(6)ตายจากสัตว์ฯแล้วไปเกิดเป็นพรหมฯ (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

คำบอกเล่าhttp://palungjit.org/showthread.php?t=107738​

ตายจากความเป็นสัตว์เดรัจฉานแล้วไปเกิดเป็นพรหม,เป็นเทวดา​

​

เรื่องที่ ๑๔๑​

ตายจากสุนัขชื่อ "ปุย" ไปเกิดเป็นพรหมชั้นที่ ๗
"..มีลูกสุนัขตัวหนึ่งมันป่วย เจ้าตัวนี้เกิดมาใหม่ๆ ตัวเบาเหมือนนุ่น ตัวเล็กที่สุด ต่อมาก็แข็งแรงแล้วก็ป่วย รุ่งขึ้นก็ตายตอนเช้า มันอยู่ข้างล่าง อาตมานอนอยู่ชั้นบนก็เห็นผู้ชาย ๔-๕ คน นุ่งขาวห่มขาวเป็นแบบคนธรรมดา รูปร่างใหญ่เดินเข้ามา อาตมามีความรู้สึกว่าเป็นพรหม จึงถามว่า "มาทำไม" เขาก็บอกว่า "ผมมารับปุยครับ" เจ้าหมาตัวนี้หมายเลข ๓๔ อาตมาเรียกมันว่า "ปุย" เพราะขนปุยเหมือนหมาจู ถามว่า "ปุยคนไหน" ตอบว่า "คนนี้ครับ" ก็เลยถามว่า "ตายแล้วไปอยู่ไหนล่ะ" เขาตอบว่า "อยู่พรหมชั้นที่ ๗ เขาเป็นท้าวมหาพรหม เขาลงมาประเดี๋ยวเดียว เขาก็กลับ
"แสดงว่าพรหมมารับพรหม.."​

</O​

เรื่องหน้าก่อน (5)ตายจากสัตว์เดรัจฉานแล้วไปเกิดเป็นเปตร http://palungjit.org/showthread.php?t=107799
เรื่องหน้าถัดไป (7)ตายจากสัตว์เดรัจฉานแล้วไปเกิดเป็นสัตว์นรก http://palungjit.org/showthread.php?p=904702#post904702<!-- text below generated by server. PLEASE REMOVE --></OBJECT></LAYER>

 

ความเห็นส่วนตัวนะครับ

ถ้าเป็นเรื่องจริง สุนัขตัวนั้นคงไม่ได้ไปเกิดเป็นพรหมทันที เพราะเดรัจฉานไม่สามารถเจริญสมถะวิปัสสนาได้ แต่เป็นไปได้ที่ไปเกิดเป็นเทวดาก่อน แล้วสัญญาเก่ากลับคืนมาทำให้ระลึกได้จึงเจริญสมถะกรรมฐานตามที่เคยได้ แล้วละอัตภาพเทวดาไปเกิดเป็นพรหม

ในกรณีพรหมเมื่อตายจากความเป็นพรหม เท่าที่ทราบมาจะไม่ไปเกิดในอบายภูมิทันที (นรก เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน) แต่จะเกิดเป็นเทวดา หรือมนุษย์ ก่อน

 

รูปพรหม

<TABLE width=550 border=0><TBODY><TR><TD class=detail>(5)</TD></TR><TR align=right><TD class=from align=right><TABLE height=328 width=550 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=right width=275 height=281>

