คนนั่งสมาธิกำหนดสติ แล้วเผลอคิดฟุ้ง เมื่อได้สติ ให้กลับมา ฝึกบ่อยๆ จะกลับมาไว มีผล ต่อไปคุณจะสลัดสิ่งที่จิตจับ ที่เป็นเหตุภายนอก...
มารที่ว่าไม่ใช่ตัวมารตัวเป็นๆบนสวรรค์ แต่เป็นธรรมชาติฝ่ายต่ำในตัวคน มันก็เป็นตามเหตุปัจจัย มันก็เป็นยังงั้นแหละ
สั้นๆ เล่ห์มาร มันเพื่อให้เราตกหลุม ให้เราจมทุกข์... ให้เราตกต่ำ ทุกข์ที่มาจากตัวล่อของมาร...... ผสานการไปยึดเกาะตัวล่อของมารที่มาจากจิตเรา...
ดูซิ พิมพ์มาตั้งนาน มารมันมาขวาง ด้วยข้อความว่า "ไม่ได้รับขอมูล เอาซิเอา..."
เจอเหมือนกันเลยนะคุณ ข้าพเจ้ายิ่งกว่าท่านอีก เดี๋ยวมาเล่า....
ไม่แน่ แค่อยากตอบ ขอรับ ปัญญาละ อวิชชา ความมืดหมดไป แสงไฟเข้ามา วิชชามั้งขอรับ นี่ข้าเอง ยังไม่แน่ขอรับ วิชชาจรณสัมปันนัง สรณัง คัจฉามิ...
รู้แล้วขนลุก พูดแล้วขนลุก กระแสแห่งความรู้มันพรั่งพรูออกมา มันเห็นได้เอง มันรู้ได้เอง น่าอัศจรรย์
คนคนนั้นก็คือนกน้อยที่คิดว่ากระจกเป็นความว่าง แล้วมันก็บินถลาเข้าไปชนกระจกตาย อย่างนี้เรียกว่า "ความว่างบังกระจก"...
ส่วนคนที่ชอบพูดถึงความว่าง... พูดถึงความว่าง ชอบพูดถึงความว่าง ก็ช่างเค้า เค้าคงปลื้มใจ แต่ยังคิดว่าตัวเองเป็นผู้มีบุญญาบารมีอันวิเศษ...
นกน้อยมันมองไม่เห็นผนังกระจก มันอาจจะเห็น แต่ถึงเห็นก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร มันคิดว่ากระจกนั้นเป็นที่ว่าง เพราะมันไม่เคยรู้จักกระจก...
ชอบก็เก็บไว้ ไม่ชอบก็ปาทิ้ง ใช้ประโยชน์ได้ ในเวทีของมัน ถ้าเราหาเวทีของมันพบ ใช้ประโยชน์ไม่ได้ บางทีได้โทษ ในที่ๆไม่ใช่เวทีของมัน ควรคิดให้ดี...
ยั้งสารส้ม
ถ้าเราไปจูงเค้าเข้ามา แต่เรายังหลง ก็อย่าไปจูงเค้าเลย คนตาบอด จูงคนตาบอด เพื่ออะไร อย่างนั้นให้เค้าเดินเองดีกว่ามั้ย เพราะไปจูงเค้าก็หลง...
ทำอย่างไรที่จะให้ผู้ไม่เริ่มเข้ามาเริ่ม เค้าชอบอะไร เค้ามีจริตอย่างไร ให้เรารู้เค้าไว้ หากมีทางเป็นไปได้ ที่เราช่วยได้ ก็จูงใจเค้าเข้ามา
ถามหน่อยเถิด เธอเลือกที่จะเป็น แล้วทำอย่าไรถึงจะได้เป็นอย่างที่เลือก ถามหน่อยเถิด เธอเลือกที่จะไม่เป็น...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
