แพน้อย

จุดไฟตั้งกะทะน้ำมันร้อน
ไก่ทอดสุกช้อนบล๊อกเคอลี่
ข้าวโพดอ่อน แครรอท หั่นให้ดี
เห็ดฟางมี มะเขือเทศ ตามลงไป

ผัดซ้าย ผัดขวา หัดทำใหม่
ตอกไข่ใส่ ยีรวม คลุกเคล้าผัก
ชอบรสจัด ใส่พริกซอส แพน้อยหนา
สปาเกตตี้ หยิบออกมา ผัดเร็วไว

พ่อครัว มาดดี ซี้ยี่งกุ้ย
ชิมแก้มตุ่ย นี่เค็ม เติมน้ำตาล
ฟอร์มดี ทมัดมแมน ดูเหมืองเก่ง
นึกว่าเจ๋ง ลองชิม เค็มปี้จัง หุหุ

ขาสั่นจากเหตุใดไม่ต้องแจ้ง
สิ่งสำคัญจงแจงใจที่รู้นั้น
ขามันสั่นใจไม่สั่นเออดีจัง
ใจตั้งมั่นเป็นผู้ดูอยู่แจ่มดี

เมื่อจิตเขาแยกรวมตัวได้
ก็ตั่งมั่นรู้สติไม่ถอยหนี
บางคราวมั่นตั้งทั้งวันสมประดี
อย่าหลงดีให้สลัดหลงโลกงาม

เพื่อให้ดูจิตเขามีไตรลักษณ์
หากสมรักประคองจิตจะแน่นิ่ง
เห็นสิ่งไรก็ไตรลักษณ์แน่แท้จริง
แต่จิตนิ่งสถิตย์อนันต์ผิดรูปการณ์

ผมพอจะทายถูกบ้างไหม.......

ก็ทำให้อดคิดได้เหมือนกันนะครับ.....ว่าตัวท่านมิความรู้ทางธรรมพอสมควร เช่นนี้ ผมขอทายนะครับ ว่าท่านน่าจะเป็นสตรีที่ดูใจเย็น...สุภาพ....และบุคคลประเภทนี้มักมีดวงตาเข้มแข็งคิ้วหนา ทั้งภาพที่ท่านเอามาลงเป็นภาพ วิวสีฟ้า ท่านต้องมีลักษณะกล้าหาญอย่างชายและรักอิสระอย่างที่สุด แต่ขี้น้อยใจบ่อยครั้ง

กุศลเกิดใยไม่รู้สหายเอ๋ย
อนุสัยมาแล้วเชยเจ้าก็รู้
อนุสัยถูกเห็นเพราะเราดู
มันจะคู้อายม้วนไม่เกิดนาน

หากท่านเห็นอนุสัยใดใดแล้ว
โอ้เพื่อนแก้วกุศลหลายจงสนาน
เฝ้าดูไปอย่างนั้นแหละควรงาน
ของเก่ารานของใหม่หดสดใสเอย

หากไม่เป็นการลำบากจนเกินไป ขอให้ท่านอนุเคราะห์สั่งสอนบ้าง ขอขอบคุณล่วงหน้าในมิตรภาพ

หากจะกล่าวเปรียบแล้วข้าพเจ้าก็เปรียบเท่า บัวใต้นำเท่านั้น เพราะได้เพียงรู้แต่ใช้พัฒนาตนเองได้ไม่เต็มคุณประโยชน์ของธรรมเท่าไหร่นัก

ดูกันไปใจเป็นธรรม
ใครมาย้ำช่างหัวใคร
ธรรมตัวเองต้องเข้าใจ
ไม่ใส้ไคร้ไม่ตีรวน

ศิลาประดุจใจ
ไร้หวั่นไหวหนักแน่นมั่น
แม้ใครเข้ามาทัก
เราฟังได้หากเป็นธรรม

มิได้มีส่วนใดที่กล่าวว่าข้าพระเจ้าเปรียบตนเองว่าดอกบัวเลย ...เจตนาส่งพุทธพจน์ไปฝากเท่านั้น ไม่ได้น้อมมาเพื่อยกหางตนแต่อย่างใด (หากพอรู้บาลีบ้างก็รู้ว่านำมาจาก ประโยคกล่าวนำเท่านั้น มิได้ขึ้นต้นด้วย " อิตตังเม สุตัง" /อ้างอิงจาก คำปาฐคถา ของพระธรรมโกศาจารย์

ปล..ท่านแต่งกลอนได้เก่งมาก ส่วนนี้ขอยกย่อง แต่ต้องขอความกรุณาเวลาส่งถึงข้าพเจ้าแล้ว ไม่ต้องมาเป็นกลอนก็ได้ครับ เพราะการส่งโครงกลอนอาจทำให้สับสนและคลาดเคลือนในความหมายจากตัวธรรมะได้ อันอาจไม่ได้ซึ่งประโยชน์อย่างแท้จิง ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ....และสวัสดี

ปุณฺฑรีกํ ยถา อุคฺคํ โตเยน นุปลิปฺปติ
นุปลิปปามิ โลเกน ตสฺมา พูทฺโธสฺมิ พราหฺมณ
แปลความว่า "ดอกบัวพ้นน้ำ ไม่เปียกน้ำ ฉันใด
เราพ้นโลก ไม่แปดเปื้อนโลก ฉันนั้น
เพราะฉนั้นเราจึงเป็นพุทธะ"

