กล่าวธรรมกลายเป็นถองบ้างเถียงบ้างทำไม??

ฟีลลิ่ง ประมาณว่าแล้วแต่สิแล้วแต่เลย
อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปโดยไม่ไปบังคับบัญชา
อันนี้ผมก็มองว่าเป็นแนวเดียวกับการระลึกรู้ลมนะ

เพราะมันก็เหมือนกับการปล่อยนอกๆให้ผ่านๆไป
มันจะไม่ยึดมั่นถือมั่นของมันเอง

 

ที่แล้วแต่
คือ
ถ้า สามารถ บอกว่า ลมอย่างเดียวจบ
ทำได้ตามพระสูตรไหมละ

ถ้าทำได้ตามพระสูตรอานาปานสติ ก็จะไปเจอกันที่จุดนัดพบ

อย่างคนอื่นที่เขาใช้ วิธีอื่น ใน 21 วิธี ในสติปัฏฐาน ซึ่งเขาไม่ได้ใช้ลม

บางคนใช้ อาการกาย ฐานกาย แต่ไม่ใช้ลม
บางคนใช้ อารมณ์ สุขทุกเฉยๆ ฐานเวทนา
บางคนใช่ อารมณ์จิต ฐานจิต
บางคนใช้ นิวรณ์ ฐานธัม

สุดท้ายแล้วจะไปเจอกันที่จุด นัดพบ

 

ลม เป็นหนึ่งในอายตนะ คือจมูก

ไม่ว่าจะกระจายทั่วตัว หรือรู้ที่ลม โอกาสจิตส่งออกนอกมีเท่ากันหมด ถ้ายังไม่บรรลุชั้นไหนนะ

แต่ก้อเลือกฝึกไปตามความชอบแระกัน

 

มีเชือกผูกมันไม่เหมือนกับการ
ไปเน้นจำนวนได้หรอก
มีเชือกผูกมันลดการเข้าไปหาทุกข์
แล้วเข้ามาหาเหตุสมุทัยเรื่อยๆ

ลมทั่วตัวนั้นสื่อถึงนามกาย
ลมพลังงาน กายพลังงานหนะ

 

รู้กายแล้วไม่รู้ลม ไม่มีหรอกท่านปราบ

 

คือ ถ้า คนภาวนาเป็นนะ

ไม่ว่าจะขึ้นด้วย วิธีไหนตามพระสูตร

พอภาวนาเป็น มันไม่เลือกตามวิธีที่ขึ้นแบบเป๊ะเว่อร์

มันจะไปรู้ กายมั่ง รู้ลมมั่ง รู้จิตมั่ง รู้เวทนามั่ง

แต่ความต่างมันต่างกันแค่การขึ้นต้น

แต่เวลาพระสูตร แจกแจง ท่านจะแยกไว้เป็นส่วนๆ
ว่านี่ กายนะ มี ลมหายใจ มีกายอิริยาบท

นี่เวทนานะ มีความรู้สึกสุขทุก
นี่จิตนะ มีอารมณ์จิต
นี่ธัมนะ มี นิวรณ์เป็นต้น

ส่วน หาก เอ็มเดฟ จะบอกว่า มีเชือกผูก มันก้ไม่ผิด
เพราะ คนอินทรีปัญญาอ่อนก็ฝึกแบบนี้

แต่คนอินทรีปัญญากล้า ก็จะไม่จำเป้นสำหรับเชือกผูก
อารมณ์จิต หรืออารมณ์ที่ไม่ได้เป็นอารมณ์เดียว
มันก้เหมือนการเล่น วินเซฟ หรือพวกเล่น กระดานโต้คลื่น
ไม่ได้อาศัยความนิ่ง แต่อาศัยความไม่นิ่ง เป็นเครื่องฝึก

