105.เก็บเรื่องมาเล่า : ขึ้นเขาใหญ่อยากไปดูช้าง

105


เก็บเรื่องมาเล่า : ขึ้นเขาใหญ่อยากไปดูช้าง






ปีที่แล้วไปกางเต็นท์ที่เขายายเที่ยงท่ามกลางฝนที่ตกกระหน่ำลงมาแล้วหลังคาเต็นท์รั่ว มาถึงปีนี้(2565) ก็เลยซื้อเต็นท์มาเพิ่มอีก 1 หลัง แต่มีขนาดเล็กลงมาหน่อย 3 คนนอน เป็นแบบออโต้กางได้ภายในไม่กี่วินาที แล้วซื้อเทปปิดรอยตะเข็บเต็นท์มาซ่อมเต็นท์หลังใหญ่ ก็คิดๆ วางแผนไว้ว่าจะไปกางเต็นท์ตอนเข้าหน้าหนาว แล้วสแปร์ไว้เผื่อตอนขึ้นไปดอยอินทนนท์คิดว่าน่าจะได้ใช้..ปรากฏว่าไม่ได้ใช้ พอกลับมาจากเชียงใหม่แล้ว ก็ถูกชักชวนไปกางเต็นท์ที่เขาใหญ่ 2 วัน 1 คืน เป็นทริปสั้นๆ แต่เพี่อนไม่ได้บอกรายละเอียดอะไร บอกแค่ว่าไปกัน 7 คน รถ 2 คัน...

ตกลงไปก็ไป วาดภาพในความคิดว่าคงจะไปกางเต็นท์บนลานหญ้ากว้างๆ ของเขาใหญ่




.

​

 

วันที่ 5 พฤศจิกายน

เพื่อนขับรถมารับที่บ้าน ขนสัมภาระขึ้นรถแล้วไปรับเพื่อนอีกคนที่คอนโดแถวๆ นวมินทร์ ตอนนี้รถของเรามีสมาชิกร่วมเดินทาง 5 คน ขึ้นทางด่วนจะไปสมทบกับเพื่อนอีก 2 คนแถวๆ บางนา แต่เพื่อนโทรมาบอกว่าให้ไปล่วงหน้าก่อนเลย เดี๋ยวขับรถตามไปเจอกันที่จุดกางเต็นท์ อ้าวเสียค่าทางด่วนขึ้นมาแล้ว ก็ต้องไปให้สุดทางบางนา แล้วขับรถย้อนกลับเข้าเส้นรังสิต-นครนายก พวกเราจอดแวะทานข้าวเช้าที่ปั๊ม ปตท. ระหว่างนี้ เพื่อนที่เป็นเจ้าของรถกับบัดดี้เจ้าของทริปก็เดินไปทักกับกลุ่มเที่ยวอีกกลุ่มซึ่งสร้อยฟ้ามาลากับเพื่อนอีก 2 คน ไม่รู้จัก เรา 3 คนชักตะหงิดๆ ใจ พอทานข้าวเสร็จออกเดินทางต่อ เจ้าของทริปก็ขับรถตามกลุ่มที่ทักกัน จึงเข้าใจแล้วว่า กลุ่มเราเป็นกลุ่มสมทบของกลุ่มใหญ่ซึ่งเป็นกลุ่มคลับเพจรถยนต์ที่ชอบจัดทริปไปเที่ยวที่ต่างๆ

.​

 

ขับรถมาเรื่อยๆ พักใหญ่ก็แยกตัวออกจากกลุ่มเพื่อไปเติมน้ำมันก่อนขึ้นเขาใหญ่ แต่ว่าหาปั๊มน้ำมันไม่ได้และเหลือระยะที่วิ่งได้แค่ร้อยกว่ากิโล

.​

 

เพื่อนคนขับก็ขับขึ้นเขาใหญ่ไปทั้งอย่างนั้น เราก็เริ่มกังวลซะแล้วว่าจะไปกินข้าวลิงกลางเขาใหญ่หรือเปล่า

.​

 

.​

 

.​

 

.​

 

