได้ จะไม่มีใครในโลกมาหักอกหักใจเราได้อีก
เข็มแข็งไว้นะคะ ไอ้อาการที่คิดถึงเขาทุกครั้งและวนเวียนคิดแต่เรื่องเขานั้น เป็นอาการปรกติ แต่อย่าปล่อยตัวเองให้จมไปกับความคิดนั้น เพราะดิฉันบอกได้เลยว่า
สิ่งที่คิด "ไม่มีคำตอบ ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีประโยขน์ ไม่มีทางแก้ไข" เพราะใจนั้นอยู่ที่คุณ 50 อยู่ที่เขาอีก 50 แม้คุณทำดีให้ตาย ยังไงก็ไม่มีทางเต็มร้อย เพราะอีก 50 มันอยู่ที่เขา แต่ถ้าคุณกำไว้ 100 ไม่ว่าเขาจะดีจะร้ายยังไง มันก็เต็มร้อย เพราะใจมันอยู่ที่คุณทั้งหมด เมื่อนั้น ปัญหาเดียวที่คุณจะต้องเจอคือ "ทำอย่างไรเมื่อเขาจะกลับมา"

 

เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ เราก็ผ่านชีวิตช่วงนี้มารู้ว่ามันทรมานแค่ไหนเมื่อเจอทุกข์ให้ลองคิดนะค่ะว่าทุกสิ่งในโลกไม่มีอะไรเป็นของเราเลย เอาอะไรไปก็ไม่ได้แม้แต่ตัวเราเองเรารอดมาได้ทุกวันนี้เพราะคำๆนี้ค่ะและที่สำคัญคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญท่านพูดว่าเค้าไม่รักเรา เราก็รักตัวเองและเรายังมีคนที่รักและต้องการเราอีกเยอะมากๆ เวลาและกำลังใจจากคนรอบข้างจะช่วยให้คุณผ่านไปได้ค่ะ ลองเข้าไปอ่านเรื่องของเราบ้างนะค่ะเผื่อช่วยอะไรได้บ้าง ไม่ได้มีแค่เราที่ทุกข์เพราะรักและเขาเหล่านั้นก็ผ่านมันมาได้คุณเช่นกันค่ะสักวันมันจะผ่านไป สู้ๆค่ะ

http://palungjit.org/threads/อยากจะขอแชร์ประสบการณ์ชีวิต-อันน้อยนิด-ของเราบ้างค่ะ.339381/

 

แก้กรรมง่ายมาก เลิก และอย่าครับ ง่ายสุดๆ ...........

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

 

รักตัวเอง ให้มากขึ้นค่ะ...อย่าทำอะไรให้ใจเป็นทุกข์ เราเคยเป็นแบบคุณมาก่อนเหมือนกัน เราเข้าใจตัวคุณดี...
กรณีของเรา เรายอมให้เค้าคบกันด้วยซ้ำ ยอมเป็นที่ปรึกษาปัญหาให้ เวลาที่ เค้าสองคนทะเลาะกัน ยอมทุกอย่าง อยู่อย่างทรมาณและเจ็บปวด แต่นั่นมันก็ยังดีไม่พอ คบกันมา8ปี มีลูกด้วยกันสองคน ...สุดท้ายเค้าก็ไปอยู่ดี เพราะว่าเค้าไม่รักเราแล้ว ใจเค้าไม่ได้อยู่ที่เรา เค้าอยู่ด้วย เพราะความรู้สึกสำนึกผิดและสงสารเท่านั้น
คุณอยู่กับคนที่เค้าไม่ได้รักคุณแล้ว มันจะมีความสุขหรอคะ...

ตอนนี้ขอให้รักตัวเองให้มากขึ้น รักคนที่เค้ารักและ ปรารถนาดีกับเรา เช่น พ่อแม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อน...

