ข้อความจากต่างมิติ-ก้าวกระโดดทางวิวัฒนาการครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ ไปสู่มิติที่ 5

แต่ถ้ายัง เริ่มไม่ได้ ผม แนะนำตรงนี้แหล่ะครับ ได้ดีเหมือนกันครับ

 

คุณจงอยู่กับ ความจริงที่มีเพียง รูปนามนี้เท่านั้นนะครับ
ไม่จำเป็นต้องหวนคิดไปอาลัยอาวรณ์ กับสภาวะอารมณ์ที่ ปล่อยวางความปรารถนานั้นนะครับ เพราะ มันก็แค่ สิ่งที่ผ่านมาแล้ว ไม่ไช่ปัจจุบัน ครับ
จงอยู่กับ รูปนาม และ กระทำกรรมตามมรรคแปด ให้ได้ คือ ปัจจุบันที่ต้องทำเพื่อ ไม่มีอดีต ส่วนอนาคต เป็นเพียง ความตื่นเต้น หรือ ผลที่จะได้ จะเป็น จากเหตุของปัจจุบัน เท่านั้นเอง และ ในเมื่อรู้ปัจจุบัน อย่างแจ่มแจ้งแล้ว ก็เหมือน อนาคตยังไง ก็จะเป็นไปตามเหตุจากปัจจุบัน นั่นเอง อนาคตก็ไม่ได้สร้างทุกข์ได้อีก อดีตก็ไม่สร้างทุกข์ได้อีก

ดังนั้นปัจจุบันที่มีแต่ความจริงของรูปนามและกรรม ตามมรรคแปด ก็คือ อริยะ นั่นเอง
เวลาที่มีอยู่ก็แค่ รอดับรูปนาม ตามธรรม ครับ

 

ใครเคยฟังเพลง ปล่อย บ้างค่ะ ช่วย upload หน่อยน่ะค่ะ
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=9yW4ylpwxi0]ปล่อย - YouTube[/ame]

ขอบคุณค่ะ

 

ระหว่าง สเปิร์ม กับ ไข่ อันไหนเป็นรูปอันไหนเป็นนามครับ?

 

กรณีฝันขณะที่นอนหลับล่ะ
ทำไมกายหลับแต่จิตถึงไปรับรู้เรื่องราวต่างๆได้มากมาย?

 

ไข่เป็นรูปธาตุ
สเปิมเป็นนามธรรมครับ

 

กรณีที่ฝัน เพราะกายอยากพัก แต่จิตยังไม่อยากพัก (ซึ่งจิตไม่อยากพัก เกิดได้จากจิตตนเอง1 กับจิตจากภายนอก1 เรียกว่า ถ้ามีสติรู้ทันจะรู้ความจริงว่าเหตุที่ฝันมาจากไหน หรือถ้าไม่สงสัยต่อการฝัน ก็จะไม่ถามว่าฝันเพราะอะไร

เราไม่ฝันเพราะเราไม่ได้คิดถึงสิ่งอื่น แต่อาจฝันเพราะมีสิ่งอื่นกำลังคิดถึงเราก็ได้ครับ

 

ปัญญาวัดกันที่ไหน...ที่วัตถุหรือ?

 

ปัญญาวัดกันที่ไม่หลง ไปกับความไม่รู้ครับ ไม่รู้ความจริงของกาย เวทนา จิต ธรรม ก็จะไม่รู้ความจริงของรูปนาม
ถ้ารู้ความจริงของรูปนาม ได้ ก็คือ ปัญญาที่แท้จริงครับ วัดกันตรง ที่ไม่หลง ไปกับ กาย เวทนา จิต ธรรม นั่นก็คือ ไม่หลงในรูปนามของตนเอง ครับ

 

ปัญญาทางโลกกับปัญญาทางธรรมหรือปัญญาที่เกิดจากสมาธิเหมือนหรือต่างกัน?