ระหว่างทางสังเกตเห็นเสาแจ้งเหตุฉุกเฉินเป็นระยะๆ ถ้าเกิดเหตุอะไรก็เรียกใช้บริการของอุทยานได้ แต่เจ้าของรถคงจะรู้แหล่ะว่าน้ำมันน่าจะพอทั้งขาขึ้นและขาลง

​

.​

 

.​

 

เจอกวางด้วย


.​

 

.​

 

.​

 

.​

 

พวกเรามาจอดแวะที่ผาเดียวดายกันก่อน พอหาที่จอดรถได้ทางกลุ่มที่เราขับรถเกาะๆ กันมาแต่แรกก็ตามมาทันแล้วกวักมือเรียกให้ขับขึ้นไปข้างบน... ปล่อยให้ขึ้นไปกันก่อนเดี๋ยวตามไป..

​

.

 

ผาเดียวดาย (คัดมาจากป้ายหน้าทางเดินเข้า) “เส้นทางศึกษาธรรมชาติ ผาเดียวดาย ทางเดินศึกษาธรรมชาติผาเดียวดาย เป็นเส้นทางยกระดับลักษณะวงรอบ จุดเริ่มต้นและสิ้นสุดอยู่ในบริเวณใกล้กัน มีระยะทาง 446 เมตร ใช้เวลาเดินศึกษาธรรมชาติประมาณ 35 นาที ในเส้นทางนี้จะได้พบเห็นและรับรู้เรื่องราวของระบบนิเวศป่าดงดิบเขา สังคมพืชป่าพรุที่สูง พืชเมืองหนาว พืชผู้สร้างป่า และความซับซ้อนของธรรมชาติ นอกจากนี้ท่านจะได้พบกับทิวทัศน์ที่สวยงามบนหน้าผาเดียวดาย กรุณาเดินไปตามทางที่จัดไว้ให้ ไม่เก็บนำออกไป หรือทำลายส่วนต่างๆ ของพืชและสภาพธรรมชาติทุกชนิด เพื่อช่วยกันรักษาไว้ซึ่งระบบนิเวศของผาเดียวดายแห่งนี้”

... ที่ผานี้เคยเห็นข่าวมีคนตกลงไปด้วยเมื่อหลายปีก่อน ...

.​

 

.​

 

ที่เล่นสเก็ตบอร์ด ???
​

 

.​

 

.​

 

เดินวนผาเดียวดาย 1 รอบ กลับขึ้นรถไปกันต่อ ขับรถขึ้นเขาไปเรื่อยๆ ก็จะถึงผาตรอมใจ ตรงนี้เป็นจุดตรวจ รถทุกคันต้องจอดตรงนี้ห้ามขับตรงไปยกเว้น คณะอื่นหรือพวกเราที่ได้ติดต่อที่พักด้านบน “โตโป้เขาเขียว” (โตโป้ แปลว่าอะไร ไม่เข้าใจ) ต้องแลกบัตรไว้ ลงมาเมื่อไหร่ค่อยรับคืนไป แต่เข้าไปแล้วถ้าจำไม่ผิดหลัง 5 โมงเย็นห้ามลงจนกว่าจะเช้าเพราะตอนกลางคืนมีสัตว์ป่าออกมาหากินอาจเกิดอุบัติเหตุได้ ที่ผาตรอมใจ มีจุดเช็คอิน ถ่ายรูป แวะนั่งกินข้าวไข่เจียวห้อยขา มีนักท่องเที่ยวและนักปั่นจักรยานขึ้นมาถ่ายรูปกันมากมาย พวกเรายังไม่ได้แวะที่ผาตรอมใจ แลกบัตรเสร็จขับรถขึ้นจุดพักก่อน พอจอดรถได้ สร้อยฟ้ามาลาก็มองไปรอบๆ ตรงนี้เป็นสถานีเรดาห์ แล้วมีห้องพักให้บริการประมาณ 10 ห้องได้มั้ง มีบ้านหลังเดี่ยวอยู่อีก 1 หลัง ตรงหน้าห้องพักมีลานหญ้าไม่กว้างเท่าไหร่แต่พอให้สามารถกางเต็นท์ได้ ส่วนลานสนามหญ้ากว้างๆ ในจินตนาการก็มลายหายสิ้น ...

.​