คนเราเกิดมาเพื่อจากนะคะ ไม่จากวันนี้ วันข้างหน้าก็ต้องจาก
ไม่จากเป็น ก็ จากตาย

คิดซะว่า เรามาอยู่ด้วยกันเพื่อชดใช้เวรกรรมที่เคยทำร่วมกันมา และเวลานี้ เวรกรรมนั้นได้หมดลงแล้ว ถึงเวลาที่ต้องแยกจากกันแล้ว เราก็จะสบายใจขึ้นนะคะ

 

นั่งอ่านๆ มาตรงกับเรามากเลยค่ะ
จับได้ช่วงเมษาเหมือนกันเลย ทุกวันนี้ยังนั่งร้องไห้ไม่หาย
เราเครียดถึงขนาดกินยาฆ่าตัวตาย โดยลืมนึกถึงพ่อแม่ไป นึกแล้วบาปมากๆ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนหัวอกเดียวกันนะคะ เค้าไม่ใช่ของเราก็ควรจะปล่อยเค้าไป บุญที่ทำร่วมกันมาคงมีเท่านี้จริงๆ
ทุกวันนี้ที่เราอยู่ได้ก็เพราะนั่งสมาธิ สวดมนต์และหมั่นเข้าวัดทำบุญค่ะ ทำให้รู้สึกใจสงบขึ้นมากเลย

 

จับได้มาเป็นปีบอกจะเลิกยังไม่เลิกเลย ก่อนหน้านี้เราก็ทรมานเหมือนคุณนั่นแหละคือ พอตัดสินใจจะเลิกมันก็จะมีเหตุการณ์ที่ทำให้เลิกไม่ได้เหมือนมีพลังจิตสื่อสารถึงกันอยู่หรืออาจจะเรียกว่ายังไม่หมดกรรม(คิดในใจกูจะเลิกกับมึงมันก็โทรเข้ามาเลย,แค่เอ่ยว่าเรารู้นะว่าใครเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรามันก็โทรเข้ามาเลยเหมือนกัน) แต่เชื่อเถอะคนเราถึงที่สุดแล้ว ถ้าเขายังไม่พัฒนามันก็จะเบื่อ(เราเบื่อ) เดี๋ยวก็จะตัดใจง่ายๆ ทำบุญทำกุศลทั้งกับเขาและบุคคลทั่วไปจะทำให้เราหลุดเร็วขึ้น(กรรมมันตามไม่ทัน,หรือใจเขาสำนึกผิดอโหสิกรรมให้เรา) คนเรามันตัดใจไม่ได้เพราะว่ามันยังให้ความหวังกันไง บางทีก็รู้ว่าโกหกแต่ก็สงสารเขา มันไม่เหมือนกับกรณีที่ผู้ชายมันชิ่งหรือบอกเลิกไปเลย คนรักกันก็อยากอภัยให้กันนั่นแหละ คนไม่รักมาขอโทษยังยกโทษเลย สวดมนต์ทำสมาธิ อ่านหนังสือฯลฯ ที่มีประโยชน์น่ะทำไปเลย คนเรามารไม่มีบารมีไม่เกิดนี่ก็เป็นบททดสอบของชีวิตว่ายามที่มีความทุกข์มากระทบแล้วเราจะแก้ไขอย่างไร ก่อนอื่นรักโลภโกรธหลงก็จะแสดงนำ ถ้าถลำไปก็อบายภูมิ(ไม่ฆ่าเขาก็ฆ่าเรา ไม่ก็พากันก่อกรรมกันเองกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม) ดึงจิตกลับมาให้เร็วที่สุด ทำอะไรที่มีประโยชน์ให้กับตัวเองและรอบข้าง คิดเสียว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ถ้าเขากับเราหมดกรรมต่อกันเขาก็จะไปสัมพันธ์กับคนใหม่ แต่ถ้าเขากับเรายังไม่หมดกรรมเดี๋ยวก็กลับมาจริงแต่อย่าพึ่งดีใจมาก ปัญหาที่แท้คือจะอยู่อย่างไรให้ทุกข์น้อยที่สุด อภัยให้เขาได้จริง(ข้อนี้ทำยากที่สุด) ปลงได้จริงก็อยู่ได้ ไม่งั้นวันหลังจะทุกข์อีก หึงหวงหวาดระแวง ประชดประชัน สร้างกรรมกันต่อไป เลิกไม่เลิกมันเป็นเรื่องของอนาคตที่คุณยังทำไม่ได้ เอาเป็นว่าอยู่กับปัจจุบัน ไม่ฟุ้งซ่าน เขาทำอะไรก็ตามใจหัดอภัยให้พวกเขาทั้งสองไป เรียนหนังสือยังต้องลงทุนซื้อแบบฝึกหัดเลย เรียนธรรมะก็พิจารณาเอาจากบทเรียนชีวิตนี่แหละ