 

ต่อมามื่อไม่หลงไปกับรูปนามของตนเอง ก็ต้องไม่หลงไปกับรูปนามของคนอื่น วัตถุ ด้วยครับ นั่นก็คือ ไม่หลงโลก นั่นเอง

 

ตกลงจะหลงสมมุติ หรือจะอยู่กับสมมุติอย่างรู้เท่าทันดีล่ะ? (ที่ว่าใช้ปัญญานั่นน่ะ)

 

ปัญหาทางโลก เกิดจากการไม่เข้าใจโลก
ปัญหาทางธรรม เกิดจากความไม่เข้าใจความจริงทั้งหลายของโลก
ปัญหาของสมาธิเกิดจากวิธีการค้นหาความจริงที่ไม่ถูกวิธี

ปัญญาทางโลกเกิดเพราะ การเรียนรู้และนำไปใช้แบบรู้ หรือไม่รู้แต่ลองผิดลองถูก ถ้ารู้ถูกแล้วก็ไม่ต้องลองผิดลองถูก
ปัญญาทางธรรมเกิดจากการเข้าใจ ความจริงของโลกแต่ยังไม่ได้นำไปใช้
ปัญญาทางสมาธิ ก็แค่ปัญญาที่ได้จากการค้นหาความจริงตามลำดับขั้น

ดังนั้น ระดับปัญญาทางโลกคือ ที่สุดกว่าปัญญาทางธรรม และทางสมาธิครับ

 

ถ้าทุกข์ทั้งกายและใจทำอย่างไรถึงจะพ้นทุกข์ล่ะ?

 

ไม่ไช่ทั้งสองอย่างครับ
หลงสมมุติ เพราะไม่รู้ความจริง จึงยังหลงและไม่รู้ว่าตนเองหลง
อยู่กับสมมุติอย่างรู้เท่าทัน ก็คือ รู้ธรรมแต่ไม่ได้นำมาใช้ (ตามมรรคแปดไม่ได้)เลยต้อง ยอมอยู่กับสมมุติแบบ ไม่เกี่ยวข้องกัน อยู่แบบอุเบกขา ตัวใครตัวมัน (เหมือนที่หลายคนพูดว่า กรรมใครกรรมมัน เพราะ รู้ธรรม แต่ช่วยใครไม่ได้)
แต่แบบปัญญาที่ผมพูดถึง ก็คือ แบบที่ ต้องเอาปัญญาที่รู้ว่าดีนั้น มาเสนอ นำเสนอ มาแสดงเพื่อให้ ผู้ไม่รู้คนอื่นๆ ได้ รู้ตาม นั่นก็คือ ช่วนพวกเขาเหล่านั้นนั่นเองครับ ก็คือ กระทำมรรคแปดให้สามารถสัมปัสได้ทั้งรูปธรรมนามธรรม โดยที่คนอื่น สามารถสัมผัสและรับรู้และเข้าใจได้ เช่นกัน ดังที่พุทธองค์ท่านแสดงธรรม เพื่อให้ สาธารณะชนได้ สัมผัสกัน นั่นเองครับ

 

มันง่ายเพียงแค่หลับตาจริงๆหรือ?

 

ที่ท่านพูดคำว่าทุกข์ ออกมา ท่านต้อง อธิบายก่อนว่า ทุกข์กายของท่านหมายถึงอะไร และทุกข์ใจของท่านหมายถึงสิ่งใด ผมจึงจะตอบได้ครับ นั่นเพราะ บางคน แค่ไม่เข้าใจ หรือสงสัย หรือไม่ยอมรับ ก็บอกว่า ตนเอง มีทุกข์ แต่ไม่ยอมรับว่าตนเองมีปัญหา แล้วไม่แก้ปัญหา มีแต่หนีปัญหาอย่างเดียว แบบนี้ไม่เรียกว่ามีทุกข์ครับ
ปัญหาที่เกิดจากตนเอง ก็ต้องตนเองแก้เอง
ปัญหาที่เกิดจาก กรรมร่วม ก็ต้องร่วมกันแก้

 

แล้วกิเลสล่ะ..ดับได้หรือยัง..และจะดับได้อย่างไร?

 

สำหรับผู้มีจินตนาการ ก็สัมผัสได้ตามที่พูดครับ
เพราะความเข้าใจคือ สิ่งที่อยากให้ สัมผัส ครับ ใครที่สัมผัสไม่ได้เพราะ ไม่ได้มีเจตนาที่ตั้งใจจริง ที่จะอยากสัมผัสครับ

 

รอบทความเรื่อง การเปิดตาที่สาม อยู่นะครับ ขอบคุณครับ