ดังคำประพันธ์ที่ว่า "หนึ่งในหทัยท่าน ก็เบิกบานคือดอกบัว ราคีบ่พันพัว สุวคนธกำจร"
คำว่า"พุทธะ" หมายถึงผู้ตื่น ผู้รู้ ผู้เบิกบาน
ชาวพุทธเป็นผู้ตื่นด้วยสติ รู้ด้วยปัญญา และเบิกบานด้วยวิมุตติ
ที่ว่าชาวพุทธเป็นผู้ตื่นด้วยสติ คือ สติต้องมาก่อน สติ โลกสฺมิ ชาคโร สติเป็นเครื่องตื่นในโลกที่ว่าเป็นผู้รู้ด้วยปัญญาก็เพราะสติมา ปัญญาเกิด สติเตริดมักเกิดปัญหา
ที่ว่าเบิกบานด้วยวิมุตติก็คือหลุดพ้นด้วยปัญญา ปญฺญาปริภาวิตํ จิตฺตํ สมฺมเทว อาสเวหิ วิมุจฺจติ จิตที่มีปัญญาอบรมดีแล้วย่อมหลุดพ้นโดยชอบจากอาสวะเปรียบเหมือนดอกบัวพ้นน้ำ

ละ กลัว มี 3 ถ้าจะละ

ละ ด้วยโยนิโส ตรึกตรอง กลัวทำไม
ละ ด้วยสมาธิ ข่มใจ หมายละงับ
ละ ด้วยปัญญา รู้ความเป็นจริงของจิต และกาย ตรงนี้เป็นภูมิ โสดา

สุดยอดของการละโดยไม่ต้องละ คือ ทุกสิ่งที่ปรากฎเป็นเพียงสิ่งที่ถูกรู้ ตรงนี้ต้องเป็นไปตามสภาวะธรรม
เป้นการละด้วยปัญญาปหารเป็นสมุทเฉก

ใจตั่งมั่นอยู่ในฐานรู้ สิ่งที่เข้ามากระทบเป็นแต่ถูกรู้ ดีชั่ว สุขทุกข์ เศร้า เหงา เบื่อ ฯลฯ ใช้ได้ตลอดสาย
ดูมันซ้ำๆจนเห็นไตรลักษณ์ กิเลสจะค่อยๆถูกถอนเอง จากหยาบไปละเอียด ไม่ต้องรีบร้อนนะสาว หุหุ

แพน้อยทานอะไรหรือยัง ทำอาหารเป็นไหม..

ยังหวาดกลัวมีสะดุ้งเวลาเผลอ
นั่นคืออนุสัยละเอียดนั่น
เผลอเป็นโผล่มันโชว์เอามันส์
เจอมันย้ำยิ้มเฝือเอาเหมือนกัน

แต่ก็ดีมันมาบอกให้รู้
ว่าตูข้ายังไม่ผ่านขั้นใดบ้าง
ขืนไม่โผล่ยังคงโง่ดักดาน
รอวันเผยประจานตัวออกมา

วันนี้หนา แพน้อย วันอาทิตย์
นายหลงติด ปรุงอาหาร เข้าครัวไว
ว่าจะใช้ มะกะโรนี ผัดกุ้งฝอย
อีกซุปเห็ด เข็มทอง สุดอร่อย
ทำไม่บ่อย แต่อยากทำ ให้พ่อทาน หุหุ

สติละเอียด ย่อมเห็น ของละเอียด
ให้ละเมียด ตั้งมั่น จะอาการ
หากพาลไหล สักว่ารู้ ไม่เสียกาล
หลงจะขาน ให้แพน้อง ได้ยลยิน

อย่าไปหา ของละเอียด หากไม่เห็น
ลมกายเป็น สิ่งละเมียด ตามรู้หนา
ครั้งตั้งมั่น ประคองไว้ อย่าออกหา
กิเลสมา เข้าทักใจ เตะไปพลัน หุหุ

ใครคนเก่งเจออนุสัยโดนฟาดเรียบเรียบ
อวิชชาสำแดงฤทธิ์แทบหงายเก๋ง
ตัวไม่รู้หาเท่าไหรไม่ยักเป็น
ถึงเวลาอนุสัยลอยเด่นเข็นมาโชว์

มันมุดออกทางจิตใต้สำนึก
มันซุกอยู่ก้นบึ้งในใจหนา
นานนานทีมันออกตัวโชว์ออกมา
ให้รู้ว่ายังมีมันคู่กับเรา(เฮ้อ..คนคู่)

อนุสัยกิเลสละเอียดนัก
มันลึกลับพร้อมรอเวลาเสมอ
มันออกมาสำแดงแจ้งระบือ
ว่ามันคือกิเลสละเอียดเราต้องเจอ

ยียวน ยิ้มรับ แพน้อย
ยิ้มบ่อย ยิ้มรัก ทักยามเช้า
ยิ้มแรก แยกยิ้ม ก่อนเว้า
ยิ้มเศร้า ฝืนยิ้ม พริ้มไม่ลง หุหุ

ปุถุชน ซนยิ้ม ยักคิ้ว
หน้านิ่ว หงิกงอ คอตก
สกปรก จิตขุ่น เร่งถอน
ตะกอน ออกทิ้ง อนุสัย