สุดท้าย มันจะไปเจอ จิตตั้งมั่น ที่พ้นเจตนาเหมือนกัน

เพียงแต่พวกอาศัยเชือกผูก เดินอ้อม แต่พวกไม่อาศัยเชือกผูก เดินตรง


ในส่วนที่บอกว่า รู้กายแล้วไม่รู้ลม

ลมหายใจ ก็เป็น ส่วนนึงของกาย

แยกให้ออกว่า ทำไมในพระสูตร วิธีขึ้นต้น ของ อิริยาบท
ท่านไม่มีอะไรไปเกี่ยวข้อง กับลมเลย

แต่ผลสุดท้ายก็ลงเป็น สติสักแต่ว่ารู้ สักแต่ว่าอาศัยกายเป็นเครืองระลึก

ไม่ต่างกันกับ วิธีแบบการรู้ลมหายใจ

ไม่ต่างกันกับวิธี รู้จิตตานุปัสนา

 

ใครเขาเน้นจำนวน เขาเอาสัญญาไม่มีอุปทานเข้าจิต
อันนี้จิตมีการเคลื่อนที่ เพราะรู้แช่ที่เดียวมันจะสร้างสติยึดติด แล้วก้อไปทางฤทธิ์ ไปเป็นพระศรี พระสารีบุตร อะไรเบอร์นั้น น้อยมากที่จิตจะไม่จะไม่ตามลมไปเข้าชาน เป็นทางอ้อมที่เสียเวลามาก จิตมีแต่กำลัง ไม่มีความเป็นกลาง

 

ทั้งกายคตาสติและอานาปานสติ
ผมมองว่ามันก็ตรงเหมือนกัน

มันไม่ได้ไปแบ่งอันหนึ่งอ้อมอันหนึ่งตรง
และอานาปานสติพระท่านก็ว่าได้กับทุกจริต
มันเป็นกรรมฐานกลางที่ฝึกกันได้ทุกคนอยู่แล้ว

 

มันก็ต้องติดบุญ เลยไม่ติดบาป
ติดฌาน เลยไม่ติดบุญบาป
กว่าจะไปพ้นฌานแบบพระอรหันต์
มันก็ต้องมีการผ่านฌานมาก่อน

หากผ่านพยาบาทสัญญา กามสัญญา
ที่คุณว่าเก็บสัญญาที่ไม่ชวนก่ออุปทานได้
โดยส่วนตัวมองว่า ก็คงจะทำฌานได้เป็นเรื่องธรรมดาแล้ว
คงไม่ได้ปฏิเสธฌานว่าจะให้มีแต่เรื่องฤทเดช
ไปเป็นบุคคลที่ดังๆบลาๆๆหรอก

 

"การรู้ลมหายใจ แค่ 1 ขณะ"

จะเกิด.....
...การละอกุศลจิต.....เกิดกุศลจิต
...เกิดอุเบกขา
...เกิดความตั้งมั่นของจิต
...กระโดดออกจากโลกของความคิด
...เปลี่ยนความเคยคุ้นเดิม....อนุสัยถูกจัดการ

จนเมื่อ...จิตเคยคุ้นกับอุเบกขา
จิตจะเลือก....ทางเคยคุ้นใหม่
เมื่อผัสสะกระทบ....จากเมื่อก่อนเคยหงุดหงิด
จิตจะไปที่ความเคยคุ้นใหม่....
เด้งกลับ...ไปที่อุเบกขา
วางเฉยกับผัสสะนั้น....แบบอัตโนมัติ
เกิดความเป็นกลางของจิต
ถ้าเจริญมรรคมาถูกต้องแบบนี้
จิตเคยคุ้นอุเบกขา....
จะมีความตั้งมั่นอยู่....เห็นอยู่
คือ "ไม่พัก....และไม่เพียร"....
"ไร้เจตนาเข้าไปทำ"แต่...ตั้งมั่นเป็นผู้เห็นอยู่