 

วันนี้เลิกกับแฟนมาเหมือนกัน เขาก็เปลี่ยนไปไม่ทำำอะไรมาเหมือนเดิมมาระยะหนึ่งแล้ว และเราก็พอจะรู้ว่าเขาต้องมีคนอื่นเพราะอยู่ไกลกันมาก สิ่งที่เชื่อมโยงให้อยู่เพราะความซื่อสัตย์ ไม่มองใคร แต่สุดท้ายก็ มันก็มาถึงทางตัน ไม่รั้งคะน้ำตาตกใน แต่ก็ดิฉันใช้เวลาทำใจมาพักใหญ่แล้ว ด้วยเซ้นส์ที่มันจะรู้ได้เอง อีกหนึ่งที่ยังทำให้เราอยู่ได้คือธรรมะของพระพุทธเจ้า

 

เฮ้อ..ชีวิตคู่ทำไมเป็นอย่างนี้หนอ...ต้องขอแสดงความเห็นใจด้วยคน ชีวิตคู่ไม่เป็นไปตามที่ตนต้องการเลย รักเขาแต่เขาดันไปมีคนใหม่ หน่ำซ้ำยังจะรังเกียจเราอีกในเวลาอยู่กับเขาทำไมเป็นอย่างน่ะ กรรมอะไรหนอ จะแก้กรรมยังไงดี จะถามผู้รู้ว่าทำกรรมอะไรไว้แล้วจะแก้ยังไง คำตอบตอนนี้ก็ยังหาวิธียังไม่ได้ทำไงดี ช่างน่าเห็นใจจริงๆ เรื่องของกรรมนี่จะว่าไปแล้วเป็นเรื่องยากมากที่จะบอกว่าเกิดจากกรรมโน้นกรรมนี้ จะมีก็แต่การคาดเดาจะจริงแท้ขนาดไหนก็ยังไม่มั่นใจเท่าไหร่ ก็มีแค่ให้กำลังใจเท่านั้น ก็มีบ้างที่แนะนำให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ก็ยังไม่โดนใจซักที วิธีแก้ก็ไม่มีความสามารถที่จะแนะนำให้ได้ แต่ก็มีผู้รู้หลายคนที่ผ่านมาเคยแนะนำว่าควรมองที่ต้นเหตุ ฉนั้นควรมองย้อนกลับไปเมื่อครั้งยังไม่เกิดเหตุ ว่าเรามีข้อบกพร่องตรงไหน ทำไมเขาจึงไปมีคนใหม่ และที่สำคัญเขายังรักเราหรือเปล่า ลายละเอียดต่างๆคุณและเขารู้ดีทั้งหมด เมื่อรู้ต้นเหตุที่แท้จริงก็ปรับปรุงเสีย และถ้าเกิดยังไม่เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่จะหวังให้ได้ดั่งใจเรานั้น ขอบอกว่ามันยากมากที่จะกลับไปเป็นอย่างเคย แต่สิ่งที่จะทำให้อะไรดีขึ้นมานั้น อันดับแรกคุณควรฝึกใจ ให้ยอมรับความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อน แล้วค่อยๆหาทางแก้ไขด้วยความใจเย็น ต้องมีความอดทนให้มากๆ แล้วค่อยๆคิดค่อยทำ ผิดถูก ถูกผิด ก็ต้องช้่งใจ เรารักเขาส่วนเขารักเราหรือไม่นั้นคุณเท่านั้นที่รู้ เมื่อรู้แล้วการตัดสินใจก็ขึ้นอยู่กับคุณ ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้คุณต้องไปแก้ที่เหตุ หาเหตุให้เจอ เมื่อเจอแล้วก็ลงมือทำเสีย สิ่งที่ช่วยได้ก็มีเพียงเท่านี้ ขออนุโมทนา