​

</TD><TD vAlign=top width=275 height=281>

• รูปภูมิ (Form Planes)
  ภูมิระดับกลาง เป็นรูปพรหม มี 12 ชั้น แบ่งออกเป็น ปฐมฌานภูมิ 3 ทุติยฌานภูมิ 3 ตติยฌานภูมิ 3 และ จตุตฌานภูมิ 7 อยู่เหนือสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตตีภูมิ ขึ้นไปนับประมาณไม่ได้ ผู้ที่ได้มาเกิดในพรหมโลกนี้ต้องจำเจริญสมาธิภาวนา จำเริญกรรมฐาน เพื่อบำบัดปัญจนิวรณ์ คือ
  กามฉันทะ ความพอใจในกาม
  พยาบาท ความคิดร้ายเคืองแค้นในใจ
  ถีนมิทธะ ความหดหู่เซื่องซึม
  อุทรธัจจกุกกุจจะ ความกระวนกระวายใจ
  วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย
  จะได้เกิดเป็นพรหมฝนปฐมฌานถูมิ ถ้าจำเริญภาวนาฌานให้สูงขึ้นไป เมื่อสิ้นอายุจะไปเกิดใน ทุติยฌานภูมิ ตติยฌานภูมิ และ จตุตถฌานภูมิ ตามลำดับ
  พรหมในรูปภูมินี้มีแต่ผู้ชายไม่มีผู้หญิง มีตา หู จมูก มีตัวตน แต่ไม่รู้กลิ่นหอมหรือเหม็น ไม่รู้รส ไม่รู้เจ็บ ไม่ยินดีในกาม ไม่รู้หิว ไม่ต้องกินข้าวกินน้ำ เนื้อตัวเกลี้ยงเกลา ส่องสว่างกว่าพระอาทิตย์พระจันทร์พันเท่า ผู้ใดได้จตุตถฌานภูมิเต็มที่ เมื่อสิ้นอายุ จะได้เกิดแต่ใน ปัญจสุทธาวาส ภูมิ 5 ชั้นสุดท้ายของรูปภูมิ จะไม่มาเกิดเป็นมนุษย์อีก จนกว่าจะเข้าสู่นิพพาน ส่วนผู้ที่ยังไม่ได้จตุตถฌานภูมิเต็มที่ เมื่อสิ้นอายุ ขัยนั้นก็จะคืนสู่ปกติดั่งคนทั้งหลาย แล้วไปเกิดตามบุญตามบาปต่อไป

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อ่านแล้วละอายใจ
ขนาดหมายังไปเป็นพรหมได้ แล้วมนุษย์อย่างเราจะไปได้แค่ไหนหนอ...?
ต้องเร่งสะสมบุญให้เต็มที่ ต้องให้ดีกว่าปีที่ผ่านๆมา

 

ความคิดเห็นที่ 10 : (รณจักร)

ทั้งสวรรค์ชั้นฉกามา และ พรหมโลก นั้นก็ไม่ยั่งยืน เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ย่อมตั้งอยู่ และ ดับไป เป็นธรรมดา ยังอยู่ในข่ายทุกขัง อนิจจัง อนัตตา เทวดา หรือ พระพรหมก็ยังมีอายุขัย หรือ ก็คือ ไม่สามารถจะอยู่ยั้งยืนบนสวรรค์หรือพรหมโลกตลอดไป (แม้แต่ท้าวมหาพรหม ผู้เป็นใหญ่สุดในพรหมโลกก็ตาม) เมื่อหมดเหตุปัจจัยที่ทำให้ตนอยู่บนเทวโลก ก็ย่อมจุติลงมาเกิดในภพภูมิที่ต่ำกว่าได้เสมอ ซึ่งก็ถือว่าเป็นทุกข์อยู่ ไม่มีใครรับประกันได้ แน่นอนว่าขึ้นสวรรค์แล้วจะไม่ตกลงมาภพภูมิที่ต่ำกว่าอีก นอกเสียจากได้บรรลุธรรมเป็นอริยบุคคลชั้นเสขะ (โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี) นั้นแหละจึงรับประกันได้ว่า มีแต่เจริญไม่มีเสื่อมลง
เรื่องพวกนี้ศึกษาได้ไม่เป็นไรครับเป็นการเพิ่มศรัทธาในการปฏิบัติ แต่อย่าลืม สุขที่เที่ยงแท้อันไม่แปรผันคือ นิพพาน อันเป็นการดับทุกข์อย่างถาวรก็แล้วกันครับ

จากคุณ : รณจักร [ 11 มี.ค. 2545 / 14:42:59 น. ]
[ IP Address : 161.200.82.236 ]

 

21

การคิดดีทำดีก็ส่งผลให้เรามีจิตใจที่ดีด้วย