การเห็นอะไรก็ตาม....
ที่มีทั้งความตั้งมั่นอยู่....เป็นกลางอยู่
....ย่อมเห็นสิ่งนั้น.....ได้ถูกต้องตรงจริง
บรรลุธรรม
ธรรม....ธรรมที่ว่านี้
คือ การเห็นความจริง.... ไม่มีอะไรซ้อน
แต่ปกติของคน...
มักอยู่ในโลกความคิด....อยู่ในความเหม่อลอย
สุขทุกข์ไปกับ....การหลงคิด
จึงต้องอาศัยมรรค....
....เพื่อ"ออกจาก"ความเคยคุ้นเดิมของจิต
และความเข้าใจมรรค...
จะทำให้เราไม่เสียเวลา...ลองผิดลองถูก....
....และรู้ว่าอะไรคือ สิ่งที่ต้องโฟกัสกันแน่

อย่าเพิ่งดูเบา...การรู้ลมหายใจ
เพราะอาศัยปัจจัยนี้....
....เห็นความจริงของธรรมได้
พระศาสดา....ก็ตรัสสรรเสริญ....
....อานาปานสติไว้มาก...
....เพียงแต่คนไม่เข้าใจ
...ว่าแค่ 1 ขณะที่รู้ลมหายใจ ...
เกิดอะไรขึ้นกับจิตบ้าง

 

สุดปัง ฮับ

 

ในที่นี้ไม่มีใครดูเบาการระลึกรู้ลมหรอกนะคะ
มีแต่คนเขาเข้าใจดีและรู้ดีว่ามันเป็นหนทางไปสู่เป้าหมายเดียวกัน

สำหรับผู้เข้าใจการวิปัสสนา เขาถือว่าสำคัญเสมอเหมือนกันหมดไม่ว่าไปเริ่มรู้จากจุดไหนก่อน เพราะสุดท้ายจุดเริ่มของการเดินทางคือจุดเดียวกัน คือจุดที่เป็นไปอัตโนมัติ

แต่มีหลายคนเข้าใจว่าต้องเริ่มจากจุดนี้จุดนั้น เท่านั้น

ตรงนี้ต่างหากที่ควรมองมุมใหม่ มองให้กว้างขึ้นอีกหน่อย

ถ้าใครเคยลองทำแบบหลากหลายวิธี จะรู้ดี ถ้าเน้นดูกายมันก็พาไปเจอการแยกรูปแยกนาม…ดูพองยุบ ก้อพาไปเจอแบบเดียวกัน หรือแม้แต่เน้นดูจิต มันก็พาไปเจอได้อารมณ์เดียวกัน เพียงแต่มุมมองและประสบการณ์การเห็นอาจจะแตกต่างกันไปในแต่ละคน

 

ดังนั้น ทุกพระสูตรจึงเป็นตัวอย่าง
ของการแจก
แจงมรรคบ้าง แจกแจงผลมั่ง
ถูกต้องมั้ยคับ

 

ถ้าเอ็มเดฟ บอกว่ามีเชือกผูก นั่นคืออ้อม

ถ้าฝึกตามอานาปานะสติ ตามพระสูตรไม่มีอ้อม

แต่ที่บอกว่าอ้อม เพราะมีเชือกผุก คือไปทำให้จิตสงบนิ่งก่อน

ด้วยการรู้แค่ลมเข้าลมออกที่ปลายจมูก

แต่ถ้ารู้ตามพระสูตร
ท่านจะบอกว่า รู้ลมเข้าออกยาว กำหนดรู้ลมเข้าออกสั้น
กำหนดรู้ลมเข้าออกหยาบ กำหนดรู้ลมเข้าออกละเอียด

เนี๊ยะถ้าทำตามแระสูตร จะเป็นแบบนี้ จะเข้าทางตรงไปสัมมาสมาธิไม่มีอ้อม

เพราะ ลมเข้าออกยาว ลมเข้าออกสั้น ลมเข้าออกหยาบ ลมเข้าออกละเอียด

ไม่ต่างจาก เธอตั้งกายด้วยอาการอย่างใด ก้กำหนดรู้อันนั้น
ซึ่ง มีทั้ง ยืน เดิน นอน นั่ง คู้เหยียด งอ เห็นไหมว่า มีหลายอาการ
ไม่ได้ผุกไว้แค่อาการเดียว

