ตำนานหลวงพ่อพุธเผาศาลปู่เจ้า

ศาลพระภูมิ เป็นสิ่งที่ชาวไทยหรือคนทั้งโลกบูชามาเนินนานนับพันปีแล้ว โดยสมัยก่อนที่จะมีศาสนาได้มีการยกบรรพบุรุษหรือบุคคลที่ทำคุณงามความดีที่ล่วงลับไปแล้วขึ้นมาบูชา เรียกว่า "นับถือผี" หรือ " ศาสนาผี" แล้วต่อมาได้วิวัฒนาการพัฒนามาเป็นศาสนา เป็นที่น่าสังเกตว่าชื่อพระเจ้าของศาสนาต่าง ๆ เมื่อศึกษาลึกลงไปแล้วก็เป็นชื่อของบรรพบุรุษของมนุษย์แต่ละเผ่าพันธ์นั่นเอง

ฉะนั้นการบูชาศาลพระภูมิจึงไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะเป็นความเชื่อศาสนาผีดั้งเดิมมาผสมความเชื่อตามหลักศาสนาพราหมณ์ที่เชื่อว่ามีเจ้าที หรือภูมิเทวดาอาศัยอยู่บนพื้นดิน,บนต้นไม้หรือภูเขาต่าง ๆ ถ้าสร้างศาลแล้วอัญเชิญมาอยู่จะมอบโชคมอบลาภคุ้มครองป้องกันภัยอันตรายต่าง ๆ ให้กับผู้ที่บูชา แต่ถ้าบูชาแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็จะเลิกนับถือก็จะปล่อยศาลให้ร้างหรือเผาทิ้งอย่างที่ลงข่าวไม่กี่วันนี้เอง

พระพุทธศานามิได้ห้ามให้เลิกนับถือศาสนาผีหรือบรรพบุรุษ เพราะถือว่าเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวทีประการหนึ่ง เป็นเทวานุสติประการหนึ่ง แต่ถ้าเทวดาเป็นพาลสร้างความเดือดร้อนพุทธศาสนิกชนก็สามารถไล่เทวดาตนนั้นออกไปก็ได้ ดังเช่น เทวดาตนหนึ่งถูกอนาถบิณฑิกเศรษฐีไล่ออกจากเรือนเพราะไปขัดขวางการทำบุญของท่าน

อดีตพระอริยธาร (เส็ง ปุสฺโส) ท่านมักจะให้สามเณรพุธ อินทรหา หรือ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย นำอาหารไปเซ่นที่ศาลปู่เจ้าของท่านเป็นประจำทุกวัน บ่อย ๆ เข้าสามเณรพุธก็คิดว่า สิ่งนี้ไม่น่าจะใช่ทางไปสู่มรรคผลนิพพานเป็นแน่จึงจัดการฉันซ่ะเอง แล้วก็นำหญ้าแห้ง เศษใบไม้ ราดด้วยเบนซินให้ทั่ว เสร็จแล้วจุดบุหรี่ไปวางเหนือลม ลมพัดพาเศษไฟกระเด็นใส่ ไฟลุกพรึบเผาศาลปู่เจ้าไม่เหลือ วันต่อมาพอเจ้าคุณเส็งสั่งให้นำอาหารไปไหว้ปู่เจ้าอีก สามเณรพุธเรียนเจ้าคุณเส็งว่า “หลวงปู่ท่านนิพพานไปแล้ว ผมฌาปนกิจ ถวายพระเพลิงท่านตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว” ข้างพระอาจารย์ฟังสามเณรแล้วนิ่ง พอฉันจังหันเสร็จเดินไปเห็นสภาพศาลปู่เจ้าถึงกับอุทานว่า “เฮ้ย มึงไปเผาบ้านเจ้าปู่วอดวายหม๊ด”