แยกออกไหมละ
ฐานเวทนา ฐาน จิตก้เหมือนกัน

พวกภาวนาไม่เป็นก็ยึดแต่มุม ตัวเองว่า ต้องแบบนี้ก่อน


แต่พวกที่บอกว่า มีเชือกผูก ต้องไปทำให้มันสงบก่อน นี่เดินอ้อม
อรรถกถา ชั้นหลัง
จึงเพิ่ม สมถะไว้เป็น 40 กอง

ซึ่ง ใน 21 วิธี ที่พระพุทธเจ้าสอน
คนฝึก มันพร้อมจะแฉลบไปอยู่ในจุดจุดเดียวได้ตลอด
บางคน กลายเป็นเพ่งลมแค่จุดกระทบ

บางคนเพ่งกายในเฉพาะขาก้าว

 

เท่าที่ผมเจอ...มรรควิธีที่พระพุทธองค์แสดง
....จะแจงมรรค...ไปจนถึงจิตหลุดพ้น
....แทบทุกพระสูตรเลยฮับ

ผมก็มีศรัทธาในตัวบุคคลเหมือนกันฮับ
แต่ที่สุดคือ พระพุทธองค์
ถ้าลุงแมวชอบฟังธรรม...
ผมก็มีธรรมชุดนึง....ที่เป็นสัมมาทิฐิล้วนๆ
...ฟังแล้วอาจจะร่าเริงในธรรม
ให้ลองฟังดู....ถ้ามีเวลาว่าง
....อาจทำให้ลุงแมว....
เข้าใจ....มรรคของพระศาสดา...ได้ง่าย
เห็นผมแจกธรรมปัง....ยังไง
เชื่อเถอะฮับ....ปัญญาผม ....
ไม่ได้ถึงเท่า1%....ของอ.ประสริฐ
ถ้าลุงแมวได้ฟัง...
จะเข้าใจมรรคของพระพุทธเจ้า...
และเข้าใจ...ทำไม....ผมจึงเน้นนักหนา
....ให้ทุกคน....กลับไปดูพระพุทธเจ้า
....ตรัสอะไรไว้กันแน่ฮับ

คลิ๊กกกก>>>

https://youtube.com/playlist?list=PLH9C1XnXjCgIBe4YWRpCK4wFwHfy_0LRV



มันอาจใช้เวลามากในการฟัง....แต่ผมเชื่อ
ถ้าได้ฟัง...
มันจะเปลี่ยนแปลงลุงแมวไปตลอดเลยก็ได้ฮับ
.........

 

เขาจ้างลุงมาเป็นม้ากี่บาทเนี่ยะ

สาบานว่า คนฝึกกายคตาสติ รู้เฉยๆ หนึ่งขณะจิตเดียว อุปทานใน
อกุศล และกุศล ไม่ถูกละ และอุเบกขาไม่เกิดจริงหรอ

แล้วถามต่อว่า ฝึกมรรคเป๊ะปัง ดับเบิ้ลว้าว ขนาดนี้ ทำไมไม่ทะลุรอบสอง หลายปีมาแล้ว ยังไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกสักที

 

แกมีอวิชชา ตัณหาอุปปาทาน
คือความอยากเห็น อยากเป็น อยากได้
อยากสำเร็จ
สรุปว่า เอาตัวตนไปดิ้นรนฮับ

 

จะทำสังขารให้เป็นวิสังขาร เท่ากับพยายามจะทำสิ่งที่มีให้เป็นสิ่งที่ไม่มี
มันทำไม่ได้
ฉะนั้น ต้องละสังขารเท่านั้น
คือทางออกฮับ

 

ใครเขาสอนลุงแบบนั้นละครับ

 

เค้าสอนดีกว่านี้
แต่ลุงพูดได้เท่านี้
ไม่เข้าใจตรงไหนฮับ